Kinderen
alle pijlers
invloed van ouders op contact tussen broers en zussen
dinsdag 22 januari 2008 om 14:48
Volgen jullie 'm nog?
Ik heb even de behoefte om een dicussietopic te openen.
Ik lees hier op het forum namelijk regelmatig over mensen die geen (goed) contact hebben met hun broers of zussen.
Ik kan het nog steeds erg goed vinden met mijn oudere broer.
Oke, het zal vast wel met karakter te maken hebben, maar ik denk dat het ook veel met opvoeding door ouders te maken heeft.
Wat vinden jullie?
Ik heb even de behoefte om een dicussietopic te openen.
Ik lees hier op het forum namelijk regelmatig over mensen die geen (goed) contact hebben met hun broers of zussen.
Ik kan het nog steeds erg goed vinden met mijn oudere broer.
Oke, het zal vast wel met karakter te maken hebben, maar ik denk dat het ook veel met opvoeding door ouders te maken heeft.
Wat vinden jullie?
dinsdag 22 januari 2008 om 14:56
Het kunnen gewoon omstandigheden zijn, of botsende karakters. Of te weinig 'in common'.
Het zal wel helpen als je als ouders blijft aangeven dat je broers of zussen bent voor het leven, maar als ze echt niet willen, dan houdt het ook op.
-heb er eentje in huis die zijn jongere broertje echt affikt, en kan me zomaar voorstellen, als dit door blijft duren, dat jongere broertje later dan geen zin meer heeft in zijn oudere broer-
Het zal wel helpen als je als ouders blijft aangeven dat je broers of zussen bent voor het leven, maar als ze echt niet willen, dan houdt het ook op.
-heb er eentje in huis die zijn jongere broertje echt affikt, en kan me zomaar voorstellen, als dit door blijft duren, dat jongere broertje later dan geen zin meer heeft in zijn oudere broer-
dinsdag 22 januari 2008 om 14:57
hoe bedoel je met de opvoeding?
Toen mn zus en ik pubers waren (2 jaar leeftijdsverschil) kon ik haar dr nek wel omdraaien en andersom. En nu zijn we dikke vriendinnen.
Onze ouders hebben ons daarin nooit gepushed.
Maar mn moeder had precies hetzelfde met haar oudere zus, altijd ruzie totdat de oudste het huis uitging zaten ze dag en nacht bijelkaar.
Toen mn zus en ik pubers waren (2 jaar leeftijdsverschil) kon ik haar dr nek wel omdraaien en andersom. En nu zijn we dikke vriendinnen.
Onze ouders hebben ons daarin nooit gepushed.
Maar mn moeder had precies hetzelfde met haar oudere zus, altijd ruzie totdat de oudste het huis uitging zaten ze dag en nacht bijelkaar.
dinsdag 22 januari 2008 om 14:59
ik heb totaal geen contact met mijn zus, sinds een jaar of 2, daarvoor was het altijd matig en niet zo veel, maar nu helemaal niet meer. Ik heb er ook geen behoefte meer aan, alhoewel ik het vooral heel pijnlijk vind voor mijn ouders. Die hebben daar zeker een rol in gespeeld, en achteraf gezien hadden ze al vanaf de puberteit dingen anders moeten doen. Maar ja, dat is achteraf. Het is in elk geval een enormee zorg van mij nu ik straks zelf 2 meisjes ga krijgen, en ik zal er alles aan doen om te zorgen dat hun contact beter zal zijn. Maar dan nog heb je niet alles zelf in de hand.
dinsdag 22 januari 2008 om 14:59
Wat bedoel je precies met dat het 'veel met opvoeding door ouders te maken heeft'?
Gelukkig heb ik zelf een heel goed contact met al mijn zussen en hou ik zielsveel van hun. Mijn vriend heeft juist helemaal nix met zijn jongere broertje. Maar ik geloof niet dat het iets te maken heeft met hun opvoeding. Zijn ouders vinden het ook erg dat het contact tussen hen zo slecht is.
Gelukkig heb ik zelf een heel goed contact met al mijn zussen en hou ik zielsveel van hun. Mijn vriend heeft juist helemaal nix met zijn jongere broertje. Maar ik geloof niet dat het iets te maken heeft met hun opvoeding. Zijn ouders vinden het ook erg dat het contact tussen hen zo slecht is.
dinsdag 22 januari 2008 om 15:06
Ik heb weinig contact met mijn broertje. We hebben gewoon niets gemeen. Hij is 3 jaar jonger, ik was al vrij snel zelfstandig en volwassen, hij heeft totaal andere denkwijzen en interesses dan ik, we zijn het werkelijk op geen enkel punt eens. We hebben geen ruzie en geen hekel aan elkaar en het is ook best leuk om elkaar af en toe te zien, maar vaker dan eens per 2 maanden komt dat eigenlijk niet voor. Daar hebben mijn ouders niet zoveel invloed op, hoogstens vind ik dat ze hem altijd erg klein hebben gehouden en dat hij daarom wat verwend is, en daar kan ik niet zo goed tegen. Maar verder zijn we gewoon enorm verschillend.
dinsdag 22 januari 2008 om 15:10
Ik denk niet dat het écht aan de ouders ligt; soms zijn kinderen zo totaal anders...
Ik heb dan wel contact met mijn broer, maar hij is zó anders dan ik, dat het ws nooit echt méér zal worden dan 'contact'. Ik vind dat jammer, voor een deel ook omdat we geen ouders meer hebben. Op de dag van mijn moeders dood, was onze band zoals ie zou moeten zijn, maar dat was na een week of wat wel weer over. Door omstandigheden ná de dood van mijn moeder, is die band alleen maar slechter geworden.
Ik heb dan wel contact met mijn broer, maar hij is zó anders dan ik, dat het ws nooit echt méér zal worden dan 'contact'. Ik vind dat jammer, voor een deel ook omdat we geen ouders meer hebben. Op de dag van mijn moeders dood, was onze band zoals ie zou moeten zijn, maar dat was na een week of wat wel weer over. Door omstandigheden ná de dood van mijn moeder, is die band alleen maar slechter geworden.
dinsdag 22 januari 2008 om 15:14
ik denk ook niet echt dat het aan de ouders ligt hoor, maar in mijn geval hebben ze wel het gedrag van mijn zus geaccepteerd en zelfs (onbewust) gestimuleerd, waardoor dingen gelopen zijn zoals ze gelopen zijn. Zij is heel erg iemand van voorwaarden en voelt zich heel snel tekort gedaan, als je dan altijd als ouders op eieren loopt om haar maar tegemoed te komen, versterk je dat gedrag wel heel erg. Ik snap het wel hoor, nu is het te laat om dat aan te pakken en raken ze haar kwijt als ze dat zouden doen, maar ik heb geen zin in dat gedrag en heb dus ook geen contact met haar.
dinsdag 22 januari 2008 om 15:39
Mijn zus en ik hebben geen contact, buiten de verjaardagen in de familie om.
Niet omdat we elkaar niet mogen, maar omdat we niets met elkaar gemeen hebben.
Mijn ouders hebben daar geen invloed op, ik zie ook niet hoe zij dat zouden kunnen "sturen".
Toen we jong waren speelden we met elkaar want dat was makkelijk, maar zodra we eigen vriendinnen kregen viel het contact steeds meer weg. Nu we allebei zelfstandig zijn en een eigen leven leiden worden de verschillen eigenlijk steeds groter, dus ik verwacht niet dat dit in de toekomst gaat veranderen.
Jammer, maar het is niet anders, en ik kan ook niet zeggen dat ik het mis.
Niet omdat we elkaar niet mogen, maar omdat we niets met elkaar gemeen hebben.
Mijn ouders hebben daar geen invloed op, ik zie ook niet hoe zij dat zouden kunnen "sturen".
Toen we jong waren speelden we met elkaar want dat was makkelijk, maar zodra we eigen vriendinnen kregen viel het contact steeds meer weg. Nu we allebei zelfstandig zijn en een eigen leven leiden worden de verschillen eigenlijk steeds groter, dus ik verwacht niet dat dit in de toekomst gaat veranderen.
Jammer, maar het is niet anders, en ik kan ook niet zeggen dat ik het mis.
dinsdag 22 januari 2008 om 15:41
Mijn broer en ik lijken totaal niet op elkaar. In onze jeugd konden we wel redelijk met elkaar opschieten, en nu eigenlijk ook nog wel. Maar we zien elkaar alleen bij 'hoogtij'dagen, ik denk niet vaker dan zo'n 6x per jaar. Er is geen ruzie, we spreken gewoon met elkaar, maar we zijn gewoon te verschillend. Het zij zo.
En daar hebben onze ouders geen invloed op (gehad).
En daar hebben onze ouders geen invloed op (gehad).
dinsdag 22 januari 2008 om 15:45
dinsdag 22 januari 2008 om 16:04
Maar idd wel vreemd om te zien hoe verschillend zoiets kan zijn binnen verschillende gezinnen. Bij ons in de vriendengroep ken ik van de meeste hun zussen of broers omdat deze er weleens bij zijn of gewoon van stappen enzo. Terwijl ik ook wel vriendinnen heb die wel een familie hebben...maar die ik echt nog nooit heb gezien 
Gewoon niet zo'n binding en als iedereen daar vrede mee heeft lijkt me dat wel okee.
Ik heb vroeger veel voor mijn zusjes gezorgd en na een uithuisplaatsing (pleeggezin en kindertehuis) eventjes juist geen behoefte aan contact gehad, Nu zijn we weer redelijk close..al is het dan veel over de mail, MSN en hyves haha. Ga binnenkort zelfs met mn middelste zusje naar een musical en vantevoren uit eten..had ik zelf een paar jaar terug niet gedacht.
Martini-mate heeft 1 zusje (toevallig van mijn leeftijd) en heeft zn hele jeugd niet met haar opgetrokken en eigenlijk nu ook heel weinig contact..Ik vond dat eerst vreemd, maar heb nu door dat ze te verschillend zijn en in het leven staan.
Gewoon niet zo'n binding en als iedereen daar vrede mee heeft lijkt me dat wel okee.Ik heb vroeger veel voor mijn zusjes gezorgd en na een uithuisplaatsing (pleeggezin en kindertehuis) eventjes juist geen behoefte aan contact gehad, Nu zijn we weer redelijk close..al is het dan veel over de mail, MSN en hyves haha. Ga binnenkort zelfs met mn middelste zusje naar een musical en vantevoren uit eten..had ik zelf een paar jaar terug niet gedacht.
Martini-mate heeft 1 zusje (toevallig van mijn leeftijd) en heeft zn hele jeugd niet met haar opgetrokken en eigenlijk nu ook heel weinig contact..Ik vond dat eerst vreemd, maar heb nu door dat ze te verschillend zijn en in het leven staan.
dinsdag 22 januari 2008 om 16:08
Misschien dat het in de kinderjaren wel wat te beinvloeden is?
Iig een beetje sturen kan wel, het zal per gezin wel anders zijn, maar hier gaat het heel goed. Ze spelen heel goed samen, ben erg heel blij mee.
Ik zie ook wel eens broertjes of zusjes die de hele dag op elkaar aan het inslaan / schoppen zijn, dat lijkt me heel erg hoor.
Ik zie mijn eigen zusje ook niet vaak, soms wel 6 maanden niet (woont niet in NL) maar het contact is wel heel goed. We begrijpen elkaars ''onderonsjes'', en als er echt iets is, dan zijn we er wel echt voor elkaar
Ik hoop dat dat iig later met mijn kinderen ook zo is
Iig een beetje sturen kan wel, het zal per gezin wel anders zijn, maar hier gaat het heel goed. Ze spelen heel goed samen, ben erg heel blij mee.
Ik zie ook wel eens broertjes of zusjes die de hele dag op elkaar aan het inslaan / schoppen zijn, dat lijkt me heel erg hoor.
