kinderen niet uitgenodigd?

20-01-2008 00:11 827 berichten
Alle reacties Link kopieren
hallo allemaal,



Graag wil ik julllie mening weten. Ik ben een getrouwde moeder met 2 meiden van 1 en bijna 7 jaar. Nu hebben we een uitnodiging gekregen van het nichtje van me man, ze gaat zich verloven op de verjaardag van haar moeder, ze gaan hier een zaal voor huren. Erg leuk allemaal totdat we de zin zagen " leeftijdsgrens 12 jaar" Natuurlijk laten we de jongste thuis maar de oudste is gek op feestjes en wij willen graag zelf bepalen wanneer iets te laat of niets is voor onze kids. We hebben laten weten niet te komen en hun mening te respecteren hierin. Dit werd mij niet in dank afgenomen, ik was de enige die erover viel...... Stellen wij ons echt zo aan? Zijn er mensen die dit ook hebben meegemaakt?

Graag horen we reacties

Groetjes Pimmelien
Nee, leeftijd maakt me echt niks uit, als het om een oom, tante, opa of oma zou gaan.
Alle reacties Link kopieren
kletsbets schreef op 20 januari 2008 @ 19:04:

[...]



Misschien is Eowyn wel mijn nichtje, daar gebeurde het precies zo! Iedereen zat zich met kromme tenen te ergeren aan enkele kinderen die gewoon door de preek heen schreeuwden en rondrenden terwijl die ouders zeer vertederd naar hun kinderen keken van "wat zijn ze toch schattig". En die ouders verdragen het ook niet als iemand anders hun schatjes tot orde roept!




Ja, daar moet je dus op voorbereid zijn! Je hebt toch meestal een ceremoniemeester? Laat die de ouders aanspreken. Of huur een oppasje voor dit soort serieuze uurtjes. Kerken hebben altijd zijzaaltjes waar ze kunnen kleuren. Etc.



Wees gewoon voorbereid. Anderszins vind ik het erg dom. Je laat dan je eigen ceremonie verpesten door daar niet van te voren over nagedacht te hebben. Ik vind dat dus echt eigen verantwoordelijkheid.
Tante Sjaan schreef op 20 januari 2008 @ 18:58:



Op een begrafenis pas je je toch ook aan en zeg je ook niet automatisch dat kinderen er bij horen toch.

Als je op kraamvisite gaat bij een pasbevallen moeder sleep je toch ook niet automatisch je kinderschare mee.

Beetje rekening houden met de mensen waar het die dag omdraait lijkt mij niet meer dan logisch.




Mijn kind hoort er op een begrafenis net zo automatisch bij als op een feest.

Op kraamvisite neem ik ook automatisch mijn kind mee.
Alle reacties Link kopieren
Nijntje schreef op 20 januari 2008 @ 19:08:

[...]

Ja, daar moet je dus op voorbereid zijn! Je hebt toch meestal een ceremoniemeester? Laat die de ouders aanspreken. Of huur een oppasje voor dit soort serieuze uurtjes. Kerken hebben altijd zijzaaltjes waar ze kunnen kleuren. Etc.



Wees gewoon voorbereid. Anderszins vind ik het erg dom. Je laat dan je eigen ceremonie verpesten door daar niet van te voren over nagedacht te hebben. Ik vind dat dus echt eigen verantwoordelijkheid.


Ok, er was hier dus een oppas geregeld die de kinderen zou vermaken tijdens het officiele deel (uurtje kerk / gemeentehuis), alleen deze ouders wilden hun kinderen niet 'afstaan'...

Wat dan te doen? Je gaat toch ook geen ruzie maken?
Alle reacties Link kopieren
Die grote mensen die zich nu zo misdragen op feesten zijn in hun jeugd op te weinig feesten uitgenodigd en hebben dus kennelijk geen flauw benul van hoe het hoort. O zo ! :)
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
blijfgewoonbianca schreef op 20 januari 2008 @ 19:13:

Die grote mensen die zich nu zo misdragen op feesten zijn in hun jeugd op te weinig feesten uitgenodigd en hebben dus kennelijk geen flauw benul van hoe het hoort. O zo ! :)
Of ze hebben altijd op feestjes met hun armen over elkaar moeten zitten en mochten geen geluid maken.. X-D
Alle reacties Link kopieren
In mijn directe omgeving zijn nog niet zo veel kinderen behalve mijn nichtjes en neefje (kinderen van mijn broers). Ik ga ervanuit dat als mijn neefje een keel opzet tijdens de ceremonie op mijn bruiloft (hij is dan 1 jaar) mijn schoonzus hem even buiten de zaal kalmeert. Verder kan ik op mijn gastenlijst niet zo 1,2,3, iemand vinden die een klein kind mee naar een (voor dat kind saaie) plechtigheid meeneemt. Feest ook niet trouwens, want ze zien alleen maar benen en er is niets voor hen te beleven.

Maar ik heb dus niet zo veel kinderen in mijn omgeving. Als dat wel het geval was dan zou ik toch alleen meneer en mevrouw op de uitnodiging zetten. Op het gezond verstand van ouders kun je nou eenmaal niet altijd vertrouwen. Helaas.
Op een begrafenis vind ik wel dat kindern erbij horen.maar ik verwacht dan wel van de ouders dat ze hun kind meenemen de kerk uit op het minet dat ze de dienst verstoren. De meste ouders kunnen dat wel. Er zijn er echter ook die niet begrijpen dat hun kind op dat moment niet schattig is die vinden dat ze er niks aan kunnen doen dat beeb het juist op dat moment aan het bleren slaat, en die gewoon blijven zitten. Als je veel van dat soort mensen kent kun je kritisch door je agenda gaan, of in niet mis te verstane bewoording aangeven dat je liever hebt dat ze hun kroost thuislaten. Ik snap ook niet zo goed wat een baby of dreumes aan een begrafenis heeft, dus ik zou als ouder voor zulke kleintjes sowieso een oppas regelen.
Alle reacties Link kopieren
Star schreef op 20 januari 2008 @ 19:09:

[...]





Mijn kind hoort er op een begrafenis net zo automatisch bij als op een feest.

Op kraamvisite neem ik ook automatisch mijn kind mee.




Zou voor mij niet logisch zijn dus serieuze vraag;

Waarom?
Alle reacties Link kopieren
Krengiserweer schreef op 20 januari 2008 @ 19:26:

Ik snap ook niet zo goed wat een baby of dreumes aan een begrafenis heeft, dus ik zou als ouder voor zulke kleintjes sowieso een oppas regelen.




Misschien had de overledene in kwestie wel heel veel met de baby of de dreumes? En willen de ouders hun kinderen er dus bij hebben omdat a) die voor hen een tastbare herinnering aan de overledene vormen of b) ze het een teken van respect vinden om ook het kind waar de overledene zo dol op was afscheid te laten nemen of c) ze het zelf troostend vinden om het kind bij zich te hebben?



Mijn 10 maanden oude zoon is - uiteraard - ook naar de begrafenis van zijn oma geweest. Zou ook een beetje raar zijn om haar enige kleinkind en oogappel niet mee te nemen, toch?
Am Yisrael Chai!
Alle reacties Link kopieren
fashionvictim schreef op 20 januari 2008 @ 19:05:

[...]





Tja, ik ben kennelijk echt heel raar dan, want ik ga sowieso niet naar begrafenissen, kraamvisites of bruiloften van mensen die me niet heel na staan. Wat heb ik te zoeken op de begrafenis van iemand die ik niet goed gekend heb of wiens nabestaanden niet tot mijn directe vriendenkring horen? Idem voor kraamvisite of bruiloften eigenlijk, ik snap nooit zo goed dat er kennelijk heel veel mensen uitgenodigd worden waar de personen zelf heel weinig mee hebben.



Als ik al naar zo'n gelegenheid zou gaan van iemand die mij niet heel na staat, dan zou het werkgerelateerd zijn en zou ik het gevoel hebben dat de beleefdheid vereist dat ik even mijn gezicht laat zien. Naar dergelijke beleefdheidsbezoekjes neem ik sowieso nooit iemand mee, want ik ga zelf alleen maar uit plichtsgevoel.



Is iemand wél een naaste, dan is het toch heel normaal dat je hele gezin, je partner of je kinderen daarbij horen?



Ik kan me zo weinig voorstellen bij al jullie voorbeelden, en vooral bij een begrafenis of een bruiloft niet. Je tante trouwt, je oma overlijdt, je zus of broer krijgt een kind, dan horen daar toch sowieso jouw kinderen bij, voor hen is het toch ook iets wat hen aangaat?




In het geval van iemand die heel dicht bij je staat, familie, goede vrienden dan snap ik het wel hoor.

Maar een kennis, collega, buren o.i.d dan laat je toch gewoon je kind thuis lijkt mij.

