Entertainment
alle pijlers
'n Boekje open doen over .....
dinsdag 23 september 2008 om 21:30
Vandaag las ik op internet over het boek dat de ouders van Rachel Hazes geschreven hebben, waarin ze Rachel's vuile was voor het hele nederlandse volk dat er aan wil ruiken op een duidelijk zichtbare plek ophangen.
De film die werd gemaakt toen André nog leefde: 'Zij gelooft in mij", heb ik destijds met verbazing zitten kijken.
Nu ben ik ook wel nieuwsgierig naar het boek.
Zouden die ouders het er gewoon niet mee eens zijn hoe in naam van de vader zijn kinderen en alles wat geëxploiteerd kan worden, daadwerkelijk geëxploiteerd wordt?
Grof geld verdienen, omdat Dré dat zo gewild had?
Over wie zou er nog meer een boekje open gedaan moeten worden volgens jullie?
De film die werd gemaakt toen André nog leefde: 'Zij gelooft in mij", heb ik destijds met verbazing zitten kijken.
Nu ben ik ook wel nieuwsgierig naar het boek.
Zouden die ouders het er gewoon niet mee eens zijn hoe in naam van de vader zijn kinderen en alles wat geëxploiteerd kan worden, daadwerkelijk geëxploiteerd wordt?
Grof geld verdienen, omdat Dré dat zo gewild had?
Over wie zou er nog meer een boekje open gedaan moeten worden volgens jullie?
woensdag 24 september 2008 om 09:03
Dat is juist wat de pers zo prettig vindt aan Rachel. Als ze met haar praten weten ze dat ze goed is voor emotie en emotie is weer goed voor de kijkcijfers.
Heel vreemd misschien maar Rachel is voor mijn vriendin die 4 jaar geleden haar man verloor omdat hij zelfmoord pleegde, heel belangrijk. Juist het feit dat zij verdriet heeft om hem, openlijk en dat ze zich niet inhoudt omdat 'iedereen nou wel eens klaar is met dat gezemel', geeft mijn vriendin o.a. de moed om ook toe te geven dat ze nog steeds rouwt en heel veel dingen nog steeds heel erg moeilijk vindt. Zoiets als de dood van je partner, daar zit toch geen houdbaarheidsdatum op? Zo van, nu moet je klaar zijn met verdriet hebben want het is niet leuk voor de buitenwereld?
woensdag 24 september 2008 om 09:09
woensdag 24 september 2008 om 09:09
woensdag 24 september 2008 om 09:12
Ik ben het zeker met je eens. Een ander kan niet voelen wat jij voelt en daar zijn zeker geen richtlijnen voor. Maar voordat Dre doodging heeft Rachel een paar hele onaardige uitspraken gedaan over Andre waar geen spoortje van verdriet in doorklonk. Nogmaals, ik zet echt mijn vraagtekens bij haar verdriet. Als ik dan kijk naar die vrouw van Roef Ragas. Wat een verdriet moet zij wel niet hebben maar je ziet haar ook niet te pas en te onpas de publiciteit zoeken. Waarom weet ik niet maar ik leef met zo'n vrouw veel meer mee dan met een Rachel. Maar dat is mijn mening.
woensdag 24 september 2008 om 09:14
woensdag 24 september 2008 om 09:19
Ik weet niet of R zelf wel altijd de publiciteit zoekt of dat zij - ook - benaderd wordt .
Maar maakt in ogen niet uit voor de hoeveelheid verdriet die ze al dan niet zou hebben . Dat staat er los van , vind ik .
Nou valt er ook moeilijker iets te doen met de nalatenschap van Roef Ragas ( acteur , toch ? ) dan met de muziek van een toch wel héél populaire ( of zo je wilt ; erg bekende ) volkszanger .
Maar maakt in ogen niet uit voor de hoeveelheid verdriet die ze al dan niet zou hebben . Dat staat er los van , vind ik .
Nou valt er ook moeilijker iets te doen met de nalatenschap van Roef Ragas ( acteur , toch ? ) dan met de muziek van een toch wel héél populaire ( of zo je wilt ; erg bekende ) volkszanger .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 24 september 2008 om 09:42
Niet ?
Ik wel , dacht ik . En dat ik zijn vrouw " ken " komt ook omdat ze weleens opdraaft/opdraafde als weduwe van . Zelf heeft ze geen mediaberoep dacht ik .
Zijn dochter krijgt het vaak nog te kwaad als ze naar oude beelden kijkt .
Maar dat is beter te verteren want je vond die man aardiger/ beter zingen ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 24 september 2008 om 09:59
Er staat geen einddatum op het verloop van een rouwproces, daarvan ben ik overtuigd. Zelfs het verloop is niet bij iedereen hetzelfde.
Ik verdenk (ik beken dit oprecht) Rachel ervan dat ze niet helemaal 100% integer is. Dat ze haar kinderen inzet om over hun ruggetjes (wat een verantwoordelijkheid krijgen ze op hun leeftijd al te dragen) zoveel mogelijk geld te verdienen.
Misschien niet eens gepland en bewust, maar ze zwelgt in haar eigen bedachte verdriet, dat ook door de aandacht van de roddelpers en b.n.-ners die meewerken aan concerten en dergelijke in stand gehouden wordt.
Haar verdriet is er, maar tegelijkertijd wordt het geëxploiteerd.
Maar, goed, als ze dit nog even volhoudt, kan de inmiddels gereïncarneerde André zelf zijn boek uitgeven.
Ik verdenk (ik beken dit oprecht) Rachel ervan dat ze niet helemaal 100% integer is. Dat ze haar kinderen inzet om over hun ruggetjes (wat een verantwoordelijkheid krijgen ze op hun leeftijd al te dragen) zoveel mogelijk geld te verdienen.
Misschien niet eens gepland en bewust, maar ze zwelgt in haar eigen bedachte verdriet, dat ook door de aandacht van de roddelpers en b.n.-ners die meewerken aan concerten en dergelijke in stand gehouden wordt.
Haar verdriet is er, maar tegelijkertijd wordt het geëxploiteerd.
Maar, goed, als ze dit nog even volhoudt, kan de inmiddels gereïncarneerde André zelf zijn boek uitgeven.
woensdag 24 september 2008 om 09:59
[quote]
[...]
Dat is juist wat de pers zo prettig vindt aan Rachel. Als ze met haar praten weten ze dat ze goed is voor emotie en emotie is weer goed voor de kijkcijfers.
Heel vreemd misschien maar Rachel is voor mijn vriendin die 4 jaar geleden haar man verloor omdat hij zelfmoord pleegde, heel belangrijk. Juist het feit dat zij verdriet heeft om hem, openlijk en dat ze zich niet inhoudt omdat 'iedereen nou wel eens klaar is met dat gezemel', geeft mijn vriendin o.a. de moed om ook toe te geven dat ze nog steeds rouwt en heel veel dingen nog steeds heel erg moeilijk vindt. Zoiets als de dood van je partner, daar zit toch geen houdbaarheidsdatum op? Zo van, nu moet je klaar zijn met verdriet hebben want het is niet leuk voor de buitenwereld?[/quote]
Nee maar zo werkt het denk ik wel...
:[...]
Dat is juist wat de pers zo prettig vindt aan Rachel. Als ze met haar praten weten ze dat ze goed is voor emotie en emotie is weer goed voor de kijkcijfers.
Heel vreemd misschien maar Rachel is voor mijn vriendin die 4 jaar geleden haar man verloor omdat hij zelfmoord pleegde, heel belangrijk. Juist het feit dat zij verdriet heeft om hem, openlijk en dat ze zich niet inhoudt omdat 'iedereen nou wel eens klaar is met dat gezemel', geeft mijn vriendin o.a. de moed om ook toe te geven dat ze nog steeds rouwt en heel veel dingen nog steeds heel erg moeilijk vindt. Zoiets als de dood van je partner, daar zit toch geen houdbaarheidsdatum op? Zo van, nu moet je klaar zijn met verdriet hebben want het is niet leuk voor de buitenwereld?[/quote]
Nee maar zo werkt het denk ik wel...
woensdag 24 september 2008 om 11:07