"Minnaar", deel 30 alweer.

17-09-2015 15:48 3010 berichten
Alle reacties Link kopieren
Proost!









Al 29 delen lang schrijven we over het wel en wee om en rond onze minnaars.

Heb jij een fladderend hart of zit ze vast verankerd in je eigen borstkas? Eet, slaap en toiletteer jij met je telefoon of leg je hem ook rustig een paar dagen in de la?

Met andere woorden...



Kun jij een minnaar hebben zonder verliefd te worden? Blijf jij met het grootste gemak in de verlust fase hangen of verleg jij constant je grenzen?



Dit topic is voornamelijk bedoeld voor gelijkgestemden al staan we natuurlijk open voor nieuwe input en meningen mits respectvol geschreven, het is de toon die de muziek maakt.



Het is fijn als je een avatar oploadt, zo blijven we kleurrijk en is het makkelijker om de verhalen bij de naam te plaatsen. Bedankt.

...
Alle reacties Link kopieren
Look dat het niet goed gaat thuis heeft niks met minnaar te maken, vergelijken hoef ik niet want thuis heb ik geen sex, al heeeeeel erg lang niet meer dus zonder minnaar zou het nog slechter gaan.

Mijn man vind het wel prima zo denk ik, er wordt voor hem gezorgd. Behoefte aan sex heeft hij denk ik ook niet want hij doet niks met open relatie. En natuurlijk waardeer ik hem, hij is een goede vader maar verder is hij best passief, er komt niks van hem uit.
Pearl, ik schreef ook heel bewust positieve aandacht ipv seks. Seks heb je thuis niet en het is niet erg waarschijnlijk dat dat ooit nog terug gaat komen. Maar een relatie heeft meer pijlers dan alleen maar seks. En nu je je heerlijk voelt bij een minnaar, steken die andere pijlers daar waarschijnlijk ook wat schraal tegen af. De vraag is alleen hoe eerlijk dat is. Een jarenlange relatie + een man die het wel best vindt, daar steekt een minnaar met wie je meestal topmomenten mee beleeft natuurlijk met kop en schouders boven uit. Je krijgt door een minnaar niet alleen een roze bril, maar volgens mij ook een zwarte bril naar je eigen relatie. Best wel nadenkertjes. En nadenken is verdomd lastig als je in een minnaarsrelatie zit. Het verhaal van Mok over afstand nemen, past mi ook heel goed bij jouw situatie.
Alle reacties Link kopieren
Look ik kan me wel voorstellen dat je dat denkt maar toch denk ik niet dat het mijn beeld over mijn man beïnvloed. Ik weet hoe hij is, hoe hij was en hoe hij steeds passiever wordt(ik ben niet de enige die zo over hem denkt) daar heeft geen minnaar invloed op. Als ik afstand zou nemen van mijn minnaar, wat blijft er dan nog over voor me. Ik denk ook niet dat het ons huwelijk zou redden als ik (tijdelijk) stop met minnaar, nu kan ik nog uitkijken naar een date en even samen genieten.
Ik ken je situatie natuurlijk niet. Dit klinkt meer als mantelzorger dan als vrouw. Valt hij niet te reactiveren? Ik heb een stukje geloept om het verhaal wat duidelijker te krijgen en daar las ik iets over dat jullie het samen belangrijk vonden dat er wel gepraat moest blijven worden bij irritaties ed. Lukt dat nog wel?
Alle reacties Link kopieren
Ja look dat doe ik wel maar iedere keer hetzelfde aangeven is zo frustrerend, Zoals ik zeg, hij vindt het wel best zo want hij heeft er geen last van.



Maar hier gaat het over minnaars, daar praat ik liever over
Ja sorry, je verhaal triggerde me. Laten we het weer over minnaars hebben
Alle reacties Link kopieren
Nouw: Ik zou het niet graag overdoen omdat ik nu pas aan mezelf toekom. Het was leuk, lekker, geil, leerzaam. Ik zou me voor kunnen stellen dat ik in een seksloze relatie wel weer de kriebels krijg, maar ik denk dat ik een seksloze relatie af zou kappen. Dat is het me allemaal niet meer waard. Ik heb nergens spijt van, vind het ook absoluut geen weggegooide tijd of zo, maar constant met dates en seks in mijn hoofd bezig zijn... mwah, het leven is wel meer dan dat.
Alle reacties Link kopieren
Hoef je toch geen sorry voor te zeggen hoor, ik vind het lief dat je probeert mee te denken



Over een paar dagen een date, word ik vast weer vrolijk van
Alle reacties Link kopieren
Waarschijnlijk ben ik zoveelste die dat zegt, maar ik vraag me af wat dit (minaressengebeuren) over ons zegt.

Ik bedoel, ik begrijp dat een verliefd is, iemand anders zoekt bewust en iemand anders heeft weer andere redenen. Maar ik vind het wel interessant om hierover na te denken.

Theemok, ik begrijp heel goed wat je bedoelt.

En ik denk dat je gelijk hebt om wat afstand te nemen.

Bepaalde regels voor mezelf maken (ik ben nog een groentje op dat gebied).

Hij stuurt me iedere ochtend een kort berichtje, super lief. Wenst me een leuke dag of Stuurt mij een leuke foto.

Blijft zo wel continu aanwezig in mijn hoofd.

Hoe zou je het doen met sms'en/whatsappen? Ook bepaalde afstand houden?



Ik denk overigens dat hij voor mij meer voelt dan ik voor hem.

Ik heb het soms druk en kan me wel even op andere dingen concentreren en merk wel dat hij dan bevestiging vraagt. Als hij merkt dat ik hem minder aandacht geef.



Oranje, thanks voor de tip. Ik begrijp je sarcasme. Zoals je al zei, ik heb impulsief gehandeld, dus nu eens nadenken en als ik door wil gaan, toch bepaalde regels voor mezelf opstellen.



Hij wil mij in ieder geval zo vaak mogelijk zien. Echt een typische prille verliefdheid bij hem merk ik. Maar ja voor hem is dat natuurlijk makkelijker. Thuis eentje en een tweede voor leuke dingen.



Vicfree, had je stiekem op meer gehoopt?



Mijn minnaar zit ik ook in mijn gedachten maar mijn wereld stopt niet bij hem. Andere dingen gaan gewoon door.

Al vraag ik me af hoe het zal gaan als hij wil stoppen. Hoe erg zal het aanvoelen.



Iemand nog tips hoe je gevoel uitzet? Haha.. Of ja, bepaalde dingen loslaat of zo?
Alle reacties Link kopieren
Dizz, vooral zelf leuke dingen blijven doen.



Onderneem dingen met vriendinnen, ga uit. Doe ik ook. Jij bent de single en niemand wat verplicht.
Levensgenieter ;)
Alle reacties Link kopieren
Inderdaad niet in die afwachtende modus blijven zitten. Leef je leven en zie hem echt als een aanvulling op je leven ipv een invulling.
Dizz 89 idd wat zegt het over ons. Ik kan er regelmatig gewoon niet bij dat ik mezelf in zoiets heb laten belanden. En aan de andere kant ik geniet er ook wel van. Was dat gezapige saaie zoooo zat. Werd er echt depressief van. Nu levert t me zin in van alles op maar ook dat vervelende afwachten. Ik kan geen verwachtingen hebben want he ik ben de getrouwde en 2 is vrijgezel. Dus hij hoeft mij niet te melden dat hij een dag voor zn werk weg is of zelfs dagen naar t buitenland.. (oh had ik dat niet gezegd?). Gisteren gelukkig toch nog even contact. Heel kort hij had t erg druk (en dat kan wel kloppen want ik weet een beetje zn projecten en heb nog niets voorbij zien komen wat af was.. ) En ach ik ben ongesteld dus voel me toch niet super lekker en zelfverzekerd. :-)



Wat Puck zegt, daar streef ik naar. Compleet tevreden met mezelf, mn werk en mn gezin en dan daarnaast mijn hele fijne lekkere 2.
Alle reacties Link kopieren
Omdat mij wat vragen gesteld worden weer even uit de meeleesstand.

Ja ik ben vrijgezel en ik hoopte niet op meer. Door mijn ervaringen als minnares denk ik er nu zo over.

