Werk & Studie
alle pijlers
Sollicitanten from hell
woensdag 14 november 2007 om 22:53
Met regelmaat van de klok opent er iemand een klaagtopic over solliciteren. Bedrijven reageren niet, interviewers bereiden zich niet goed voor etc etc.
Heel vervelend allemaal, heb ik ook weleens meegemaakt. Maar wat ik veel vaker meemaak zijn asociale sollicitanten.
Dat begint al bij de brief
onleesbaar, taal- en stijlfouten
solliciteren op een functie die totaal niet aansluit op je leer en
werkervaring
geen cv bijsluiten terwijl daar expliciet om wordt gevraagd
Dan de afspraak
Die moet verzet worden omdat het tijdstip niet handig is. Hallo, enig idee hoe lastig het is om minimaal 2 agenda's op elkaar af te stemmen? En denk je dat je de enige bent die op gesprek komt?
Men komt te laat op de afspraak (grrrrr, dan kun je wat mij betreft net zo goed meteen vertrekken)
En de gesprekken zijn soms helemaal drama
Niet voorbereid, dus totaal geen sjoege van het bedrijf en / of de functie
Totaal geen voorbeelden kunnen geven van hoe je hebt gehandeld in bepaalde situatie
Geen enkel idee hebben van je plussen en je aandachtspunten
Ik kan nog wel ff doorgaan maar ben ook heel benieuwd naar de ervaring van jullie. Wat zijn de ergste dingen die jij hebt meegemaakt nadat je een sollicitatieprocedure had opgestart?
Heel vervelend allemaal, heb ik ook weleens meegemaakt. Maar wat ik veel vaker meemaak zijn asociale sollicitanten.
Dat begint al bij de brief
onleesbaar, taal- en stijlfouten
solliciteren op een functie die totaal niet aansluit op je leer en
werkervaring
geen cv bijsluiten terwijl daar expliciet om wordt gevraagd
Dan de afspraak
Die moet verzet worden omdat het tijdstip niet handig is. Hallo, enig idee hoe lastig het is om minimaal 2 agenda's op elkaar af te stemmen? En denk je dat je de enige bent die op gesprek komt?
Men komt te laat op de afspraak (grrrrr, dan kun je wat mij betreft net zo goed meteen vertrekken)
En de gesprekken zijn soms helemaal drama
Niet voorbereid, dus totaal geen sjoege van het bedrijf en / of de functie
Totaal geen voorbeelden kunnen geven van hoe je hebt gehandeld in bepaalde situatie
Geen enkel idee hebben van je plussen en je aandachtspunten
Ik kan nog wel ff doorgaan maar ben ook heel benieuwd naar de ervaring van jullie. Wat zijn de ergste dingen die jij hebt meegemaakt nadat je een sollicitatieprocedure had opgestart?
anoniem_37707 wijzigde dit bericht op 15-11-2007 22:27
Reden: Heeft snel een paar spelfouten aangepast :-)
Reden: Heeft snel een paar spelfouten aangepast :-)
% gewijzigd
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
maandag 26 november 2007 om 22:37
Waarom verontschuldig je je hiervoor? Bij Amerikaanse bedrijven heb je dat veel dat mensen DE SCHULD van iets moeten hebben.
Ik haat dat.
Waar gewerkt wordt worden fouten gemaakt. Laat iedereen binnen een afdeling er iets van leren en wie de fout heeft gemaakt moet gewoon niet uitmaken.
Ik hoop dat men dat ooit zo eens gaat zien in meer bedrijven. Zie het soms ook in Nederlandse bedrijven,maar die doen er minder gewichtig over dan Amerikaanse bedrijven
dinsdag 27 november 2007 om 00:44
Bij het bedrijf waar ik stage hebt gelopen, moesten stagiaires altijd de telefoon opnemen. (Enige "stage-taak" die we hadden hoor, voor de rest draaide we mee alsof we medewerkers waren. De tijd van mn leven gehad daar) Ze hadden toendertijd een vacature open staan. Dus ik neem in die periode een keer de telefoon aan. 'ja, met die en die. Ik wil wel bij jullie komen werken!' Ik verbind 'm met enige verbazing door naar de directeur (klein bedrijf, zat gewoon 4 tafels verder ;) ) en hoor vervolgens de directeur praten;
(...)
-'okee, nou dan is het handig dat je even een brief met cv stuurt'
(...)
-'Er staat een adres bij de advertentie, maar het is: (adres)'
(...)
-'Wat er in je CV moet staan?! Nou, wat je naam is, en waar je geboren bent, maar ook waar je gestudeerd hebt, en wat, en of je andere ervaring hebt in het vak...'
Nou, toen lag ik al blauw onder de tafel, net als de rest van het bureau. Die jongen is niet uitgenodigd op gesprek Kon niet geloven dat de directeur zo serieus kon blijven! Maar het half uur daarna hebben we niet meer fatsoenlijk kunnen werken
(...)
-'okee, nou dan is het handig dat je even een brief met cv stuurt'
(...)
-'Er staat een adres bij de advertentie, maar het is: (adres)'
(...)
-'Wat er in je CV moet staan?! Nou, wat je naam is, en waar je geboren bent, maar ook waar je gestudeerd hebt, en wat, en of je andere ervaring hebt in het vak...'
Nou, toen lag ik al blauw onder de tafel, net als de rest van het bureau. Die jongen is niet uitgenodigd op gesprek Kon niet geloven dat de directeur zo serieus kon blijven! Maar het half uur daarna hebben we niet meer fatsoenlijk kunnen werken
dinsdag 27 november 2007 om 13:32
Mijn vriend had vorige week ook een sollicitante gehad. Hij vond die vrouw al tamelijk bijdehand en wilde die middag nog even met de directeur overleggen wat hij van haar vond. Hij had ook gezegd dat ze het volgende week zou horen. De volgende dag belde ze al met de vraag of ze nog wat te horen zou krijgen. Gisteren belde m'n vriend haar op om te zeggen dat ze het niet was geworden en ze reageerde met: "mooi, ik wilde het toch al niet" en ze verbrak gelijk de verbinding.
dinsdag 27 november 2007 om 14:42
Ik werkte als telefoniste bij een gemeente. Belt een jongen op die een baan zoekt. Wat voor baan zoek je? vroeg ik hem. Maakt niet uit, zei hij. Dus ik weer: een baan als beleidsmedewerker is goed maar een baan als vuilnisman ook? Hij vond beide goed. Nou ja, zo iemand zou ik ook niet meer serieus nemen...
dinsdag 27 november 2007 om 15:11
Mijn manager had een jongen voor een stageplaats over de vloer:
Wil je je jas niet uitdoen?
- Nee, die hou ik liever aan
Over het petje wat hij nog op had is hij maar niet eens begonnen.
Weet je wat de stageplaats inhoudt?
- Installeren toch?
Nou eigenlijk meer op het gebied van internetsites bijhouden etc.
- Oh, maar dat kan ik helemaal niet!
Was eigenlijk wel sneu... Volgens mij probeert mijn manager nu nog steeds de stagebegeleider te pakken te krijgen, want die jongen stond er echt helemaal alleen voor. Slechte begeleiding...
Ik ben zelf denk ik ook wel eens een sollicitant from hell geweest... Of ik niet even naar Nederland wilde vliegen voor een afspraak. Tsja, ik wil best kijken of dat goedkoop kan, maar ik garandeer niets. Uiteindelijk dus ook niet geweest.
Wederom: vliegen was geen optie, maar die man zou naar Londen komen, dan konden we daar wel afspreken. Heb dik twee uur bij zijn bushalte in de kou staan wachten (helemaal opgedoft in een nieuw mantelpakje). Bleek achteraf dat hij vertraging had en mij niet kon bellen ivm batterij leeg etc.
Is uiteindelijk ook niets geworden (en we hadden het toch geprobeerd).
Op gesprek op woensdag. Dan zou je diezelfde avond nog horen of je op vrijdag terug mocht komen voor een rollenspel. Maar ik moest een vriendin ophalen van het vliegveld (stond al erg lang gepland). En het was onzeker of je wel door zou zijn na het eerste gesprek...
Gaf al gelijk aan dat ik die afspraak had. Uiteindelijk heb ik zelf afgebeld, maar ze wilden perse dat ik zou komen, dan maar wat later.
Helemaal kapot gehaast. Ook niet de netste kleding aan (zwarte broek met een roze bloesje, haar niet al te netjes), half uur later dan originele afspraak.
Uiteindelijk (na eerst afgevallen te zijn) ben ik alsnog aangenomen gelukkig. Ben er ook echt dolblij mee.
Hartstikke fijn dat hun hele selectieprocedure zo snel gaat (je hoort gelijk dezelfde dag nog hoe het is gegaan), maar wel moeilijk inplannen hoor!
Wil je je jas niet uitdoen?
- Nee, die hou ik liever aan
Over het petje wat hij nog op had is hij maar niet eens begonnen.
Weet je wat de stageplaats inhoudt?
- Installeren toch?
Nou eigenlijk meer op het gebied van internetsites bijhouden etc.
- Oh, maar dat kan ik helemaal niet!
Was eigenlijk wel sneu... Volgens mij probeert mijn manager nu nog steeds de stagebegeleider te pakken te krijgen, want die jongen stond er echt helemaal alleen voor. Slechte begeleiding...
Ik ben zelf denk ik ook wel eens een sollicitant from hell geweest... Of ik niet even naar Nederland wilde vliegen voor een afspraak. Tsja, ik wil best kijken of dat goedkoop kan, maar ik garandeer niets. Uiteindelijk dus ook niet geweest.
Wederom: vliegen was geen optie, maar die man zou naar Londen komen, dan konden we daar wel afspreken. Heb dik twee uur bij zijn bushalte in de kou staan wachten (helemaal opgedoft in een nieuw mantelpakje). Bleek achteraf dat hij vertraging had en mij niet kon bellen ivm batterij leeg etc.
Is uiteindelijk ook niets geworden (en we hadden het toch geprobeerd).
Op gesprek op woensdag. Dan zou je diezelfde avond nog horen of je op vrijdag terug mocht komen voor een rollenspel. Maar ik moest een vriendin ophalen van het vliegveld (stond al erg lang gepland). En het was onzeker of je wel door zou zijn na het eerste gesprek...
Gaf al gelijk aan dat ik die afspraak had. Uiteindelijk heb ik zelf afgebeld, maar ze wilden perse dat ik zou komen, dan maar wat later.
Helemaal kapot gehaast. Ook niet de netste kleding aan (zwarte broek met een roze bloesje, haar niet al te netjes), half uur later dan originele afspraak.
Uiteindelijk (na eerst afgevallen te zijn) ben ik alsnog aangenomen gelukkig. Ben er ook echt dolblij mee.
Hartstikke fijn dat hun hele selectieprocedure zo snel gaat (je hoort gelijk dezelfde dag nog hoe het is gegaan), maar wel moeilijk inplannen hoor!
zondag 16 december 2007 om 21:01
Een paar weken terug toch ook weer zo'n fijne sollicitant meegemaakt. Tijdens het gesprek moesten we deze dame steeds terug bij het onderwerp halen, want ze dwaalde maar af. Daarnaast had ze geen parate kennis (en ook geen kennis die ze ergens vandaan op kon diepen) en ontbrak het haar volledig aan een beetje analytisch vermogen. Die werd het dus niet.
Ik haar bellen met het slechte nieuws, wordt ze kwaad! Niet normaal! Ze begon te schreeuwen en ze zou een klacht indienen en blablabla.
Ik belde haar op haar vaste nummer, haar moeder nam op en die zei 'Ik ben X's moeder, ik zal X even roepen' en tijdens het gesprek zat haar moeder er ook doorheen te schreeuwen.
De grootste klacht was dat starters op de arbeidsmarkt geen kans kregen en dat was schandalig, zeker voor een organisatie als de onze. (op onze afdeling werkt 80% studenten voor wie deze baan vaak een opstap binnen onze organisatie is)
Het allergrappigst vond ik dat een vrouw van over de 30 zichzelf nog als een starter durft te presenteren. Nu had ze in heel haar leven nog geen echte baan gehad, behalve wat bijbaantjes hier en daar, dus als je het zo sec ziet dan klopt het wel, maar 30 en dan nog nooit een echte baan gehad.........
Ik haar bellen met het slechte nieuws, wordt ze kwaad! Niet normaal! Ze begon te schreeuwen en ze zou een klacht indienen en blablabla.
Ik belde haar op haar vaste nummer, haar moeder nam op en die zei 'Ik ben X's moeder, ik zal X even roepen' en tijdens het gesprek zat haar moeder er ook doorheen te schreeuwen.
De grootste klacht was dat starters op de arbeidsmarkt geen kans kregen en dat was schandalig, zeker voor een organisatie als de onze. (op onze afdeling werkt 80% studenten voor wie deze baan vaak een opstap binnen onze organisatie is)
Het allergrappigst vond ik dat een vrouw van over de 30 zichzelf nog als een starter durft te presenteren. Nu had ze in heel haar leven nog geen echte baan gehad, behalve wat bijbaantjes hier en daar, dus als je het zo sec ziet dan klopt het wel, maar 30 en dan nog nooit een echte baan gehad.........
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zondag 16 december 2007 om 23:10
Leuk topic! Handig ook want ik ben op het moment om mij heen aan het kijken naar iets nieuws.
Nou krijg ik idd steeds die slechte eigenschap vraag terug. Mijn antwoord daarop is dat ik nogal de neiging heb om precies te zeggen wat ik denk, hoe ik het denk en wanneer ik het denk. Ook, om niet te zeggen vooral, wanneer dat eigenlijk niet handig is. Ik ben daaraan aan het werken door in elk geval hoe ik het denk wat tactischer te brengen en ook wat te nuanceren. Zodat ik toch eerlijk mijn mening geef maar op een andere manier. Uiteraard let ik er ook op dat ik mijn mening in bepaalde situaties beter helemaal voor me kan houden.
Goed antwoord...of toch maar beter van niet... Tis wel waar...
Nou krijg ik idd steeds die slechte eigenschap vraag terug. Mijn antwoord daarop is dat ik nogal de neiging heb om precies te zeggen wat ik denk, hoe ik het denk en wanneer ik het denk. Ook, om niet te zeggen vooral, wanneer dat eigenlijk niet handig is. Ik ben daaraan aan het werken door in elk geval hoe ik het denk wat tactischer te brengen en ook wat te nuanceren. Zodat ik toch eerlijk mijn mening geef maar op een andere manier. Uiteraard let ik er ook op dat ik mijn mening in bepaalde situaties beter helemaal voor me kan houden.
Goed antwoord...of toch maar beter van niet... Tis wel waar...
zondag 16 december 2007 om 23:26
Ik heb overigens bij een uitzendbureau gewerkt die vooral personeel zocht voor de bouwsector. Daar heb ik met name kandidaten benaderd en CV's gematched. Tja...niet alle brieven konden een literaire hoogstand genoemd worden...maar ach, als iemand voldoende werkervaring had dan leek me dat ook niet nodig. Wat ik hiermee bedoel is het voor sommige functies bijvoorbeeld belangrijker is dat je het verschil kent tussen Mig en Tig lassen dan dat je een epistel van het hoogste niveau aflevert. Sterker nog, ik heb brieven gezien die vol met spel- en stijlfouten zaten, maar waaraan ik kon zien dat diegene wel ontzettend zijn/haar best had gedaan om een goede brief te schrijven. Zo iemand had bij mij meteen een streepje voor, ook al was de taalvaardigheid niet geweldig.
maandag 17 december 2007 om 14:23
Goede vraag. Ik vindt het ook moeilijk er een antwoord op te geven. Persoonlijk is mijn slechtste eigenschap dat ik in een nieuwe situatie een beetje verlegen ben. Ik kan wel op onbekenden toegaan en met hun praten en presentaties geven, maar als ik ermee begin voel ik me onzeker en heb een behoorlijk rode hoofd. HR mensen zien waarschijnlijk zelf dat ik (alleen) aan het begin van een gesprek verlegen ben. Hoe vertel je zoiets als deze vraag gesteld wordt? Of beter toch niet?
Volkoren
maandag 17 december 2007 om 19:55
@Minny: wat mij betreft een uitstekend antwoord. Zorg dat je een voorbeeld kunt noemen waarin je niet tactvol hebt gereageerd, dat je kunt uitleggen waarom dat niet handig was en dat je kunt vertellen hoe je dat een volgende keer zou oplossen.
@Volkoren: bijna alle sollicitanten zijn zichtbaar zenuwachtig, zeker aan het begin van het gesprek. Ga er niet te snel van uit dat een interviewer daaruit de juiste conclusies weet te trekken. Ook in dit geval zou ik je adviseren om voorafgaand aan het gesprek na te denken over een situatie waarin je te bescheiden was zodat dat je kunt uitleggen waarom dat niet effectief was en hoe je dat een volgende keer zou oplossen.
Nogmaals : het gaat er niet om dat men je met een dergelijke vraag "in de val" zou willen lokken of zoiets. Het doel van de vraag is te ontdekken of je inzicht hebt in je eigen functioneren, of je bewust probeert je minder goede eigenschappen te verbeteren en of je aanspreekbaar bent op je gedrag.
@Volkoren: bijna alle sollicitanten zijn zichtbaar zenuwachtig, zeker aan het begin van het gesprek. Ga er niet te snel van uit dat een interviewer daaruit de juiste conclusies weet te trekken. Ook in dit geval zou ik je adviseren om voorafgaand aan het gesprek na te denken over een situatie waarin je te bescheiden was zodat dat je kunt uitleggen waarom dat niet effectief was en hoe je dat een volgende keer zou oplossen.
Nogmaals : het gaat er niet om dat men je met een dergelijke vraag "in de val" zou willen lokken of zoiets. Het doel van de vraag is te ontdekken of je inzicht hebt in je eigen functioneren, of je bewust probeert je minder goede eigenschappen te verbeteren en of je aanspreekbaar bent op je gedrag.
maandag 17 december 2007 om 21:06
Wat ook helpt; zeg maar gewoon aan het begin van het gesprek dat je zenuwachtig bent. Dan ben jij het kwijt en je zult zien dat je je meteen beter voelt. En de interviewer zal daar dan (als het goed is) rekening mee houden en hij weet waar hij 'door heen moet kijken'.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
vrijdag 21 december 2007 om 22:55
maandag 24 december 2007 om 20:26
Wat te denken van een sollicitant die reageert op een senior functie en denkt dat hij de uitgelezen kandidaat is omdat hij 69 jaar oud is en dus bijzonder "senior". Wij bedoelden met senior uiteraard iemand die zeer ervaren is op het vakgebied. Dat vakgebied werd uiteraard ook benoemd en omschreven in de advertentietekst. Helaas had deze meneer geen geen enkele relevante werkervaring. Ga dan maar eens uitleggen dat hij weliswaar heel senior is maar toch niet senior...