Psyche
alle pijlers
Overleden nonkel
maandag 16 januari 2017 17:04
Beste forummers,
Ik wil mijn verhaal (nog) eens doen, dit is de meest aangrijpende gebeurtenis dat ik tot nu toe in mijn leven heb meegemaakt. Vorig jaar ben ik in december mijn nonkel verloren aan darm-en longkanker. En het hele vreselijke proces hiervan van het begin tot het einde meegemaakt.
Het is nu een jaar geleden en een maand geleden dat wij hem zijn verloren.
Het begon allemaal in juli vorig jaar, toen hij met stekende buikpijn naar het spoed werd gevoerd. Daar konden ze de eerste dagen geen duidelijk zicht op geven, maar na verloop van zijn bleek dat ze soort "rijstkorreltjes" gevonden hadden in zijn darmen, wat bleek dat dit kanker was.
Tuurlijk hoopten wij allemaal dat dit nog bestreden kon worden, en dat hij er hopelijl nog op tijd bij was..
Uiteindelijk stuurde mijn nonkel naar mijn mama "zussie, ze hebben nog een plek gevonden op mijn longen, ik moet deze week nog onder de scanner, ik laat je zo snel mogelijk weten wat er precies aan de hand is van zodra ze meer weten"
Natuurlijk na een week wachten op officiele resultaten, ze hadden ontdekt dat er nog een zeer aggressieve tumor gevonden was op zijn longen. Wat uiteindelijk de hoofdkanker bleek te zijn, en die rijstkorreltjes op zijn darmen al wat uitzaaiingen.
Mijn nonkel had besloten om een chemokuur op te starten. Na 1x chemo te gebruiken, zagen we een kleine vooruitgang. Dolgelukkig waren we! De chemo was aangeslagen!
Na een tweede maal chemo te gebruiken bleek deze niet meer aan te slaan, en helaas de rest van de keren ook niet meer.. Hij werd met veel tranen terminaal verklaard
Hij heeft een zeer lange lijdensweg ondergaan, 2 maanden niet meer mogen eten, enkel overleven op zakjes water, met een maagsonde zitten, dag in- dag uit medicatie krijgen, was mijn beste vriend zodanig afgezwakt dat ik hem bijna niet meer herkende.
De draagkracht voor mij was zo zwaar, dat ik naar het ziekenhuis ben gegaan, ben hem in de armen gevlogen, al huilend, waarop hij me zeker een half uur heeft getroost en waarbij we samen op zijn bed lagen, terwijl hij me in de haren streelde, en me beloofde dat dit alles goed zou komen..
Ik heb zo voor hem gezorgd, dat ik bijna dagelijks bij hem in het ziekenhuis zat.. Ik heb nog al mijn diepste geheimen verteld aan hem, dat vond hij zalig.
Uiteindelijk was het moment aangebroken, dat hij zo erg er aan toe was, nog 25kg woog, dat hij naar palliatieve zorgen is verhuisd. De allerlaatste stop.
Hij heeft daar nog een weekje gelegen, en het moment dat ik het meest koester van allemaal was toen we daar op een avond allemaal samen zaten, mijn mama, tante en ik. Ik zat bij hem op het bed en wreef de hele tijd over zijn koude voeten. Mijn mama had zijn lievelingsbiertje mee, met zijn favoriete chipjes (voor zover hij er gewoon maar op kon kauwen) om er nog allen een laatste maar o zo mooi moment van te maken.
Mijn tante en mama waren op een bepaald moment even weg, iets gaan vragen aan een verpleegster, waarop ik even alleen zat met mijn nonkel. Hij nam men hand vast, en keek me met zijn oceaanblauwe ogen aan. Hij zei me letterlijk "Meid, ik zal je zo missen.. Echt waar.. Maar, je moet mij 1 ding beloven, en dat is dat je niet teveel om mij zult treuren, ik wil dat je geniet van je leven, ga reizen, geniet van je vriend, maak plezier, doe alles wat je hartje begeert. En ik beloof je, dat ik een goede beschermengel zal zijn voor je". Woorden die ik nooit zal vergeten en die me voor eeuwig zullen bijblijven.
Na een strijd van 5 maanden is mijn nonkel overleden op 12 december 2015, hij heeft de rust gevonden die hij verdiend.
Aangezien mijn nonkel mijn allerbeste vriend was/is, was ik ook zijn allerfavoriete oogappeltje. Ik zei al mijn problemen tegen hem, en wat er ook was, hij steunde mij door dik en dun. Echt een hele speciale band hadden wij.
Nu het hele verhaal gezegd zijnde, heb ik deze nacht iets vreemds meegemaakt. Ik heb nog nooit gedroomd over hem, maar deze nacht is hij mij komen bezoeken in mijn droom. Hij zag er heel net uit, droeg een kostuum, zag er plots weer 10 jaar jonger uit. Ik weet nog dat ik hem in de verte zag afkomen, en hoe goed het ook voelde, ik sprong in zijn armen en knuffelde hem zo intens. Ik voelde mij zo intens gelukkig, dit was met geen woorden te omschrijven.
Nu, ik voel me ergens opgelucht, en gelukkig. Dat ik terug een goed beeld van hem heb gekregen. Maar aan de andere kant mis ik hem nu nog meer dan ervoor, en kan ik wel de hele dag huilen.
Het is een heel lang verhaal, er zijn nog zoveel emoties komen bij kijken, dus sorry als het een beetje verwarrend of ongestructureerd overkomt bij jullie. Maar dit gewoon neerschrijven, betekend al veel voor me.
Iemand hier ooit al eens ervaring mee gehad? Of enig idee of dit een teken zou zijn?
Groetjes xx
Ik wil mijn verhaal (nog) eens doen, dit is de meest aangrijpende gebeurtenis dat ik tot nu toe in mijn leven heb meegemaakt. Vorig jaar ben ik in december mijn nonkel verloren aan darm-en longkanker. En het hele vreselijke proces hiervan van het begin tot het einde meegemaakt.
Het is nu een jaar geleden en een maand geleden dat wij hem zijn verloren.
Het begon allemaal in juli vorig jaar, toen hij met stekende buikpijn naar het spoed werd gevoerd. Daar konden ze de eerste dagen geen duidelijk zicht op geven, maar na verloop van zijn bleek dat ze soort "rijstkorreltjes" gevonden hadden in zijn darmen, wat bleek dat dit kanker was.
Tuurlijk hoopten wij allemaal dat dit nog bestreden kon worden, en dat hij er hopelijl nog op tijd bij was..
Uiteindelijk stuurde mijn nonkel naar mijn mama "zussie, ze hebben nog een plek gevonden op mijn longen, ik moet deze week nog onder de scanner, ik laat je zo snel mogelijk weten wat er precies aan de hand is van zodra ze meer weten"
Natuurlijk na een week wachten op officiele resultaten, ze hadden ontdekt dat er nog een zeer aggressieve tumor gevonden was op zijn longen. Wat uiteindelijk de hoofdkanker bleek te zijn, en die rijstkorreltjes op zijn darmen al wat uitzaaiingen.
Mijn nonkel had besloten om een chemokuur op te starten. Na 1x chemo te gebruiken, zagen we een kleine vooruitgang. Dolgelukkig waren we! De chemo was aangeslagen!
Na een tweede maal chemo te gebruiken bleek deze niet meer aan te slaan, en helaas de rest van de keren ook niet meer.. Hij werd met veel tranen terminaal verklaard
Hij heeft een zeer lange lijdensweg ondergaan, 2 maanden niet meer mogen eten, enkel overleven op zakjes water, met een maagsonde zitten, dag in- dag uit medicatie krijgen, was mijn beste vriend zodanig afgezwakt dat ik hem bijna niet meer herkende.
De draagkracht voor mij was zo zwaar, dat ik naar het ziekenhuis ben gegaan, ben hem in de armen gevlogen, al huilend, waarop hij me zeker een half uur heeft getroost en waarbij we samen op zijn bed lagen, terwijl hij me in de haren streelde, en me beloofde dat dit alles goed zou komen..
Ik heb zo voor hem gezorgd, dat ik bijna dagelijks bij hem in het ziekenhuis zat.. Ik heb nog al mijn diepste geheimen verteld aan hem, dat vond hij zalig.
Uiteindelijk was het moment aangebroken, dat hij zo erg er aan toe was, nog 25kg woog, dat hij naar palliatieve zorgen is verhuisd. De allerlaatste stop.
Hij heeft daar nog een weekje gelegen, en het moment dat ik het meest koester van allemaal was toen we daar op een avond allemaal samen zaten, mijn mama, tante en ik. Ik zat bij hem op het bed en wreef de hele tijd over zijn koude voeten. Mijn mama had zijn lievelingsbiertje mee, met zijn favoriete chipjes (voor zover hij er gewoon maar op kon kauwen) om er nog allen een laatste maar o zo mooi moment van te maken.
Mijn tante en mama waren op een bepaald moment even weg, iets gaan vragen aan een verpleegster, waarop ik even alleen zat met mijn nonkel. Hij nam men hand vast, en keek me met zijn oceaanblauwe ogen aan. Hij zei me letterlijk "Meid, ik zal je zo missen.. Echt waar.. Maar, je moet mij 1 ding beloven, en dat is dat je niet teveel om mij zult treuren, ik wil dat je geniet van je leven, ga reizen, geniet van je vriend, maak plezier, doe alles wat je hartje begeert. En ik beloof je, dat ik een goede beschermengel zal zijn voor je". Woorden die ik nooit zal vergeten en die me voor eeuwig zullen bijblijven.
Na een strijd van 5 maanden is mijn nonkel overleden op 12 december 2015, hij heeft de rust gevonden die hij verdiend.
