Relaties
alle pijlers
Ze wil me niet, en toch...
woensdag 12 december 2007 om 17:40
Hallo dames,
Even een vraag van een man die worstelt met zijn gevoelens voor iemand.
Ze vindt me heel leuk, ze erkent dat er wederzijdse aantrekkingskracht is, maar sinds ze door heeft dat ik haar echt heel bijzonder ben gaan vinden (en dat kwam bij mij pas na een maand of 2 a 3), is er veel veranderd. We zagen elkaar niet dagelijks , 2 a 3x per week, maar waar zij eerst de grote animator was ben ik sindsdien steeds initiatiefnemer geweest. Het was duidelijk dat ze gas terugnam en dat leverde bij mij onzekerheid en bij haar irritatie op.
Op dit moment ziet het ernaar uit dat het over is, hoewel we bji de laatste afspraak, ruim 3 weken terug, waarin een en ander uitgesproken moest worden, hadden afgesproken elkaar te blijven zien (zonder specifiek te zijn) en afscheid namen in elkaars armen. Ze heeft toen ook bevestigd dat ze me heel leuk vindt en dat die aantrekking er wel degelijk is.
Sindsdien heb ik een paar keer gebeld (3x om precies te zijn, verder heb ik geen smsjes of mails verstuurd) om wat af te spreken, maar of ze had al iets gepland, of ze was moe en bleef liever thuis. Ze stelt dan ook niet voor om een andere dag af te spreken, het blijft bij 'we bellen van de week wel'. Laatste keer was afgelopen weekend. Ik heb me voorgenomen niet meer te bellen, maar zeker met de kerst op komst valt me dat zwaar. Toch gaat me dat wel lukken, want ik merk gewoon dat ik haar geen plezier doe als ik haar bel en daarmee doe ik mijzelf ook geen plezier. Ik denk niet dat ze mij nog gaat bellen.
Maar wat is dat toch? Ze vindt me leuk, ze voelt zich sterk aangetrokken tot mij (ze heeft mij destijds versierd) maar eigenlijk vanaf het moment dat duidelijk werd dat ik haar echt leuk ben gaan vinden heeft ze geen moeite heel afstandelijk te doen. Met tussendoor momenten van sterke wederzijdse affectie als een avond vordert. Ik hoop op nog een afspraak om dat weer op te roepen, ik twijfel er ook niet aan dat dat weer gewoon heel leuk zou worden als het er van zou komen, maar ik ga geen initiatief meer nemen. Hoe zien jullie dit? Kan ze na een heftige vorige relatie niet omgaan met het idee dat er iemand behoorlijk verzot op haar is?
En waarom zegt ze dan niet duidelijk dat ze er geen trek meer in heeft?
Herkennen jullie hier iets van?
Even een vraag van een man die worstelt met zijn gevoelens voor iemand.
Ze vindt me heel leuk, ze erkent dat er wederzijdse aantrekkingskracht is, maar sinds ze door heeft dat ik haar echt heel bijzonder ben gaan vinden (en dat kwam bij mij pas na een maand of 2 a 3), is er veel veranderd. We zagen elkaar niet dagelijks , 2 a 3x per week, maar waar zij eerst de grote animator was ben ik sindsdien steeds initiatiefnemer geweest. Het was duidelijk dat ze gas terugnam en dat leverde bij mij onzekerheid en bij haar irritatie op.
Op dit moment ziet het ernaar uit dat het over is, hoewel we bji de laatste afspraak, ruim 3 weken terug, waarin een en ander uitgesproken moest worden, hadden afgesproken elkaar te blijven zien (zonder specifiek te zijn) en afscheid namen in elkaars armen. Ze heeft toen ook bevestigd dat ze me heel leuk vindt en dat die aantrekking er wel degelijk is.
Sindsdien heb ik een paar keer gebeld (3x om precies te zijn, verder heb ik geen smsjes of mails verstuurd) om wat af te spreken, maar of ze had al iets gepland, of ze was moe en bleef liever thuis. Ze stelt dan ook niet voor om een andere dag af te spreken, het blijft bij 'we bellen van de week wel'. Laatste keer was afgelopen weekend. Ik heb me voorgenomen niet meer te bellen, maar zeker met de kerst op komst valt me dat zwaar. Toch gaat me dat wel lukken, want ik merk gewoon dat ik haar geen plezier doe als ik haar bel en daarmee doe ik mijzelf ook geen plezier. Ik denk niet dat ze mij nog gaat bellen.
Maar wat is dat toch? Ze vindt me leuk, ze voelt zich sterk aangetrokken tot mij (ze heeft mij destijds versierd) maar eigenlijk vanaf het moment dat duidelijk werd dat ik haar echt leuk ben gaan vinden heeft ze geen moeite heel afstandelijk te doen. Met tussendoor momenten van sterke wederzijdse affectie als een avond vordert. Ik hoop op nog een afspraak om dat weer op te roepen, ik twijfel er ook niet aan dat dat weer gewoon heel leuk zou worden als het er van zou komen, maar ik ga geen initiatief meer nemen. Hoe zien jullie dit? Kan ze na een heftige vorige relatie niet omgaan met het idee dat er iemand behoorlijk verzot op haar is?
En waarom zegt ze dan niet duidelijk dat ze er geen trek meer in heeft?
Herkennen jullie hier iets van?
dinsdag 18 december 2007 om 20:59
Dit is een overduidelijk geval van een dame die niet verliefd op jou is, maar jou dat niet rechtstreeks durft te zeggen. Waarschijnlijk omdat zij zich schuldig voelt, of het zielig voor jou vind. Vergeet haar en ga op zoek naar iemand die jou wel echt leuk vind.
Bindingsangst geloof ik niet in. Zijn allemaal smoesjes om iemand aan het lijntje te houden. Ik ken nl meerdere zeer zware bindingsangstgevallen die van gekkigheid niet wisten hoe snel ze moesten trouwen en kinderen krijgen toen ze eenmaal de liefde van hun leven tegen kwamen.
Trap daar dus niet in en ga gewoon op zoek naar een leuke meid die van gekkigheid niet weet hoe snel ze met jou moet trouwen en kinderen krijgen.
Bindingsangst geloof ik niet in. Zijn allemaal smoesjes om iemand aan het lijntje te houden. Ik ken nl meerdere zeer zware bindingsangstgevallen die van gekkigheid niet wisten hoe snel ze moesten trouwen en kinderen krijgen toen ze eenmaal de liefde van hun leven tegen kwamen.
Trap daar dus niet in en ga gewoon op zoek naar een leuke meid die van gekkigheid niet weet hoe snel ze met jou moet trouwen en kinderen krijgen.
vrijdag 21 december 2007 om 12:19
wie?
Overigens geloof ik wel dat bindingsangst bestaat, alleen zal iemand die daar werkelijk last van heeft dat niet zo snel als uitvlucht zal gebruiken.
Om terug te komen op de vraag van Bianca, ja, zij heeft mij aktief veroverd. Maar de eerste maanden was het zonder etiket. Ik vond dat prima, want ik was nog niet zover om er een stempel op te drukken.Toen het voor mij serieus werd, is zij op de rem gaan staan.
vrijdag 21 december 2007 om 16:30
Als vanaf het begin niet duidelijk was wat de verwachtingen waren, kan ik me heel goed voorstellen dat je na een paar maanden teleurgesteld wordt. Misschien wilde ze alleen maar scharrelen en ging ze ervan uit dat jij dat ook wilde. Toen bleek dat het voor jou serieus werd, haakte zij af omdat ze niet aan jou verwachtingen kon voldoen.
