Seks
alle pijlers
Mijn vriendje zegt: "seks wordt overgewaardeerd"
vrijdag 26 september 2008 om 15:53
Mijn lief vindt seks zwaar overgewaardeerd. Ik –aan de andere kant- hou eigenlijk best veel van seks met degene van wie ik hou, en dat is hij, natuurlijk.
Het doet me een beetje pijn dat hij dit idee heeft van seks. Met name omdat hij een ontzettend (!!!) actief seksleven had voor hij mij leerde kennen en heeft veel geëxperimenteerd op dit gebied. (Zelf sta ik overigens ook best open voor experiment. Het heeft zijn grenzen natuurlijk, maar ik denk dat die van ons wel op een lijn liggen).
We hebben er wel eens over gepraat en heb hem uitgelegd over mijn beleving van seks. Maar hij kan seks niet zien als een beleving van de liefde; seks is gewoon seks. Als we dan seks hebben, is het meestal ook erg snel weer voorbij, vind ik. Beetje jammer… Totnogtoe is seks nooit een issue geweest in mijn (lange en korte termijn) relaties en het is altijd bevredgigend geweest. In het begin dacht ik dat we gewoon eventjes aan elkaar moesten wennen, maar dat blijkt vooralsnog niet het geval…
Verdrietige is dat we nog niet eens zo lang bij elkaar zijn, nog net geen jaar. En dit “probleem” (ik hou er niet van om er een probleem van te maken, maar -tsja- is het toch een beetje wel, voor mij) speelt al sinds het begin. Toen vond ik het nog mooi: hij wilde niet dat we teveel seks zouden hebben. Hij wilde niet dat onze relatie daarom draait. Nou ja, mooi idee en ik wil dat –uiteraard- ook niet. Maar wel vind ik het fijn mijn liefde voor hem te uiten en te beleven door samen de liefde te bedrijven.
Ik krijg de kans hiertoe een beetje doordat wanneer hij wakker wordt met een erectie, ik hem oraal bevredig (vindt ‘ie lekker
) Hij doet dat nooit bij mij, dat vindt ‘ie namelijk niet zo lekker. En dat is okay, ik kan hem er niet toe dwingen (toch?).
Goed, al met al probeer ik het te accepteren, maar vind het soms wel moeilijk (vandaar deze post, waarschijnlijk). Nog moeilijker vind ik het omdat hij het gebruikt wanneer we ruzie hebben: hij “dreigt” dan dat ik er de komede weken niet op hoef te rekenen dat ik “seks van hem zal krijgen”. Erg kinderachtig, en of ‘ie het naleeft kan ik eigenlijk niet zeggen; we hebben sowieso immers al nauwelijks seks…
Herkent iemand dit? Vanuit welke zijde dan ook (mijne/ zijne). Ik ben benieuwd naar ervaringen/ reacties!
Het doet me een beetje pijn dat hij dit idee heeft van seks. Met name omdat hij een ontzettend (!!!) actief seksleven had voor hij mij leerde kennen en heeft veel geëxperimenteerd op dit gebied. (Zelf sta ik overigens ook best open voor experiment. Het heeft zijn grenzen natuurlijk, maar ik denk dat die van ons wel op een lijn liggen).
We hebben er wel eens over gepraat en heb hem uitgelegd over mijn beleving van seks. Maar hij kan seks niet zien als een beleving van de liefde; seks is gewoon seks. Als we dan seks hebben, is het meestal ook erg snel weer voorbij, vind ik. Beetje jammer… Totnogtoe is seks nooit een issue geweest in mijn (lange en korte termijn) relaties en het is altijd bevredgigend geweest. In het begin dacht ik dat we gewoon eventjes aan elkaar moesten wennen, maar dat blijkt vooralsnog niet het geval…
Verdrietige is dat we nog niet eens zo lang bij elkaar zijn, nog net geen jaar. En dit “probleem” (ik hou er niet van om er een probleem van te maken, maar -tsja- is het toch een beetje wel, voor mij) speelt al sinds het begin. Toen vond ik het nog mooi: hij wilde niet dat we teveel seks zouden hebben. Hij wilde niet dat onze relatie daarom draait. Nou ja, mooi idee en ik wil dat –uiteraard- ook niet. Maar wel vind ik het fijn mijn liefde voor hem te uiten en te beleven door samen de liefde te bedrijven.
Ik krijg de kans hiertoe een beetje doordat wanneer hij wakker wordt met een erectie, ik hem oraal bevredig (vindt ‘ie lekker
) Hij doet dat nooit bij mij, dat vindt ‘ie namelijk niet zo lekker. En dat is okay, ik kan hem er niet toe dwingen (toch?).Goed, al met al probeer ik het te accepteren, maar vind het soms wel moeilijk (vandaar deze post, waarschijnlijk). Nog moeilijker vind ik het omdat hij het gebruikt wanneer we ruzie hebben: hij “dreigt” dan dat ik er de komede weken niet op hoef te rekenen dat ik “seks van hem zal krijgen”. Erg kinderachtig, en of ‘ie het naleeft kan ik eigenlijk niet zeggen; we hebben sowieso immers al nauwelijks seks…
Herkent iemand dit? Vanuit welke zijde dan ook (mijne/ zijne). Ik ben benieuwd naar ervaringen/ reacties!
dinsdag 30 september 2008 om 08:49
Zo werkt de theorie ook voor mij want waarom zou je met iemand zijn die seksueel niet bij je past en het zo belangrijk voor je is?
Als je iemand leert kennen dan wordt je verliefd op de persoon. Later wordt je intiem en heb je seks. En dat stadium gaat bij iedereen anders. Bij sommige meisjes heb je een directe klik en soms heb je wat meer tijd nodig om aan elkaar te wennen. Maar bij ons bleef het eigenlijk hetzelfde. De eerste keer dat we het deden, deden we eigenlijk dezelfde dingen als nu. Voor mij was het eigenlijk pas het begin maar voor haar voelde het alsof ze alles gaf wat ze had. En je bent zo dol op dat meisje en je wilt zo graag met haar samen zijn. Je bent verliefd, je hebt vlinders. Wat doe je dan? Ga je zeggen: ik maak het uit omdat zij niet dezelfde fantasieën heeft? Sorry maar dat kan ik niet doen.
Bovendien speelt mee dat seks in mijn vorige relatie ook een issue was, in veel hogere mate. Toen deed ik het nooit. Gewoon nooit. Nu wel en ik was al blij dat het al ergens op leek. Maar je blijft je ook ontwikkelen, ik ben niet dezelfde persoon als 5 jaar geleden en ik erken voor mezelf ook dat ik seksuele wensen en fantasieën heb.
Gisteren een gesprek gehad met haar en gezegd dat ik een bepaalde afstand met haar voelde zonder te zeggen dat het sex gerelateerd is omdat zij daar zich in een hoek door gedrukt voelt, immers, zij voelt dat ze alles geeft dat ze heeft en het is nog niet genoeg? (letterlijke woorden)
dinsdag 30 september 2008 om 09:19
Nou ze is in ieder geval duidelijk toch?! Nu is het aan jou wat je met deze informatie doet. Wil je , nu dat je dit weet, op deze voet verder? Of niet?
Ik kan me voorstellen dat dit geen makkelijke keuze is, maar wanneer je deze keuze niet maakt, blijf je tegen dingen aanlopen. Wanneer je de keuze voor jezelf hebt gemaakt, probeer jezelf daar dan ook bij neer te leggen...anders maak je jezelf echt gek!
Ik hoop dat je er iets aan hebt!
X
Emoticon
Ik kan me voorstellen dat dit geen makkelijke keuze is, maar wanneer je deze keuze niet maakt, blijf je tegen dingen aanlopen. Wanneer je de keuze voor jezelf hebt gemaakt, probeer jezelf daar dan ook bij neer te leggen...anders maak je jezelf echt gek!
Ik hoop dat je er iets aan hebt!
X
Emoticon
dinsdag 30 september 2008 om 16:27
Ik herken me heel erg in je, DTSH.
Ik voel mijn vrouw op alle vlakken perfect aan maar onze visie op seks ligt mijlenver uit elkaar. Bij ons was de situatie echter dermate dramatisch (uiteindelijk nog amper seks) dat ik ook effectief vreemd begon te gaan. Die situatie heeft jaren geduurd en bood ergens een oplossing. Ik wist mijn frustratie te kanaliseren en we leidden een perfect leventje. Maar meer en meer wilde ik die onbelemmerde, stomende seks met mijn vrouw beleven. Want zij is tenslotte de vrouw op wie ik verliefd was (en ben). Nadat ik mijn vrouw uiteindelijk had opgebiecht dat ik was vreemdgegaan zei ze te beseffen dat ze daar een aandeel in had (want door mij steeds wandelen te sturen, was ik op een goede dag gaan wandelen) en dat ze haar best zou doen om mij wat tegemoet te komen. Maar ook dat ik nooit zou kunnen verwachten dat zij de "kunstjes" van mijn vriendinnetjes zou uitvoeren (wat dat ook wezen mag).
En inderdaad, hoewel het de jongste weken weeral iets minder is, doet ze haar best. Dat besef ik, en waardeer ik, maar, net zoals bij jou (DTSH), ligt het allemaal nog heel ver verwijderd van wat ik zou willen (en mijn verwachtingen liggen dan nog een stuk lager). Ik tracht haar nu warm te krijgen voor een bezoekje aan een seksuoloog.
@ ochtendzon: je moet echt je vriend duidelijk maken dat jij meer verwacht van seks.
@ DTSH: Ik weet niet wat ik je moet aanraden. Vanuit mijn eigen ervaring vrees ik dat je vroeg of laat zult toegeven aan verlokkingen buiten de deur. Ik begrijp dat je je grenzen steeds wilt verleggen. Het is duidelijk dat die grenzen voor je vriendin al min of meer bereikt zijn. Maak voor jezelf uit welke punten voor jouw echt anders moeten en maak haar dat duidelijk. Waarom ook geen bezoekje bij de seksuoloog? het lijkt me allemaal iets minder confronterend als er een derde bij zit.
Ik voel mijn vrouw op alle vlakken perfect aan maar onze visie op seks ligt mijlenver uit elkaar. Bij ons was de situatie echter dermate dramatisch (uiteindelijk nog amper seks) dat ik ook effectief vreemd begon te gaan. Die situatie heeft jaren geduurd en bood ergens een oplossing. Ik wist mijn frustratie te kanaliseren en we leidden een perfect leventje. Maar meer en meer wilde ik die onbelemmerde, stomende seks met mijn vrouw beleven. Want zij is tenslotte de vrouw op wie ik verliefd was (en ben). Nadat ik mijn vrouw uiteindelijk had opgebiecht dat ik was vreemdgegaan zei ze te beseffen dat ze daar een aandeel in had (want door mij steeds wandelen te sturen, was ik op een goede dag gaan wandelen) en dat ze haar best zou doen om mij wat tegemoet te komen. Maar ook dat ik nooit zou kunnen verwachten dat zij de "kunstjes" van mijn vriendinnetjes zou uitvoeren (wat dat ook wezen mag).
En inderdaad, hoewel het de jongste weken weeral iets minder is, doet ze haar best. Dat besef ik, en waardeer ik, maar, net zoals bij jou (DTSH), ligt het allemaal nog heel ver verwijderd van wat ik zou willen (en mijn verwachtingen liggen dan nog een stuk lager). Ik tracht haar nu warm te krijgen voor een bezoekje aan een seksuoloog.
@ ochtendzon: je moet echt je vriend duidelijk maken dat jij meer verwacht van seks.
@ DTSH: Ik weet niet wat ik je moet aanraden. Vanuit mijn eigen ervaring vrees ik dat je vroeg of laat zult toegeven aan verlokkingen buiten de deur. Ik begrijp dat je je grenzen steeds wilt verleggen. Het is duidelijk dat die grenzen voor je vriendin al min of meer bereikt zijn. Maak voor jezelf uit welke punten voor jouw echt anders moeten en maak haar dat duidelijk. Waarom ook geen bezoekje bij de seksuoloog? het lijkt me allemaal iets minder confronterend als er een derde bij zit.
dinsdag 30 september 2008 om 17:32
Dank je tintin...ik ben al eens een keer vreemdgegaan, zo'n anderhalf jaar geleden en heb inderdaad die stomende sex gehad. In plaats van een schuldgevoel te hebben denk ik met weemoed terug. Mijn vriendin weet dit niet en zal dat ook niet te weten komen. Het is bij een keer gebleven maar had graag meer gewild. Het meisje in kwestie had hetzelfde probleem met haar vriend. Maar wat jij zegt: ik wil niet eens een ander meisje, ik wil die stomende sex met haar en niemand anders. Ik ben helemaal niet het type om vreemd te gaan maar de verleidingen zijn heel groot. Ik werk bij een groot bedrijf waar het merendeel van de werknemers meisjes tussen de 20 en 30 zijn. Honderden lopen er bij ons rond en er wordt vaak met me geflirt.Dus ik weet dat het wel kan, dat maakt het nog lastiger. Ik denk alleen dat ik nu vreselijke spijt ga krijgen en denk niet dat ik het doe.
dinsdag 30 september 2008 om 17:40
Even to the point gezegd: je kunt wel zoveel willen maar als zij niet wil, dan rest je één keuze: de situatie accepteren óf weggaan bij haar.
(en nogmaals: ik begrijp dat je dit wil, ik begrijp het voor 100%! Maar je kunt het niet bij iemand afdwingen. Zij is duidelijk geweest dat DIT is wat ze jou wil en kan bieden. Nu kun jij alleen je eigen handelen bepalen en je eigen keuzes maken.)
dinsdag 30 september 2008 om 18:34
Ik ben het wel een beetje met Spinster eens....ik snap je fustraties en ik snap het probleem en je moet echt helemaal voor jezelf kiezen en nee, je bent geen gefustreerd seksmannetje. Maar je zal wel moeten gaan kiezen OF je kiest ervoor om bij haar weg te gaan om dit probleem OF je legt jezelf er bij neer, hoe moeilijk dat ook is!
Dikke kus
Emoticon
Dikke kus
Emoticon
dinsdag 30 september 2008 om 23:34
Zou het niet zo kunnen zijn dat de vrouwen/vriendinnen van donttrysohard en tintin een blokkade of schaamte hebben met betrekking tot seks die misschien in therapie (deels) zou kunnen worden weggenomen? Zonde om dat dat niet eerst te proberen en het eventueel daarna uit te maken.
Als ik zo lees acht ik die kans het grootst bij de vrouw van tintin. Meen in een eerder topic gelezen te hebben dat zij een aantal handelingen zoals pijpen absoluut niet wil doen?
De vriendin van donttrysohard lijkt minder extreem niet-geil....
Sterkte mannen en hou ons op de hoogte van de ontwikkelingen.
woensdag 1 oktober 2008 om 01:19
De vriendin van donttrysohard heeft aangegeven dat het voor haar prima is zo.
- Dat ze al alles geeft wat ze kan en wil geven
- Ergo: er is niet meer speling om hem meer tegemoet te komen
Therapie heeft alleen zin als beide het als een probleem ervaren en dat is m.i. met wat ik hier aan informatie heb niet het geval.
woensdag 1 oktober 2008 om 08:32
Nee dat klopt, ik heb het er al met mijn vriendin over gehad en ze zegt alles te geven wat ze heeft. Maar ik kan het gewoon niet accepteren. Waarom is het zo moeilijk om het eens 's morgens te doen, of eens als we thuiskomen van het werk? Of eens iets nieuws uit proberen? Waarom doet ze dat met alle dingen in het leven wel maar op seks gebied niet?
Bovendien vind ik dat ik minder 'in mijn recht' sta omdat zij inderdaad doodgemiddeld is. Zij denkt: we neuken zo nu en dan, ik pijp, hij beft, what's the problem? Zij vindt mij een zeur als ik erover begin en laat me voelen als een mannetje dat nooit genoeg heeft. Als ik mijn seksleven een cijfer moet geven is het een 5, dat zegt genoeg. Het kan altijd erger maar echt leuk is het niet.
woensdag 1 oktober 2008 om 09:27
Wat bedoel je, kleintjefijntje? Dat je denkt dat therapie bij ons het meest kans op slagen heeft? Die indruk heb ik zelf wel. Gisteren nog eens aangedrongen om een seksuoloog te gaan zien. Ik denk (hoop) dat het er uiteindelijk wel van zal komen want ze beseft dat de huidige situatie niet houdbaar is. En inderdaad, naast een verschil in behoefte (frequentie), waar allicht wel een gulden middenweg te vinden valt, cristalliseert ons "probleem" zich vooral rond het orale. Daar heb ik echt problemen mee, omdat ik het gevoel heb dat zij mij (daar beneden) vies vindt. DTSH moet ook wel zo'n gevoel hebben als zijn vriendin hem altijd eerst naar de douche stuurt. Alsof seks alleen kan plaatsvinden in steriele omstandigheden.
woensdag 1 oktober 2008 om 10:10
woensdag 1 oktober 2008 om 16:18
We nemen wel eens samen een bad maar pogingen om te stoeien zijn vooralsnog op weinig uitgedraaid.
