Relaties
alle pijlers
Vriend kocht huis zonder overleg. Relatie lijd eronder. Wat
maandag 30 november 2015 11:48
Ik wil graag iets voorleggen: Ik ben 35 jaar nu. Een paar jaar geleden kreeg ik een relatie. Ik was vreselijk verliefd!
Mijn vriend wilde absoluut niet in de stad wonen. We hadden snel een huis nodig, omdat hij destijds op een camping woonde en dat niet praktisch was met zijn 2 kinderen (uit zijn vorige relatie).
Weinig ruimte. Ik sliep op de bank als zijn kinderen er waren en de kinderen bij hem in bed. In overleg met hem namen we een huurwoning aan in een dorp. Ik heb met hem overlegd of hij dat zag zitten, in dat bepaalde dorp wonen. Zo zaten we ook beide een beetje tussen ons werk in. Dat vond hij prima, maar… hij wilde uiteindelijk wel eens iets anders. Ik ook natuurlijk. Ik werkte in de stad. Hij had destijds net een eigen zaak. Het pand daarvan had hij gekocht en stond midden in de landerijen, zo’n 30 kilometer van de stad. Omgeving vrij “leeg” en een dorpje op zo’n 4 kilometer in een boerenomgeving. Naast het bedrijfspand stond een huis, wat toen nog bewoond werd.
We wonen nu zo’n 2 jaar in het dorp. Onlangs komt hij thuis en hij zegt: ik heb het huis gekocht naast de zaak. De bewoonster was eruit en hij had het gekocht. Daar is natuurlijk een traject aan vooraf gegaan, maar dat heb ik nooit geweten. Hij heeft daar niets over gezegd. Zijn woorden waren letterlijk: Ik wil dat… Wat jij ervan vindt interesseert mij niet. Je kunt mee en anders rot je maar op. Ik ben boos en gekwetst. Ik zit nu even tijdelijk bij een vriendin in. Ik vind echt niet dat je zo’n grote beslissing neemt zonder overleg met je partner. Het huis staat dus ook op zijn naam. Ik ben echt geschokt. Maar hij zegt dat hij bang was dat ik “nee” zou zeggen. En hij vindt dat ik het niet begrijp. Hij heeft een eigen zaak en dat huis is praktisch voor hem qua werk. En een eigen zaak is belangrijk. Dat moet ik begrijpen zegt hij. Dus wat vinden jullie? Heeft hij gelijk? Zal ik meegaan? Ik houd van hem en zijn kinderen, maar ik weet niet of ik het daar wel leuk ga vinden. Ik ken er niemand. Ja, zijn familie woont in de buurt, maar daar heb ik niet echt een klik mee. Ik moet dan ook 3 kwartier rijden over kleine landweggetjes enzo, naar mijn werk (en dus naar vrienden, want die wonen allemaal in de stad). Hij zegt dat ik wel gewoon kan stoppen met werken en bij hem in de zaak kan komen. Maar vooral na deze actie zie ik dat helemaal niet zitten. Dan ben ik afhankelijk van hem, geen eigen inkomen, geen eigen huis en ik vind het werk dat ik nu heb ook heel leuk. Dus ik voel me nu heel erg rot… Ik weet niet wat ik moet doen. Graag jullie mening.
Mijn vriend wilde absoluut niet in de stad wonen. We hadden snel een huis nodig, omdat hij destijds op een camping woonde en dat niet praktisch was met zijn 2 kinderen (uit zijn vorige relatie).
Weinig ruimte. Ik sliep op de bank als zijn kinderen er waren en de kinderen bij hem in bed. In overleg met hem namen we een huurwoning aan in een dorp. Ik heb met hem overlegd of hij dat zag zitten, in dat bepaalde dorp wonen. Zo zaten we ook beide een beetje tussen ons werk in. Dat vond hij prima, maar… hij wilde uiteindelijk wel eens iets anders. Ik ook natuurlijk. Ik werkte in de stad. Hij had destijds net een eigen zaak. Het pand daarvan had hij gekocht en stond midden in de landerijen, zo’n 30 kilometer van de stad. Omgeving vrij “leeg” en een dorpje op zo’n 4 kilometer in een boerenomgeving. Naast het bedrijfspand stond een huis, wat toen nog bewoond werd.
We wonen nu zo’n 2 jaar in het dorp. Onlangs komt hij thuis en hij zegt: ik heb het huis gekocht naast de zaak. De bewoonster was eruit en hij had het gekocht. Daar is natuurlijk een traject aan vooraf gegaan, maar dat heb ik nooit geweten. Hij heeft daar niets over gezegd. Zijn woorden waren letterlijk: Ik wil dat… Wat jij ervan vindt interesseert mij niet. Je kunt mee en anders rot je maar op. Ik ben boos en gekwetst. Ik zit nu even tijdelijk bij een vriendin in. Ik vind echt niet dat je zo’n grote beslissing neemt zonder overleg met je partner. Het huis staat dus ook op zijn naam. Ik ben echt geschokt. Maar hij zegt dat hij bang was dat ik “nee” zou zeggen. En hij vindt dat ik het niet begrijp. Hij heeft een eigen zaak en dat huis is praktisch voor hem qua werk. En een eigen zaak is belangrijk. Dat moet ik begrijpen zegt hij. Dus wat vinden jullie? Heeft hij gelijk? Zal ik meegaan? Ik houd van hem en zijn kinderen, maar ik weet niet of ik het daar wel leuk ga vinden. Ik ken er niemand. Ja, zijn familie woont in de buurt, maar daar heb ik niet echt een klik mee. Ik moet dan ook 3 kwartier rijden over kleine landweggetjes enzo, naar mijn werk (en dus naar vrienden, want die wonen allemaal in de stad). Hij zegt dat ik wel gewoon kan stoppen met werken en bij hem in de zaak kan komen. Maar vooral na deze actie zie ik dat helemaal niet zitten. Dan ben ik afhankelijk van hem, geen eigen inkomen, geen eigen huis en ik vind het werk dat ik nu heb ook heel leuk. Dus ik voel me nu heel erg rot… Ik weet niet wat ik moet doen. Graag jullie mening.
dinsdag 1 december 2015 15:25
Hij klinkt nu heel slecht, maar hij heeft, net als menig mens, ook leuke kanten. Alleen deze minder leuke kanten leggen dusdanig gewicht in de schaal, dat die naar negatief uitslaat. Alleen in het begin was het heel leuk. Daarom doet het mij pijn... Dat het nu zo moet gaan. Hij was mijn grote liefde... Maar het moet nu ophouden. Kan niet anders. Maar het doet erg pijn. Ik kan nog wel bij die vriendin blijven en zoek ondertussen een ander huis.
Dank je voor de knuffel black-shoes. Heb ik wel nodig. En met die papieren komt wel goed. Hij blaft, maar bijt niet.
Dank je voor de knuffel black-shoes. Heb ik wel nodig. En met die papieren komt wel goed. Hij blaft, maar bijt niet.
dinsdag 1 december 2015 15:31
quote:Toekie schreef op 01 december 2015 @ 15:25:
Hij klinkt nu heel slecht, maar hij heeft, net als menig mens, ook leuke kanten. Alleen deze minder leuke kanten leggen dusdanig gewicht in de schaal, dat die naar negatief uitslaat. Alleen in het begin was het heel leuk. Daarom doet het mij pijn... Dat het nu zo moet gaan. Hij was mijn grote liefde... Maar het moet nu ophouden. Kan niet anders. Maar het doet erg pijn. Ik kan nog wel bij die vriendin blijven en zoek ondertussen een ander huis.
Dank je voor de knuffel black-shoes. Heb ik wel nodig. En met die papieren komt wel goed. Hij blaft, maar bijt niet.
Heel pijnlijk dat het zo loopt. Maar gelukkig heb je een leuke baan ben je zelfstandig en heb je vrienden.
Jouw ex is gewoon stom bezig met zijn zelf destructie maar daar komt hij wel zelf achter.
Het is naar allemaal maar stel je voor dat je nog lang met hem was doorgegaan, wat was dan van jou overgebleven?
Hij klinkt nu heel slecht, maar hij heeft, net als menig mens, ook leuke kanten. Alleen deze minder leuke kanten leggen dusdanig gewicht in de schaal, dat die naar negatief uitslaat. Alleen in het begin was het heel leuk. Daarom doet het mij pijn... Dat het nu zo moet gaan. Hij was mijn grote liefde... Maar het moet nu ophouden. Kan niet anders. Maar het doet erg pijn. Ik kan nog wel bij die vriendin blijven en zoek ondertussen een ander huis.
Dank je voor de knuffel black-shoes. Heb ik wel nodig. En met die papieren komt wel goed. Hij blaft, maar bijt niet.
Heel pijnlijk dat het zo loopt. Maar gelukkig heb je een leuke baan ben je zelfstandig en heb je vrienden.
Jouw ex is gewoon stom bezig met zijn zelf destructie maar daar komt hij wel zelf achter.
Het is naar allemaal maar stel je voor dat je nog lang met hem was doorgegaan, wat was dan van jou overgebleven?
dinsdag 1 december 2015 15:49
quote:Toekie schreef op 01 december 2015 @ 15:25:
Hij klinkt nu heel slecht, maar hij heeft, net als menig mens, ook leuke kanten. Alleen deze minder leuke kanten leggen dusdanig gewicht in de schaal, dat die naar negatief uitslaat. Alleen in het begin was het heel leuk. Daarom doet het mij pijn... Dat het nu zo moet gaan. Hij was mijn grote liefde... Maar het moet nu ophouden. Kan niet anders. Maar het doet erg pijn. Ik kan nog wel bij die vriendin blijven en zoek ondertussen een ander huis.
Dank je voor de knuffel black-shoes. Heb ik wel nodig. En met die papieren komt wel goed. Hij blaft, maar bijt niet.
Natuurlijk kán hij ook lief zijn. Anders had hij je nooit zo stapel dolverliefd gekregen. Als hij vanaf dag 1 zo horkerig en klootzakkerig zou doen, had je halverwege date 1 al door het raampje van de wc naar buiten geklommen.
Maar dat is nu ook precies de pest. Je hoopt dat hij gaat worden zoals in het begin. Maar weet je? De acties die hij je nu toont en de woorden die hij nu zegt, dát is zijn ware gezicht. De lieve, leuke, grappige kant is er om zijn zin te krijgen. En zodra hij die heeft hoeft hij niet meer te werken en kan hij weer zichzelf zijn. Denk daar goed om. Ik zou je echt adviseren om te gaan zoeken naar een hulpverlener met ervaring met huiselijk geweld situaties. Want die is verbale en geestelijke mishandeling en de patronen in je relatie, zowel van hem maar ook van jou, zijn destructief. Als je hier echt van wil leren, ga dan echt bij hem weg en leer hoe het zover heeft kunnen komen.
Hij klinkt nu heel slecht, maar hij heeft, net als menig mens, ook leuke kanten. Alleen deze minder leuke kanten leggen dusdanig gewicht in de schaal, dat die naar negatief uitslaat. Alleen in het begin was het heel leuk. Daarom doet het mij pijn... Dat het nu zo moet gaan. Hij was mijn grote liefde... Maar het moet nu ophouden. Kan niet anders. Maar het doet erg pijn. Ik kan nog wel bij die vriendin blijven en zoek ondertussen een ander huis.
Dank je voor de knuffel black-shoes. Heb ik wel nodig. En met die papieren komt wel goed. Hij blaft, maar bijt niet.
Natuurlijk kán hij ook lief zijn. Anders had hij je nooit zo stapel dolverliefd gekregen. Als hij vanaf dag 1 zo horkerig en klootzakkerig zou doen, had je halverwege date 1 al door het raampje van de wc naar buiten geklommen.
