Psyche
alle pijlers
Depressief en er klaar mee
vrijdag 23 september 2016 15:11
Het zoveelste topic over dit onderwerp waarschijnlijk, daarvoor sorry.
Ik ben al een hele tijd depressief. Heb ook een angststoornis gehad en daar met vlagen nog last van, ondanks veel therapie. Ik ben ook nu in therapie en slik AD. Maar ik kom maar niet vooruit en ik ben er gewoon zo klaar mee. Mijn leven voelt ontzettend nutteloos. Dagen gaan tergend langzaam, ondanks dat ik wel voldoende bezigheden heb. Ik heb geen doel. Niets waar ik voldoening of plezier uit haal. Niets waar ik naar uitkijk. Ik vraag me soms af hoe lang je dit nou vol moet houden voor je mag zeggen: joh, het is genoeg.
Sorry, even een klaagbericht. Ik weet gewoon niet waar ik met mijn gevoelens heen moet en voel me ontzettend somber en alleen.
Ik ben al een hele tijd depressief. Heb ook een angststoornis gehad en daar met vlagen nog last van, ondanks veel therapie. Ik ben ook nu in therapie en slik AD. Maar ik kom maar niet vooruit en ik ben er gewoon zo klaar mee. Mijn leven voelt ontzettend nutteloos. Dagen gaan tergend langzaam, ondanks dat ik wel voldoende bezigheden heb. Ik heb geen doel. Niets waar ik voldoening of plezier uit haal. Niets waar ik naar uitkijk. Ik vraag me soms af hoe lang je dit nou vol moet houden voor je mag zeggen: joh, het is genoeg.
Sorry, even een klaagbericht. Ik weet gewoon niet waar ik met mijn gevoelens heen moet en voel me ontzettend somber en alleen.
vrijdag 23 september 2016 15:23
Je mag het zolang volhouden als je zelf wilt, maar echt.. het leven is de moeite waard. Ik zit nu uit te kijken naar een avondje op de bank met kaarsjes en misschien een lekkere vette hap vanavond. Totaal niet spannend of inrijpend, maar ik kan me er nu al op verheugen. Probeer dankbaar te zijn voor zulke kleine dingen. Is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan, dat snap ik, maar het is een begin.
Voel je je alleen of ben je ook echt alleen? Heb je mensen om je heen?
Voel je je alleen of ben je ook echt alleen? Heb je mensen om je heen?
What I feared was the onset of incontinence was simply a mid-laugh crisis.
vrijdag 23 september 2016 15:24
quote:Eleonora-1 schreef op 23 september 2016 @ 15:22:
Jammer genoeg mag je dat hier helemaal niet zeggen.
En dat meen ik oprecht. Dat ik dat jammer vind.
Ik begrijp je namelijk best.
Maar we kunnen het natuurlijk hebben over waar je allemaal tegenaan loopt.
Als je wil.Oh, mag een antwoord als de mijne dan ook niet?
Jammer genoeg mag je dat hier helemaal niet zeggen.
En dat meen ik oprecht. Dat ik dat jammer vind.
Ik begrijp je namelijk best.
Maar we kunnen het natuurlijk hebben over waar je allemaal tegenaan loopt.
Als je wil.Oh, mag een antwoord als de mijne dan ook niet?
What I feared was the onset of incontinence was simply a mid-laugh crisis.
vrijdag 23 september 2016 15:25
vrijdag 23 september 2016 15:28
quote:Baron-Samedi schreef op 23 september 2016 @ 15:23:
Je mag het zolang volhouden als je zelf wilt, maar echt.. het leven is de moeite waard. Ik zit nu uit te kijken naar een avondje op de bank met kaarsjes en misschien een lekkere vette hap vanavond. Totaal niet spannend of inrijpend, maar ik kan me er nu al op verheugen. Probeer dankbaar te zijn voor zulke kleine dingen. Is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan, dat snap ik, maar het is een begin.
Voel je je alleen of ben je ook echt alleen? Heb je mensen om je heen?
Zoiets klinkt echt heel fijn hoor en vroeger kon ik zoiets ook waarderen! Dus geniet lekker van je avond straks
Ik deed verder namelijk heel veel dingen, was druk met van alles en nog wat, altijd verplichtingen en dan was zo'n avond voor mezelf een oase van rust. Maar nu kan ik zoiets helemaal niet meer waarderen. Ik zit nu ook nutteloos op de bank. Weet niet hoe ik de tijd door moet komen tot ik 'mag' gaan slapen. En ik weet dat ik van alles kan doen (sporten, bewegen, film kijken, naar buiten, etc) maar dat soort dingen doe ik genoeg en voelt zo vreselijk onbevredigend helaas
Je mag het zolang volhouden als je zelf wilt, maar echt.. het leven is de moeite waard. Ik zit nu uit te kijken naar een avondje op de bank met kaarsjes en misschien een lekkere vette hap vanavond. Totaal niet spannend of inrijpend, maar ik kan me er nu al op verheugen. Probeer dankbaar te zijn voor zulke kleine dingen. Is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan, dat snap ik, maar het is een begin.
Voel je je alleen of ben je ook echt alleen? Heb je mensen om je heen?
Zoiets klinkt echt heel fijn hoor en vroeger kon ik zoiets ook waarderen! Dus geniet lekker van je avond straks
Ik deed verder namelijk heel veel dingen, was druk met van alles en nog wat, altijd verplichtingen en dan was zo'n avond voor mezelf een oase van rust. Maar nu kan ik zoiets helemaal niet meer waarderen. Ik zit nu ook nutteloos op de bank. Weet niet hoe ik de tijd door moet komen tot ik 'mag' gaan slapen. En ik weet dat ik van alles kan doen (sporten, bewegen, film kijken, naar buiten, etc) maar dat soort dingen doe ik genoeg en voelt zo vreselijk onbevredigend helaas
vrijdag 23 september 2016 15:30
quote:Klavertje88 schreef op 23 september 2016 @ 15:25:
Knap dat je ondanks dat alles nog steeds doorzet en de therapieën volgt; je bent sterker dan je zelf doorhebt! Zoiets vraagt veel van je. Hoelang gebruik je al AD? Ze zeggen dat je bloedspiegel na +/- 6 weken pas goed is, maar soms duurt het echt langer voor mensen er baat bij hebben.
Nu een maand of 5. De dosis is een maand of 3 geleden verhoogd. En ik voelde me in eerste instantie ook wel iets gelijkmatiger, maar dat was het eigenlijk ook wel.
En dank je. Voor mij voelt die therapie volhouden eigenlijk niet als iets knaps. Ik houd me daar heel hard aan vast, misschien iets te?
Knap dat je ondanks dat alles nog steeds doorzet en de therapieën volgt; je bent sterker dan je zelf doorhebt! Zoiets vraagt veel van je. Hoelang gebruik je al AD? Ze zeggen dat je bloedspiegel na +/- 6 weken pas goed is, maar soms duurt het echt langer voor mensen er baat bij hebben.
Nu een maand of 5. De dosis is een maand of 3 geleden verhoogd. En ik voelde me in eerste instantie ook wel iets gelijkmatiger, maar dat was het eigenlijk ook wel.
En dank je. Voor mij voelt die therapie volhouden eigenlijk niet als iets knaps. Ik houd me daar heel hard aan vast, misschien iets te?
vrijdag 23 september 2016 15:30
Klaagberichtjes zijn goed! Ik heb tal van klaagberichtjes geschreven hier op het forum. Klagen over de liefde, liefdesverdriet, weet ik veel wat. Daar is zo'n forum als dit uitermate geschikt voor. Dus klaag gewoon lekker en schrijf dingen gewoon van je af. Er zijn zat mensen die je hier een hart onder de riem kunnen steken. Als je nu nog therapie hebt, ben je ontzettend goed bezig.
vrijdag 23 september 2016 15:30
quote:Eleonora-1 schreef op 23 september 2016 @ 15:22:
Jammer genoeg mag je dat hier helemaal niet zeggen.
En dat meen ik oprecht. Dat ik dat jammer vind.
Ik begrijp je namelijk best.
Maar we kunnen het natuurlijk hebben over waar je allemaal tegenaan loopt.
Als je wil.
Oja, dat was ik vergeten. Er is al eerder een topic van me verwijderd om die reden. Dan zal ik er verder niet op ingaan. Bedankt voor de herinnering
Wat rot dat je het begrijpt. Eigenlijk. Jij ook een
Jammer genoeg mag je dat hier helemaal niet zeggen.
En dat meen ik oprecht. Dat ik dat jammer vind.
Ik begrijp je namelijk best.
Maar we kunnen het natuurlijk hebben over waar je allemaal tegenaan loopt.
Als je wil.
Oja, dat was ik vergeten. Er is al eerder een topic van me verwijderd om die reden. Dan zal ik er verder niet op ingaan. Bedankt voor de herinnering
Wat rot dat je het begrijpt. Eigenlijk. Jij ook een
vrijdag 23 september 2016 15:31
Wat rot.
Voldoening halen uit kleine dingen is een kunst en niet iedereen gegeven helaas. Ik kan ook uitkijken naar een avond alleen of juist een filmpje plus wijn met vriendin maar een all over doelloos en eenzaam gevoel is heel naar.
Een ander kan zeggen dat het leven toch echt heel erg leuk is maar als je dat niet zo ervaart is het leven stom. Ik herken het wel een beetje maar gelukkig heb ik ook zat momenten dat ik mijn zegeningen wel kan tellen, anders zou ik het leven ook als last ervaren denk ik.
Wat denk jij nodig te hebben om gelukkig te zijn?
Voldoening halen uit kleine dingen is een kunst en niet iedereen gegeven helaas. Ik kan ook uitkijken naar een avond alleen of juist een filmpje plus wijn met vriendin maar een all over doelloos en eenzaam gevoel is heel naar.
Een ander kan zeggen dat het leven toch echt heel erg leuk is maar als je dat niet zo ervaart is het leven stom. Ik herken het wel een beetje maar gelukkig heb ik ook zat momenten dat ik mijn zegeningen wel kan tellen, anders zou ik het leven ook als last ervaren denk ik.
Wat denk jij nodig te hebben om gelukkig te zijn?
...
vrijdag 23 september 2016 15:34
Wat ik nodig zou hebben? Meer sociale contacten en verbinding. Dat op een. Daar werk ik al jaren aan, maar is gewoon ontzettend moeilijk. Niet dat ik niemand heb, maar ik heb meer van die momenten nodig die jij omschrijft. Die heb ik namelijk niet zo vaak, maar dat zijn wel de momenten waar ik hoop uit haal. En verder, tja. Ik geniet niet van mijn werk. Niet van mijn studie. Niet van het huis waar ik woon. Niet van sport. Het voelt vooral heel erg alleen. Ook al spreek je op je werk mensen. Het voelt alsof ik heel alleen door het leven ga. Daardoor geeft niets me echt voldoening
Ik ben ook niet depressief alsin: in bed liggen en niets kunnen. Gelukkig! Want dat lijkt me vreselijk om je zo te voelen. Bij mij is het meer extreme stemmingswisselingen en een continu gevoel van leegte en doelloosheid. Ondanks dat ik werk. Ik ben ook bezig met het afronden van mijn scriptie.
Ik ben ook niet depressief alsin: in bed liggen en niets kunnen. Gelukkig! Want dat lijkt me vreselijk om je zo te voelen. Bij mij is het meer extreme stemmingswisselingen en een continu gevoel van leegte en doelloosheid. Ondanks dat ik werk. Ik ben ook bezig met het afronden van mijn scriptie.
vrijdag 23 september 2016 15:36
vrijdag 23 september 2016 15:36
quote:Tzippa_ schreef op 23 september 2016 @ 15:32:
Wat klote Rosanne. Wat is al een hele tijd? Zijn er in die afgelopen tijd momenten geweest die iets minder zwaar waren?
Depressie/angststoornis ik denk nu een jaar of 5. Daarvoor wel al een aantal jaar waarin het allemaal moeilijker ging en ik niet goed in mijn vel zit.
Ik ben 25, dus dat is toch al 1/5 van mijn leven.
Wat klote Rosanne. Wat is al een hele tijd? Zijn er in die afgelopen tijd momenten geweest die iets minder zwaar waren?
Depressie/angststoornis ik denk nu een jaar of 5. Daarvoor wel al een aantal jaar waarin het allemaal moeilijker ging en ik niet goed in mijn vel zit.
Ik ben 25, dus dat is toch al 1/5 van mijn leven.
vrijdag 23 september 2016 15:41
Ik was laat met op 'plaats reactie' te duwen, dus zie nu meer info.
Je doet wel erg veel terwijl je depressief bent zeg. In beweging blijven is heel belangrijk, maar is het misschien iets teveel voor dit moment? Dat je daardoor niet meer kan genieten?
Ik ben op en af depressief geweest, waarin sommige periodes echt jaren duurden en gecombineerd met angst en dwangstoornis. 1 periode was zo erg dat ik met alles gestopt ben en alleen maar therapie deed en daarna ben ik langzaam dingen weer gaan opbouwen.
Ik merk nu dat het eigenlijk niet zoveel uitmaakt wat ik doe, maar dat die zwarte deken van me afgevallen is en ik het leven anders ervaar.
Ik verklaarde iedereen voor gek die zei dat het ooit beter werd, want ik voelde me al jaren zo, hoe kon het nou beter worden? En toch is het dat nu…
Je doet wel erg veel terwijl je depressief bent zeg. In beweging blijven is heel belangrijk, maar is het misschien iets teveel voor dit moment? Dat je daardoor niet meer kan genieten?
Ik ben op en af depressief geweest, waarin sommige periodes echt jaren duurden en gecombineerd met angst en dwangstoornis. 1 periode was zo erg dat ik met alles gestopt ben en alleen maar therapie deed en daarna ben ik langzaam dingen weer gaan opbouwen.
Ik merk nu dat het eigenlijk niet zoveel uitmaakt wat ik doe, maar dat die zwarte deken van me afgevallen is en ik het leven anders ervaar.
Ik verklaarde iedereen voor gek die zei dat het ooit beter werd, want ik voelde me al jaren zo, hoe kon het nou beter worden? En toch is het dat nu…
vrijdag 23 september 2016 15:53
Het tellen van je zegeningen kun je zelf in gang zetten. Elke dag hardop uitspreken waar je dankbaar voor bent. Al is het maar 1 ding, bijvoorbeeld dat je een fijn kussen hebt om op te slapen. Of dat je vanmiddag een lekker ijsje hebt gegeten. Wat dan ook. Dat is 1 lichtpuntje per dag. Wellicht ga je dan naar verloop van tijd meer geluksmomentjes herkennen en gaat het steeds iets makkelijker.
Ik heb hier via het forum een aantal leuke contacten opgedaan. Misschien kun je eens een oproepje plaatsen voor een leuke vriendin in de buurt? Dat is misschien al iets laagdrempeliger, omdat ze jouw posts kunnen lezen en dus ook een beetje weten hoe de vork in de steel zit. Ik weet niet waar je in de buurt woont, maar ik ben nieuw in mijn regio en zou een nieuw contact ook wel prettig vinden!
Ik heb hier via het forum een aantal leuke contacten opgedaan. Misschien kun je eens een oproepje plaatsen voor een leuke vriendin in de buurt? Dat is misschien al iets laagdrempeliger, omdat ze jouw posts kunnen lezen en dus ook een beetje weten hoe de vork in de steel zit. Ik weet niet waar je in de buurt woont, maar ik ben nieuw in mijn regio en zou een nieuw contact ook wel prettig vinden!
What I feared was the onset of incontinence was simply a mid-laugh crisis.
vrijdag 23 september 2016 15:58
quote:Baron-Samedi schreef op 23 september 2016 @ 15:53:
Het tellen van je zegeningen kun je zelf in gang zetten. Elke dag hardop uitspreken waar je dankbaar voor bent. Al is het maar 1 ding, bijvoorbeeld dat je een fijn kussen hebt om op te slapen. Of dat je vanmiddag een lekker ijsje hebt gegeten. Wat dan ook. Dat is 1 lichtpuntje per dag. Wellicht ga je dan naar verloop van tijd meer geluksmomentjes herkennen en gaat het steeds iets makkelijker.
Ik heb hier via het forum een aantal leuke contacten opgedaan. Misschien kun je eens een oproepje plaatsen voor een leuke vriendin in de buurt? Dat is misschien al iets laagdrempeliger, omdat ze jouw posts kunnen lezen en dus ook een beetje weten hoe de vork in de steel zit. Ik weet niet waar je in de buurt woont, maar ik ben nieuw in mijn regio en zou een nieuw contact ook wel prettig vinden!Heb je wel eens een depressie gehad?
Het tellen van je zegeningen kun je zelf in gang zetten. Elke dag hardop uitspreken waar je dankbaar voor bent. Al is het maar 1 ding, bijvoorbeeld dat je een fijn kussen hebt om op te slapen. Of dat je vanmiddag een lekker ijsje hebt gegeten. Wat dan ook. Dat is 1 lichtpuntje per dag. Wellicht ga je dan naar verloop van tijd meer geluksmomentjes herkennen en gaat het steeds iets makkelijker.
Ik heb hier via het forum een aantal leuke contacten opgedaan. Misschien kun je eens een oproepje plaatsen voor een leuke vriendin in de buurt? Dat is misschien al iets laagdrempeliger, omdat ze jouw posts kunnen lezen en dus ook een beetje weten hoe de vork in de steel zit. Ik weet niet waar je in de buurt woont, maar ik ben nieuw in mijn regio en zou een nieuw contact ook wel prettig vinden!Heb je wel eens een depressie gehad?
vrijdag 23 september 2016 16:03
Baron, ik heb al op heel veel verschillende manieren contact proberen te zoeken. Eigenlijk al in de periode dat het nog ok ging. Maar ik ben daar niet zo goed in, blijkt. Waar vrienden alle kanten op waaiden en van feestje naar feestje fladderden in het begin van de studietijd zat ik heel veel alleen thuis. En sinds de psychische problemen is het eigenlijk alleen maar lastiger geworden, logisch ook wel. Het is niet zo dat ik alleen maar somber ben, helemaal niet zelfs. Maar ik vind het moeilijk om tot actie te komen. En voel me al snel te veel in een contact. Ik heb heel veel kennissen, dmv werk, stage, studie, sport, hobby, huisgenoten, via vrienden, via vriend, maar echt vriendschappen of mensen waar ik dus zomaar een wijntje mee kan drinken? Die zijn op een hand te tellen. En die hebben het zo druk met hun sociale leven, zoals dat 'hoort' als twintiger, dat ik zo af en toe ingepland wordt op de agenda en dat is het dan weer.
Het is niet zo dat ik op de bank zit en maar wacht, maar zo makkelijk als het soms lijkt te gaan bij anderen, zo moeilijk gaat dat bij mij. Ik vertel op dit account overigens liever niet waar ik woon, sorry, hoop dat je dat begrijpt.
Tzippa, ik snap wat je bedoelt. Ik heb ook periodes gehad waarbij ik niets had, hoor. Ik heb meerdere pauzes genomen van mijn studie, vanwege de problemen. Er was ook een half jaar waarin ik weinig kon werken, maar dat maakte me juist heel erg lamlendig. Vanwege een gebrek aan activiteiten en doelen op een dag verzandde ik in slapen en in bed liggen en deed ik niets. Ik viel kilo's af en werd een schim van mezelf. Ik heb dus geleerd dat bezig blijven voor mij beter werkt. En het valt wel mee hoor. Ik heb geen gezin ofzo, dus heb heel veel tijd voor mezelf.
Het is niet zo dat ik op de bank zit en maar wacht, maar zo makkelijk als het soms lijkt te gaan bij anderen, zo moeilijk gaat dat bij mij. Ik vertel op dit account overigens liever niet waar ik woon, sorry, hoop dat je dat begrijpt.
Tzippa, ik snap wat je bedoelt. Ik heb ook periodes gehad waarbij ik niets had, hoor. Ik heb meerdere pauzes genomen van mijn studie, vanwege de problemen. Er was ook een half jaar waarin ik weinig kon werken, maar dat maakte me juist heel erg lamlendig. Vanwege een gebrek aan activiteiten en doelen op een dag verzandde ik in slapen en in bed liggen en deed ik niets. Ik viel kilo's af en werd een schim van mezelf. Ik heb dus geleerd dat bezig blijven voor mij beter werkt. En het valt wel mee hoor. Ik heb geen gezin ofzo, dus heb heel veel tijd voor mezelf.
vrijdag 23 september 2016 16:24
Ik kan me helemaal herkennen in jouw OP. Ik zit al bijna 2 jaar met een ernstige depressie. Zit al sinds februari in ziekte en ben 2 maand opgenomen geweest na suïcidepoging. Vanaf maandag start ik terug met werken, maar ik zie er wat tegenop want ik voel me nog zo moe.
Het is lastig om niets meer leuk te vinden. Het enige waar ik nog beetje naaruit kijk, is gaan uiteten met een vriendin. Film lukt niet meer om te volgen, boeken lezen ook niet.. vroeger nam ik vaak een bad als ontspanning.. als ik nu in bad ga, denk ik.. wat doe ik hier? Neen, je kunt gewoon van niets meer genieten en dat is enorm lastig!!!
Ik sport elke dag een uurtje of langer.. meestal wat gaan fietsen.. maar ik geniet er ook nie van.. enkel om toch eens buiten te zijn en in de hoop van meer energie te krijgen. Maar meestal ben ik nog meer uitgeput. Natuurlijk hele dagen in de zetel is ook maar niets.. meestal zit ik gewoon af te tellen naar de volgende dag. Ja een depressie.. het is niet om te lachen..
Het is lastig om niets meer leuk te vinden. Het enige waar ik nog beetje naaruit kijk, is gaan uiteten met een vriendin. Film lukt niet meer om te volgen, boeken lezen ook niet.. vroeger nam ik vaak een bad als ontspanning.. als ik nu in bad ga, denk ik.. wat doe ik hier? Neen, je kunt gewoon van niets meer genieten en dat is enorm lastig!!!
Ik sport elke dag een uurtje of langer.. meestal wat gaan fietsen.. maar ik geniet er ook nie van.. enkel om toch eens buiten te zijn en in de hoop van meer energie te krijgen. Maar meestal ben ik nog meer uitgeput. Natuurlijk hele dagen in de zetel is ook maar niets.. meestal zit ik gewoon af te tellen naar de volgende dag. Ja een depressie.. het is niet om te lachen..
vrijdag 23 september 2016 16:24
Ik weet alleen over depressie wat ik erover gelezen heb. Dus kan niet zeggen of het werkt. Maar ik las ooit dat een nacht overslaan, je even wat minder depressief kan maken. Ik ben vergeten hoe het heette, het heeft een naampje. En ik las, dat het niet de depressie is die mensen lam legt maar de duur ervan. Als het erg lang duurt, dan wordt het pas echt zwaar. Don't shoot the messenger! Ik lees wel vaker dingen over depressie, er wordt veel over gezegd natuurlijk maar wat waar is en wat niet, weet alleen de depressie-patient. Ik zou die zwarte deken van je af willen tillen, kon dat maar he.
Tja en wat ik zou doen, geen idee, ik weet niet wat het is. Ik denk dat ik in een balletje op zou willen rollen en tegen iemand aan zou willen hangen. Ik wens je zonneschijn toe, meer kan ik niet doen. Dat die snel weer voor je mag gaan schijnen.
Tja en wat ik zou doen, geen idee, ik weet niet wat het is. Ik denk dat ik in een balletje op zou willen rollen en tegen iemand aan zou willen hangen. Ik wens je zonneschijn toe, meer kan ik niet doen. Dat die snel weer voor je mag gaan schijnen.
vrijdag 23 september 2016 16:52
quote:Baron-Samedi schreef op 23 september 2016 @ 16:38:
[...]
Nee
Hoeft ook niet. Je hebt gelijk hoor, dat het uitspreken van je zegeningen kan werken. Net als het hardop uitspreken van je wensen.
TO, ik heb ook geen tig wijntjesvrienden, ik ben zelf mijn leukste en fijnste gezelschap en ik kan altijd op mezelf rekenen.
Door ervan uit te gaan dat sociale contacten jouw geluk bepalen stel je jezelf afhankelijk op. Daar is niks mee maar het kan ook voor teleurstellingen zorgen.
Ik gun het je om je eigen beste vriend te worden. Hoe stom dat misschien ook klinkt.
[...]
Nee
Hoeft ook niet. Je hebt gelijk hoor, dat het uitspreken van je zegeningen kan werken. Net als het hardop uitspreken van je wensen.
TO, ik heb ook geen tig wijntjesvrienden, ik ben zelf mijn leukste en fijnste gezelschap en ik kan altijd op mezelf rekenen.
Door ervan uit te gaan dat sociale contacten jouw geluk bepalen stel je jezelf afhankelijk op. Daar is niks mee maar het kan ook voor teleurstellingen zorgen.
Ik gun het je om je eigen beste vriend te worden. Hoe stom dat misschien ook klinkt.
...
