MBA doen zonder werk in vakgebied

Helmy, als je nou eens begint met op een rijtje zetten welke relevante masteropleidingen er zijn, dan kun je die vervolgens gaan bestoken met vragen. Ik begin zelf in februari met een nieuwe opleiding, en heb ontdekt dat er heel veel verschillen zijn tussen verschillende universiteiten. Ik ga psychologie doen, en aan veel universiteiten moet je daar het volledige programma (4 jaar voltijd) doorlopen. Maar in Enschede kan je instromen in een pre-master jaar, en vervolgens de master doen. Dat duurt dan maar 2 jaar. Is maar even een voorbeeldje. Ik heb overigens ook gemerkt dat het aanbod van deeltijdopleidingen vrij beperkt is. Heb je al bij de open universiteit gekeken of die een dergelijke master aanbieden?

Zou dit iets voor je kunnen zijn (ook via de OU)?

Of eerst via een schakelprogramma OU instromen voor een master?

Helmy, ook gerelateerd aan je eerdere topic: zou je nou echt nu al die Master doen??

Ten eerste heb je niet de vereiste ervaring, en dat doen ze echt niet alleen om jou te pesten en het je moeilijk te maken om in te stromen. Dat heeft een goede reden omdat een Master vaak het beste én het leukste is om te volgen als je de bak al opgedane praktijkervaring kan inzetten voor het opdoen van de verdieping in theoretische kennis.

Ten tweede prijs je jezelf nog verder uit de markt: in je andere topic gaf je aan je net afgeronde HBO P&A en meerjarige ervaring als Office Manager te willen gaan omzetten in een baan als Hoofd P&O maar door je hoge salariseis steeds buiten de boot te vallen. Een Hoofd P&O zonder operationeel/tactische ervarings-kennis maar mét een Masterdiploma en de salarisvraag op post-WO niveau zal nog moeilijker een passende functie gaan vinden vrees ik...



groet,

TD

Goedemorgen Helmy,



Mijn nederig advies? Als jij je inderdaad wilt richten op een voortzetting van je carrière en werkzaam leven in HRM, zou ik me daar op richten. Ga ervaring op doen. Daar leer je ook een heleboel van/in. Zeker op dit punt in jouw carrière. Een MBA zou nu geen substantiële toevoeging daaraan zijn, zoals ik al in mijn vorige post probeerde voor het voetlicht te krijgen. Dus doe je een kosten-batenanalyse daarop (en dan bedoel ik met kosten zowel het (vele) geld als de studie-uren) dan zie je dat je er niet voldoende rendement uit haalt op dit moment zonder meerjarige praktijkervaring om je lesstof aan te relateren. En het levert je ook op de arbeidsmarkt niet op omdat je de benodigde ondergrond mist.



Gedegen en leuk HR-werk valt of staat met goede advieservaring in het werkveld. De juiste opleiding is belangrijk vanwege de voortschrijdende vakkennis die je nodig bent (en vooral de basis hierin mbt denkrichtingen, een HRM'er blijft juist na zijn studie heel veel leren door voortschrijdend inzicht), maar zonder praktijkervaring blijft het alleen maar bij wat arbeidsjuridische kennis en droge organisatie-theorie. De lol van het vak wat mij betreft zit hem in het ontwikkelen van je vaardigheden mbt het persoons- en situatiegericht adviseren waarbij je de belangen(tegenstellingen!) tussen meerdere partijen (werknemer vs werkgever, collectief vs individueel, enz) goed kunt inschatten en hanteren. Dat leer je echt niet uit een boek wat mij betreft.



Ik grijp terug op je andere topic: is HRM je passie, ga daar dan voor en investeer daarin! De meeste carriereswitches hebben als bijkomend nadeel dat je niet op je oude salarisniveau kunt blijven. Ondanks het feit dat je meerjarige werkervaring hebt. Die werkervaring hoeft niet relevant (genoeg) te zijn, waardoor je qua niveau lager uitkomt (bv als P&O functionaris met drie jaar ervaring, ipv hoofd P&O omdat je al 10 jaar werkt). Het gaat om de werkjaren in dat specifieke vakgebied.



Doe je benodigde werkervaring op. Nogmaals, als het vak je echt ligt, zul je de praktijk nog veel leuker en leerzamer vinden dan avond aan avond boven Mintzberg en Covey te sloven. Volgens mij blijf je via droge boeken die niet de (weerbarstige) praktijk per definitie weerspiegelen, juist meer op hetzelfde niveau hangen: je blijft een boekenkennis-reproduceerder ipv een door de wol geverfde adviseur te worden die weloverwogen zijn management to the point kan adviseren.



En tegen de tijd dat je voldoet aan de eisen van de MBA heb je ten eerste veel beter zicht op wat het voor jou gaat opleveren in je praktijk en kun je veel beter inschatten of het ook jouw voorkeur heeft om strategie en changemanagement te beoefenen dan operationeel/tactisch organisatie-advies bijvoorbeeld.

En ten tweede zal een blije werkgever tegen die tijd wellicht jouw MBA willen betalen in het kader van opleiding en ontwikkeling!



groet,

TD



NB 'Ja, maar' betekent feitelijk nee.....

Ik sluit me helemaal aan bij Tia Dalma. HRM is een vak waarbij "voelen" nog belangrijker is dan "weten". Je leert het vak niet uit boeken maar in de praktijk. Alle prachtige theorie ten spijt, geen enkel probleem is hetzelfde. Het hangt allemaal af van de specifieke omstandigheden van het geval. Wie zijn er betrokken, welke omgevingsfactoren spelen een rol, wat is de geschiedenis, enz. Het belangrijkste in HRM is een helicopterview, het overzien van alle factoren en deze met elkaar verbinden. Dat kun je niet in theorie leren, omdat alle factoren in elke situatie anders zijn. Je moet daar enerzijds gevoel voor hebben, en anderzijds leer je alleen door heel veel praktijkervaring om geen factoren over het hoofd te zien. Wat TD ook al schrijft, je leert in dit vakgebied nog elke dag, puur door in de praktijk aan het werk te zijn.

Helmy schreef op 21 december 2007 @ 12:12:

Wat een wijze adviezen!!! Ik begrijp wat jullie zeggen, echt! Ik probeer alleen al een hele poos om een baan, vergelijkbaar met het niveau waarop ik nu (financieel) zit, te krijgen. Dat is gewoon moeilijk. In salaris kan ik niet zakken, ook al zullen enkelen denken dat ik een verwend kreng ben. Soms kun je, door omstandigheden, niet zomaar eenderde van je salaris inleveren. Ook al verdien je heel leuk.



Dus...ik ga dit weekend maar weer eens een krantje kopen en vacatures kijken, op intermediair.nl kijken etc. Ik weet van mezelf dat ik de neiging heb dingen af te dwingen, dat lukt niet altijd. Helaas, aan de andere kant, het is ook heel gezond om eens wat meer moeite voor iets te hoeven doen.



Bedankt voor het meedenken en al jullie adviezen!

Hoi Helmy,



Ik denk niet dat je een verwend kreng bent, want ik kan niet in je portemonnee kijken: een salaris zegt nog niets over al dan niet noodzakelijke uitgaven. Maar elke keuze heeft zijnconsequenties, dus ook een keuze voor een carriereswitch. Als blijkt dat de baan die je zoekt om je financiele positie te houden, voor jou inhoudelijk (nog) niet haalbaar is, heb je vervolgens de keus om in je eigen werk te blijven vanwege je salaris, of naar een andere baan te gaan zoeken omdat je die baan wilt doen, maar er inderdaad op achteruit gaat en dat dan weer oplost. Afdwingen werkt dan helaas even niet, al geloof ik zelf ook in doorzettingsvermogen en je eigen kansen creëren. De wereld is alleen soms net even wat weerbarstiger.



Kijk toch eens, nu het de komende tijd wat rustiger is met de feestdagen, kritisch naar je toekomst: waar ligt die. Zit je in je eigen gouden ketenen vast, want in een baan die je niet meer wilt maar wel het salaris dat je nodig hebt? Of vind je je huidige baan ook prima nog steeds, en zou je misschien daar iets met je opleiding in kunnen doen. En welke consequenties kan en wil je wel of niet aanvaarden van je keuzes. Wat heb je er voor over, wat zijn je mogelijkheden concreet en wat ben je bereid te veranderen om je eigen wensen te verwezenlijken. (Deze vragen slaan dus zowel op de keuze 'blijven in je huidige baan met huidig salaris' of 'andere P&O baan aannemen met lager salaris').



groet,

TD

want? Heb je nieuwe info Helmy?

Ha, topic gevonden.



Tia Dalma, het topic is geupt omdat er in het topic "Downdaten, zou jij dat doen" aan gerefereerd werd.

Ah, ok. Dat topic heb ik inmiddels gelezen. Niets aan toe te voegen ...

Helmy, ben wel benieuwd naar je verdere overwegingen over dit onderwerp, dus laat weten als je hierover iets wilt melden/weten.



groet,

TD