Het werkt denk ik beter als je als gebonden vrouw een single minnaar hebt. Als beide gebonden zijn wordt het al snel ingewikkeld. Ik ben ook door mijn eigen ervaringen van mening dat je jezelf toch verliest in het minnaargebeuren. Je focus is verdeeld. Ik heb heel veel dingen gedaan en laten gebeuren die niet bij mij pasten. En als minnares zoek je toch iets wat je thuis mist en als je dat gevonden hebt ga je niet meer. 100% voor thuis. Monogamie is moeilijk maar op te lossen als je beide aan elkaar duidelijk maakt dat je dat niet meer bent. Het maakt veel stuk, dat heb ik bij mijn eigen minnaar helaas mogen meemaken. Een heel gezin naar de klote en daar heb ik een rol in gespeeld.
Alle reacties Link kopieren
quote:Vicfree schreef op 06 oktober 2015 @ 11:55:

Omdat mij wat vragen gesteld worden weer even uit de meeleesstand.

Het werkt denk ik beter als je als gebonden vrouw een single minnaar hebt. Als beide gebonden zijn wordt het al snel ingewikkeld.Ja waarom denk je dat? Ik heb het beiden meegemaakt: een no2 die single was en m'n huidige no2 is net als ik gebonden. Het 'voordeel' van mijn huidige situatie is dat we allebei net zoveel te verliezen hebben en daardoor extra voorzichtig zijn.
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,

mijn wanhoop (dat klinkt ernstiger dan het is) heeft me hier gebracht.. ik ben nog niet eerder hier op het forum geweest, maar dit topic leek mij geschikt om mijn verhaal te delen en om advies te vragen. Ik ben een meid van 24 jaar en heb inmiddels 10 jaar een relatie met mijn vriend. In de eerste paar jaar van onze relatie had ik wel eens wat scharrels naast mijn vriend, wat ik toen verklaarde vanuit mijn jonge leeftijd (niet dat ik nu niet jong meer ben, maar wel een stuk volwassener). We zijn na een aantal jaar even kort uit elkaar geweest, maar mijn gevoel zei dat ik niet zonder mijn vriend kon, waardoor we weer bij elkaar zijn gekomen. Vanaf dat moment dacht ik dat er bij mij 'een knop' om was gegaan. Ik deed vrij weinig meer op andere mannen uit (hooguit een praatje in de kroeg), de relatie tussen mijn vriend en mij ging steeds beter en ik vond de rust die dit met zich mee bracht erg prettig. Ik dacht dat ik zelf degene was die hier de meeste invloed op had.. door 'gewoon' niet open te staan voor contact met andere mannen. Maar sinds deze zomer is de onrust weer terug. De relatie met mijn vriend heeft wat deukjes opgelopen dit jaar en ja hoor, net op dit moment is er een hele leuke andere man in mijn leven gekomen. Ik durf te zeggen dat ik verliefd op hem ben. Ik zie hem nu twee keer per week vanwege een gedeelde hobby en daarnaast hebben we veel contact via de telefoon. Er is tot nu toe nog niks fysieks voorgevallen, maar als het aan mijn verlangen ligt duurt dat niet lang meer. En nu het dilemma: volg ik mijn gevoel of mijn verstand? Ik weet dat ik hier zelf een keus in moet maken.. maar ik ben benieuwd of jullie adviezen voor mij hebben?! Alvast heel erg bedankt dat ik hier even mijn hart kon luchten..
Het is misschien ook een kwestie van je mee laten slepen of niet. Met 1,5 heb ik me nogal mee laten slepen. De bootsman is me dierbaar, maar we zien elkaar als een lekker toetje en delen dezelfde uitgangspunten: thuis gaat voor alles. We zijn echt wel betrokken bij elkaar en hebben een soort friends with benefits ontwikkeld.



Afgelopen dagen ben ik ineens enorm terug geworpen op mijn gezin en toen ontdekte ik dat ik op dat moment vooral mijn man bij me wilde hebben. Hij is toch echt de allerbelangrijkste in mijn leven.
Alle reacties Link kopieren
Tja advies geven in dit soort kwesties doe ik niet Lieveheersbeestje. Ik zou als ik jou was wel eerst kritisch nadenken of je wel echt een toekomst wil met je no1, want ik denk dat je nu deze man wel kan afwijzen, maar dat dan de volgende binnenkort zich aandient...



Je was ook wel ontzettend jong toen je gesetteld was zeg! Eerlijk gezegd geloof ik niet in dat soort relaties, ken er geen 1 die niet gestrand is na verloop van tijd...



