Psyche
alle pijlers
dochter met Asperger, hoe leg ik het haar uit?
woensdag 21 januari 2015 16:32
Een paar dagen geleden kreeg ik bevestigd wat ik al vermoedde eigenlijk, mijn dochter van tien heeft Asperger.
Nu ben ik benieuwd hoe anderen hun kind uitgelegd hebben wat dat nou precies inhoudt.
30 januari heb ik een adviesgesprek in het ziekenhuis, waar ze getest is, maar dat duurt dus nog even.
Hebben jullie tips hoe ik het haar behapbaar uit kan leggen?
Nu ben ik benieuwd hoe anderen hun kind uitgelegd hebben wat dat nou precies inhoudt.
30 januari heb ik een adviesgesprek in het ziekenhuis, waar ze getest is, maar dat duurt dus nog even.
Hebben jullie tips hoe ik het haar behapbaar uit kan leggen?
woensdag 21 januari 2015 16:36
Er bestaan ook boekje voor kinderen (vooral tieners) misschien je dat met haar lezen of delen bijv:
http://www.balansdigitaal ... ekje-asperger-en-pdd-nos/
http://www.bol.com/nl/p/m ... yndroom/1001004002003928/
http://www.balansdigitaal ... ekje-asperger-en-pdd-nos/
http://www.bol.com/nl/p/m ... yndroom/1001004002003928/
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
woensdag 21 januari 2015 16:44
http://www.bol.com/nl/p/ik-en-autisme/1001004005592739/
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
woensdag 21 januari 2015 16:45
http://www.uitgeverijpica ... autisme-survivalgids-pica
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
woensdag 21 januari 2015 16:47
http://www.allesrondomaut ... 10000013&aid=1233&lang=NL
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
woensdag 21 januari 2015 16:49
http://www.bol.com/nl/p/w ... 004476240%26itm_role%3din
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
woensdag 21 januari 2015 17:06
Wij kregen de diagnose ASS toen ze acht was. In eerste instantie vertelden we haar dat ze de dingen die tegen haar gezegd werden anders begreep dan anderen. Later hebben wij iedere keer haar vragen beantwoord, uitgelegd waarom anderen haar niet begrepen. Dat doen we nog steeds, ook is ze nu al volwassen. Wij hebben veel gehad aan het boek van Delfos, 'een vreemde wereld' gehad. Dit liet ons haar kijk op de wereld om haar heen zien. Als je meer wil weten wil ik je wel mijn privémail in een pb geven. Voor nu een knuffel want het is nogal wat!
leef, geniet en eet!
woensdag 21 januari 2015 17:31
Ik was iets ouder dan jouw dochter, maar misschien heb je toch wat aan mijn ervaringen.
Allereerst: je dochter is niet gek. Zij had ook door dat ze naar het ziekenhuis moest en dat daar iemand met haar heeft gespeeld en gepraat, en ze heeft waarschijnlijk ook zo'n lijst in moeten vullen en testjes moeten doen. Grote kans dat ze doorheeft dat er iets aan de hand was/is.
Ik zou dan ook gewoon eerlijk zijn: jij hebt het Syndroom van Asperger. Dat is een vorm van autisme (anders kloppen al die boekjes niet ). Jij bent daardoor anders dan de andere kinderen. Niet meer, niet minder, maar wel anders. Dat ben je altijd al geweest, en dat zul je altijd blijven. We kunnen je helpen om de mensen om je heen beter te begrijpen en om jezelf beter te begrijpen, maar dat gaat alleen als jij dat zelf ook wil. Als je dat niet wil, is dat niet erg. Je mag het ook zelf proberen.
Benadruk ook dat ze nu nog niet hoeft te kiezen. Zolang jullie contact hebben met het ziekenhuis (ik neem aan dat er ook wat ouderbegeleiding op gang komt) zal ze relatief snel geholpen kunnen worden als ze dat wil. Vertel ook dat het niet alleen maar nadelen heeft, maar dat ze ook sommige dingen extra goed kan. En dat jij en pappa af en toe hulp gaan krijgen, zodat jullie haar het beste kunnen helpen.
