Werk & Studie
alle pijlers
'Vrouwen in topfuncties bedreigd door glazen klip'
dinsdag 30 oktober 2007 om 15:34
'Vrouwen in topfuncties bedreigd door glazen klip'
Uitgegeven: 30 oktober 2007 14:31
Laatst gewijzigd: 30 oktober 2007 14:35
GRONINGEN - Voor vrouwen die een topfunctie ambiëren, ligt niet alleen het glazen plafond op de loer, maar kan ook de 'glazen klip' roet in het eten gooien. Dat stelt professor Michelle Ryan, verbonden aan de Rijksuniversiteit Groningen (RuG) dinsdag.
Ryan onderzocht afgelopen jaren hoe het vrouwen die het glazen plafond wisten te doorbereken, verging. Ryan concludeerde dat veel vrouwen balanceren op een glazen klip, een term die door de onderzoekster zelf is bedacht.
"De klip is van glas, want deze vrouwen staan aan de top en kunnen er ondertussen elk moment vanaf vallen. Het is heel subtiel, want je ziet niet gelijk dat je op het randje balanceert", legt de wetenschapster uit.
Stress
Volgens Ryan hebben vrouwen die op de klip staan, veel te maken met stress waardoor de kans groter is dat ze bekritiseerd worden en falen.
-------------
Net gelezen op Nu.nl. Herkent iemand dit?
Uitgegeven: 30 oktober 2007 14:31
Laatst gewijzigd: 30 oktober 2007 14:35
GRONINGEN - Voor vrouwen die een topfunctie ambiëren, ligt niet alleen het glazen plafond op de loer, maar kan ook de 'glazen klip' roet in het eten gooien. Dat stelt professor Michelle Ryan, verbonden aan de Rijksuniversiteit Groningen (RuG) dinsdag.
Ryan onderzocht afgelopen jaren hoe het vrouwen die het glazen plafond wisten te doorbereken, verging. Ryan concludeerde dat veel vrouwen balanceren op een glazen klip, een term die door de onderzoekster zelf is bedacht.
"De klip is van glas, want deze vrouwen staan aan de top en kunnen er ondertussen elk moment vanaf vallen. Het is heel subtiel, want je ziet niet gelijk dat je op het randje balanceert", legt de wetenschapster uit.
Stress
Volgens Ryan hebben vrouwen die op de klip staan, veel te maken met stress waardoor de kans groter is dat ze bekritiseerd worden en falen.
-------------
Net gelezen op Nu.nl. Herkent iemand dit?
dinsdag 30 oktober 2007 om 22:18
Juist doordat vrouwen dit tegen zichzelf zeggen krijg je zulke situaties. Vrouwen zijn helemaal geen zeikerds! Het wordt tijd dat er eens echt naar vrouwen wordt geluisterd. En vrouwen moeten vooral dicht bij zichzelf blijven en zich niet vanalles laten aanpraten door ... (noem maar op: de politiek, de maatschappij, de man, enz.)
woensdag 31 oktober 2007 om 08:45
Eigenlijk ben ik het er wel mee eens. Als je echt zoveel voor je carrière wilt overhebben, moet je ook durven loslaten dat je overal perfect in moet zijn wbt balans werk & privé. Waar ik veel vrouwen mee zie kampen is het eeuwige schuldgevoel naar de kinderen toe als ze meer dan 3 dagen werken en dan man ook FT. Ik heb namelijk nog maar weinig mannen gehoord die het over hun schuldgevoel hebben naar kinderen en vrouw toe. Toch apart en dan hebben we het opeens niet over een glazen aanrecht?:
[...]
woensdag 31 oktober 2007 om 10:51
Ik vind dat er maar weinig informatie in het bericht staat.
Iedereen in een topfunctie heeft te maken met kritiek. Hoge bomen enzo. Alle mensen in topfuncties kunnen falen. De echte top bereik je namelijk door risico te nemen, en risico houdt in dat er een kans is dat het mis gaat. Mannen in topfuncties falen ook, en worden dan vaak naar een ongevaarlijke plek gepromoveerd.
Wat is er nou anders of erger bij vrouwen in topfuncties? Vinden vrouwen het soms erger om bekritiseerd te worden?
Iedereen in een topfunctie heeft te maken met kritiek. Hoge bomen enzo. Alle mensen in topfuncties kunnen falen. De echte top bereik je namelijk door risico te nemen, en risico houdt in dat er een kans is dat het mis gaat. Mannen in topfuncties falen ook, en worden dan vaak naar een ongevaarlijke plek gepromoveerd.
Wat is er nou anders of erger bij vrouwen in topfuncties? Vinden vrouwen het soms erger om bekritiseerd te worden?
woensdag 31 oktober 2007 om 10:59
Ik heb even wat meer informatie gezocht en het blijkt een beetje anders te zijn dan wat nu.nl er van gemaakt heeft:
"Een vrouw wordt vaak tot topmanager aangesteld wanneer het slecht gaat met de zaken. Anders gezegd, wanneer het risico op een mislukking het grootst is. Volgens de onderzoekers is de enige sluitende verklaring hiervoor seksisme. Zelfs mannen die zichzelf als pro-vrouw beschouwen, blijken er zich aan te bezondigen."
bron: VDAB magazine
Het onderzoek toont onder meer aan, dat vrouwelijke advocaten de hopeloze zaken krijgen, en vrouwelijke politici de onverkiesbare plaatsen.
Dit kan ik uit eigen ervaring wel onderschrijven. Ik werk met uitsluitend mannen. Als er problemen zijn, raad eens wie ze dan mag oplossen?
"Een vrouw wordt vaak tot topmanager aangesteld wanneer het slecht gaat met de zaken. Anders gezegd, wanneer het risico op een mislukking het grootst is. Volgens de onderzoekers is de enige sluitende verklaring hiervoor seksisme. Zelfs mannen die zichzelf als pro-vrouw beschouwen, blijken er zich aan te bezondigen."
bron: VDAB magazine
Het onderzoek toont onder meer aan, dat vrouwelijke advocaten de hopeloze zaken krijgen, en vrouwelijke politici de onverkiesbare plaatsen.
Dit kan ik uit eigen ervaring wel onderschrijven. Ik werk met uitsluitend mannen. Als er problemen zijn, raad eens wie ze dan mag oplossen?
woensdag 31 oktober 2007 om 17:29
Het zou kunnen dat sommige vrouwen genoegen nemen met werk dat minder kans biedt op succes. Zou kunnen. Vrouwen die aan de top staan zijn dat stadium echter allang voorbij zijn. Die hebben zichzelf al bewezen. Als je de oorzaak voor je eigen falen bij de buitenwereld legt zul je sowieso nooit de top halen. Je houdt dan wel voldoende tijd over om deel te nemen aan dit soort onderzoekjes. Eens met Krengiserweer: vrouwen moeten niet zo zeuren.
donderdag 1 november 2007 om 10:16
Ook ik ben het eens met Wuiles en Krengiserweer. Hup, niet zeuren. Gaan met die banaan. Falen en vallen (van je klif) hoort erbij. Als je nooit faalt dan werk je waarschijnlijk onder je niveau. Al dit soort glazen kliffen en plafonds is maar wat je er zelf van maakt. Prima onderzoek dit, maar geen excuus om gewoon te bereiken wat je wil bereiken.
donderdag 1 november 2007 om 11:24
Was het maar zo makkelijk, gewoon niet zeuren vrouwen, af en toe op je bek gaan, maar vooral blijven doorzetten. Hoe komt het dan dat in Nederland vrouwen nog steeds sterk ondervertegenwoordigd zijn in bestuurlijke en hogere functies, zowel in het bedrijfsleven als bij de overheid? En hoe komt het dat Nederland lange tijd achter liep op andere landen wat betreft deelname van vrouwen aan betaalde arbeid? Die achterstand is inmiddels ingehaald, maar ook in organisaties waar relatief veel vrouwen werken, bereiken ze vaak niet de hogere functies omdat er (onzichtbare) barrières hun ontwikkeling en doorstroom belemmeren.
Er zitten o.a. nog steeds te weinig vrouwen in topfunctie vanwege b.v. de selectieprocedures en criteria. Bij selectie wordt meestal een afspiegelingscriterium en een deskundigheidscriterium gehanteerd. Om een deskundige te worden moet men over de nodige kennis beschikken. Om aan deze kennis te komen moet men ervaring opdoen. De opleiding en het werk van een deskundige eisen veel aandacht en beschikbare tijd, niet alleen van de deskundige maar ook van de gezinsleden wordt verwacht dat ze beschikbaar zijn voor het verrichten van ondersteunende werkzaamheden. Voor veel vrouwen is het niet makkelijk om een deskundige te worden omdat ze voor kinderen moeten zorgen, het huishouden moeten doen of zich niet eenzijdig kunnen richten op een carrière. Ook het afspiegelingscriterium zorgt voor de nodige problemen. Er wordt gestreefd naar vijftig procent vrouwen, maar dit percentage wordt vaak niet gehaald. Dit komt door de hoge eisen die men stelt aan vrouwen. Men wil vrouwen van kwaliteit. De criteria waaraan een vrouw moeten voldoen zijn zo zwaar dat de vrouw die zij zoeken een schaap met vijf poten moet zijn wil zij toegelaten worden.
donderdag 1 november 2007 om 14:12
Vraag me ook af waarom jullie er zo makkelijk van uitgaan dat vrouwen zeuren (en mannen blijkbaar niet). Zijn vrouwen per definitie zeurderiger, minder doorzetters? Ook een stereotype, dacht ik zo.
Ik was gister nog op een training voor bedrijven die willen groeien. Alle deelnemers waren mannen, de organisatoren waren mannen en de trainers waren mannen. Ik was de enige vrouw. Waar waren jullie allemaal, thuis aan het zeuren?
Ik was gister nog op een training voor bedrijven die willen groeien. Alle deelnemers waren mannen, de organisatoren waren mannen en de trainers waren mannen. Ik was de enige vrouw. Waar waren jullie allemaal, thuis aan het zeuren?
vrijdag 2 november 2007 om 00:09
Er was hier laatst nog een topic van een studerende dame, die nu al wist dat ze straks hooguit 3 dagen wilde blijven werken. Voor vrouwen is het kennlijk volkomen geaccepteerd en normaal dat ze ook zichzelf dus niet zien als volwaardig werkend mens, want sja in 24 uur is het moeilijk carriere maken.
Bij de meeste horgere functies wordt toch verwacht dat je meer dan fulkltime beschikbaar bentn en dat je ook behoorlijk stressbestendig moet zijn. Veel vrouwen kiezen er bewust voor om niet in dat soort functies te werken, vanwege de combinatie met zorg. Keerzijde van die keuzemogelijkheid is dat vrouwen ook nog steeds niet voor vol worden aangezien. Voor een groot deel hebben vrouwen dat dus ook aan zichzelf te wijten.
En dan kun je wel gaan zitten miepen over glazen klip en glazen plafond, maar als je echt wilt en je gaat ervoor, kom je als vrouw evengoed in een topfunctie als een man. alleen de meeste vrouwen hebben blijkbaar liever een wat makkelijker bantje, zodat ze thuyis kunnen zijn met een kopje thee voor de kids, en omdat ze niet tegen de kritiek van andere vrouwen kunnen dat ze ontaarde moeders zijn duie huun kinderen alleen hebben omdat ze zo leuk staan op de achterbank van de PC-Hoofttractor, als je het waagt om als vrouw met kinderen fulltime te werken. Terwijl het volkomen normaal is als pappa 60-70 uur per week werkt als dat goed is voor zijn carriere.
Bij de meeste horgere functies wordt toch verwacht dat je meer dan fulkltime beschikbaar bentn en dat je ook behoorlijk stressbestendig moet zijn. Veel vrouwen kiezen er bewust voor om niet in dat soort functies te werken, vanwege de combinatie met zorg. Keerzijde van die keuzemogelijkheid is dat vrouwen ook nog steeds niet voor vol worden aangezien. Voor een groot deel hebben vrouwen dat dus ook aan zichzelf te wijten.
En dan kun je wel gaan zitten miepen over glazen klip en glazen plafond, maar als je echt wilt en je gaat ervoor, kom je als vrouw evengoed in een topfunctie als een man. alleen de meeste vrouwen hebben blijkbaar liever een wat makkelijker bantje, zodat ze thuyis kunnen zijn met een kopje thee voor de kids, en omdat ze niet tegen de kritiek van andere vrouwen kunnen dat ze ontaarde moeders zijn duie huun kinderen alleen hebben omdat ze zo leuk staan op de achterbank van de PC-Hoofttractor, als je het waagt om als vrouw met kinderen fulltime te werken. Terwijl het volkomen normaal is als pappa 60-70 uur per week werkt als dat goed is voor zijn carriere.
vrijdag 2 november 2007 om 09:11
Elke keer als een dergelijk topic wordt geopend valt het me op: vrouwen zijn niet solidair met elkaar. De fulltimers komen de parttimers vertellen dat ze "er niet voor gaan", en dat het hun schuld is dat vrouwen minder verdienen en in mindere functies terecht komen. De parttimers en thuisblijvers komen de fulltimers vertellen dat ze strebers zijn, of ontaarde moeders die niet van hun gezin kunnen genieten. De werk-moeders liggen overhoop met de thuisblijf-moeders: de werkende moeders geven tenminste het goede voorbeeld en de thuisblijvende zijn er tenminste altijd als kind ze nodig heeft. Helemaal feest wordt het als er zich dan ook nog een paar arbeidsongeschikten mee komen bemoeien om te zeggen dat beide partijen niet moeten miepen slash zeuren.
Vrouwen lijken wel altijd klaar te staan om op hun seksegenoten af te geven. Waarom is dat toch? Het is natuurlijk wel lekker veilig: als het allemaal eigen schuld is van die andere stomme vrouwen, dan hoef je zelf niks te veranderen.
Wat mij nou zo leuk lijkt, is als er hier een topic is over een misstand waar vrouwen mee te maken krijgen - ongelijke beloning, slechte kinderopvang, glazen plafond etc - dat we dan met z'n allen kijken: wat kunnen we er aan doen. Fulltimers, parttimers, thuisblijvers, proberen verder te kijken dan je eigen situatie en kijken of we er samen invloed op uit kunnen oefenen.
(dream on, korenwolf...)
Vrouwen lijken wel altijd klaar te staan om op hun seksegenoten af te geven. Waarom is dat toch? Het is natuurlijk wel lekker veilig: als het allemaal eigen schuld is van die andere stomme vrouwen, dan hoef je zelf niks te veranderen.
Wat mij nou zo leuk lijkt, is als er hier een topic is over een misstand waar vrouwen mee te maken krijgen - ongelijke beloning, slechte kinderopvang, glazen plafond etc - dat we dan met z'n allen kijken: wat kunnen we er aan doen. Fulltimers, parttimers, thuisblijvers, proberen verder te kijken dan je eigen situatie en kijken of we er samen invloed op uit kunnen oefenen.
(dream on, korenwolf...)
vrijdag 2 november 2007 om 14:40
Ja klopt, maar dat is het punt niet. Ik vind sowieso dat vrouwen dezelfde keuzevrijheid moeten hebben als mannen (en andersom natuurlijk ook). Waar het om gaat is dat als een vrouw in aanmerking wil komen voor een topfunctie zij zich aan de regels/criteria moeten houden die door mannen zijn bedacht of opgesteld. Er wordt dus door een mannelijke bril naar vrouwen gekeken. Mannen zoeken bij de selectie vaak klonen van zichzelf, dat is al uit meerdere onderzoeken gebleken.
vrijdag 2 november 2007 om 14:47
Vrouwen willen niet naar de top. En misschien hebben ze gelijk ook.
Laatst hoorde ik weer een knap staaltje positieve discriminatie van het kabinet: meer vrouwen aan de top. Net zo idioot als meer negers of meer Marrokanen.
Vrouwen bonken op alle deuren als het om rechten gaat, maar als het over plichten gaat trekken ze een pruillip. Het staat vrouwen vrij om te promoveren in iedere tak van de wetenschap, te studeren wat ze willen. Maar vaak verstranden ze in het moederschap. Van mij mogen ze, maar wel zelf voor je kind zorgen. Niet de gemeenschap willen laten opdraaien.
Laatst hoorde ik weer een knap staaltje positieve discriminatie van het kabinet: meer vrouwen aan de top. Net zo idioot als meer negers of meer Marrokanen.
Vrouwen bonken op alle deuren als het om rechten gaat, maar als het over plichten gaat trekken ze een pruillip. Het staat vrouwen vrij om te promoveren in iedere tak van de wetenschap, te studeren wat ze willen. Maar vaak verstranden ze in het moederschap. Van mij mogen ze, maar wel zelf voor je kind zorgen. Niet de gemeenschap willen laten opdraaien.
vrijdag 2 november 2007 om 15:10
Ja zeker, maar helaas is het in 90% van de gezinnen nog steeds zo dat de vrouw toch de grootste zorg heeft voor de kinderen en het gezin. De meeste vrouwen hebben dus eigenlijk twee banen, dit zou ook kunnen verklaren waarom veel vrouwen er uiteindelijk toch voor hun kinderen kiezen. Verder is het ook nog steeds zo dat de vrouw vaak minder verdient dan de man, dus als een van de twee z'n baan op moet geven, dan is dat meestal de vrouw. Daarbij komt dat er nog steeds vreemd tegen mannen wordt aangekeken die ervoor kiezen om huisman te worden.
In Nederland is het in tegenstelling tot andere Westerse landen nog steeds niet goed geregeld als het gaat om kinderopvang, ouderverlof, zwangerschapsverlof en deeltijdwerk voor vrouwen/mannen. Nederlandse vrouwen zijn echt niet anders dan andere westerse vrouwen, dus ik vind het een beetje vreemd om te stellen dat ze gewoon minder moeten zeuren e.d.
Ik denk trouwens ook dat als de juiste randvoorwaarden worden geschapen, het voor veel vrouwen een stuk makkelijker en aantrekkelijker zou worden een topfunctie te vervullen. Verder denk ik dat het ook wel een uitdaging zal zijn voor veel werkgevers om de vrouwen die al een topfunctie hebben, te houden. Uit eerder onderzoek is b.v. gebleken dat vrouwen het nooit goed kunnen doen, juist omdat er door en mannelijke bril naar hen wordt gekeken. Als ze zich als vrouw gedragen, zijn ze te soft en als ze zich als man gedragen, zijn ze een bitch.
Eigenlijk komt dat aardig overeen met hoe men naar vrouwen kijkt in de maatschapij. Als vrouw doe je het eigenlijk nooit goed en dat ligt natuurlijk volgens sommige gewoon aan henzelf. Zeggen ze dat trouwens ook niet over allochtonen, WAO-érs, gehandicapten e.d?
vrijdag 2 november 2007 om 15:24
Bedrijven waar er meer vrouwen in de top zitten presteren beter en maken meer winst. En ik vind het niet raar dat in een samenleving die niet alleen maar bestaat uit mannen, er ook plaats moet zijn voor vrouwen, negers, Marrokanen (volgens mij ook gewoon Nederlander) aan de top. En ja, ik vind dat in het kader van positieve discriminatie, er bij GELIJKE GESCHIKTHEID best de voorkeur mag worden gegeven aan een vrouw, allochtoon enz. omdat deze groepen nog steeds ondervertegenwoordigd zijn in topfuncties.
Volgens mij heeft de gemeenschap er ook baat bij dat er kinderen worden geboren en opgevoed. En ja, de natuur heeft nu eenmaal bepaald dat het de vrouw is die zwanger wordt en kinderen baart.
vrijdag 2 november 2007 om 15:52
Ja klopt, maar dat is het punt niet. Ik vind sowieso dat vrouwen dezelfde keuzevrijheid moeten hebben als mannen (en andersom natuurlijk ook).
Ik denk eigenlijk dat vrouwen jist meer keuzevrijheid hebben dan mannen, want als een man ervoor zou kiezen om fulltime te gaan huisvaderen, zou dat door zijn omgeving nog veel minder geaccepteerd worden. En een man die ervoor kiest om een of twee dagen minder te gaan werken zal nog veel minder snel voor een hogere functie in aanmerking komen, juist omdat het van een vrouw veel meer geaccepterd en ook verwacht wordt dat ze geen 40 uur draait ( laat staan 60/70). Voor een topfunctie in het bedrijfsleven moet je zulke uren wilklen maken, ongeacht of je vrouw of man bent. en wil je dant niet, dan krijg je die functie ook niet.
Waar het om gaat is dat als een vrouw in aanmerking wil komen voor een topfunctie zij zich aan de regels/criteria moeten houden die door mannen zijn bedacht of opgesteld. Er wordt dus door een mannelijke bril naar vrouwen gekeken. Mannen zoeken bij de selectie vaak klonen van zichzelf, dat is al uit meerdere onderzoeken gebleken.[/quote]
Ja maar waarom is dat raar of oneerlijk. vrouwen kijken toch ook met een "vrouwenbril"naar mannen en vrouwen?
Ik denk eigenlijk dat vrouwen jist meer keuzevrijheid hebben dan mannen, want als een man ervoor zou kiezen om fulltime te gaan huisvaderen, zou dat door zijn omgeving nog veel minder geaccepteerd worden. En een man die ervoor kiest om een of twee dagen minder te gaan werken zal nog veel minder snel voor een hogere functie in aanmerking komen, juist omdat het van een vrouw veel meer geaccepterd en ook verwacht wordt dat ze geen 40 uur draait ( laat staan 60/70). Voor een topfunctie in het bedrijfsleven moet je zulke uren wilklen maken, ongeacht of je vrouw of man bent. en wil je dant niet, dan krijg je die functie ook niet.
Waar het om gaat is dat als een vrouw in aanmerking wil komen voor een topfunctie zij zich aan de regels/criteria moeten houden die door mannen zijn bedacht of opgesteld. Er wordt dus door een mannelijke bril naar vrouwen gekeken. Mannen zoeken bij de selectie vaak klonen van zichzelf, dat is al uit meerdere onderzoeken gebleken.[/quote]
Ja maar waarom is dat raar of oneerlijk. vrouwen kijken toch ook met een "vrouwenbril"naar mannen en vrouwen?
vrijdag 2 november 2007 om 18:55
[quote]:
Ik denk eigenlijk dat vrouwen jist meer keuzevrijheid hebben dan mannen, want als een man ervoor zou kiezen om fulltime te gaan huisvaderen, zou dat door zijn omgeving nog veel minder geaccepteerd worden. En een man die ervoor kiest om een of twee dagen minder te gaan werken zal nog veel minder snel voor een hogere functie in aanmerking komen, juist omdat het van een vrouw veel meer geaccepterd en ook verwacht wordt dat ze geen 40 uur draait ( laat staan 60/70). Voor een topfunctie in het bedrijfsleven moet je zulke uren wilklen maken, ongeacht of je vrouw of man bent. en wil je dant niet, dan krijg je die functie ook niet.
Dat vrouwen meer keuzevrijheid hebben dan mannen zie ik toch anders. De praktijk wijst uit dat heel veel eenoudergezinnen uit een vrouw+kind(deren) bestaat. En in de meeste gevallen worden kinderen aan de moeder toegewezen bij een scheiding. Dit gegeven leidt ertoe dat helaas nog heel veel vrouwen en in mindere mate mannen worden beperkt in hun keuzevrijheid. Het is daarom misschien maatschappelijk gezien wat meer geaccepteerd dat vrouwen in deeltijd werken of alleen voor de kinderen zorgen. Ik ben het helemaal met je eens dat het ook voor mannen gebruikelijker zou moeten worden om part-time te werken of huisman te worden. Daarom is het zo belangrijk dat er ook vrouwen in topfunctie werken, zodat het steeds meer ingeburgerd raakt dat een man de zorgtaken op zich neemt, terwijl vrouwlief carriere maakt. Nu is het vaak zo dat de man carriere kan maken omdat vrouwlief thuis alles regelt (uitzonderingen daargelaten).
Of vrouwen ook met een "vrouwenbril"naar mannen kijken weet ik eerlijk gezegd niet. Het zou ook niet ter zake doen als er net zoveel vrouwen in topfuncties zaten als mannen, want dan zou er een soort van evenwicht zijn. Dan zouden die vrouwen vanwege hun kloongedrag ook meer vrouwen aantrekken. Maar helaas, dat is dus juist niet de realiteit.
Ik denk eigenlijk dat vrouwen jist meer keuzevrijheid hebben dan mannen, want als een man ervoor zou kiezen om fulltime te gaan huisvaderen, zou dat door zijn omgeving nog veel minder geaccepteerd worden. En een man die ervoor kiest om een of twee dagen minder te gaan werken zal nog veel minder snel voor een hogere functie in aanmerking komen, juist omdat het van een vrouw veel meer geaccepterd en ook verwacht wordt dat ze geen 40 uur draait ( laat staan 60/70). Voor een topfunctie in het bedrijfsleven moet je zulke uren wilklen maken, ongeacht of je vrouw of man bent. en wil je dant niet, dan krijg je die functie ook niet.
Dat vrouwen meer keuzevrijheid hebben dan mannen zie ik toch anders. De praktijk wijst uit dat heel veel eenoudergezinnen uit een vrouw+kind(deren) bestaat. En in de meeste gevallen worden kinderen aan de moeder toegewezen bij een scheiding. Dit gegeven leidt ertoe dat helaas nog heel veel vrouwen en in mindere mate mannen worden beperkt in hun keuzevrijheid. Het is daarom misschien maatschappelijk gezien wat meer geaccepteerd dat vrouwen in deeltijd werken of alleen voor de kinderen zorgen. Ik ben het helemaal met je eens dat het ook voor mannen gebruikelijker zou moeten worden om part-time te werken of huisman te worden. Daarom is het zo belangrijk dat er ook vrouwen in topfunctie werken, zodat het steeds meer ingeburgerd raakt dat een man de zorgtaken op zich neemt, terwijl vrouwlief carriere maakt. Nu is het vaak zo dat de man carriere kan maken omdat vrouwlief thuis alles regelt (uitzonderingen daargelaten).
Of vrouwen ook met een "vrouwenbril"naar mannen kijken weet ik eerlijk gezegd niet. Het zou ook niet ter zake doen als er net zoveel vrouwen in topfuncties zaten als mannen, want dan zou er een soort van evenwicht zijn. Dan zouden die vrouwen vanwege hun kloongedrag ook meer vrouwen aantrekken. Maar helaas, dat is dus juist niet de realiteit.
vrijdag 2 november 2007 om 21:45
De ambitie is er niet, ik zie het op m'n werk. Heel veel leuke, jonge meiden komen er binnen, waarvan ik binnen een minuut al zie: 'jij wordt binnen een paar jaar broeds en gaat voor een deeltijdbaantje'. Doodzonde, ze hebben de capaciteiten wel, maar hoeven niet zo nodig. Het glazen plafond is er niet, dus ook niet de glazen klip.
