Kinderen
alle pijlers
Zenuwen omdat schoonouders gaan oppassen.
woensdag 9 januari 2008 om 12:36
Hoihoi,
Ik heb een dochtertje van zes weken, die nu lekker ligt te slapen. Over 4,5 week moet ik alweer aan het werk. Omdat er geen plek is bij het KDV gaan mijn ouders en schoonouders tijdelijk vrij veel oppassen.
Met mijn ouders heb ik geen probleem, ik ben het van huis uit gewend om eerlijk en direct tegen ze te zijn en dat is wel zo prettig want als er dingen zijn die ik of mijn vriend graag anders zien dan kunnen we dat gewoon zeggen en andersom werkt dat net zo.
Bij mijn schoonouders ligt dat anders, zij zijn erg lief en dat lijkt me verder geen probleem. Alleen is mijn vriend minder direct tegen ze dan b.v. tegen mijn ouders. Op de een of andere manier werkt het zo in mijn schoonfamilie, alles gaat een beetje via een omweg of wordt niet uitgesproken.
Bijvoorbeeld, mijn schoonouders zijn erg van de foto's...net na de bevalling had ik daar geen trek in dus ik vroeg mijn vriend of hij ze widle vragen om de eerste keer geen fototoetstel mee te nemen, de foto's van haar zouden wij ze wel geven.
Dat vond hij moeilijk, hij heeft het dan ook niet gezegd maar zei tegen mij dat hij dan wel zou opletten. Maarja dan lig je daar een paar uur na de bevalling en dan komen ze binnen en gelijk hup fototoestel boven mijn kindje. Nouja, ook een beetje onze schuld want wij hebben dus niets gezegd dus dat konden ze niet weten. Ik heb toen de keer erna zelf gebeld en gevraagd of ze bij het volgende bezoekje geen foto's wilden maken maar dat wij het leuk vinden om zelf de eerste foto's uittezoeken en aan ze te geven. Die eerste foto's waren intussen al rond gemaild naar mensen die wij zelfs niet kennen, wij hebben die foto's ook niet gezien (wij krijgen ze dus niet per mail) Maar mooi dat iemand anders ze wel op hyves heeft gezet.
Daar hebben we wat van gezegd en toen was het volgens mij duidelijk...nu zie ik net dat er weer foto's door hun op hyves zijn gezet, foto's die iedereen kan zien, dus niet afgeschermd voor alleen vrienden.
Nu wil ik niet de discussie aangaan over die foto's maar het gaat
mij om het principe: als wij aangeven iets niet te willen dan telt dat voor hun op de een of andere manier niet zo zwaar en straks gaan ze één dag per week oppassen. Ik zie het helemaal niet zitten ,ben bang dat mijn vriend niet duidelijk genoeg zal zijn naar zijn ouders en er nog vele meer van dit soort incidentjes komen.
Ik ben ook bang dat ik dingen ga aankaarten en dus altijd de kwade partij wordt.
Ik vind het erg moeilijk, herkent iemand dit en/of heb je tips ik hoor het graag.
Ik heb een dochtertje van zes weken, die nu lekker ligt te slapen. Over 4,5 week moet ik alweer aan het werk. Omdat er geen plek is bij het KDV gaan mijn ouders en schoonouders tijdelijk vrij veel oppassen.
Met mijn ouders heb ik geen probleem, ik ben het van huis uit gewend om eerlijk en direct tegen ze te zijn en dat is wel zo prettig want als er dingen zijn die ik of mijn vriend graag anders zien dan kunnen we dat gewoon zeggen en andersom werkt dat net zo.
Bij mijn schoonouders ligt dat anders, zij zijn erg lief en dat lijkt me verder geen probleem. Alleen is mijn vriend minder direct tegen ze dan b.v. tegen mijn ouders. Op de een of andere manier werkt het zo in mijn schoonfamilie, alles gaat een beetje via een omweg of wordt niet uitgesproken.
Bijvoorbeeld, mijn schoonouders zijn erg van de foto's...net na de bevalling had ik daar geen trek in dus ik vroeg mijn vriend of hij ze widle vragen om de eerste keer geen fototoetstel mee te nemen, de foto's van haar zouden wij ze wel geven.
Dat vond hij moeilijk, hij heeft het dan ook niet gezegd maar zei tegen mij dat hij dan wel zou opletten. Maarja dan lig je daar een paar uur na de bevalling en dan komen ze binnen en gelijk hup fototoestel boven mijn kindje. Nouja, ook een beetje onze schuld want wij hebben dus niets gezegd dus dat konden ze niet weten. Ik heb toen de keer erna zelf gebeld en gevraagd of ze bij het volgende bezoekje geen foto's wilden maken maar dat wij het leuk vinden om zelf de eerste foto's uittezoeken en aan ze te geven. Die eerste foto's waren intussen al rond gemaild naar mensen die wij zelfs niet kennen, wij hebben die foto's ook niet gezien (wij krijgen ze dus niet per mail) Maar mooi dat iemand anders ze wel op hyves heeft gezet.
Daar hebben we wat van gezegd en toen was het volgens mij duidelijk...nu zie ik net dat er weer foto's door hun op hyves zijn gezet, foto's die iedereen kan zien, dus niet afgeschermd voor alleen vrienden.
Nu wil ik niet de discussie aangaan over die foto's maar het gaat
mij om het principe: als wij aangeven iets niet te willen dan telt dat voor hun op de een of andere manier niet zo zwaar en straks gaan ze één dag per week oppassen. Ik zie het helemaal niet zitten ,ben bang dat mijn vriend niet duidelijk genoeg zal zijn naar zijn ouders en er nog vele meer van dit soort incidentjes komen.
Ik ben ook bang dat ik dingen ga aankaarten en dus altijd de kwade partij wordt.
Ik vind het erg moeilijk, herkent iemand dit en/of heb je tips ik hoor het graag.
woensdag 9 januari 2008 om 14:04
Er zijn alleen inderdaad een paar dingen die ik echt belangrijk vind en inderdaad zullen we dat misschien van te voren moeten bespreken.
Misschien! Zeker weten! Dat hoort er dus bij als je je kind overdraagt aan een derde. En ja, je moet dan duidelijk zijn. Ik vind niet dat zij blindelings hoeven te doen wat jj ze zegt, maar als zij zich niet willen houden aan wat jij echt belangrijk vind, dan houdt het toch op?
Misschien! Zeker weten! Dat hoort er dus bij als je je kind overdraagt aan een derde. En ja, je moet dan duidelijk zijn. Ik vind niet dat zij blindelings hoeven te doen wat jj ze zegt, maar als zij zich niet willen houden aan wat jij echt belangrijk vind, dan houdt het toch op?
woensdag 9 januari 2008 om 14:04
Je bent nog maar net bevallen en dan iemand anders voor je kind laten zorgen is altijd lastig. Je ziet waarschijnlijk nu meer beren op de weg dan er zijn. Probeer dat zelf in te zien.
En als je dan de vergelijking trekt tussen de mensen die jou hebben opgevoed en mensen waar je niet bent opgegroeid met gewoontes en waarden die jij niet hebt of kent, dan komen je eigen ouders als het beste uit de bus.
Maar die andere mensen zijn de ouders van je man. Voor hem zijn zij net zo vertrouwd als jouw ouders voor jou zijn. Ze hebben hem opgevoed en alles is goedgekomen. Natuurlijk hebben ze fouten gemaakt, maar ik neem aan dat ook jouw ouders niet perfect zijn. Alleen kun je de fouten van je ouders beter verklaren.
En als je dan de vergelijking trekt tussen de mensen die jou hebben opgevoed en mensen waar je niet bent opgegroeid met gewoontes en waarden die jij niet hebt of kent, dan komen je eigen ouders als het beste uit de bus.
Maar die andere mensen zijn de ouders van je man. Voor hem zijn zij net zo vertrouwd als jouw ouders voor jou zijn. Ze hebben hem opgevoed en alles is goedgekomen. Natuurlijk hebben ze fouten gemaakt, maar ik neem aan dat ook jouw ouders niet perfect zijn. Alleen kun je de fouten van je ouders beter verklaren.
woensdag 9 januari 2008 om 14:07
Tja, dat is dus eigenlijk het probleem. Ik wil niet met een lijst aankomen met regeltjes, die heb ik zelf ook niet. Er zijn alleen een paar dingen die ik op een bepaalde manier wil en dat zijn dingen die volgens mij in haar belang zijn.
Maar ik weet niet alles van te voren, ik vind het eigenlijk gewoon moeilijk om direct tegen ze te zijn, want mijn vriend is dat niet en zij zijn het ook niet. Ook andersom hoor, niet alleen dat ik ze ga vertellen hoe ik bepaalde dingen zie maar als zij gaan oppassen wil ik ook van hun dingen horen als er iets is en dat zit er bij hen gewoon niet in, dat directe en dat vind ik moeilijk en nu zit ik te twijfelen of ik wel of niet een gesprek moet aangaan of het gewoon afwachten.Hoe hebben jullie het geregeld dan?
woensdag 9 januari 2008 om 14:10
![;-]](https://forum.viva.nl/smilies/79_wink.gif){kind=small}
woensdag 9 januari 2008 om 14:12
:
[...]
Iedereen heeft recht op zijn (haar) eigenaardigheden rondom een bevalling toch ?
Het ging met om het principe: wij willen geen foto's van haar op internet en het dan toch doen, vind ik niet echt getuigen van respect naar ons toe. Ongeacht of je het er wel of niet mee een bent.
Tuurlijk heb je recht op je eigenaardigheden
maar of je het nu leuk vindt of niet, er zijn meer mensen in 't spel en die hebben ook hun eigenaardigheden. Zij moeten uiteraard rekening houden met jou, maar dat gaat beide kanten op. En opa's en oma's willen nou eenmaal graag foto's maken en showen.Internet, okee, kan ik me voorstellen dat je dat niet wilt. Maar dan zul je daar dus harde afspraken over moeten maken. En dan nog: ik wil mijn kinderen ook niet op internet, maar we waren laatst op een bruiloft en de foto's daarvan, incl die van de kinderen, zijn door de fotograaf op internet gezet. Principes zijn leuk, maar je moet er ook vanaf kunnen wijken.
Heb je al eens geprobeerd uit te leggen waarom je dat niet wilt? En wat was hun reactie dan?
woensdag 9 januari 2008 om 14:12
Je kunt niet een lijst van eisen meegeven maar je kunt toch wel aangeven welke dingen belangrijk zijn en hoe bepaalde dingen aan te pakken vind ik.
Als ik zou gaan oppassen zou ik dat zelf willen weten. Dat is een kwestie van overleg. Ik zou natuurlijk niet het gevoel willen hebben dat ik gecontroleerd werd als oppas of precies aan de eisen moet voldoen.
Natuurlijk kun je verwachten dat ze rekening houden met haar slaapbehoefte. dat heeft er toch niets mee te maken of ze het gratis doen of niet. Je gaat er toch vanuit dat zij ook het beste willen voor je kind en dus zullen informeren hoe dat aan te pakken. dat bespreke je toch vantevoren. En als dat niet kan zou dat voor mij een reden zijn om het niet te doen!
natuurlijk moet jij wat flexiibel zijn maar het is toch niet zo dat je moet zeggen: hier heb je mijn kind, kijk maar hoe je het doet, zonder iets te bespreken. Alleen omdat het je schoonouders zijn en ze het gratis doen.
Dat vind ik trouwens echt geen goed argument. Dat ze het gratis doen.
Als ik zou gaan oppassen zou ik dat zelf willen weten. Dat is een kwestie van overleg. Ik zou natuurlijk niet het gevoel willen hebben dat ik gecontroleerd werd als oppas of precies aan de eisen moet voldoen.
Natuurlijk kun je verwachten dat ze rekening houden met haar slaapbehoefte. dat heeft er toch niets mee te maken of ze het gratis doen of niet. Je gaat er toch vanuit dat zij ook het beste willen voor je kind en dus zullen informeren hoe dat aan te pakken. dat bespreke je toch vantevoren. En als dat niet kan zou dat voor mij een reden zijn om het niet te doen!
natuurlijk moet jij wat flexiibel zijn maar het is toch niet zo dat je moet zeggen: hier heb je mijn kind, kijk maar hoe je het doet, zonder iets te bespreken. Alleen omdat het je schoonouders zijn en ze het gratis doen.