Allereerst: je dochter is niet gek. Zij had ook door dat ze naar het ziekenhuis moest en dat daar iemand met haar heeft gespeeld en gepraat, en ze heeft waarschijnlijk ook zo'n lijst in moeten vullen en testjes moeten doen. Grote kans dat ze doorheeft dat er iets aan de hand was/is.
Ik zou dan ook gewoon eerlijk zijn: jij hebt het Syndroom van Asperger. Dat is een vorm van autisme (anders kloppen al die boekjes niet ). Jij bent daardoor anders dan de andere kinderen. Niet meer, niet minder, maar wel anders. Dat ben je altijd al geweest, en dat zul je altijd blijven. We kunnen je helpen om de mensen om je heen beter te begrijpen en om jezelf beter te begrijpen, maar dat gaat alleen als jij dat zelf ook wil. Als je dat niet wil, is dat niet erg. Je mag het ook zelf proberen.
Benadruk ook dat ze nu nog niet hoeft te kiezen. Zolang jullie contact hebben met het ziekenhuis (ik neem aan dat er ook wat ouderbegeleiding op gang komt) zal ze relatief snel geholpen kunnen worden als ze dat wil. Vertel ook dat het niet alleen maar nadelen heeft, maar dat ze ook sommige dingen extra goed kan. En dat jij en pappa af en toe hulp gaan krijgen, zodat jullie haar het beste kunnen helpen.
woensdag 21 januari 2015 17:39
Autisme is een nogal uitgebreid spectrum aan kenmerken, waarbij iedere persoon met autisme een eigen, unieke combinatie heeft. Algemene informatie zal dus vaak maar ten dele aansluiten.
Ik neem aan dat er bepaalde problemen zijn waarvoor je je dochter hebt laten onderzoeken en omdat ze al 10 is zal ze die problemen waarschijnlijk (deels) ook zelf ervaren.
Je kunt die problemen dan als uitgangspunt nemen om haar uit te leggen dat zij zaken vaak anders verwerkt dan anderen en dat ze daardoor bepaalde problemen heeft.
Ik bekijk autisme als informatieverwerkingsstoornis: bepaalde prikkels komen ofwel anders binnen, ofwel worden anders verwerkt. Die verstoorde prikkelverwerking heeft gevolgen, maar omdat bij iedereen de verstoring anders is, moet je dat heel individueel uitleggen.
Mijn oudste heeft bijvoorbeeld nauwelijks een filter op hoe geluiden binnenkomen, waardoor hij heel snel overprikkeld raakt zodra hij het huis uit is.
Mijn jongste heeft dan juist weer heel veel last van geuren, wat weer tot andere problemen leidt.
Heel vaak is het ook zo dat mensen met autisme vooral wat meer tijd nodig hebben om prikkels te verwerken en die tijd krijgen ze vaak niet van anderen, waardoor communicatie vaak moeizaam verloopt.
Beetje veel en onsamenhangend misschien, maar bottom line: neem de problemen van je kind als uitgangspunt om uit te leggen wat er met haar aan de hand is.
Sterkte ermee.
Ik neem aan dat er bepaalde problemen zijn waarvoor je je dochter hebt laten onderzoeken en omdat ze al 10 is zal ze die problemen waarschijnlijk (deels) ook zelf ervaren.
Je kunt die problemen dan als uitgangspunt nemen om haar uit te leggen dat zij zaken vaak anders verwerkt dan anderen en dat ze daardoor bepaalde problemen heeft.
Ik bekijk autisme als informatieverwerkingsstoornis: bepaalde prikkels komen ofwel anders binnen, ofwel worden anders verwerkt. Die verstoorde prikkelverwerking heeft gevolgen, maar omdat bij iedereen de verstoring anders is, moet je dat heel individueel uitleggen.
Mijn oudste heeft bijvoorbeeld nauwelijks een filter op hoe geluiden binnenkomen, waardoor hij heel snel overprikkeld raakt zodra hij het huis uit is.
Mijn jongste heeft dan juist weer heel veel last van geuren, wat weer tot andere problemen leidt.
Heel vaak is het ook zo dat mensen met autisme vooral wat meer tijd nodig hebben om prikkels te verwerken en die tijd krijgen ze vaak niet van anderen, waardoor communicatie vaak moeizaam verloopt.
Beetje veel en onsamenhangend misschien, maar bottom line: neem de problemen van je kind als uitgangspunt om uit te leggen wat er met haar aan de hand is.
Sterkte ermee.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
woensdag 21 januari 2015 17:53
Toen mijn zoon op zijn negende de diagnose pdd-nos kreeg, begon de psycholoog te vertellen dat dat pervasive developmental disorder etc betekent blabla. Ik zei toen dat hij autistisch is, net als ik. Dat was duidelijk voor hem. Ook was het een verklaring voor zijn angsten, fladderen etc. Dat heb ik dus ook benoemd. Hij heeft psycho-educatie gehad in een groep met zo'n 5 andere kinderen met een ass. Dat vond hij geweldig, daar heeft hij best veel aan gehad.
woensdag 21 januari 2015 18:00
Wat Solomio zegt, lijkt mij heel goed. En inderdaad blueeyes, zij was er zelf bij toen ze getest werd, dus het zal niet helemaal uit de lucht komen vallen dat er 'iets' is. Naast het feit dat ze waarschijnlijk niet altijd goed aansluiting bij leeftijdsgenoten zal kunnen vinden.
Wij hebben de Autisme Survivalgids thuis en die vind ik heel leuk en geschikt voor onze tienjarige. Veel andere boeken zijn te jong, of sluiten helemaal niet aan bij haar problematiek/ervaringen.
Wij hebben de Autisme Survivalgids thuis en die vind ik heel leuk en geschikt voor onze tienjarige. Veel andere boeken zijn te jong, of sluiten helemaal niet aan bij haar problematiek/ervaringen.
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
woensdag 21 januari 2015 18:08
Nee, natuurlijk weet ze dat er iets is, ook dat het een onderzoek naar autisme was etc.
Het gaat mij er om dat ze in klare taal aan anderen kan vertellen hoe en wat.
30 januari is het adviesgesprek, daar ga ik info krijgen van de psychologe, ik wilde gewoon vast wat ervaringen uitwisselen met ouders of mensen met Asperger misschien wel.
Praktijkstuff als het ware.
Het gaat mij er om dat ze in klare taal aan anderen kan vertellen hoe en wat.
30 januari is het adviesgesprek, daar ga ik info krijgen van de psychologe, ik wilde gewoon vast wat ervaringen uitwisselen met ouders of mensen met Asperger misschien wel.
Praktijkstuff als het ware.
woensdag 21 januari 2015 18:14
Toen wij een gesprek over de diagnose hadden, kregen wij meteen een eenvoudig boekje mee met wat tips over hoe een kind met autisme te begeleiden en ook wat dat precies inhoudt. Dat laatste kun je dan weer gebruiken bij de uitleg aan anderen.
Ik weet dat veel mensen enthousiast zijn over Geef me de Vijf. Ik vond het wat simplistisch gesteld, maar dat is voor uitleg aan anderen misschien juist wel weer handig
Ik weet dat veel mensen enthousiast zijn over Geef me de Vijf. Ik vond het wat simplistisch gesteld, maar dat is voor uitleg aan anderen misschien juist wel weer handig
"I'm gonna see if you know the words to this song. If you don't you better ask somebody!"
woensdag 21 januari 2015 18:33
Geen ervaring met een kind met Asperger hier, wel eentje met ADHD. Hij kreeg de diagnose toen hij vijf was, en toen was 'je bent een beetje druk en zo en daarom is het voor jou handiger om naar een school te gaan waar het niet zo'n herrie is' voldoende (waarop zoon antwoordde 'ja duhuh' ). Toen hij wat ouder werd kwamen er meer vragen. Die heb ik behandeld aan de hand van de DSM-beschrijving, en de termen die hij niet snapte heb ik hem uitgelegd. En sommige 'kenmerken' herkende hij helemaal, andere weer helemaal niet. Dat leverde hele leuke gesprekken op.
Mijn man heeft trouwens wel een Asperger-etiketje, maar hij vindt het verder eigenlijk helemaal niet interessant. We maken er vaak wel grapjes over, net als over de ADHD van zoon.
Mijn man heeft trouwens wel een Asperger-etiketje, maar hij vindt het verder eigenlijk helemaal niet interessant. We maken er vaak wel grapjes over, net als over de ADHD van zoon.
woensdag 21 januari 2015 18:37
quote:Solomio schreef op 21 januari 2015 @ 17:39:
Autisme is een nogal uitgebreid spectrum aan kenmerken, waarbij iedere persoon met autisme een eigen, unieke combinatie heeft. Algemene informatie zal dus vaak maar ten dele aansluiten.
Ik neem aan dat er bepaalde problemen zijn waarvoor je je dochter hebt laten onderzoeken en omdat ze al 10 is zal ze die problemen waarschijnlijk (deels) ook zelf ervaren.
Je kunt die problemen dan als uitgangspunt nemen om haar uit te leggen dat zij zaken vaak anders verwerkt dan anderen en dat ze daardoor bepaalde problemen heeft.
Ik bekijk autisme als informatieverwerkingsstoornis: bepaalde prikkels komen ofwel anders binnen, ofwel worden anders verwerkt. Die verstoorde prikkelverwerking heeft gevolgen, maar omdat bij iedereen de verstoring anders is, moet je dat heel individueel uitleggen.
Mijn oudste heeft bijvoorbeeld nauwelijks een filter op hoe geluiden binnenkomen, waardoor hij heel snel overprikkeld raakt zodra hij het huis uit is.
Mijn jongste heeft dan juist weer heel veel last van geuren, wat weer tot andere problemen leidt.
Heel vaak is het ook zo dat mensen met autisme vooral wat meer tijd nodig hebben om prikkels te verwerken en die tijd krijgen ze vaak niet van anderen, waardoor communicatie vaak moeizaam verloopt.
Beetje veel en onsamenhangend misschien, maar bottom line: neem de problemen van je kind als uitgangspunt om uit te leggen wat er met haar aan de hand is.
Sterkte ermee.
Nee, fijn juist Solo!
Echt fijn, dank je wel....
Ik realiseer me dat er ook bij een zelfde diagnose veel verschillen zijn, ik ben alleen brand new in de materie zeg maar en honger naar kennis uit de praktijk.
Na een diagnose dan, ik weet natuurlijk al haar hele leven hoe ze is.
Het gaat mij voornamelijk om het uitleggen aan anderen, kinderen, op school etc. Ze begrijpen mijn dochter niet en als zij zelf goed weet hoe en wat, dan kan ze er ook beter over vertellen.
Autisme is een nogal uitgebreid spectrum aan kenmerken, waarbij iedere persoon met autisme een eigen, unieke combinatie heeft. Algemene informatie zal dus vaak maar ten dele aansluiten.
Ik neem aan dat er bepaalde problemen zijn waarvoor je je dochter hebt laten onderzoeken en omdat ze al 10 is zal ze die problemen waarschijnlijk (deels) ook zelf ervaren.
Je kunt die problemen dan als uitgangspunt nemen om haar uit te leggen dat zij zaken vaak anders verwerkt dan anderen en dat ze daardoor bepaalde problemen heeft.
Ik bekijk autisme als informatieverwerkingsstoornis: bepaalde prikkels komen ofwel anders binnen, ofwel worden anders verwerkt. Die verstoorde prikkelverwerking heeft gevolgen, maar omdat bij iedereen de verstoring anders is, moet je dat heel individueel uitleggen.
Mijn oudste heeft bijvoorbeeld nauwelijks een filter op hoe geluiden binnenkomen, waardoor hij heel snel overprikkeld raakt zodra hij het huis uit is.
Mijn jongste heeft dan juist weer heel veel last van geuren, wat weer tot andere problemen leidt.
Heel vaak is het ook zo dat mensen met autisme vooral wat meer tijd nodig hebben om prikkels te verwerken en die tijd krijgen ze vaak niet van anderen, waardoor communicatie vaak moeizaam verloopt.
Beetje veel en onsamenhangend misschien, maar bottom line: neem de problemen van je kind als uitgangspunt om uit te leggen wat er met haar aan de hand is.
Sterkte ermee.
Nee, fijn juist Solo!
Echt fijn, dank je wel....
Ik realiseer me dat er ook bij een zelfde diagnose veel verschillen zijn, ik ben alleen brand new in de materie zeg maar en honger naar kennis uit de praktijk.
Na een diagnose dan, ik weet natuurlijk al haar hele leven hoe ze is.
Het gaat mij voornamelijk om het uitleggen aan anderen, kinderen, op school etc. Ze begrijpen mijn dochter niet en als zij zelf goed weet hoe en wat, dan kan ze er ook beter over vertellen.
woensdag 21 januari 2015 18:42
quote:Lady-Voldemort schreef op 21 januari 2015 @ 18:33:
Geen ervaring met een kind met Asperger hier, wel eentje met ADHD. Hij kreeg de diagnose toen hij vijf was, en toen was 'je bent een beetje druk en zo en daarom is het voor jou handiger om naar een school te gaan waar het niet zo'n herrie is' voldoende (waarop zoon antwoordde 'ja duhuh' ). Toen hij wat ouder werd kwamen er meer vragen. Die heb ik behandeld aan de hand van de DSM-beschrijving, en de termen die hij niet snapte heb ik hem uitgelegd. En sommige 'kenmerken' herkende hij helemaal, andere weer helemaal niet. Dat leverde hele leuke gesprekken op.
Mijn man heeft trouwens wel een Asperger-etiketje, maar hij vindt het verder eigenlijk helemaal niet interessant. We maken er vaak wel grapjes over, net als over de ADHD van zoon.
Dat met die school waar het niet zo'n herrie is etc gaat het hier niet goedkomen helaas, die zijn er niet in de omgeving. Alleen ZMOK scholen, en dat is geen plek voor haar.
Dat etiket vind ik ook niet interessant, ik heb de boel alleen uit laten zoeken omdat ze nu op school twee hier in de buurt vast gaat lopen en ik daar graag hulp bij wilde hebben.
Geen ervaring met een kind met Asperger hier, wel eentje met ADHD. Hij kreeg de diagnose toen hij vijf was, en toen was 'je bent een beetje druk en zo en daarom is het voor jou handiger om naar een school te gaan waar het niet zo'n herrie is' voldoende (waarop zoon antwoordde 'ja duhuh' ). Toen hij wat ouder werd kwamen er meer vragen. Die heb ik behandeld aan de hand van de DSM-beschrijving, en de termen die hij niet snapte heb ik hem uitgelegd. En sommige 'kenmerken' herkende hij helemaal, andere weer helemaal niet. Dat leverde hele leuke gesprekken op.
Mijn man heeft trouwens wel een Asperger-etiketje, maar hij vindt het verder eigenlijk helemaal niet interessant. We maken er vaak wel grapjes over, net als over de ADHD van zoon.
Dat met die school waar het niet zo'n herrie is etc gaat het hier niet goedkomen helaas, die zijn er niet in de omgeving. Alleen ZMOK scholen, en dat is geen plek voor haar.
Dat etiket vind ik ook niet interessant, ik heb de boel alleen uit laten zoeken omdat ze nu op school twee hier in de buurt vast gaat lopen en ik daar graag hulp bij wilde hebben.
woensdag 21 januari 2015 18:42
Ik zou niet zeggen dat ze "anders" , want elk kind is "anders" dan de ander en misschien voelt zich daardoor misschien onzeker(der)?
Ik zou zeggen dat ze net is als andere kinderen; kinderen die net als zij dingen goed kunnen en dingen minder goed of niet kunnen.Door die boekjes vindt ze inderdaad de bevestiging en herkenbaarheid van wat ze heeft of ervaart.
Ik doe deze uitspraak niet zomaar; mijn zoontje hebben ze nooit een diagnose bij vast kunnen stellen en toch heeft hij "autistische" trekjes. Maar wat ik hier boven schrijf, vertel ik hem ook.
Zie de diagnose maar als een zegen; vanuit hier kunnen jullie verder.
succes!
Ik zou zeggen dat ze net is als andere kinderen; kinderen die net als zij dingen goed kunnen en dingen minder goed of niet kunnen.Door die boekjes vindt ze inderdaad de bevestiging en herkenbaarheid van wat ze heeft of ervaart.
Ik doe deze uitspraak niet zomaar; mijn zoontje hebben ze nooit een diagnose bij vast kunnen stellen en toch heeft hij "autistische" trekjes. Maar wat ik hier boven schrijf, vertel ik hem ook.
Zie de diagnose maar als een zegen; vanuit hier kunnen jullie verder.
succes!
woensdag 21 januari 2015 18:45
Dat is heftig.
Mijn zoon was zes toen hij de diagnose kreeg. We hebben het vooral bij hem gelaten wat hij erover wilde leren. Eerst moest hij er niks van hebben, later werd dat beter en begon hij zich op te trekken aan iemand uit onze vriendenkring, een man van mijn eigen leeftijd, die ook Asperger heeft en hem heel goed begreep en dingen kon uitleggen.
Het boekje 'Alle katten hebben Asperger' is hier ook een tijdje een hit geweest.
Sterkte, en mijn advies is: niets opdringen aan je dochter. Breng het terloops eens ter sprake en geef haar antwoord als ze er iets over vraagt. Laat in elk geval weten dat er voor jou niets veranderd is aan hoe jij je dochter ziet.
Mijn zoon was zes toen hij de diagnose kreeg. We hebben het vooral bij hem gelaten wat hij erover wilde leren. Eerst moest hij er niks van hebben, later werd dat beter en begon hij zich op te trekken aan iemand uit onze vriendenkring, een man van mijn eigen leeftijd, die ook Asperger heeft en hem heel goed begreep en dingen kon uitleggen.
Het boekje 'Alle katten hebben Asperger' is hier ook een tijdje een hit geweest.
Sterkte, en mijn advies is: niets opdringen aan je dochter. Breng het terloops eens ter sprake en geef haar antwoord als ze er iets over vraagt. Laat in elk geval weten dat er voor jou niets veranderd is aan hoe jij je dochter ziet.
woensdag 21 januari 2015 18:47
Wat ik zelf een fijn boek vind: AsperGirls. Echt geschreven voor vrouwen met Asperger, want veel dingen en tips zijn toch gericht op jongens/mannen.
Het uitleggen aan de omgeving zou ik trouwens niet volledig aan haar overlaten. Ga met school in gesprek (grote kans dat het ziekenhuis dat ook doet/aanbiedt), en sein je familie zelf even in. Dan mag het doen als zij er aan toe is.
Wat betreft vreemden: Auti-pas. Te koop bij de NVA (dat ding is trouwens ook briljant in Disney, je krijgt op vertoon van die kaart en een Franse/Engelse vertaling een speciale kaart waarmee je in het hele park de rolstoel-ingang mag gebruiken en dus nauwelijks/niet in de rij hoeft te staan). Auti-pas is ontworpen om contact met dokters/politie/vreemden.
O, en focus niet alleen op alles wat er mis is. Ze heeft vast ook dingen waar ze beter in is, talenten die ze heeft door haar stoornis. Benoem die ook, als de positieve dingen die erbij horen, de cadeautjes.
Het uitleggen aan de omgeving zou ik trouwens niet volledig aan haar overlaten. Ga met school in gesprek (grote kans dat het ziekenhuis dat ook doet/aanbiedt), en sein je familie zelf even in. Dan mag het doen als zij er aan toe is.
Wat betreft vreemden: Auti-pas. Te koop bij de NVA (dat ding is trouwens ook briljant in Disney, je krijgt op vertoon van die kaart en een Franse/Engelse vertaling een speciale kaart waarmee je in het hele park de rolstoel-ingang mag gebruiken en dus nauwelijks/niet in de rij hoeft te staan). Auti-pas is ontworpen om contact met dokters/politie/vreemden.
O, en focus niet alleen op alles wat er mis is. Ze heeft vast ook dingen waar ze beter in is, talenten die ze heeft door haar stoornis. Benoem die ook, als de positieve dingen die erbij horen, de cadeautjes.
