Werk & Studie
alle pijlers
ervaringen herintredende moeders
donderdag 26 juli 2007 00:48
Ik ben nu alweer vijf jaar thuis bij mijn kinderen en ik overweeg om weer werk te gaan zoeken. Dit schooljaar of het schooljaar 2008-2009 als mijn jongste naar school gaat.
Ik ben nieuwsgierig naar de ervaringen van andere moeders die na een lange periode weer aan het werk zijn gegaan. Had je moeite met het vinden van een baan? Had je direct een plaats of het kinderdagverblijf of de BSO toen je een baan had gekregen? Vinden je kinderen het leuk op de opvang? Hoe bevalt de combinatie werken, kinderen en het huishouden?
Alvast bedankt voor jullie reacties!
Ik ben nieuwsgierig naar de ervaringen van andere moeders die na een lange periode weer aan het werk zijn gegaan. Had je moeite met het vinden van een baan? Had je direct een plaats of het kinderdagverblijf of de BSO toen je een baan had gekregen? Vinden je kinderen het leuk op de opvang? Hoe bevalt de combinatie werken, kinderen en het huishouden?
Alvast bedankt voor jullie reacties!
vrijdag 27 juli 2007 10:34
Hoi Mieke,
Ik ben gaan werken toen mijn jongste dochter vier werd, daarvoor heb ik gestudeerd. Een paar dagen per week haalde de oppas haar tussen de middag op voor de lunch en ook weer na schooltijd. Toen ze ouder was, ging ze twee dagen naar de BSO. Daar was trouwens meteen plaats.
Op de BSO heeft ze het altijd erg naar haar zin gehad. Tot groep zeven dan
, toen mocht ze ook alleen naar huis na schooltijd. De combinatie werk (of studie), kinderen en huishouden heeft voor ons altijd gewerkt. Het is gewoon een keuze die je maakt.
Mijn man en ik hebben het altijd samen gedaan. Toen ze bv. niet meer naar de BSO wilde (er waren daar toen voornamelijk kleine kinderen en bijna geen meer van haar leeftijd), zorgde mijn man dat hij een paar dagen per week na schooltijd thuis was en hij is een dag thuis gaan werken. Dinsdagmiddag was ik thuis. En het huishouden doen we samen. Nou ja, hij doet meer dan ik eigenlijk.
De combinatie bevalt dus prima. Sterker nog, ik wil werken en vind het prettig dat we samen voor het inkomen zorgen.
Succes!
zondag 29 juli 2007 20:52
Hoi Mieke,
Ik ben ruim 8 jaar thuisgebleven voor de kinderen. Ik heb daarvoor als militair bij de Marine gewerkt en daar kon ik in de burgermaatschappij niet veel mee. Verder had ik alleen een mavo en een havo diploma, dus als ik toen zou hebben gesolliciteerd naar een baan als administratief medewerkster ofzo, had dat best moeilijk geweest denk ik. En al helemaal met drie kleine kinderen, want daar had ik dan natuurlijk opvang voor nodig gehad, waardoor je een groot deel van je toch al niet zo riante inkomen weer kwijt bent. Zelf wilde ik bovendien niet full time werken met zulke jonge kinderen, dus dat is alweer extra lastig, omdat je voor veel banen full time beschikbaar moet zijn. Mijn kinderen waren toen 2, 5 en 7 jaar oud.
Ik ben dus begonnen met de verkoop van cosmetica op van die party's, je weet wel. Daarnaast werkte ik een paar avondjes in een call center, dus ik had helemaal geen oppas nodig. Kort daarna ben ik in de baan gerold die ik nu nog steeds heb, maar dan bij een andere werkgever en daarmee verdien ik inmiddels een heel behoorlijk inkomen. Het kán dus wel, maar toch ook weer niet. :D
Ik ben ruim 8 jaar thuisgebleven voor de kinderen. Ik heb daarvoor als militair bij de Marine gewerkt en daar kon ik in de burgermaatschappij niet veel mee. Verder had ik alleen een mavo en een havo diploma, dus als ik toen zou hebben gesolliciteerd naar een baan als administratief medewerkster ofzo, had dat best moeilijk geweest denk ik. En al helemaal met drie kleine kinderen, want daar had ik dan natuurlijk opvang voor nodig gehad, waardoor je een groot deel van je toch al niet zo riante inkomen weer kwijt bent. Zelf wilde ik bovendien niet full time werken met zulke jonge kinderen, dus dat is alweer extra lastig, omdat je voor veel banen full time beschikbaar moet zijn. Mijn kinderen waren toen 2, 5 en 7 jaar oud.
Ik ben dus begonnen met de verkoop van cosmetica op van die party's, je weet wel. Daarnaast werkte ik een paar avondjes in een call center, dus ik had helemaal geen oppas nodig. Kort daarna ben ik in de baan gerold die ik nu nog steeds heb, maar dan bij een andere werkgever en daarmee verdien ik inmiddels een heel behoorlijk inkomen. Het kán dus wel, maar toch ook weer niet. :D
dinsdag 31 juli 2007 19:14
donderdag 2 augustus 2007 17:12
Ik ben ook vijf jaar thuis geweest bij de kinderen voordat ik weer ging werken, op dat moment was mijn jongste ruim drie jaar. Ik ben begonnen met een baan alleen in de weekends en 's avonds (receptie fitness) zodat ik in eerste instantie geen opvang nodig had. Maar het werken beviel zo
goed dat ik al snel op zoek ging naar een baan voor doordeweeks, bovendien leek het me beter de jongste vast op kinderopvang te laten wennen aan een werkende mama zodat school en BSO niet zo heftige overgang zouden zijn.
Vanaf 1 oktober (begonnen met werken op 1 juli in weekenden/avond 06), had ik een baan voor 24 uur per week doordeweeks (op een accountantskantoor). Drie hele dagen.
In het begin had ik voor de jongste maar twee dagen KDV, op maandag was er niet meteen plaats, hij is een maand naar een oppasmoeder gegaan maar dat was niet zo'n succes. Daarna nog twee maanden 1 dag per week bij opa/oma als noodoplossing en vanaf 1 januari kon hij wel drie dagen per week op KDV terecht. Dat ging vanaf het begin aan prima.
De oudste van negen die kon wel meteen drie dagen per week op de BSO terecht en vindt het daar vanaf het begin aan prima.
Vanaf half mei gaat jongste ook naar school en BSO en ben ik mijn uren over vier dagen gaan verdelen, nu gaan ze twee dagen per week naar BSO en blijven standaard over. Dat gaat prima. Al is het overblijven wel wat massaal maar ja. Het is maar voor 1,5 uur. Op woensdag ben ik nu vrij en mijn uren heb ik uit kunnen breiden naar 28. Niet verkeerd. Niet alleen voor het geld maar ook voor mijn werk. Door er net wat meer te
zijn, kan ik meer doen en lijk ik meer mee te tellen. Aanwezigheidspremie noemen ze dat
Al met al kan ik dus zeggen dat de combi werken/kinderen mij heel goed bevalt. De vijf jaar thuis waren ook prima maar dit past in deze fase beter bij mij. Heerlijk om weer eens wat meer aan mezelf toe te komen niet alleen maar mama te zijn. Het extra geld is natuurlijk ook super. Maar dat went snel helaas.
goed dat ik al snel op zoek ging naar een baan voor doordeweeks, bovendien leek het me beter de jongste vast op kinderopvang te laten wennen aan een werkende mama zodat school en BSO niet zo heftige overgang zouden zijn.
Vanaf 1 oktober (begonnen met werken op 1 juli in weekenden/avond 06), had ik een baan voor 24 uur per week doordeweeks (op een accountantskantoor). Drie hele dagen.
In het begin had ik voor de jongste maar twee dagen KDV, op maandag was er niet meteen plaats, hij is een maand naar een oppasmoeder gegaan maar dat was niet zo'n succes. Daarna nog twee maanden 1 dag per week bij opa/oma als noodoplossing en vanaf 1 januari kon hij wel drie dagen per week op KDV terecht. Dat ging vanaf het begin aan prima.
De oudste van negen die kon wel meteen drie dagen per week op de BSO terecht en vindt het daar vanaf het begin aan prima.
Vanaf half mei gaat jongste ook naar school en BSO en ben ik mijn uren over vier dagen gaan verdelen, nu gaan ze twee dagen per week naar BSO en blijven standaard over. Dat gaat prima. Al is het overblijven wel wat massaal maar ja. Het is maar voor 1,5 uur. Op woensdag ben ik nu vrij en mijn uren heb ik uit kunnen breiden naar 28. Niet verkeerd. Niet alleen voor het geld maar ook voor mijn werk. Door er net wat meer te
zijn, kan ik meer doen en lijk ik meer mee te tellen. Aanwezigheidspremie noemen ze dat
Al met al kan ik dus zeggen dat de combi werken/kinderen mij heel goed bevalt. De vijf jaar thuis waren ook prima maar dit past in deze fase beter bij mij. Heerlijk om weer eens wat meer aan mezelf toe te komen niet alleen maar mama te zijn. Het extra geld is natuurlijk ook super. Maar dat went snel helaas.
woensdag 8 augustus 2007 20:40
Op dit moment heb ik een aantal kleine baantjes bij elkaar, maar ben vooral fulltime moeder. Ik zou ook graag meer willen werken, maar dan wel iets anders dan in het verleden. Het blijkt niet eenvoudig om na je veertigste nog iets anders te gaan doen. Ik ben bovendien in de luxe positie om heel kritisch te kunnen zijn in wat ik zou willen doen.
Ik ben wel van plan om na de vakantie even wat concreter om mee heen te gaan kijken bij het cwi en uitzendbureaus. In het verleden heb ik bij het cwi te horen gekregen dat ik eigenlijk te oud was om iets anders te gaan doen en eigenlijk ook om m'n oude beroep weer op te pakken. Ik ben tenslotte al 40....
Ik ben wel van plan om na de vakantie even wat concreter om mee heen te gaan kijken bij het cwi en uitzendbureaus. In het verleden heb ik bij het cwi te horen gekregen dat ik eigenlijk te oud was om iets anders te gaan doen en eigenlijk ook om m'n oude beroep weer op te pakken. Ik ben tenslotte al 40....
vrijdag 10 augustus 2007 01:03
Ik word dit jaar 42 en ben net van baan veranderd. Bij een vacaturesite mijn cv online gezet en ik kreeg minstens 6 telefoontjes per dag. Binnen twee weken na het begin van mijn 'zoektocht' had ik 5 banen en dat heb ik inmiddels gereduceerd naar 1. Mijn leeftijd is totaal niet relevant en dat komt ook doordat ik dat zo zie. Ik heb het ook nog nooit gehoord van een recruiter of tijdens een sollicitatiegesprek. Het idee alleen al!
vrijdag 10 augustus 2007 08:55
Hondagirl, bedankt voor de oppepper. Ik vind het zelf ook belachelijk om met 40 uitgeschakeld te zijn, maar zo bleek het wel te werken. ( Waarschijnlijk had ik één of andere tuthola van rond de 20 aan de telefoon die 40 wel bijna bejaard vindt)
Ik wil me hier niet door laten weerhouden dus ga na de vakantie daadwerkelijk op zoek.
Mag ik vragen vanuit welke sector je banen kreeg aangeboden en in welk deel van het land? Ik zit in het noorden en daar zijn wat minder banen te vergeven.
Ik wil me hier niet door laten weerhouden dus ga na de vakantie daadwerkelijk op zoek.
Mag ik vragen vanuit welke sector je banen kreeg aangeboden en in welk deel van het land? Ik zit in het noorden en daar zijn wat minder banen te vergeven.
