Psyche
alle pijlers
Discussietopic n.a.v. het topic mijn "held"
vrijdag 10 oktober 2008 om 12:46
Ja ik vind Dita ontzettend leuk MevrouwdeKees. Mijn lingeriekast hangt vol met haar soort lingerie (ik noem het 19e Parijse bordelenstijl) en ik heb zeker wat met zweepjes en lakleer. Maar Monica Bellucci is mijn favoriete vrouw en ze rookt op mijn avatar, net als ik. Overigens denk ik ook dat er tussen mij en Dita wel enige seksuele aantrekkingskracht zou zijn 
vrijdag 10 oktober 2008 om 12:46
vrijdag 10 oktober 2008 om 15:36
quote:Evidenza schreef op 10 oktober 2008 @ 11:23:
Interessante wending aan de discussie. Heb het gelezen maar eigenlijk niks toe te voegen.
Ik zat gisteravond nog eens na te denken over de eigenlijke aanleiding en discussie op dit topic. En hoe ik zelf zou reageren. Ik denk er namelijk in principe precies zo over als Omen beschrijft. Ik hoop alleen dat ik dat ook kan toepassen als de situatie erger zou zijn dan wat ik tot nu toe heb meegemaakt.
Maar dat was mijn punt niet. Ik zat erover na te denken dat als het me zou overkomen, dat ik vurig hoop dat ik mensen om me heen heb die reageren als Omen, Justme en anderen die er net zo over denken. Ik zou wel bevestigd willen worden in mijn gevoel, dat het verschrikkelijk is wat er is gebeurd, maar daarna over willen gaan tot relativeren en de kracht vinden om er sterker uit te komen. Sterker hoeft nog niet eens, eruit komen is al voldoende.
Ik zou dus misselijk worden van adviezen om maar lekker te badderen, chocola te eten, mezelf te vertroetelen, uit te huilen en maar lekker onder een dekentje te kruipen. Of nog erger, mensen naast me te hebben die gaan meehuilen.
Nou heb ik maar één echte vriendin en van haar weet ik dat ze me zo goed kent dat ze me inderdaad op die manier zou steunen. En daar ben ik heel blij om.
Ik zou er bijna over heen lezen.
Natuurlijk hoop ik dat jou nooit iets dergelijks overkomt, maar het zal je zeker helpen er op 'mijn' manier in te staan.
Dank voor dit compliment.
Interessante wending aan de discussie. Heb het gelezen maar eigenlijk niks toe te voegen.
Ik zat gisteravond nog eens na te denken over de eigenlijke aanleiding en discussie op dit topic. En hoe ik zelf zou reageren. Ik denk er namelijk in principe precies zo over als Omen beschrijft. Ik hoop alleen dat ik dat ook kan toepassen als de situatie erger zou zijn dan wat ik tot nu toe heb meegemaakt.
Maar dat was mijn punt niet. Ik zat erover na te denken dat als het me zou overkomen, dat ik vurig hoop dat ik mensen om me heen heb die reageren als Omen, Justme en anderen die er net zo over denken. Ik zou wel bevestigd willen worden in mijn gevoel, dat het verschrikkelijk is wat er is gebeurd, maar daarna over willen gaan tot relativeren en de kracht vinden om er sterker uit te komen. Sterker hoeft nog niet eens, eruit komen is al voldoende.
Ik zou dus misselijk worden van adviezen om maar lekker te badderen, chocola te eten, mezelf te vertroetelen, uit te huilen en maar lekker onder een dekentje te kruipen. Of nog erger, mensen naast me te hebben die gaan meehuilen.
Nou heb ik maar één echte vriendin en van haar weet ik dat ze me zo goed kent dat ze me inderdaad op die manier zou steunen. En daar ben ik heel blij om.
Ik zou er bijna over heen lezen.
Natuurlijk hoop ik dat jou nooit iets dergelijks overkomt, maar het zal je zeker helpen er op 'mijn' manier in te staan.
Dank voor dit compliment.
vrijdag 10 oktober 2008 om 15:47
Nou wat ben ik ontzettend blij dat ik als ik zoiets naars meemaak dat ik vriendinnen heb die lekker met me op de bank kruipen en meehuilen als ik me rot voel. Jaah en die doos chocolade die ze dan meenemen vind ik helemaal top!
En daarna mogen ze me weer helemaal bij zinnen brengen en weer zorgen dat ik ga relativeren. Maar van vriendinnen wil ik in eerste instantie af en toe gewoon horen hoe "klote" iets, het gevoel hebben dat ze me begrijpen en ff lekker bij ze uithuilen.
En als ik dit allemaal zo hoor, wat mag ik dan godsgezegend zijn met mijn vriendinnen zeg!
En daarna mogen ze me weer helemaal bij zinnen brengen en weer zorgen dat ik ga relativeren. Maar van vriendinnen wil ik in eerste instantie af en toe gewoon horen hoe "klote" iets, het gevoel hebben dat ze me begrijpen en ff lekker bij ze uithuilen.
En als ik dit allemaal zo hoor, wat mag ik dan godsgezegend zijn met mijn vriendinnen zeg!
vrijdag 10 oktober 2008 om 16:03
Op een forum tref je dan ook al die type reageerders door elkaar aan en de chronologie van de reacties bepaal je niet zelf, als topic-opener.
Op het moment dat de opener nog in de fase van 'behoefte aan troost en veel opstekers' zit, kunnen anderen allang vanuit een andere optiek de boel bekijken en daar iets over schrijven.
Je bent als topic-opener eigenlijk meer een blik-opener: je trekt het deksel van het vat vol diverse zienswijzen.
En in een groot deel van die zienswijzen zul je als topic opener niets herkennen of het kan haaks staan op jouw manier van er tegenaan kijken.
Dat de topic opener daar 'dan niets aan heeft' en 'niet zit te wachten op aanvallen' en zo, dat soort reacties begrijp ik wel.
Maar misschien leest die persoon na een hele tijd zo'n topic nog eens door en misschien als de hevigste emotie wat is bedaard, helpt het toch om ook andere meningen eens de revue te laten passeren.
Ik vraag me vaak af welke verwachtingen een topic opener van het eigen topic heeft.
Op het moment dat de opener nog in de fase van 'behoefte aan troost en veel opstekers' zit, kunnen anderen allang vanuit een andere optiek de boel bekijken en daar iets over schrijven.
Je bent als topic-opener eigenlijk meer een blik-opener: je trekt het deksel van het vat vol diverse zienswijzen.
En in een groot deel van die zienswijzen zul je als topic opener niets herkennen of het kan haaks staan op jouw manier van er tegenaan kijken.
Dat de topic opener daar 'dan niets aan heeft' en 'niet zit te wachten op aanvallen' en zo, dat soort reacties begrijp ik wel.
Maar misschien leest die persoon na een hele tijd zo'n topic nog eens door en misschien als de hevigste emotie wat is bedaard, helpt het toch om ook andere meningen eens de revue te laten passeren.
Ik vraag me vaak af welke verwachtingen een topic opener van het eigen topic heeft.
vrijdag 10 oktober 2008 om 16:46
quote:__justme__ schreef op 10 oktober 2008 @ 15:37:
Na het lezen van de discussie ben ik tot de conclusie gekomen dat ik werkelijk in een andere wereld leef dan hier geschetst door de gemiddelde Viva-vrouw en Viva-man (wie wil dat zijn???).
Blij toe!Is het dan zoals jij het doet óf zoals de 'Viva-vrouw/man' het doet? Meer smaken zijn er niet?
Na het lezen van de discussie ben ik tot de conclusie gekomen dat ik werkelijk in een andere wereld leef dan hier geschetst door de gemiddelde Viva-vrouw en Viva-man (wie wil dat zijn???).
Blij toe!Is het dan zoals jij het doet óf zoals de 'Viva-vrouw/man' het doet? Meer smaken zijn er niet?
vrijdag 10 oktober 2008 om 17:10
quote:eleonora schreef op 10 oktober 2008 @ 16:46:
[...]
Is het dan zoals jij het doet óf zoals de 'Viva-vrouw/man' het doet? Meer smaken zijn er niet?
Dat bedoelde ik niet helemaal....
Ik bedoel dat mijn omgeving en wereldbeeld er heel anders uitziet dan dat hier beschreven wordt. Dus niet zozeer hoe ik het doe, maar meer hoe mijn omgeving om mij heen is, en hoe ik en die omgeving de wereld ervaren....
Allicht zullen daar ook nog tigduizend varianten op mogelijk zijn, maar met het beeld dat de gemiddelde Viva-vrouw/man van de wereld heeft kan ik me in ieder geval niet identificeren.
[...]
Is het dan zoals jij het doet óf zoals de 'Viva-vrouw/man' het doet? Meer smaken zijn er niet?
Dat bedoelde ik niet helemaal....
Ik bedoel dat mijn omgeving en wereldbeeld er heel anders uitziet dan dat hier beschreven wordt. Dus niet zozeer hoe ik het doe, maar meer hoe mijn omgeving om mij heen is, en hoe ik en die omgeving de wereld ervaren....
Allicht zullen daar ook nog tigduizend varianten op mogelijk zijn, maar met het beeld dat de gemiddelde Viva-vrouw/man van de wereld heeft kan ik me in ieder geval niet identificeren.
vrijdag 10 oktober 2008 om 17:24
Waarom mag je niet lekker met je vriendin een potje op de bank zitten janken?
Waarom mag je niet meer huilen om je dode hamster?
Waarom moet je gelijk maar rationeel zijn als jou iets naars overkomt?
Waarom moet iedereen toch zo hard zijn voor zichzelf?
Nee, we moeten die Oprahvrouwen en Libellevrouwen zijn die hun levenspad hebben gevonden door positiviteit blablabla..
Waarom mag je af en toe niet gewoon eens zwak zijn?
Waarom mag je niet meer huilen om je dode hamster?
Waarom moet je gelijk maar rationeel zijn als jou iets naars overkomt?
Waarom moet iedereen toch zo hard zijn voor zichzelf?
Nee, we moeten die Oprahvrouwen en Libellevrouwen zijn die hun levenspad hebben gevonden door positiviteit blablabla..
Waarom mag je af en toe niet gewoon eens zwak zijn?
vrijdag 10 oktober 2008 om 17:27
quote:Digitalis schreef op 10 oktober 2008 @ 11:05:
Is het niet gewoon een blijk van waardering, zoals Rider naar BGB doet?Misschien is het topic intussen al weer héél ergens anders, maar voor alle duidelijkheid: ik waardeer BGB enorm als mens, ik heb nul komma nul sexuele interesse in BGB. En tenzij BGB van onmogelijke uitdagingen houdt, weet ik vrijwel zeker dat dat wederzijds is.
Is het niet gewoon een blijk van waardering, zoals Rider naar BGB doet?Misschien is het topic intussen al weer héél ergens anders, maar voor alle duidelijkheid: ik waardeer BGB enorm als mens, ik heb nul komma nul sexuele interesse in BGB. En tenzij BGB van onmogelijke uitdagingen houdt, weet ik vrijwel zeker dat dat wederzijds is.
