Psyche
alle pijlers
Mijn "held"....
maandag 6 oktober 2008 om 08:59
Het was iets van 6 uur in de ochtend, mijn vriendin was al naar huis en ik ontdek dat mijn portemonnee gejat is. Nergens te bekennen natuurlijk....
Ik kon niemand bereiken en had dus geen taxigeld meer, waarop ik besloot om naar huis te lopen (lang verhaal kort). Onderweg begon ik steeds meer overstuur te raken, het regende, ik had erg hoge hakken aan, was niet bepaald nuchter en het was doodstil op straat. Met uitzondering van een hele enge man die een paar keer voorbij was gefietst, was er helemaal niemand. Ik had al bijna een half uur gelopen en moest nog minstens een uur voordat ik thuis was. Alles wat ik wou was naar huis en wel nu!
En daar was ie ineens....een jonge knul op de fiets. Ouder dan 20 zal hij niet geweest zijn. Hij fietste bijna voorij en zag toen mijn betraande gezicht, tranen van frustratie, en stopte. Of alles goed met mij was. Nou nee! Dus ik alles uitleggen. Gaandeweg het verhaal raakte ik steeds meer overstuur en ik begon op een gegeven moment echt te snikken. Dus hij zegt dat ie in een studentenhuis dichtbij woont en dat ik daar wel ff mocht wachten of een taxi mocht bellen of iets. Ik had dus geen geld meer dus ik zou dan wachten op de eerste bus, die niet lang daarna zou rijden.
Daar aangekomen gaf hij me wat water en ik kalmeerde een beetje, maar was nog wel verdrietig. Ik dacht nog wat apart het was dat zo'n jonge knul die moeite deed. Zag hem echt als een puppy zeg maar, realiseerde me niet dat een jongen van 19 a 20 ook gewoon een volwassen man is...
Op een gegeven moment sloeg hij "troostend" zijn arm om me heen en voordat ik het wist begon hij ineens aan me te zitten. Ik was compleet perplex, de alcohol hielp ook niet want mijn hersenen leken wel in slow motion te werken. Aangemoedigd door mijn gebrek aan reactie, denk ik, ging hij verder en uiteindelijk...nou ja....alles dus. Het ging erg snel, ik had een rok aan dus geen belemmeringen van dien, en ik was compleet verbaasd. Hij trok me daarna onder de deken en hield me vast. Ik moest maar lekker gaan slapen vond ie en dan zou hij me straks naar huis brengen. Ik heb nog eventjes als versteend gelegen en ben niet lang nadat hij sliep, hij was ook niet nuchter, weggeglipt.
Onderweg naar huis heb ik allerlei mensen proberen te bellen, maar ik kon niemand bereiken. Uiteindelijk was mijn beltegoed ook op en kon ik alleen nog smsen (ik heb apart sms tegoed). Ten einde raad heb ik Rosanna, ook van dit forum, gesmst en die heeft me meteen teruggebeld. Aan de telefoon kon ik bijna alleen maar huilen, was compleet onverstaanbaar volgens mij, en Roos besloot mij op te halen onderweg. Gelukkig! De lieverd
Thuis natuurlijk eerst gedouched en daarna meerdere bakken koffie naar binnen gegooid. De kinderen waren niet thuis op dat moment wat me behoorlijk goed uitkwam.
En nou weet ik niet wat ik voel.... Voel ik mij verkracht? Nee, dat niet helemaal. Ik heb geen nee gezegd, ik heb niks gezegd. Ik voel me wel erg ongemakkelijk met mijn lijf, anders kan ik het niet beschrijven. Was ik gisteren nog doordrenkt met alcohol, vanochtend dringt het helemaal door. Ik snap niet dat ik daar intrapte! Ik! Ik die altijd wantrouwend is tegenover werkelijk iedereen! En terecht blijkt nu....
Of hij zich van kwaad bewust is weet ik niet. Misschien dacht hij dat hij me overgehaald had of zo...geen idee. Maar wat zijn intenties ook waren, dat hij misbruik heeft gemaakt van de situatie staat voor mij buiten kijf. Ik heb ook de hele tijd daar zitten snikken dat ik zo graag naar huis wilde...dat was hem volkomen duidelijk. Zal nooit meer zo stom zijn...in wat voor situatie ik me ook bevind. Niemand vertrouwen, dat is wel duidelijk.
En nou weet ik dus niet helemaal wat ik voel....
Ga maar eens werken geloof ik.
Ik kon niemand bereiken en had dus geen taxigeld meer, waarop ik besloot om naar huis te lopen (lang verhaal kort). Onderweg begon ik steeds meer overstuur te raken, het regende, ik had erg hoge hakken aan, was niet bepaald nuchter en het was doodstil op straat. Met uitzondering van een hele enge man die een paar keer voorbij was gefietst, was er helemaal niemand. Ik had al bijna een half uur gelopen en moest nog minstens een uur voordat ik thuis was. Alles wat ik wou was naar huis en wel nu!
En daar was ie ineens....een jonge knul op de fiets. Ouder dan 20 zal hij niet geweest zijn. Hij fietste bijna voorij en zag toen mijn betraande gezicht, tranen van frustratie, en stopte. Of alles goed met mij was. Nou nee! Dus ik alles uitleggen. Gaandeweg het verhaal raakte ik steeds meer overstuur en ik begon op een gegeven moment echt te snikken. Dus hij zegt dat ie in een studentenhuis dichtbij woont en dat ik daar wel ff mocht wachten of een taxi mocht bellen of iets. Ik had dus geen geld meer dus ik zou dan wachten op de eerste bus, die niet lang daarna zou rijden.
Daar aangekomen gaf hij me wat water en ik kalmeerde een beetje, maar was nog wel verdrietig. Ik dacht nog wat apart het was dat zo'n jonge knul die moeite deed. Zag hem echt als een puppy zeg maar, realiseerde me niet dat een jongen van 19 a 20 ook gewoon een volwassen man is...
Op een gegeven moment sloeg hij "troostend" zijn arm om me heen en voordat ik het wist begon hij ineens aan me te zitten. Ik was compleet perplex, de alcohol hielp ook niet want mijn hersenen leken wel in slow motion te werken. Aangemoedigd door mijn gebrek aan reactie, denk ik, ging hij verder en uiteindelijk...nou ja....alles dus. Het ging erg snel, ik had een rok aan dus geen belemmeringen van dien, en ik was compleet verbaasd. Hij trok me daarna onder de deken en hield me vast. Ik moest maar lekker gaan slapen vond ie en dan zou hij me straks naar huis brengen. Ik heb nog eventjes als versteend gelegen en ben niet lang nadat hij sliep, hij was ook niet nuchter, weggeglipt.
Onderweg naar huis heb ik allerlei mensen proberen te bellen, maar ik kon niemand bereiken. Uiteindelijk was mijn beltegoed ook op en kon ik alleen nog smsen (ik heb apart sms tegoed). Ten einde raad heb ik Rosanna, ook van dit forum, gesmst en die heeft me meteen teruggebeld. Aan de telefoon kon ik bijna alleen maar huilen, was compleet onverstaanbaar volgens mij, en Roos besloot mij op te halen onderweg. Gelukkig! De lieverd
Thuis natuurlijk eerst gedouched en daarna meerdere bakken koffie naar binnen gegooid. De kinderen waren niet thuis op dat moment wat me behoorlijk goed uitkwam.
En nou weet ik niet wat ik voel.... Voel ik mij verkracht? Nee, dat niet helemaal. Ik heb geen nee gezegd, ik heb niks gezegd. Ik voel me wel erg ongemakkelijk met mijn lijf, anders kan ik het niet beschrijven. Was ik gisteren nog doordrenkt met alcohol, vanochtend dringt het helemaal door. Ik snap niet dat ik daar intrapte! Ik! Ik die altijd wantrouwend is tegenover werkelijk iedereen! En terecht blijkt nu....
Of hij zich van kwaad bewust is weet ik niet. Misschien dacht hij dat hij me overgehaald had of zo...geen idee. Maar wat zijn intenties ook waren, dat hij misbruik heeft gemaakt van de situatie staat voor mij buiten kijf. Ik heb ook de hele tijd daar zitten snikken dat ik zo graag naar huis wilde...dat was hem volkomen duidelijk. Zal nooit meer zo stom zijn...in wat voor situatie ik me ook bevind. Niemand vertrouwen, dat is wel duidelijk.
En nou weet ik dus niet helemaal wat ik voel....
Ga maar eens werken geloof ik.
donderdag 9 oktober 2008 om 00:57
Misschien is het al 10x gezegd, heb de rest van het topic nog niet gelezen, maar:
Laat dat maar aan de politie over om te beoordelen. Bij de politie zitten mensen die dit (helaas) dagelijks meemaken, dus doe in ieder geval je verhaal.
En ook al wordt ie misschien niet veroordeeld, hij zal er in ieder geval op aangesproken worden en hopelijk zal dat ertoe leiden dat hij zoiets niet nog eens doet.
Wat een afschuwelijk verhaal, sterkte meid.
donderdag 9 oktober 2008 om 04:09
Marg, wat kan je het toch goed verwoorden. En ik post dit niet om het er nog es in te wrijven, voordat Lalein of MV weer de topicpolitie uit gaan hangen; ik denk dat vrouwen iets aan dit bericht kunnen hebben.
NEE, je "vraagt" er niet om als je om 6 uur in je rokje op straat loopt het huilen. Maar JA, er zijn nu eenmaal mannen die daar misbruik van maken. Wees daar in G-naam bewust van! Wees voorbereid.
Tip; ik stop altijd nog een biljet van 20 euro ofzo in mijn BH als ik uitga.
donderdag 9 oktober 2008 om 08:48
Zonder de toevoeging over Lalein en MV ben je geloofwaardig. Met die toevoeging lijkt het toch wel bijzonder op doordrammen en nog even je punt proberen te maken.
Hoezeer ik het inhoudelijk ook eens ben met sommige bijdragen, wat de vorm, de timing en het aantal herhalingen betreft word ik er een beetje misselijk van.
Sluit me verder aan bij Nemovisje, paar pagina's terug.
donderdag 9 oktober 2008 om 09:32
Wat ik me nu eigenlijk afvraag Minny, wat voelde je er zelf bij? Ik heb zelf 2x iets soortgelijks meegemaakt. Ik vertel ook van 1 voorval in het discussie topic.
Die jongen probeerde mij te verkrachten, ik was echt bang voor hem, ik voelde dat hij mij kwaad wilde doen.
Het andere voorval wedr ik ook ongevraagd en ongewenst out of the blue betast door een jongen, maar toen ik schrok en zei dat hij dat niet moest doen, schrok hij ook. Hij pakte me zelfs nog vast. Toch voelde ik bij deze jongen dat hij niet kwaadaardig was, ook al maakte hij me bang met zijn gedrag.
Het klopte niet wat hij deed, maar toch had ik het gevoel dat hij niet erop uit was mij kwaad te doen, dat hij de situatie verkeerd had ingeschat.
Hoe voelde dat voor jou?
Die jongen probeerde mij te verkrachten, ik was echt bang voor hem, ik voelde dat hij mij kwaad wilde doen.
Het andere voorval wedr ik ook ongevraagd en ongewenst out of the blue betast door een jongen, maar toen ik schrok en zei dat hij dat niet moest doen, schrok hij ook. Hij pakte me zelfs nog vast. Toch voelde ik bij deze jongen dat hij niet kwaadaardig was, ook al maakte hij me bang met zijn gedrag.
Het klopte niet wat hij deed, maar toch had ik het gevoel dat hij niet erop uit was mij kwaad te doen, dat hij de situatie verkeerd had ingeschat.
Hoe voelde dat voor jou?
donderdag 9 oktober 2008 om 10:07
Minny,
Ik heb niet de hele topic gelezen maar wel je OP en begrepen dat er een discussietopic over dit onderwerp is ontstaan, ik wil eigenlijk alleen maar zeggen:
Echt vreselijk dat je dit heb mee moeten maken, veel sterkte en je kunt altijd je verhaal vertellen bij de politie , misschien kunnen ze er wel wat mee!
En wat betreft dat oordelen wat mensen doen trek je daar niks van aan,echt dat vind ik te ver gaan om over zo'n situatie te oordelen.Bijna ziekelijk gewoon.
Weetnie
Ik heb niet de hele topic gelezen maar wel je OP en begrepen dat er een discussietopic over dit onderwerp is ontstaan, ik wil eigenlijk alleen maar zeggen:
Echt vreselijk dat je dit heb mee moeten maken, veel sterkte en je kunt altijd je verhaal vertellen bij de politie , misschien kunnen ze er wel wat mee!
En wat betreft dat oordelen wat mensen doen trek je daar niks van aan,echt dat vind ik te ver gaan om over zo'n situatie te oordelen.Bijna ziekelijk gewoon.
Weetnie
donderdag 9 oktober 2008 om 11:13
Mijn beste, jij oordeelt zo niet nog harder over deze situatie door minny naar de politie te verwijzen.
Nogmaals. De enige reden waarom mensen zoals ik hun mond open hebben gemaakt in dit topic is omdat TO aangespoord werd/wordt om aangifte te doen van verkrachting. Het gaat ons niet om wat Minny heeft gedaan, het gaat om het feit dat ze door militante dames in een bepaalde richting wordt geduwd. Om daar tegenwicht aan te bieden, om te voorkomen dat deze man in een roes van emotie en druk vanuit viva als verkrachter wordt bestempeld kom je met tegenargumenten en ja, die argumenten zijn misschien niet altijd even vlijend t.o.v. Minny. Maar kom op, wat verwacht je anders van een discussie forum?
donderdag 9 oktober 2008 om 13:02
Kan me geen reet schelen. Ik heb Minny een paar keer ontmoet, ik zal zonder haar toestemming niet in details treden, maar ik geloof daarom dat het exact zo is gegaan als ze verteld. En ook al heeft ze dan geen nee gezegd, ze heeft ook geen ja gezegd, er is geen initiatief van haar kant geweest.
Misschien geeft het haar een goed gevoel als ze weet dat hij er in ieder geval op wordt aangesproken.
donderdag 9 oktober 2008 om 18:27
Zo...heb vannacht weer niet goed geslapen. Blijf maar om onverklaarbare redenen wakker worden en kan dan niet meteen weer slapen. Maar ik ben wel minder "wazig" inmiddels.
Op de hele welles nietes discussie ga ik niet eens in....als ik anderen had willen laten bepalen wat ik wel en niet moet/mag voelen dan had ik wel een poll geopend.
Johnny...in jouw bizarre angst dat deze oh zo zielige (de enige die er wel plezier aan beleefde) jongen, agossie toch, het "slachtoffer" wordt ben je wel heeeel ver door aan het schieten in alles op mij afschuiven. Vergeet je ff niet dat hij de eerste was die wist wat hij van plan was? En vergeet je niet dat hij evengoed verantwoordelijk is voor wat HIJ doet? Niet ik. Ik heb 0,0 verantwoordelijkheid voor ZIJN akties. Punt.
Ik begin een heel klein beetje het gevoel te krijgen dat jij zelf ooit vals beschuldigd bent of zo...je bent er zo op aan het hameren dat er geen politie bij hoeft....
Op de hele welles nietes discussie ga ik niet eens in....als ik anderen had willen laten bepalen wat ik wel en niet moet/mag voelen dan had ik wel een poll geopend.
Johnny...in jouw bizarre angst dat deze oh zo zielige (de enige die er wel plezier aan beleefde) jongen, agossie toch, het "slachtoffer" wordt ben je wel heeeel ver door aan het schieten in alles op mij afschuiven. Vergeet je ff niet dat hij de eerste was die wist wat hij van plan was? En vergeet je niet dat hij evengoed verantwoordelijk is voor wat HIJ doet? Niet ik. Ik heb 0,0 verantwoordelijkheid voor ZIJN akties. Punt.
Ik begin een heel klein beetje het gevoel te krijgen dat jij zelf ooit vals beschuldigd bent of zo...je bent er zo op aan het hameren dat er geen politie bij hoeft....
donderdag 9 oktober 2008 om 18:30
donderdag 9 oktober 2008 om 18:40
donderdag 9 oktober 2008 om 18:46
Als ik hem zonder enige waarschuwing tussen zijn benen had gegrepen, op zijn rug had geduwd en hem terwijl hij nog zat te snikken had verteld dat ie oh zo lekker was....dan vast wel ja. Dat zou dan ook wel intens gemeen van mij zijn geweest. Alleen doe ik dat soort dingen niet. Ik haal mijn pleziertjes niet uit andermans ellende.
Waarom vraag je dat?
Waarom vraag je dat?
donderdag 9 oktober 2008 om 18:48
Interessant trouwens dat jij een situatie waar jij helemaal niet bij was en dus eigenlijk niet al te veel van hebt meegemaakt, kwestie van je had erbij geweest moeten zijn om het echt te weten, voor kan leggen.... Voor kan leggen vanuit oogpunt uiteraard, die niet bepaald strookt met die van mij (degen die er WEL bij was en het dus WEL kan weten). Hoe doe je zoiets? Vertel eens...
donderdag 9 oktober 2008 om 19:11
Ik vind het ontzettend fijn voor je dat je mijn rotsituatie als een interessant onderwerp van gesprek ziet. Maar als jij denkt dat ik jouw gezellige kletsavond ook nog eens voeding ga geven door antwoord op jullie vragen te geven dan heb je het gruwelijk mis.
De hele tijd snikken is de hele tijd snikken. Zie antwoord op FV in het andere topic.
De hele tijd snikken is de hele tijd snikken. Zie antwoord op FV in het andere topic.
donderdag 9 oktober 2008 om 19:19
Nou zo komt het wel over. Jij deelt mij doodleuk mede dat jij fijn een discussie aan het voeren bent over iets waar ik me ontzettend rot over voel. Dat niet alleen, je verwacht ook nog eens dat ik antwoord ga geven op jouw vragen zodat je nog verder kan discussieren! Boeiend wat ik voel bij die vragen, boeiend dat er weer plezier wordt gehaald uit een voor mij nare situatie, als er mijn ellende maar fijn ontleed kan worden aan tafel onder het genot van een drankje en hapje.
En dan verwacht je dat ik me daarvoor leen? Nou, ik ben al genoeg mis/gebruikt voor andermans lol dank u. Geloof niet dat ik daar nog intrap...
En dan verwacht je dat ik me daarvoor leen? Nou, ik ben al genoeg mis/gebruikt voor andermans lol dank u. Geloof niet dat ik daar nog intrap...
donderdag 9 oktober 2008 om 19:24
Minny; je ziet me toch nergens schrijven dat we een 'leuke discussie' hebben. Ik heb het slechts eens voorgelegd, omdat het me bezighield. Ik was benieuwd naar de ander zijn idee hierover. We hebben het er precies 3 minuten over gehad, meer niet. Het is niet zoals jij je je misschien voorstelt.
Alleen zoals je weet probeer ik de situatie eens te schetsen en vanuit verschillende invalshoeken te bekijken. Niet om jou de les te lezen, maar om te helpen. Iets vanuit verschillende opzichten bekijken kan mij namelijk altijd goed helpen.
Nogmaals; als het je in het verkeerde keelgat is geschoten, is dat niet met opzet gedaan.
Alleen zoals je weet probeer ik de situatie eens te schetsen en vanuit verschillende invalshoeken te bekijken. Niet om jou de les te lezen, maar om te helpen. Iets vanuit verschillende opzichten bekijken kan mij namelijk altijd goed helpen.
Nogmaals; als het je in het verkeerde keelgat is geschoten, is dat niet met opzet gedaan.