Zou het heel raar vinden als iemand dan zijn kind mee zou nemen en ook absoluut niet kunnen waarderen.
Alle reacties Link kopieren
Eerlijk gezegd snap ik zelf niet zo goed waarom je (jonge) kinderen mee moeten naar begrafenissen. Tenzij het iemand is die heel dicht bij het kind staat. Een begrafenis is er om afscheid van iemand te nemen en vooral voor personen die er heel dichtbij staan een allerlaatste moment om bij diegene te zijn. Kinderen begrijpen maar heel weinig van doodgaan en een uitvaart vind ik wel een serieuze gelegenheid. Zo'n kind moet erg lang stil zitten en stil zijn en ik zou zelf het risico niet willen lopen dat mijn kind het verstoort. Als het opa of oma is, dan is het heel begrijpelijk. Maar er gaan ook buurvrouwen en vrienden van ouders dood. Nemen jullie je kinderen daar dan ook mee naartoe?
Alle reacties Link kopieren
fleurtje schreef op 20 januari 2008 @ 19:06:

Nee, leeftijd maakt me echt niks uit, als het om een oom, tante, opa of oma zou gaan.
En als het om een kennis, buurman of collega bijv gaat dan?
Alle reacties Link kopieren
* maakt notities



wensenlijst begrafenis ; dresscode , geen alcohol of caffeïne bevattende dranken , onder-en bovengrens qua leeftijd , geen partners , omschrijving welke kleur/soort bloemen en grootte van rouwkrans .



Zo ! Kan ik ooit een keer mijn gram halen , als ik toch niks meer merk van gepikeerde gasten :) *
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
yoyo2 schreef op 20 januari 2008 @ 19:36:

Eerlijk gezegd snap ik zelf niet zo goed waarom je (jonge) kinderen mee moeten naar begrafenissen. Tenzij het iemand is die heel dicht bij het kind staat. Een begrafenis is er om afscheid van iemand te nemen en vooral voor personen die er heel dichtbij staan een allerlaatste moment om bij diegene te zijn. Kinderen begrijpen maar heel weinig van doodgaan en een uitvaart vind ik wel een serieuze gelegenheid. Zo'n kind moet erg lang stil zitten en stil zijn en ik zou zelf het risico niet willen lopen dat mijn kind het verstoort. Als het opa of oma is, dan is het heel begrijpelijk.

Maar er gaan ook buurvrouwen en vrienden van ouders dood. Nemen jullie je kinderen daar dan ook mee naartoe?
Precies mijn gedachte.
Alle reacties Link kopieren
ik zou mijn kind meenemen naar een begrafenis als er tussen degene die overleden is en mijn kind een band bestond, dus familie, vrienden van ons. Maar niet naar een begrafenis van een collega bijv.
Alle reacties Link kopieren
kennis buurman of collega dus niet. Familie en goede vriendinnen wel. Gatverdamme, wat een nare gedachte, ik zie mezelf al met kind op begrafenis van een vriendin, of van mijn ouders, bah.
Alle reacties Link kopieren
Tante Sjaan schreef op 20 januari 2008 @ 19:36:

[...]





In het geval van iemand die heel dicht bij je staat, familie, goede vrienden dan snap ik het wel hoor.

Maar een kennis, collega, buren o.i.d dan laat je toch gewoon je kind thuis lijkt mij.

Zou het heel raar vinden als iemand dan zijn kind mee zou nemen en ook absoluut niet kunnen waarderen.




Ja, maar ik word eigenlijk nooit uitgenodigd voor begrafenissen of bruiloften van mensen die me niet na staan, daar verbaas ik me eigenlijk al heel lang over, dat ik zo vaak van mensen hoor dat ze weeeeeeeeer een bruiloft hebben waar ze totaal geen zin in hebben omdat ze niks met het paar hebben. Of hier op het forum, al dat gemekker over gasten altijd. Ik ging me al helemaal afvragen of ik nou zo vreselijk impopulair was dat ik noooooooit word uitgenodigd voor gelegenheden van vage kennissen. Totdat ik me realiseerde dat ik eigenlijk niet eens echt vage kennissen heb. Ik heb uiteraard wel collegas en kind-gerelateerde kennissen, maar die nodigen me echt niet uit voor hun speciale gebeurtenissen. Zou er ook hartelijk om moeten lachen als ik ineens een uitnodiging van iemand vond die niets van mij is, dan zou ik denken "goh, die zijn zeker bang dat ze te weinig gasten hebben/ moeten hun begroting rond krijgen ofzo".



