Relaties
alle pijlers
Hoe gaat een bedrogen vrouw verder met haar partner?
dinsdag 4 december 2007 om 14:24
Ik heb hier al eens eerder een topic over "vergeven, hoe doe je dat?" geplaatst.
Mijn partner heeft me belazerd, kort gezegd is vreemdgegaan.
Ik heb het hem proberen vergeven, maar dat lukt me niet. Ik kan het simpelweg niet, omdat ik vind dat hij mijn vertrouwen teveel geschonden heeft. Ik heb het wel geprobeerd, maar ik bleef bij de minste en geringste aanleiding weer "zeiken" over wat er gebeurd was.
Daarnaast had ik op momenten, dat het wel leuk was, snel de gedachte: "Maar je hebt wel je tong in de mond van die ander geduwd" of "je bent wel voor die trut naar Amsterdam gereden" om het maar even simpel te houden.
Mijn vraag is: waarom kon jij wel verder met je man/partner? Vertrouwde je hem weer, bleef je er niet over zeuren? Of ben ik gewoon een "zeikwijf" die het niet wilde vergeven
Mijn partner heeft me belazerd, kort gezegd is vreemdgegaan.
Ik heb het hem proberen vergeven, maar dat lukt me niet. Ik kan het simpelweg niet, omdat ik vind dat hij mijn vertrouwen teveel geschonden heeft. Ik heb het wel geprobeerd, maar ik bleef bij de minste en geringste aanleiding weer "zeiken" over wat er gebeurd was.
Daarnaast had ik op momenten, dat het wel leuk was, snel de gedachte: "Maar je hebt wel je tong in de mond van die ander geduwd" of "je bent wel voor die trut naar Amsterdam gereden" om het maar even simpel te houden.
Mijn vraag is: waarom kon jij wel verder met je man/partner? Vertrouwde je hem weer, bleef je er niet over zeuren? Of ben ik gewoon een "zeikwijf" die het niet wilde vergeven
dinsdag 4 december 2007 om 20:27
HocusPocus,
is er niet een enorme boosheid in je??
Mijn partner is niet eerlijk over zijn verleden tegen me. En dat speelt bij mij op wanneer ik weer eens achter een 'niet vertelde waarheid' kom. Ik ben zo boos! Hij noemt het geen liegen maar iets niet vertellen. Dat maakt me nog bozer.
En ik herken het; als je het dan ineens leuk hebt, komt dat gevoel 'jij deed dit en dat..' weg sfeer. Dat is lastig.
Het stomme is, dat iedereen hem zo perfect vindt. Leuke collega, lieve partner, ideale schoonzoon, fijne behulpzame vent maar dat ik alleen weet hoe de vork in de steel zit. Ik had graag de waarheid willen weten voordat ik met hem in zee ging, en dat roep ik hem vaak genoeg. Tegelijk hou ik van hem en zijn we verder echt wel een leuk stel. Maar ik vertrouw hem niet. Ik hoop dat nog wel te kunnen, zoals ik eerst deed toen ik nog van niets wist.
Goed, teveel over mij, maar ik voel gewoon in je post dat je heel boos bent en da's begrijpelijk. Jouw normen en waarden en principes liggen anders, niet beter of slechter maar dat zijn de jouwe. Hou je daaraan, blijf trouw aan jezelf. Dan maar uit-elkaar..
Sterkte.
is er niet een enorme boosheid in je??
Mijn partner is niet eerlijk over zijn verleden tegen me. En dat speelt bij mij op wanneer ik weer eens achter een 'niet vertelde waarheid' kom. Ik ben zo boos! Hij noemt het geen liegen maar iets niet vertellen. Dat maakt me nog bozer.
En ik herken het; als je het dan ineens leuk hebt, komt dat gevoel 'jij deed dit en dat..' weg sfeer. Dat is lastig.
Het stomme is, dat iedereen hem zo perfect vindt. Leuke collega, lieve partner, ideale schoonzoon, fijne behulpzame vent maar dat ik alleen weet hoe de vork in de steel zit. Ik had graag de waarheid willen weten voordat ik met hem in zee ging, en dat roep ik hem vaak genoeg. Tegelijk hou ik van hem en zijn we verder echt wel een leuk stel. Maar ik vertrouw hem niet. Ik hoop dat nog wel te kunnen, zoals ik eerst deed toen ik nog van niets wist.