Maar dat is nu ook precies de pest. Je hoopt dat hij gaat worden zoals in het begin. Maar weet je? De acties die hij je nu toont en de woorden die hij nu zegt, dát is zijn ware gezicht. De lieve, leuke, grappige kant is er om zijn zin te krijgen. En zodra hij die heeft hoeft hij niet meer te werken en kan hij weer zichzelf zijn. Denk daar goed om. Ik zou je echt adviseren om te gaan zoeken naar een hulpverlener met ervaring met huiselijk geweld situaties. Want die is verbale en geestelijke mishandeling en de patronen in je relatie, zowel van hem maar ook van jou, zijn destructief. Als je hier echt van wil leren, ga dan echt bij hem weg en leer hoe het zover heeft kunnen komen.
dinsdag 1 december 2015 15:57
quote:Toekie schreef op 01 december 2015 @ 15:25:
Hij klinkt nu heel slecht, maar hij heeft, net als menig mens, ook leuke kanten. Alleen deze minder leuke kanten leggen dusdanig gewicht in de schaal, dat die naar negatief uitslaat. Alleen in het begin was het heel leuk. Daarom doet het mij pijn... Dat het nu zo moet gaan. Hij was mijn grote liefde... Maar het moet nu ophouden. Kan niet anders. Maar het doet erg pijn. Ik kan nog wel bij die vriendin blijven en zoek ondertussen een ander huis.
Dank je voor de knuffel black-shoes. Heb ik wel nodig. En met die papieren komt wel goed. Hij blaft, maar bijt niet.
Ik wil je een knuffel geven. De reactie die je hier eerder schreef, is in mijn ogen nog steeds manipulatie. HIJ doet iets, wat je in een relatie niet doet, namelijk alleen beslissen dat jullie gaan verhuizen. Hij koopt ook zonder overleg een huis. En als jij vindt dat dit een rare manier van omgaan met je partner is, ligt het allemaal aan jou. Nou.. dat dacht ik niet. En waarschijnlijk ziet hij dat zelf ook wel in, maar als hij maar hard genoeg schreeuwt dat het allemaal aan jou ligt, ga jij het misschien geloven.
Ik heb een stukje vetgedrukt "hij was de liefde van mijn leven". Zo voelde het misschien, maar als iemand dat echt is, heeft hij respect voor je. Dan vindt hij het belangrijk hoe jij over bepaalde beslissingen denkt. De échte liefde van je leven walst niet over je heen om je dan te vertellen dat jij het probleem bent.
Ikzelf geloof niet in 'dé' liefde van je leven. Ik heb dat verschillende keren gedacht gevonden te hebben en toch ging het uit. Ik heb nu een hele lieve man, wederzijdse liefde, gaat al 22 jaar goed. Liefde, wederzijds respect, rekening houden met elkaar en veel lol. We gaan ervan uit dat we samen oud worden. Toch spreek ik niet meer van de liefde van mijn leven. Het is een, grote en belangrijke, liefde van mijn leven. Dat zeker.
Ik weet niet of je hier wat aan hebt, maar ik wil het je toch meegeven.
Sterkte, nogmaals
Hij klinkt nu heel slecht, maar hij heeft, net als menig mens, ook leuke kanten. Alleen deze minder leuke kanten leggen dusdanig gewicht in de schaal, dat die naar negatief uitslaat. Alleen in het begin was het heel leuk. Daarom doet het mij pijn... Dat het nu zo moet gaan. Hij was mijn grote liefde... Maar het moet nu ophouden. Kan niet anders. Maar het doet erg pijn. Ik kan nog wel bij die vriendin blijven en zoek ondertussen een ander huis.
Dank je voor de knuffel black-shoes. Heb ik wel nodig. En met die papieren komt wel goed. Hij blaft, maar bijt niet.
Ik wil je een knuffel geven. De reactie die je hier eerder schreef, is in mijn ogen nog steeds manipulatie. HIJ doet iets, wat je in een relatie niet doet, namelijk alleen beslissen dat jullie gaan verhuizen. Hij koopt ook zonder overleg een huis. En als jij vindt dat dit een rare manier van omgaan met je partner is, ligt het allemaal aan jou. Nou.. dat dacht ik niet. En waarschijnlijk ziet hij dat zelf ook wel in, maar als hij maar hard genoeg schreeuwt dat het allemaal aan jou ligt, ga jij het misschien geloven.
Ik heb een stukje vetgedrukt "hij was de liefde van mijn leven". Zo voelde het misschien, maar als iemand dat echt is, heeft hij respect voor je. Dan vindt hij het belangrijk hoe jij over bepaalde beslissingen denkt. De échte liefde van je leven walst niet over je heen om je dan te vertellen dat jij het probleem bent.
Ikzelf geloof niet in 'dé' liefde van je leven. Ik heb dat verschillende keren gedacht gevonden te hebben en toch ging het uit. Ik heb nu een hele lieve man, wederzijdse liefde, gaat al 22 jaar goed. Liefde, wederzijds respect, rekening houden met elkaar en veel lol. We gaan ervan uit dat we samen oud worden. Toch spreek ik niet meer van de liefde van mijn leven. Het is een, grote en belangrijke, liefde van mijn leven. Dat zeker.
Ik weet niet of je hier wat aan hebt, maar ik wil het je toch meegeven.
Sterkte, nogmaals
Later is nu
dinsdag 1 december 2015 16:19
quote:Toekie schreef op 01 december 2015 @ 14:52:
Izzy75 Hij reageerde boos. "Jij begrijp het gewoon niet!!! Ik heb een eigen zaak! Maar bekijk het maar.. ga maar lekker naar die stad van je!". Als ik probeer uit te leggen dat zijn manier van brengen nou niet de meest tactische was en dat, als hij het anders had gebracht, ik het nog overwogen had... Dan zegt ie: och, mevrouw de psychologe weet het weer mooi te brengen (ik ben geen psycholoog hoor, hij noemt me zo). En dat was het dan....
Dus hij geeft geen millimeter toe. Wat mij boos maakt, maar ook verdrietig. Hij was in het begin ook gek op mij hoor. Al had hij toen al wat moeilijk trekjes in mijn ogen. Van die kleine dingetjes waarvan ik dacht "Hmmm... niet leuk". Snel aangevallen voelen bvb. En ook niet altijd even eerlijk.
Dus dit doet mij best wel pijn, dat hij me zo laat vallen. Zo ga je toch niet om met iemand waar je van houdt...? Maar hij zegt dat ik moeilijk doe en het gewoon moet snappen dat hij daar moet wonen. Met of zonder mij.
Hmm, nog even natrappen dus, nog even proberen om je rot over jezelf te laten voelen, dat je niet doet wat hij wil, wat nog lukt ook waarschijnlijk. Steek geen energie in proberen hem jouw standpunt te doen begrijpen, dat gaat niet gebeuren. En telkens als jij gaat proberen uit te leggen, gaat hij weer iets zeggen waardoor jij je rot en schuldig voelt. Dit soort mensen is zo goed in de zaken verdraaien, dat je het nog gaat geloven ook. Steek je energie in zo goed mogelijk uit deze relatie te proberen te komen in praktische zin, qua huisvesting en verdeling van de spullen.
Natuurlijk hebben jullie ook leuke tijden gehad en hij is misschien geen slecht mens, maar een product van zijn ouderwetse opvoeding en heeft oprecht niet door waar hij fout zit. Omdat hij van huis uit heeft mee gekregen dat de man bepaalt binnen een relatie en de vrouw dienstbaar is. Deze gedachte zit zo diep, dat gaat niet veranderen. Dat is dan heel jammer voor hem en zijn toekomstige vriendinnen, maar niet jouw probleem.
Het valt mij telkens weer op op dit forum en ook irl hoeveel mannen nog zo denken en hoeveel vrouwen dit nog pikken. Laatst deed mijn dochter (16) bijvoorbeeld even een boekje open over de ouders van haar beste vriendin. Ik had altijd gedacht dat dat een leuk vlot, geemancipeerd stel was, beide universitair opgeleid, beide een baan, vader ft, moeder pt, maar dat blijkt uiterlijke schijn, achter de voordeur bepaalt pa alles en is moeder schichtig en volgzaam.
In ieder geval sterkte TO, fijn dat je bij je vriendin terecht kan.
Izzy75 Hij reageerde boos. "Jij begrijp het gewoon niet!!! Ik heb een eigen zaak! Maar bekijk het maar.. ga maar lekker naar die stad van je!". Als ik probeer uit te leggen dat zijn manier van brengen nou niet de meest tactische was en dat, als hij het anders had gebracht, ik het nog overwogen had... Dan zegt ie: och, mevrouw de psychologe weet het weer mooi te brengen (ik ben geen psycholoog hoor, hij noemt me zo). En dat was het dan....
Dus hij geeft geen millimeter toe. Wat mij boos maakt, maar ook verdrietig. Hij was in het begin ook gek op mij hoor. Al had hij toen al wat moeilijk trekjes in mijn ogen. Van die kleine dingetjes waarvan ik dacht "Hmmm... niet leuk". Snel aangevallen voelen bvb. En ook niet altijd even eerlijk.
Dus dit doet mij best wel pijn, dat hij me zo laat vallen. Zo ga je toch niet om met iemand waar je van houdt...? Maar hij zegt dat ik moeilijk doe en het gewoon moet snappen dat hij daar moet wonen. Met of zonder mij.
Hmm, nog even natrappen dus, nog even proberen om je rot over jezelf te laten voelen, dat je niet doet wat hij wil, wat nog lukt ook waarschijnlijk. Steek geen energie in proberen hem jouw standpunt te doen begrijpen, dat gaat niet gebeuren. En telkens als jij gaat proberen uit te leggen, gaat hij weer iets zeggen waardoor jij je rot en schuldig voelt. Dit soort mensen is zo goed in de zaken verdraaien, dat je het nog gaat geloven ook. Steek je energie in zo goed mogelijk uit deze relatie te proberen te komen in praktische zin, qua huisvesting en verdeling van de spullen.
Natuurlijk hebben jullie ook leuke tijden gehad en hij is misschien geen slecht mens, maar een product van zijn ouderwetse opvoeding en heeft oprecht niet door waar hij fout zit. Omdat hij van huis uit heeft mee gekregen dat de man bepaalt binnen een relatie en de vrouw dienstbaar is. Deze gedachte zit zo diep, dat gaat niet veranderen. Dat is dan heel jammer voor hem en zijn toekomstige vriendinnen, maar niet jouw probleem.
Het valt mij telkens weer op op dit forum en ook irl hoeveel mannen nog zo denken en hoeveel vrouwen dit nog pikken. Laatst deed mijn dochter (16) bijvoorbeeld even een boekje open over de ouders van haar beste vriendin. Ik had altijd gedacht dat dat een leuk vlot, geemancipeerd stel was, beide universitair opgeleid, beide een baan, vader ft, moeder pt, maar dat blijkt uiterlijke schijn, achter de voordeur bepaalt pa alles en is moeder schichtig en volgzaam.
In ieder geval sterkte TO, fijn dat je bij je vriendin terecht kan.
dinsdag 1 december 2015 17:15
quote:Toekie schreef op 01 december 2015 @ 14:52:
...
Dus dit doet mij best wel pijn, dat hij me zo laat vallen. Zo ga je toch niet om met iemand waar je van houdt...? ....De spijker op zijn kop als het liefde was van zijn kant, dan deed hij dit niet. Bedankt voor je update. Ik denk dat je er goed aan doet om je poot stijf te houden. Sterkte!
...
Dus dit doet mij best wel pijn, dat hij me zo laat vallen. Zo ga je toch niet om met iemand waar je van houdt...? ....De spijker op zijn kop als het liefde was van zijn kant, dan deed hij dit niet. Bedankt voor je update. Ik denk dat je er goed aan doet om je poot stijf te houden. Sterkte!
dinsdag 1 december 2015 17:38
dinsdag 1 december 2015 18:15
quote:sinnombre schreef op 30 november 2015 @ 11:50:
Je weet nu hoe belangrijk je voor hem bent. Niet enorm belangrijk dus...
Dit.
En ok.... eigenlijk dacht ik dit.
quote:suusberg schreef op 30 november 2015 @ 11:57:
Trek je eigen plan, wat een hufter.
Je weet nu hoe belangrijk je voor hem bent. Niet enorm belangrijk dus...
Dit.
En ok.... eigenlijk dacht ik dit.
quote:suusberg schreef op 30 november 2015 @ 11:57:
Trek je eigen plan, wat een hufter.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
dinsdag 1 december 2015 18:27
quote:Toekie schreef op 30 november 2015 @ 14:13:
hij eiste dat ik er was als de kinderen er waren. Hij wilde niet alleen zijn met de kinderen. quote:Toekie schreef op 01 december 2015 @ 14:52:
Dan zegt ie: och, mevrouw de psychologe weet het weer mooi te brengen (ik ben geen psycholoog hoor, hij noemt me zo). En dat was het dan....
Maar hij zegt dat ik moeilijk doe quote:Toekie schreef op 01 december 2015 @ 15:01:
omdat hij vreemdging, vaak loog en blowde. Ook toen ze kinderen hadden.
Och hemel.... die man moet enorm goed in bed zijn geweest ofzo.... want anders zie ik echt geen enkele reden waarom jij bij hem bent gebleven. Ik zou echt gaan uitzoeken met jezelf wat je heeft aangetrokken tot deze man zodat je niet nog een keer op dit type mens valt.
hij eiste dat ik er was als de kinderen er waren. Hij wilde niet alleen zijn met de kinderen. quote:Toekie schreef op 01 december 2015 @ 14:52:
Dan zegt ie: och, mevrouw de psychologe weet het weer mooi te brengen (ik ben geen psycholoog hoor, hij noemt me zo). En dat was het dan....
Maar hij zegt dat ik moeilijk doe quote:Toekie schreef op 01 december 2015 @ 15:01:
omdat hij vreemdging, vaak loog en blowde. Ook toen ze kinderen hadden.
Och hemel.... die man moet enorm goed in bed zijn geweest ofzo.... want anders zie ik echt geen enkele reden waarom jij bij hem bent gebleven. Ik zou echt gaan uitzoeken met jezelf wat je heeft aangetrokken tot deze man zodat je niet nog een keer op dit type mens valt.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
dinsdag 1 december 2015 19:42
quote:Toekie schreef op 01 december 2015 @ 15:25:
Hij blaft, maar bijt niet.
Zo te lezen is er tussen jullie nog nooit een situatie geweest waarin hij het nodig acht om te bijten, dus ik zou niet zo zeker zijn dat hij het bij blaffen houdt.
En om het bij huisdieren te houden: een kat in 't nauw maakt rare sprongen.
Hij blaft, maar bijt niet.
Zo te lezen is er tussen jullie nog nooit een situatie geweest waarin hij het nodig acht om te bijten, dus ik zou niet zo zeker zijn dat hij het bij blaffen houdt.
En om het bij huisdieren te houden: een kat in 't nauw maakt rare sprongen.
dinsdag 1 december 2015 22:23
Wat is dat voor een debiel op pootjes zeg!
En wat stoer dat je gelijk de knoop hebt doorgehakt
Ik denk heel eerlijk dat ik nog bezig was geweest met mijn kin van de grond rapen als mijn vriend met zo'n mededeling was gekomen
Het allerergste vind ik nog de vermoorde onschuld die hij uithangt
Daar zou ik heel erg "ik krab je ogen uit je kop" neigingen van krijgen
En een dikke voor jou!
En wat stoer dat je gelijk de knoop hebt doorgehakt
Ik denk heel eerlijk dat ik nog bezig was geweest met mijn kin van de grond rapen als mijn vriend met zo'n mededeling was gekomen
Het allerergste vind ik nog de vermoorde onschuld die hij uithangt
Daar zou ik heel erg "ik krab je ogen uit je kop" neigingen van krijgen
En een dikke voor jou!
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
woensdag 2 december 2015 09:09
quote:Toekie schreef op 30 november 2015 @ 16:38:
@ chentolove. Hahaha, dat zou wel een grap zijn. Helemaal omdat hij geen kinderen meer wilde en hij in het begin wel bang was dat ik "hem erin zou luizen". Iets wat ik nooit zou doen, aangezien je samen voor kinderen kiest en niet zonder overleg. Maar een huis kopen is natuurlijk een kleinigheid... Dat zegt wel hoe hij over je denkt zeg..... Zet door TO, je bent het meer dan waard!
@ chentolove. Hahaha, dat zou wel een grap zijn. Helemaal omdat hij geen kinderen meer wilde en hij in het begin wel bang was dat ik "hem erin zou luizen". Iets wat ik nooit zou doen, aangezien je samen voor kinderen kiest en niet zonder overleg. Maar een huis kopen is natuurlijk een kleinigheid... Dat zegt wel hoe hij over je denkt zeg..... Zet door TO, je bent het meer dan waard!
woensdag 2 december 2015 09:13
quote:Toekie schreef op 01 december 2015 @ 14:52:
Izzy75 Hij reageerde boos. "Jij begrijp het gewoon niet!!! Ik heb een eigen zaak! Maar bekijk het maar.. ga maar lekker naar die stad van je!". Als ik probeer uit te leggen dat zijn manier van brengen nou niet de meest tactische was en dat, als hij het anders had gebracht, ik het nog overwogen had... Dan zegt ie: och, mevrouw de psychologe weet het weer mooi te brengen (ik ben geen psycholoog hoor, hij noemt me zo). En dat was het dan....
Dus hij geeft geen millimeter toe. Wat mij boos maakt, maar ook verdrietig. Hij was in het begin ook gek op mij hoor. Al had hij toen al wat moeilijk trekjes in mijn ogen. Van die kleine dingetjes waarvan ik dacht "Hmmm... niet leuk". Snel aangevallen voelen bvb. En ook niet altijd even eerlijk.
Dus dit doet mij best wel pijn, dat hij me zo laat vallen. Zo ga je toch niet om met iemand waar je van houdt...? Maar hij zegt dat ik moeilijk doe en het gewoon moet snappen dat hij daar moet wonen. Met of zonder mij.Hij houdt niet van je. Hij houdt van zichzelf.
Izzy75 Hij reageerde boos. "Jij begrijp het gewoon niet!!! Ik heb een eigen zaak! Maar bekijk het maar.. ga maar lekker naar die stad van je!". Als ik probeer uit te leggen dat zijn manier van brengen nou niet de meest tactische was en dat, als hij het anders had gebracht, ik het nog overwogen had... Dan zegt ie: och, mevrouw de psychologe weet het weer mooi te brengen (ik ben geen psycholoog hoor, hij noemt me zo). En dat was het dan....
Dus hij geeft geen millimeter toe. Wat mij boos maakt, maar ook verdrietig. Hij was in het begin ook gek op mij hoor. Al had hij toen al wat moeilijk trekjes in mijn ogen. Van die kleine dingetjes waarvan ik dacht "Hmmm... niet leuk". Snel aangevallen voelen bvb. En ook niet altijd even eerlijk.
Dus dit doet mij best wel pijn, dat hij me zo laat vallen. Zo ga je toch niet om met iemand waar je van houdt...? Maar hij zegt dat ik moeilijk doe en het gewoon moet snappen dat hij daar moet wonen. Met of zonder mij.Hij houdt niet van je. Hij houdt van zichzelf.
woensdag 2 december 2015 09:16
Maar vooral, voor jou:
Zie het als een vervelende, maar heel belangrijke les voor de rest van je leven. Want dit laat je dus never niet meer gebeuren! Je weet nu hoe een relatie NIET moet. En op een dag ontmoet je iemand met wie het WEL gaat zoals het hoort te gaan. En dan kijk je terug en denk je 'tsjee, dat ik dat heb toegelaten'!
Zie het als een vervelende, maar heel belangrijke les voor de rest van je leven. Want dit laat je dus never niet meer gebeuren! Je weet nu hoe een relatie NIET moet. En op een dag ontmoet je iemand met wie het WEL gaat zoals het hoort te gaan. En dan kijk je terug en denk je 'tsjee, dat ik dat heb toegelaten'!
