Ineens.... Over!

27-08-2007 03:38 86 berichten
Alle reacties Link kopieren
Dacht dat ik het goed voor mekaar had. Eindelijk een leven vol liefde en geluk. Maar vandaag is dat alles voorbij. Mijn vriend en ik hadden wat meningsverschillen, waarin dingen heen en weer werden geroepen. Na een tijdje was het weer rustig en ging ik om half 5 werken. toen ik 9 uur weer thuiskwam, was de sfeer verandert en de ruzie laaide op en kwam hij met de mededeling dat het voorbij is en klaar met me is. Zomaar na 17 mnd. Al die tijd was ik alles voor hem, zijn toekomst zei hij altijd.

Wat ik daarna ook zei niks hielp en gaf aan niet meer met me te willen praten. Hij slaapt nu op de bank en ik weet ff niet meer wat te doen. Hij zei dat hij teveel verantwoording moet afleggen en dat de relatie niet meer werkt.. Gister knuffelde hij mij nog zowat dood @-( Moet ik het nu maar accepteren dat het voorbij of maar laten rusten?? Hij zei me ook dat hij had dat op zoek moest naar andere woonruimte, want hij kon mijn aanwezigheid niet verdragen... Heb ik weer... Voel me ff gebroken.... :'-(
Alle reacties Link kopieren
[quote]mylenevalerie schreef op 27 augustus 2007 @ 09:55:

En jullie wilde een kind? Mocht het echt zo zijn dat hij uit het niets als een blad aan de boom omdraait moet je maar blij zijn dat er niet weer een kind de dupe is van een scheiding. Het lijkt er meer op dat hij al langer met dingen loopt. En zeker omdat je zegt dat het geen prater is, hij heeft het misschien opgekropt en komt het er nu (verrot) uit.

Pas maar op om je te laten gebruiken als neukertje. Wel ruzie maar toch even het bed inkruipen? Van geintjes komen kleintjes.[/quot





Hij is in het bed komen liggen om te slapen er is niks gebeurd ofzo... Ik ben eens aan het kijken op sites over game verslaving en het lijkt alsof dat de oorzaak is

want contact met offline vrienden is sterk achteruit gegaan. Zelfs zoiets als naar de kapper gaan schiet er nu al meer dan twee maanden bij in terwijl hij eerst om de week ging.
Alle reacties Link kopieren
lapin schreef op 27 augustus 2007 @ 09:56:

Dan lijkt het me dat jij net zo goed recht hebt om daar te blijven. Als hij het niet meer ziet zitten, dan zoekt hij maar iets anders. Het lijkt me trouwens nogal een grillige man. Weet je wel zeker dat je daar kinderen mee wil krijgen?




Grillig?? Hij was de liefste man die ik kon.. Die mij als een prinses behandelde...



Nee Rob heb wel wat mailtjes rond gestuurd...
Alle reacties Link kopieren
Jolantje, ben even nieuwsgierig. Je zegt dat hij veel zat te gamen en dat jij alleen op de bank zat. Ben jij iemand die ook veel bezigheden voor zichzelf heeft, regelmatig afspreekt met vriendinnen of gaat sporten?

Of zit je echt te wachten op de bank tot je vriend tijd voor je heeft? Zou het kunnen zijn dat je je wat afhankelijk van je vriend opstelt en hij het daar benauwd van heeft gekregen?



Dit is geen kritiek hoor, want ik herken het helemaal, moet echt met mezelf in gevecht gaan om onafhankelijk te zijn en een eigen leven te hebben, want als ik mijn emoties volg zit ik inderdaad ook te wachten tot hij weer tijd voor me heeft. Maar misschien projecteer ik nu teveel mijn eigen 'problematiek' op jouw situatie, ben benieuwd naar je reactie.
Alle reacties Link kopieren
Tja dat is mss ook een feit. Buiten hem om heb ik weinig te doen. Vriendinnen heb ik niet echt en sporten gaat ff niet vanwege gezondheidsproblemen. Maar ik ben wel langzaam met die dingen aan het beginnen. Voor de pc tijd zo'n dikke 2 mnd geleden, kreeg ik elke aandacht van hem en zaten we elke avond lekker naast elkaar op de bank tv te kijken.. Maar sinds hij gamed is dat alles voorbij.. Hij maakt soms weleens een uurtje vrij om vervolgen weer te gaan gamen.. ik verdwijn dan maar richting slaapkamer om daar tv te kijken...
Alle reacties Link kopieren
Jolantje, je zegt dat hij niet zo'n prater is. Hij zal ongetwijfeld enorm gek op je zijn, maar misschien is het samen op de bank plakken hem gaan benauwen en is hij niet in staat om dat op een normale manier tegen je te zeggen.

Ik denk ook niet dat het gezond is om elke avond op de bank te plakken. Ik zeg niet dat het jouw schuld is, het is ook zijn onvermogen om dingen aan te geven, maar misschien is hij gevlucht in het gamen om wat meer tijd en ruimte voor zichzelf te hebben. Dit betekent niet dat hij niet om je geeft, maar iedereen heeft dat nodig.

Wel positief dat je aan het beginnen bent om dingen voor jezelf te doen. Je kunt natuurlijk niet zomaar ergens een vat vriendinnen vandaan toveren, maar misschien is het een idee om een oude hobby weer op te pikken of om toch eens wat oude contacten aan te halen of bij familie op bezoek te gaan 's avonds.

Wie weet is er nog een gesprek met hem mogelijk en kun je dit soort dingen aangeven, dat je het idee hebt dat je misschien wat teveel op elkaars lip hebt gezeten.

Je kunt dan ook afspreken dat hij bepaalde momenten van de dag voor jou vrijhoudt en dat je het ook oké vindt dat hij tijd aan zijn hobby (gamen) besteedt. Ik zou nog niet direct over game-verslaving beginnen maar het eerst bij mezelf houden en eens kijken hoe hij daarop reageert.



Sommige mensen vinden het lastig om hun grenzen aan te geven en ruimte voor zichzelf te vragen en nemen dan uiteindelijk die ruimte op een manier die niet goed is voor hun relatie.

Ik hoop dat jullie er nog uitkomen.
Alle reacties Link kopieren
Dus hij heeft een game verslaving!?? Het is misschien handiger om alles op 1 topic te houden.
Zamirah schreef op 27 augustus 2007 @ 10:19:

Dus hij heeft een game verslaving!?? Het is misschien handiger om alles op 1 topic te houden.
Ja klopt, ik heb al gereageerd op andere topic, maar misschien is het handiger om dat te sluiten.
Ok, geen vluggertje, hij wilde gewoon lekker liggen, dat is in ieder geval iets concequents. Maar het zat dus al niet zo goed meer allemaal sinds de komst van de spelcomputer.



Lieve Jolantje, ik vind het vervelend voor je dat dit gebeurt maar ik hoop dat als dit niet meer goedkomt je een man vindt die volwassen is en zijn dagen niet doorbrengt achter de XBox. Zie je het voor je? Een gamende vader? JIj met een baby en hij die niet even bij kan springen omdat hij een level af moet maken? Je hoeft hier maar rond te lezen om te zien wat voor ellende die spelcomputers aanrichten als mensen er verslaafd aan raken.



Een man die zo nu en dan eens langskomt om je een knuffel te geven en waarbij je je na anderhalf jaar al alleen voelt omdat hij een spelletje moet spelen is toch helemaal niet wat je wil voor jezelf en een eventueel kind? Het zal vast een hele leuke man zijn maar nu al eenzaam, terwijl jullie pas zo kort bij elkaar zijn is wel erg snel hoor.



Voor jou hoop ik dat hij terugkomt op zijn beslissing, voor jou hoop ik ook dat je dan de ballen hebt om hem te vertellen dat je geen zin hebt om je eenzaam te voelen en dat jij dan ook je eigen dingen gaat doen. Of dat je af kunt spreken dat hij niet elke dag zit te gamen als jullie samen thuis zijn. Want voor jou mag het ook leuker worden hoor, als jullie samenblijven, niet alleen voor hem.



Als je nu alles op alles gaat zetten om te zorgen dat hij bij je blijft dan gaat hij waarschijnlijk alleen nog maar meer achter die spelcomputer zitten, jij wilde hem tenslotte koste wat het kost terug. Dat zou dus zonde zijn.Voor jou moet het ook leuk zijn thuis.



Ben je eigenlijk niet kwaad dat er zo makkelijk een eind aan jullie relatie komt? Ik kan me zo voorstellen dat je nu helemaal in je verdriet gaat zitten maar lieve schat, zo makkelijk een eind breien aan een relatie van anderhalf jaar is toch ook iets om woedend van te worden?
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het vervelend voor je, maar ik zou er als ik man was ook benauwd van worden om iedere avond op de bank te moeten plakken om tv te moeten kijken. Het feit dat jij dat 'gezellig' vindt wil niet zeggen dat dat voor hem ook geldt.

Gaat erg vervelen op den duur

Ook het feit dat jij op de bank ging zitten wachten tot je een beetje aandacht krijgt komt benauwend over.



Je bent toch een eigen persoonlijkheid en niet van je vriend afhankelijk? Kom op!
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren
Tis geen spelcomputer maar een online game. Hij deed dit al vanaf hij een jaar of 18 was. Hij speelt met al zijn oude vrienden die hij toen hij nog lang voor mijn tijd had.. Jongens die hij 3 jaar niet meer gezienof gesproken heeft zijn nu weer zijn vrienden.Kijk ik hou ook wel van een online spel en als ik ook een pc had speelde ik dat ook wel vaker, maar het lijkt bij hem wel dwangmatig... Het is gewoon een verslavend$%##@ spel!!

Terwijl hij hij voor de game periode iemand was die heel andere prioriteiten had.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind dat je de 'schuld' wel héél makkelijk bij hem legt.

Een relatie heb je met zijn tweeën en ieder heeft een aandeel in het lukken of mislukken er van.

Kijk ook eens naar de dingen die jij misschien anders had kunnen doen.
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren
calvijn1 schreef op 27 augustus 2007 @ 10:28:

Ik vind het vervelend voor je, maar ik zou er als ik man was ook benauwd van worden om iedere avond op de bank te moeten plakken om tv te moeten kijken.

Gaat erg vervelen op den duur

Ook het feit dat jij op de bank ging zitten wachten tot je een beetje aandacht krijgt komt benauwend over.



Je bent toch een eigen persoonlijkheid en niet van je vriend afhankelijk? Kom op!
Als er iemand de klefste van ons 2 was dan was hij het.. Als ik alleen op de bank zat kwam hij er juist bij zitten. Elke middagpauze belde hij me ff om te vragen hoe het met me gaat.. en dat soort dingen. Tis gewoon een feit dat ik geen vrienden heb waar ik dingen mee onder neem maar die zijn moeilijk te vinden hier.. Heb sinds kort wel weer contact met oude jeugdvriendin... Dus er wordt aan gewerkt..
Alle reacties Link kopieren
calvijn1 schreef op 27 augustus 2007 @ 10:31:

Ik vind dat je de 'schuld' wel héél makkelijk bij hem legt.

Een relatie heb je met zijn tweeën en ieder heeft een aandeel in het lukken of mislukken er van.

Kijk ook eens naar de dingen die jij misschien anders had kunnen doen.
Ik heb hem gezegt dat ik ook niet perfect ben, en dat ik spijt heb van bepaalde dingen. Hij geeft dat vanzichzelf ook toe, juist dan kan je aan die dingen werken, maar dan moet je wel een kans krijgen.
Alle reacties Link kopieren
Goh Jolantje, dit is toch wel even wat anders, dan ik de afgelopen tijd over jullie relatie las.

In wat Calvijn zegt, zit wel een kern van waarheid, een relatie heb je met zijn 2-en. Hij vond het leuk te gamen en jij niet. Bovendien geef je aan dat je weinig te doen hebt en daardoor erg veel beslag legt op zijn aandacht.



Maar ook wat Leo zegt, je bent, vanzelfsprekend boos, dat hij zo makkelijk een einde aan jullie relatie maakt. Dat is wel een teken aan de wand.

Hij maakt niet alleen een einde aan jullie relatie, maar ook ontneemt hij op korte termijn je je woonruimte, spullen etc.

Jij zult weer een nieuw leven op moeten gaan bouwen.



Onderschat niet, dat jij ook ontevreden was over jullie relatie, jij wilde een man die de ultieme aandacht voor jou had en niet voor computer games.



Onder deze omstandigheden is het wel goed, dat je nog niet zwanger van hem bent.



Sterkte en ik hoop, dat je nu eindelijk eens echt gaat werken aan je eigen leven opbouwen. Dat kan ook met iemand samen.
Alle reacties Link kopieren
Opzicht vind ik gamen niet erg.. Begon het ook een leuk spel te vinden en kwam dan bij hem zitten voor uitleg.. Vond hij erg leuk en begon enthousiast dingen uit te leggen...
Alle reacties Link kopieren
jolantje schreef op 27 augustus 2007 @ 03:38:

Hij zei dat hij teveel verantwoording moet afleggen en dat de relatie niet meer werkt.. -(
Een gameverslaving heb je niet opeens. Misschien is het nu (tijdelijk) een vlucht. Ik denk dat je beter met zijn bovenstaande woorden aan de slag kan gaan. Er zitten hem dus andere dingen dwars. En al is hij geen prater, je hebt ook wel recht om te weten waarom hij uit het niets vind dat de relatie niet meer werkt. Ik zou met hem gaan praten voordat je hem een gameverslaving aanpraat.
Als je tot je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven.
Alle reacties Link kopieren
mylenevalerie schreef op 27 augustus 2007 @ 10:53:

[...]





Een gameverslaving heb je niet opeens. Misschien is het nu (tijdelijk) een vlucht. Ik denk dat je beter met zijn bovenstaande woorden aan de slag kan gaan. Er zitten hem dus andere dingen dwars. En al is hij geen prater, je hebt ook wel recht om te weten waarom hij uit het niets vind dat de relatie niet meer werkt. Ik zou met hem gaan praten voordat je hem een gameverslaving aanpraat.






Ben het helemaal met MV eens!

Jij 'zoekt' nu gewoon een excuus voor zijn gedrag.

Misschien is het gamen voor hem wel een vlucht voor jullie relatie. Werd het hem allemaal te benauwd.
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren
Hij speelde deze game al 10 jaar geleden. Denkt alleen nog maar aan gamen, verwaarloost zichzelf, heeft gsm op stil staan ,neemt niet op als een vriend belt tijdens gamen, slaapt weinig rookt daarbij erg veel, wordt kwaad als hij verliest.. En blij als hij zijn game matties weer spreekt. Vroeger besteedde hij ook al zijn tijd aan het gamen... Ik wist dat hij het een leuk spel vond maar zo leuk.... Komen we 's avond rond half 1 van een verjaardag af het eerste wat hij doet... Pc aan kijken wie er is en dan nog "ff"een potje spelen..

Nou als dat geen verslaving is...
Alle reacties Link kopieren
Maar het is zijn verslaving en niet die van jou. Jij kunt hem daar echt niet bij helpen.

Als hij ècht verslaafd is zal hij dat pas door hebben als hij aan de grond zit (werk/vriendin/vrienden/geld kwijt.)



Wees dus dan maar 'blij' dat je van hem af bent. Je was héél ongelukkig met hem geworden.



:hug:
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren
Nee ik vind dat er gepraat moet worden... Ik ben niet het persoon van zomaar opgeven. Tot gister was ik totaal niet ongelukkig...
Alle reacties Link kopieren
Je hebt al een zware relatie achter de rug en nu ga je met open ogen in mogelijk een volgende. Je verdient beter hoor.

Game verslaving: mwah. Begin met elkaar tijden voor gamen af te spreken. Een beetje ruim voor hem want gamen is leuk. Nou ja, ik vind er geen ruk aan maar ik zit best wel vaak achter het forum en zou me beperkt voelen als ik dat ineens maar een half uurtje per dag mocht.

Verder denk ik dat er wel een aanvaardbaar alternatief moet zijn voor dat gamen. Is er geen ruimte voor elk uur een kwartiertje plaspauze, of iets dergelijks?

Verplicht naar de tv moeten kijken is echt dodelijk hoor. Weet er nog alles van. Aan de andere kant zou het ook best verontrustend kunnen zijn als je lief liever achter de computer zit dan bij jou.
jolantje schreef op 27 augustus 2007 @ 11:12:

Nee ik vind dat er gepraat moet worden... Ik ben niet het persoon van zomaar opgeven. Tot gister was ik totaal niet ongelukkig...




Maar als ik het goed begrijp sluimerde die verslaving al wel en begint hij er, nu de eerste liefdesvlammen wat gedoofd zijn weer keihard mee.



Praten, tuurlijk, praten moet zeker maar wat ik wil weten is wat je gaat doen als hij over zijn hart strijkt en je 'terugneemt'. Ga jij dat gamen dan accepeteren? Wat nou als hij niet van plan is om iets te veranderen in zijn gamegedrag?



Ik bedoel, kijk niet alleen naar de korte termijn maar ook naar je relatie op wat langere termijn. Totaal niet ongelukkig is nog iets anders dan gelukkig zijn namelijk.
Alle reacties Link kopieren
mamzelle schreef op 27 augustus 2007 @ 11:28:

Je hebt al een zware relatie achter de rug en nu ga je met open ogen in mogelijk een volgende. Je verdient beter hoor.

Game verslaving: mwah. Begin met elkaar tijden voor gamen af te spreken. Een beetje ruim voor hem want gamen is leuk. Nou ja, ik vind er geen ruk aan maar ik zit best wel vaak achter het forum en zou me beperkt voelen als ik dat ineens maar een half uurtje per dag mocht.

Verder denk ik dat er wel een aanvaardbaar alternatief moet zijn voor dat gamen. Is er geen ruimte voor elk uur een kwartiertje plaspauze, of iets dergelijks?

Verplicht naar de tv moeten kijken is echt dodelijk hoor. Weet er nog alles van. Aan de andere kant zou het ook best verontrustend kunnen zijn als je lief liever achter de computer zit dan bij jou.
Kijk hij vind het leuk als bij het gamen kom kijken Hij komt me ook vaak een knuffel of kusje tussendoor geven en ik besef nu ook dat ik daadwerkelijk aan het benauwden ben.. Het erge is dat als ik een eigen pc had er ook veel achter zou zitten...
Je beseft nu al dat je benauwend bent? Goh, wat een zelfinzicht! En wat is er benauwend aan jou? Zoals je je vriend beschrijft is er in zijn leven niet veel ruimte voor iets anders dan zijn spelcomputer. Mag jij ook wat tijd en aandacht van hem vragen? Leven met een verslaafde is heel zwaar hoor en je delft steeds het onderspit tegenover die computer. Ik zou maar eens goed bedenken wat je wil, helemaal als je ook aan kinderen met deze man zit te denken.
Alle reacties Link kopieren
Goh en wie belde mij ineens in zijn pauze... Om te vragen waar ik nu was en of ik thuis was straks.. Want daar had hij geen zin in. Hij zei me dat dit bij hem al weken speelt en gister de druppel was...

Hij wilt we niet zien of spreken maar toch belt hij...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven