Burnout! Het vervolg

Fijn, ik wist van het bestaan van het topic af, maar wist het niet te vinden. Nu nog even zien hoe het bij mijn favorieten te plaatsen.

Fame, welkom (helaas, nietwaar)!



Quote ABC:

Lief, als je nu nog elke keer zo moe bent (herken ik, heb ik ook last van) dan moet je inderdaad nog niet verder gaan opbouwen. Dan kun je beter eerst dit aantal uren houden en weer stabiel worden voor je verder gaat uitbreiden. Jij bent al net zo eigenwijs dom als ik om zonder pauze gewoon door te gaan. Ik heb van mijn CSR coach de opdracht gekregen om met alles wat ik doe na 20 minuten te stoppen, stil te staan/zitten en te voelen wat het doet met mijn lichaam. Op die manier zou ik mijn lichaam beter moeten leren kennen en de 'stop' signalen eerder moeten voelen zodat ik eerder stop en dus hoofdpijn en extra vermoeidheid voorkom. Ik voel nu de hoofdpijn wel en ga dan wel op de rem, maar dan ben ik dus eigenlijk al te laat.

Ik heb vandaag echt niks gedaan, ik heb een aantal afleveringen gekeken van de serie die ik heb gekocht, lekker in bad geweest en hang nu weer op de bank. Het enige nuttige van vandaag is dat ik twee rekeningen heb betaald. Verder lekker gedaan waar ik zelf zin in had en dat doet me goed. Ik heb helaas wel nog steeds (alweer) hoofdpijn, maar verder ben ik niet zo lamlendig moe als begin van de week.



Oh, wat heerlijk zeg, he-le-maal niks doen! Dat ga ik ook maar doen morgen denk ik. Wie weet neem ik ook eens een bad.

De opdracht van elke 20 minuten voelen vind ik een hele mooie, die ga ik ook doen proberen.

Jeetje, hebben jullie al zoveel geschreven



Abc, goede tip van je coach! Tegen mij werd ook al gezegd, dat ik echt om de uur even pauze moet nemen als ik aan het werken ben. Zodat je weer even kan bijtanken.



Lief, kan me voorstellen dat om de 20 minuten stoppen er misschien best wel eens in kan schieten maar vind het wel een ontzettende goede opdracht van Abc. Misschien is het ook wel een idee om elk uur een keer naar de koffieapparaat te lopen of naar de wc te gaan. Zodat je jezelf verplicht om even niks te doen.



Fame, van harte welkom hier.



Niet iedereen, die hier schrijft heeft een bo. Tenminste bij mij is nu die diagnose niet gesteld. Maar we hebben allemaal een rode draad in ons verhaal lopen:

Lichamelijke en psychische klachten: vermoeidheid, lusteloosheid, duizeligheid, minder zin in seks, piekeren, stress, moeite met loslaten, moeite met grenzen aangeven en bewaken, controle vast willen houden, hoog verantwoordelijkheidsgevoel en sommige hebben last van hartkloppingen en depressieve gevoelens..



Iedereen die zich hier in herkent, kan wel iets leren van dit topic. Daarom is het ook zo fijn om hier te schrijven.

Burnout vastgesteld in september 2010. Al 23 jaar relatie met man, samen met man eigen bedrijf, 2 lieve pubers. Man heeft alcoholprobleem en persoonlijkheidsstoornissen. Is nu al 13 maanden niet meer thuis om na te denken, slaapt op het bedrijf, en alles komt thuis op mij neer. Loop bij psych, en ega bij twee psychen.

Hoe zet je dit bij je favorieten?

Dat zal behoorlijk zwaar zijn Fame. Hoe hou je het vol?

Zeker als je huwelijk ook nog op scherp staat. Hoe gaan je pubers ermee om?



Ik word gek van die stomme hoofdpijn, heb net weer een pijnstiller gepakt maar het wil maar niet zakken. Soms wil het nog wel eens helpen als ik ga slapen. Heb dit vanmiddag ook gedaan en het is helaas alleen maar erger geworden.

Geen idee hoe ik het vol houd. Van uur tot uur leven?

Jeetje Fame

Helpt het je om bij de psych te lopen? En hoe zijn je kinderen er verder onder, die zullen het ook niet makkelik hebben met de situatie? Zijn ze niet heel opstandig daarvan?



Psych vindt dat ik zo goed vooruit ga, dat ze ook zou kunnen stoppen met de behandeling

Gelukkig mag ik nog eventjes blijven komen. Over vier weken weer, want ze wil niet dat ik afhankelijk word, ik moet ook de kracht gaan vinden om het helemaal zelf te doen.

Ik had het net weer heel koud, kan goed voelen dat de energie op is. Dus morgen Liefdag.

Ik moet uitslapen

Ik wil naar sporten

Ik wil de afwas doen

Ik zou in bad kunnen met een boek

Nee, gelukkig zijn ze niet opstandig. Ze hebben ook een beetje genoeg van de wisselende stemmingen en woede-uitbarstingen en het drank-misbruik. We hopen dat hij ooit weer gezond gaat worden en gelukkig kan zijn met alles wat we hebben. We hebben het helemaal voor elkaar namelijk, kunnen in principe stoppen met werken, hebben geen financiele problemen, geen hypotheek (meer) alles wat ons (vooral zijn) hartje begeert, twee hele leuke pubers, maar hji ziet al het mooie niet. In plaats daarvan is alles negatief, negatief, negatief. Iedereen is een klootzak, de kinderen (en die zijn echt voorbeeldig!) kunnen nooit iets goed doen in zijn ogen, en hij is de hele dag bezig (ja ook tijdens het werk en dat is handig met collega's die ook alcoholist zijn) met drank, plannen wanneer hij mag drinken (is 't al 12.30 uur?) en stapt ook gerust in de auto. Ben niet meer vooruit te branden, maar ja, alles moet doorgaan. Zit een uurtje per wek bij de psych, is prettig om hart te luchten, maar voel me nog niet beter.

Lief, je geeft hier vaak hele goede adviezen en je kan de dingen echt heel erg goed neerzetten voor een ander. Je weet het allemaal wel alleen nu nog doen

Dus eigenlijk een groot compliment, dat de behandeling klaar is.

Wel fijn, dat je voorlopig toch nog even daar terecht kan.



Fame, waar haal je toch de kracht vandaan?

Je man is ziek en ziet de mooie dingen helaas niet meer. Ben zelf getrouwd geweest met iemand met o.a. alcohol problemen en daardoor in een hoop shit terecht gekomen.

Weet nu even niet zo goed wat te zeggen. Maar hopelijk kan je hier wat steun vinden

Ja ik werk ook in ons eigen bedrijf. Financien, boekhouding, lonen, nou ja, de hele adm.rompslomp en het maken van offertes rekeningen etc. Contacten onderhouden met klanten, blablabla.



Onze pubers en het alcoholgedrag van mijn man? Onze zoon is 16 en weigert alcohol te drinken. Zegt genoeg denk ik. Ze vinden het ook echt niet leuk dat wanneer hij thuis komt de interesse als eerste uitgaat naar wat hij gaat drinken. Nooit eens tijd voor ze maakt, en gigantische ruzies maakt om niets. (Een swiffer die omvalt tijdens het langslopen van dochter en dan helemaal uit zijn dak gaan, waar gaat het over!)

Ze weten dat hij alcoholist is (wat hij zelf ontkent, maar hij heeft een wereldje om zich heen gecreeerd van mensen die ook belachelijk veel drinken en denkt dat het normaal is. Hij heeft ook alcoholistische ouders) en dat hij daarnaast geregeld niet spoort. Ze hebben helaas ook veel dingen meegemaakt en begrijpen ook niet hoe een lieve knufelbeer van het ene op het andere moment in een bruut kan veranderen.

Ondertussen ziet hij ook in dat hij zichzelf geregeld niet onder controle heeft en dat dat eigenlijk niet normaal is. Maar hij zegt dat hij niet kan veranderen. Maar hij gaat gelukkig wel braaf naar therapie. Daarnaast is hij bang dat hij mondkanker heeft. (Dat komt vooral voor bij mensen die overmatig alcohol drinken) Er is een paar maanden terug een stukje uit zijn mond verwijderd, en hij moet terugkomen, maar maakt geen haast met het maken van een vervolg-afspraak. Dat weten de kinderen niet, want hoe vervelend hij ook is, hij is wel hun vader, en die zorg wil ik ze nog even besparen.



Fijn dit topic, ik kan hier wel ellenlange verhalen van me afschijven. Sorry meiden, maar het is niet niks. Ik hoop dat een ieder hier steun bij elkaar kan vinden en dat de zon weer mag gaan schijnen.

O ja, hij is zelden bezopen, dus voor de buitenwereld kan hij het goed verbergen natuurlijk.

Wat heerlijk zo'n Abc dag. Een dag waarin je alleen maar leuke en relaxte dingen doet...

Heilige tijd voor ons zelf, die houden we erin!



Heb net een uur geleden mijn tweede paracetamol gepakt en het is ietsjes gezakt. Maar nog steeds erg nadrukkelijk aanwezig. Had daar een tijdje geen last van gehad. Maar nu....

Wat pakken jullie daarvoor? Heb nu 2x 500mg en bij de laatste zat ook coffeïne in 50 mg. Morgenvroeg anders maar eens aan de huisarts vragen. Want bij mij helpt dit niet zo goed. Heb er dan nog steeds een paar dagen flink last van.

Met echt steken en vlekken voor mijn ogen, misselijkheid etc.

quote:Fame schreef op 09 februari 2011 @ 20:13:

O ja, hij is zelden bezopen, dus voor de buitenwereld kan hij het goed verbergen natuurlijk.



Mijn ex man kon ook met gemak een krat bier leegdrinken en dan had je het nog niet in de gaten. In het begin van onze relatie had ik het dan ook niet door. Nu achteraf weet ik hoe hij het verborgen kon houden. Pakte wat vaker dropjes en kauwgom vanwege de geur.

Hij stapte ook gewoon in de auto, ging met drank op werken.

Loog erover, had nogal stiekem gedrag, geen verantwoordelijkheidsgevoel etc. Het leven met een alcoholist is niet makkelijk en zeker niet als er dan ook nog andere problemen bij komen.

Voor je man is drank dus normaal omdat hij zo opgevoed is. Zo kan ie ook wegvluchten voor zijn eigen problemen.

En legt alle verantwoording voor zijn gezin bij jou neer.

Wat erg voor jou en je kinderen.

Fame, allereerst welkom! Wat zwaar meid . Hopelijk lukt het je om hier lekker van je af te schrijven, dat helpt goed is mijn ervaring!quote:abc schreef op 09 februari 2011 @ 17:24:

Als er niemand tussen door post, is dit bericht 3000. We hebben gewoon al een heel topic vol.



5x5, blijven die naaldjes dan een maand in je lichaam zitten of moet je die er zelf uithalen? Lijkt me best een rare ervaring. Fijn dat je je wat beter voelt. Kijk je wel uit dat je niet meteen te veel doet? Je kunt nu beter even wat energie opbouwen an sparen dan meteen het beetje energie dat weer terugkomt te gebruiken.





abc, dat naaldje in mijn been blijft max een week zitten (of mag er eerder uit als het verschuift) en de andere kan 2 weken blijven zitten tot de volgende afspraak.



Ik weet idd dat ik moet uitkijken, heb nu 3 redelijke dagen gehad (behalve vanochtend). Ik ben maar een beetje aan het uitproberen wat ik trek (als ik het niet probeer weet ik het niet)



Lief, al zonder psych? Kan me voorstellen dat je dat nog een iets te grote stap vind. Zelf ben ik daar ook nog lang niet aan toe voor mijn gevoel



De jongste was vanmiddag toen hij geslapen had weer warm. Vrees dat ik 'm toch nog een dag om me heen heb. Niet dat het heel erg is, maar wel jammer dat ik niet zoveel mogelijkheid heb om rustig aan te doen. Zal met hem op pad moeten dan naar de reumatoloog (alternatief is kdv, maar weet niet of dat mag met koorts). Voor mijn gevoel nog een hele onderneming. Fietsen zie ik nl. echt nog niet zitten dus moet met de bus en een stukje lopen. Ben zo een ochtend kwijt op die manier.



Voel me na de behandeling van vanochtend nog steeds niet zo slecht. Wel vermoeider dan vanmiddag maar nog steeds beter dan vanochtend . Al de derde goeie dag op rij!

quote:zonnestraaltje1 schreef op 09 februari 2011 @ 20:27:

Voor je man is drank dus normaal omdat hij zo opgevoed is. Zo kan ie ook wegvluchten voor zijn eigen problemen.





Ik weet dat ik een beetje vinnig reageer hierop, maar moet het toch even kwijt: Niet alle kinderen van alcoholisten worden het zelf ook. En ik kan het weten.



Fame, wil jij nog met hem verder? Wat rot ook dat je met dat bedrijf "aan hem vast zit". Complex allemaal.

Lange verhalen mogen hier hoor, daar zijn we allemaal mee begonnen

Lief, ik zeg ook niet dat je als kind van een alcoholist dat dan automatisch zelf ook maar word. Gelukkig is dat niet zo.

Sommige kinderen doen daarna precies het tegenovergestelde. En anderen kopiëren het gedrag omdat dat bekend en normaal voor ze is.



Ik doe zelf ook veel dingen hetzelfde als mijn ouders. Heb echt wel bepaald gedrag overgenomen en ben daarvoor ook in therapie.

Want vind sommige dingen echt vreselijk!

Mensen mensen ,



ik ben ziek en ineens een nieuw deel.

ik heb helemaal niets bijgelezen, probeer ik van de week wel ff te doen



het gaat al een stuk beter, geen koorts meer enzo, wel hoesterig.





ik ben beetje nerveus voor morgen.

ik ga morgen naar vergadering en baas weet niet dat ik kom..ben heel benieuwd hoe hij en de rest reageren.



kom morgen wel ff vertellen en verder reageren



doeii



ps docher gaat ook stuk beter gelukkig

Hallo allemaal,

Jeetje meiden, een heel topic vol. Ongeloofelijk, maar wat heb ik een hoop aan het forum, maar vooral aan jullie te danken. Het gaat nog steeds goed, en ik begin steeds vaster op het ijs te staan. Ik moet oppassen dat ik niet overmoedig word.

Het is megadruk, maar ik vind het nog steeds zooo leuk. Wat dat betreft is het zeker zo, dat verandering van werkplek een positieve uitwerking kan hebben.



Ik zie dat er inmiddels twee nieuwe mensen bijgekomen zijn.

Bobdebouwer: Als eerste welkom, wat vervelend dat je zoveel last hebt van paniekaanvallen. Ik denk dat emdr best wel wat voor kan betekenen, maar zoals Zonnestraaltje ook al zegt het is wel heel belangrijk dat je in eerste instantie stabiel word. Heb je al hulp van een psycholoog?



Fame: Meis, wat een verhaal. Als ik het zo lees, bekruipt me eigenlijk maar een gedachte, hoe lang wil jij nog doorgaan met jezelf aan de kant schuiven?

Ga eens wat beter voor jezelf zorgen, wees eens wat liever voor jezelf. Echt je verdient het, je man is weliswaar niet meer bij jou in huis, maar je besteed nog steeds ongeloofelijk veel energie aan hem, al is het alleen maar door aan hem te denken, of over hem te praten, en dat is hij niet waard. Jij kan die energie veel beter voor jezelf gebruiken. Sterkte vrouw!



Abc; Je bent echt op de goede pad hoor. Je hebt zo ongeloofelijk hard gewerkt het afgelopen half jaar, dat het eigenlijk helemaal niet gek is dat je moe bent. Heel je manier van denken is verandert. Ik vind het een goede tip van je coach om na 20 minuten te stoppen en te voelen, hoe het is. Kan je dat? Kan je echt voelen hoe het met je is? Zo ja, dan ben je zeker goed bezig, want ik weet dat dat een half jaar geleden ook echt onmogelijk was voor je.



Lief: Wat goed dat je voor jezelf opkomt, door aan te geven dat 4 keer werken misschien nog iets teveel is. Ik vind je psych wel een beetje voortvarend hoor dat ze zegt dat je niet meer hoeft te komen. Je bent nog niet eens beter gemeld.

Ik mag nog steeds om de twee weken naar de psych, en dat blijft voorlopig ook nog wel zo. Ik ben er blij mee, het geeft mij toch het steuntje in de rug wat ik nog wel nodig heb.



5x5; Als nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag. Sorry dat ik het gisteren vergeten ben. Is de rest van je dag wat beter gegaan vandaag?

Fijn dat je met de betablokkers mag stoppen, maar de hartklopping zijn nog niet opgelost. Is er wel een alternatief aangeboden? Vreemd ook dat de bloeduitslagen nog niet binnen waren, of waren die door een andere arts aangevraagd?



Zonnestraaltje; Ik snap dat je het vervelend vind, als je visite krijgt dat dan je huis niet helemaal spik en span is. Maar het is jou huis. En je hebt nu gewoon energie nodig voor je zelf.

Bij mij is het wel heel erg goed geweest om te gaan sporten, ik kreeg er zelfs meer energie door, maar dat zal voor iedereen anders zijn denk ik. Dus vooral uitproberen. O, ja voor de hoofdpijn mag je ook twee paracetamol tegelijk innemen. Tot maximaal 4 keer per dag.



Toffe: Hoe is het in de ziekenboeg? Probeer tussen voor iedereen zorgen door, ook nog tijd voor jezelf te reserveren hoor.



Hoe zou het met Marriss zijn? Moet best regelmatig even aan haar denken, ik hoop zo dat ze een beetje geniet.