Mooi uitgangspunt heb je dan met elkaar Oranje!
Alle reacties Link kopieren
Wat Oranje zegt. Je wel of niet laten meeslepen scheelt een hoop ellende. Ik ben er niet voor in de wieg gelegd in ieder geval. Ik heb ook meerdere minnaars gehad, de een deed me weinig, de ander teveel.. Het is in mijn optiek altijd een doodlopende weg. Een man verlaat zelden zijn gezin en als vrouw moet je beslissen of je een vreemdganger als relatiemateriaal wil zien. Ik wilde geen vreemdganger als vaste partner.
Alle reacties Link kopieren
Maar ik wil ook niet dat mijn no2 zijn gezin verlaat, en ik zie hem zeker niet als relatiemateriaal. Gewoon voor leuk erbij... zo af en toe... Niks meer en niks minder. En meeslepen gebeurt me bij mijn huidige no2 zeker niet, daar zorg ik zelf wel voor.
Alle reacties Link kopieren
Tja.. mijn gevoel zegt dat ik me moet laten meeslepen, want het voelt zo goed!! Maar mijn verstand zegt dat ik eerst moet werken aan mijn huidige relatie.. want ik hou wel ontzettend veel van mijn vriend (en zie een toekomst samen ook echt wel zitten). Al hebben we door het verleden wel wat vertrouwensissues. Het is meer dat ik hem niet vertrouw dan andersom (denk ik). En dat weet hij ook.. dat ik moeite heb om hem te vertrouwen (en ondertussen ben ik zelf ook lekker hypocriet bezig pff).

Overigens is de man waar ik verliefd op ben single en weet ik niet hoe hij denkt over mijn huidige relatie. Of hij het zou accepteren als hij 'slechts' mijn minnaar is zeg maar. Het enige wat ik weet is dat hij mij heel graag wil.



Wat zijn jullie ervaringen met de ontwikkelingen in de relatie met nr 1 wanneer je een minnaar 'neemt'?
Alle reacties Link kopieren
Vanwege de hobby is het op dit moment trouwens geen optie afstand te nemen van de man waar ik verliefd op ben.. We blijven elkaar zeker nog een aantal maanden twee keer per week zien (wel met anderen erbij). Wat het allemaal niet eenvoudiger maakt.
Alle reacties Link kopieren
Als ik jouw situatie zo lees denk ik niet dat een affaire een positief effect zal hebben op de relatie met je no1... Denk sowieso dat dat in weinig gevallen zo is. Als ik mijn no2 heb gezien, ondanks dat er geen gevoelens spelen bij ons, merk ik aan mezelf dat ik me minder kan 'geven' aan m'n no1. Er is letterlijk minder ruimte in je hoofd op dat moment. Althans, zo ervaar ik dat. Kan je nagaan hoe het is als er wel gevoelens gaan spelen....



Is je no1 eerder vreemdgegaan?
Alle reacties Link kopieren
Vertel je vriend van deze verliefdheid Lieveheersbeestje, misschien komt hij dan ook over de brug en hebben jullie een zelfde uitgangspunt. Je hebt alleen maar te winnen lijkt me. Als het voor je vriend überhaupt een onbespreekbaar onderwerp is, kun je je afvragen of je met hem je toekomst wilt bouwen.
Hatsjikideee...
Alle reacties Link kopieren
Nou we zijn weer wat verder. Het alleen wonen bevalt wel en de afgelopen 2 weken hebben alleen maar bevestigd dat ik/we dit veel eerder hadden moeten doen. Ik kan eindelijk weer zonder me schuldig te voelen/ of rekening houden met, mijn eigen dingen doen.



Gisteren was is ik alleen naar de sauna (dat mocht ik namelijk voorheen niet) en had voor mijn gevoel zelfs sjans met een stelletje. Tot voor kort zou me dat niet eens zijn opgevallen. Alleen waren er wel te veel alleen gaande mannen grrrr.... Moet dus nog even ontdekken op welke momenten die er wat minder zijn.
Alle reacties Link kopieren
quote:lieveheersbeestje3 schreef op 06 oktober 2015 @ 14:07:



Wat zijn jullie ervaringen met de ontwikkelingen in de relatie met nr 1 wanneer je een minnaar 'neemt'?

De vraag stellen is 'm beantwoorden, wat denk jij dat er gaat gebeuren met jouw nr 1 relatie? En waar hoop je op?



Dat je niet lang en gelukkig zou kunnen leven als jeugdliefdes is trouwens niet waar, Puck. Ik ken een heel gelukkig stel dat al 700 bij elkaar is.
...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven