Psyche
alle pijlers
Leren omgaan met kritiek
maandag 17 december 2007 om 17:57
Mij is gezegd dat ik niet om kan gaan met kritiek. M.a.w. ik heb dubbele kritiek gehad: 1. vanwege iets in mijn gedrag en daarbovenop 2. dat ik niet tegen kritiek kan. Dan ben ik dus uitgepraat.
Nu heb ik eens op internet opgezocht hoe je met kritiek goed moet leren omgaan. Maar wat mijn verbazing dus schetst: De kritiekgever krijgt altijd gelijk! Ja, daar schiet je verder niets mee op! Dan maar zwijgen dus? Het is niet zo dat ik altijd mijn gelijk wil halen nee. Ik geef juist te veel toe. In dit geval heb ik hier dus niets aan en ben ik hier dus niets mee opgeschoten.
Wat moet je dus doen: luisteren naar de ander. De kritiek nogmaals herhalen. En tenslotte bij jezelf nagaan hoe je dit kunt veranderen. Ben je het niet eens met de kritiek: Dan moet je maar tot een compromis zien te komen. Maar er staat niet bij: wat als je het echt niet eens bent met de ander? Wat je dan moet doen? Ja, ook komen tot een compromis. Maar ik ben het dus in dit geval ECHT NIET eens met de ander. Dus volgens de cursus in dit geval zal ik het tot een compromis laten komen. Hierdoor voel ik mij ontevreden. En dus is bij mij het vervelende gevoel niet weg. Kortom die cursus helpt mij niet. Hoe zouden jullie dit oplossen. Of dan toch maar verdedigen? Ik heb er gewoon geen zin in! Ik geef mijn hele leven lang al toe. er wordt van mij gezegd dat ik meegaand ben. Nou mag ik es een keer en dan kan ik niet tegen kritiek e.d. Slaat gewoon nergens op! O ja, ik ben een prototype borderliner. Dus je hoeft niet perse te reageren. Ik kan me goed voorstellen dat mensen met een borderliner liever geen duscussie aan gaan. dus... pas op!
Nu heb ik eens op internet opgezocht hoe je met kritiek goed moet leren omgaan. Maar wat mijn verbazing dus schetst: De kritiekgever krijgt altijd gelijk! Ja, daar schiet je verder niets mee op! Dan maar zwijgen dus? Het is niet zo dat ik altijd mijn gelijk wil halen nee. Ik geef juist te veel toe. In dit geval heb ik hier dus niets aan en ben ik hier dus niets mee opgeschoten.
Wat moet je dus doen: luisteren naar de ander. De kritiek nogmaals herhalen. En tenslotte bij jezelf nagaan hoe je dit kunt veranderen. Ben je het niet eens met de kritiek: Dan moet je maar tot een compromis zien te komen. Maar er staat niet bij: wat als je het echt niet eens bent met de ander? Wat je dan moet doen? Ja, ook komen tot een compromis. Maar ik ben het dus in dit geval ECHT NIET eens met de ander. Dus volgens de cursus in dit geval zal ik het tot een compromis laten komen. Hierdoor voel ik mij ontevreden. En dus is bij mij het vervelende gevoel niet weg. Kortom die cursus helpt mij niet. Hoe zouden jullie dit oplossen. Of dan toch maar verdedigen? Ik heb er gewoon geen zin in! Ik geef mijn hele leven lang al toe. er wordt van mij gezegd dat ik meegaand ben. Nou mag ik es een keer en dan kan ik niet tegen kritiek e.d. Slaat gewoon nergens op! O ja, ik ben een prototype borderliner. Dus je hoeft niet perse te reageren. Ik kan me goed voorstellen dat mensen met een borderliner liever geen duscussie aan gaan. dus... pas op!
maandag 17 december 2007 om 18:12
Ik denk dat je niet de juiste instelling te pakken hebt. 
Je moet het niet zien als iemand gelijk geven, met als gevolg dat jij ongelijk had en fout bent geweest.
Ik weet het niet zeker, maar het zou zomaar kunnen zijn dat jij als kritiek hebt gehad dat je niet meegaand bent. Jij kan dan hoog en laag springen en beweren dat dit niet zo is, maar feit is wel dat jij iets hebt gedaan waardoor een ander dit beeld heeft gekregen. Dan kan je almaar harder roepen dat dat niet waar is, dat het nergens op slaat en dat je het er ECHT NIET mee eens bent. Máár je kan je ook afvragen hoe dat beeld bij die ander is ontstaan, misschien dat je dan wél begrijpt waarom je daar kritiek op hebt gekregen en misschien ben je dan zelfs in staat dit de volgende keer te herkennen. Én je kan dit ook benoemen naar die andere persoon.
En wat ik ook nog wil zeggen; je stelt je wel erg vijandig op. Je hebt dubbel kritiek gehad en "dan ben ik dus uitgepraat". En waar slaan die laatste paar regels in godsnaam op? Schuil je je daar maar even achter het feit dat je borderline hebt en dus niet helemaal goed kan reageren ofzo? Is het al niet een hele andere benadering als je van jezelf kan zeggen: ik heb borderline, dit zijn mijn valkuilen, ik probeer er op te letten. In plaats van "pas op", want dat impliceert naar mijn idee min of meer dat je je daar genoeg hebt ingedekt om vervolgens het privilege te hebben ongenuanceerd te kunnen reageren, want hé, ik zei toch dat ik borderline had?! Zo werkt 't volgens mij niet helemaal... Wat ik maar probeer te zeggen; als jij altijd zo reageert zoals je net je openingspost hebt omschreven, dan snap ik dat anderen zeggen dat je niet tegen kritiek kunt. Dat is dan dus het punt waaraan je zou kunnen werken.
Je moet het niet zien als iemand gelijk geven, met als gevolg dat jij ongelijk had en fout bent geweest.Ik weet het niet zeker, maar het zou zomaar kunnen zijn dat jij als kritiek hebt gehad dat je niet meegaand bent. Jij kan dan hoog en laag springen en beweren dat dit niet zo is, maar feit is wel dat jij iets hebt gedaan waardoor een ander dit beeld heeft gekregen. Dan kan je almaar harder roepen dat dat niet waar is, dat het nergens op slaat en dat je het er ECHT NIET mee eens bent. Máár je kan je ook afvragen hoe dat beeld bij die ander is ontstaan, misschien dat je dan wél begrijpt waarom je daar kritiek op hebt gekregen en misschien ben je dan zelfs in staat dit de volgende keer te herkennen. Én je kan dit ook benoemen naar die andere persoon.
En wat ik ook nog wil zeggen; je stelt je wel erg vijandig op. Je hebt dubbel kritiek gehad en "dan ben ik dus uitgepraat". En waar slaan die laatste paar regels in godsnaam op? Schuil je je daar maar even achter het feit dat je borderline hebt en dus niet helemaal goed kan reageren ofzo? Is het al niet een hele andere benadering als je van jezelf kan zeggen: ik heb borderline, dit zijn mijn valkuilen, ik probeer er op te letten. In plaats van "pas op", want dat impliceert naar mijn idee min of meer dat je je daar genoeg hebt ingedekt om vervolgens het privilege te hebben ongenuanceerd te kunnen reageren, want hé, ik zei toch dat ik borderline had?! Zo werkt 't volgens mij niet helemaal... Wat ik maar probeer te zeggen; als jij altijd zo reageert zoals je net je openingspost hebt omschreven, dan snap ik dat anderen zeggen dat je niet tegen kritiek kunt. Dat is dan dus het punt waaraan je zou kunnen werken.
maandag 17 december 2007 om 18:39
maandag 17 december 2007 om 18:52
Het is onmogelijk, dat jij geen mogelijkheden om een compromis te sluiten ziet. Je bent niet eens een gesprek aangegaan om te zien of de andere partij wat water bij de wijn wil doen. Je geeft iemand geen kans in deze.
Bovendien vind ik de laatste opmerkingen vervelend. Je waarschuwt mensen die je advies willen geven al direct voor je reacties met het excuus dat je een prototype borderliner bent,
Je staat niet echt open voor anderen he?
Bovendien vind ik de laatste opmerkingen vervelend. Je waarschuwt mensen die je advies willen geven al direct voor je reacties met het excuus dat je een prototype borderliner bent,
Je staat niet echt open voor anderen he?
maandag 17 december 2007 om 18:59
Ik ben ook iemand die erg slecht tegen kritiek kan. Het heeft wat moeite gekost maar nu kan ik er in mijn werk goed mee om gaan. Prive kost dat nog wat meer moeite.
In mijn werk luister ik naar wat er gezegd wordt en probeer daar mijn voordeel mee te doen. In vrijwel alle gevallen zit er wel iets bij waar je iets mee kan. Ook al ben je het er niet mee eens, toch geeft het weer hoe degene mij of mijn gedrag ziet.
Ik zie kritiek daar niet meer als een aanval op mijzelf en dat maakt het voor mij makkelijker om mee om te gaan.
In mijn werk luister ik naar wat er gezegd wordt en probeer daar mijn voordeel mee te doen. In vrijwel alle gevallen zit er wel iets bij waar je iets mee kan. Ook al ben je het er niet mee eens, toch geeft het weer hoe degene mij of mijn gedrag ziet.
Ik zie kritiek daar niet meer als een aanval op mijzelf en dat maakt het voor mij makkelijker om mee om te gaan.
maandag 17 december 2007 om 19:10
Pom, ik sta wel open voor andere mensen maar zeg het ook eerlijk als ik vind dat zij geen gelijk hebben. Niet iedereen krijgt kritiek op kritiek. Dat vind ik ook het gemene ervan. En het ging om iets heel simpels (iets wat ik niet kan maar wat ik zelf vind dat dat wel meevalt). En dan ook niet eenmalig maar keer op keer krijg ik dat te horen. van alles al geprobeerd, ja ook compromis sluiten en dus niet in de verdediging schieten. Maar om iedere keer dezelfde kritiek te horen te krijgen is erg vervelend.
maandag 17 december 2007 om 19:15
:
Hee, daar hebben we Jolietje79 weer! Hallo Jolietje, wordt het hier weer gezellig denk je?![;-]](https://forum.viva.nl/smilies/79_wink.gif)
Beste Poezewoes,
In jouw posting vraag je of het hier weer gezellig wordt. Op mij komt dit over als een denigrerende opmerking en daar voel ik mij niet prettig bij. Daarom zou ik jou willen vragen om of: serieus antwoord te geven op mijn vraag in dit topic en mij serieus hierin te nemen. M.a.w. je bent hier welkom. wil je dit niet, dan vraag ik je vriendelijk niet te reageren.
maandag 17 december 2007 om 19:21
Maar als je keer op keer hetzelfde te horen krijgt, zou er dan niet juist een kern van waarheid in kunnen zitten? Blijkbaar zit er dan iets in je gedrag dat mensen onprettig vinden. Dan kun je heel hard roepen dat het niet waar is, maar dat verandert niets aan het feit dat andere mensen je gedrag als onprettig ervaren, nietwaar?
maandag 17 december 2007 om 19:33
wat jolietje wil is hier mee om kunnen gaan. dus vandaar dat ze het zo uitgebreid omschrijft.
er zijn niet veel mensen die echt tegen kritiek kunnen. we hebben allemaal een zogenoemde Ego en we voelen ons vrijwel altijd een beetje gekrenkt. de kunst is denk ik om jezelf een tikkeltje minder serieus te nemen en als iemand kritiek leverd op je gedrag dan kijk je of je daar wat aan kunt doen als dat nodig is.expirimenteer eens met bijvoorbeeld een andere manier van je gedragen, ik weet niet wat het probleem is dus dat moet je zelf maar in vullen ... net zolang tot men heel positief op je reageerd.
kritiek is in princiepe een reactie op jou dus het is ook persoonlijk bedoeld. !
dat wil niet zeggen dat degen die kritiek leveren het gemeen bedoelen, misschien raak je bij mensen een gevoelige snaar of irriteer je ze ik weet niet wat je verkeerd doet volgens deze mesen, maar het zijn er meerdere dus ja.... kijk of je jezelf wat relaxter op kunt stellen, ook al ben je een beetje borderline, het is geen excuus om het niet te proberen
liefs
lievebees
er zijn niet veel mensen die echt tegen kritiek kunnen. we hebben allemaal een zogenoemde Ego en we voelen ons vrijwel altijd een beetje gekrenkt. de kunst is denk ik om jezelf een tikkeltje minder serieus te nemen en als iemand kritiek leverd op je gedrag dan kijk je of je daar wat aan kunt doen als dat nodig is.expirimenteer eens met bijvoorbeeld een andere manier van je gedragen, ik weet niet wat het probleem is dus dat moet je zelf maar in vullen ... net zolang tot men heel positief op je reageerd.
kritiek is in princiepe een reactie op jou dus het is ook persoonlijk bedoeld. !
dat wil niet zeggen dat degen die kritiek leveren het gemeen bedoelen, misschien raak je bij mensen een gevoelige snaar of irriteer je ze ik weet niet wat je verkeerd doet volgens deze mesen, maar het zijn er meerdere dus ja.... kijk of je jezelf wat relaxter op kunt stellen, ook al ben je een beetje borderline, het is geen excuus om het niet te proberen
liefs
lievebees
maandag 17 december 2007 om 19:38
Het is mij niet duidelijk of het hier gaat om iedere keer dezelfde situatie of diverse soorten van kritiek.
Wanneer het gaat over één situatie, dan is dit een knap lastige situatie. Maar ik kan er verder niks over zeggen, heb totaal geen beeld van wat er speelt.
Iedereen zal het diep in zijn hart vervelend vinden om negatieve kritiek te krijgen en iedereen krijgt regelmatig negatieve kritiek. De een kan er veel beter mee omgaan dan de ander. Dat geeft al aan dat omgaan met kritiek een vaardigheid is die aan te leren is. Maar dan moet je wel bereidwillig zijn om a. te luisteren naar de ander en b. na te gaan wat jij aan deze situatie kan veranderen.
Vaak loopt het al spaak bij het luisteren naar de ander, omdat je veel te snel in de verdediging schiet, daardoor kom je nooit toe aan punt b., kijken wat jij kunt veranderen.
maandag 17 december 2007 om 19:50
Jolietje, het was met een knipoog maar zeer zeker wel serieus bedoeld. Ik wilde het alleen niet te zwaar brengen.
Het verbaast me gewoon dat je toch weer naar dit forum grijpt om een vraag neer te leggen, terwijl meerdere keren is gebleken dat dit wellicht voor jou niet het meest geschikte medium is om zaken die jou raken aan te kaarten. De mensen op dit forum begrijpen vaak niet wat jij precies wilt over brengen met je woorden en jij begrijpt vaak hun reacties niet. Dit hoeft niet alleen aan jou te liggen, wellicht ben jij iemand die ook de nonverbale signalen moet kunnen uitzenden en je stembuiging moet kunnen laten horen, om goed begrepen te kunnen worden en vice versa. Het is niet aan iedereen weggelegd om precies te kunnen schrijven wat je voelt, of om genuanceerd te kunnen lezen. En dan is een forum als dit gewoon niet een handig communicatiemiddel.
Je bent meerdere keren best gekwetst geweest door reacties die je hier kreeg, schat ik zo in. Daarom vraag ik me af of je zulke vragen niet beter kunt bespreken met vriendinnen, of een vertrouwenspersoon, in een intiemere sfeer, om te voorkomen dat je je gekwetst en onbegrepen voelt.
Het verbaast me gewoon dat je toch weer naar dit forum grijpt om een vraag neer te leggen, terwijl meerdere keren is gebleken dat dit wellicht voor jou niet het meest geschikte medium is om zaken die jou raken aan te kaarten. De mensen op dit forum begrijpen vaak niet wat jij precies wilt over brengen met je woorden en jij begrijpt vaak hun reacties niet. Dit hoeft niet alleen aan jou te liggen, wellicht ben jij iemand die ook de nonverbale signalen moet kunnen uitzenden en je stembuiging moet kunnen laten horen, om goed begrepen te kunnen worden en vice versa. Het is niet aan iedereen weggelegd om precies te kunnen schrijven wat je voelt, of om genuanceerd te kunnen lezen. En dan is een forum als dit gewoon niet een handig communicatiemiddel.
Je bent meerdere keren best gekwetst geweest door reacties die je hier kreeg, schat ik zo in. Daarom vraag ik me af of je zulke vragen niet beter kunt bespreken met vriendinnen, of een vertrouwenspersoon, in een intiemere sfeer, om te voorkomen dat je je gekwetst en onbegrepen voelt.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 17 december 2007 om 20:14
Leren om te gaan met kritiek.
Vaak wordt kritiek als een aanval ervaren, waarbij men vaak heel extreme gevoelens ondergaat. De persoon die kritiek ontvangst kan soms onbewust denken dat u hem of haar niet meer mag, of dat hij of zij helemaal gefaald heeft. Omdat kritiek als zo sterk bedreigend ervaren kan worden zijn de reacties vaak ook heftig. Vaak is de reactie een scheldpartij en het enige dat dan nog overheerst is het gevoel van onrecht. Vaak zal de zaak dan fors opgeblazen worden waardoor zaken geheel uit hun verband getrokken worden. Dit lost meestal niets op en beide partijen gaan uit elkaar, likken de wonden en zijn niet veel opgeschoten. Ook komt het voor dat mensen totaal dichtklappen na kritiek of op het schuldgevoel van de ander gaan werken. Ook dit is geen goede wijze om met kritiek om te gaan.
Enkel manieren hoe mensen omgaan met kritiek zijn:
Vechten met de gedachte de aanval is de beste verdediging, opmerkingen die dan vaak vallen zijn kijk naar jezelf, je bent zelf geen haar beter, je vroeg erom en jij begon. Ook een vorm van vechten is de ander door middel van verbaal geweld en redenaties overtroeven.
Vluchten is een andere vorm van reactie, weglopen, zichzelf kleinmaken, verontschuldigen of zelfbeklag. Hiermee probeert men door schuldgevoel op te roepen de kritiek te omzeilen.
Vermijden is een ook en vorm, door veel zelfkritiek te geven kunt u vermijden dat de ander kritiek geeft.
Ook kan de persoon die kritiek ontvangt volledig dichtklappen.
Dit geeft al aan wat kritiek ontvangen zo moeilijk maakt, het confronteert u met uw minder sterke punten. Kritiek word vaak opgevat als een aanval op de persoon zelf, terwijl het in de meeste gevallen alleen maar om een punt van het gedrag van die persoon gaat. Vooral bij mensen die toch al niet zo'n positief zelfbeeld hebben kan kritiek heel hard aankomen, omdat men toch al zo onzeker is. Helaas is overdreven zelfvertrouwen ook niet de oplossing, want meestal staat u dan helemaal niet open voor kritiek.
Hoe kunt u leren om goed te reageren op kritiek.
Wanneer u kritiek ontvangt moet u niet uit het oog verliezen dat de kritiek in eerste instantie iets zegt over de ander, de persoon die kritiek geeft vindt iets wat u doet vervelend. Als u te snel reageert gaat u projecteren of gedachtelezen en zaken invullen die de ander helmaal niet bedoeld. Het is dus heel belangrijk om uw eigen ongenoegens te onderdrukken en eerst goed te luisteren. Dit geeft u ook tijd om goed na te denken. Hierna kunt u rustig over het onderwerp praten en eventueel met een deel van de kritiek instemmen, een compromis bespreken of aangeven dat u er eens over na zult denken.
Goed luisteren is dus heel belangrijk net als kijken naar de ander en laat merken dat u luistert. Doorvragen wat die ander van u wil en vragen hoe de ander het probleem zou willen veranderen. Koppel terug en herhaal wat de ander zei om te zien of u die ander goed begrepen heeft.
Probeer niet te snel in discussie, verdediging of tegenaanval te gaan, het gaat erom dat de ander ergens ontevreden over is en niet of iets wel of niet waar of eerlijk is. Als u vindt dat de ander gelijk heeft, geef dan toe en geeft bijvoorbeeld aan dat u er in het vervolg op zult letten. Bent u niet eens met de kritiek, bedenk dan wel dat de ergernis bij de ander zal blijven. Ga dan onderhandelen over een compromis die voor beiden acceptabel is.
Denk goed na over de kritiek, het is niet altijd makkelijk uzelf aan te passen maar het is goed te bedenken dat u zichzelf te kort doet als u niet openstaat voor verandering.
Hoe bedoel je dat er ALTIJD naar een middenweg gezocht moet worden ? Dat kan niet altijd...........
De kritiekgever krijgt in zoverre gelijk dat wat hij VINDT voor hem/haar de waarheid is ; bijv. ; je werkt te langzaam . dan kan jij zeggen dat je het heel druk hebt , dat het zweet je op de rug staat , dat je gestresst bent , dat je collega nog minder doet etc. etc . feit is en feit blijft ; de ander VINDT dat JIJ te langzaam werkt . PUNT. Wát ga je daaraan doen ? Dan hoeft er geen middenweg te komen waarin de kritiekgever over een poosje kan zeggen ; je werkt een béétje te langzaam.........
Vaak wordt kritiek als een aanval ervaren, waarbij men vaak heel extreme gevoelens ondergaat. De persoon die kritiek ontvangst kan soms onbewust denken dat u hem of haar niet meer mag, of dat hij of zij helemaal gefaald heeft. Omdat kritiek als zo sterk bedreigend ervaren kan worden zijn de reacties vaak ook heftig. Vaak is de reactie een scheldpartij en het enige dat dan nog overheerst is het gevoel van onrecht. Vaak zal de zaak dan fors opgeblazen worden waardoor zaken geheel uit hun verband getrokken worden. Dit lost meestal niets op en beide partijen gaan uit elkaar, likken de wonden en zijn niet veel opgeschoten. Ook komt het voor dat mensen totaal dichtklappen na kritiek of op het schuldgevoel van de ander gaan werken. Ook dit is geen goede wijze om met kritiek om te gaan.
Enkel manieren hoe mensen omgaan met kritiek zijn:
Vechten met de gedachte de aanval is de beste verdediging, opmerkingen die dan vaak vallen zijn kijk naar jezelf, je bent zelf geen haar beter, je vroeg erom en jij begon. Ook een vorm van vechten is de ander door middel van verbaal geweld en redenaties overtroeven.
Vluchten is een andere vorm van reactie, weglopen, zichzelf kleinmaken, verontschuldigen of zelfbeklag. Hiermee probeert men door schuldgevoel op te roepen de kritiek te omzeilen.
Vermijden is een ook en vorm, door veel zelfkritiek te geven kunt u vermijden dat de ander kritiek geeft.
Ook kan de persoon die kritiek ontvangt volledig dichtklappen.
Dit geeft al aan wat kritiek ontvangen zo moeilijk maakt, het confronteert u met uw minder sterke punten. Kritiek word vaak opgevat als een aanval op de persoon zelf, terwijl het in de meeste gevallen alleen maar om een punt van het gedrag van die persoon gaat. Vooral bij mensen die toch al niet zo'n positief zelfbeeld hebben kan kritiek heel hard aankomen, omdat men toch al zo onzeker is. Helaas is overdreven zelfvertrouwen ook niet de oplossing, want meestal staat u dan helemaal niet open voor kritiek.
