Actueel
alle pijlers
School laat broertje aan z´n lot over na opvang in internaat
zaterdag 15 september 2007 om 11:38
We zitten thuis met een groot probleem.
Mijn broertje van 13 jaar heeft op dit moment geen school en we zitten met onze handen in het jaar.
Laat ik aan het begin beginnen.
Begin dit jaar waren er problemen tussen mijn ouders en mijn broertje. Mijn broertje is een nakomelingetje en is altijd tussen volwassenen ( ik en mijn broers) opgegroeid. Hij werd vroeger erg verwend door iedereen en kreeg altijd ontzettend veel aandacht van ons, mocht erg veel van mijn ouders. Hij begon dit jaar voor het eerst op de middelbare school (MAVO-HAVO klas)en begon tevens ook erg te puberen: in de zin van echt grenzen proberen te overschrijden en uittesten tot hoever hij kon gaan bij ons. Op school had hij het wel ontzettend naar zijn zin. Hij kende al een paar anderen die in de hogere klassen zaten dus ging graag naar school. Thuis begon hij zich ook agressief te gedragen tegenover ons als hij zijn zin niet kreeg (zich uren opsluiten in de badkamer, uitschelden, ons negeren etc). Hij moets ook niets hebben van mij en mijn broers want wij tolereerden dat soort gedrag niet en gaven dat ook duidelijk aan. Mijn ouders zijn al op leeftijd (vader is 60) en konden het niet opbrengen om elke dag in conflict te liggen met een puber en gaven hem vaak zijn zin om van het gezeur af te zijn. Als ze al eens een keer ´nee` zeiden (onder druk van ons: bijvoorbeeld tot 0.00 uur buiten willen blijven vind ik als zus niet goed voor een 13-jarige) dan gebruikte hij daarbij geweld (duwen) om zijn zin toch te krijgen (als hij dan alleen was met hen)
Uiteindelijk ben ik naar een maatschappelijk werkster gestapt en die heeft me doorverwezen naar Bureau Jeugdzorg. Samen hadden we besloten dat het beter was dat hij voor een paar maanden naar een internaat zou gaan zodat mijn ouders even konden rusten van hem, maar hij zou daar ook leren omgaan met regels en structuur krijgen. Op school was mijn broertje juist helemaal niet zo. Mijn vader heeft nooit een klacht te horen gekregen over zijn gedrag op school, de klasseleraar had zelfs aangegeven dat hij zich goed gedroeg.
De begeleider van het internaat gaf aan dat hij het toch nodig vond om de school in te lichten van het feit dat hij op een internaat zat. Mijn ouders hadden zo hun bedenkingen erover want op school is er nooit een probleem geweest qua gedrag. De begeleider heeft toch telefonisch de school op de hoogte gebracht. Hij gaf aan dat hij een gesprek met hen wilde. De school gaf aan dat ze dat niet zagen zitten omdat ze nooit problemen met hem hadden gehad dus ze zagen niet in waarom dat nodig was.
Intussen ging mijn broertje naar het internaat. Het was gewoon een open internaat, overdag kon hij gewoon naar zijn school blijven gaan en in de weekenden mocht hij thuis komen. Na een paar maanden kwam mijn broertje weer definitief thuis en het ging stukken beter. Hij besefte dat hij het goed thuis had en de contacten tussen hem en zijn ouders verliepen beter. Een paar weken later werden mijn ouders uitgenodigd op school. Ze gaven aan dat zijn punten waren gezakt en dat hij zich toch wel het afgelopen jaar brutaal had gedragen tegenover leerkrachten en dat hij misschien wel van school zou moeten als hij zijn punten niet omhoog haalde ( het was nog 3 weken voor de zomervakantie). Inderdaad zijn punten waren wel omlaag gegaan door de moeilijke periode thuis, maar wij vonden het raar dat zijn ´gedrag ` opeens er ook bij werd gehaald, het werd als heel slecht omschreven, terwijl dit nooit, maar dan ook nooit op de ouderavonden werd verteld het afgelopen jaar.
Uiteindelijk kon hij niet over gaan ivm zijn punten en mijn ouders kregen een lijst met adressen mee van scholen in de zin van:´ hier heb je wat namen van scholen, succes ermee!` Het was zomervakantie, bijna alle scholen waren al gesloten. Toch nog een school gevonden en ingeschreven. Een paar weken later waren ze het formulier opeens kwijt, ze wisten niet wie hij was en dus werd hij weer achteraan de wachtlijst gezet. Kon dus daar niet starten. Intussen was het al zomervakantie en heb ik met moeite een school te pakken kunnen krijgen (VMBO). Heb hem ingeschreven en een paar weken later werd ik gebeld. Wat hij kwam doen op een VMBO school omdat ze een IQ test van de vorige school van hem hadden ontvangen waarin stond dat hij een IQ van een HAVO leerling had. Ze gaf aan dat hij echt niet gelukkig zou worden op een praktijkschool als hij op HAVO niveau zat. Ik gaf aan dat zijn laatste rapport heel slecht was en dat hij daarom ook van zijn vorige school af moest. De medewerkster zei: ´ze hadden hem toch ook gewoon naar de MAVO kunnen sturen, blijkbaar wilden ze wel heel snel van hem af!`. Ze zou zijn volledig dossier opvragen bij hen. We hadden de hoop dat ze achter ons stond en dat hij nu in ieder geval toch ergens zou kunnen starten. Welnee: een week later gaf deze school aan dat ze van de vorige school hadden begrepen dat zijn gedrag heel slecht was en dat hij naar het bijzonder onderwijs moest gaan (????). Wij stonden echt perplex. Mijn ouders zijn naar de leerplichtambtenaar gegaan voor hulp. Ze nam contact op met de school die destijds zgn zijn formulier kwijt waren geraakt en aangaven dat hij geen plaats kon krijgen omdat er een lange wachtlijst was. De leerplichtambtenaar had voor hem een gesprek geregeld en misschien zou hij daar naar de MAVO mogen gaan. Hij mocht weer op intakegesprek. Hij had echt de hoop dat hij daar mocht starten. De medewerker met wie hij het intakegesprek had gehad was positief over hem en hij mocht zelfs op de MAVO starten van hem. Hij zou nog even met de decaan overleggen. Kwam 10 minuten later terug. De decaan had aangegeven dat ze van zijn vorige school had gehoord dat zijn gedrag zo slecht was dat ze een negatief rapport over hem hadden geschreven. Dus ze wilden hem niet inschrijven. Hij mocht niet beginnen. De medewerker gaf wel aan dat de 1e school verplicht was om een nieuwe school voor hem te zoeken
Weer naar de leerplicht ambtenaar gegaan, antwoord was: ´ja daar kan ik niets aan doen, hij gaat maar naar het bijzonder onderwijs`. Het is een school voor kinderen die nog niet eens het niveau hebben van het allerlaagste niveau van het VMBO en ook sociaal-maatschappelijke problemen hebben. Hij moest en zou ernaar toe gaan anders zouden we een proces verbaal krijgen!
Daar staan we dan met onze rug tegen de muur.
Zijn eerste school (MAVO-HAVO) wilden opeens van hem af toen ze vernomen dat hij op een internaat had gezeten. Opeens haalden ze zijn gedrag erbij, terwijl de gesprekken op de ouderavonden altijd positief waren over zijn gedrag. Het is een school waar veel leerlingen zitten van welgestelde ouders. Wij zijn gewoon een arbeidersgezin, waarvan mijn broertje ook nog eens op een internaat heeft gezeten. Het komt over alsof ze niet met internaat kinderen willen worden geasocieerd.
Mijn broertje heeft geleerd van zijn fout en gaat nu goed om met mijn ouders, moet hij nu daar de rest van zijn leven voor gestraft worden? Moet een 13 jarige nu de komende jaren boeten voor een misstap? Zijn schooltoekomst is volledig verpest door de 1e school die zo snel mogelijk van hem afwilden toen ze vernamen dat hij op een internaat zat en hem daarna volledig aan zijn lot hebben overgelaten.
Elke keer krijgt hij hoop dat hij ergens kan beginnen, elke keer komt dan dat zgn negatieve rapport over zijn gedrag te voorschijn en elke keer raakt hij weer teleurgesteld. Gisteren heb ik hem huilend op zij kamer gelaten
Hij is heel het vertrouwen kwijt in de maatschappij. Hij heeft een stempel gekregen van ´internaat jongen` en komt er niet meer vanaf. De leerplichtambtenaar wilde geen gesprek meer aan met ons, ze gaf aan dat het rond van en dat hij dinsdag moest beginnen op die school voor kinderen met sociaal-maatschappelijke problemen en verder was er geen discussie meer mogelijk.
Wij weten gewoon niet wat we nog kunnen doen.....
Mijn broertje van 13 jaar heeft op dit moment geen school en we zitten met onze handen in het jaar.
Laat ik aan het begin beginnen.
Begin dit jaar waren er problemen tussen mijn ouders en mijn broertje. Mijn broertje is een nakomelingetje en is altijd tussen volwassenen ( ik en mijn broers) opgegroeid. Hij werd vroeger erg verwend door iedereen en kreeg altijd ontzettend veel aandacht van ons, mocht erg veel van mijn ouders. Hij begon dit jaar voor het eerst op de middelbare school (MAVO-HAVO klas)en begon tevens ook erg te puberen: in de zin van echt grenzen proberen te overschrijden en uittesten tot hoever hij kon gaan bij ons. Op school had hij het wel ontzettend naar zijn zin. Hij kende al een paar anderen die in de hogere klassen zaten dus ging graag naar school. Thuis begon hij zich ook agressief te gedragen tegenover ons als hij zijn zin niet kreeg (zich uren opsluiten in de badkamer, uitschelden, ons negeren etc). Hij moets ook niets hebben van mij en mijn broers want wij tolereerden dat soort gedrag niet en gaven dat ook duidelijk aan. Mijn ouders zijn al op leeftijd (vader is 60) en konden het niet opbrengen om elke dag in conflict te liggen met een puber en gaven hem vaak zijn zin om van het gezeur af te zijn. Als ze al eens een keer ´nee` zeiden (onder druk van ons: bijvoorbeeld tot 0.00 uur buiten willen blijven vind ik als zus niet goed voor een 13-jarige) dan gebruikte hij daarbij geweld (duwen) om zijn zin toch te krijgen (als hij dan alleen was met hen)
Uiteindelijk ben ik naar een maatschappelijk werkster gestapt en die heeft me doorverwezen naar Bureau Jeugdzorg. Samen hadden we besloten dat het beter was dat hij voor een paar maanden naar een internaat zou gaan zodat mijn ouders even konden rusten van hem, maar hij zou daar ook leren omgaan met regels en structuur krijgen. Op school was mijn broertje juist helemaal niet zo. Mijn vader heeft nooit een klacht te horen gekregen over zijn gedrag op school, de klasseleraar had zelfs aangegeven dat hij zich goed gedroeg.
De begeleider van het internaat gaf aan dat hij het toch nodig vond om de school in te lichten van het feit dat hij op een internaat zat. Mijn ouders hadden zo hun bedenkingen erover want op school is er nooit een probleem geweest qua gedrag. De begeleider heeft toch telefonisch de school op de hoogte gebracht. Hij gaf aan dat hij een gesprek met hen wilde. De school gaf aan dat ze dat niet zagen zitten omdat ze nooit problemen met hem hadden gehad dus ze zagen niet in waarom dat nodig was.
Intussen ging mijn broertje naar het internaat. Het was gewoon een open internaat, overdag kon hij gewoon naar zijn school blijven gaan en in de weekenden mocht hij thuis komen. Na een paar maanden kwam mijn broertje weer definitief thuis en het ging stukken beter. Hij besefte dat hij het goed thuis had en de contacten tussen hem en zijn ouders verliepen beter. Een paar weken later werden mijn ouders uitgenodigd op school. Ze gaven aan dat zijn punten waren gezakt en dat hij zich toch wel het afgelopen jaar brutaal had gedragen tegenover leerkrachten en dat hij misschien wel van school zou moeten als hij zijn punten niet omhoog haalde ( het was nog 3 weken voor de zomervakantie). Inderdaad zijn punten waren wel omlaag gegaan door de moeilijke periode thuis, maar wij vonden het raar dat zijn ´gedrag ` opeens er ook bij werd gehaald, het werd als heel slecht omschreven, terwijl dit nooit, maar dan ook nooit op de ouderavonden werd verteld het afgelopen jaar.
