Kinderen
alle pijlers
opvoeding ; niet zó belangrijk
donderdag 22 november 2007 om 12:46
Iedereen doet het anders, vindt andere dingen belangrijk .
Sommigen zijn erg gebrand op het leren spreken met twee woorden , op het alles leren eten , op het bijbrengen van liefde voor cultuur / dieren / boeken , op het aanleren van goede smaak ( ? ) ......... heb jij weleens dat je bij de opvoeding van andere mensen denkt : nou, dat boeit mij geen $%#@ ? En wat ís dat dan ?
Sommigen zijn erg gebrand op het leren spreken met twee woorden , op het alles leren eten , op het bijbrengen van liefde voor cultuur / dieren / boeken , op het aanleren van goede smaak ( ? ) ......... heb jij weleens dat je bij de opvoeding van andere mensen denkt : nou, dat boeit mij geen $%#@ ? En wat ís dat dan ?
blijfgewoonbianca wijzigde dit bericht op 22-11-2007 22:52
Reden: had niemand even kunnen melden dat "gebrandt "niet kán ?
Reden: had niemand even kunnen melden dat "gebrandt "niet kán ?
% gewijzigd
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 22 november 2007 om 14:08
Hmmm... Ik denk dat ik het kunnen bespelen van een instrument (tot op zekere hoogte naar keuze van kind) wel een onderdeel van de opvoeding vind. En als kind bijvoorbeeld op gitaarles of pianoles wil, prima, maar dan wordt er dus ook geoefend iedere dag, en we stoppen er pas na een cursus/jaar weer mee, en niet na twee keer al weer. Het zou ook niet iets zijn wat zoon meteen zal moeten als hij vier is, maar pas als hij ouder is.
En tenminste 1 basiscursus dansles... Bruiloften en partijen bij mijn familie hebben altijd een bandje, en zeker het eerste deel van de avond heeft het alleen maar zin om de dansvloer op te gaan als je de quickstep kunt. Ik vind het alleen maar een voordeel hebben, als je het kunt.
donderdag 22 november 2007 om 14:16
Mijn schoonmoeder is ervan overtuigd dat ik mijn van 7 zoon gepusht heb om te gaan paardrijden, omdat ik vroeger zelf heel veel heb gereden. En dat het arme kind nu elke zaterdag tegen zijn zin op een pony zit. Maar hij kwam er echt zelf mee en vind het vreselijk leuk, ondanks het feit dat ze in de klas af en toe een beetje gniffelen omdat hij op een meisjessport zit en hij regelmatig moet trakteren omdat hij van zijn pony is gekukeld.
Hij moest wel van ons na het halen van zijn zwemdiploma's een sport kiezen, hij is een echte boekenwurm en liever lui dan moe, met neiging tot dik-worden, dus lichaamsbeweging is geen overbodige luxe, maar als hij had willen voetballen of tennissen of wat dan ook, had dat ook gemogen.
En dankzij hem ben ik ook weer begonnen met rijden, kunnen we over een tijdje gezellig buitenritten maken.
Hij moest wel van ons na het halen van zijn zwemdiploma's een sport kiezen, hij is een echte boekenwurm en liever lui dan moe, met neiging tot dik-worden, dus lichaamsbeweging is geen overbodige luxe, maar als hij had willen voetballen of tennissen of wat dan ook, had dat ook gemogen.
En dankzij hem ben ik ook weer begonnen met rijden, kunnen we over een tijdje gezellig buitenritten maken.
donderdag 22 november 2007 om 14:20
Mijn ouders wilden mij ook altijd op dansles hebben, ik wilde beslist niet. Om te zorgen dat ik mijn diploma's haalde dreigden ze met dansles als ik zou zakken. Ik ben dus braaf geslaagd
.Maar heb ze wel beloofd dat ik op dansles zou gaan als ik zou gaan trouwen, in de overtuiging dat ik dat toch nooit zou doen. Maar toen ik toch ging trouwen heb ik idd dansles genomen, met een enorme buik, kind leek het wel leuk te vinden.
donderdag 22 november 2007 om 14:29
Van de gedachte aan sport alleen word ik al moe.... maar ik ben wel moeder van twee topsporters.
Heb ze nooit echt gepusht, maar ze zijn er ahw ingerold.
Na twee jaar kan ik trouwens wel zeggen dat het voor de ouders net zo goed topsport is als voor de kinderen, we hoeven nooit meer na te denken wat we het weekend gaan doen en we komen nog eens ergens!
Heb ze nooit echt gepusht, maar ze zijn er ahw ingerold.
