Relaties
alle pijlers
taboe? Niet met relatie kunnen stoppen ivm geld?
woensdag 24 oktober 2007 om 14:59
Hi, wellicht heb ik het over het hoofd gezien (dan sorry) maar in dit relatie forum lees ik nooit iets over dat je eigelijk niet wilt/kunt stoppen met een relatie vanwege het geld. Is dit een taboe? In mijn omgeving zie ik veel vrouwen 2 a 3 dagen werken. Mocht het mis gaan met de relatie, dan kun je daar niet van rondkomen lijkt mij.Wie heeft er wel ervaring mee?
Blijf je bij je partner omdat je anders financieel enorme stappen terug moet doen? Of heb je wel de relatie verbroken met als gevolg dat je nu op een houtje moet bijten of ben er weer financieel bovenop gekomen.
Blijf je bij je partner omdat je anders financieel enorme stappen terug moet doen? Of heb je wel de relatie verbroken met als gevolg dat je nu op een houtje moet bijten of ben er weer financieel bovenop gekomen.
woensdag 24 oktober 2007 om 15:09
Ik ben totaal onafhankelijk van mijn partner, zal dit ook altijd blijven. Zou niet met mezelf kunnen leven als ik bij hem zou moeten blijven omdat ik het anders financieel niet meer zou redden :S
Maarre, denk niet dat veel mensen zullen toegeven dat ze bij hun partner blijven voor het financiele hoor!
Maarre, denk niet dat veel mensen zullen toegeven dat ze bij hun partner blijven voor het financiele hoor!
Perfectionisme is niet perfect...
woensdag 24 oktober 2007 om 15:18
Je kunt dan toch ook weer iets meer gaan werken? Bovendien als je getrouwd was, dan kun je gewoon alimentatie krijgen van je ex, om zo alsnog te kunnen rondkomen. In principe zou het dus niet nodig moeten zijn om te blijven, al zal uitelkaar gaan vaak toch een fikse stap achteruit zijn, financieel, ik zou liever minder geld hebben dan in een relatie blijven die me doodongelukkig maakt.
woensdag 24 oktober 2007 om 15:33
Wat krengiserweer zegt.
Ik denk dat je er ook niet gelukkiger op wordt als je al weet dat het niet meer samen gaat dat je bij elkaar blijft en het moet ook niet om het geld gaan.
Wel hoor je vaak dat ze voor hun kinderen bij elkaar blijven maar dat dit gezond is denk het niet want je sleept je kinderen er ook mee in.
woensdag 24 oktober 2007 om 15:35
nou, ik zelf goddank niet (ik verdien meer dan mijn partner, dus hoogstens andersom is het waar hehe) maar ik ken inderdaad wel mensen die in die situatie zitten
of dat in ieder geval zeggen, of ze daadwerkelijk weg zouden gaan als ze wel financieel onafhankelijk was is dan nog de vraag. de moeder van een ex van mij bijv.. een oudere vrouw, die heeft haar zoons opgevoed, en niet veel werkervaring, haar man zorgde voor het inkomen
of dat in ieder geval zeggen, of ze daadwerkelijk weg zouden gaan als ze wel financieel onafhankelijk was is dan nog de vraag. de moeder van een ex van mij bijv.. een oudere vrouw, die heeft haar zoons opgevoed, en niet veel werkervaring, haar man zorgde voor het inkomen
woensdag 24 oktober 2007 om 15:43
Ik ben inderdaad langer bij mijn partner gebleven vanwege financiele onzekerheid. Ik ben idd 3 dgn gaan werken toen er kinderen kwamen. Jongens zijn nog klein en ik vind 3 dgn BSO meer dan genoeg dus meer werken wil ik niet (zou het wel willen maar vind het naar mijn kinderen toe niet kunnen). Toen duidelijk werd dat het financieel wel meevalt (veel belastingvoordeel als alleenstaand moeder en idd kinder- en partnerallimentatie) heb ik de knoop doorgehakt. Ben niet alleen vanwege de financiele onzekerheid gebleven want op een gegeven moment was ik zover dat ik ook genoegen had genomen als ik heel veel stappen terug had moeten doen. Lees maar eens verder op het forum dan zal je zien dat er velen blijven vanwege de centen (onzekerheid).
woensdag 24 oktober 2007 om 15:52
Ik ben uit een relatie gestapt, ondanks dat het mij een schuld van zo'n ¤25.000,- zou opleveren. We hadden net een huis gekocht, maar het ging niet meer. Voor mij was het belangrijker om voor mezelf te kiezen, ondanks de mega-schuld die ik daaraan over heb gehouden. Geld is uiteindelijk maar geld, en natuurlijk is het 'zuur' geld, maar ik zou veel ongelukkiger zijn als ik was gebleven in die relatie.
anoniem_56781 wijzigde dit bericht op 24-10-2007 16:00
Reden: typfoutje
Reden: typfoutje
% gewijzigd
woensdag 24 oktober 2007 om 15:53
Ik heb juist t idee dat het andersom is, vroeger hadden vrouwen (bijna) geen opleiding dus die moesten wel bij hun man blijven. Tegenwoordig hebben vrouwen meestal toch wel een opleiding en is het normaler dat vrouwen werken. Dus is scheiden makkelijker wat dat betreft. (maar misschien vergelijk ik met te lang geleden?)
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
woensdag 24 oktober 2007 om 16:37
in de relatie was er meer geld maar leefde ik arm, nu is er minder geld maar leef ik rijk
En dat op een houtje bijten valt best mee, het is maar wat je ervan maakt. In mijn relatie vond ik ook vaak dat ik op een houtje moest bijten, dus ben er alleen maar op vooruit gegaan.
En ook met partneralimentatie kan ik nu onafhankelijk leven, zonder hier een discussie te willen starten over partneralimentatie. Er zijn gewoon situaties waarin je daar recht op heb. Wel heb ik hierover mijn gevoel moeten bijbuigen richting verstand. Als ik partneralimentatie zou afwijzen doe ik mijn kinderen tekort en ik zie het dan ook als een gevolg van de zorgplicht naar elkaar die we aangegaan zijn bij het aangaan van het huwelijk.
En dat op een houtje bijten valt best mee, het is maar wat je ervan maakt. In mijn relatie vond ik ook vaak dat ik op een houtje moest bijten, dus ben er alleen maar op vooruit gegaan.
En ook met partneralimentatie kan ik nu onafhankelijk leven, zonder hier een discussie te willen starten over partneralimentatie. Er zijn gewoon situaties waarin je daar recht op heb. Wel heb ik hierover mijn gevoel moeten bijbuigen richting verstand. Als ik partneralimentatie zou afwijzen doe ik mijn kinderen tekort en ik zie het dan ook als een gevolg van de zorgplicht naar elkaar die we aangegaan zijn bij het aangaan van het huwelijk.
woensdag 24 oktober 2007 om 17:05
Ik ben dat eigenlijk hier wel regelmatig tegengekomen, veelal verstopt onder vragen over partneralimentatie of scheidingen. Herinner me nog een eeuwigdurend topic over een vrouw die met schulden relatie aanging, en verwachtte er met winst van overwaarde uit te kunnen ? Nou ja, details weet ik niet meer.
Probleem is volgens mij vaakdat economisch zelfstandig wil zeggen dat je genoeg verdient om van te leven, niet dat je genoeg verdient om het huis, de autos, de vakanties, en alle luxe te houden die je gewend was.
Herinner mijn ex nog klagen dat ze 5 dagen moest gaan werken. Alsof dat iets abnormaals was.
Probleem is volgens mij vaakdat economisch zelfstandig wil zeggen dat je genoeg verdient om van te leven, niet dat je genoeg verdient om het huis, de autos, de vakanties, en alle luxe te houden die je gewend was.
Herinner mijn ex nog klagen dat ze 5 dagen moest gaan werken. Alsof dat iets abnormaals was.
woensdag 24 oktober 2007 om 17:19
Ik heb van vriendinnen ook gehoord dat ze niet scheiden omdat ze er financieel te veel op achteruit zouden gaan en/of omdat ze geen zin hebben om fulltime te werken...
Zelf ben ik, toen ik ging scheiden, fulltime gaan werken en heb geen ex-partneralimentatie gevraagd. Dat kon omdat de kinderen al ouder (pubers) waren.
Ik denk dat, zolang je je door redenen als financiën / moeten werken laat weerhouden om te scheiden, je nog niet ongelukkig genoeg bent in je huwelijk...
Zelf ben ik, toen ik ging scheiden, fulltime gaan werken en heb geen ex-partneralimentatie gevraagd. Dat kon omdat de kinderen al ouder (pubers) waren.
Ik denk dat, zolang je je door redenen als financiën / moeten werken laat weerhouden om te scheiden, je nog niet ongelukkig genoeg bent in je huwelijk...
woensdag 24 oktober 2007 om 23:22
Ze zullen er heus zijn...
Ik ben single, woon alleen en kan prima rondkomen in mijn eentje. Dat geeft me hoop voor de toekomst, ik weet immers al dat ik het kán.. en zal dus ook niet om financiële redenen in een relatie blijven.
Als je echter nooit onafhankelijk bent geweest (van het ouderlijk huis uit samenwonen, niet gewend in je eentje een inkomen te hebben, je eigen kosten te betalen etc) kan ik me ergens wel voorstellen dat financiën een belemmerende factor kunnen zijn bij een scheiding.
Maar de enige reden om bij elkaar te blijven? Dan blijft er wel verrekte weinig over :-).
Ik ben single, woon alleen en kan prima rondkomen in mijn eentje. Dat geeft me hoop voor de toekomst, ik weet immers al dat ik het kán.. en zal dus ook niet om financiële redenen in een relatie blijven.
Als je echter nooit onafhankelijk bent geweest (van het ouderlijk huis uit samenwonen, niet gewend in je eentje een inkomen te hebben, je eigen kosten te betalen etc) kan ik me ergens wel voorstellen dat financiën een belemmerende factor kunnen zijn bij een scheiding.
Maar de enige reden om bij elkaar te blijven? Dan blijft er wel verrekte weinig over :-).
donderdag 25 oktober 2007 om 02:20
Wat een onzin Petrokia! Stel je werkt 2 a 3 dagen en je gaat scheiden... dit gebeurt niet van de 1 op de andere dag snap je?! Als je echt wilt scheiden, dan houdt geld je wel even tegen misschien, maar uiteindelijk red je het daar niet mee en vervolgens ga je meer werken of een baan zoeken die meer verdient of je komt natuurlijk iemand tegen met wie je binnen een paar maanden samenwoont......
Zo simpel is het! Snap echt niet waar jij je druk om maakt?!
Zo simpel is het! Snap echt niet waar jij je druk om maakt?!
donderdag 25 oktober 2007 om 02:26
Ik zou dus (zeker met kleine kinderen) voor geen goud meer dan 3 dagen willen werken als het niet hoeft!! Alsof 5 dagen werken beter is dan 3 dagen werken??? Je bent en blijft een loonslaaf hoor hoe leuk je 't ook wilt verpakken voor jezelf. En uitdaging en sociaal contact enz. kun je ook prima uit een baan van 3 dagen halen!
donderdag 25 oktober 2007 om 08:11
Het geld was helaas voor mij één van de redenen om langer in mijn huwelijk te blijven dan goed was.
Ik had inmiddels een chronische ziekte gekregen waardoor het vrijwel onmogelijk was om meer te gaan werken.
Er waren meer (drog)redenen om te lang in dat huwlijk te blijven hangen.
Inmiddels ben ik 2 jaar gescheiden, het is geen vetpot (understatement), maar ik red het...! Maar mijn angst dat het financieel alsnog fout gaat is nog steeds groot aanwezig en erg realistisch.
donderdag 25 oktober 2007 om 08:16
Dat is ook de reden waarom ik dat niet wilde. Wel kinderalimentatie. Maar geen partneralimentatie. Ik wil het zelf redden, al gaat dat soms heel moeilijk wegens ziekte (en ik heb kinderen die extra zorg nodig hebben; bazen zijn daar ook niet zo blij mee) en zit ik net op bijstandsniveau.
Maar liever droog brood vreten dan afhankelijk zijn van een man als mijn ex!
Helaas duurde het te lang voor ik die stap durfde maken...
donderdag 25 oktober 2007 om 08:24
Klopt wel.
Op een gegeven moment was ik zo ongelukkig dat ik geen keus meer had.
Ik was echt doodsbang, zag de bijstand als een zwaard van Damocles boven me hangen. Plus het zeer realistische vooruitzicht om drie hoog achter terecht te komen (dit viel uiteindelijk wel mee, maar ik had veel geluk).
Wie gezond van lijf en leden is, en (niet onbelangrijk!) een goede kinderopvang kan regelen, kan geld niet als excuus gebruiken. Wie dat niet is of kan, heeft een probleem, maar zelfs dan is het mogelijk om te overleven. Kwestie van héél erg je leefgewoontes aanpassen. Niet meer shoppen, geen uitjes meer, vaak nee zeggen. Maar je krijgt iets heel moois terug: je zelfrespect en je vrijheid!
donderdag 25 oktober 2007 om 08:42
Ik sta met mijn oren te klapperen.... pártneralimentatie? Ik wist niet dat dat bestond. Even op google opgezocht, en ja, inderdaad, je kunt dus eisen(?) dat je ex je financieel onderhoudt.
Ongelooflijk...
Enerzijds biedt dat voor gescheiden moeders wel perspectieven, je zou dan parttime kunnen blijven werken en met partner- en kinderalimentatie toch kunnen rondkomen, maar dan nog...
Ik probeer het even vanuit de hoofdverdiener te bekijken... aardig lullig als je moet betalen voor het levensonderhoud van iemand die je het liefst in de stront ziet zakken...
Ongelooflijk...
Enerzijds biedt dat voor gescheiden moeders wel perspectieven, je zou dan parttime kunnen blijven werken en met partner- en kinderalimentatie toch kunnen rondkomen, maar dan nog...
Ik probeer het even vanuit de hoofdverdiener te bekijken... aardig lullig als je moet betalen voor het levensonderhoud van iemand die je het liefst in de stront ziet zakken...
