Kinderen
alle pijlers
Op welke straf ben jij echt niet trots?
dinsdag 24 januari 2017 15:29
Onze zoon van 2 had een tijd geleden ineens door dat als hij ergens "auw" had hij daar aandacht mee kreeg ( bijvoorbeeld als hij niet wilde slapen ).
Eerst zat ik er constant bij om hem over zijn buik te wrijven of zijn benen te kriebelen omdat hij daar "pijn" had ik en dacht dat het misschien groeipijn of iets was.
Elke avond en in de nacht had hij dan wel ergens plots pijn en ik of mijn vriend zaten er elke keer bij om te kijken wat we konden doen.
Tot hij het elke nacht begon te gebruiken en er eigenlijk nooit echt iets was ( zodra hij uit bed mocht bij ons liggen was alle pijn namelijk ineens weg) en hij overdag ook, zodra hij geen aandacht kreeg plots "pijn" had.
Dan weer bij zijn buik, dan weer zijn oor, dan weer zijn vinger..
Nu was hij voor een maandje terug weer aan het spoken in de nacht wat begon met gewoon wakker zijn en niet willen slapen en bij ons willen liggen.
En waar hij toen ineens weer begon met dat hij "auw" had.
Ik hem een aantal keer die nacht gezegd dat hij gewoon moest slapen dat er niets aan de hand was.
Kwam ik hem de volgende morgen uit zijn bedje halen was zijn hele linkerkaak opgezwollen
Heb echt zitten janken omdat ik het mijzelf zo kwalijk nam dat ik hem die nacht gewoon heb laten liggen met blijkbaar echte pijn en hij zo toch weer is gaan slapen..
Eerst zat ik er constant bij om hem over zijn buik te wrijven of zijn benen te kriebelen omdat hij daar "pijn" had ik en dacht dat het misschien groeipijn of iets was.
Elke avond en in de nacht had hij dan wel ergens plots pijn en ik of mijn vriend zaten er elke keer bij om te kijken wat we konden doen.
Tot hij het elke nacht begon te gebruiken en er eigenlijk nooit echt iets was ( zodra hij uit bed mocht bij ons liggen was alle pijn namelijk ineens weg) en hij overdag ook, zodra hij geen aandacht kreeg plots "pijn" had.
Dan weer bij zijn buik, dan weer zijn oor, dan weer zijn vinger..
Nu was hij voor een maandje terug weer aan het spoken in de nacht wat begon met gewoon wakker zijn en niet willen slapen en bij ons willen liggen.
En waar hij toen ineens weer begon met dat hij "auw" had.
Ik hem een aantal keer die nacht gezegd dat hij gewoon moest slapen dat er niets aan de hand was.
Kwam ik hem de volgende morgen uit zijn bedje halen was zijn hele linkerkaak opgezwollen
Heb echt zitten janken omdat ik het mijzelf zo kwalijk nam dat ik hem die nacht gewoon heb laten liggen met blijkbaar echte pijn en hij zo toch weer is gaan slapen..
dinsdag 24 januari 2017 15:34
Liever niet quoten, bedankt
Geen kinderen hier, maar wel nog een herinnering uit mijn eigen jeugd.
We waren op zomervakantie in een warm land en ik had sowieso al de pest aan op vakantie gaan en warmte (kan niet goed tegen hitte en had de pest aan kamperen). Ik was net aan het puberen en voor de tigduizendste keer die vakantie gingen we een of andere duffe wandeling maken. Het was loeiheet en ik had gemopperd dat ik het aflegde in een vestje dat ik aanhad, maar ik wilde 'm niet uittrekken want als net puber-zijnde schaamde ik me suf voor m'n lichaam. Toen heeft m'n moeder, omdat ik de wandeling verpestte, dat vestje van m'n lichaam afgerukt, in een boom gehangen waar ik er niet bij kon en is vervolgens verder gegaan met het uittrekken van andere kledingstukken. Toen ze uiteindelijk de laatste laag uit wilde trekken heeft m'n vader ingegrepen en al die kleren uit de boom gevist.
Straffen levert dan misschien niet altijd trauma's op, maar deze straf bij mij wel. Heb me nog nooit zo vernederd gevoeld en het vertrouwen in mijn moeder was ook in één klap verdwenen. Ze heeft nooit d'r excuses aangeboden en nu ik er aan terugdenk maakt het me nog altijd verdrietig. Ik hoop maar dat ze achteraf in ieder geval zichzelf heeft afgevraagd waar ze nou eigenlijk mee bezig was en dat ik, mocht ik ooit zelf een kind krijgen, nooit zo diep zal zinken.
Geen kinderen hier, maar wel nog een herinnering uit mijn eigen jeugd.
We waren op zomervakantie in een warm land en ik had sowieso al de pest aan op vakantie gaan en warmte (kan niet goed tegen hitte en had de pest aan kamperen). Ik was net aan het puberen en voor de tigduizendste keer die vakantie gingen we een of andere duffe wandeling maken. Het was loeiheet en ik had gemopperd dat ik het aflegde in een vestje dat ik aanhad, maar ik wilde 'm niet uittrekken want als net puber-zijnde schaamde ik me suf voor m'n lichaam. Toen heeft m'n moeder, omdat ik de wandeling verpestte, dat vestje van m'n lichaam afgerukt, in een boom gehangen waar ik er niet bij kon en is vervolgens verder gegaan met het uittrekken van andere kledingstukken. Toen ze uiteindelijk de laatste laag uit wilde trekken heeft m'n vader ingegrepen en al die kleren uit de boom gevist.
Straffen levert dan misschien niet altijd trauma's op, maar deze straf bij mij wel. Heb me nog nooit zo vernederd gevoeld en het vertrouwen in mijn moeder was ook in één klap verdwenen. Ze heeft nooit d'r excuses aangeboden en nu ik er aan terugdenk maakt het me nog altijd verdrietig. Ik hoop maar dat ze achteraf in ieder geval zichzelf heeft afgevraagd waar ze nou eigenlijk mee bezig was en dat ik, mocht ik ooit zelf een kind krijgen, nooit zo diep zal zinken.
dinsdag 24 januari 2017 15:51
jeetje sprookjesbos, wat slecht en vreselijk heftig moet dat zijn geweest
@ welcomehome. Mijn opa heeft mijn moeder ooit een dag met een gebroken pols laten lopen onder het mom van, jij hebt altijd iets en niet zo zeuren. Mijn moeder heeft op haar beurt mijn broertje naar school gestuurd toen hij kloeg over keelpijn. Om vervolgens s'middags er achter te komen dat hij heel zijn keel vol aften had. Ik denk dat elke ouder weleens een inschattingsfout maakt.
@ welcomehome. Mijn opa heeft mijn moeder ooit een dag met een gebroken pols laten lopen onder het mom van, jij hebt altijd iets en niet zo zeuren. Mijn moeder heeft op haar beurt mijn broertje naar school gestuurd toen hij kloeg over keelpijn. Om vervolgens s'middags er achter te komen dat hij heel zijn keel vol aften had. Ik denk dat elke ouder weleens een inschattingsfout maakt.
.
dinsdag 24 januari 2017 16:11
Wat respectloos van je moeder @ Sprookjesbos... Vernederend en buiten proportie om zo te reageren.
Soms schiet ik uit m'n slof en verhef mijn stem/schreeuw. Waar ik vervolgens spijt van heb.... ze staan dan met z'n 2en met grote verschrikte ogen te kijken. Ik zeg daarna ook sorry, en dat het verkeerd van me is om te schreeuwen. En ik baal van mezelf dat het gebeurd. Gelukkig baal ik er ook zo van dat het zelden gebeurd.
Ik heb ooit de oudste (inmiddels 12 jaar) toen hij een jaar of 5 was in z'n pyjama mee naar buiten genomen om hem naar school te brengen. Hij weigerde zich aan te kleden, dus ik heb na ontbijt en tanden poetsen zijn laarzen aan z'n voeten gedaan en hem mee de deur uit genomen. Halverwege de straat had hij door dat ik het meende en wou hij heeeeeel snel terug naar huis om zich toch om te kleden.
Het grappige is dat hij jaren daarna regelmatig zijn broertje heeft gewaarschuwd "Pas op, ze doet het echt hoor en dan moet je in je pyjama naar school"
Soms schiet ik uit m'n slof en verhef mijn stem/schreeuw. Waar ik vervolgens spijt van heb.... ze staan dan met z'n 2en met grote verschrikte ogen te kijken. Ik zeg daarna ook sorry, en dat het verkeerd van me is om te schreeuwen. En ik baal van mezelf dat het gebeurd. Gelukkig baal ik er ook zo van dat het zelden gebeurd.
Ik heb ooit de oudste (inmiddels 12 jaar) toen hij een jaar of 5 was in z'n pyjama mee naar buiten genomen om hem naar school te brengen. Hij weigerde zich aan te kleden, dus ik heb na ontbijt en tanden poetsen zijn laarzen aan z'n voeten gedaan en hem mee de deur uit genomen. Halverwege de straat had hij door dat ik het meende en wou hij heeeeeel snel terug naar huis om zich toch om te kleden.
Het grappige is dat hij jaren daarna regelmatig zijn broertje heeft gewaarschuwd "Pas op, ze doet het echt hoor en dan moet je in je pyjama naar school"
dinsdag 24 januari 2017 16:12
Ik heb ooit mijn kleine meid herhaaldelijk tikken op haar handje gegeven omdat ze alle keren weer naar haar poepluier greep, ik kwam toen tot het besef dat wat ik ook deed het niet hielp en me er behoorlijk rot over gevoeld, ze heeft daarna nooit meer een tik of klap gehad. Wel heb ik haar ooit in haar peuter periode eens tegerlijkertijd met het roepen "en nu naar je kamer!" een duw meegegeven en miste ze op een haar na een scherpe rand. Dat had naar af kunnen lopen.
die ik wilde bestaat al...
dinsdag 24 januari 2017 16:14
Mijn moeder vertelde nog wel eens een verhaal van haar zwager. Ze is zelf erg van je moet niet dreigen maar doen en niet dreigen met iets wat je niet waar kunt maken. Die zwager had zijn kinderen gedreigd met een nacht cel/het politiebureau en heeft ooit na een actie van zijn kinderen een agent over gehaald ze toch echt even te laten zitten.
die ik wilde bestaat al...
dinsdag 24 januari 2017 16:29
@Sprookjesbos
Uit mijn jeugd:
Ik zal een jaar of 8-10 geweest zijn.
Ook een stomme wandeling vanuit een camping met ouders en vrienden van ouders en kind daarvan.
kind en ik waren constant aan het vervelen en klieren tijdens wandeling. (geen idee overigens wat de druppel was, vergeten). Schopt die bevriende (nu niet meer gelukkig ) vader van dat kind eerst eigen kind onder haar kont en daarna bij mij. Stilletjes en geschrokken dat ik was de wandeling vervolgt.
Mijn ouders durfden er niks van te zeggen en lieten het gewoon gebeuren. Wat later bleek toen dit verhaal eens ter sprake gekomen is dat ze daar wel heel veel spijt van hebben.
Maar dan nog geen trauma gelukkig maar toch heel bizar.
Uit mijn jeugd:
Ik zal een jaar of 8-10 geweest zijn.
Ook een stomme wandeling vanuit een camping met ouders en vrienden van ouders en kind daarvan.
kind en ik waren constant aan het vervelen en klieren tijdens wandeling. (geen idee overigens wat de druppel was, vergeten). Schopt die bevriende (nu niet meer gelukkig ) vader van dat kind eerst eigen kind onder haar kont en daarna bij mij. Stilletjes en geschrokken dat ik was de wandeling vervolgt.
Mijn ouders durfden er niks van te zeggen en lieten het gewoon gebeuren. Wat later bleek toen dit verhaal eens ter sprake gekomen is dat ze daar wel heel veel spijt van hebben.
Maar dan nog geen trauma gelukkig maar toch heel bizar.
dinsdag 24 januari 2017 16:31
Hier nog geen kinderen, wel eentje op komst.
Zelf geen nare herinneringen aan mijn jeugd mbt straf ( tenminste, de straf die ik kreeg was verdiend en nodig op dat moment).
Mijn broertje is wel eens uit de auto gezet en heeft een stukje naar huis moeten lopen, mijn zusje zat huilend achterin te roepen om haar arme broertje. De straf voor mijn moeder was groter durf ik wel te zeggen
MIjn moeder heeft wel spijt van een van haar handelingen richting mij, vertelde ze een tijdje geleden..
Mijn broertje en zusje ( tweeling) zijn ruim 4 jaar jonger dan ik en we zaten wel eens samen met elkaar in bad. Mijn broertje was nogal onstabiel met zitten etc. en bewoog altijd een beetje heen en weer in bad. Daarbij kwam dat hij in warm water heerlijk ontspande en wel eens per ongeluk poepte in bad. Nou ja, hoe kwalijk kun je dat een kind van nog geen jaar nemen.
Maar goed, vlak voordat broertje zich weer eens wilde 'ontspannen' drukte ik met mijn vinger in zijn buik, waardoor onstabiel broertje bijna omviel in bad. Mijn moeder zag het in de spiegel en in een reflex gaf ze me een tik, op mijn oor.
Vreselijk veel spijt van gehad, huilend bij ons gezeten naast het bad en toen mijn oor rood bleef, heeft ze de juf de volgende dag alles huilend verteld.
Zelf totaal geen herinneringen meer aan, maar zij nog altijd en ze vindt het nog vreselijk dat ze zich zo heeft laten gaan op dat moment.
En ik heb best wel eens vaker een lichte tik gehad, maar dat was volgens haar niet te vergelijken met dit.
Arme moeder
Zelf geen nare herinneringen aan mijn jeugd mbt straf ( tenminste, de straf die ik kreeg was verdiend en nodig op dat moment).
Mijn broertje is wel eens uit de auto gezet en heeft een stukje naar huis moeten lopen, mijn zusje zat huilend achterin te roepen om haar arme broertje. De straf voor mijn moeder was groter durf ik wel te zeggen
MIjn moeder heeft wel spijt van een van haar handelingen richting mij, vertelde ze een tijdje geleden..
Mijn broertje en zusje ( tweeling) zijn ruim 4 jaar jonger dan ik en we zaten wel eens samen met elkaar in bad. Mijn broertje was nogal onstabiel met zitten etc. en bewoog altijd een beetje heen en weer in bad. Daarbij kwam dat hij in warm water heerlijk ontspande en wel eens per ongeluk poepte in bad. Nou ja, hoe kwalijk kun je dat een kind van nog geen jaar nemen.
Maar goed, vlak voordat broertje zich weer eens wilde 'ontspannen' drukte ik met mijn vinger in zijn buik, waardoor onstabiel broertje bijna omviel in bad. Mijn moeder zag het in de spiegel en in een reflex gaf ze me een tik, op mijn oor.
Vreselijk veel spijt van gehad, huilend bij ons gezeten naast het bad en toen mijn oor rood bleef, heeft ze de juf de volgende dag alles huilend verteld.
Zelf totaal geen herinneringen meer aan, maar zij nog altijd en ze vindt het nog vreselijk dat ze zich zo heeft laten gaan op dat moment.
En ik heb best wel eens vaker een lichte tik gehad, maar dat was volgens haar niet te vergelijken met dit.
Arme moeder
dinsdag 24 januari 2017 16:37
quote:Eloise_Xennakiss schreef op 24 januari 2017 @ 12:23:
[...]
Mijn moeder gooide het "weg". Ooh wat vond ik dat erg. Maakte echt indruk.
Jaren later kwam ik er achter dat ze alles gewoon op zolder had gezet. Wat was ik blij mijn knuffel weer te zien. Die zat nl ook in de zak.Mijn moeder gooide het ECHT weg
[...]
Mijn moeder gooide het "weg". Ooh wat vond ik dat erg. Maakte echt indruk.
Jaren later kwam ik er achter dat ze alles gewoon op zolder had gezet. Wat was ik blij mijn knuffel weer te zien. Die zat nl ook in de zak.Mijn moeder gooide het ECHT weg
dinsdag 24 januari 2017 16:40
quote:Eloise_Xennakiss schreef op 24 januari 2017 @ 12:23:
[...]
Mijn moeder gooide het "weg". Ooh wat vond ik dat erg. Maakte echt indruk.
Jaren later kwam ik er achter dat ze alles gewoon op zolder had gezet. Wat was ik blij mijn knuffel weer te zien. Die zat nl ook in de zak.Alles wat bij mijn neefje en nichtje niet opgeruimd was na waarschuwen werd dus echt weggegooid. Geen genade daarin.
[...]
Mijn moeder gooide het "weg". Ooh wat vond ik dat erg. Maakte echt indruk.
Jaren later kwam ik er achter dat ze alles gewoon op zolder had gezet. Wat was ik blij mijn knuffel weer te zien. Die zat nl ook in de zak.Alles wat bij mijn neefje en nichtje niet opgeruimd was na waarschuwen werd dus echt weggegooid. Geen genade daarin.
dinsdag 24 januari 2017 16:47
Oh jeetje die puber van mij destijds. Had er ook een handje van dat ik een k*tbaantje had wat niets voorstelde.. Niks deugde ect.
Op een dag was hij al de hele dag aan het klieren en sarren, op gegeven moment wilde ik beneden stofzuigen. Maar de stofzuiger stond op zijn kamer (die moest hij zelf bijhouden) ik wilde die stofzuiger pakken en vervolgens kreeg ik weer de volle laag met dat k*tbaantje ect..
Toen heb ik zijn telefoon het raam uitgegooid, jawel 2 hoog. Die telefoon was tenslotte van mijn salaris betaald wat ik verdiende met mijn baantje.
Tijdens het gooien riep ik dus "verdient met het k*tbaantje, dus die wil je dan vast ook niet meer hebben."
Gelukkig viel de telefoon in de aarde en niet op de stoep, maar jeetje wat was in boos.
S'avonds dacht hij zijn gelijk te halen bij zijn vader (toen zijn vader uit zijn werk kwam) maar die kon er alleen maar lachen en zei "dan heb je het erna gemaakt knul"
Dat hoofd wat hij toen trok vergeet ik niet meer.
Op een dag was hij al de hele dag aan het klieren en sarren, op gegeven moment wilde ik beneden stofzuigen. Maar de stofzuiger stond op zijn kamer (die moest hij zelf bijhouden) ik wilde die stofzuiger pakken en vervolgens kreeg ik weer de volle laag met dat k*tbaantje ect..
Toen heb ik zijn telefoon het raam uitgegooid, jawel 2 hoog. Die telefoon was tenslotte van mijn salaris betaald wat ik verdiende met mijn baantje.
Tijdens het gooien riep ik dus "verdient met het k*tbaantje, dus die wil je dan vast ook niet meer hebben."
Gelukkig viel de telefoon in de aarde en niet op de stoep, maar jeetje wat was in boos.
S'avonds dacht hij zijn gelijk te halen bij zijn vader (toen zijn vader uit zijn werk kwam) maar die kon er alleen maar lachen en zei "dan heb je het erna gemaakt knul"
Dat hoofd wat hij toen trok vergeet ik niet meer.
dinsdag 24 januari 2017 16:51
quote:Phaedra_ schreef op 24 januari 2017 @ 16:41:
[...]
Dat vind ik gestoord.
Hoezo? Als ze het na zelfs 3 keer waarschuwen niet opruimen? Dan is dit de consequentie voor hun en dat weten ze inmiddels ook.
Ik geloof er niet in dat je kinderen zonder straf op kan voeden. Als ze niet te horen krijgen dat iets niet mag en ze geen consequenties voor fout gedrag krijgen, dan worden het van die vervelende kinderen die denken dat ze alles mogen doen. Want ze krijgen toch geen straf, dus mogen ze - denkend als hun - alles maar doen.
[...]
Dat vind ik gestoord.
Hoezo? Als ze het na zelfs 3 keer waarschuwen niet opruimen? Dan is dit de consequentie voor hun en dat weten ze inmiddels ook.
Ik geloof er niet in dat je kinderen zonder straf op kan voeden. Als ze niet te horen krijgen dat iets niet mag en ze geen consequenties voor fout gedrag krijgen, dan worden het van die vervelende kinderen die denken dat ze alles mogen doen. Want ze krijgen toch geen straf, dus mogen ze - denkend als hun - alles maar doen.
dinsdag 24 januari 2017 16:54
quote:Felroze schreef op 24 januari 2017 @ 16:51:
[...]
Hoezo? Als ze het na zelfs 3 keer waarschuwen niet opruimen? Dan is dit de consequentie voor hun en dat weten ze inmiddels ook.
Ik geloof er niet in dat je kinderen zonder straf op kan voeden. Als ze niet te horen krijgen dat iets niet mag en ze geen consequenties voor fout gedrag krijgen, dan worden het van die vervelende kinderen die denken dat ze alles mogen doen. Want ze krijgen toch geen straf, dus mogen ze - denkend als hun - alles maar doen.Dat doe je niet omdat het hún spullen zijn, niet de jouwe. Bij een volwassene zouden mensen zich dit soort dingen ook niet in het hoofd halen, en persoonlijk vind ik dat kinderen hetzelfde respect verdienen. Ook als je wel 's moe wordt van ze er aan te herinneren dat ze moeten opruimen.
[...]
Hoezo? Als ze het na zelfs 3 keer waarschuwen niet opruimen? Dan is dit de consequentie voor hun en dat weten ze inmiddels ook.
Ik geloof er niet in dat je kinderen zonder straf op kan voeden. Als ze niet te horen krijgen dat iets niet mag en ze geen consequenties voor fout gedrag krijgen, dan worden het van die vervelende kinderen die denken dat ze alles mogen doen. Want ze krijgen toch geen straf, dus mogen ze - denkend als hun - alles maar doen.Dat doe je niet omdat het hún spullen zijn, niet de jouwe. Bij een volwassene zouden mensen zich dit soort dingen ook niet in het hoofd halen, en persoonlijk vind ik dat kinderen hetzelfde respect verdienen. Ook als je wel 's moe wordt van ze er aan te herinneren dat ze moeten opruimen.
dinsdag 24 januari 2017 16:54
quote:Felroze schreef op 24 januari 2017 @ 16:51:
[...]
Hoezo? Als ze het na zelfs 3 keer waarschuwen niet opruimen? Dan is dit de consequentie voor hun en dat weten ze inmiddels ook.
Ik geloof er niet in dat je kinderen zonder straf op kan voeden. Als ze niet te horen krijgen dat iets niet mag en ze geen consequenties voor fout gedrag krijgen, dan worden het van die vervelende kinderen die denken dat ze alles mogen doen. Want ze krijgen toch geen straf, dus mogen ze - denkend als hun - alles maar doen.Omdat je het eigendom van een ander weggooit. Daarbij zijn er andere manieren om iets te leren.
[...]
Hoezo? Als ze het na zelfs 3 keer waarschuwen niet opruimen? Dan is dit de consequentie voor hun en dat weten ze inmiddels ook.
Ik geloof er niet in dat je kinderen zonder straf op kan voeden. Als ze niet te horen krijgen dat iets niet mag en ze geen consequenties voor fout gedrag krijgen, dan worden het van die vervelende kinderen die denken dat ze alles mogen doen. Want ze krijgen toch geen straf, dus mogen ze - denkend als hun - alles maar doen.Omdat je het eigendom van een ander weggooit. Daarbij zijn er andere manieren om iets te leren.
dinsdag 24 januari 2017 16:58
Niet categorie straf maar voel me er wel schuldig om... dochter twee jaar beet in mijn bovenbeen terwijl ik op bed lag en zij op mijn been. Uit reflex schop ik met mijn been omhoog waardoor zij gelanceert wordt en naast het bed belande op de grond.
Daar en tegen viel ik van de week van de trap en dochter moest zo hard lachen dat ze er bij ging liggen...
Voor de rest nog geen straf acties waarvan ik dacht wat doe je Ducktales..
Daar en tegen viel ik van de week van de trap en dochter moest zo hard lachen dat ze er bij ging liggen...
Voor de rest nog geen straf acties waarvan ik dacht wat doe je Ducktales..
dinsdag 24 januari 2017 16:58
quote:Felroze schreef op 24 januari 2017 @ 16:51:
[...]
Hoezo? Als ze het na zelfs 3 keer waarschuwen niet opruimen? Dan is dit de consequentie voor hun en dat weten ze inmiddels ook.
Ik geloof er niet in dat je kinderen zonder straf op kan voeden. Als ze niet te horen krijgen dat iets niet mag en ze geen consequenties voor fout gedrag krijgen, dan worden het van die vervelende kinderen die denken dat ze alles mogen doen. Want ze krijgen toch geen straf, dus mogen ze - denkend als hun - alles maar doen.Nee hoor, zo werkt leren en opvoeden helemaal niet. Als kinderen gestraft worden leren ze dat het normaal is als iemand actief onlogische en wrede gevolgen geeft aan hun misstappen. Als je kinderen niet straft maar gewoon uitlegt waarom dingen wenselijk dan wel niet wenselijk zijn en ze de natuurlijke gevolgen van naar gedrag laat zien, leren ze net zo snel en met stukken minder negatieve bijwerkingen. Zoals de overtuiging dat anderen straffen okee is.
[...]
Hoezo? Als ze het na zelfs 3 keer waarschuwen niet opruimen? Dan is dit de consequentie voor hun en dat weten ze inmiddels ook.
Ik geloof er niet in dat je kinderen zonder straf op kan voeden. Als ze niet te horen krijgen dat iets niet mag en ze geen consequenties voor fout gedrag krijgen, dan worden het van die vervelende kinderen die denken dat ze alles mogen doen. Want ze krijgen toch geen straf, dus mogen ze - denkend als hun - alles maar doen.Nee hoor, zo werkt leren en opvoeden helemaal niet. Als kinderen gestraft worden leren ze dat het normaal is als iemand actief onlogische en wrede gevolgen geeft aan hun misstappen. Als je kinderen niet straft maar gewoon uitlegt waarom dingen wenselijk dan wel niet wenselijk zijn en ze de natuurlijke gevolgen van naar gedrag laat zien, leren ze net zo snel en met stukken minder negatieve bijwerkingen. Zoals de overtuiging dat anderen straffen okee is.
dinsdag 24 januari 2017 16:59
ik straf weinig en als ik straf is het iets wat ik ook kan waarmaken (mijn kinderen zijn nu stuk ouder dus straffen is hier eigenlijk zelden aan de orde). Ik straf zorgvuldig zeg maar.
1 x heb ik de verkeerde gestraft en dat vond ik later sneu maar de ander kon het heel geloofwaardig vertellen op dat moment en er was al twijfel
1 x heb ik de verkeerde gestraft en dat vond ik later sneu maar de ander kon het heel geloofwaardig vertellen op dat moment en er was al twijfel
dinsdag 24 januari 2017 17:03
Hier een dreumes van 22 maanden en echt een zeer pittig kereltje met een eigen willetje. Hij probeert de grenzen regelmatig op te zoeken en ik moet heel erg vaak tot 10 tellen.
Mijn stem verheffen doe ik (helaas) ook wel eens maar dat is ook echt wel nodig want dan weet hij dat ik het echt meen als ik zeg dat iets niet mag.
Ik ben vroeger in mijn jongere jaren (tot circa 12 jaar) regelmatig mishandeld (slaan, schelden, in een donkere kelder opsluiten enzovoort) en heb zelf lang niet gedurfd aan kinderen te beginnen omdat ik zo nooit zou willen worden.
Nu ik moeder ben merk ik dat ik echt compleet anders ben en probeer het zo goed mogelijk te doen en ons zoontje te laten merken dat er veel van hem gehouden wordt. Ik heb nog nooit geslagen of gescholden en ben ook niet van plan dat ooit te gaan doen.
Mijn stem verheffen doe ik (helaas) ook wel eens maar dat is ook echt wel nodig want dan weet hij dat ik het echt meen als ik zeg dat iets niet mag.
Ik ben vroeger in mijn jongere jaren (tot circa 12 jaar) regelmatig mishandeld (slaan, schelden, in een donkere kelder opsluiten enzovoort) en heb zelf lang niet gedurfd aan kinderen te beginnen omdat ik zo nooit zou willen worden.
Nu ik moeder ben merk ik dat ik echt compleet anders ben en probeer het zo goed mogelijk te doen en ons zoontje te laten merken dat er veel van hem gehouden wordt. Ik heb nog nooit geslagen of gescholden en ben ook niet van plan dat ooit te gaan doen.