Na twee jaar kan ik trouwens wel zeggen dat het voor de ouders net zo goed topsport is als voor de kinderen, we hoeven nooit meer na te denken wat we het weekend gaan doen en we komen nog eens ergens!
donderdag 22 november 2007 om 18:49
Herkenbaar, mijn familie is ook van de dansjes, ikke dus niet/nooit. Had er geen zin in, vond en vind het nog steeds iets heel suffigs. Ik heb altijd geweigerd om op dansles te gaan tot groot verdriet van mijn moeder. Juist door dat vreselijke gedram van mams en tantes ging ik op zeker moment maar niet meer naar die 'gezellige' bruiloften. (ik dans wel, op dansfeesten)
donderdag 22 november 2007 om 19:01
in dwingen van dingen geloof ik niet zo, werkte bij mij vroeger echt voor geen meter, heb stelselmatig muziekles en dansles geweigerd... (vond dat dat dansen echt sooo suf, en die had ruzie met die, want die was verliefd op die, ezenz enz, zag me daar echt niet tuusen staan!)
wel moet er straks na het zwemmen een sport worden gekozen... ik wil graag judo, dus kind zal vast wel op voetballuh willen
wel moet er straks na het zwemmen een sport worden gekozen... ik wil graag judo, dus kind zal vast wel op voetballuh willen
donderdag 22 november 2007 om 20:12
Zowel mijn man als ik hebben geen verstand van voetballen, maar beide jongens zijn fanatieke voetballers. En inderdaad, we staan langs de lijn, rijden zo nu en dan heen en weer. Ik had na de zwemlessen nog mijn hoop op judo of hockey gevestigd, maar het werd voetbal. En het valt reuze mee voor mij als voormalig anti-voetbalvrouw!! Als het tenminste niet te koud en nat is.:
[...]
Haha, en dan kun je inderdaad lekker op zaterdagochtend om 9 uur op een winderig veld gaan staan...
Da´s hier ook mijn vrees...
donderdag 22 november 2007 om 21:27
Na de (warme) zwemlessen hoop ik toch zó op vervolgens een overdekte sport, gymmen/turnen ofzo.
Scouting zijn ze toch ook al lekker buiten ? Gun mama het dan dat ze niet ook nog op het voetbalveld moet staan. Zaterdags wordt hier altijd voetbal gespeeld, nu maar hopen dat scouting óók op zaterdag is.
En ga maar lekker mee op scoutingkamp, hebben papa&mama vrij.
Nu klinkt het misschien of we snel van onze kleuter af willen, maar het is tot nu toe omgekeerd, we hebben zelfs nog nooit een oppas besteld voor 's avonds. Minstens één van ons is saai thuis. Klaar.
Scouting zijn ze toch ook al lekker buiten ? Gun mama het dan dat ze niet ook nog op het voetbalveld moet staan. Zaterdags wordt hier altijd voetbal gespeeld, nu maar hopen dat scouting óók op zaterdag is.
En ga maar lekker mee op scoutingkamp, hebben papa&mama vrij.
Nu klinkt het misschien of we snel van onze kleuter af willen, maar het is tot nu toe omgekeerd, we hebben zelfs nog nooit een oppas besteld voor 's avonds. Minstens één van ons is saai thuis. Klaar.
donderdag 22 november 2007 om 21:53
@ BGB: jij hebt altijd leuke en interessante topics, echt om over na te denken.
Op een sport 'doen' omdat paps of mams het leuk vindt? No way. Ja, ik geef toe, ik zou het leuk vinden als hij gaat tennissen (doe het zelf ook), want ik heb nul-komma-nul affiniteit met bijv. voetbal of hockey. Ik vind het niet leuk, begrijp er geen hol van en zie mezelf dan ook echt niet 's ochtends om 8 uur langs de zijlijn staan.
Echter, als hij heel graag wil voetballen dan leg ik hem geen strobreed in de weg. Muziekinstrument? Schoonfamilie is daar intensief mee bezig en hij krijgt dat regelmatig mee. Het lijkt hem 'ook wel leuk' maar een paar weken later toch maar niet, haha.
Wat ik wel belangrijk vind is: handen wassen na wc-bezoek, het zeggen van alsjeblieft en dankjewel, geen huh? maar, wat zeg je/zegt u? niet met de schoenen op de bank, niet met de hand zijn hoofd ondersteunen tijdens het eten, met mond dicht eten (niets zo vies als een halve koe nog eens geherkouwd zien worden), als iemand hallo zegt dat ook terug doet.
Het stimuleren van je kind houd voor mij in ook regelmatig vragen naar zijn/haar belevenissen, wat gaat er in dat kinderkoppie om. Zo kom je erachter waar de interesses liggen. Vandaar uit kun je mss wat gaan sturen.
Verder zijn wij met ons tweetjes ongelooflijk lui in het weekend, met name de ochtenden. Gewoon lekker aanrommelen, heerlijk. Niets moet, lekker ontspannen. Zogezegd 'onze' tijd want daar komt het doordeweek jammer genoeg minder vaak van.
Op een sport 'doen' omdat paps of mams het leuk vindt? No way. Ja, ik geef toe, ik zou het leuk vinden als hij gaat tennissen (doe het zelf ook), want ik heb nul-komma-nul affiniteit met bijv. voetbal of hockey. Ik vind het niet leuk, begrijp er geen hol van en zie mezelf dan ook echt niet 's ochtends om 8 uur langs de zijlijn staan.
Echter, als hij heel graag wil voetballen dan leg ik hem geen strobreed in de weg. Muziekinstrument? Schoonfamilie is daar intensief mee bezig en hij krijgt dat regelmatig mee. Het lijkt hem 'ook wel leuk' maar een paar weken later toch maar niet, haha.
Wat ik wel belangrijk vind is: handen wassen na wc-bezoek, het zeggen van alsjeblieft en dankjewel, geen huh? maar, wat zeg je/zegt u? niet met de schoenen op de bank, niet met de hand zijn hoofd ondersteunen tijdens het eten, met mond dicht eten (niets zo vies als een halve koe nog eens geherkouwd zien worden), als iemand hallo zegt dat ook terug doet.
Het stimuleren van je kind houd voor mij in ook regelmatig vragen naar zijn/haar belevenissen, wat gaat er in dat kinderkoppie om. Zo kom je erachter waar de interesses liggen. Vandaar uit kun je mss wat gaan sturen.
Verder zijn wij met ons tweetjes ongelooflijk lui in het weekend, met name de ochtenden. Gewoon lekker aanrommelen, heerlijk. Niets moet, lekker ontspannen. Zogezegd 'onze' tijd want daar komt het doordeweek jammer genoeg minder vaak van.
donderdag 22 november 2007 om 22:08
Wat ik allemaal niet belangrijk vind????? Heel veel.
Bord leeg eten, aan tafel blijven zitten, sport, muziek, buiten spelen, enz. enz. enz. Eigenlijk vind ik veel dingen onbelangrijk.
Mijn kinderen leren dat er mensen zijn die het belangrijk vinden dat je aan tafel blijft zitten totdat iedereen uitgegeten is. Als we bij zulke mensen op bezoek zijn doen ze dat dus braaf. Thuis vind ik het totaal oninteressant. Evenals met mes en vork eten. En nog zo'n tig dingetjes.
Bord leeg eten, aan tafel blijven zitten, sport, muziek, buiten spelen, enz. enz. enz. Eigenlijk vind ik veel dingen onbelangrijk.
Mijn kinderen leren dat er mensen zijn die het belangrijk vinden dat je aan tafel blijft zitten totdat iedereen uitgegeten is. Als we bij zulke mensen op bezoek zijn doen ze dat dus braaf. Thuis vind ik het totaal oninteressant. Evenals met mes en vork eten. En nog zo'n tig dingetjes.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 22 november 2007 om 22:30
Solomio......als je én niet-buiten spelen oké vindt én niet sporten ook..... naar mijn idee " stimuleer " je dan slechte motoriek ( gymles op school zijn nou ook weer niet zo vaak en intensief ) en zwaarlijvigheid........of ben je dan wel weer erg op voeding ? Kinderen die vaak buitenspelen hebben het bijv. ook minder snel koud......
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
donderdag 22 november 2007 om 22:34
donderdag 22 november 2007 om 22:37
Dan mogen mijn kinderen nooit meer buiten spelen, die hebben het nooit koud. En ik probeer zwaarlijvigheid te voorkomen door ze goede eetgewoontes aan te leren. Dus vooral niet het gedwongen je bord leeg eten, maar voelen wanneer je genoeg hebt. Ze zijn allebei slank, itt tot ikzelf, want ik voel niet wanneer ik genoeg heb.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
donderdag 22 november 2007 om 22:42
O ja, en ik speelde vroeger vaak buiten en ik zat op sport, maar motorisch ben ik nog steeds een hark. Ik weet niet hoor, volgens mij zouden meer mensen zich es wat minder druk moeten maken over een aantal zaken. Over andere zaken zouden mensen zich dan wat mij betreft wel weer wat drukker mogen maken.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 24 november 2007 om 09:21
Ik snap nooit zo goed als mensen overduidelijk niet om de kleding van hun kind geven. Kinderen in heel vieze kapotte kleding. Onder de vlekken.
Maar ook kinderen in zwaar gedateerde duidelijk zeer oude kleding.
Behalve als ze buiten ravotten natuurlijk, dan snap ik het wel,maar gewoon naar school, de stad of zelfs een feestje of bruiloft.
Ik ben merk-gek en mijn kinderen hebben alleen dure merkkleding (waar ze overigens gewoon mee mogen ravotten) en dat is mijn probleem, dat hoeft echt absoluut niet. Maar schone hele kleding moet toch geen probleem zijn?
Niet iedereen heeft het breed ,maar een paar kledingstukken van Zeeman kunnen al heel net en leuk staan, ik snap dus niet dat er ouders zijn die nieuwe schone hele kleding van Zeeman oid al te veel vinden.
Maar ook kinderen in zwaar gedateerde duidelijk zeer oude kleding.
Behalve als ze buiten ravotten natuurlijk, dan snap ik het wel,maar gewoon naar school, de stad of zelfs een feestje of bruiloft.
Ik ben merk-gek en mijn kinderen hebben alleen dure merkkleding (waar ze overigens gewoon mee mogen ravotten) en dat is mijn probleem, dat hoeft echt absoluut niet. Maar schone hele kleding moet toch geen probleem zijn?
Niet iedereen heeft het breed ,maar een paar kledingstukken van Zeeman kunnen al heel net en leuk staan, ik snap dus niet dat er ouders zijn die nieuwe schone hele kleding van Zeeman oid al te veel vinden.
