Psyche
alle pijlers
Doel van het leven
dinsdag 30 september 2008 om 00:21
Hebben jullie een vast doel in je leven? Iets wat je per se wilt bereiken? Meerdere doelen? Tastbare doelen? Of iets ontastbaars als gelukkig zijn/worden. Wat doe je wanneer je je doel bereikt hebt. Ben je dan 'klaar' of stel je je doel(en) bij.
Ik denk dat iedereen wel minstens 1 doel heeft. En dat hoeft niet per se iets moois te zijn. Als je geldproblemen hebt wil je daar uit. Dat is dan je doel.
Mijn doel is op dit moment m'n studie afronden. En ooit (beetje gevoel van 'als ik later groot ben') een mooi huis kopen. En dan heel burgerlijk gaan samenwonen
Ik denk dat iedereen wel minstens 1 doel heeft. En dat hoeft niet per se iets moois te zijn. Als je geldproblemen hebt wil je daar uit. Dat is dan je doel.
Mijn doel is op dit moment m'n studie afronden. En ooit (beetje gevoel van 'als ik later groot ben') een mooi huis kopen. En dan heel burgerlijk gaan samenwonen
dinsdag 30 september 2008 om 02:08
Mijn doel is mijn kinderen begeleiden en veel liefde geven en een veilige basis zodat ze sterker de maatschapij ingaan als hun moeder.
Ze bewaken en beschermen waar ik kan,maar ook de ruimte geven om hun eigen persoonlijkheid te ontwikkelen.
Weer samen met mijn vriend gelukkig worden in onze relatie en zijn liefde terug krijgen(en niet meer kapot maken)
Gezonder worden.
weer zin hebben in de dag als mijn wekker gaat.
Blijven genieten van alles wat gratis is (en dat ook blijven zien)
Ook blijven genieten van dingen die geld kosten (tsja,ik blijf vrouw en kleding kost geld.....schoenen en tassen ook)
Niet meer terug kijken naar mijn verleden en het loslaten.
een klein beetje nuttig zijn.
Ik wil wel 100 worden,maar die kans verziek ik behoorlijk,dus dat is ook een doel.
Best veel doelen eigenlijk.
Ze bewaken en beschermen waar ik kan,maar ook de ruimte geven om hun eigen persoonlijkheid te ontwikkelen.
Weer samen met mijn vriend gelukkig worden in onze relatie en zijn liefde terug krijgen(en niet meer kapot maken)
Gezonder worden.
weer zin hebben in de dag als mijn wekker gaat.
Blijven genieten van alles wat gratis is (en dat ook blijven zien)
Ook blijven genieten van dingen die geld kosten (tsja,ik blijf vrouw en kleding kost geld.....schoenen en tassen ook)
Niet meer terug kijken naar mijn verleden en het loslaten.
een klein beetje nuttig zijn.
Ik wil wel 100 worden,maar die kans verziek ik behoorlijk,dus dat is ook een doel.
Best veel doelen eigenlijk.
dinsdag 30 september 2008 om 02:18
Wie zei ook al weer : "The meaning of life is life". En zo zie ik het ook. Gewoon tevreden zijn en genieten van wat je hebt, Niet jezelf constant vergelijken met een ander (want dat verlies je toch) of een obsessie hebben met 'gelukkig zijn'. wat je hebt, heb je nu en daar het mee doen.
Dus misschien is mijn doel wel gewoon tevreeden en blij me mezelf zijn. Alles wat tussen geboorte en dood ligt is spielerei
Dus misschien is mijn doel wel gewoon tevreeden en blij me mezelf zijn. Alles wat tussen geboorte en dood ligt is spielerei
dinsdag 30 september 2008 om 02:24
dinsdag 30 september 2008 om 06:15
Ten eerste is er geen zin van 't leven. Gewoon de dag plukken en er zoveel mogelijk uithalen waar je blij van wordt is wat ik dus doe. Als je niets hebt om naartoe te leven is je leven zinloos, dus zijn er altijd wensen en doelen nodig en zijn die bereikt ontstaan er altijd weer nieuwe wensen en doelen waar je voor kunt gaan.
dinsdag 30 september 2008 om 07:47
Ik vind dit een moeilijk onderwerp. Mijn vriend denkt hier heel anders (veel zwaarder) over dan ik en we hebben daar wel eens een heftige discussie over gehad.
Ik ben van mening dat een ieder zijn eigen leven moet / mag leven en daar dus van kan maken wat hij of zij zelf wil. Ik geloof in de mens en het vermogen en de wil van de mens welke ervoor kan zorgen dat deze mens zal bereiken wat hij / zij ècht wil bereiken. Ik geloof niet in toeval, geluk.
Mijn hoogste doel is dan ook gelukkig zijn (ten alle tijden). Natuurlijk besef ik dat ik niet alleen op de wereld ben en ik zal dan ook altijd rekening houden met anderen en mezelf echt niet altijd op de eerste plaatst zetten in specifieke gevallen, maar ik kan wel alleen mijn eigen leven echt leven. Dat doe ik dan dus ook.
Mijn vriend vindt dat je het leven moet gebruiken om de wereld een beetje beter te maken- doen wat je kunt dus. Dat is een hele mooie gedachte, maar ik sta daar niet achter vanwege de hoge druk tot presteren. Ik heb genoeg aan mijn eigen leven leven (op het moment zeker) en wil daarbij dus ook niet gaan concentreren op wat ik voor deze wereld kan betekenen. Dat klinkt heel egoistisch en dat is het vanuit dat opzicht ook wel, maar het maakt mijn leven voor mij een stuk leuker en makkelijker.
Ik ben van mening dat een ieder zijn eigen leven moet / mag leven en daar dus van kan maken wat hij of zij zelf wil. Ik geloof in de mens en het vermogen en de wil van de mens welke ervoor kan zorgen dat deze mens zal bereiken wat hij / zij ècht wil bereiken. Ik geloof niet in toeval, geluk.
Mijn hoogste doel is dan ook gelukkig zijn (ten alle tijden). Natuurlijk besef ik dat ik niet alleen op de wereld ben en ik zal dan ook altijd rekening houden met anderen en mezelf echt niet altijd op de eerste plaatst zetten in specifieke gevallen, maar ik kan wel alleen mijn eigen leven echt leven. Dat doe ik dan dus ook.
Mijn vriend vindt dat je het leven moet gebruiken om de wereld een beetje beter te maken- doen wat je kunt dus. Dat is een hele mooie gedachte, maar ik sta daar niet achter vanwege de hoge druk tot presteren. Ik heb genoeg aan mijn eigen leven leven (op het moment zeker) en wil daarbij dus ook niet gaan concentreren op wat ik voor deze wereld kan betekenen. Dat klinkt heel egoistisch en dat is het vanuit dat opzicht ook wel, maar het maakt mijn leven voor mij een stuk leuker en makkelijker.
dinsdag 30 september 2008 om 09:03
Ik denk dat ook wij, mensen, gewoon onderdeel zijn van de voedselketen. Alleen hebben ze ons iets teveel hersenen gegeven zodat wij onze omgeving zodanig kunnen aanpassen dat we erg weinig natuurlijke vijanden meer hoeven te vrezen.
Ik denk dat ons leven an sich geen hoger doel heeft. Tot de tijd dat je doodgaat kun je twee dingen doen:
- Zorgen dat je het zelf zo leuk mogelijk hebt
- Zorgen dat degenen die je liefhebt, het zo leuk mogelijk hebben.
Die enorme hoeveelheid hersenen geeft ons de mogelijkheid allerlei gevoelens te hebben: Geluk, verdriet, blijdschap, liefde, hebberigheid, jaloezie, trots etc. Lijkt leuk, maar volgens mij heb je daar na je dood niets aan.
De kunst van het leven is zo dicht mogelijk bij jezelf te blijven, bij je echte innerlijk. Dat is de grootste voorwaarde tot gelukkig zijn. En als daarbij hoort dat je graag liefde krijg van en geeft aan één persoon dan ga je zo'n soort relatie aan. Als je dan ook nog begrijpt dat die ander alleen maar bij jou blijft, omdat ook hij/zij dat nodig heeft om gelukkig te zijn, ben je spekkoper. Want dat betekent dat je je in de ander kan gaan verplaaten.
Het bovenstaande is voor de relatief korte termijn.
Je inzetten voor een goed milieu oid (lange termijn) is ook goed, zolang je het maar vanuit je eigen overtuiging doet.
Je kunt heel goed je best doen in het leven om wat te betekenen voor anderen of voor de wereld, en al je daar gelukkig van wordt, moet je dat doen.
Mijn ervaring is: Je krijgt wat je geeft. Geven maakt zelfs gelukkiger dan krijgen, mits niet teveel uit balans uiteraard.
Ik denk dat ons leven an sich geen hoger doel heeft. Tot de tijd dat je doodgaat kun je twee dingen doen:
- Zorgen dat je het zelf zo leuk mogelijk hebt
- Zorgen dat degenen die je liefhebt, het zo leuk mogelijk hebben.
Die enorme hoeveelheid hersenen geeft ons de mogelijkheid allerlei gevoelens te hebben: Geluk, verdriet, blijdschap, liefde, hebberigheid, jaloezie, trots etc. Lijkt leuk, maar volgens mij heb je daar na je dood niets aan.
De kunst van het leven is zo dicht mogelijk bij jezelf te blijven, bij je echte innerlijk. Dat is de grootste voorwaarde tot gelukkig zijn. En als daarbij hoort dat je graag liefde krijg van en geeft aan één persoon dan ga je zo'n soort relatie aan. Als je dan ook nog begrijpt dat die ander alleen maar bij jou blijft, omdat ook hij/zij dat nodig heeft om gelukkig te zijn, ben je spekkoper. Want dat betekent dat je je in de ander kan gaan verplaaten.
Het bovenstaande is voor de relatief korte termijn.
Je inzetten voor een goed milieu oid (lange termijn) is ook goed, zolang je het maar vanuit je eigen overtuiging doet.
Je kunt heel goed je best doen in het leven om wat te betekenen voor anderen of voor de wereld, en al je daar gelukkig van wordt, moet je dat doen.
Mijn ervaring is: Je krijgt wat je geeft. Geven maakt zelfs gelukkiger dan krijgen, mits niet teveel uit balans uiteraard.
dinsdag 30 september 2008 om 09:31
Wat een goede wereld is, is subjectief. Met je inzetten voor een goede wereld, dring je in feite jouw normen en waarden aan de wereld op. Bovendien is het zinloos, want ons bestaan zal ooit helemaal uitgewist worden, zonder een spoor achter te laten.
Dus leef ik om het zelf naar mijn zin te hebben, om dingen te doen die ik leuk vind en een geweldige tijd te hebben. En wat ik leuk vind merk ik gaandeweg vanzelf. Kennis opdoen en tijd doorbrengen met mijn dochter vallen daar zeker onder.
Dus leef ik om het zelf naar mijn zin te hebben, om dingen te doen die ik leuk vind en een geweldige tijd te hebben. En wat ik leuk vind merk ik gaandeweg vanzelf. Kennis opdoen en tijd doorbrengen met mijn dochter vallen daar zeker onder.
Soep met ballen zal nooit met hetzelfde zijn
dinsdag 30 september 2008 om 10:01
dinsdag 30 september 2008 om 11:39
Ik ben het met het meeste wat hier gezegd is eens, maar ik kan mijn vriend ook wel begrijpen. Hij doet het op een objectieve manier (wetenschappelijke dingen, die denk ik niet geinterperteerd als slecht kunnen worden), zo studeert hij nu geneeskunde om uiteindelijk psychiater te worden.
Over of het hele menselijk leven ooit uitgewist gaat worden ga ik geen standpunt innemen. Daar kun je over filosopheren maar echt zeker weten wat er gaat gebeuren kan niet. Geloven en daardoor overtuigd zijn natuurlijk wel. Ik kijk liever for the time being.
Over of het hele menselijk leven ooit uitgewist gaat worden ga ik geen standpunt innemen. Daar kun je over filosopheren maar echt zeker weten wat er gaat gebeuren kan niet. Geloven en daardoor overtuigd zijn natuurlijk wel. Ik kijk liever for the time being.
dinsdag 30 september 2008 om 14:22
De zon raakt ooit op. We weten zelfs redelijk precies wanneer, dat duurt nog zo'n 4 miljard jaar. Hij wordt dan groter, zo groot dat de aarde opgeslokt wordt en geheel verbrandt. Voor het eindresultaat is het volkomen onbelangrijk of het hier dan een paradijs is, een vuilnisbelt, een onleefbare gifbelt of een grote gezonde tuin en of er nog mensen op wonen of niet. Of je inspanningen om de wereld 'beter' te maken nou wel of niet gelukt zijn is dan niet meer echt relevant.
Ik kijk ook liever for the time being. En voor mezelf.
Soep met ballen zal nooit met hetzelfde zijn
donderdag 2 oktober 2008 om 11:56
Waarom doen mensen dan zo hun best bepaalde zaken voor elkaar te krijgen....waarom is de wereld zo ingericht dat je alleen maar aan het haasten bent, dat je doelen in je leven hebt en die je waar moet maken?
Waarom chillen we niet met z'n allen lekker op deze aardbol en genieten van alles wat het te beiden heeft...en dus niet werken, maar alleen eten maken/produceren en kinderen baren.
EN ook dit nog... ik geloof in God en in de hemel (in de hel wat minder) Maar soms vraag ik me af of het niet een beetje te druk is in de hemel...''overcrowded'' met al die mensen die hun best hebben gedaan op de aarde?
Waarom chillen we niet met z'n allen lekker op deze aardbol en genieten van alles wat het te beiden heeft...en dus niet werken, maar alleen eten maken/produceren en kinderen baren.
EN ook dit nog... ik geloof in God en in de hemel (in de hel wat minder) Maar soms vraag ik me af of het niet een beetje te druk is in de hemel...''overcrowded'' met al die mensen die hun best hebben gedaan op de aarde?
donderdag 2 oktober 2008 om 12:49
Wetenschappelijk gezien is dat een raar argument. 'Goed' of 'slecht' zijn waardeoordelen, terwijl evolutie gewoon iets is dat plaats vind. Een 'goed' of 'slecht' ras (of soort, dat zou in dit geval een juistere benaming zijn) bestaat dan ook niet. Een succesvolle soort, is een soort die (nog) niet uitgestorven is. En tot nu toe is de soort Homo sapiens behoorlijk succesvol, want we zijn met veel en planten ons ook voort.
donderdag 2 oktober 2008 om 12:55
Voortplanten van kneusjes lijkt me niet echt goed voor de kwaliteit van het ras. In de dierenwereld zijn het toch echt de alpha's die zorgen voor sterke nakomelingen. De mens is het enige ras dat de zwakken in stand houdt (en hen zelfs toestaat zich voort te planten) En door die overbevolking die dat veroorzaakt is de mens tevens 'n bedreiging voor de rest van de levende wezens. Ik vind dat de mens zou moeten inbinden en dat er paal en perk gesteld zou moeten worden aan voortplanting.
