Actueel
alle pijlers
Ivo, de ongeautoriseerde biografie van een gorilla
vrijdag 4 januari 2008 om 20:42
Zeven vrouwen, vier dierentuinen en één gorilla
In Ivo, de ongeautoriseerde biografie van een gorilla van regisseur Annick van Wijk een tragikomisch portret van de westelijke laaglandgorilla Ivo, die succes heeft bij het publiek, maar zijn echte taak in het leven, gorillababy’s maken, niet vervult. Wat is er met Ivo aan de hand?
Ivo werd in 1988 geboren in de dierentuin van München. Dierenverzorgster Bärbel was destijds Ivo’s ‘mensenmoeder’. Zij heeft de twee dagen oude gorillababy Ivo, toen die door zijn moeder werd verstoten, uit de dierentuin gehaald en hem thuis met de fles grootgebracht. Gorilla’s die door mensen worden opgevoed, ontwikkelen zich anders dan dieren in het wild. Zoals Bärbel zegt: “Ze zijn vermenselijkt”. Maar welke keuze had de dierentuin?
Na een verblijf in de dierentuin op het eiland Tenerife, wordt Ivo in 2002 overgebracht naar Artis in Amsterdam. Liesbeth en Anneke, twee rasechte Amsterdamse vrouwen, bouwen tijdens het verblijf in Artis een bijzondere band met de zilverrug gorilla op. Zo kust Ivo Anneke, tegen de ruit. Nu de gorilla niet meer in Artis verblijft, maar al een jaar in de Berlin Zoo, besluiten ze Ivo op te zoeken. Zou de gorilla hen na al die tijd nog herkennen?
Ondertussen maakt hoofdoppasser Reimon Opitz zich in Berlijn grote zorgen. Ivo verblijft al een jaar in de Duitse dierentuin, maar zorgt hier, net als in Artis, niet voor nageslacht. Nakomelingen van Ivo zouden de kroon zijn op het werk van de hoofdoppasser. Maar tot op heden maakt Ivo alleen maar contact met de vrouwelijke bezoekers en negeert hij de vrouwtjes in zijn groep.
Als Ivo niet voor nakomelingen zorgt, hangt hem een nieuwe verhuizing boven het hoofd. Bezoekster Angela uit Berlijn staat al op de barricades. De dierentuin wist tenslotte wie ze met Ivo in huis haalden.
Ik heb net een paar stukjes van deze documentaire gezien bij De wereld draait door. Ik vond het echt schokkend. Dit is natuurlijk een extreem voorbeeld, maar ik vind het wel tekenend voor hoe een deel van de mensheid tegen dieren aankijkt. In het Volkskrant Magazine van een tijdje terug werd hier ook uitgebreid aandacht aan besteed. Er is chakratherapie voor Bello, fysiotherapie voor Flamingo's, een arts die je goudvis opereert, mensen spenderen honderden euro's aan idioot duur voer, aan kleren en accesoires voor kat en hond. Soms 10duizenden euro's aan operaties. Dit alles onder het mom van dat het dier 'erom vraagt' / 'het zo leuk vindt' / 'het nodig heeft'. Terwijl we allemaal weten dat het eigenlijk het baasje is die dat nodig heeft.
Hoe komen mensen erbij om dieren zo te vermenselijken?
In Ivo, de ongeautoriseerde biografie van een gorilla van regisseur Annick van Wijk een tragikomisch portret van de westelijke laaglandgorilla Ivo, die succes heeft bij het publiek, maar zijn echte taak in het leven, gorillababy’s maken, niet vervult. Wat is er met Ivo aan de hand?
Ivo werd in 1988 geboren in de dierentuin van München. Dierenverzorgster Bärbel was destijds Ivo’s ‘mensenmoeder’. Zij heeft de twee dagen oude gorillababy Ivo, toen die door zijn moeder werd verstoten, uit de dierentuin gehaald en hem thuis met de fles grootgebracht. Gorilla’s die door mensen worden opgevoed, ontwikkelen zich anders dan dieren in het wild. Zoals Bärbel zegt: “Ze zijn vermenselijkt”. Maar welke keuze had de dierentuin?
Na een verblijf in de dierentuin op het eiland Tenerife, wordt Ivo in 2002 overgebracht naar Artis in Amsterdam. Liesbeth en Anneke, twee rasechte Amsterdamse vrouwen, bouwen tijdens het verblijf in Artis een bijzondere band met de zilverrug gorilla op. Zo kust Ivo Anneke, tegen de ruit. Nu de gorilla niet meer in Artis verblijft, maar al een jaar in de Berlin Zoo, besluiten ze Ivo op te zoeken. Zou de gorilla hen na al die tijd nog herkennen?
Ondertussen maakt hoofdoppasser Reimon Opitz zich in Berlijn grote zorgen. Ivo verblijft al een jaar in de Duitse dierentuin, maar zorgt hier, net als in Artis, niet voor nageslacht. Nakomelingen van Ivo zouden de kroon zijn op het werk van de hoofdoppasser. Maar tot op heden maakt Ivo alleen maar contact met de vrouwelijke bezoekers en negeert hij de vrouwtjes in zijn groep.
Als Ivo niet voor nakomelingen zorgt, hangt hem een nieuwe verhuizing boven het hoofd. Bezoekster Angela uit Berlijn staat al op de barricades. De dierentuin wist tenslotte wie ze met Ivo in huis haalden.
Ik heb net een paar stukjes van deze documentaire gezien bij De wereld draait door. Ik vond het echt schokkend. Dit is natuurlijk een extreem voorbeeld, maar ik vind het wel tekenend voor hoe een deel van de mensheid tegen dieren aankijkt. In het Volkskrant Magazine van een tijdje terug werd hier ook uitgebreid aandacht aan besteed. Er is chakratherapie voor Bello, fysiotherapie voor Flamingo's, een arts die je goudvis opereert, mensen spenderen honderden euro's aan idioot duur voer, aan kleren en accesoires voor kat en hond. Soms 10duizenden euro's aan operaties. Dit alles onder het mom van dat het dier 'erom vraagt' / 'het zo leuk vindt' / 'het nodig heeft'. Terwijl we allemaal weten dat het eigenlijk het baasje is die dat nodig heeft.
Hoe komen mensen erbij om dieren zo te vermenselijken?
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
vrijdag 4 januari 2008 om 21:19
Tja, ik vind het niet normaal om 30.000 euro uit te geven aan operaties. Ik denk dat je het dier er echt geen plezier mee doet om hem steeds operaties te laten ondergaan. Soms moet je ook kunnen zeggen dat het genoeg is.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
vrijdag 4 januari 2008 om 21:42
Hier in Nederland valt het denk ik nog wel mee, maar als ik die Amerikaanse toestanden bekijk m.b.t. huisdieren dan krab ik me echt wel twee keer achter de oren. Dan vraag ik me ook serieus af wie er in therapie moet, het baasje of het beestje. Wat betreft de operaties is het denk wat je kan betalen, heb je geld genoeg dan ga je verder door dan wanneer je jan modaal bent die het op moet geven omdat hij het gewoon niet meer kan betalen. Als de dierenarts zegt dat verder behandelen geen zin meer heeft dan moet je reeel zijn en het dier niet langer laten lijden.
vrijdag 4 januari 2008 om 22:23
Ik vind het schokkender om te zien hoe dieren onder erbarmelijke omstandigheden worden gefokt om als voedsel te dienen. Hoe snavels en pootjes worden verwijderd, omdat het makkelijker is. Hoe koeien geelektrokuteerd worden, omdat het sneller is, en hoe varkens massaal naar Italie gereden worden om daar geslacht te worden. Das pas echt misselijkmakend.
vrijdag 4 januari 2008 om 23:32
Onderdezon, eens. Helemaal eens. Maar ik vind die rare verhouding tussen mens en dier ook schokkend. Hoe ver ben je als je je hondje in een jasje van een paar 100 euro laat lopen? Hoe ver ben je als je gaat zitten flirten met een gorilla?
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
vrijdag 4 januari 2008 om 23:47
zaterdag 5 januari 2008 om 00:46
Tuurlijk vermenselijken de dieren mee als je ze zo behandelt, vooral als ze geen ander leven/omgang gewend zijn. Maar het neemt soms best vreemde vormen aan, die dierenliefde. En dan bedoel ik niet "fikkie" die door de familie als gezinslid wordt gezien, maar de extremen zoals Zuss ze in haar OP noemt. Een vrouw die haar tjiewauwa haar "kindje" noemt kan ik niet echt voor vol aanzien, sorry. En al helemaal niet als ze haar "kindje" ook nog eens een leuk jurkje aantrekt 
.
.
zaterdag 5 januari 2008 om 00:49
Jammer dat Ivo zijn verblijf afhangt of hij nageslacht levert of niet. Dat vind ik heel iets anders dan hoe hij opgegroeid is. Dat is waarschijnlijk té menselijk gegaan omdat hij blijkbaar alleen naar mensenvrouwtjes toetrekt en dat hoort niet zo te zijn. Het is voor hemzelf gezonder als hij met eigen soortgenoten kan rollebollen.
Trouwens, een dekentje over een dier neerleggen, is niks mis mee. Doe ik soms ook bij mijn katten. Gewoon omdat ze daar zo lief liggen te slapen en dat vertederend werkt maar verder zijn het gewoon mijn dieren. Ik geef er veel om maar als ik een keuze moet maken tussen 5000 euro neertellen voor een operatie of in laten slapen wordt het toch het laatste in mijn geval. Ik zou niet weten waar ik die poen vandaan zou moeten halen. Kleren hebben ze overigens niet nodig. Ze hebben haar van zichzelf. Misschien in de winter wel zo aardig als je een naaktkat hebt ofzo maar anders geldverspilling.
Trouwens, een dekentje over een dier neerleggen, is niks mis mee. Doe ik soms ook bij mijn katten. Gewoon omdat ze daar zo lief liggen te slapen en dat vertederend werkt maar verder zijn het gewoon mijn dieren. Ik geef er veel om maar als ik een keuze moet maken tussen 5000 euro neertellen voor een operatie of in laten slapen wordt het toch het laatste in mijn geval. Ik zou niet weten waar ik die poen vandaan zou moeten halen. Kleren hebben ze overigens niet nodig. Ze hebben haar van zichzelf. Misschien in de winter wel zo aardig als je een naaktkat hebt ofzo maar anders geldverspilling.
Het is mij: shaHla 
(Iranian version)
(Iranian version)
zaterdag 5 januari 2008 om 00:57
Een kind aan een hondelijn kan best praktisch zijn. Liever een kind aan een hondelijn of iets wat er op lijkt van de prénatal dan een plat kind.
Stuit inderdaad vaak op weerstand. Dat het geen hondje is enzo maar sommige kinderen moet je tegen zichzelf beschermen, een poosje. Ze worden vanzelf oud genoeg dat ze wél los vertrouwd zijn.
Stuit inderdaad vaak op weerstand. Dat het geen hondje is enzo maar sommige kinderen moet je tegen zichzelf beschermen, een poosje. Ze worden vanzelf oud genoeg dat ze wél los vertrouwd zijn.
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zaterdag 5 januari 2008 om 01:00
Is dat dekentje niet puur een "moederinstinct"? Je zegt al dat kleertjes niet nodig zijn want de kat heeft "vacht" van zichzelf. Dus toch vermenselijking?
Vorig jaar hadden we toch het ijsbeertje Knut? Wat een scheetje he? En wat een heisa en gedoe om dit ijsbeertje. Maar men heeft wel besloten de "vermenselijking" voor een groot deel stop te zetten omdat dit lieve ijsbeertje langzaam maar zeker tot een ijsbeer uitgroeit, en da's een best beest zeg maar, en niet handelbaar voor "den mensch".
zaterdag 5 januari 2008 om 01:25
Beter voor die ijsbeer inderdaad. Leuk toen hij nog klein was maar dat is hij ondertussen niet meer en hij moet zich wel zien te redden in de dierenwereld. Dat kan niet als je vertroeteld wordt van a tot z.
Misschien is dat dekentje inderdaad moederinstinct. Toevallig ook, want ik bén moeder. Zal het daar wel vandaan komen, denk ik. Maar ik praat niet tegen mijn dieren als 'zal mama je eens lekker instoppen?' Dat gaat me te ver hoor
Ik heb trouwens meerdere katten en ik leg alleen dekens over de katten die er graag onder liggen. Degenen die er dan toch obstinaat weer onder vandaan kruipen maken het niet meer mee ;)
Misschien is dat dekentje inderdaad moederinstinct. Toevallig ook, want ik bén moeder. Zal het daar wel vandaan komen, denk ik. Maar ik praat niet tegen mijn dieren als 'zal mama je eens lekker instoppen?' Dat gaat me te ver hoor
Ik heb trouwens meerdere katten en ik leg alleen dekens over de katten die er graag onder liggen. Degenen die er dan toch obstinaat weer onder vandaan kruipen maken het niet meer mee ;)
Het is mij: shaHla (Iranian version)
(Iranian version)
zaterdag 5 januari 2008 om 01:40
Brrr, die Nederlandse vrouwen die naar Berlijn gingen, vond ik best eng... Ze zeiden dat ze Ivo opzoeken en zien hem als een hond/kat die ze verwelkomen (?) Maar hoe zal ik het zeggen, ze gedroegen zich nogal wulps bij Ivo...
Wel opmerkelijk dat ze geen goed woord overhadden voor die vrouw bij Bokito. En zij waren 'echt heel anders dan de anderen die naar Ivo gingen'. Ja ja...
En dan die vrouwelijke oppasser die zei dat 'Ivo op haar zou geilen...' Het leek wel alsof ze daar trots op was. Maar ja, kan best zijn dat Ivo dacht: 'Mens, hou toch eens op met dat gestaar en geef me NU mijn eten'
Flirten met een gorilla is raar. Maar er zijn denk ik ook wel mensen die hun huisdieren op die manier adoreren.
Wel opmerkelijk dat ze geen goed woord overhadden voor die vrouw bij Bokito. En zij waren 'echt heel anders dan de anderen die naar Ivo gingen'. Ja ja...
En dan die vrouwelijke oppasser die zei dat 'Ivo op haar zou geilen...' Het leek wel alsof ze daar trots op was. Maar ja, kan best zijn dat Ivo dacht: 'Mens, hou toch eens op met dat gestaar en geef me NU mijn eten'
Flirten met een gorilla is raar. Maar er zijn denk ik ook wel mensen die hun huisdieren op die manier adoreren.
zaterdag 5 januari 2008 om 09:26
Hoewel ik niet zoveel met het idee van huisdieren heb ( een vogel hoort niet in een kooi, een hond en kat moeten lekker de ruimte hebben en buiten kunnen hollen, een konijn hoort te springen in een bos en niet een hok) snap ik best dat je hartstikke gek op je kat / hond / cavia etc kunt zijn. En dat zo'n dier onderdeel van je gezinnetje wordt. En als je een huisdier hebt moet je goed voor hem zorgen. Maar goede zorg is volgens mij niet een jasje voor je hond, een klein kutkooitje voor je cavia of je hond tig keer laten opereren omdat jij niet zonder hem wilt maar het beest wel pijn heeft en ziek is.
Zuss duimt zich suf voor Bambi. Het gaat helemaal goed komen, dat weet ik zeker!
zaterdag 5 januari 2008 om 14:10
Net als Bokito is deze gorilla door een mens verzorgd als baby. Ze weten het verschil niet tussen mens en gorilla. (en ze hebben gelijk want er zit bijna geen verschil tussen!)
Ze denken dat mensen zijn zoals hen en dat geeft problemen.
Dat dierentuinen hem alleen maar willen om te fokken is triest. Hij doet dat niet en zal het nooit doen dus laat hem en geef hem gewoon een vaste plek waar hij rustig kan leven.
Ze denken dat mensen zijn zoals hen en dat geeft problemen.
Dat dierentuinen hem alleen maar willen om te fokken is triest. Hij doet dat niet en zal het nooit doen dus laat hem en geef hem gewoon een vaste plek waar hij rustig kan leven.
maandag 7 januari 2008 om 11:48
Helemaal mee eens! Ik heb ook katten gehad en vogels (niet in een kooi!), maar die zogenaamde dierenliefhebbers met een goudvis in een minikom, of een parkiet in een klein kutkooitje...bah. Het is grotendeels egoisme.
Ik ben me ook kapot geschrokken van die vrouwen bij die aap, dan ben je echt niet helemaal in orde. Alsof het om een schattige baby ging ipv een enorme gorilla. Arme Ivo, arme Bokito, dat ze tegen die idiote koppen moeten aankijken. Geef hen een pistool en volgens mij plegen ze zelfmoord
