Actueel
alle pijlers
Mijn buurvrouw verwaarloost haar kat
dinsdag 17 juli 2007 om 00:43
Ik ben niet zo'n trouwe forumbezoekster, maar ik zit nu met een probleem waarbij ik graag jullie advies zou willen horen.. dus ik hoop dat jullie mij willen helpen!
Een paar weken geleden is mijn buurvrouw verhuisd. Ze heeft de huur van haar oude huis naast mij nog niet opgezegd maar ze woont er al weken niet meer en komt ook niet meer langs.
Wie er nog wel woont is haar kat. Hij krijgt netjes iedere dag te eten van een andere buurvrouw en volgens mij kan hij via een kattenluikje nog wel naar binnen (hij is veel buiten). Maar een kat heeft natuurlijk meer nodig dan alleen eten.. Het arme beestje staat iedere dag te miauwen voor de deur. Vandaag zag ik hem zelfs boven op een geparkeerde auto zitten miauwen en kijken of zijn baasje hem zag.. Als ik buiten loop en hij ziet mij komt hij als een gek op me afgerend om te kroelen. Volgens mij mist hij echt de aandacht van z'n baasje. Ook als ik op balkon zit komt hij regelmatig even gezellig langs om geaaid te worden. Natuurlijk doe ik dat met liefde maar aan die paar minuutjes aandacht van mij heeft hij ook niet echt een boodschap.. Wat ook erg zielig is, is dat hij helemaal onder de teken zit. Ik heb al geprobeerd ze weg te halen met een tekentang maar dan schrikt hij en is meteen weer foetsie.
Ik heb zelf twee katten waar ik met heel veel liefde voor zorg en ik kan me echt niet voorstellen dat je je huisdier zo achter laat! Daarom wil ik ook zo graag iets voor dat arme beest doen. De vraag is alleen wat??
Mijn hart zou groot genoeg zijn om hem in huis te nemen, maar om verschillende redenen is dat echt onmogelijk. Ik heb al met de buurvrouw gepraat die hem eten geeft maar volgens haar heeft hij het prima. Volgens haar wil de buurvrouw haar kat niet meer meenemen naar haar nieuwe huis en zijn ze op zoek naar een ander huis voor hem. Maar het lukt maar niet om een nieuw baasje voor hem te vinden.
De buurvrouw van wie de kat is zie ik nooit meer en ik heb geen telefoonnummer of adres van haar om haar zelf aan te spreken.
Maar ondertussen zit ik dus wel iedere dag met een miawende kat voor de deur die zich volgens mij duidelijk erg eenzaam voelt. En dat gaat me echt aan mijn hart
Dus Help!! Wie heeft er een advies wat ik kan doen??
Een paar weken geleden is mijn buurvrouw verhuisd. Ze heeft de huur van haar oude huis naast mij nog niet opgezegd maar ze woont er al weken niet meer en komt ook niet meer langs.
Wie er nog wel woont is haar kat. Hij krijgt netjes iedere dag te eten van een andere buurvrouw en volgens mij kan hij via een kattenluikje nog wel naar binnen (hij is veel buiten). Maar een kat heeft natuurlijk meer nodig dan alleen eten.. Het arme beestje staat iedere dag te miauwen voor de deur. Vandaag zag ik hem zelfs boven op een geparkeerde auto zitten miauwen en kijken of zijn baasje hem zag.. Als ik buiten loop en hij ziet mij komt hij als een gek op me afgerend om te kroelen. Volgens mij mist hij echt de aandacht van z'n baasje. Ook als ik op balkon zit komt hij regelmatig even gezellig langs om geaaid te worden. Natuurlijk doe ik dat met liefde maar aan die paar minuutjes aandacht van mij heeft hij ook niet echt een boodschap.. Wat ook erg zielig is, is dat hij helemaal onder de teken zit. Ik heb al geprobeerd ze weg te halen met een tekentang maar dan schrikt hij en is meteen weer foetsie.
Ik heb zelf twee katten waar ik met heel veel liefde voor zorg en ik kan me echt niet voorstellen dat je je huisdier zo achter laat! Daarom wil ik ook zo graag iets voor dat arme beest doen. De vraag is alleen wat??
Mijn hart zou groot genoeg zijn om hem in huis te nemen, maar om verschillende redenen is dat echt onmogelijk. Ik heb al met de buurvrouw gepraat die hem eten geeft maar volgens haar heeft hij het prima. Volgens haar wil de buurvrouw haar kat niet meer meenemen naar haar nieuwe huis en zijn ze op zoek naar een ander huis voor hem. Maar het lukt maar niet om een nieuw baasje voor hem te vinden.
De buurvrouw van wie de kat is zie ik nooit meer en ik heb geen telefoonnummer of adres van haar om haar zelf aan te spreken.
Maar ondertussen zit ik dus wel iedere dag met een miawende kat voor de deur die zich volgens mij duidelijk erg eenzaam voelt. En dat gaat me echt aan mijn hart
Dus Help!! Wie heeft er een advies wat ik kan doen??
donderdag 19 juli 2007 om 13:08
Goed Pink dat je iets hebt gedaan. Van niets doen verandert er voor de kat ook niets. Je hebt nu iig melding gedaan. Mocht het onverhoopt langer duren of de kat ziek worden zien ze iig dat je al veel eerder aangifte hebt gedaan en kunnen ze sneller maatregelen nemen.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
donderdag 19 juli 2007 om 13:47
Een oogje in het zeil houden en iets ondernemen voor dat beestje is een goede zaak. Beter dan werkeloos toekijken tot het misgaat.
ik zou als ik die vrouw was wel schrikken dat je dat belletje hebt gedaan.
Ik denk niet dat ze het allemaal verkeerd bedoelt en dat ze echt denkt dat ze op haar manier het goed doet met dat beestje zoals met die teken verwijderen met alcohol. Hopelijk krijgt dat beestje binnenkort een goed thuis waar hij voortaan permanent kan blijven.
ik zou als ik die vrouw was wel schrikken dat je dat belletje hebt gedaan.
Ik denk niet dat ze het allemaal verkeerd bedoelt en dat ze echt denkt dat ze op haar manier het goed doet met dat beestje zoals met die teken verwijderen met alcohol. Hopelijk krijgt dat beestje binnenkort een goed thuis waar hij voortaan permanent kan blijven.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
donderdag 19 juli 2007 om 14:19
Dat is ook precies wat ik vermoed; dat ze denkt het op haar manier best goed te doen.. Ik vind het voor haar ook best sneu en ze zal misschien wel schrikken. Maar helaas neemt ze van mij niet aan dat dit geen goede oplossing is en ik heb de hoop dat de dierenbescherming het misschien wel aan haar verstand kan brengen..
maandag 30 juli 2007 om 13:32
Heb zelf een soortgelijk verhaal meegemaakt. Mijn buurvrouw begon een latrelatie met iemand die op een redelijke afstand woonde. Na een tijd zat ze vijf dagen van de week bij haar vriend en vroeg aan ons om haar kat eten te geven. Ze wou haar kat niet meenemen en ook niet definitief gaan samenwonen. Ze was te gierig om de kat te laten inslapen (haar eigen woorden) en verwachtte dat de kat toch niet lang meer te leven had. He asiel was ook te duur. Uiteindelijk heeft de kat nog 9 jaar geleefd en altijd menselijk contact moeten missen. Wij hebben zelf een hond en konden de kat dus niet in huis nemen.
Een paar maanden geleden kwam de buurvrouw af met 'slecht nieuws', de kat was gestorven. De manier waarop ze dit zei.. ik zag gewoon dat ze superblij was dat ze eindelijk van de kat af was. Toen ze ook nog begon te vertellen over hoe de kat overleden is...
Het komt erop neer dat de buurman de kat doodziek had aangetroffen, in een kartonnen doos had gelegd en naar de buurvrouw had gebracht toen zij nog eens thuis was. Toen dacht de buurvrouw opnieuw een spuitje kost mij X euro en dan moet ik de kat ook nog meegeven met de gemeente, dat is weer X euro, dus heeft ze gewoon de doos ergens gezet en af en toe gaan kijken. Na tien uur ofzo was de kat eindelijk dood.
En dit verhaal kotm ze dan nog aan ons vertellen, hoe jammer och dat de kat dood is....
Een paar maanden geleden kwam de buurvrouw af met 'slecht nieuws', de kat was gestorven. De manier waarop ze dit zei.. ik zag gewoon dat ze superblij was dat ze eindelijk van de kat af was. Toen ze ook nog begon te vertellen over hoe de kat overleden is...
Het komt erop neer dat de buurman de kat doodziek had aangetroffen, in een kartonnen doos had gelegd en naar de buurvrouw had gebracht toen zij nog eens thuis was. Toen dacht de buurvrouw opnieuw een spuitje kost mij X euro en dan moet ik de kat ook nog meegeven met de gemeente, dat is weer X euro, dus heeft ze gewoon de doos ergens gezet en af en toe gaan kijken. Na tien uur ofzo was de kat eindelijk dood.
En dit verhaal kotm ze dan nog aan ons vertellen, hoe jammer och dat de kat dood is....
dinsdag 31 juli 2007 om 13:42
Het zal waarschijnlijk niet zo aardig klinken maar ik vind dat jij ook te kort bent geschoten. Je had eerder aan de bel moeten trekken, aangifte moeten doen voor dierenmishandeling/verwaarlozing. En dat katten per definitie niet bij honden kunnen is ook niet waar. Als je voor die kat zorgde had je ook net iets meer kunnen doen.
En wat bedoel je met "de kat heeft nog 9 jaar geleefd? Heb jij die kat 9 jaar te eten gegeven?
Ps, een dierenarts laat normaal nooit een gezond dier inslapen omdat het vrouwtje wilt hokken met een man en geen zin meer heeft in de kat.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
dinsdag 31 juli 2007 om 13:52
Ik heb vorige week de kat van mijn moeder opgehaald en in mijn huis neergezet. Zij is wegens omstandigheden al een behoorlijk aantal weken van huis. Eerst was ze er nog twee dagen per week, maar momenteel is ze drie weken van huis. Ik vond de kat bij het eten geven zo eenzaam, dat ik haar meegenomen heb. Verzorgen is ten slotte meer dan eten geven alleen.
De eerste paar dagen was er strijd tussen onze eigen kat en de logee, maar nu gaat het best. Ze kan naar buiten, heeft een penning om met mijn telefoonnummer voor het geval dat. En een hoop meer aanspraak! Helaas ben ik plotsklaps allergisch, dus ze mag niet meer bij me op de slaapkamer slapen...
De eerste paar dagen was er strijd tussen onze eigen kat en de logee, maar nu gaat het best. Ze kan naar buiten, heeft een penning om met mijn telefoonnummer voor het geval dat. En een hoop meer aanspraak! Helaas ben ik plotsklaps allergisch, dus ze mag niet meer bij me op de slaapkamer slapen...
dinsdag 31 juli 2007 om 13:58
Een vriendin heeft een verwaarloosde kat in huis genomen. Baasjes hadden kindje gekregen, kat mocht niet meer naar binnen. Zat hele dagen aan de deur, kreeg eten van de buren. Dat ging enkele maanden zo. Totdat het een keertje keihard goot. Kat zat ineegedoken onder een bankje. Vriendin werd erop gewezen door een kennis, vriendin heeft diertje in huis genomen.
In eerste instantie miste de oorspronkelijke baasjes de kat niet eens.
En dat soort moet dan kinderen opvoeden?:(
In eerste instantie miste de oorspronkelijke baasjes de kat niet eens.
En dat soort moet dan kinderen opvoeden?:(
dinsdag 31 juli 2007 om 15:19
even ter verduidelijking,
*het voederen van de kat is begonnen toen ik 13 was, nu ben ik 23, ons 'gezin' nam het voederen van de kat op
*onze hond is heel dominant en kan niet met katten om
*twee mensen in ons gezin (waaronder ikzelf) hebben kattenallergie
*onze buurvrouw is een heel raar mens waar je liever geen ruzie mee zoekt, vooral als het over geldzaken gaat
* ja wij hebben de kat 9 jaar gevoederd, ongeveer 2 dagen per week was de buurvrouw thuis om zelf te voederen
wij vonden het allemaal heel zielig voor de kat en hebben af en, toe een opmerking gemaakt, maar de buurvrouw is gewoon echt een akelig mens waar je geen ruzie mee wil, ze heeft bijv ook twee volwassen kinderen met problemen die regelmatig geen dk boven hun hoofd hebben of geldgebrek, maar zelfs haar kinderen wil ze niet vooruit helpen omdat ze het dan nooit leren voor zichzelf te zorgen!!!
bovendien ben ik inderdaad niet iemand om mij te gaan bemoeien met andermans zaken, dat is waar
dinsdag 31 juli 2007 om 15:31
in onze straat zijn trouwens nog wel meer dieronvriendelijke dingen gebeurd. Een andere buurvrouw, dus niet degene die haar kat 9 jaar verwaarloosde, had een heel verwend dochtertje dat een katje wou. Katje gekregen, na een week keek ze er niet meer naar om. Iets later een hondje gekregen. Deze diertjes liepen vaak los rond in de buurt en kregen nesten. Ik geloof dat er van haar hondje twee generaties nesten ontstaan zijn. Deze puppies mochten niet binnen ze werden op straat gezet. Uiteindelijk hebben een aantal buren via via een thuis kunnen vinden voor de pups. De kittens werden zwerfkatten en nu nog lopen er vele katten rond in onze buurt.
Toen er een derde nest katten ontstond heeft een van de buren ingegrepen. Deze buur heeft de katten stiekem meegenomen naar een veearts en laten steriliseren. Na een nacht observatie bij de veearts heeft de buur deze kittens voor de deur van de buurvrouw gelegd. De buurvrouw zag dat de kittens suffig waren en geschoren waren op de buik. Hier is toen een hele rel door ontstaan omdat deze buur niet het recht had om de kittens te 'ontvoeren' en te laten opereren.
Wat vinden jullie van dit verhaal?
Deze buurvrouw is ondertussen verhuisd maar haar katten zien we nog steeds af en toe, zijn redelijk verwilderd. Zouden jullie ingrijpen en op eigen kosten katten 'ontvoeren' en steriliseren? Praten was trouwens geen optie denk ik, als dierenvriend de discussie aangaan met iemand die totaal niet inziet dat ze fout is, is nogal moeilijk.
Toen er een derde nest katten ontstond heeft een van de buren ingegrepen. Deze buur heeft de katten stiekem meegenomen naar een veearts en laten steriliseren. Na een nacht observatie bij de veearts heeft de buur deze kittens voor de deur van de buurvrouw gelegd. De buurvrouw zag dat de kittens suffig waren en geschoren waren op de buik. Hier is toen een hele rel door ontstaan omdat deze buur niet het recht had om de kittens te 'ontvoeren' en te laten opereren.
Wat vinden jullie van dit verhaal?
Deze buurvrouw is ondertussen verhuisd maar haar katten zien we nog steeds af en toe, zijn redelijk verwilderd. Zouden jullie ingrijpen en op eigen kosten katten 'ontvoeren' en steriliseren? Praten was trouwens geen optie denk ik, als dierenvriend de discussie aangaan met iemand die totaal niet inziet dat ze fout is, is nogal moeilijk.
woensdag 1 augustus 2007 om 15:40
het gebeurt nog veel en veel te vaak. mensen denken gewoon niet na voordat ze dieren nemen.
ik heb ook zo'n "rotkat" in huis. buren van familieleden hebben hem op straat gezet. hij heeft daar twee jaar op straat gezworven, en kreeg van allerlei mensen eten, maar bij niemand kon hij echt naar binnen, omdat hij nogal bang was voor andere huisdieren. toen trucker en ik gingen samenwonen hebben wij de kat in huis genomen. we zijn uit beleefdheid naar zijn oude baasje gegaan om het te "vragen". weet je wat we te horen kregen?
we moesten het zelf weten, maar het was een rotkat, en hij maakte alleen maar troep...
Nou heb hem nu twee jaar. als hij moet, gaat ie op de bak, als hij krabt, aan de krabpaal. als je hem aanhaalt is ie de koning te reik... Ja, hij is bang voor de hond die we inmiddels hebben, dat wil zeggen dat als de hond los loopt hij niet naar binnen wil. oplossing: hond in bench, kat naar binnen, hond weer los. dan zit de kat inmmiddels hoog en droog op zijn eigen plek, waarvan de hond weet dat ie daar niet mag komen.
je moet alleen even wat meer moeite voor hem doen omdat het een bange kat is. andere mensen en honden, daar is ie heel erg bang voor.. maar om daar nou de kat, die je al 13 jaar in huis hebt voor op straat te zetten?? ik zou hem dan naar het asiel brengen als het echt niet meer ging, of een ander baasje zoeken... zo'n beest zet je toch nite op straat? nou bij mij heeft hij het inmiddels al 2 jaar errug naar zijn zin, en ik hoop dat we nog lang van hem kunnen genieten...
de hond van zijn oude baasje zwerft hier trouwens ook regelmatig rond zonder baasje.. en inmiddels hebben ze weer een kitten... die zat van de week om 5 uur snachts te mauwen buiten, in de regen (beestje is nog geen 3 maanden oud...) inmiddels is de dierenbescherming ingeschakeld heb ik gehoord. maar niemand durfde het eigenlijk omdat het zo'n asociaal gezin is...
ik heb ook zo'n "rotkat" in huis. buren van familieleden hebben hem op straat gezet. hij heeft daar twee jaar op straat gezworven, en kreeg van allerlei mensen eten, maar bij niemand kon hij echt naar binnen, omdat hij nogal bang was voor andere huisdieren. toen trucker en ik gingen samenwonen hebben wij de kat in huis genomen. we zijn uit beleefdheid naar zijn oude baasje gegaan om het te "vragen". weet je wat we te horen kregen?
we moesten het zelf weten, maar het was een rotkat, en hij maakte alleen maar troep...
Nou heb hem nu twee jaar. als hij moet, gaat ie op de bak, als hij krabt, aan de krabpaal. als je hem aanhaalt is ie de koning te reik... Ja, hij is bang voor de hond die we inmiddels hebben, dat wil zeggen dat als de hond los loopt hij niet naar binnen wil. oplossing: hond in bench, kat naar binnen, hond weer los. dan zit de kat inmmiddels hoog en droog op zijn eigen plek, waarvan de hond weet dat ie daar niet mag komen.
je moet alleen even wat meer moeite voor hem doen omdat het een bange kat is. andere mensen en honden, daar is ie heel erg bang voor.. maar om daar nou de kat, die je al 13 jaar in huis hebt voor op straat te zetten?? ik zou hem dan naar het asiel brengen als het echt niet meer ging, of een ander baasje zoeken... zo'n beest zet je toch nite op straat? nou bij mij heeft hij het inmiddels al 2 jaar errug naar zijn zin, en ik hoop dat we nog lang van hem kunnen genieten...
de hond van zijn oude baasje zwerft hier trouwens ook regelmatig rond zonder baasje.. en inmiddels hebben ze weer een kitten... die zat van de week om 5 uur snachts te mauwen buiten, in de regen (beestje is nog geen 3 maanden oud...) inmiddels is de dierenbescherming ingeschakeld heb ik gehoord. maar niemand durfde het eigenlijk omdat het zo'n asociaal gezin is...
woensdag 1 augustus 2007 om 17:38
Ik ben ook zo'n type wat geneigd is om ieder zielig dier in huis te nemen.
We hebben zelf 3 hondjes, 1 kat en een konijn.
Onze vrij grote achtertuin is soms net een kattenhangplek en onze honden vinden het maar al te gezellig.
Aangrenzend aan onze tuin staat een woning waar 5 katten huizen. En deze katten zijn dus regelmatig in mijn tuin te vinden. Met sommige is onze kat Tessa dikke vrienden en met sommige dus niet.
Het gebeurt dus ook regelmatig dat ze gewoon uit nieuwsgierigheid door de tuindeur naar binnenlopen en soms wat kattebrokjes van onze kat jatten.
Ik vind het dus totaal niet erg om met deze parttime huisdieren opgescheept te zitten. Mijn eigen dieren hebben er tenslotte ook geen problemen mee.
Alhoewel, laatst lag er een op mijn bed te slapen en toen heb ik kattebeest maar even uitgelegd dat het tenslotte toch geen hotel is.
Maar ik denk niet dat hij mij begrepen heeft.................................
Maar het is natuurlijk ook mijn eigen schuld
We hebben zelf 3 hondjes, 1 kat en een konijn.
Onze vrij grote achtertuin is soms net een kattenhangplek en onze honden vinden het maar al te gezellig.
Aangrenzend aan onze tuin staat een woning waar 5 katten huizen. En deze katten zijn dus regelmatig in mijn tuin te vinden. Met sommige is onze kat Tessa dikke vrienden en met sommige dus niet.
Het gebeurt dus ook regelmatig dat ze gewoon uit nieuwsgierigheid door de tuindeur naar binnenlopen en soms wat kattebrokjes van onze kat jatten.
Ik vind het dus totaal niet erg om met deze parttime huisdieren opgescheept te zitten. Mijn eigen dieren hebben er tenslotte ook geen problemen mee.
Alhoewel, laatst lag er een op mijn bed te slapen en toen heb ik kattebeest maar even uitgelegd dat het tenslotte toch geen hotel is.
Maar ik denk niet dat hij mij begrepen heeft.................................
Maar het is natuurlijk ook mijn eigen schuld
donderdag 2 augustus 2007 om 19:14
Splendid,
jij kunt mooi deze verhalen vertellen, en verwachten dat wij reageren met 'tut tut wat is het toch erg he'... maar ik kan je vertellen dat dat geen snars helpt. Je hebt je eigen verantwoordelijkheid en in al die jaren dat die situatie voortduurde had je miljarden keren de dierenbescherming kunnen bellen, om maar een heel klein voorbeeldje te noemen.
Op het moment dat jij op de hoogte bent van een slechte situatie voor een dier, en je laat die situatie voortbestaan zonder ook maar één telefoontje te plegen dan ben je wat mij betreft medeplichtig, maar vooruit op zijn zachts gezegd nalatig.
Het doet er niet toe wat jouw eigen situatie is, het dier in jouw eigen huis opnemen is ook wel een hele drastische stap. Dus voor ieder dier of ieder mens dat jij niet kunt verzorgen/opnemen in je gezin, hoef je niets te ondernemen?
Prima hoor, dat je die kat eten gegeven hebt voor zo'n lange tijd, maar ga niet klagen dat er verder nooit iets aan gedaan is, want degene die dat in gang had moeten en kúnnen zetten ben JIJ. ---en jij deed het niet---
Zo. Dat is mijn preek voor wat betreft eigen verantwoordelijkheid in plaats van klagen over anderen.
jij kunt mooi deze verhalen vertellen, en verwachten dat wij reageren met 'tut tut wat is het toch erg he'... maar ik kan je vertellen dat dat geen snars helpt. Je hebt je eigen verantwoordelijkheid en in al die jaren dat die situatie voortduurde had je miljarden keren de dierenbescherming kunnen bellen, om maar een heel klein voorbeeldje te noemen.
Op het moment dat jij op de hoogte bent van een slechte situatie voor een dier, en je laat die situatie voortbestaan zonder ook maar één telefoontje te plegen dan ben je wat mij betreft medeplichtig, maar vooruit op zijn zachts gezegd nalatig.
Het doet er niet toe wat jouw eigen situatie is, het dier in jouw eigen huis opnemen is ook wel een hele drastische stap. Dus voor ieder dier of ieder mens dat jij niet kunt verzorgen/opnemen in je gezin, hoef je niets te ondernemen?
Prima hoor, dat je die kat eten gegeven hebt voor zo'n lange tijd, maar ga niet klagen dat er verder nooit iets aan gedaan is, want degene die dat in gang had moeten en kúnnen zetten ben JIJ. ---en jij deed het niet---
Zo. Dat is mijn preek voor wat betreft eigen verantwoordelijkheid in plaats van klagen over anderen.
donderdag 2 augustus 2007 om 23:07
Een vriend van mijn vriend heeft zijn kat zwaar verwaarloosd, ook qua eten, sinds hij steeds bij zijn nieuwe vriendin zat. Op een nacht heeft mijn vriend de kat maar gegijzeld en meegenomen, hij had de sleutel als reserve en ging af en toe kijken. De kat zou eten krijgen van de buurman maar dat liep niet zo lekker. Nu woont ze bij ons en kreeg drie kittens, die we ook maar gehouden hebben. Het was even een verrassing toen hij er mee aan kwam zetten, ik wilde helemaal geen huisdieren en het was geheel impulsief zonder overleg, maar nu kan ik ze niet meer missen.:)
zaterdag 4 augustus 2007 om 23:54
ik zou die kat sowieso hebben gevangen en een tekenmiddel hebben gegeven. Zoveel kost dat niet! Ok het is de verantwoordelijkheid van de baas, maar als die de verantwoordelijkheid niet neemt lijkt het me zaak om dan het welzijn van het beestje voorop te stellen en veilig te stellen dat er meer teken bij komen... Wel foto's maken voor evt bewijs aan de dierenbescherming. Of even met de kat langs de DA om de teken professioneel te laten verwijderen.
Dat het beest buiten loopt zonder aandacht is al erg genoeg en in huis nemen is vrij drastisch dat snap ik ook wel. Maar mijn kattenliefhebbers hart huilt om dit soort dingen!
Dat het beest buiten loopt zonder aandacht is al erg genoeg en in huis nemen is vrij drastisch dat snap ik ook wel. Maar mijn kattenliefhebbers hart huilt om dit soort dingen!
woensdag 8 augustus 2007 om 21:17
Hier het laatste nieuws omtrent de verwaarloosde kat!
Deze week is mijn buurvrouw defintief verhuist en heeft haar sluitels in moeten leveren. De kat had ik al een paar dagen niet gezien dus ik had de hoop dat ze toch nog een baasje voor hem gevonden had..
Maar helaas! Vandaag zat het arme beest luid miauwend bij mij voo de deur. Ik heb echt gehuild zeg! Dat iemand zo met z'n beest omgaat! Heb het beestje toch maar even binnen gelaten en eten gegeven. Toevaliig belde toen net mijn andere buurvrouw aan en samen even overlegd wat het beste is. Ze heeft aangeboden de kat voorlopig te willen verzorgen en even te kijken hoe dat gaat. Want de dierenbescherming wil hem best op komen halen maar dat betekend wel dat hij voorlopig in een overvol asiel komt te zitten waar hij zich waarschijnlijk ook niet prettig voelt.. We kijken het dus voorlopig even aan hoe het gaat en anders kunnen we alsnog de dierenbescherming bellen; die hebben gezegd dat ze hem altijd op willen halen als het niet gaat.
Had inmiddels wel het telefoonnummer van de buurvrouw achterhaald en nog geprobeert haar te bellen, maar ze neemt niet op.. En das misschien maar goed ook want ik ben nu zo boos dat ik even niet voor mezelf in sta..
'T is zo lastig.. enerzijds weet ik dat hij in het asiel misschien ook niet zo goed af is maar anderzijds hoor ik hem nu weer miauwen en breekt mijn hart..
Deze week is mijn buurvrouw defintief verhuist en heeft haar sluitels in moeten leveren. De kat had ik al een paar dagen niet gezien dus ik had de hoop dat ze toch nog een baasje voor hem gevonden had..
Maar helaas! Vandaag zat het arme beest luid miauwend bij mij voo de deur. Ik heb echt gehuild zeg! Dat iemand zo met z'n beest omgaat! Heb het beestje toch maar even binnen gelaten en eten gegeven. Toevaliig belde toen net mijn andere buurvrouw aan en samen even overlegd wat het beste is. Ze heeft aangeboden de kat voorlopig te willen verzorgen en even te kijken hoe dat gaat. Want de dierenbescherming wil hem best op komen halen maar dat betekend wel dat hij voorlopig in een overvol asiel komt te zitten waar hij zich waarschijnlijk ook niet prettig voelt.. We kijken het dus voorlopig even aan hoe het gaat en anders kunnen we alsnog de dierenbescherming bellen; die hebben gezegd dat ze hem altijd op willen halen als het niet gaat.
Had inmiddels wel het telefoonnummer van de buurvrouw achterhaald en nog geprobeert haar te bellen, maar ze neemt niet op.. En das misschien maar goed ook want ik ben nu zo boos dat ik even niet voor mezelf in sta..
'T is zo lastig.. enerzijds weet ik dat hij in het asiel misschien ook niet zo goed af is maar anderzijds hoor ik hem nu weer miauwen en breekt mijn hart..