Ik heb wel zopas een lekker grote douche van 1m op 1m gekocht. Daar kunnen we zeker met zijn tweeën onder. Proberen zal ik ongetwijfeld! Van zodra ie geïnstalleerd is...
Maar ik heb mijn twijfels. Zelfs al kom ik recht uit bad, ik krijg het niet voor mekaar dat ze eens een poging onderneemt.
Ik heb wel zopas een lekker grote douche van 1m op 1m gekocht. Daar kunnen we zeker met zijn tweeën onder. Proberen zal ik ongetwijfeld! Van zodra ie geïnstalleerd is...
Maar ik heb mijn twijfels. Zelfs al kom ik recht uit bad, ik krijg het niet voor mekaar dat ze eens een poging onderneemt.
woensdag 1 oktober 2008 om 23:31
Ja, dat bedoelde ik Tintin.
Ik hoop dat therapie voor jouw vrouw kan helpen meer los te komen en minder "smetvrees-achtig" met seks om te gaan. Dit geldt dus eigenlijk ook wel voor DTSH's vriendin.
Ik hoop dat zij beiden over een paar jaar kunnen zeggen: mm ik kan nu veel meer genieten van seks, ik ben blij dat ik ooit die stap het genomen. Misschien naief van mij, maar ik hou zo van seks, dat gun ik anderen ook. Beetje bekeerdrang, hihihi, wat sommige mensen met het geloof hebben, dat heb ik met seks
donderdag 2 oktober 2008 om 07:21
Als 'n vrouw écht niet wil en de man wel, kan er dan niet in overleg besloten worden dat de man de seks buiten de deur gaat halen? Dan hoeft de vrouw in kwestie ook niet meer te doen alsof en zich 'n paar keer per maand op te offeren en de man kan in z'n behoeften voldoen.
Voor mezelf geldt dat mocht ik in 'n relatie komen met 'n man die niet graag seks wil, mijn leven gewoon blijft zoals het nu is: vibratorvertier
Maar als de andere dingen die de man in kwestie biedt goed zijn, zou dat voor mij niet einde relatie betekenen. Zou de seks echter goed zijn, maar verder hebben we eigenlijk niet echt iets gemeen, zou ik er zeker geen toekomst mee opbouwen, maar 'm op afstand houden behalve af en toe die goeie seks.
Voor mezelf geldt dat mocht ik in 'n relatie komen met 'n man die niet graag seks wil, mijn leven gewoon blijft zoals het nu is: vibratorvertier
Maar als de andere dingen die de man in kwestie biedt goed zijn, zou dat voor mij niet einde relatie betekenen. Zou de seks echter goed zijn, maar verder hebben we eigenlijk niet echt iets gemeen, zou ik er zeker geen toekomst mee opbouwen, maar 'm op afstand houden behalve af en toe die goeie seks.
donderdag 2 oktober 2008 om 18:26
Recht hebben op sex? In een goede relatie is het geven en nemen. ook op sex gebied. Af en toe geen zin hebben en toch zin maken, een keer wat experimenteren ook als je het niet helemaal ziet zitten....Daar is helemaal niets mis mee. Maar je kan je partner nu eenmaal niet dwingen van sex te houden. Dat zit er in of niet.
donderdag 2 oktober 2008 om 23:30
DTSH wat een feest van herkenning (nou ja noem dat maar een feest :( ) Hier is het niet veel anders of toch mijn vrouw en ik hebben in het geheel geen sex in welke vorm dan ook al 12 jaar niet en zoals Spinster al opmerkte je kunt het niet afdwingen,trouwens al kon dat wel dan zou ik het niet eens willen sex vind ik leuk maar dan wel met een vrouw die mij net zo graag wil als dat ik haar wil en niet dat ze het doet uit een gevoel van verplichting.De gebruikelijke gemidelden 3 keer in de week en 8 verschillende partners gedurende je leven haal ik op geen stukken na, misschien in het volgende millennium, ik zie wel.
Hoe dan ook sterkte joh.
Hoe dan ook sterkte joh.
Het enige dat het leven draaglijk maakt is de wetenschap dat het tijdelijk is.
vrijdag 3 oktober 2008 om 08:12
Ik zeg nergens dat ik ergens recht op denk te hebben hoor.
De conclusie van: accepteren of weggaan is voor mij veel te makkelijk. Ik heb er gister over gesproken en letterlijk het verhaal hierboven gezegd. Dan zegt zij: je kan dit accepteren of iemand anders zoeken. En: maar als ik dan nu iets nieuws doe dan kom je volgende maand met weer wat anders. Toen heb ik gezegd: je mist totaal de boodschap. Ik wil helemaal niet dat jij iemand bent waar ik mijn fantasieën op kan uitleven, ik wil iemand die mij net zo graag wil als ik haar.
Ik weet het gewoon niet meer....
vrijdag 3 oktober 2008 om 10:22
Oh, in het begin kon ze niet van me afblijven. We hadden het eerste jaar wel bijna elke dag seks. In het tentje, in het kleedhokje van het zwembad, op de trein! Als ik er aan terugdenk, vraag ik me soms af of dat wel dezelfde vrouw was. Op een goeie dag begon het te verminderen. Aanvankelijk denk je dat het gewoon een dipje is en dat het wel weer omhoog zal gaan. Maar jaar na jaar kalfde het verder af. Ondertussen waren we getrouwd en kwamen er kinderen. En was seks nagenoeg verdwenen uit ons leven...
Zo gaat dat, El ninjoo.
Zo gaat dat, El ninjoo.
vrijdag 3 oktober 2008 om 11:11
vrijdag 3 oktober 2008 om 15:26
vrijdag 3 oktober 2008 om 16:58
Dank jullie wel allemaal voor jullie reacties en betrokkenheid! Met een vriendin heb ik het hier wel eens over gehad, maar erg fijn om gewoon even ongezouten visies te krijgen van andere mensen.
Donttrysohard: fijn dat jij ook je verhaal kwijt kon zo!
Toch weet ik –net als donttrysohard, vrees ik- na alle advies en ervaringen nog steeds niet zo goed wat ik hier nu mee moet. Uitmaken omdat we op seksueel gebied minder compatible zijn wil ik inderdaad ook niet: ik hou heel veel van hem en er zijn natuurlijk vele andere dingen die we wel samen met veel plezier beleven.
Gisteren zoenden we zomaar uit het niets onwijs lekker passioneel, dat was ook al een tijd geleden dat hij zich zo vrij kon laten (zo voel ik het). Ik voelde me vrij mijn handen over zijn hele lijf te laten gaan en hij de zijne over de mijne, maar zodra ik aanstuurde op een stapje verder, zei hij dat we dat vandaag niet gingen doen: nu met de reden dat hij niet wil dat we het nu te vaak moeten doen. Want wat als we straks 50 zijn? Dan willen we elkaar niet meer omdat we het al te vaak gedaan zouden hebben, zegt ‘ie… Onzin, zeg ik je. Ik denk dat als je van seks geniet, dat je na een X aantal jaar met dezelfde partner nog steeds erg van seks kan genieten. Er zijn steeds wel excuses… (en ik ben echt zo onaantrekkelijk niet…denk ik… :s)
Wat donttrysohard in zijn relatie heeft, heb ik ook, met het verschil dat wij het juist alléén maar ’s ochtends doen. Zomaar ’s middags in de keuken, ’s avonds op de bank, of zelfs "gewoon" ’s avonds voor het slapen gaan, doen we nooit… Ik probeer hem soms wel te verleiden, maar dat geeft weinig (geen) respons. Ik heb het een tijdje aan hem overgelaten - misschien dat hij het veel leuker vond om zelf degene te zijn om mij te veroveren- maar wederom: weinig (geen) respons...
@Donttrysohard: je vroeg eerder hoe vaak wij het doen. Het komt –denk ik- neer op zo’n 1x per week. Maar dan tel ik ook de keren mee dat ik hem bevredig en ik zelf “in de kou blijf staan” (zeg maar…)
Het komt er denk ik gewoon op neer dat er een wereld van verschil ligt in onze beleving van seks. Heeft misschien ook wel te maken met de ervaringen die we hebben van voor onze relatie. Dit is zijn eerste lange relatie (hij heeft wel eens een half jaar verkering gehad toen hij 20 was, maar dat is ondertussen al zeker 10 jaar terug). Hij is vooralsnog ook bang, zegt ‘ie, om me kwijt te raken. Dus misschien is het ook zo dat –zoals eerder gezegd- hij het inderdaad moeilijk vindt om mij als iemand te zien waar hij best geil van mag worden?
Nou ja, zo bedenk ik nog wel meer theorieën. Soms kunnen we er wel gemakkelijk over kletsen en zegt hij dat ik geduld moet hebben, dat ik hem de tijd moet geven om te wennen aan onze relatie. We zijn nu bijna een jaar verder: ben ik dan gewoon te ongeduldig???
Donttrysohard: fijn dat jij ook je verhaal kwijt kon zo!
Toch weet ik –net als donttrysohard, vrees ik- na alle advies en ervaringen nog steeds niet zo goed wat ik hier nu mee moet. Uitmaken omdat we op seksueel gebied minder compatible zijn wil ik inderdaad ook niet: ik hou heel veel van hem en er zijn natuurlijk vele andere dingen die we wel samen met veel plezier beleven.
Gisteren zoenden we zomaar uit het niets onwijs lekker passioneel, dat was ook al een tijd geleden dat hij zich zo vrij kon laten (zo voel ik het). Ik voelde me vrij mijn handen over zijn hele lijf te laten gaan en hij de zijne over de mijne, maar zodra ik aanstuurde op een stapje verder, zei hij dat we dat vandaag niet gingen doen: nu met de reden dat hij niet wil dat we het nu te vaak moeten doen. Want wat als we straks 50 zijn? Dan willen we elkaar niet meer omdat we het al te vaak gedaan zouden hebben, zegt ‘ie… Onzin, zeg ik je. Ik denk dat als je van seks geniet, dat je na een X aantal jaar met dezelfde partner nog steeds erg van seks kan genieten. Er zijn steeds wel excuses… (en ik ben echt zo onaantrekkelijk niet…denk ik… :s)
Wat donttrysohard in zijn relatie heeft, heb ik ook, met het verschil dat wij het juist alléén maar ’s ochtends doen. Zomaar ’s middags in de keuken, ’s avonds op de bank, of zelfs "gewoon" ’s avonds voor het slapen gaan, doen we nooit… Ik probeer hem soms wel te verleiden, maar dat geeft weinig (geen) respons. Ik heb het een tijdje aan hem overgelaten - misschien dat hij het veel leuker vond om zelf degene te zijn om mij te veroveren- maar wederom: weinig (geen) respons...
@Donttrysohard: je vroeg eerder hoe vaak wij het doen. Het komt –denk ik- neer op zo’n 1x per week. Maar dan tel ik ook de keren mee dat ik hem bevredig en ik zelf “in de kou blijf staan” (zeg maar…)
Het komt er denk ik gewoon op neer dat er een wereld van verschil ligt in onze beleving van seks. Heeft misschien ook wel te maken met de ervaringen die we hebben van voor onze relatie. Dit is zijn eerste lange relatie (hij heeft wel eens een half jaar verkering gehad toen hij 20 was, maar dat is ondertussen al zeker 10 jaar terug). Hij is vooralsnog ook bang, zegt ‘ie, om me kwijt te raken. Dus misschien is het ook zo dat –zoals eerder gezegd- hij het inderdaad moeilijk vindt om mij als iemand te zien waar hij best geil van mag worden?
Nou ja, zo bedenk ik nog wel meer theorieën. Soms kunnen we er wel gemakkelijk over kletsen en zegt hij dat ik geduld moet hebben, dat ik hem de tijd moet geven om te wennen aan onze relatie. We zijn nu bijna een jaar verder: ben ik dan gewoon te ongeduldig???