Hoe kunt u leren om goed te reageren op kritiek.
Wanneer u kritiek ontvangt moet u niet uit het oog verliezen dat de kritiek in eerste instantie iets zegt over de ander, de persoon die kritiek geeft vindt iets wat u doet vervelend. Als u te snel reageert gaat u projecteren of gedachtelezen en zaken invullen die de ander helmaal niet bedoeld. Het is dus heel belangrijk om uw eigen ongenoegens te onderdrukken en eerst goed te luisteren. Dit geeft u ook tijd om goed na te denken. Hierna kunt u rustig over het onderwerp praten en eventueel met een deel van de kritiek instemmen, een compromis bespreken of aangeven dat u er eens over na zult denken.
Goed luisteren is dus heel belangrijk net als kijken naar de ander en laat merken dat u luistert. Doorvragen wat die ander van u wil en vragen hoe de ander het probleem zou willen veranderen. Koppel terug en herhaal wat de ander zei om te zien of u die ander goed begrepen heeft.
Probeer niet te snel in discussie, verdediging of tegenaanval te gaan, het gaat erom dat de ander ergens ontevreden over is en niet of iets wel of niet waar of eerlijk is. Als u vindt dat de ander gelijk heeft, geef dan toe en geeft bijvoorbeeld aan dat u er in het vervolg op zult letten. Bent u niet eens met de kritiek, bedenk dan wel dat de ergernis bij de ander zal blijven. Ga dan onderhandelen over een compromis die voor beiden acceptabel is.
Denk goed na over de kritiek, het is niet altijd makkelijk uzelf aan te passen maar het is goed te bedenken dat u zichzelf te kort doet als u niet openstaat voor verandering.
Hoe bedoel je dat er ALTIJD naar een middenweg gezocht moet worden ? Dat kan niet altijd...........
De kritiekgever krijgt in zoverre gelijk dat wat hij VINDT voor hem/haar de waarheid is ; bijv. ; je werkt te langzaam . dan kan jij zeggen dat je het heel druk hebt , dat het zweet je op de rug staat , dat je gestresst bent , dat je collega nog minder doet etc. etc . feit is en feit blijft ; de ander VINDT dat JIJ te langzaam werkt . PUNT. Wát ga je daaraan doen ? Dan hoeft er geen middenweg te komen waarin de kritiekgever over een poosje kan zeggen ; je werkt een béétje te langzaam.........
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 17 december 2007 om 20:38
KRITIEK ALS MIDDEL TOT ONTWIKKELING
VAN PERSOONLIJKE EFFECTIVITEIT
EN ZAKELIJK SUCCES
het nut van fouten
Pieter van Breemen
Oprichter en mede-eigenaar Van Breemen & Partner, bureau voor organisatieontwikkeling, coaching van individu en team
Wanneer je terug denkt aan het leren van een vreemde taal, of je herinnert je de uren van dansles, dan zul je herkennen dat het maken van fouten het enige middel is om te leren. Wanneer je naar kinderen kijkt zie je hetzelfde: kinderen leren alleen maar in ons geval Nederlands spreken omdat ze veel fouten maken. Zonder de correcties van de leraar, de dansinstructeur en zonder de correctie van de ouders geen verbetering, geen leerproces . . . en leer je niet dansen.
Dit is natuurlijk geen vrijbrief om, wanneer we volwassen zijn en een verantwoordelijkheid hebben fouten te maken. Het betekent wel dat fouten maken mag, mits we bereid zijn daarvan te leren.
Alles en iedereen is onze leermeester
Om te kunnen leren hebben we kritiek nodig. Andere woorden voor kritiek zijn in dit verband bijvoorbeeld de aanwijzingen van de dansleraar, de verbeteringen van de leraar vreemde taal en de aanmoedigingen van de ouder. Dus we hebben de ander nodig om te kunnen leren, we hebben de ander op zijn minst nodig om te weten dat we dingen anders en mogelijk slimmer, handiger of beter kunnen doen. Wanneer we daar op een open manier naar luisteren, kunnen we daarmee ons voordeel doen.
Jammer genoeg leren we naarmate we ouder worden dat er zogenaamde opbouwende (positieve) en negatieve kritiek bestaat, althans dat maken we ervan. Wanneer jij bijvoorbeeld kritiek geeft aan een ander met de bedoeling dat de ander de werkzaamheden op een andere, slimmere of handigere manier doet dan zal je hebben ervaren dat je dat niet altijd in dank wordt afgenomen.
Mensen die jou kritiek geven hebben waarschijnlijk eenzelfde ervaring wanneer ze jou kritiek hebben gegeven.
Ervaring van kritiek:
de ontvanger met jouw manier van kritiek leveren
Aan de hand van deze ervaringen kun je herkennen dat de ontvanger bepaalt of de kritiek als positief of als negatief wordt ervaren. Daarbij spelen een heleboel factoren een rol zoals of je elkaar een beetje aardig vindt of juist niet. Ook je eigen zelfvertrouwen speelt bij het aanvaarden van kritiek een belangrijke rol, hoe steviger je in je schoenen staat des te beter kun je met kritiek omgaan. Het voert hier te ver om daarvan alle oorzaken op te noemen. Het belangrijkste is echter dat je herkent dat jij als de ontvanger bepaalt of de kritiek positief is of negatief.
Kritiek is alleen maar informatie
Om het maximale nut van kritiek voor een team en organisatie te behalen is het noodzakelijk te zien dat kritiek niets meer en niet minder is dan informatie over hoe de ander vindt dat het werk anders, beter, sneller, met minder inspanning of met meer kwaliteit kan gebeuren. Je kunt daarmee je voordeel doen. En wanneer je echt vindt dat de ander je op een negatieve manier kritiek levert, zeg dat dan. Daar kan de ander zijn / haar voordeel mee doen. Je hoeft alleen maar te zeggen: "ik heb gehoord wat je hebt gezegd, maar ik ervaar de manier waarop je het zegt als negatief. Ik wil dat je dat anders doet."
Wanneer iedereen binnen bedrijven kritiek gaat zien als informatie dan levert dat veel op. Minder ergernis, minder ruzietjes, minder ontevredenheid of beter gezegd: meer werkplezier en (nog) meer kwaliteit.
Ik wens je veel fouten en veel kritiek
. . . . . veel plezier en succes toe.
VAN PERSOONLIJKE EFFECTIVITEIT
EN ZAKELIJK SUCCES
het nut van fouten
Pieter van Breemen
Oprichter en mede-eigenaar Van Breemen & Partner, bureau voor organisatieontwikkeling, coaching van individu en team
Wanneer je terug denkt aan het leren van een vreemde taal, of je herinnert je de uren van dansles, dan zul je herkennen dat het maken van fouten het enige middel is om te leren. Wanneer je naar kinderen kijkt zie je hetzelfde: kinderen leren alleen maar in ons geval Nederlands spreken omdat ze veel fouten maken. Zonder de correcties van de leraar, de dansinstructeur en zonder de correctie van de ouders geen verbetering, geen leerproces . . . en leer je niet dansen.
Dit is natuurlijk geen vrijbrief om, wanneer we volwassen zijn en een verantwoordelijkheid hebben fouten te maken. Het betekent wel dat fouten maken mag, mits we bereid zijn daarvan te leren.
Alles en iedereen is onze leermeester
Om te kunnen leren hebben we kritiek nodig. Andere woorden voor kritiek zijn in dit verband bijvoorbeeld de aanwijzingen van de dansleraar, de verbeteringen van de leraar vreemde taal en de aanmoedigingen van de ouder. Dus we hebben de ander nodig om te kunnen leren, we hebben de ander op zijn minst nodig om te weten dat we dingen anders en mogelijk slimmer, handiger of beter kunnen doen. Wanneer we daar op een open manier naar luisteren, kunnen we daarmee ons voordeel doen.
Jammer genoeg leren we naarmate we ouder worden dat er zogenaamde opbouwende (positieve) en negatieve kritiek bestaat, althans dat maken we ervan. Wanneer jij bijvoorbeeld kritiek geeft aan een ander met de bedoeling dat de ander de werkzaamheden op een andere, slimmere of handigere manier doet dan zal je hebben ervaren dat je dat niet altijd in dank wordt afgenomen.
Mensen die jou kritiek geven hebben waarschijnlijk eenzelfde ervaring wanneer ze jou kritiek hebben gegeven.
Ervaring van kritiek:
de ontvanger met jouw manier van kritiek leveren
Aan de hand van deze ervaringen kun je herkennen dat de ontvanger bepaalt of de kritiek als positief of als negatief wordt ervaren. Daarbij spelen een heleboel factoren een rol zoals of je elkaar een beetje aardig vindt of juist niet. Ook je eigen zelfvertrouwen speelt bij het aanvaarden van kritiek een belangrijke rol, hoe steviger je in je schoenen staat des te beter kun je met kritiek omgaan. Het voert hier te ver om daarvan alle oorzaken op te noemen. Het belangrijkste is echter dat je herkent dat jij als de ontvanger bepaalt of de kritiek positief is of negatief.
Kritiek is alleen maar informatie
Om het maximale nut van kritiek voor een team en organisatie te behalen is het noodzakelijk te zien dat kritiek niets meer en niet minder is dan informatie over hoe de ander vindt dat het werk anders, beter, sneller, met minder inspanning of met meer kwaliteit kan gebeuren. Je kunt daarmee je voordeel doen. En wanneer je echt vindt dat de ander je op een negatieve manier kritiek levert, zeg dat dan. Daar kan de ander zijn / haar voordeel mee doen. Je hoeft alleen maar te zeggen: "ik heb gehoord wat je hebt gezegd, maar ik ervaar de manier waarop je het zegt als negatief. Ik wil dat je dat anders doet."
Wanneer iedereen binnen bedrijven kritiek gaat zien als informatie dan levert dat veel op. Minder ergernis, minder ruzietjes, minder ontevredenheid of beter gezegd: meer werkplezier en (nog) meer kwaliteit.
Ik wens je veel fouten en veel kritiek
. . . . . veel plezier en succes toe.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 17 december 2007 om 20:44
Is het maar de vraag of er zoiets bestaat als een objectief gelijk of ongelijk. Vaak heeft kritiek betrekking op gedrag. Een ander heeft het volste recht om een mening te hebben over jouw gedrag. Zeker als die persoon jouw leidinggevende of docent is. Jij hebt het volste recht om die mening, die kritiek, te negeren. Ik denk echter dat je jezelf daarmee tekort doet. Kritiek van anderen kan je namelijk helpen om jezelf te ontwikkelen en nieuw gedrag te oefenen. Om te beoordelen of kritiek de moeite waard is zul je vragen moeten stellen. Wat bedoelt iemand? Wat heeft hij waar genomen? In welke situatie? Wat was het effect van jouw gedrag? Hoe zou het anders kunnen? Verzamel de antwoorden op deze vragen en denk er eerst eens rustig een paar dagen over na. Daarna kun je voor jezelf in alle rust besluiten wat je met de kritiek zult doen: negeren of serieus nemen. Tot slot: kritiek ontvangen is voor veel mensen moeilijk, kritiek geven is voor veel mensen nog moeilijker. Als je de gegeven kritiek onderwerp maakt van een welles-nietes spelletje doe je niet alleen jezelf maar ook de ander tekort.
dinsdag 18 december 2007 om 02:00
feedback zegt iets over de gever en iets over de ontvanger.
soms zegt het meer over de gever en soms meer over de ontvanger.
soms is het een feit, soms een belevenis, soms een visie.
een collega van mij vind dat ik te amicaal met ouders omga (ik werk in de jeugdhulpverlening). ik weet dat ik vrij amicaal met ouders om kan gaan, maar dat doe ik vanuit een bepaalde visie (ouders voelen zich op hun gemak daardoor, de weerstand naar de hulpverlening wordt minder).
in dit geval gaat het niet om wie gelijk heeft. ik denk zoiezo dat het nooit moet gaan om wie gelijk heeft, maar tot welke oplossing je komt.
in dit geval ben ik overtuigd van mijn visie. hij ook. maar ik blijf mijn ding doen en hij ook, want het levert in de samenwerking geen problemen op.
we agree to disagree zeg maar.
toen hij mij die feedback gaf, heb ik er wel eerst naar geluisterd, door gevraagd en mijn mening erop gegeven.
later in de week ben ik erop teruggekomen en hebben we er een interessant gesprek over gehad.
1 keer kreeg ik feedback/kritiek dat ik te dichtbij op de clienten stond. probleem dus met afstand nabijheid. ik schrok hiervan, want ik herkende dat helemaal niet. ik ben daar veel over gaan nadenken, dit gaan afchecken bij andere collega´s, nadenken over mijn visie en waarom ik dingen doe zoals ik ze doe, om er vervolgens achter te komen dat ik echt serieus niet vind dat ik te dichtbij sta.
voor het eerst was ik het absoluut niet eens over de feedback.
in dit specifieke geval zei de feedback meer over de gever, dan over de ontvanger (ik dus). de gever had gewoon een andere visie over bepaalde dingen, en hij had 1 ding van mij gezien, dit gegeneraliseerd en daar een oordeel op geplakt , en daar ben ik de dupe van geworden.
ik ben dit onzettend gaan aanvechten, maar het leed was al behoorlijk geschied. mijn baas heeft nu, een jaar en vele discussies later, nog steeds het idee dat ik een probleem heb met afstand-nabijheid. terwijl ik zeker weet dat ik dat niet heb.
ik kreeg een evaluatie van hem, en in het verslag stond dit ook beschreven. heb een schriftelijke bijlage doen toevoegen waarin ik meldde dat ik het er niet mee eens was.
ondertussen ook een evaluatie binnen het team gehad, en die zien gelukkig ook dat ik hier geen probleem in heb.
we agree to disagree... maar dat is soms wel verrekte lastig...
maar in andere dingen kunnen je altijd wel tot een compromis komen. als iemand vind dat ik te direct ben, kan ik wel proberen om wat subtieler te zijn. als iemand vind dat ik te langzaam werk, kan ik wel proberen om bepaalde dingen een hogere prioriteit te geven en sneller te werken, of hulp te vragen om te leren om sneller te werken.
als iemand vind dat regel a moet worden aangepast, en ik vind van niet, dan bespreken we dat in het team, en als de meeste vinden dat ie wel moet worden aangepast, dan passen we hem aan...
soms zegt het meer over de gever en soms meer over de ontvanger.
soms is het een feit, soms een belevenis, soms een visie.
een collega van mij vind dat ik te amicaal met ouders omga (ik werk in de jeugdhulpverlening). ik weet dat ik vrij amicaal met ouders om kan gaan, maar dat doe ik vanuit een bepaalde visie (ouders voelen zich op hun gemak daardoor, de weerstand naar de hulpverlening wordt minder).
in dit geval gaat het niet om wie gelijk heeft. ik denk zoiezo dat het nooit moet gaan om wie gelijk heeft, maar tot welke oplossing je komt.
in dit geval ben ik overtuigd van mijn visie. hij ook. maar ik blijf mijn ding doen en hij ook, want het levert in de samenwerking geen problemen op.
we agree to disagree zeg maar.
toen hij mij die feedback gaf, heb ik er wel eerst naar geluisterd, door gevraagd en mijn mening erop gegeven.
later in de week ben ik erop teruggekomen en hebben we er een interessant gesprek over gehad.
1 keer kreeg ik feedback/kritiek dat ik te dichtbij op de clienten stond. probleem dus met afstand nabijheid. ik schrok hiervan, want ik herkende dat helemaal niet. ik ben daar veel over gaan nadenken, dit gaan afchecken bij andere collega´s, nadenken over mijn visie en waarom ik dingen doe zoals ik ze doe, om er vervolgens achter te komen dat ik echt serieus niet vind dat ik te dichtbij sta.
voor het eerst was ik het absoluut niet eens over de feedback.
in dit specifieke geval zei de feedback meer over de gever, dan over de ontvanger (ik dus). de gever had gewoon een andere visie over bepaalde dingen, en hij had 1 ding van mij gezien, dit gegeneraliseerd en daar een oordeel op geplakt , en daar ben ik de dupe van geworden.
ik ben dit onzettend gaan aanvechten, maar het leed was al behoorlijk geschied. mijn baas heeft nu, een jaar en vele discussies later, nog steeds het idee dat ik een probleem heb met afstand-nabijheid. terwijl ik zeker weet dat ik dat niet heb.
ik kreeg een evaluatie van hem, en in het verslag stond dit ook beschreven. heb een schriftelijke bijlage doen toevoegen waarin ik meldde dat ik het er niet mee eens was.
ondertussen ook een evaluatie binnen het team gehad, en die zien gelukkig ook dat ik hier geen probleem in heb.
we agree to disagree... maar dat is soms wel verrekte lastig...
maar in andere dingen kunnen je altijd wel tot een compromis komen. als iemand vind dat ik te direct ben, kan ik wel proberen om wat subtieler te zijn. als iemand vind dat ik te langzaam werk, kan ik wel proberen om bepaalde dingen een hogere prioriteit te geven en sneller te werken, of hulp te vragen om te leren om sneller te werken.
als iemand vind dat regel a moet worden aangepast, en ik vind van niet, dan bespreken we dat in het team, en als de meeste vinden dat ie wel moet worden aangepast, dan passen we hem aan...
dinsdag 18 december 2007 om 11:41
Kun je kritiek ook als een kadootje opvatten?
Het is een kadootje dat de ander je geeft over hoe jij op hem/haar overkomt.
En, zoals met alle kadootjes, mag jij zelf bepalen wat je ermee doet.
Bedank de ander ook voor het kadootje.
Pak het uit, bekijk en onderzoek het van alle kanten en voel en bedenk wat je ervan kunt leren.
Als je dit onderzoek hebt gedaan, koppel dan terug naar de gever wat je ervan vond en of je het kan gebruiken.
Maar hou vooral in gedachten dat het je een mogelijkheid heeft geboden om te verbeteren.
Succes!.
Het is een kadootje dat de ander je geeft over hoe jij op hem/haar overkomt.
En, zoals met alle kadootjes, mag jij zelf bepalen wat je ermee doet.
Bedank de ander ook voor het kadootje.
Pak het uit, bekijk en onderzoek het van alle kanten en voel en bedenk wat je ervan kunt leren.
Als je dit onderzoek hebt gedaan, koppel dan terug naar de gever wat je ervan vond en of je het kan gebruiken.
Maar hou vooral in gedachten dat het je een mogelijkheid heeft geboden om te verbeteren.
Succes!.
dinsdag 18 december 2007 om 17:41
Kritiek is een gevoelig iets. Vaak is de inhoud best iets om over na te denken maar wordt je verblind door de manier, de toon waarop kritiek gebracht wordt.
Om te beginnen zou het al geen kritiek moeten zijn maar feedback.
Als iemand je feedback geeft en je denkt een tijdje na over de inhoud, kom je soms tot de conclusie dat er misschien wel iets in de boodschap zit.
Ik vertel je dit omdat ik heel slecht met kritiek om kon gaan met name in werksituaties totdat ik drie jaar terug een nieuwe bazin kreeg. Zij verstaat de kunst om feedback te geven op een manier dat je er iets mee kan. En dat maakt het een stuk makkelijker. Ook al ben ik het lang niet altijd met haar eens. Maar dat biedt altijd gelegenheid tot (leuke ) discussies
En je moet je ook bedenken dat feedback natuurlijk is over hoe je overkomt. Dat is niet altijd hetzelfde als hoe je bent.
Mijn tip : luister naar de inhoud, laat het even bezinken en kom er dan nog eens een keer op terug. Feedback is niet altijd leuk, maar het wil niet zeggen dat iemand je afkeurt.
Om te beginnen zou het al geen kritiek moeten zijn maar feedback.
Als iemand je feedback geeft en je denkt een tijdje na over de inhoud, kom je soms tot de conclusie dat er misschien wel iets in de boodschap zit.
Ik vertel je dit omdat ik heel slecht met kritiek om kon gaan met name in werksituaties totdat ik drie jaar terug een nieuwe bazin kreeg. Zij verstaat de kunst om feedback te geven op een manier dat je er iets mee kan. En dat maakt het een stuk makkelijker. Ook al ben ik het lang niet altijd met haar eens. Maar dat biedt altijd gelegenheid tot (leuke ) discussies
En je moet je ook bedenken dat feedback natuurlijk is over hoe je overkomt. Dat is niet altijd hetzelfde als hoe je bent.
Mijn tip : luister naar de inhoud, laat het even bezinken en kom er dan nog eens een keer op terug. Feedback is niet altijd leuk, maar het wil niet zeggen dat iemand je afkeurt.
woensdag 19 december 2007 om 15:16
Je leert niet alleen door fouten te maken. Je kunt ook leren door imitatie (of door creativiteit). Maw meteen het juiste gedrag uitvoeren en er steeds stukjes aan toevoegen. Soms maak je daarbij fouten, soms ook niet.
Iemand die je kritiek geeft veronderstelt dat hij een hoger deskundigheidsnivo heeft en kan je dan aanspreken op je fouten. Bijvoorbeeld de dansleraar ziet wat je fout doet en misschien ook waarom. Echter, als iemand niet deskundiger is dan jij kun je je vraagtekens zetten bij de "kritiek". Dan is het eerder een subjectieve mening, waar je mee kunt doen wat je wilt. Verder kan ook een deskundige er naast zitten, bijv. omdat hij een fout maakt in zijn oordeel, of omdat er meerdere manieren zijn om iets te doen.
Iemand die je kritiek geeft veronderstelt dat hij een hoger deskundigheidsnivo heeft en kan je dan aanspreken op je fouten. Bijvoorbeeld de dansleraar ziet wat je fout doet en misschien ook waarom. Echter, als iemand niet deskundiger is dan jij kun je je vraagtekens zetten bij de "kritiek". Dan is het eerder een subjectieve mening, waar je mee kunt doen wat je wilt. Verder kan ook een deskundige er naast zitten, bijv. omdat hij een fout maakt in zijn oordeel, of omdat er meerdere manieren zijn om iets te doen.
woensdag 19 december 2007 om 15:24
Overigens, kritiek of "feedback" kan ook een manier zijn om controle over de ander willen uit te oefenen. Er dan bij zeggen dat de ander niet tegen kritiek kan is dan de ultieme manipulatietroef. Dat de kritiek ook onterecht kan zijn is dan onbespreekbaar geworden.
In sommige gevallen heeft het ook iets moois de ander te laten, niet zoveel van elkaar te vinden maar elkaar ruimte geven.
Maar we weten hier niet wat de precieze kritiek over jou was in welke omstandigheid, en dus ook niet of het terecht was.
In sommige gevallen heeft het ook iets moois de ander te laten, niet zoveel van elkaar te vinden maar elkaar ruimte geven.
Maar we weten hier niet wat de precieze kritiek over jou was in welke omstandigheid, en dus ook niet of het terecht was.