Dat vind ik trouwens echt geen goed argument. Dat ze het gratis doen.
woensdag 9 januari 2008 om 14:15
Ons kind gaat naar het kdv, schoonouders wonen ook te ver weg om op te passen. Maar ook als ze in de buurt zouden wonen, zou kind naar kdv gaan; puur om dit soort dingen te voorkomen. Want ik zie dus wat er gebeurt met schoonouders die op ander kleinkind passen: in mijn optiek is het een doffe ellende. Maar ja, de angst dat ze het kleinkind niet meer zien....
woensdag 9 januari 2008 om 14:23
Kdv
Kan je lekker zakelijk afspraken maken.Vwb afspraken maken: bedenk wat je echt essentieel vindt, en wat "wel prettig"'. De essentiële dingen moet je gewoon als een gegeven brengen. Geen thee drinken met kind op schoot bv. Of zoals ik bij mijn ouders (met vijver in tuin): als er geen hek is, komt er geen kind logeren. In no time was er een hek om de vijver
Enige risico is dan wel, dat als ze dat niet nakomen, je wel je consequenties moet willen trekken. Dus niet laten oppassen, maar dan zit je wellicht zelf met een probleem.
Dingen die je "wel prettig" zou vinden als ze die volgen, gewoon zeggen dat je dat wel prettig vindt, maar verder geen punt van maken als ze dat niet nakomen. Pick your battle.
woensdag 9 januari 2008 om 14:27
Weet je, het groeit nu inderdaad erger in gedachten. Maar gewoon zeggen wat je wil, is toch het beste. Zie het zo: misschien leren ze van jou wel om wat directer te zijn. De communicatie met mijn schoonouders verloopt na 10 jaar ook nog wel eens vreemd. Maar ik zeg wel alles, zeker betreffende de kinderen. Ik merk ook, dat sinds ze er zijn, ik het belangrijker vind om mezelf duidelijk te maken dan hoe het over komt bij anderen. Zeg gewoon dat jij bijv. het slapen heel belangrijk vind, en vraag of zij daarin mee kunnen gaan.
woensdag 9 januari 2008 om 14:34
Het rare is dus dat ik dat met mijn schoonmoeder heb besproken, ook heb verteld dat ik en mijn vriend ook liever geen foto's van haar op internet willen en dat begreep ze. Dat was in de week na de bevalling 's avonds kwamen ze en toen kreeg ik wel een steek onder water van mijn schoonvader over die foto's maar ik was ook nog niet zo scherp toen dat ik even heb gevraagd 'wat bedoel je.' Nu heeft hij dus die foto's op internet gezet. En dat vind ik dus jammer en eigenlijk ook kwetsend, niet zo zeer die paar foto's maar wel dat hij wist hoe wij erover dachten.
woensdag 9 januari 2008 om 14:40
Ja, ik ga dat gewoon ook doen. De verhoudingen veranderen wel als je een kind hebt zeg, voor die tijd kon ik er nog wel om lachen dat 'om de hete brij heendraaien' maar nu vind ik het voor mijn dochter toch wel belangrijk, zal wel een soort oerinstinct zijn. Ach, en ik moet me ook gewoon niet druk maken om wat zij vinden of wat ze wel niet zullen denken. Zo erg is het nu ook weer niet dat ik vraag of ze die foto's van internet willen halen en straks rekening willen houden met hete thee en koffie. Mijn schoonmoeder vroeg een keer verbaasd toen ik haar andere kleinkind op schoot had waarom ik mijn thee niet opdronk. Nouja dat wil ik dus wel even duidelijk hebben. Ik zal ze niet te veel opzadelen met onzinregeltjes hihi.
Nu ga ik even lekker met mijn dochter wandelen en nog genieten van de weken thuis.
Bednakt!
woensdag 9 januari 2008 om 15:10
Beste Dinly,
Ik begrijp je zorgen maar al te goed, want hier speelt hetzelfde verhaal. En je principekwestie over de foto's, daar kan ik ook in komen.
Ik kan je maar 1 ding zeggen: heb je er geen goed gevoel bij, luister hier dan naar en doe er wat mee. Mocht je alles af willen blazen (wat je goed recht is!!!), dan zijn er ongetwijfeld andere oplossingen te vinden voor de opvang: het is misschien zelfs makkelijker dan je zou verwachten. En ben je bang voor de reactie van je schoonouders: laat je hier je beslissing niet vanaf hangen! Zijn ze boos? Dat is dan heel erg jammer voor ze, maar ze komen er wel overheen. Dat klinkt hard, maar het gaat erom dat jij erop kunt vertrouwen dat je meisje in goede handen is. Als je het niet ziet zitten, dan ga jij ook niet met een goed gevoel naar je werk en zit je jezelf de hele dag af te vragen of het "daar" allemaal wel goed gaat. Dat kan toch niet de bedoeling zijn?
Veel succes en sterkte met wat je ook gaat besluiten!
Ik begrijp je zorgen maar al te goed, want hier speelt hetzelfde verhaal. En je principekwestie over de foto's, daar kan ik ook in komen.
Ik kan je maar 1 ding zeggen: heb je er geen goed gevoel bij, luister hier dan naar en doe er wat mee. Mocht je alles af willen blazen (wat je goed recht is!!!), dan zijn er ongetwijfeld andere oplossingen te vinden voor de opvang: het is misschien zelfs makkelijker dan je zou verwachten. En ben je bang voor de reactie van je schoonouders: laat je hier je beslissing niet vanaf hangen! Zijn ze boos? Dat is dan heel erg jammer voor ze, maar ze komen er wel overheen. Dat klinkt hard, maar het gaat erom dat jij erop kunt vertrouwen dat je meisje in goede handen is. Als je het niet ziet zitten, dan ga jij ook niet met een goed gevoel naar je werk en zit je jezelf de hele dag af te vragen of het "daar" allemaal wel goed gaat. Dat kan toch niet de bedoeling zijn?
Veel succes en sterkte met wat je ook gaat besluiten!
woensdag 9 januari 2008 om 17:39
woensdag 9 januari 2008 om 17:48
:
[...]
Wijs 'm dan even op die kwestie van de foto's van de prinsesjes op de pedosite en vraag of hij wil dat zijn kleinkind op die site opduikt. Denk dat 'ie 't dan wel laat voortaan
Hm... dat is voor mij echt geen argument om geen fotos van Kruimel online te zetten hoor en kan me dus ook goed voorstellen dat er meer mensen zijn die je daarmee niet overtuigd. Bovendien: Dat de ouders het niet willen, dát zou argument genoeg moeten zijn... Redenen verzinnen/aanvoeren waaróm je dat niet wilt (zoals het princessenverhaal) zou dus ook helemaal niet nodig moeten zijn en zorgt er alleen maar voor dat je disccussie krijgt over de redenen.
Overigens ben ik wel erg benieuwd wat voor soort dingen je ze dan wil vragen. Ik heb me na een aantal weken KDV toch ook echt neer moeten leggen bij het feit dat zij dingen gewoon anders doen dan ik het zou doen of hoe ik het idealiter zou willen. Kruimel slaapt daar echt nauwelijks bijvoorbeeld. En nee, daar wordt ik niet blij van, maar hij komt in 1 stuk thuis, speelt lekker en ze zijn verder erg lief voor hem. Nou ja... dan maar wat minder slaap dus, die kinderen kunnen echt wel wat hebben!
woensdag 9 januari 2008 om 21:25
Off topic: Nee, ik denk niet dat dat alleen prinsesjes overkomt, net als ik niet denk dat verkrachting alleen vrouwen in een kort rokje overkomt. Maar daarom blijf ik nog niet binnen zitten (want stel je voor dat... ) en daarom ga ik nog niet moeilijk lopen doen met de fotos van zoon (want stel je voor dat...). Ik heb geen zin om me door angst te laten leiden.
En nee, uitleggen waarom je iets wilt is niet gek. Maar als je al hebt aangegeven dat je het niet wilt en ze doen het dan toch dan moet je denk ik op dat moment niet de discussie aangaan over waarom je het niet wilt, maar de discussie aangaan over waarom zij tegen je wens in gaan.
woensdag 9 januari 2008 om 21:37
Ik vind de spreuk "Wees duidelijk over wat belangrijk voor je is" een hele goede in dit verband. Wees dus inderdaad duidelijk en kies je strijdpunten. Langer dan 1,5 uur in de maxi-cosi is niet wenselijk, maar ook niet levensgevaarlijk (zeker niet als het 1 keer in de week zou gebeuren). Je kunt er iets over opmerken maar maak er niet een te groot punt van. Thee drinken met jouw kind op schoot, kan dus gewoon niet. Dit kaart je dan dus wel heel goed aan. Roken bij je kind kan niet, een lange vinger als ze 8 maanden is en jij niet wilt dat ze snoept, is toch echt minder schadelijk voor haar gezondheid dan meeroken.
En ja, net wat Fleurtje zegt; die mensen waren dus wel goed genoeg om jouw prins op het witte paard (gaan we maar even van uit voor het gemak) op te voeden en bij jou af te leveren. Moet toch wel raar gaan als ze dan 30 jaar later hun kleinkind niet 1 dagje in de week flesjes kunnen geven, haar luiers verwisselen en stukjes met haar wandelen.
En ja, net wat Fleurtje zegt; die mensen waren dus wel goed genoeg om jouw prins op het witte paard (gaan we maar even van uit voor het gemak) op te voeden en bij jou af te leveren. Moet toch wel raar gaan als ze dan 30 jaar later hun kleinkind niet 1 dagje in de week flesjes kunnen geven, haar luiers verwisselen en stukjes met haar wandelen.
woensdag 9 januari 2008 om 21:54
Hai Dinly,
O, wat herkenbaar! Volgens mij hebben we dezelfde schoonouders en lijken wij ook erg op elkaar wat dit betreft. Al voordat ik zwanger werd heb ik al tegen mijn partner gezegd dat ik perse niet wil dat opa en oma een vaste oppasdag krijgen. Beide opa's en oma's niet. Mijn ouders wonen ook te ver weg om dit te doen, maar zijn ouders wonen in dezelfde stad als wij. Ik heb sowieso wat bezwaren als opa en oma oppassen, maar in het geval van mijn schoonouders zijn die bezwaren nog veel groter.
Het heeft bij mij ook te maken met de manier van communiceren. Ook bij mijn schoonouders wordt praten over problemen oid vermeden. Er wordt weinig direct besproken en irritaties, issues en problemen worden compleet doodgezwegen. Bij mij thuis is dat totaal anders, dus ik heb daar erg veel moeite mee. Toen ik nog geen kind had vond ik dat al niet prettig, maar als het om je kleintje gaat kan dit toch opeens een heel groot probleem worden! Je bent veel kwetsbaarder en je kind kan nog niet voor zichzelf opkomen, dus moeten papa en mama dat doen. Dus je voelt alles in je in opstand komen als ze iets doen dat je niet wilt. En omdat ik nogal een flapuit ben en soms heel direct kan zijn, waarbij ik zeker wist dat dat verkeerd zou uitpakken bij mijn schoonfamilie, probeerde ik me in te houden. Dus zei ik in het begin niks en deed net als zij. Werkt niet hoor!
Zo had mijn schoonmoeder er een handje van dat ze elke keer (uit enthousiasme, en echt lief bedoeld) begon te gillen als wij met de kleine binnen kwamen. Nou, die begon meteen te huilen, want die schrok zich rot. Dat werd zo erg dat ze na een tijdje al begon te huilen als oma binnenkwam. En natuurlijk; verstandelijk gezien zeg je dan; je zegt gewoon, ' Goh, dat vindt ze niet zo prettig, zou je iets rustiger willen reageren als we binnenkomen.' En ik ben normaal gesproken heel goed in dit soort dingen zeggen, maar bij mijn schoonfamilie dus echt niet! Ik vond het zoooooo moeilijk! Dus ik snap je heel goed!
Maar uiteindelijk toch rustig iets van gezegd en ook vaak herhaald (want het leek niet echt te blijven hangen ofzo) en nu gaat het echt beter. Je wordt naar je kleintje vanzelf minder beschermend, waardoor je meer kunt verdragen en je schoonfamilie leert ook jouw gewoonten beter kennen.
Maar het blijft moeilijk....
O, wat herkenbaar! Volgens mij hebben we dezelfde schoonouders en lijken wij ook erg op elkaar wat dit betreft. Al voordat ik zwanger werd heb ik al tegen mijn partner gezegd dat ik perse niet wil dat opa en oma een vaste oppasdag krijgen. Beide opa's en oma's niet. Mijn ouders wonen ook te ver weg om dit te doen, maar zijn ouders wonen in dezelfde stad als wij. Ik heb sowieso wat bezwaren als opa en oma oppassen, maar in het geval van mijn schoonouders zijn die bezwaren nog veel groter.
Het heeft bij mij ook te maken met de manier van communiceren. Ook bij mijn schoonouders wordt praten over problemen oid vermeden. Er wordt weinig direct besproken en irritaties, issues en problemen worden compleet doodgezwegen. Bij mij thuis is dat totaal anders, dus ik heb daar erg veel moeite mee. Toen ik nog geen kind had vond ik dat al niet prettig, maar als het om je kleintje gaat kan dit toch opeens een heel groot probleem worden! Je bent veel kwetsbaarder en je kind kan nog niet voor zichzelf opkomen, dus moeten papa en mama dat doen. Dus je voelt alles in je in opstand komen als ze iets doen dat je niet wilt. En omdat ik nogal een flapuit ben en soms heel direct kan zijn, waarbij ik zeker wist dat dat verkeerd zou uitpakken bij mijn schoonfamilie, probeerde ik me in te houden. Dus zei ik in het begin niks en deed net als zij. Werkt niet hoor!
Zo had mijn schoonmoeder er een handje van dat ze elke keer (uit enthousiasme, en echt lief bedoeld) begon te gillen als wij met de kleine binnen kwamen. Nou, die begon meteen te huilen, want die schrok zich rot. Dat werd zo erg dat ze na een tijdje al begon te huilen als oma binnenkwam. En natuurlijk; verstandelijk gezien zeg je dan; je zegt gewoon, ' Goh, dat vindt ze niet zo prettig, zou je iets rustiger willen reageren als we binnenkomen.' En ik ben normaal gesproken heel goed in dit soort dingen zeggen, maar bij mijn schoonfamilie dus echt niet! Ik vond het zoooooo moeilijk! Dus ik snap je heel goed!
Maar uiteindelijk toch rustig iets van gezegd en ook vaak herhaald (want het leek niet echt te blijven hangen ofzo) en nu gaat het echt beter. Je wordt naar je kleintje vanzelf minder beschermend, waardoor je meer kunt verdragen en je schoonfamilie leert ook jouw gewoonten beter kennen.
Maar het blijft moeilijk....
donderdag 10 januari 2008 om 09:47
Het is dat ik geen schoonzusje heb, behalve hun eigen dochter dan maar anders hadden we zeker dezelfde schoonouders en idd je gaat je net zo gedragen als zij. Issues vermijden enzo en ik vond het ook nooit zo heel leuk en heb er eerder ook wel eens van gebaald maar nu is het echt anders, nu gaat het om mijn dochter.
Maar als ik alles opkrop dan komt het ineens op een onredelijke manier eruit dus ik doe het nu maar gewoon en zeg er iets van als het me echt niet aanstaat zoals die foto's op internet.
Pfff...ze komen vandaag of morgen weer langs en dan zal ik het noemen, maar ben daar toch ook nog wel een beetje zenuwachtig voor hoor. Ach, het zal wel meevallen. Ik kan het normaal ook altijd heel goed en zelfs mijn vriend is altijd erg direct naar alles en iedereen behalve naar zijn ouders toe, raar he?
donderdag 10 januari 2008 om 10:23
Als ik jou was zou ik toch voor een andere oplossing kiezen. Hoe verwarrend is het straks voor jullie kindje om opgevoed te worden door jullie 2, en ook nog door 2 verschillende opa's en oma's met ieder hun eigen gewoonten en regeltjes. Dat is in het begin allemaal nog wel leuk, maar als ouders aanbieden dit gratis te doen krijg je er bij latere problemen en issues ook gratis een heleboel adviezen en bemoeienissen bij waar je niet op zit te wachten. En wat je de opa's en oma's ook niet kwalijk kunt nemen als je kijkt hoeveel zorg ze zelf erbij nemen.
Ik zou voor een KDV gaan waar ze het doen zoals JIJ het wilt en opa en oma zijn dan gewoon écht opa en oma en geen opvoeders.
Ik zou voor een KDV gaan waar ze het doen zoals JIJ het wilt en opa en oma zijn dan gewoon écht opa en oma en geen opvoeders.
Stressed is just desserts spelled backwards
