Kinderen
alle pijlers
Vk-bezoek vóór eventuele zwangerschap
maandag 4 februari 2008 om 15:56
Hoi
Kan je ook een vk bezoeken als je nog niet zwanger bent?
Ik hoop in de toekomst voor een vierde te gaan. Ik verwacht dat dit ook gaat lukken (om zwanger te worden bedoel ik) aangezien ik tot nu toe alle 4 de keren dat ik zwanger was (1 mk) direct zwanger ben geworden, behalve de eerste keer toen deden we er 'wel 3 maanden' over.
Maar goed, mocht het dus lukken, ik wil niet meer vaginaal bevallen. Echt absoluut niet. En ik vind dat ik recht heb op een keizersnee. Maar daar is toch nog toe nooit iemand over begonnen.
Ik heb 3 loeizware bevallingen gehad. Wel 3 verschillende, maar met als overeenkomst dat ik 3 hele zware kinderen met veel pijn en moeite op de wereld gezet heb. (9, 8,5 en de laatste was 10 pond en ik ben zelf tenger). Bij de eerste en laatste bevalling hebben ze letterlijk op mijn buik moeten duwen om het kind eruit te krijgen, de eerste keer waren er ook nog 3 mensen aan het trekken. Het paste er niet gewoon langs alleen met geweld, werd vlak na de bevalling letterlijk gezegd. Na de derde bevalling werd precies hetzelfde gezegd. Nummer 2 en 3 lagen er ook nog eens met hun armpje voor en nummer 1 en 2 lagen met hun hoofd verkeerd om. En bij de zwaarste 2 kinderen (1 en 3) had ik geen persweeën. Na nummer 1 heb ik anderhalf jaar een ernstig gekneusd stuitje gehad en na nummer 2 en 3 heb ik veel teveel bloed verloren en had ik ernstig ijzertekort.
Kort samengevat: ik heb na de eerste een jaar met een trauma gelopen en van het cliché "je bent de pijn zo vergeten" heb ik nog nooit gehoord, ik voel het nog b.w.v.s. Bij de derde had ik letterlijk een soort van doodsangst toen ik moest persen, zo'n verschrikkelijke pijn en bij de eerste hetzelfde, ik was zo in shock dat ik niet meer wist wat er gebeurde en één van de stagiaires (een man) werd het ook te veel. Bij de tweede bevalling zat de pijn meer in de enorme weeénstorm waardoor ik in 3 uur tijd van 3-10cm ging en had ik gelukkig wel persweeën. Traumatische herinneringen hiervan heb ik vooral van na de geboorte omdat mijn dochter bijna gestikt is. Na de eerste en tweede bevalling heb ik een PPD gehad en dat had ook zeker met de stress van de bevalling en rondom de geboorte te maken.
Ik praat hier over nummers maar heb mijn kinderen zeer lief hoor
Maar ik wil dus absoluut niet meer vaginaal bevallen.
Ik lees hier met enige regelmaat dat mensen met kz mogen bevallen omdat ze zulke zware kinderen dragen. Mij is dat nog nooit gevraagd of gezegd dat ik dat wilde en ik was zo naïef om er nooit over te beginnen. Maar zo niet nu, ik wil een medische indicatie voor een kz omdat ik vind dat die er is en ik dus niet voor de kosten wil opdraaien, maar ik wil voor ik zwanger word weten of ik die krijg. Dus kan dat, dat je voor een eventuele zwangerschap een consult bij de vk krijgt?
De wens voor een vierde is heel groot, maar als dat weer vaginaal zou moeten zie ik dat niet zitten en zet ik zelfs die wens aan de kant.
Kan je ook een vk bezoeken als je nog niet zwanger bent?
Ik hoop in de toekomst voor een vierde te gaan. Ik verwacht dat dit ook gaat lukken (om zwanger te worden bedoel ik) aangezien ik tot nu toe alle 4 de keren dat ik zwanger was (1 mk) direct zwanger ben geworden, behalve de eerste keer toen deden we er 'wel 3 maanden' over.
Maar goed, mocht het dus lukken, ik wil niet meer vaginaal bevallen. Echt absoluut niet. En ik vind dat ik recht heb op een keizersnee. Maar daar is toch nog toe nooit iemand over begonnen.
Ik heb 3 loeizware bevallingen gehad. Wel 3 verschillende, maar met als overeenkomst dat ik 3 hele zware kinderen met veel pijn en moeite op de wereld gezet heb. (9, 8,5 en de laatste was 10 pond en ik ben zelf tenger). Bij de eerste en laatste bevalling hebben ze letterlijk op mijn buik moeten duwen om het kind eruit te krijgen, de eerste keer waren er ook nog 3 mensen aan het trekken. Het paste er niet gewoon langs alleen met geweld, werd vlak na de bevalling letterlijk gezegd. Na de derde bevalling werd precies hetzelfde gezegd. Nummer 2 en 3 lagen er ook nog eens met hun armpje voor en nummer 1 en 2 lagen met hun hoofd verkeerd om. En bij de zwaarste 2 kinderen (1 en 3) had ik geen persweeën. Na nummer 1 heb ik anderhalf jaar een ernstig gekneusd stuitje gehad en na nummer 2 en 3 heb ik veel teveel bloed verloren en had ik ernstig ijzertekort.
Kort samengevat: ik heb na de eerste een jaar met een trauma gelopen en van het cliché "je bent de pijn zo vergeten" heb ik nog nooit gehoord, ik voel het nog b.w.v.s. Bij de derde had ik letterlijk een soort van doodsangst toen ik moest persen, zo'n verschrikkelijke pijn en bij de eerste hetzelfde, ik was zo in shock dat ik niet meer wist wat er gebeurde en één van de stagiaires (een man) werd het ook te veel. Bij de tweede bevalling zat de pijn meer in de enorme weeénstorm waardoor ik in 3 uur tijd van 3-10cm ging en had ik gelukkig wel persweeën. Traumatische herinneringen hiervan heb ik vooral van na de geboorte omdat mijn dochter bijna gestikt is. Na de eerste en tweede bevalling heb ik een PPD gehad en dat had ook zeker met de stress van de bevalling en rondom de geboorte te maken.
Ik praat hier over nummers maar heb mijn kinderen zeer lief hoor
Maar ik wil dus absoluut niet meer vaginaal bevallen.
Ik lees hier met enige regelmaat dat mensen met kz mogen bevallen omdat ze zulke zware kinderen dragen. Mij is dat nog nooit gevraagd of gezegd dat ik dat wilde en ik was zo naïef om er nooit over te beginnen. Maar zo niet nu, ik wil een medische indicatie voor een kz omdat ik vind dat die er is en ik dus niet voor de kosten wil opdraaien, maar ik wil voor ik zwanger word weten of ik die krijg. Dus kan dat, dat je voor een eventuele zwangerschap een consult bij de vk krijgt?
De wens voor een vierde is heel groot, maar als dat weer vaginaal zou moeten zie ik dat niet zitten en zet ik zelfs die wens aan de kant.
Whatever, I do what I want
maandag 4 februari 2008 om 16:09
Hmm.. ik snap dat je het dit keer graag anders wil, maar ik denk dat je het niet voor elkaar krijgt om een keizersnede te 'eisen'. Zo zit het in NL niet in elkaar denk ik.. het wordt pas bepaald op het moment zelf, als er complicaties zijn, zoals verkeerde ligging of conditie van de baby of moeder die in gevaar komt. Op voorhand wordt lastig..
Of zijn er mensen met een andere ervaring?
In Amerika is het wel gangbaar geloof ik..
Nou hopelijk lukt het je hoor.. hoewel een ks ook kan tegenvallen natuurlijk.
Of zijn er mensen met een andere ervaring?
In Amerika is het wel gangbaar geloof ik..
Nou hopelijk lukt het je hoor.. hoewel een ks ook kan tegenvallen natuurlijk.
maandag 4 februari 2008 om 16:37
Ik denk dat je best wel een "kans" maakt.
Maar daarvoor moet je idd wel bij de gyn zijn en niet bij de VK.
Ik heb 2 keer een KS gehad. Maak ook grote kinderen, rond de 9 pond en ze gaan ook nog eens in aangezichtsligging liggen. Ik mocht bij nummer 2 van te voren kiezen of ik "normaal" of een KS wilde. Ik wilde normaal, maar het werd een KS :P.
Bij een volgende (die er niet komt) mag ik niet kiezen, wordt gewoon een KS.
Maar daarvoor moet je idd wel bij de gyn zijn en niet bij de VK.
Ik heb 2 keer een KS gehad. Maak ook grote kinderen, rond de 9 pond en ze gaan ook nog eens in aangezichtsligging liggen. Ik mocht bij nummer 2 van te voren kiezen of ik "normaal" of een KS wilde. Ik wilde normaal, maar het werd een KS :P.
Bij een volgende (die er niet komt) mag ik niet kiezen, wordt gewoon een KS.
maandag 4 februari 2008 om 16:52
VK is zeker niet de aangewezen persoon hiervoor. Alleen al uit baanbehoud zal zij je altijd een natuurlijke bevalling adviseren. Je kunt beter naar het ziekenhuis hiervoor. En als het ene ziekenhuis weigert, naar het volgende ziekenhuis. Mijn ervaring is namelijk dat elke ziekenhuis zo zijn eigen beleid heeft. En let erop dat je dan wel een echte gyn te spreken krijgt en geen arts-assistent. Maar inventariseren wat de mogelijkheden zijn, is altijd mogelijk.
maandag 4 februari 2008 om 17:57
Je kunt zeker naar een Vk. Je zal van gyn en vk hetzelfde horen: op het moment dat jouw kind te groot voor jou blijkt bij bijv 36 weken, is een ks zéker bespreekbaar. Voor hetzelfde geld is de 4e wel een goed formaat voor jou. Ik als vk merk dat het vaak makkelijker lullen naar de gyn is dan voor de zwangere zelf.
maandag 4 februari 2008 om 18:16
En dit is volgens mij nou precies waar het nog wel es mis gaat.
Hoe vaak hoor ik niet van mensen dat er inschattingsfouten worden gemaakt, hoe vaak hoor ik niet dat het kindje volgens de vk 'normaal' (qua grootte) is, en bij de bevalling blijkt toch heel iets anders? Ook heb ik dit zelf meegemaakt. Had een buik waar je u tegen zei, en mensen vroegen serieus of ik een 2-ling verwachtte. De verloskundige schatte gewoon een kindje van 6, hooguit 7 pond, maar wat kwam eruit (na een helse bevalling....)? Juust, een kindje van bijna 4200 gram en 57 cm.
maandag 4 februari 2008 om 18:29
Inderdaad Vivalina. Bij mij werd de eerste op 7,5 pond geschat (overigens in het ziekenhuis en niet door de vk) en hij was nog net geen 9 pond! Ook ik heb alle keren dat ik zwanger was gehoord vanaf maand 6 "duurt niet lang meer he?" en aan het eind vroeg iedereen of het een tweeling was.
Dus ik zou dan wel echt een serieuze groeiecho willen, anders vertrouw ik er niet op. Overigens werd mijn tweede op 8 pondgeschat en die was 8,5, dus dat kwam aardig in de buurt. De laatste werd op 9 pond geschat en was nog net geen 10 pond. Maar 9 of 10 pond maakt mij niks uit, allebei even verschrikkelijk om 'er uit te poepen'.
Dus ik zou dan wel echt een serieuze groeiecho willen, anders vertrouw ik er niet op. Overigens werd mijn tweede op 8 pondgeschat en die was 8,5, dus dat kwam aardig in de buurt. De laatste werd op 9 pond geschat en was nog net geen 10 pond. Maar 9 of 10 pond maakt mij niks uit, allebei even verschrikkelijk om 'er uit te poepen'.
Whatever, I do what I want
maandag 4 februari 2008 om 18:50
Inderdaad, ook heb ik verhalen gehoord dat de groeiecho's niet echt betrouwbaar waren...
En volgens mij is het vaak zo, als je eenmaal grote kinderen maakt, dat dat niet opeens verandert, dus dat jouw vierde Crini niet opeens een klein babietje zou zijn. Ik kan mij voorstellen dat je dan op voorhand overleg wilt over een keizersnede. Dat wil ik ook graag, en stel dat wij toch nog voor een tweede willen proberen, ga ik ook eerst eens in overleg met de gyn.
En volgens mij is het vaak zo, als je eenmaal grote kinderen maakt, dat dat niet opeens verandert, dus dat jouw vierde Crini niet opeens een klein babietje zou zijn. Ik kan mij voorstellen dat je dan op voorhand overleg wilt over een keizersnede. Dat wil ik ook graag, en stel dat wij toch nog voor een tweede willen proberen, ga ik ook eerst eens in overleg met de gyn.
maandag 4 februari 2008 om 19:16
Crini, ik ben op dit moment ruim 31 weken zwanger van de 2e. Mijn dochter was ook groot (bijna 9 pond en 54 cm bij bijna 42 weken) en werd na veel pijn en moeite met de vacuumpomp geboren na 35 uur. Ze had haar sleutelbeentje tijdens de bevalling gebroken.
Mijn zus beviel ruim een jaar later, haar dochter was ook groot en heeft Ebse Parese (verlamde arm door uit het ruggemerg getrokken zenuwen).
Toen ik net zwanger was heb ik mijn angst voor de bevalling besproken met de vk en zij nam het heel serieus. Bij de laatste 2 controles leek mijn buik/baby 4 weken voor te liggen op groei dus ik werd doorverwezen naar de gyn. Ik heb inmiddels een suikertest gehad en die was prima. Ook kreeg ik een groeiecho waaruit bleek dat ik alleen veel vruchtwater heb. Toch krijg ik volgende week nogmaals een suikertest en met 36 weken nog een echo.
De gyn gaf aan in principe niet op voorhand een ks te plannen. Na de echo wordt een plan de campagne gemaakt, als blijkt dat het kindje groot is word ik eerder ingeleid. Een gebroken sleutelbeentje en een lange, zware bevalling vond hij geen indicatie voor een ks op voorhand.
Mijn zus beviel ruim een jaar later, haar dochter was ook groot en heeft Ebse Parese (verlamde arm door uit het ruggemerg getrokken zenuwen).
Toen ik net zwanger was heb ik mijn angst voor de bevalling besproken met de vk en zij nam het heel serieus. Bij de laatste 2 controles leek mijn buik/baby 4 weken voor te liggen op groei dus ik werd doorverwezen naar de gyn. Ik heb inmiddels een suikertest gehad en die was prima. Ook kreeg ik een groeiecho waaruit bleek dat ik alleen veel vruchtwater heb. Toch krijg ik volgende week nogmaals een suikertest en met 36 weken nog een echo.
De gyn gaf aan in principe niet op voorhand een ks te plannen. Na de echo wordt een plan de campagne gemaakt, als blijkt dat het kindje groot is word ik eerder ingeleid. Een gebroken sleutelbeentje en een lange, zware bevalling vond hij geen indicatie voor een ks op voorhand.
maandag 4 februari 2008 om 19:33
Bij mij hetzelfde, mensen vroegen of we niet een tweeling kregen en daarna dat het dan wel een grote baby zou zijn. Maar ik droeg gewoon naar voren, was een baby van gemiddelde grootte volgens de verloskundige. Maar bleek dus een meisje van 4350 gram en 55 cm te zijn. Heb trouwens een makkelijke en snelle bevalling gehad... Laatste 5 centimeters waren wel heel zwaar, maar dat heeft nog geen 3 uur geduurd, dus goed te doen. Persen deed juist helemaal geen pijn. Ze hebben ook behoorlijk moeten trekken om haar eruit te krijgen, maar is gelukkig allemaal goed en voorspoedig gegaan. Ben ook blij dat ze geen Erbse Parese heeft, want leek er even wel op ('verlamde' armpje trok binnen een paar dagen bij).
Heb trouwens ook een suikertest gehad rond de 30 weken, maar was in orde.
Heb trouwens ook een suikertest gehad rond de 30 weken, maar was in orde.
maandag 4 februari 2008 om 19:44
Selma Duim, wat erg van die ebse parese van het kindje van je zus. Waren we hier de laatste keer ook bang voor. Mijn dochtertje lag er wederom voor met d'r arm, maar was het bij de tweede alleen het schoudertje, nu lag de arm er helemaal voor. Dus hier ook flink getrokken aan het armpje, die ze dus de eerste dagen ook nauwelijks bewoog en ze jammerde als je er aan zat. Maar dat is gelukkig helemaal goed gekomen. En idd, nu ik er aan terugdenk, juist bij de echo zeiden ze dat het 7,5 pond was. De vk heb ik er nooit naar gevraagd want het was mijn 1e en wist ik veel dat het zo'n dikkerd was (al was ik bijna 3 weken te laat). De andere keren is het geschat door de vk's en die hadden het toch aardig goed, iig dat het weer een dikkerd werd.
Ook mijn suiker was steeds in orde. Bij mij was de oorzaak dat ik steeds een enorme placenta (hoewel dat de laatste keer juist meeviel, de laatste keer was de navelstreng alleen extreem dik) had die wel een tweeling kon voeden. Ze hadden het gewoon veel te goed bij me. Plus dat de eerste natuurlijk veel eerder had moeten komen, ik ben uiteindelijk ingeleid bij 42 weken+3 dagen. Maar de tweede en derde waren keurig op tijd, respectievelijk 2 en 1 dagen na dé datum.
Ook mijn suiker was steeds in orde. Bij mij was de oorzaak dat ik steeds een enorme placenta (hoewel dat de laatste keer juist meeviel, de laatste keer was de navelstreng alleen extreem dik) had die wel een tweeling kon voeden. Ze hadden het gewoon veel te goed bij me. Plus dat de eerste natuurlijk veel eerder had moeten komen, ik ben uiteindelijk ingeleid bij 42 weken+3 dagen. Maar de tweede en derde waren keurig op tijd, respectievelijk 2 en 1 dagen na dé datum.
Whatever, I do what I want
maandag 4 februari 2008 om 19:55