Vind dat echt heel raar, net als mensen die 200 gasten hebben terwijl ze maar 10 familieleden hebben, dan nodig je dus echt iedereen die je ooit bent tegengekomen uit ofzo?
Am Yisrael Chai!
Ik vind een begrafenis niet altijd een serieuze gelegenheid, men máákt er een serieuze gelegenheid van.



Voor mezelf geldt trouwens: naar een begrafenis van een niet-naaste, zou ik niet snel gaan. Of anders: een begrafenis waar ik mn partner mee naar toe neem, neem ik mn kind ook mee naar toe.
Alle reacties Link kopieren
Kerkdienst duurde bij ons trouwen 3 kwartier, met maar een héél korte toespraak van de dominee. Oppas hadden we niet geregeld, want er waren misschien 5 kinderen onder de 12. Ik ging er vanuit dat ouders zélf kunnen inschatten of hun kinderen een hele dag meekunnen of niet, en of ze zich kunnen gedragen in een kerk/gemeentehuis.

Bij ons is het ook niet gebruikelijk om oppas te regelen, de kinderen gaan altijd gewoon óf mee en gedragen zich óf de ouders lopen even weg met kind óf ze laten kind thuis.

Behalve dus deze ouders. Ik had verder alles wel geregeld voor die kleintjes. Als avondeten hadden wij chinees/indisch eten, dus voor de kinderen had ik patat en dergelijke. En ik vind het écht geen probleem om een kind te hóren tijdens een kerkdienst of iets dergelijks. Als zo'n kind iets te hard een vraag stelt aan haar moeder over waarom de dominee een jurk aan heeft of 'dahaag oma' roept en naar oma zwaait, dan kan ik daar alleen maar om lachen. Maar dit was gewoon irritant.



Overigens lig ik er niet wakker van hoor, heb een leuke dag gehad en ben gelukkig getrouwd, maar ik snáp zulke ouders gewoon niet.
Alle reacties Link kopieren
Afscheid nemen hóeft niet per definitie in stilte te gebeuren ....... Maar een begrafenis is nooit een pretje , je neemt je kind er niet mee naartoe alsof het een daagje uit is , begrafenissen van mensen met wie je kind niets " heeft " daar zou ik ze nooit mee naar toe nemen .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Tante Sjaan schreef op 20 januari 2008 @ 19:39:

[...]





En als het om een kennis, buurman of collega bijv gaat dan?
Als het iemand is waar ik een band mee had (en vriend ook), ja, dan gaat kind mee. Nou is dat (bij mij) meestal niet het geval met collega's en buren. En naar kennissen... Nee, geloof niet dat ik daar naartoe zou gaan.
Alle reacties Link kopieren
blijfgewoonbianca schreef op 20 januari 2008 @ 19:13:

Die grote mensen die zich nu zo misdragen op feesten zijn in hun jeugd op te weinig feesten uitgenodigd en hebben dus kennelijk geen flauw benul van hoe het hoort. O zo ! :)
Of ze denken dat het doodnormaal is om je te misdragen omdat ze nooit gecorrigeerd zijn op al die feesten waar ze perse mee naar toe moesten. X-D
Alle reacties Link kopieren
Onze beste vrienden gaan dit jaar trouwen. Ik vroeg nav dit topic hoe zij dachten over de kinderen mee nemen. Of ze wilden dat we oppas zouden regelen. Maar nee, ze keken zeer verbaasd, tuurlijk gaan de kinderen mee, die horen er toch gewoon bij ?



Het verschilt denk ik per echtpaar\stel. Deze mensen zijn behoorlijk gek op al hun neefjes en nichtjes, en onze kinderen.



Ik heb nog wel gevraagd of ze nog wel weten dat de oudste een zware gedragsstoornis heeft. Daarop glimlachte ze vriendelijk en zei : " ja hoor, geeft niets, hij is zoals hij is, en daar zijn we blij mee"



Voor de jongste die dan bijna 2 is zullen we ws wel een oppas zoeken. Maar de kleuters , dan 6 en 7 gaan gewoon met ons mee.
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
Alle reacties Link kopieren
Ik ben trouwens ook al nooit naar een stille begrafenis geweest, realiseer ik me na lezing van yoyo's post. Of toch wel, die van mijn overgrootmoeder, maar toen was ik zelf nog het kind. Was ook gelijk de meest treurige begrafenis waar ik ooit geweest ben, juist vanwege die enorme stilte en al die mensen die er alleen maar uit plichtsbesef zaten.
Am Yisrael Chai!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven