Bij de bevalling van zusje zijn.

26-10-2016 17:33 100 berichten
Alle reacties Link kopieren
Graag jullie mening over het volgende.



Mijn zusje is volgende maand uitgerekend van haar eerste kindje. De vader is reeds uit beeld, details zal ik jullie besparen. Hij is dus ook niet bij de bevalling.



Zus heeft gevraagd of ik bij de bevalling wil zijn, natuurlijk wil ik dat. Ik zat eraan te denken om te vragen op mijn werk of ik hier eventueel vrij voor kan krijgen ( werk zelf 3 dagen in de week). Ik wil alles doen om haar de eerste periode te steunen, ook al wist ze van te voren watvoor iemand de vader is. Kwestie van eigenwijs zijn en niet willen luisteren. Bovendien ben ik degene die het dichtst bij haar woont ( ruim 30 minuten met de auto). Ook zit ik eraan te denken om de eerste nacht bij haar te slapen zodat ik voor de baby kan zorgen terwijl zij uitrust.



Mijn vriend zegt dat ik veel te ver ga en dat het niet mijn probleem is. Ik vrees dat ik hier ook woordenwisseling over ga krijgen thuis... Wij hebben trouwens een dochtertje van 2 jaar



Wat vinden jullie hiervan?
Alle reacties Link kopieren
Wat lief dat je dit wil doen voor je zus. Ze zal je hulp goed kunnen gebruiken. Vraag anders aan je zus waar ze je hulp kan gebruiken, dan kun je haar op de meest gerichte manier ondersteunen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Middag schreef op 26 oktober 2016 @ 17:36:

Geen woorden aan vuil maken met je man! Gewoon er voor je zus zijn.

Dat je vent dat zelf niet zietHelemaal mee eens!
Lijkt me wel handig als jouw vriend en jij wat meer begrip voor elkaars standpunt kunnen opbrengen en eens goed gaan praten! Anders ga je samen een hoop spanningen tegemoet.



Natuurlijk wil jij er voor je zus zijn. Maar er zijn misschien ook andere mensen? Waarom ligt je vriend dwars? Wat zijn zijn argumenten?



Je weet sowieso niet hoe het loopt. Eerste kindje is best een kans dat e bijvoorbeeld in het ziekenhuis moet overnachten. Dan ben jij daar niet nodig. Je wil er kunnen zijn wanneer je wel nodig bent. Bespreek dat met je vriend. Waar is hij bang voor?



Hij heeft toch geen zin als hij je zus wil ' straffen' voor onverstandige keuzes over de rug van jullie aanstaande neefje/nichtje heen? Zo klinkt het nu nav van wat jij er over schrijft iig.
quote:modus_ schreef op 26 oktober 2016 @ 17:37:

Voor mij zouden alle extra redenen om het niet te doen (eigen schuld, vriend vindt het niks) niet relevant zijn. Als mijn zus mij bij haar bevalling zou willen hebben omdat er geen vader in beeld is dan zou ik dat doen (als het voor mij enigszins te regelen valt).Ook als er wel een vader in beeld is en mijn zus zou het vragen dan zou ik dat doen. Gewoon omdat het kan. Mijn zus woont op anderhalf uur rijden. Man zou me daarin steunen.
Wat een mooie en waardevolle gebeurtenis gaan jullie samen delen zeg. Geniet daar vooral ook van, want het zou jullie zomaar nóg dichter tot elkaar kunnen brengen.



Begrijp ik het goed als ik schrijf dat jullie ouders niet in beeld zijn? En je zus dus alleen jou heeft als achtervang en stabiele factor in deze situatie?

Geen haar op mijn hoofd dat zou twijfelen of ik wel of niet aan haar zijde zou staan, mits het contact niet problematisch is.



Wees er voor haar. Bij de bevalling, de eerste nacht en daarna dmv ondersteuning overdag en bij vraag van haar kant.

Jij bent inmiddels moeder met een eigen gezin. Logisch dat dat gezin ook belangrijk is en daar alles doorgaat zoals altijd. Maar dat weet je zelf vast ook. En daar zul je vast ook naar handelen. Tijdelijke extra ondersteuning van je partner zou hem wel goed staan nu.
Hier hetzelfde verhaal en mijn zusje is ook bij mijn bevalling geweest. Ze had toen zelf een baby van een half jaar, maar mijn zwager vond het vanzelfsprekend dat ze mij wilde bijstaan. Gelukkig werd ik op een zaterdag ingeleid want zus staat voor de klas dus ik weet niet hoe het was gegaan op een werkdag van haar. Vermoedelijk had ze dan gewoon en of ander verlof gevraagd.
Gewoon doen. Ik zou hetzelfde doen en mij niet laten tegenhouden door mijn man.

Kijk, als je nou van plan bent om de eerste 3 maanden intern te blijven, dan zou het een ander verhaal zijn. Maar een bevalling en een nachtje, niks mis mee wat mij betreft.
Alle reacties Link kopieren
quote:lemoos2 schreef op 26 oktober 2016 @ 17:50:

Nou, ik zou hetzelfde doen. Hoezo zou het niet 'mijn probleem' zijn, het is toch mijn zus en mijn neefje/nichtje? Op zo'n moment ga je toch niet iemand een trap nageven omdat ze het in het verleden niet handig heeft aangepakt? Toch niet meer relevant?



Die man kon van mij op het dak gaan zitten hoor.+1
Eens met de rest, vind het super lief van je! Misschien moet je vriend even aan het idee wennen hij jullie dochter een avond-nacht-ochtend heeft. Heeft hij dat al eens eerder gedaan of heb jij altijd de meeste zorg op je genomen?
Alle reacties Link kopieren
Gewoon doen. Daar zijn zussen voor. Je man is een grote jongen dus die kan best een nachtje alleen zijn.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou het ook gedaan hebben, lief van je.

Je man moet dat toch kunnen begrijpen lijkt me
.
Alle reacties Link kopieren
Daar ben je toch zussen voor?

Die man van jou moet niet zo raar doen.

Ik wens je zus en jou een goede bevalling en een fijne kraamtijd
Laat zus sowieso al alle mogelijke indicaties aanvragen voor extra kraamhulp.

En schakel zoveel mogelijk familie en vrienden in om haar te helpen.



Maar ik vind het echt niet gek dat jij zus wil helpen de eerste tijd.

En dus zelfs niet alleen bij haar bevalling en de eerste nacht.



Zo'n kraamhulp is er immers maar 8 uur per dag en ik kan me best voorstellen dat de eerste weken het héél pittig is om als ongepland alleenstaande er de overige 16 uur per dag helemaal alleen voor te staan.

Afhankelijk ook van hoe vlot alles loopt, hoe makkelijk of moeilijk de baby is, ...



Manlief zou ik dus laten mekkeren.

Als hij klaagt over je te weinig zien, gaat hij af en toe maar mee.
Waar bemoeit je vriend zich mee.
quote:Mietrot schreef op 26 oktober 2016 @ 18:31:

Laat zus sowieso al alle mogelijke indicaties aanvragen voor extra kraamhulp.

En schakel zoveel mogelijk familie en vrienden in om haar te helpen.



Maar ik vind het echt niet gek dat jij zus wil helpen de eerste tijd.

En dus zelfs niet alleen bij haar bevalling en de eerste nacht.



Zo'n kraamhulp is er immers maar 8 uur per dag en ik kan me best voorstellen dat de eerste weken het héél pittig is om als ongepland alleenstaande er de overige 16 uur per dag helemaal alleen voor te staan.

Afhankelijk ook van hoe vlot alles loopt, hoe makkelijk of moeilijk de baby is, ...



Manlief zou ik dus laten mekkeren.

Als hij klaagt over je te weinig zien, gaat hij af en toe maar mee.Bij mij was het geen indicatie voor extra kraamzorg. Het was overigens ook goed te doen. Ik had mijn vader en een vriend ingeschakeld voor de boodschappen en geboortekaartjes, en ik kon rustig aan doen. De eerste week dan, want daarna stond ik gewoon weer om 08.30 uur op school om de oudste te brengen.
Alle reacties Link kopieren
quote:MinkeDeWit schreef op 26 oktober 2016 @ 18:11:

Hier hetzelfde verhaal en mijn zusje is ook bij mijn bevalling geweest. Ze had toen zelf een baby van een half jaar, maar mijn zwager vond het vanzelfsprekend dat ze mij wilde bijstaan. Gelukkig werd ik op een zaterdag ingeleid want zus staat voor de klas dus ik weet niet hoe het was gegaan op een werkdag van haar. Vermoedelijk had ze dan gewoon en of ander verlof gevraagd.Heel er offtopic, maar hoe vond je het? Alleen met wen baby? Waar had jij behoefte aan kwa hulp?
Is helemaal niet off-topic, is juist een heel verstandige vraag van je hoor.
quote:speldenkussen schreef op 26 oktober 2016 @ 18:38:

[...]



Heel er offtopic, maar hoe vond je het? Alleen met wen baby? Waar had jij behoefte aan kwa hulp?Vooral praktische zaken. De boodschappen, geboortekaartjes, box in elkaar zetten, etc. Dat had ik wel war langer gewild dan een week, want de eerste weken was ik niet veel waard door een pittige bevalling. Met de baby was het heerlijk maar dat was er een die gewoon dronk en sliep en amper huilde (half uurtje per dag max).
Wat een rare snuiter, jou vriend.

Het is je zus, het is toch vanzelfsprekend dat je elkaar ondersteund?! Van mij zou die kerel de boom in kunnen.
Ik zou niet eens overwegen dit met mijn man te overleggen en hij zou me hierin geen seconde tegenhouden. Voor mijn zus zet ik alles opzij en dat weet ie.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou dat ook niet eens overleggen denk ik. Ik heb eenzelfde situatie gehad maar dan met een vriendin, zelf heb ik twee kinderen. Mijn man vond het logisch dat ik haar bijstond.
Alle reacties Link kopieren
Als je sommige mensen te veel helpt wanneer ze domme keuzes maken leren ze het nooit. Ik had precies hetzelfde maar dan met een vriendin. Ze wist heel goed dat ze helemaal niemand had om haar te helpen (ook financieel was ze er niet aan toe) toch is ze heel bewust zwanger geworden van een of ander nietsnut waar ze dus totaal niks aan had. Voor de rest ook geen familie of ander hulp. Uiteindelijk was ik de enige die in de bevalkamer was voor haar (vrij genomen die dag). Ik had na de bevalling makkelijk twee weken vrij kunnen nemen om haar te helpen maar gezien haar historie van bewust domme dingen doen en dan achteraf zielig komen doen wanneer ze wordt geconfronteerd met consequenties heb ik heel bewust afstand gehouden na de bevalling. Heb haar letterlijk in haar sop laten garen in de hoop dat ze het ooit leert vooral aangezien ze nu ook verantwoordelijk is voor een ander leven. De eerste weken na haar bevalling moesten waarschijnlijk wel een hel zijn geweest voor haar. Dit lijkt misschien harteloos maar op een gegeven moment wordt je moe van iemand steeds uit de brand te moeten helpen die heel bewust overstandige keuzes maakt. Ik wil zelf ook zoveel dingen maar ik doe het niet omdat het niet vestanding is, dan ga ik jou niet keer op keer uit de brand helpen als je ervoor kiest om het wel te doen. Ik ben al bijna 20 jaar met haar bevriend met en heb haar al heeeeel vaak opgevangen, ondersteund, geholpen, in huis genomen, geld geleend etc noem het maar op dus nee, ik voel me niet schuldig op een gegeven moment is het genoeg. Ik weet niet wat voor een verleden je met je zus hebt maar sommige mensen (ook familie vind ik) kun je beter niet de indruk geven dat je er altijd voor ze bent ongeacht wat voor stomiteit ze begaan want dan maken ze er misbruik van en misschien bedoelt je vriend dat ook een beetje.
Je bent heel lief voor je zus. Als ik een zus had in zo een situatie had, zou ik het ook doen. Niet omdat ze verder niemand heeft, maar het gaat ook om een nieuw neefje/nichtje. Dat is toch mooi om van zo dichtbij mee te maken.



1 van mijn beste vriendinnen heb ik zo bijgestaan bij de laatste, onverwachte zwangerschap. Ik was bij de 20 wk echo, heb haar andere 2 bs kinderen opgevangen toen ze naar het ziekenhuis moest, ontbijt gegeven, mee naar het ziekenhuis genomen en later naar school gebracht, inclusief beschuit met muisjes. Wie ben ik om een ander te veroordelen. Maar om zo een babietje te zien dat nog geen uur oud is, is zo mooi. Dat had ik voor geen goud willen missen.
Alle reacties Link kopieren
Buiten het feit dat we er met je naïeve zus de zoveelste bijstandsmoeder bij krijgen die met kind en al op onze kosten zal worden onderhouden, vind ik wel dat je er natuurlijk gewoon voor haar moet zijn. Alleen vind daarbij ook dat je hiermee je vriend niet teveel moet gaan belasten, aangezien hij een heel andere mening en andere gevoelens heeft over de situatie van je zus.
Lijkt me geweldig om mee te doen. Je neefje/nichtje vanaf het begin zo intensief mee maken, lijkt me heel bijzonder. Ik denk dat ik de hele nacht met de pasgeboren baby zou knuffelen, komt bijna niet voor dat je dat kan doen, zonder eerst zelf te bevallen en toen was ik erg aan slapen toe.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven