Thuis
alle pijlers
Help, hele dikke enge spinnen in huis
maandag 17 september 2007 om 11:27
Hallo,
De titel zegt het al: Ik heb hele grote dikke spinnen in huis. Ik gruwel hier echt verschrikkelijk van. Gisteravond 4! In de afgelopen 2 weken hebben we er denk ik wel 15 gevangen en dat zijn dan echt alleen de hele grote! Weet iemand misschien wat ik hier tegen kan doen? Bedankt voor de eventuele antwoorden alvast.
De titel zegt het al: Ik heb hele grote dikke spinnen in huis. Ik gruwel hier echt verschrikkelijk van. Gisteravond 4! In de afgelopen 2 weken hebben we er denk ik wel 15 gevangen en dat zijn dan echt alleen de hele grote! Weet iemand misschien wat ik hier tegen kan doen? Bedankt voor de eventuele antwoorden alvast.
donderdag 27 september 2007 om 21:37
whaaaa ik lig helemaal dubbel om die spin met die "jazzhands"!!!Wat een gruwels zijn het, laatst zat hier ook zo'n knoepert in de gootsteen, en niet doodgaan he?? kokend water, amoniak, spiritus, afwasmiddel, wc verfrisser, heb m'n hele keukenkastje over m heen gegoten, maar hij bleef me maar lachend aankijken..
brrrr... wat een verhalen hier.. en ben ik nog alleen thuis ook....
vrijdag 28 september 2007 om 09:02
goh, wat heb ik zitten lachen om al die "enge"verhalen van jullie 
echt geweldig!!
Ben ik dan één van de weinigen die niet bang is voor spinnen? Al in mijn vroege jeugd toog ik naar zolder, daar zaten van die hele dikke en pakte ik zo'n knoeperd met één hand om vervolgens lijf en poten te bestuderen. Kriebelt een beetje, maar ze bijten niet. Buurvrouwen en ook mijn man (schijtluis) roepen me als er ééntje gevangen moet worden. Overigens vang ik ze alleen als iemand bang is, zelf laat ik ze gezellig in huis rondrennen. Gelukkig zijn mijn kinderen ook niet bang.
echt geweldig!!Ben ik dan één van de weinigen die niet bang is voor spinnen? Al in mijn vroege jeugd toog ik naar zolder, daar zaten van die hele dikke en pakte ik zo'n knoeperd met één hand om vervolgens lijf en poten te bestuderen. Kriebelt een beetje, maar ze bijten niet. Buurvrouwen en ook mijn man (schijtluis) roepen me als er ééntje gevangen moet worden. Overigens vang ik ze alleen als iemand bang is, zelf laat ik ze gezellig in huis rondrennen. Gelukkig zijn mijn kinderen ook niet bang.
vrijdag 28 september 2007 om 14:27
Wat een geweldige verhalen hier, ik lig in een deuk
Ok eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik zelf echt doodsbang ben van die beesten, ook al weet ik dat ze niets doen...
Die wetenschap verdwijnt volledig als ik er een zie ... en ik transfomeer dan in een gillend en wijzend vrouwtje....
Krijg nog net geen hyperventilatie van ze Hahaha
Ok eerlijkheid gebied mij te zeggen dat ik zelf echt doodsbang ben van die beesten, ook al weet ik dat ze niets doen...
Die wetenschap verdwijnt volledig als ik er een zie ... en ik transfomeer dan in een gillend en wijzend vrouwtje....
Krijg nog net geen hyperventilatie van ze Hahaha
vrijdag 28 september 2007 om 15:01
Goed. Fijn. Wat een heerlijke verhalen... 
*staat op*
Ik ben Voyager en ik ben bang voor spinnen.
Niet zomaar bang, maar echt panisch. Ik ga huilen als er een in mijn slaapkamer zit, en dan is het vaak nog niet eens zo'n grote dikke, maar een normaal formaat kruisspin. Tot klein.
Ok, ook als 'ie echt klein is verstijf ik helemaal.
Mijn schoonouders wonen op een boerderij. Need I say more?
Ik weet nog goed dat ik nog maar net bij mijn vriend was en een van de eerste keren dat ik daar sliep was in de herfst. Naief als ik toen nog was stond ik nietsvermoedend op die ochtend en wilde mijn tanden gaan poetsen. Ik pak het bekertje om die te vullen met water, het was zo'n gekleurde beker van dik plastic met zo'n ribbelrand. En die zijn best breed!
Ik denk nog:"wat is die beker donker aan de onderkant"..
Zat er zo'n dikke zwarte helemaal uitgestrekt onderin die beker en hij bedekte de hele bodem!!!!!
Ik kom daar niet meer zo graag in de herfst...
*staat op*
Ik ben Voyager en ik ben bang voor spinnen.
Niet zomaar bang, maar echt panisch. Ik ga huilen als er een in mijn slaapkamer zit, en dan is het vaak nog niet eens zo'n grote dikke, maar een normaal formaat kruisspin. Tot klein.
Ok, ook als 'ie echt klein is verstijf ik helemaal.
Mijn schoonouders wonen op een boerderij. Need I say more?
Ik weet nog goed dat ik nog maar net bij mijn vriend was en een van de eerste keren dat ik daar sliep was in de herfst. Naief als ik toen nog was stond ik nietsvermoedend op die ochtend en wilde mijn tanden gaan poetsen. Ik pak het bekertje om die te vullen met water, het was zo'n gekleurde beker van dik plastic met zo'n ribbelrand. En die zijn best breed!
Ik denk nog:"wat is die beker donker aan de onderkant"..
Zat er zo'n dikke zwarte helemaal uitgestrekt onderin die beker en hij bedekte de hele bodem!!!!!
Ik kom daar niet meer zo graag in de herfst...
vrijdag 28 september 2007 om 15:48
vrijdag 28 september 2007 om 18:28
Ik heb inmiddels ook de voeten omhoog...met mijn broek in de sokken....
(waarom blijf ik nou maar doorlezen???)
Vreselijk ja die gore beesten, ik plet ze altijd met een boek. Dan
maar vlekken op de muur. Maar ze moeten bij mij altijd dood, want
als ik ze buiten zet komen ze weer binnen natuurlijk.
Ik heb een poosje alleen gewoond toen ik mijn vriend leerde kennen, dan denk
je van jippie een man om de spinnen te grijpen...nou mooi niet dus..wat een
teleurstelling.
(waarom blijf ik nou maar doorlezen???)
Vreselijk ja die gore beesten, ik plet ze altijd met een boek. Dan
maar vlekken op de muur. Maar ze moeten bij mij altijd dood, want
als ik ze buiten zet komen ze weer binnen natuurlijk.
Ik heb een poosje alleen gewoond toen ik mijn vriend leerde kennen, dan denk
je van jippie een man om de spinnen te grijpen...nou mooi niet dus..wat een
teleurstelling.
vrijdag 28 september 2007 om 21:24
Lieve meiden, PLET ze nou niet met dat dikke boek, die grijszwarte drab is niet funny om weer weg te moeten poetsen.
Echt, een tikje (niet dóórslaan) met een vliegenmepper (eventueel op een telescoophengeltje/bamboestokje) is genoeg, gerichter en minder frustrerend voor jezelf als je dat mormel op een pootje na hebt gemist en hem moet benaderen om je boek weer te pakken voor de genadestoot.
Ik ben overigens niet bang voor muizen, ik zet ook rustig een val voor die mormels (nóóit hun "ingang" afplakken, want dan gaan ze gewoon ergens anders langs, binnen komen ze echt wel) maar ik ga ze écht niet uit de val peuteren, die flikker ik gewoon met muis-en-al weg. Sinds mijn verhuizing heb ik trouwens nog geen muis gezien in anderhalf jaar. Binnenshuis dan, buitenshuis ligt er wel eens een dood spitsmuisje, daar zal dan wel een buurkat mee gespeeld hebben. Die Whiskas-mormels vreten hun prooi niet meer op.
Echt, een tikje (niet dóórslaan) met een vliegenmepper (eventueel op een telescoophengeltje/bamboestokje) is genoeg, gerichter en minder frustrerend voor jezelf als je dat mormel op een pootje na hebt gemist en hem moet benaderen om je boek weer te pakken voor de genadestoot.
Ik ben overigens niet bang voor muizen, ik zet ook rustig een val voor die mormels (nóóit hun "ingang" afplakken, want dan gaan ze gewoon ergens anders langs, binnen komen ze echt wel) maar ik ga ze écht niet uit de val peuteren, die flikker ik gewoon met muis-en-al weg. Sinds mijn verhuizing heb ik trouwens nog geen muis gezien in anderhalf jaar. Binnenshuis dan, buitenshuis ligt er wel eens een dood spitsmuisje, daar zal dan wel een buurkat mee gespeeld hebben. Die Whiskas-mormels vreten hun prooi niet meer op.
vrijdag 28 september 2007 om 21:35
Lieve Voyager,
De eerste stap heb je gezet, je bent al op bladzijde 4. Ga door !!!!!
Vorig jaar heeft een soortgelijk topic heel therapeutisch voor mij gewerkt, gillen doe ik in elk geval niet meer (stél je nou eens voor dat ze dan van schrik in je mond waaien) en ik mep ze nou vrolijk met een vliegenmepper. Voor het opruimen is de stofzuiger, want óók een dode spin zal ik niet oppakken en weggooien. Zo ver ben ik nog niet.
De eerste stap heb je gezet, je bent al op bladzijde 4. Ga door !!!!!
Vorig jaar heeft een soortgelijk topic heel therapeutisch voor mij gewerkt, gillen doe ik in elk geval niet meer (stél je nou eens voor dat ze dan van schrik in je mond waaien) en ik mep ze nou vrolijk met een vliegenmepper. Voor het opruimen is de stofzuiger, want óók een dode spin zal ik niet oppakken en weggooien. Zo ver ben ik nog niet.
dinsdag 2 oktober 2007 om 15:04
dinsdag 2 oktober 2007 om 19:32
Ben ik nou de enige persoon ter wereld die wél doodsbang is voor spinnen, maar het toch veel te zielig vindt om ze dood te maken? 
Bij mij moeten ze dus altijd netjes levend en volledig intact buiten gezet worden, alleen durf ik dat ook niet, want dan moet ik in de buurt komen om een glas over ze heen te zetten. Gelukkig is het deze herfst nog niet verder gekomen dan een 3 cm spinnetje dat netjes op mijn balkon bleef, maar ik weet dat er hier in de flat soms wel van die enge renspinnen zitten, brrrrr
Bij mij moeten ze dus altijd netjes levend en volledig intact buiten gezet worden, alleen durf ik dat ook niet, want dan moet ik in de buurt komen om een glas over ze heen te zetten. Gelukkig is het deze herfst nog niet verder gekomen dan een 3 cm spinnetje dat netjes op mijn balkon bleef, maar ik weet dat er hier in de flat soms wel van die enge renspinnen zitten, brrrrr
vrijdag 12 oktober 2007 om 13:37
Oh mensen deze verhalen zijn echt goor, smerig en eng!
Ik weet dat spinnen overal in kunnen komen maar het heeft mij er altijd van weerhouden een huis met tuin te kopen (los van het feit dat ik ook geen groene vingers heb).
Ik flipte vooral van de postings over "de grootte van een krab" en die viezerik die uitgestrekt op de bodem van de beker in de badkamer zat.
De grootste spin die ik (gelukkig maar, want zo te lezen hier heb je altijd baas boven baas) ooit mocht aanschouwen had het formaat van een oude rijksdaalder met ranzige harige poten. Ik woonde toen nog op mezelf en heb ik pure paniek mijn vader gebeld die (heeeeeel lief) om 7 uur 's ochtends naar mij toe is gekomen om hem naar de andere wereld te helpen.
Bij mij is het - buiten het feit dat ik grote spinnen goor vind (een hooiwagentje behap ik nog best) ook het verassings en schrikeffect. Ik zit nu op mijn werk en als iemand nu tegen mij zou zeggen: over vijf minuten zit er een spin op je beeldscherm...dan zou ik het nog wel goor vinden maar niet zo flippen als wanneer hij er opeens zou zijn.
Ik weet dat spinnen overal in kunnen komen maar het heeft mij er altijd van weerhouden een huis met tuin te kopen (los van het feit dat ik ook geen groene vingers heb).
Ik flipte vooral van de postings over "de grootte van een krab" en die viezerik die uitgestrekt op de bodem van de beker in de badkamer zat.
De grootste spin die ik (gelukkig maar, want zo te lezen hier heb je altijd baas boven baas) ooit mocht aanschouwen had het formaat van een oude rijksdaalder met ranzige harige poten. Ik woonde toen nog op mezelf en heb ik pure paniek mijn vader gebeld die (heeeeeel lief) om 7 uur 's ochtends naar mij toe is gekomen om hem naar de andere wereld te helpen.
Bij mij is het - buiten het feit dat ik grote spinnen goor vind (een hooiwagentje behap ik nog best) ook het verassings en schrikeffect. Ik zit nu op mijn werk en als iemand nu tegen mij zou zeggen: over vijf minuten zit er een spin op je beeldscherm...dan zou ik het nog wel goor vinden maar niet zo flippen als wanneer hij er opeens zou zijn.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
zondag 14 oktober 2007 om 19:43
woensdag 17 oktober 2007 om 11:27
Voor mij heeft het vorige topic ook wel licht therapeutisch gewerkt. Ik ga niet meer compleet uit m'n dak als er een spin in huis zit (al doen die knoeperds wel heel hard hun best om me daar vanaf te brengen). Laatst zat er een enorme kruisspin bij de huisvuilcontainer, en een iets minder grote ernaast. Vriendlief heeft ze bij elkaar in het web gezet, was best grappig om te zien hoe ze op elkaar reageren 
Voor die dunne spinnen in je huis, die andere spinnen met huid en haar
opeten (trilspinnen) ben ik trouwens al een tijdje niet echt meer bang, die rennen tenminste niet.
Voor die dunne spinnen in je huis, die andere spinnen met huid en haar
opeten (trilspinnen) ben ik trouwens al een tijdje niet echt meer bang, die rennen tenminste niet.