Uiteindelijk kon hij niet over gaan ivm zijn punten en mijn ouders kregen een lijst met adressen mee van scholen in de zin van:´ hier heb je wat namen van scholen, succes ermee!` Het was zomervakantie, bijna alle scholen waren al gesloten. Toch nog een school gevonden en ingeschreven. Een paar weken later waren ze het formulier opeens kwijt, ze wisten niet wie hij was en dus werd hij weer achteraan de wachtlijst gezet. Kon dus daar niet starten. Intussen was het al zomervakantie en heb ik met moeite een school te pakken kunnen krijgen (VMBO). Heb hem ingeschreven en een paar weken later werd ik gebeld. Wat hij kwam doen op een VMBO school omdat ze een IQ test van de vorige school van hem hadden ontvangen waarin stond dat hij een IQ van een HAVO leerling had. Ze gaf aan dat hij echt niet gelukkig zou worden op een praktijkschool als hij op HAVO niveau zat. Ik gaf aan dat zijn laatste rapport heel slecht was en dat hij daarom ook van zijn vorige school af moest. De medewerkster zei: ´ze hadden hem toch ook gewoon naar de MAVO kunnen sturen, blijkbaar wilden ze wel heel snel van hem af!`. Ze zou zijn volledig dossier opvragen bij hen. We hadden de hoop dat ze achter ons stond en dat hij nu in ieder geval toch ergens zou kunnen starten. Welnee: een week later gaf deze school aan dat ze van de vorige school hadden begrepen dat zijn gedrag heel slecht was en dat hij naar het bijzonder onderwijs moest gaan (????). Wij stonden echt perplex. Mijn ouders zijn naar de leerplichtambtenaar gegaan voor hulp. Ze nam contact op met de school die destijds zgn zijn formulier kwijt waren geraakt en aangaven dat hij geen plaats kon krijgen omdat er een lange wachtlijst was. De leerplichtambtenaar had voor hem een gesprek geregeld en misschien zou hij daar naar de MAVO mogen gaan. Hij mocht weer op intakegesprek. Hij had echt de hoop dat hij daar mocht starten. De medewerker met wie hij het intakegesprek had gehad was positief over hem en hij mocht zelfs op de MAVO starten van hem. Hij zou nog even met de decaan overleggen. Kwam 10 minuten later terug. De decaan had aangegeven dat ze van zijn vorige school had gehoord dat zijn gedrag zo slecht was dat ze een negatief rapport over hem hadden geschreven. Dus ze wilden hem niet inschrijven. Hij mocht niet beginnen. De medewerker gaf wel aan dat de 1e school verplicht was om een nieuwe school voor hem te zoeken
Weer naar de leerplicht ambtenaar gegaan, antwoord was: ´ja daar kan ik niets aan doen, hij gaat maar naar het bijzonder onderwijs`. Het is een school voor kinderen die nog niet eens het niveau hebben van het allerlaagste niveau van het VMBO en ook sociaal-maatschappelijke problemen hebben. Hij moest en zou ernaar toe gaan anders zouden we een proces verbaal krijgen!
Daar staan we dan met onze rug tegen de muur.
Zijn eerste school (MAVO-HAVO) wilden opeens van hem af toen ze vernomen dat hij op een internaat had gezeten. Opeens haalden ze zijn gedrag erbij, terwijl de gesprekken op de ouderavonden altijd positief waren over zijn gedrag. Het is een school waar veel leerlingen zitten van welgestelde ouders. Wij zijn gewoon een arbeidersgezin, waarvan mijn broertje ook nog eens op een internaat heeft gezeten. Het komt over alsof ze niet met internaat kinderen willen worden geasocieerd.
Mijn broertje heeft geleerd van zijn fout en gaat nu goed om met mijn ouders, moet hij nu daar de rest van zijn leven voor gestraft worden? Moet een 13 jarige nu de komende jaren boeten voor een misstap? Zijn schooltoekomst is volledig verpest door de 1e school die zo snel mogelijk van hem afwilden toen ze vernamen dat hij op een internaat zat en hem daarna volledig aan zijn lot hebben overgelaten.
Elke keer krijgt hij hoop dat hij ergens kan beginnen, elke keer komt dan dat zgn negatieve rapport over zijn gedrag te voorschijn en elke keer raakt hij weer teleurgesteld. Gisteren heb ik hem huilend op zij kamer gelaten
Hij is heel het vertrouwen kwijt in de maatschappij. Hij heeft een stempel gekregen van ´internaat jongen` en komt er niet meer vanaf. De leerplichtambtenaar wilde geen gesprek meer aan met ons, ze gaf aan dat het rond van en dat hij dinsdag moest beginnen op die school voor kinderen met sociaal-maatschappelijke problemen en verder was er geen discussie meer mogelijk.
Wij weten gewoon niet wat we nog kunnen doen.....
zaterdag 15 september 2007 om 11:50
zaterdag 15 september 2007 om 12:02
zaterdag 15 september 2007 om 12:06
Wat een K-situatie! Kan je niet van de eerste school een rapport-herziening eisen? Zij zijn degenen die ineens van de hak op de tak springen en hem nu het schoolgaan onmogelijk maken! Daarnaast zijn zij verplicht om een andere school te zoeken, dus zou ik inderdaad daarop gaan staan. En dat samen met de wethouder, als het even kan!
Succes..
Succes..
zaterdag 15 september 2007 om 12:10
Taj ze gaf aan dat hij een proces-verbaal zou krijgen als hij niet naar die school gaat. Maar ze ziet toch dat dat volledig onder zijn niveau is. Ze ziet toch wel in dat zijn verleden tegen hem werkt. waarom krijgt hij geen kans??
Ik sta echt op het punt om straks de wethouders een mail te sturen hierover, maar ik ben bang dat ze dan zgn slechte rapport over zijn gedrag op de 1e school er steeds bij gaan pakken. De 1e school kan zich natuurlijk lekker verschuilen achter het feit dat hij op een internaat heeft gezeten in de zin van: zie je wel zijn gedrag is niet goed.
Ze tekeken hem nu wel voor de rest van zijn leven als hij gedwongen wordt naar die school te gaan. Hij begint nu als 13 jarige echt te denken dat er iets mis is met hem.
Ik vind het zo sneu voor hem, dit kan hem breken
Ik sta echt op het punt om straks de wethouders een mail te sturen hierover, maar ik ben bang dat ze dan zgn slechte rapport over zijn gedrag op de 1e school er steeds bij gaan pakken. De 1e school kan zich natuurlijk lekker verschuilen achter het feit dat hij op een internaat heeft gezeten in de zin van: zie je wel zijn gedrag is niet goed.
Ze tekeken hem nu wel voor de rest van zijn leven als hij gedwongen wordt naar die school te gaan. Hij begint nu als 13 jarige echt te denken dat er iets mis is met hem.
Ik vind het zo sneu voor hem, dit kan hem breken
zaterdag 15 september 2007 om 12:57
als docente op een middelbare school weet ik dat dingen zelden zo escaleren. ik vind het erg rot voor je broertje, maar wat ik niet snap....wij hebben een aantal ouderavonden per jaar, zijn je ouders daar al eens geweest? waren ze tussentijds op de hoogte? als mentor is het mijn PLICHT om ouders te laten weten hoe hun kind het doet op school. Je broertje heeft ook een beetje zijn eigen ruiten ingegooid door zich zo te gedragen op school. dat in combinatie met zijn slechte resultaten is aanleiding geweest tot het verwijzen naar een ander niveau, maar ik kan niet begrijpen dat jullie van het hele proces op school niet op de hoogte waren.
zaterdag 15 september 2007 om 13:08
Dat is het hem nu juist, er waren echt nooit problemen met hem op school. De thuissituatie stond helemaal los van school.
De school wilde in eerste instantie helemaal niet eens praten met de begeleider van het internaat omdat ze aangaven dat er tussen hen en mijn broertje geen problemen waren. Dit speelde zich allemaal af in mei, dan zaten ze bijna al op het einde van het schooljaar( de schoolvakantie was ongeveer 1 juli) We staan ook opeens perplex dat ze dan opeens een negatief rapport over hem uitbrengen.
zaterdag 15 september 2007 om 13:23
dan vind ik het helemaal vreemd van de school, als het puur om cijfers gaat...daarbij, als ik een leerling heb die ineens keldert in zijn cijfers is het eerste wat ik doe, kijken hoe het met hem gaat, of er dingen in de omgeving spelen waardoor het minder goed gaat.
maar zijn je ouders wel op ouderavonden geweest?
maar zijn je ouders wel op ouderavonden geweest?
zaterdag 15 september 2007 om 13:29
ja ze zijn echt geweest, zelfs nog toen hij nog maar net op het internaat zat en was mijn vader naar de ouderavond geweest. Echt niets aan te merken op zijn gedrag, wel de punten, maar gedrag niks, nada
Kan ik de begeleider van het internaat als getuige erbij roepen? Hij was degene die contact had gezocht met de school destijds en zij niet in zagen waarom ze met hem zouden moeten praten.
Kan ik de begeleider van het internaat als getuige erbij roepen? Hij was degene die contact had gezocht met de school destijds en zij niet in zagen waarom ze met hem zouden moeten praten.
zaterdag 15 september 2007 om 13:46
Kennelijk heeft je broertje toch wel behoorlijke gedragsproblemen.
Speciaal onderwijs is niet alleen voor ""bijna geestelijk gehandicapten"maar ook voor kinderen met een normaal tot bovengemiddeld IQ maar dusdanige gedragsproblemen dat ze op een normale school niet te handhaven zijn. ( Bijvoorbeeld ADHD-ers, maar ook kinderen die ernstig mishandeld zijn en daardoor een stoornis in hun ontwikkeling. Misschien is die speciale school voor nu nog helemaal zo slecht niet en kan ie daarna doorstromn naar normaal onderwijs. Ik ken iemand die na de (toen nog) L.O.M -school uiteindelijk via mbo en HBO nu een universitaire opleiding doet. het is dus helemaal niet gezegd dat ie door die speciale school nooit meer ergens terecht kan.
Ondanks dat de communictaie van zijn oude school kennelijk waardeloos is geweest, denk ik dat jij wel moet inzien dat kennelijk je broertje op dit moment niet te handhaven is in een gewione klas en dus naar die speciale school moet. Denk dat je er beter aan doet om dat te gaan accepteren dan de kont tegen de krib gooien met als gevolg enorme boetes van de schoolinspectie.
Speciaal onderwijs is niet alleen voor ""bijna geestelijk gehandicapten"maar ook voor kinderen met een normaal tot bovengemiddeld IQ maar dusdanige gedragsproblemen dat ze op een normale school niet te handhaven zijn. ( Bijvoorbeeld ADHD-ers, maar ook kinderen die ernstig mishandeld zijn en daardoor een stoornis in hun ontwikkeling. Misschien is die speciale school voor nu nog helemaal zo slecht niet en kan ie daarna doorstromn naar normaal onderwijs. Ik ken iemand die na de (toen nog) L.O.M -school uiteindelijk via mbo en HBO nu een universitaire opleiding doet. het is dus helemaal niet gezegd dat ie door die speciale school nooit meer ergens terecht kan.
Ondanks dat de communictaie van zijn oude school kennelijk waardeloos is geweest, denk ik dat jij wel moet inzien dat kennelijk je broertje op dit moment niet te handhaven is in een gewione klas en dus naar die speciale school moet. Denk dat je er beter aan doet om dat te gaan accepteren dan de kont tegen de krib gooien met als gevolg enorme boetes van de schoolinspectie.
zaterdag 15 september 2007 om 14:10
Eh...Ik lees nergens dat hij op school behoorlijke gedragsproblemen heeft.
Ik denk dat het tijd wordt om je vuist op tafel te slaan.
Het is onmogelijk dat een school zonder ernstige reden een leerling van school stuurt. Als hij onder zijn niveau presteerd,moeten ze hem gewoon of laten zitten (ik vind het raar dat dat niet eerst is gebeurt),of hem een niveau lager zetten. In dit geval was dat dan tl(mavo) geweest.
Wat brutaal tegen leraren vind ik echt geen reden.Wel iets om wat mee te doen,maar van school sturen?
Bovendien,wat is er mis met kinderen die op een internaat hebben gezeten???
Zijn jullie in bezit van een rechtsbijstands verzekering? Ik zou er werk van maken.Er een jurist bij halen.
Laat school maar aantonen dat zijn gedrag onhandelbaar was,èn een heel belangrijk gegeven,dat jullie op de hoogte zijn gebracht en er een plan van aanpak is/was opgesteld.Want dat hele traject mis ik in het verhaal.Dus niet achteraf een dossier aanleggen.Heb je mett leraren gesproken?(de desbetreffende)
Ik denk zeker dat het internaat iets kan betekenen in de vorm van verklaring/getuigenis.
Die ambtenaar van de burgelijke stand vind ik ook vreemd.
Wat vind je broertje er zelf van?
Ik zou mij echt niet af laten schepen hoor!!
Wederom horen wij hier natuurlijk wel een kant van het verhaal,dus blijft het wel moeilijkeen juiste inschatting van het verhaal te maken.
succes met alles!
zaterdag 15 september 2007 om 14:11
Ik denk dat je ouders bij álle instanties het dossier van je broertje op moeten vragen. Er een licht door een maatschappelijk werker/een aanvraagde voogd/ desnoods een advocaat ofzo op moet laten schijnen. En als diegene jullie gelijk geeft dan 'op z'n Amerikaans' naar het huis van de wethouder moeten gaan om eens te vragen of hij er persoonlijke aandacht aan wil schenken.
Laat je niet voor de gek houden door een puber of emoties. Wees heel heel eerlijk over het gedrag van je broertje. Probeer het zoveel mogelijk bij feiten te houden.
Maar laat je ook niet afschrikken doordat bepaalde systemen nou eenmaal niet feilloos werken omdat mensen van wie je afhankelijk bent een verkeerd oordeel hebben geveld. En vecht ervoor.
Laat je niet voor de gek houden door een puber of emoties. Wees heel heel eerlijk over het gedrag van je broertje. Probeer het zoveel mogelijk bij feiten te houden.
Maar laat je ook niet afschrikken doordat bepaalde systemen nou eenmaal niet feilloos werken omdat mensen van wie je afhankelijk bent een verkeerd oordeel hebben geveld. En vecht ervoor.
zaterdag 15 september 2007 om 14:27
Wat ik echt heel raar vind ( werk ook in het onderwijs) is dat de school niet wilde praten met het internaat.
Mijn ervaring is, dat wanneer een ouder/verzorger graag een gesprek wil met de school, dat altijd kan. Natuurlijk wel op een tijdstip dat de leraar/mentor ook kan. (Een parttimer zal dus die gesprekken plannen op de dagen dat hij/zij werkt. )
Mijn ervaring is, dat wanneer een ouder/verzorger graag een gesprek wil met de school, dat altijd kan. Natuurlijk wel op een tijdstip dat de leraar/mentor ook kan. (Een parttimer zal dus die gesprekken plannen op de dagen dat hij/zij werkt. )
zaterdag 15 september 2007 om 14:44
Inderdaad
(ik ben ook docente VMBO)
Het is de plicht van de school om een gesprek aan te gaan.
Daarnaast is een school (althans hier in Rotterdam) verplicht om mee te helpen een andere school te zoeken voor een leerling die ze verwijderen.
Het is trouwens helemaal niet zo gemakkelijk tegenwoordig om een leerling te verwijderen. Er moet spraken zijn van flinke misdragingen.
Ik kan mij dus ook niet voorstellen dat dit niet aan jouw ouders zou zijn medegedeeld
Ik krijg bij dit verhaal een beetje het gevoel dat de school de zwarte piet krijgt toegespeeld, terwijl de jongen in kwestie geen lieverd is (geweest)
Frankly my dear, I don"t give a damn
zaterdag 15 september 2007 om 19:01
Bij mijn weten is het - zoals calvijn1 schrijft - heel moeilijk om een leerling van school te verwijderen, juist vanwege de leerplichtwet. Ook daarom heeft de school een medeverantwoordelijkheid in het zoeken naar een nieuwe school.
Het lijkt mij dat er een misverstand is ontstaan. Dit kan zijn doordat 1 of meerdere personen onduidelijk/onoprecht is. Dat kan moedwillig zijn, uit onwetendheid, of om welke reden dan ook. Het gaat er op dit moment niet om daarover een oordeel te vellen.
Het belangrijkste is dat je de situatie opnieuw onder de loep neemt en zoekt naar waar informatie kan ontbreken. Is het mogelijk dat de school middels brieven je ouders op de hoogte heeft gesteld van het gedrag van je broer, maar dat je broer die brieven heeft onderschept?
Wanneer je contact hebt met welke instantie dan ook, is het verstandig om de zaken zo feitelijk, concreet en objectief mogelijk te formuleren/verhalen. Dat vergroot de mogelijkheid tot gezamenlijke opheldering van de hele kwestie.
Het lijkt mij dat er een misverstand is ontstaan. Dit kan zijn doordat 1 of meerdere personen onduidelijk/onoprecht is. Dat kan moedwillig zijn, uit onwetendheid, of om welke reden dan ook. Het gaat er op dit moment niet om daarover een oordeel te vellen.
Het belangrijkste is dat je de situatie opnieuw onder de loep neemt en zoekt naar waar informatie kan ontbreken. Is het mogelijk dat de school middels brieven je ouders op de hoogte heeft gesteld van het gedrag van je broer, maar dat je broer die brieven heeft onderschept?
Wanneer je contact hebt met welke instantie dan ook, is het verstandig om de zaken zo feitelijk, concreet en objectief mogelijk te formuleren/verhalen. Dat vergroot de mogelijkheid tot gezamenlijke opheldering van de hele kwestie.
zondag 16 september 2007 om 16:10
Hij zou het eerste kind niet zijn dat tussen wal en schip beland. Ik ben een tijd lid geweest van het blad Balans - een tijdschrift over leer-, ontwikkelings- en gedragsproblemen. Daarin hebben ook diverse artikelen gestaan met ouders van wie het kind op geen enkele school toegelaten werd en dus thuis kwamen te zitten. Heel triest. Hier lijkt dat nu ook een beetje te gaan gebeuren.
Wat ik vreemd vind, is dat een leerplichtambtenaar zowat dwingt om die jongen naar het speciaal onderwijs te sturen maar volgens mij kom je helemaal niet zomaar op het speciaal onderwijs 'om maar ergens op te zitten'.
Er is een commissie die beslist of de situatie dermate is dat de jongen naar het speciaal onderwijs moet en welke school dan. Vaak is er dan al een diagnose gesteld voor het kind, is het kind door een hele mallemolen van instanties geweest. Hier lees ik dat niet echt.
Hij ging naar gewoon onderwijs, er waren thuis wat problemen waardoor er is beslist hem een tijdje uit huis te plaatsen, ergens residentieel onder te brengen zoals dat heet omdat hij in het weekend wel thuis kwam. De school herkende niks van de problemen tot bijna het einde van het schooljaar. Ineens is die jongen toch wel heel moeilijk geweest. Uit wat ik hier lees bleek eerder het tegendeel en vond de school het zelfs zulke onzin dat ze er geen heil in zagen daarover te praten met het internaat.
Ik weet niet wat er aan de hand is maar ik zou me hier niet bij neerleggen. Het is van het grootste belang dat die jongen op een school komt die bij hem past en niet maar op een school dumpen zodat hij maar op een school zit.
Een verkeerde school kan erg funest zijn voor de ontwikkeling van een kind. Ik snap goed dat die jongen zich nu erg afgewezen voelt en het idee heeft dat hij nergens goed genoeg voor is omdat niemand hem schijnt te willen hebben.
Ik zou dat rapport in willen zien, wat is er precies allemaal over hem geschreven dat blijkbaar voldoende is om de scholen die hem eerst wel wilden hebben ervanaf te doen laten zien. Je hebt er recht op te weten wat een school over je broer of je kind schrijft. Het is zelfs wettelijk bepaald dat een ouder altijd recht heeft op de hoogte te worden gehouden van de voor - of achteruitgang van een kind.
Het lijkt me duidelijk dat er hier iets goed is misgegaan en waar dat precies aan heeft gelegen? Miscommunicatie o.i.d., wat dan ook. Maar het gaat om de toekomst van die jongen en als je denkt dat hij nu naar een school moet waar hij absoluut niet thuishoort, moet je daar geen genoegen mee nemen.
Wat ik vreemd vind, is dat een leerplichtambtenaar zowat dwingt om die jongen naar het speciaal onderwijs te sturen maar volgens mij kom je helemaal niet zomaar op het speciaal onderwijs 'om maar ergens op te zitten'.
Er is een commissie die beslist of de situatie dermate is dat de jongen naar het speciaal onderwijs moet en welke school dan. Vaak is er dan al een diagnose gesteld voor het kind, is het kind door een hele mallemolen van instanties geweest. Hier lees ik dat niet echt.
Hij ging naar gewoon onderwijs, er waren thuis wat problemen waardoor er is beslist hem een tijdje uit huis te plaatsen, ergens residentieel onder te brengen zoals dat heet omdat hij in het weekend wel thuis kwam. De school herkende niks van de problemen tot bijna het einde van het schooljaar. Ineens is die jongen toch wel heel moeilijk geweest. Uit wat ik hier lees bleek eerder het tegendeel en vond de school het zelfs zulke onzin dat ze er geen heil in zagen daarover te praten met het internaat.
Ik weet niet wat er aan de hand is maar ik zou me hier niet bij neerleggen. Het is van het grootste belang dat die jongen op een school komt die bij hem past en niet maar op een school dumpen zodat hij maar op een school zit.
Een verkeerde school kan erg funest zijn voor de ontwikkeling van een kind. Ik snap goed dat die jongen zich nu erg afgewezen voelt en het idee heeft dat hij nergens goed genoeg voor is omdat niemand hem schijnt te willen hebben.
Ik zou dat rapport in willen zien, wat is er precies allemaal over hem geschreven dat blijkbaar voldoende is om de scholen die hem eerst wel wilden hebben ervanaf te doen laten zien. Je hebt er recht op te weten wat een school over je broer of je kind schrijft. Het is zelfs wettelijk bepaald dat een ouder altijd recht heeft op de hoogte te worden gehouden van de voor - of achteruitgang van een kind.
Het lijkt me duidelijk dat er hier iets goed is misgegaan en waar dat precies aan heeft gelegen? Miscommunicatie o.i.d., wat dan ook. Maar het gaat om de toekomst van die jongen en als je denkt dat hij nu naar een school moet waar hij absoluut niet thuishoort, moet je daar geen genoegen mee nemen.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
maandag 17 september 2007 om 16:47
Heel verstandig. Laat je broertje maar zien dat hij wél goed genoeg is om moeite voor te doen. Ik hoop dat je snel iets hoort van die wethouder en dat er een passende oplossing voor die jongen komt. Gedragsmatig heeft hij misschien een tijdje naast de pot gepiest maar dat moet niet betekenen dat hij daardoor zijn kansen op het juiste onderwijs niet meer krijgt. Zijn toekomst blijft belangrijk.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