Ik zie mijn eigen zusje ook niet vaak, soms wel 6 maanden niet (woont niet in NL) maar het contact is wel heel goed. We begrijpen elkaars ''onderonsjes'', en als er echt iets is, dan zijn we er wel echt voor elkaar
Ik hoop dat dat iig later met mijn kinderen ook zo is
Op het dak zie je kleine musjes,
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
dinsdag 22 januari 2008 om 18:31
Ik HOOP dat je het kunt beinvloeden, want mijn eigen ervaring is niet positief (geen contact meer met jongere broer) en ik weet wel dat mijn ouders hebben bijgedragen aan het niet opbouwen van een band. (is wat lastig uiit te leggen hoe en wat).
Tuurlijk is het zo dat ze op de lange termijn wel dingen gemeenschappelijk moeten hebben, maar voor nu, thuis, doen we er best wat aan om ze vertrouwd met eklaar te maken. (aanleren dat het normaal is om elkaar te kussen en te knuffelen, al is het alleen maar dat ze dat niet 'eng' vinden). En het rekening met elkaar houden ook (al valt dat af en toe niet mee- pfff).
Kan over een jaar of 20 mss echt natwoord geven op deze vraag!
Tuurlijk is het zo dat ze op de lange termijn wel dingen gemeenschappelijk moeten hebben, maar voor nu, thuis, doen we er best wat aan om ze vertrouwd met eklaar te maken. (aanleren dat het normaal is om elkaar te kussen en te knuffelen, al is het alleen maar dat ze dat niet 'eng' vinden). En het rekening met elkaar houden ook (al valt dat af en toe niet mee- pfff).
Kan over een jaar of 20 mss echt natwoord geven op deze vraag!
dinsdag 22 januari 2008 om 22:05
Mijn zusje en ik schelen 3 jaar en hebben niet erg veel contact. Zij is na haar trouwen 200 km verderop gaan wonen en we leiden heel erg verschillende levens. Maar als we elkaar zien is het altijd gezellig en dan kunnen we goed met elkaar opschieten. Maar zo in het dagelijks leven hebben we niet zo'n behoefte aan elkaar. Ik bel haar eigenlijk nooit, af en toe mailen we. En we gaan meestal 1x per jaar een weekje samen met onze moeder op meidenvakantie. Erg leuk!
Vroeger hadden we trouwens het ene moment knallende ruzie, om het volgende moment innig samen met de barbies op de grond te spelen en hele verhalen te verzinnen. Dus ook toen was het heel wisselend. Hoewel ik haar van mijn moeder wel vaak op sleeptouw moest nemen als ik met vriendinnetjes ging spelen. Dat was wel wat minder...
Onze ouders zijn trouwens irritant erg gericht op het niet voortrekken van een van de kinderen. Als mijn zusje iets krijgt, belooft mijn vader direct dat hij mij niet zal vergeten en dat ik ook nog wel iets krijg. Terwijl dat van mij echt niet hoeft, ik ga dat toch niet bij lopen houden, zeg. Van mij hoeven cadeautjes etc. echt niet op een weegschaaltje, maar zij letten daar heel erg op.
Vroeger hadden we trouwens het ene moment knallende ruzie, om het volgende moment innig samen met de barbies op de grond te spelen en hele verhalen te verzinnen. Dus ook toen was het heel wisselend. Hoewel ik haar van mijn moeder wel vaak op sleeptouw moest nemen als ik met vriendinnetjes ging spelen. Dat was wel wat minder...
Onze ouders zijn trouwens irritant erg gericht op het niet voortrekken van een van de kinderen. Als mijn zusje iets krijgt, belooft mijn vader direct dat hij mij niet zal vergeten en dat ik ook nog wel iets krijg. Terwijl dat van mij echt niet hoeft, ik ga dat toch niet bij lopen houden, zeg. Van mij hoeven cadeautjes etc. echt niet op een weegschaaltje, maar zij letten daar heel erg op.
..
dinsdag 22 januari 2008 om 22:55
Mijn ervaring is dat het niet ligt aan de ouders, ik heb 2 zussen en een broer, met een zus lig ik minstens een keer per jaar overhoop. Dat is altijd zo geweest tussen ons, ik denk ook dat het aan onze karakters ligt want verder heeft niemand ruzie met elkaar, ik heb nog nooit ruzie gehad met mijn andere zus of broer en zij ook weer niet met elkaar, mijn zus trouwens ook niet met hun.