Goed, teveel over mij, maar ik voel gewoon in je post dat je heel boos bent en da's begrijpelijk. Jouw normen en waarden en principes liggen anders, niet beter of slechter maar dat zijn de jouwe. Hou je daaraan, blijf trouw aan jezelf. Dan maar uit-elkaar..
Sterkte.
dinsdag 4 december 2007 om 20:33
Summerdance wilde reageren op je post maar het ging nogal fout. Ik geloof dat je dingen van mij niet zo goed begrepen hebt. Ik maak wel degelijk beloftes alleen niet meer zo snel als vroeger. Ik ken de pijn van beloftes die niet worden gehouden. Dus ik denk na voor ik beloof en ik beloof waar ik bijna zeker van weet dat ik dat kan waarmaken.
Hij de enige voor mij? Ja, en dat zeg ik ook (alhoewel?) na bedrog, word je minder scheutig met dit soort lieve woorden. Dat heeft echt weer tijd nodig.
Wij geven elkaar dus geen vrijbrief, en juist daarom is zijn misstap zo hard aangekomen bij ons beiden. Dit was een absolute no go in ons huwelijk totdat hij anders besloot. En ja we hebben keihard gewerkt om dat weer op te lossen en geloof me dat is voor beiden heel moeilijk.
Samen eindigen in het bejaardentehuis, graag daar kunnen we over dromen, maar ik weet dat je droom iedere dag ruw stuk gemaakt kan worden door heel veel verschillende redenen.
Ik heb een relatie met pukman omdat onze relatie 17 jaar lang, humor, liefde, geluk en verdriet was. Toen nam hij een zijweg en ondanks alle pijn wilden we het niet opgeven. Daarom heb ik nog steeds een relatie met pukman.
Ik hoop dat ik nu iets duidelijker ben.
Hij de enige voor mij? Ja, en dat zeg ik ook (alhoewel?) na bedrog, word je minder scheutig met dit soort lieve woorden. Dat heeft echt weer tijd nodig.
Wij geven elkaar dus geen vrijbrief, en juist daarom is zijn misstap zo hard aangekomen bij ons beiden. Dit was een absolute no go in ons huwelijk totdat hij anders besloot. En ja we hebben keihard gewerkt om dat weer op te lossen en geloof me dat is voor beiden heel moeilijk.
Samen eindigen in het bejaardentehuis, graag daar kunnen we over dromen, maar ik weet dat je droom iedere dag ruw stuk gemaakt kan worden door heel veel verschillende redenen.
Ik heb een relatie met pukman omdat onze relatie 17 jaar lang, humor, liefde, geluk en verdriet was. Toen nam hij een zijweg en ondanks alle pijn wilden we het niet opgeven. Daarom heb ik nog steeds een relatie met pukman.
Ik hoop dat ik nu iets duidelijker ben.
dinsdag 4 december 2007 om 20:37
dinsdag 4 december 2007 om 20:37
Ik denk hierover hetzelfde als krengiserweer.
Ik kan me dan ook absoluut niet vinden in wat duotje zegt over altijd beiden een rol spelen in vreemdgaan, bewust danwel onbewust.
Net als er vanuit gaan dat niemand voor 100% te vertrouwen is, inclusief jezelf.
Ik kan weldegelijk de garantie uitspreken dat ik nooit met een ander zal neuken dan mijn vriend, daar ben ik 100% zeker van.
Dat zal mij echt never nooit gebeuren.
Ik kan me dan ook absoluut niet vinden in wat duotje zegt over altijd beiden een rol spelen in vreemdgaan, bewust danwel onbewust.
Net als er vanuit gaan dat niemand voor 100% te vertrouwen is, inclusief jezelf.
Ik kan weldegelijk de garantie uitspreken dat ik nooit met een ander zal neuken dan mijn vriend, daar ben ik 100% zeker van.
Dat zal mij echt never nooit gebeuren.
dinsdag 4 december 2007 om 20:42
Tante Sjaan , ik ken nou echt niemand die zegt "o, ja , daar zie ik mezelf wel voor aan , hoor " .....jij wel ? Ik denk dat heel veel mensen zichzelf - en hun partner - mooier inschatten dan ze werkelijk zijn. En dat ze daardoor - misschien niet eens ( erg ) bewust - de omstandigheden creeëren waardoor vreemdgaan ineens iets moeilijks wordt om te laten , ipv een grote stap om te nemen .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 4 december 2007 om 20:55
Wat ik bedoel , Sjaan , is dat ik zie dat veel mensen bijv. schaamteloos flirten tot het opdringerige af.........niks mis mee , tenzij je niet ook nog verliefd bent en ook nog niks mis mee totdat die ander ineens zegt "oké............ let's go " ........ dán wordt het lastig . Iemand die zich een klein beetje bewust is van bepaalde "gevaren " of die beschikt over zelfkennis zal zich niet eens in die positie brengen .
Ik weet bijv. van mezelf dat ik moeilijk kan stoppen ; ik neem liever géén koekje dan één koekje . Ik ken heel veel mensen die zich voornemen één koekje te eten en doorgaan totdat het pak leeg is .
Ik weet bijv. van mezelf dat ik moeilijk kan stoppen ; ik neem liever géén koekje dan één koekje . Ik ken heel veel mensen die zich voornemen één koekje te eten en doorgaan totdat het pak leeg is .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
dinsdag 4 december 2007 om 21:13
Ik zal niet zeggen dat ik nooit met en ander zal neuken dan mijn eigen partner. ik kan wel zeggen dat als ik ooit neuk met een ander dan mijn eigen partner, ik daaruit consequenties zou trekken en de relatie zou beeindigen. En met jaloerse ex is het ( helaas) ook op die manier gegaan. ik heb dezelfde dag dat ik m bedroog nog de relatie met hem beeindigd.
dinsdag 4 december 2007 om 21:16
Ik zal mijzelf idd niet eens in die positie brengen waarop ik moet kiezen om iets wel of niet te doen, ik kòm uberhaupt al niet in die positie omdat bijv. dat schaamteloos flirten tot het opdringerige mij al veels te ver gaat. Mijn grens is al heel vroeg bepaald zeg maar.
Mijn vriend staat er ook totaal niet open voor en ziet het niet eens als er iemand werk van hem wil maken, heel grappig om te zien trouwens.
Mijn vriend staat er ook totaal niet open voor en ziet het niet eens als er iemand werk van hem wil maken, heel grappig om te zien trouwens.
dinsdag 4 december 2007 om 21:16
dinsdag 4 december 2007 om 21:46
'Toen ik vreemdging was dat voor mij juist de eye opener dat als ik dit kon doen, ik kennelijk niet genoeg van mijn partner hield. het feit dat ik bezweek voor die verleiding gaf voor mij aan dat er iets niet goed zat.
Als ik hardstikke veel van mijn partner hou maar toch een ander wil neuken, dan maak ik dat tegenwoordig bespreekbaar en kijk ik of daar een weg in te vinden is. Ik eis niet perse monogamie, wel eerlijkheid.
dinsdag 4 december 2007 om 22:38
hoezo 50% en 50% het moet toch 100% en 100% zijn,je kunt je niet voor 50% inzetten toch dan zet je maar de helft in.
en over dat je relatie niet goed zit,ik geloof daar niet direct in.
je kunt altijd wel een reden verzinnen wat er niet goed was,maar das dan nog geen reden om maar vreemd te gaan.ook lees ik heel vaak dat gezegd wordt dat de relatie niet goed is(onvrede) maar beseft de vreemdganger dat pas als hij of zij vreemdgaat(niet genoeg spanning niet jezelf mogen zijn enz enz)
wel laten ze de bedrogne onwetend meewerken aan het bedrog
houden ze het eten warm bij zogenaamd overwerk,staan ze er alleen die dag of avond voor met de kinderen,moet men zich aanpassen,en dan nog de akefietjes van neem nieuw ondergoed mee enz enz.
nee er hoeft niet iets mis te zijn met je relatie,er is iets mis met degene die bedriegt,die is veranderd en heef je er niet van op de hoogt gesteld,en waarom niet? uit egoisme,en angst voor verlies.
en over dat je relatie niet goed zit,ik geloof daar niet direct in.
je kunt altijd wel een reden verzinnen wat er niet goed was,maar das dan nog geen reden om maar vreemd te gaan.ook lees ik heel vaak dat gezegd wordt dat de relatie niet goed is(onvrede) maar beseft de vreemdganger dat pas als hij of zij vreemdgaat(niet genoeg spanning niet jezelf mogen zijn enz enz)
wel laten ze de bedrogne onwetend meewerken aan het bedrog
houden ze het eten warm bij zogenaamd overwerk,staan ze er alleen die dag of avond voor met de kinderen,moet men zich aanpassen,en dan nog de akefietjes van neem nieuw ondergoed mee enz enz.
nee er hoeft niet iets mis te zijn met je relatie,er is iets mis met degene die bedriegt,die is veranderd en heef je er niet van op de hoogt gesteld,en waarom niet? uit egoisme,en angst voor verlies.
dinsdag 4 december 2007 om 22:51
ik begrijp dat je als je ooit bedrogen bent je mischien niet vind dat je iets verkeerd hebt gedaan. Maar als je zegt dat jij het steeds bespreekbaar hebt proberen te maken is dat voor jou mischien wel de manier om "eraan te werken". Dat past ook heel erg bij vrouwen, "praten". Maar mischien is dat juist waarmee je hem nog verder van je af dreef. Had ie helemaal geen zin om verbaal in de hoek gedrukt te worden en allerlij moeilijke gesprekken aan te gaan.. Die er waarschijnlijk toe zouden leiden dat hij moest toegeven dat er iets mis was met hem.. en waarschijnlijk wilde die dat niet.
Ik zeg niet DAT het zo is, maar ik vind wel vaak dat de bedrogen partner zich er erg makkelijk van af maakt. De ander ging vreemd en dus.. Ja HALLO, wat ging er aan vooraf.. Ik las hier iemand die zei dat ie zn partner kon buitensluiten tijdens het vreemdgaan... Hoe komt dat?? Waardoor gaat iemand er toe over om iemand waar die van houd/hield ineens uit zn systeem te bannen.
Ik wil niemand zn verdriet of pijn begetaliseren. En ik gun ook niemand een dergelijke ervaring. Maar ik doe nog maar eens een poging om enige oprechte zelfreflectie te hebben.
it takes two to tango.. en als de ander ermee stopt komt dat mischien wel omdat jij steeds op zn tenen staat, En om je niet te kwetsen gaat ie zomaar aan de kant, zonder te zeggen wat er echt is. en toen ie eenmaal aan de kant stond, werd ie uitgenodigd door een danspartner die niet op zn tenen staat..
tis maar een voorbeeld..
Maar lees bijv. eens over sex/porno verslaving of ik denk eigenlijk verslaving in het algemeen, dat juist de partner de verslaving mede in stand houd. Terwijl je juist zou zeggen dat de partner er dan niets aan kan doen en dat het allemaal de schuld is van de verslaafde. Maargoed ik begrijp dat het veel gevraagd is om jezelf eens in het beklaagden bankje te zetten. En heus niet altijd nodig.
Het probleem met vergeven is dat er een slachtoffer en een dader word gemaakt. Terwijl beiden vaak slachoffer en dader tegelijk zijn. vergeving moet dus ook naar jezelf en niet alleen naar de ander. en mischien moet je zelf ook wel toegeven dat je het verkeerd hebt gedaan.
Ik zeg niet DAT het zo is, maar ik vind wel vaak dat de bedrogen partner zich er erg makkelijk van af maakt. De ander ging vreemd en dus.. Ja HALLO, wat ging er aan vooraf.. Ik las hier iemand die zei dat ie zn partner kon buitensluiten tijdens het vreemdgaan... Hoe komt dat?? Waardoor gaat iemand er toe over om iemand waar die van houd/hield ineens uit zn systeem te bannen.
Ik wil niemand zn verdriet of pijn begetaliseren. En ik gun ook niemand een dergelijke ervaring. Maar ik doe nog maar eens een poging om enige oprechte zelfreflectie te hebben.
it takes two to tango.. en als de ander ermee stopt komt dat mischien wel omdat jij steeds op zn tenen staat, En om je niet te kwetsen gaat ie zomaar aan de kant, zonder te zeggen wat er echt is. en toen ie eenmaal aan de kant stond, werd ie uitgenodigd door een danspartner die niet op zn tenen staat..
tis maar een voorbeeld..
Maar lees bijv. eens over sex/porno verslaving of ik denk eigenlijk verslaving in het algemeen, dat juist de partner de verslaving mede in stand houd. Terwijl je juist zou zeggen dat de partner er dan niets aan kan doen en dat het allemaal de schuld is van de verslaafde. Maargoed ik begrijp dat het veel gevraagd is om jezelf eens in het beklaagden bankje te zetten. En heus niet altijd nodig.
Het probleem met vergeven is dat er een slachtoffer en een dader word gemaakt. Terwijl beiden vaak slachoffer en dader tegelijk zijn. vergeving moet dus ook naar jezelf en niet alleen naar de ander. en mischien moet je zelf ook wel toegeven dat je het verkeerd hebt gedaan.
dinsdag 4 december 2007 om 23:46
@ine79. Ik was niet boos, ik was WOEST!
Zeker omdat achteraf bleek, dat hij 14 dagen na het begin van onze relatie ook al het nest in gedoken was met een ander, met een derde een intensieve smsrelatie onderhield en met een 4e ook een intensief contact onderhield.
Laat ik zo zeggen, dat ik best ruimdenkend ben, maar in deze relatie was de afspraak: monogamie en voel je de behoefte om vreemd te gaan, dan kom je daar voor uit. 100% eerlijkheid en trouw. Het aardigste is, dat ik het altijd vermoed heb, maar mijn vermoedens werden weggewimpeld met de woorden, dat ik wat aan mijn angsten moest doen en hij er " geirriteerd" door was, dat ik hem niet voor de volle 100% vertrouwde.
Overigens is deze man zelf psycholoog van beroep, wat dus niets zegt over hun handel en wandel...........
Ik heb geprobeerd te vergeven, ik heb hulp gezocht, ik heb op dit forum eens eerder gezocht hoe anderen vergeven, maar ik kan het gewoon niet. Het vertrouwen is weg. Ik heb ervoor gekozen om niet door te modderen.
Zeker omdat achteraf bleek, dat hij 14 dagen na het begin van onze relatie ook al het nest in gedoken was met een ander, met een derde een intensieve smsrelatie onderhield en met een 4e ook een intensief contact onderhield.
Laat ik zo zeggen, dat ik best ruimdenkend ben, maar in deze relatie was de afspraak: monogamie en voel je de behoefte om vreemd te gaan, dan kom je daar voor uit. 100% eerlijkheid en trouw. Het aardigste is, dat ik het altijd vermoed heb, maar mijn vermoedens werden weggewimpeld met de woorden, dat ik wat aan mijn angsten moest doen en hij er " geirriteerd" door was, dat ik hem niet voor de volle 100% vertrouwde.
Overigens is deze man zelf psycholoog van beroep, wat dus niets zegt over hun handel en wandel...........
Ik heb geprobeerd te vergeven, ik heb hulp gezocht, ik heb op dit forum eens eerder gezocht hoe anderen vergeven, maar ik kan het gewoon niet. Het vertrouwen is weg. Ik heb ervoor gekozen om niet door te modderen.
woensdag 5 december 2007 om 02:46
Tja, Ik begrijp Duo wel. Ik ben bedrogen door mijn partner. Kwam daar op erg lullige manier en moment achter, ben meteen gescheiden (om nog meer redenen dan dat, dat laatste was de druppel). Maar ik kan het me wel voorstellen dat hij het heeft gedaan. Ik weet zeker dat hij oprecht veel van mij hield, maar ik maakte dat onmogelijk. Ik was nl bijna nooit thuis! Dat had eveneens een reden overigens, ik vond dat hij zeurde! Dan bleef ik gewoon werken. Ook ik hield van hem, maar had geen zin in gezeik, dus luisterde niet naar de onderliggende klacht. Ik begrijp zijn misstap, ik begrijp mijn aandeel, maar eveneens de gehele ketting reactie. En het begon met onszelf anders te presenteren dan je bent in het begin (roze zonnebril), maar ook door voortschrijdend inzicht, waarover we elkaar onvoldoende hebben ingelicht. Ik heb geen spijt van de jaren met mijn ex, eveneens heb ik geen spijt van de scheiding. Wij zijn nog opperbeste maten, maar geen stel meer. Ik hoop alleen maar dat ik van de lessen heb geleerd dat een relatie niet vanzelfsprekend is en gebaseerd is op de vrijwilligheid van beide partners om bijelkaar te zijn. Daar moet je dus beiden wat voor doen. (en laten) in een heel vroeg stadium!
anoniem_54627 wijzigde dit bericht op 05-12-2007 02:47
Reden: spelluh
Reden: spelluh
% gewijzigd
woensdag 5 december 2007 om 09:03
woensdag 5 december 2007 om 10:24
it takes two to tango.. en als de ander ermee stopt komt dat mischien wel omdat jij steeds op zn tenen staat, En om je niet te kwetsen gaat ie zomaar aan de kant, zonder te zeggen wat er echt is.
Sja en dat is toch echt de beslissing van degene die aan de kant staat, om niks te zeggen. het si een groot misverstand dat verzwijgen minder kwetsend is dan eerlijk zijn. Uiteindelijk komt het verwegene uit en het feit dat verzwegen is is veel kwetstender dan de originele boodschap. je kunt degene voor wie verzwegen is niet kwalijk nemen dat een ander te laf is om zijn grieven kenbaar te maken, een toneelstukje opvoert en ondertussen stiekenm met een ander danst. Als je partner te vaak op je tenen staat kun je ook zeggen dat je niet meer verder wilt dansen.
Voordat ik zelf vremdging heb ik trouwens de ene na de andere ruzie met mijn partner gehad. Die vond echter dat ie het volste recht had om me dood te controleren want ik zou m vroeg of laat wel belazeren.. Uiteindelijk werd dat een selffulfilling prophecy.
en toen ie eenmaal aan de kant stond, werd ie uitgenodigd door een danspartner die niet op zn tenen staat..
tis maar een voorbeeld..
Het probleem met vergeven is dat er een slachtoffer en een dader word gemaakt. Terwijl beiden vaak slachoffer en dader tegelijk zijn. vergeving moet dus ook naar jezelf en niet alleen naar de ander. en mischien moet je zelf ook wel toegeven dat je het verkeerd hebt gedaan.[/quote]
Dat laatse ben ik wel met je eens. Als je wilt kunnen vergeven moet je ook kijken naar je eigen rol in het geheel. Los van het vergeven staat de vraag of je dan verder wilt met die persoon in een relatie. Mijn antwoord darop is Nee, dat wil ik niet. Ik wil iemand die vreemdgaat best vergeven, maar ik wil er dan geen relatie meer mee. en daaromben ik toen ook weggegaan. Mijn partner wilde me best vergeven, maar ik trok het niet meer.
Sja en dat is toch echt de beslissing van degene die aan de kant staat, om niks te zeggen. het si een groot misverstand dat verzwijgen minder kwetsend is dan eerlijk zijn. Uiteindelijk komt het verwegene uit en het feit dat verzwegen is is veel kwetstender dan de originele boodschap. je kunt degene voor wie verzwegen is niet kwalijk nemen dat een ander te laf is om zijn grieven kenbaar te maken, een toneelstukje opvoert en ondertussen stiekenm met een ander danst. Als je partner te vaak op je tenen staat kun je ook zeggen dat je niet meer verder wilt dansen.
Voordat ik zelf vremdging heb ik trouwens de ene na de andere ruzie met mijn partner gehad. Die vond echter dat ie het volste recht had om me dood te controleren want ik zou m vroeg of laat wel belazeren.. Uiteindelijk werd dat een selffulfilling prophecy.
en toen ie eenmaal aan de kant stond, werd ie uitgenodigd door een danspartner die niet op zn tenen staat..
tis maar een voorbeeld..
Het probleem met vergeven is dat er een slachtoffer en een dader word gemaakt. Terwijl beiden vaak slachoffer en dader tegelijk zijn. vergeving moet dus ook naar jezelf en niet alleen naar de ander. en mischien moet je zelf ook wel toegeven dat je het verkeerd hebt gedaan.[/quote]
Dat laatse ben ik wel met je eens. Als je wilt kunnen vergeven moet je ook kijken naar je eigen rol in het geheel. Los van het vergeven staat de vraag of je dan verder wilt met die persoon in een relatie. Mijn antwoord darop is Nee, dat wil ik niet. Ik wil iemand die vreemdgaat best vergeven, maar ik wil er dan geen relatie meer mee. en daaromben ik toen ook weggegaan. Mijn partner wilde me best vergeven, maar ik trok het niet meer.
woensdag 5 december 2007 om 11:11
@ Kiew,
Je hebt gelijk, de partner aan de kant, had moeten zeggen wat er was.. Maar, de partner die op zn tenen stampt, had best een beetje beter op de gevoelens en signalen van de ander kunnen letten. En daarmee onderstreep ik mn punt dat je er ALLEBIJ een rol in hebt gespeelt. Ookal was je je er niet van bewust of het niet van plan.
Je hebt gelijk, de partner aan de kant, had moeten zeggen wat er was.. Maar, de partner die op zn tenen stampt, had best een beetje beter op de gevoelens en signalen van de ander kunnen letten. En daarmee onderstreep ik mn punt dat je er ALLEBIJ een rol in hebt gespeelt. Ookal was je je er niet van bewust of het niet van plan.
woensdag 5 december 2007 om 11:15
Mijn ex heeft een persoonlijkheidsstoornis is onlangs gebleken. hij wordt daarvoor behandeld.
Ik heb een gesprek gehad met zijn behandelend psychiater en die heeft me gevraagd of ik hem niet kon vergeven vanwege zijn ziekte.
Nee, dat kan ik niet. Ondanks dat hij die stoornis heeft vind ik, dat hij had kunnen nadenken wat hij deed; hij is een man van 40+ en een meer dan behoorlijke intelligentie.
De "deskundigen" zijn het niet met me eens, jammer dan...het gaat om mijn gevoel!
Overigens ben ik het er niet mee eens, dat het altijd aan beiden partijen zou liggen. In mijn geval absoluut niet. Achteraf bleek, dat mijn ex dit gedrag al jaren, heel veel jaren, had. Ik was voornamelijk woest, omdat hij me voor mijn gevoel wijsmaakte volledig verliefd op me te zijn, maar ondertussen wel vreemd ging meteen aan het begin van de relatie.
Dus dat "ik ben zoooo verliefd op je" klopte in mijn ogen niet anders had hij dit niet gedaan. Maar goed, zoals al eerder gezegd wijten de deskundigen dit aan zijn stoornis.
Ik heb een gesprek gehad met zijn behandelend psychiater en die heeft me gevraagd of ik hem niet kon vergeven vanwege zijn ziekte.
Nee, dat kan ik niet. Ondanks dat hij die stoornis heeft vind ik, dat hij had kunnen nadenken wat hij deed; hij is een man van 40+ en een meer dan behoorlijke intelligentie.
De "deskundigen" zijn het niet met me eens, jammer dan...het gaat om mijn gevoel!
Overigens ben ik het er niet mee eens, dat het altijd aan beiden partijen zou liggen. In mijn geval absoluut niet. Achteraf bleek, dat mijn ex dit gedrag al jaren, heel veel jaren, had. Ik was voornamelijk woest, omdat hij me voor mijn gevoel wijsmaakte volledig verliefd op me te zijn, maar ondertussen wel vreemd ging meteen aan het begin van de relatie.
Dus dat "ik ben zoooo verliefd op je" klopte in mijn ogen niet anders had hij dit niet gedaan. Maar goed, zoals al eerder gezegd wijten de deskundigen dit aan zijn stoornis.
woensdag 5 december 2007 om 11:30
ehh nee hoor, de bedrogen partner heeft geen enkele rol gespeeld in het vreemdgaan. dat heeft de vreemdgaande partner helemaal alleen besloten. de bedrogen partner heeft een aandeel in het ontstaan van de situatie van onvrede, waardoor bij de ander de behoefte om vreemd te gaan ontstond. dat is heel iets anders.
