allergisch voor katten

18-01-2017 09:20 307 berichten
Alle reacties Link kopieren
ik ga binnekort samenwonen met mijn vriend heel erg zin in maar er is een probleempje

ik ben allergisch voor katten en hij heeft er twee hoe los ik dit op

kan ik van hem vragen de katten weg te doen

haal de op later weg ivm herkenbaarheid,maar alvast bedankt voor de reacties
quote:Hunniebunnie schreef op 18 januari 2017 @ 11:57:

[...]





Dat kan. Maar dat is dan geheel en al jouw invulling en zegt werkelijk niets over degene die die woorden gebruikt. Die kan nog doller op zijn katten zijn dan jij op de jouwe.Ik zeg toch 'ik vind'. Ik vind weg doen een verwerpelijke term als je het over huisdieren hebt. En ik vind dat dus iets impliceren over hoe makkelijk je daarover denkt. En ik denk dat o.a. daarom sommige reacties in dit topic ook zo fel zijn. Er is natuurlijk niemand die een kind expres een ziekte aan doet.
Alle reacties Link kopieren
quote:Timetraveler schreef op 18 januari 2017 @ 11:59:

[...]



Ik denk/hoop dat niemand een dergelijke keuze zo simpel maakt. Maar toch kan ik me wel voorstellen dat mensen die keuze maken. Stel dat je een vrouw van 30 bent (ik noem maar wat), en je hebt een stabiele relatie met een man, en je wil graag samen gaan settelen en aan kinderen beginnen. De man heeft in de paar jaar voor de relatie zelf een kat gekocht, en de vrouw blijkt allergisch te zijn. Wat is dan de optie? "Nooit de kat de deur uit doen voor een wijf"? Wachten tot de kat ooit doodgaat en zij misschien beiden 40+ zijn? Moet je dan een hele familiewens opgeven voor een kat? Ik vind van niet, maar ik vind wel dat je je verantwoordelijkheid moet nemen en een goed nieuw huis moet zoeken.Dan had je er in eerste instantie al niet aan moeten beginnen. Dit is nou precies de kern waarom alle asiels overvol zitten. "Dr kan nog wel een bij" mentaliteit. Want de meesten wachten niet totdat ze een 'goed' huis hebben gevonden. Die zoeken niet eens. Mensen zitten niet op aangeboden huisdieren te wachten, anders gingen ze er uit zichzelf wel een 'halen'.
Alle reacties Link kopieren
quote:Timetraveler schreef op 18 januari 2017 @ 11:59:

[...]



Ik denk/hoop dat niemand een dergelijke keuze zo simpel maakt. Maar toch kan ik me wel voorstellen dat mensen die keuze maken. Stel dat je een vrouw van 30 bent (ik noem maar wat), en je hebt een stabiele relatie met een man, en je wil graag samen gaan settelen en aan kinderen beginnen. De man heeft in de paar jaar voor de relatie zelf een kat gekocht, en de vrouw blijkt allergisch te zijn. Wat is dan de optie? "Nooit de kat de deur uit doen voor een wijf"? Wachten tot de kat ooit doodgaat en zij misschien beiden 40+ zijn? Moet je dan een hele familiewens opgeven voor een kat? Ik vind van niet, maar ik vind wel dat je je verantwoordelijkheid moet nemen en een goed nieuw huis moet zoeken.Daar heb je zeker een goed punt. Alleen ik verbaas me er nogsteeds over dat TO en haar vriend het hier niet over hebben gehad
''The sea, once it casts its spell, holds on in its net of wonder forever.''
Onze kat is in november verhuisd omdat mijn man zodanig allergisch bleek dat hij zware longklachten kreeg. De kat bij mijn moeder thuis gaat wel, maar dagelijks kat in huis bleek te veel van het goede. Hij nam al extra allergiepillen maar dat werkte gewoon niet. En het duurde wel even voor ik er echt aan toe was dat de kat ging verhuizen, en die keuze liet hij ook aan mij.



Nu woont de kat bij zijn beste vriend dus kunnen we haar nog wel af en toe zien, maar kat permanent in huis gaat gewoon niet.
quote:MaryCrawley schreef op 18 januari 2017 @ 12:03:

[...]



Ik zeg toch 'ik vind'. Ik vind weg doen een verwerpelijke term als je het over huisdieren hebt. En ik vind dat dus iets impliceren over hoe makkelijk je daarover denkt. En ik denk dat o.a. daarom sommige reacties in dit topic ook zo fel zijn. Er is natuurlijk niemand die een kind expres een ziekte aan doet.Ik probeer je laten zien dat deze term niet per se iets zegt over gemakkelijk denken over je huisdieren een ander thuis geven.
quote:MN-- schreef op 18 januari 2017 @ 12:41:

Onze kat is in november verhuisd omdat mijn man zodanig allergisch bleek dat hij zware longklachten kreeg. De kat bij mijn moeder thuis gaat wel, maar dagelijks kat in huis bleek te veel van het goede. Hij nam al extra allergiepillen maar dat werkte gewoon niet. En het duurde wel even voor ik er echt aan toe was dat de kat ging verhuizen, en die keuze liet hij ook aan mij.



Nu woont de kat bij zijn beste vriend dus kunnen we haar nog wel af en toe zien, maar kat permanent in huis gaat gewoon niet.



Hoe kon je!!!!!



Wat fijn dat jij de gezondheid van je man voorop de kat stelt.
quote:Hunniebunnie schreef op 18 januari 2017 @ 12:49:

[...]





Ik probeer je laten zien dat deze term niet per se iets zegt over gemakkelijk denken over je huisdieren een ander thuis geven.Ik snap best wat jouw boodschap is. Ik zeg alleen dat het wél die impressie geeft. En dat geeft felle reacties.
Je vriend vragen z'n katten weg te doen zou ik nooit doen, geloof mij maar. Ik heb maanden lang aan z'n kop gezeurd om die kat in ons nieuwe huisje te nemen (ze woonde bij m'n ouders sinds ik daar voor een stage tijdelijk ben gaan wonen en toen ik bij hem introk was dat in een appartement waar je geen huisdieren mocht hebben). Veel ruzie over gemaakt, ik vond het stom dat mijn kat na 4,5 jaar van mij te zijn geweest de rest van haar misschien nog wel 10 jaar durende leven bij m'n ouders moest wonen.



Mijn vriend nam in de zomer altijd al allergiepillen en sinds ik hem heb overgehaald om mijn kat dan toch in huis te nemen, neemt hij de pillen nu het hele jaar door en nu heeft hij nergens last van (eerst een week of 2 zonder geprobeerd, maar hij was continu aan het proesten en had jeuk in z'n ogen). Nu is ie echt verzot op het beestje En zij ook op ons, ze was altijd een buitenkat en vindt het daar nu doodeng dus ligt ze altijd bij één van ons op schoot.



Nu maar hopen dat m'n vriend niet immuun wordt voor die pillen...



Mijn moeder was overigens altijd bij een nieuwe kat in huis 6 weken lang súperverkouden en dan was ze eroverheen gegroeid. Papa de kattengek helemaal blij.
Alle reacties Link kopieren
quote:Timetraveler schreef op 18 januari 2017 @ 11:59:

[...]



Ik denk/hoop dat niemand een dergelijke keuze zo simpel maakt. Maar toch kan ik me wel voorstellen dat mensen die keuze maken. Stel dat je een vrouw van 30 bent (ik noem maar wat), en je hebt een stabiele relatie met een man, en je wil graag samen gaan settelen en aan kinderen beginnen. De man heeft in de paar jaar voor de relatie zelf een kat gekocht, en de vrouw blijkt allergisch te zijn. Wat is dan de optie? "Nooit de kat de deur uit doen voor een wijf"? Wachten tot de kat ooit doodgaat en zij misschien beiden 40+ zijn? Moet je dan een hele familiewens opgeven voor een kat? Ik vind van niet, maar ik vind wel dat je je verantwoordelijkheid moet nemen en een goed nieuw huis moet zoeken.Sorry ik kan me er niks bij voorstellen. Ik woon alleen en als ik iemand zou ontmoeten dan zal het gesprek al gauw richting dieren gaan. Ik ben een dierenvriend en een kattenliefhebber. Ik zou niet een relatie van een jaar hebben en dan pas over dieren beginnen
quote:vivaratje schreef op 18 januari 2017 @ 13:41:

[...]





Sorry ik kan me er niks bij voorstellen. Ik woon alleen en als ik iemand zou ontmoeten dan zal het gesprek al gauw richting dieren gaan. Ik ben een dierenvriend en een kattenliefhebber. Ik zou niet een relatie van een jaar hebben en dan pas over dieren beginnenNou, dan swipe je hem naar links.
Alle reacties Link kopieren
quote:KennyBee schreef op 18 januari 2017 @ 12:04:

[...]





Dan had je er in eerste instantie al niet aan moeten beginnen. Dit is nou precies de kern waarom alle asiels overvol zitten. "Dr kan nog wel een bij" mentaliteit. Want de meesten wachten niet totdat ze een 'goed' huis hebben gevonden. Die zoeken niet eens. Mensen zitten niet op aangeboden huisdieren te wachten, anders gingen ze er uit zichzelf wel een 'halen'.

Te makkelijk gezegd, je kan niet in de toekomst kijken en je weet nooit wat er kan gebeuren. Onze hond kwam niet uit het asiel, maar wel via het asiel omdat haar baasje wegens onverwachte familieverplichtingen steeds vaker naar het buitenland moest. En ja, wij hebben bewust voor een asiel gekozen en ja de hond heeft bij ons een heel goed leven gehad. Dat neemt niet weg dat haar baasje haar met biggelende tranen aan ons heeft meegegeven. Jij maakt het nu heel zwart-wit: óf je denkt er goed over na, doet je dier nooit weg en houdt van het dier, óf je denkt nergens over na, doet je dier 'zomaar' weg en geeft er haast niet om. Er is ook een groot grijs gebied.



En een ander baasje is niet per sé een minder goed baasje.
quote:vivaratje schreef op 18 januari 2017 @ 13:41:

[...]





Sorry ik kan me er niks bij voorstellen. Ik woon alleen en als ik iemand zou ontmoeten dan zal het gesprek al gauw richting dieren gaan. Ik ben een dierenvriend en een kattenliefhebber. Ik zou niet een relatie van een jaar hebben en dan pas over dieren beginnenEn wat nou als je partner er pas na een tijd samenwonen achterkomt dat hij zwaar allergisch is voor katten en medicijnen niet helpen?
quote:Hunniebunnie schreef op 18 januari 2017 @ 13:42:

[...]





Nou, dan swipe je hem naar links.Lijkt me ook. Je weet al vrij snel in een relatie of iemand allergisch is voor katten. Ik doe voor helemaal geen enkele vent mijn katten weg. Ik ben doodgek met die beestjes. Een relatie met iemand die zo allergisch is, is dus geen optie voor me en dus kansloos.
quote:MN-- schreef op 18 januari 2017 @ 13:44:

[...]



En wat nou als je partner er pas na een tijd samenwonen achterkomt dat hij zwaar allergisch is voor katten en medicijnen niet helpen?Last in, first out.
quote:MN-- schreef op 18 januari 2017 @ 13:44:

[...]



En wat nou als je partner er pas na een tijd samenwonen achterkomt dat hij zwaar allergisch is voor katten en medicijnen niet helpen?Dan heeft die partner pech. Poes gaat voor.
quote:SpringDing schreef op 18 januari 2017 @ 13:46:

[...]





Last in, first out.Heb jij een partner?
quote:Timetraveler schreef op 18 januari 2017 @ 13:43:

[...]



Te makkelijk gezegd, je kan niet in de toekomst kijken en je weet nooit wat er kan gebeuren. Onze hond kwam niet uit het asiel, maar wel via het asiel omdat haar baasje wegens onverwachte familieverplichtingen steeds vaker naar het buitenland moest. En ja, wij hebben bewust voor een asiel gekozen en ja de hond heeft bij ons een heel goed leven gehad. Dat neemt niet weg dat haar baasje haar met biggelende tranen aan ons heeft meegegeven. Jij maakt het nu heel zwart-wit: óf je denkt er goed over na, doet je dier nooit weg en houdt van het dier, óf je denkt nergens over na, doet je dier 'zomaar' weg en geeft er haast niet om. Er is ook een groot grijs gebied.



En een ander baasje is niet per sé een minder goed baasje.Nou, dit dus inderdaad. Sjonge, wat wordt hier spastisch en overtrokken gereageerd zeg!
quote:Hunniebunnie schreef op 18 januari 2017 @ 13:46:

[...]





Heb jij een partner?Gaat jou dat wat aan?
Alle reacties Link kopieren
quote:Hunniebunnie schreef op 18 januari 2017 @ 13:42:

[...]





Nou, dan swipe je hem naar links.Die snap ik niet
Alle reacties Link kopieren
quote:MN-- schreef op 18 januari 2017 @ 13:44:

[...]



En wat nou als je partner er pas na een tijd samenwonen achterkomt dat hij zwaar allergisch is voor katten en medicijnen niet helpen?Maar dan woon je al samen he. TO heeft al een poosje verkering en weet niet dat hij katten heeft? Dat vind ik raar
quote:vivaratje schreef op 18 januari 2017 @ 13:54:

[...]





Maar dan woon je al samen he. TO heeft al een poosje verkering en weet niet dat hij katten heeft? Dat vind ik raarEr staat niet dat ze het niet weet. Er staat slleen dat hij 2 katten heeft.
quote:SpringDing schreef op 18 januari 2017 @ 13:48:

[...]





Gaat jou dat wat aan?Nee, dat gaat mij niets aan. Maar je klinkt hier zo fel en bot... Het kán toch gebeuren dat je ooit iemand tegenkomt met wie het supergoed klikt. En als het na jaren en jaren nog zo goed klikt en jullie willen samenwonen, maar hij is kneiterallergisch voor katten. Is het dan gewoon automatisch toch over en uit? Het lijkt zo zwart-wit bij jou. Maar dat is natuurlijk een tekortkoming van teksten...
Ik ben allergisch voor katten, maar dat ontdekte ik pas toen ik haar al had. En daarbij nog zoveel andere dingen dat ik toch wel snotter.

Zoon snottert, nooit een test gehad, maar zal ook wel allergieën hebben.

De kat blijft.



Hooguit doe ik mijn lief weg, want zodra die binnenkomt besta ik niet meer voor de kat.



Mocht een van ons hevige gezondheidsklachten krijgen door de kat, dan gaat de kat ergens anders heen.



Wegdoen voor iemand de nog niet in mijn huishouden woont, ik weet het niet.





Wat ik me wel afvraag, waarom is dit werkelijk nog nooit ter sprake gekomen?
Welke medicijnen gebruik je nu als je naar je vriend en dus zijn katten gaat?
Alle reacties Link kopieren
ik weet natuurlijk niet hoe erg jou allergie is, maar mijn vriend is ook allergisch en kan goed samenwonen met mij en de kat.



onze kat komt alleen in de woonkamer, verder niet.

de kat is veel buiten, ik denk dat hij daar dan ook het meest zijn haren verliest en dat we daardoor binnen er minder last van hebben.

en als laatst, mijn vriend raakt de kat gewoon nooit aan, en als dat wel gebeurt gelijk alles wassen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven