Psyche
alle pijlers
Zou [i]jij[/i] schrijven met een crimineel?
dinsdag 16 september 2008 om 22:07
dinsdag 16 september 2008 om 23:04
dinsdag 16 september 2008 om 23:19
Maar hoe weet jij dan dat deze gevangene onschuldig vast zit? Omdat hij dat zegt? Mag ik vragen waarvoor hij vast zit (Omdat je aangeeft niet met moordenaars of pedofielen etc te willen schrijven) en of hij in het buitenland zit?
Niet aanvallend bedoeld hoor, ik ben oprecht geïntereseerd in je beweegredenen. Welk soort misdaden maakt het in jouw ogen wel gerechtvaardigd om met de dader te gaan schrijven? Want ik neem aan dat je niet met hem begon te schrijven, uit overtuiging dat hij onschuldig is. Die overtuiging zal denk ik zijn ontstaan door jullie contact, of heb ik het mis?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 16 september 2008 om 23:24
Doe dat dan via Amnesty International, bij politiek gevangenen. Die verdienen een Window to the world....
De daders van zware delicten (want je schrijft meestal niet met mensen die een autoruit hebben ingetikt) zitten vast zonder window to the world, stomweg omdat ze die window hebben verspeeld met hun daden.
No offence to you, Muis. Meer naar die vriend van je.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 16 september 2008 om 23:28
Weet ik Poez!
Wat alleen zo frustreert, deze mensen (AI) zitten echt onschuldig gevangen. Dat maakt wel behoorlijk machteloos. Ik weet niet anders dan hoe ik het zeggen moet, het tast je relativeringsvermogen nog eens extra aan.....
En zijn ze bijv. in 'Europese' gevangenissen nog 'mild' (bij diegenen waarvan je zegt,die hebben hun krediet verspeeld), bij mensen van AI moet je echt zo op je tellen passen voor de meelezers. Elke hoe onschuldig bedoelde politieke opmerking dan ook kan hun weer in gevaar brengen.....
dinsdag 16 september 2008 om 23:31
Ik citeer je nog een keer hoor Muis, als je het niet erg vindt
![;-]](https://forum.viva.nl/smilies/79_wink.gif){kind=small}
Natuurlijk leer je ervan. je leert ervan dat ook (zware) criminelen mensen zijn. Mensen zoals jij en ik, maar dan wel met hele zwarte kantjes.
Als je gaat schrijven met zulke mensen, zie je voornamelijk hun gewone menselijkheid. Want die is er ook en die kant van hen heeft behoefte aan contact met de buitenwereld. Maar dat maakt hun daden niet minder zwaar.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 16 september 2008 om 23:35
:
[...]
Ik citeer je nog een keer hoor Muis, als je het niet erg vindt
Natuurlijk leer je ervan. je leert ervan dat ook (zware) criminelen mensen zijn. Mensen zoals jij en ik, maar dan wel met hele zwarte kantjes.
Als je gaat schrijven met zulke mensen, zie je voornamelijk hun gewone menselijkheid. Want die is er ook en die kant van hen heeft behoefte aan contact met de buitenwereld. Maar dat maakt hun daden niet minder zwaar.
Wat ik dan niet begrijp, als je geen interesse hebt om contact te hebben met deze mensen in je normale leven (neem ik aan), je deze mensen alsnog in je leven haalt door ze op te zoeken via briefcontact?
Even een toevoeging. Met "je" bedoel ik iedereen die met gevangenen schrijft. Niemand in het bijzonder bedoelt.
Ja, dat vind ik echt.
dinsdag 16 september 2008 om 23:36
De gevangenen die je via Amnesty benadert, willen ook helemaal geen politiek gesprek. Die mensen hebben echt behoefte aan een window to the world, contact met de dingen van alle dag. Schrijf over je dagelijks leven, stuur een foto van een sneeuwpop of een zandkasteel. Bouw een band op en schrijf over de eerste stapjes van je kind. Ofzo.:
[...]
Weet ik Poez!
Wat alleen zo frustreert, deze mensen (AI) zitten echt onschuldig gevangen. Dat maakt wel behoorlijk machteloos. Ik weet niet anders dan hoe ik het zeggen moet, het tast je relativeringsvermogen nog eens extra aan.....
En zijn ze bijv. in 'Europese' gevangenissen nog 'mild' (bij diegenen waarvan je zegt,die hebben hun krediet verspeeld), bij mensen van AI moet je echt zo op je tellen passen voor de meelezers. Elke hoe onschuldig bedoelde politieke opmerking dan ook kan hun weer in gevaar brengen.....
oh that purrrrrrrrrfect feeling
dinsdag 16 september 2008 om 23:42
@ Mamasaar, oei, ik vind het heel lastig om uit te leggen, omdat ik gewoonweg, toen ik 15-20 jaar oud was (en dus nu 25-30 jaar geleden spreek) eenvoudigweg 'geintrigeerd' was door dit fenomeen. Noem het alles wat je wilt, maar je bent op ontdekkingreis in de volwassen wereld en dit was voor mij eenvoudigweg onderdeel daarvan. Niet voor niets gaf ik aan, zodra zij vrij kwame, maakte ik niet langer deel uit van hun leven. Dat vond ik moeilijk, want ik ben van nature iemand die serieus met vriendschappen omgaat. Ik verwachtte ze niet per definitie op de koffie, maar wel dat we gewoon doorschreven - ik was ook nieuwsgierig naar hun leven buiten de gevangenis, hoe ze hun 'burgerlijk' leven weer oppakten.
Het briefcontact ontstond doordat ik oproepjes plaatste voor penvrienden. Ik deed dat in bladen als vergelijkbaar Hitkrant. Ik wilde eenvoudigweg mijn talenkennis verbreden en meer leren over andere landen en culturen. Dat gevangenen mij schreven was op dat moment ook nieuw voor mij.
Het briefcontact ontstond doordat ik oproepjes plaatste voor penvrienden. Ik deed dat in bladen als vergelijkbaar Hitkrant. Ik wilde eenvoudigweg mijn talenkennis verbreden en meer leren over andere landen en culturen. Dat gevangenen mij schreven was op dat moment ook nieuw voor mij.
dinsdag 16 september 2008 om 23:44
Ik zou dat misschien wel doen, uit interesse. Uit mededogen. Hangt van het misdrijf af. Ik denk dat iedereen fouten maakt. Stel nou dat er iemand zit voor moord, maar het was noodweer. Stel nou dat het om een man gaat die de verkrachter van zijn dochter neerschoot. Een vrouw die haar haar man neerstak na, voor de zoveelste keer, mishandeld te zijn worden. Iemand die in de puberteit door verkeerde mensen is beinvloed en drugs heeft gesmokkeld. Maar inmiddels al 15 of 20 jaar verder is en spijt heeft. En inderdaad, stel nou dat iemand onschuldig is, of om politieke redenen vast zit.
Er zijn zoveel "what if's" te bedenken dat ik niet kan zeggen dat ik niet met iemand in de gevangenis briefcontact zou kunnen onderhouden.
Er zijn zoveel "what if's" te bedenken dat ik niet kan zeggen dat ik niet met iemand in de gevangenis briefcontact zou kunnen onderhouden.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
dinsdag 16 september 2008 om 23:48
Muis: Ik snap heel erg goed waarom jij toendertijd als jong meisje geintrigeerd was . Echt waar.
Ik begrijp alleen niet hoe je, wanneer je volwassen bent, kinderen hebt etc. en alles wat bij "groot" zijn hoort, je alsnog zo'n drang kunt hebben om op zo'n manier contact met criminelen te zoeken terwijl je "in het echte leven" niet met criminelen om wilt gaan.
Ik begrijp alleen niet hoe je, wanneer je volwassen bent, kinderen hebt etc. en alles wat bij "groot" zijn hoort, je alsnog zo'n drang kunt hebben om op zo'n manier contact met criminelen te zoeken terwijl je "in het echte leven" niet met criminelen om wilt gaan.
Ja, dat vind ik echt.
dinsdag 16 september 2008 om 23:52
in de zomer van 2007 trouwde met de in Texas aanvankelijk ter dood veroordeelde Kenneth Foster (30). Mede door haar toedoen werd de in haar ogen onschuldige Kenneth op de dag van zijn executie op 30 augustus 2007 tot levenslang veroordeeld. Dat betekent in principe tot minstens 2035. Dan is Kenneth 58 en Jav'lin 50.
hier is die aflevering van paul en witteman
20 sep 2007
http://player.omroep.nl/?aflID=5505207&kanaal=tvopjepc.nl
de website http://www.freekenneth.com/ ( van hem )
http://www.javlin.nl/ ( van haar )
dinsdag 16 september 2008 om 23:52
Ik heb het over criminelen, niet over de moeder die de pedofiel die haar kind heeft verkracht neer heeft geschoten.
Deze mensen zullen ook weinig behoefte hebben (lijkt me) om brieven uit te wisselen met vreemden.
Kan me voorstellen dat deze mensen een uitgebreider sociaal netwerk hebben dan de doorgewinterde crimineel.
Ja, dat vind ik echt.
dinsdag 16 september 2008 om 23:53
Zolang je geen inzicht hebt in de feiten (en dat heb je niet) wéét je niet of iemand uit noodweer, wanhoop of beïnvloeding is gekomen tot zijn daad. Met uitzondering van een heel enkele, zal iedere gevangene verzachtende omstandigheden naar voren brengen waarom hij tot zijn daad is gekomen of zichzelf onschuldig pleiten. Je zal er nooit achter komen als het niet in de rechtzaak al naar voren is gekomen.
Een vrouw die veroordeeld is voor moord met verzachtende omstandigheden, omdat het slachtoffer haar dagelijks in elkaar mepte, ok. Kan ik me iets bij voorstellen. maar dan nog: je kan ook weggaan in plaats van iemand omleggen.
Ja, er zijn mensen die wel aan die criteria voldoen. Maar als schrijver op afstand, zul je nooit weten of dat ook op werkelijkheid berust.
Daarom zeg ik; bij politiek gevangenen weet je in ieder geval dat ze vast zitten voor iets, wat binnen ons eigen normen- en waardenstelsel, wel groot goed is. Waarom dan niet daar je energie insteken?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