Aangezien mijn nonkel mijn allerbeste vriend was/is, was ik ook zijn allerfavoriete oogappeltje. Ik zei al mijn problemen tegen hem, en wat er ook was, hij steunde mij door dik en dun. Echt een hele speciale band hadden wij.
Nu het hele verhaal gezegd zijnde, heb ik deze nacht iets vreemds meegemaakt. Ik heb nog nooit gedroomd over hem, maar deze nacht is hij mij komen bezoeken in mijn droom. Hij zag er heel net uit, droeg een kostuum, zag er plots weer 10 jaar jonger uit. Ik weet nog dat ik hem in de verte zag afkomen, en hoe goed het ook voelde, ik sprong in zijn armen en knuffelde hem zo intens. Ik voelde mij zo intens gelukkig, dit was met geen woorden te omschrijven.
Nu, ik voel me ergens opgelucht, en gelukkig. Dat ik terug een goed beeld van hem heb gekregen. Maar aan de andere kant mis ik hem nu nog meer dan ervoor, en kan ik wel de hele dag huilen.
Het is een heel lang verhaal, er zijn nog zoveel emoties komen bij kijken, dus sorry als het een beetje verwarrend of ongestructureerd overkomt bij jullie. Maar dit gewoon neerschrijven, betekend al veel voor me.
Iemand hier ooit al eens ervaring mee gehad? Of enig idee of dit een teken zou zijn?
Groetjes xx
maandag 16 januari 2017 17:25
Gecondoleerd. Na het overlijden van mijn moeder heb ik heel veel over haar gedroomd. Mijn moeder is heel onverwacht overleden en in mijn droom werd het ook steeds ruzie, want hoe kon ze dit ons aandoen, dit was toch geen leuk grapje. Ik droomde dan dat het allemaal wel gebeurd was, maar in scene gezet. Na een tijdje ging het weg. Ik vond de dromen heel confronterend en vaak ook moeilijk, nu mis ik het. Ik zou graag weer eens over haar dromen Dromen is het verwerken van wat je overdag bezighoudt en dat is nu het overlijden van je oom.
maandag 16 januari 2017 17:30
Je mag ervan uitgaan dat je heel bijzonder voor hem bent als je zo een droom krijgt. Ik heb het het ook weleens gehad, zo ongekend mooi, je vergeet zo een droom nooit meer en het is ook bijna niet met woorden te beschrijven. In mijn cultuur is het heel normaal om over een overleden dierbare te dromen, het komt heel vaak voor dat ze er opeens 10 jaar jonger uitzien en/of opeens kerngezond zijn. De overledene gaat terug naar een leeftijd waarin hij/zij zich het prettigst voelde, heb ik weleens gehoord. Dit is zijn manier om aan jouw te laten weten dat hij op een vredige plek is, denk dat ook hij heel erg dankbaar is voor al jouw goede zorgen. Je bent een lieve meid.
maandag 16 januari 2017 17:37
Maar TO, een mooi gegeven is dat toch, vind ik. Ik heb ook een heel mooie droom over mijn moeder gehad nadat ze stierf en daar zag ze er zo mooi en gelukkig uit. Daar denk ik vaak aan als ik haar mis.
Koester het, zo draag je je geliefde nonkel dicht bij je. Veel sterkte en gecondoleerd met dit verlies.
Koester het, zo draag je je geliefde nonkel dicht bij je. Veel sterkte en gecondoleerd met dit verlies.
maandag 16 januari 2017 18:37
quote:Fleet schreef op 16 januari 2017 @ 17:34:
[...]
Dat zeggen ze in België tegen oom. Kan je ook normaal vragen hoor.
Ohhhh, ja ik vroeg me hetzelfde af. Het leidde zo af van het verhaal dat ik eerst wilde lezen of iemand al verduidelijking gevraagd had. En jawel. Oom dus.
TO, het klinkt rot, en zo bedoel ik het niet. Het is heftig wat je gebt meegemaakt, maar ook een 'gewone' life-event zoals we die allemaal in ons leven mee (gaan) maken. Het maakt logischerwijs veel indruk, maar omdat je er zo erg mee zit, lijkt het wel of je verwerkings/rouw proces verstoord is geraakt. Misschien is het een goed idee dat je hier hulp bij zoekt.
En sterkte
[...]
Dat zeggen ze in België tegen oom. Kan je ook normaal vragen hoor.
Ohhhh, ja ik vroeg me hetzelfde af. Het leidde zo af van het verhaal dat ik eerst wilde lezen of iemand al verduidelijking gevraagd had. En jawel. Oom dus.
TO, het klinkt rot, en zo bedoel ik het niet. Het is heftig wat je gebt meegemaakt, maar ook een 'gewone' life-event zoals we die allemaal in ons leven mee (gaan) maken. Het maakt logischerwijs veel indruk, maar omdat je er zo erg mee zit, lijkt het wel of je verwerkings/rouw proces verstoord is geraakt. Misschien is het een goed idee dat je hier hulp bij zoekt.
En sterkte
maandag 16 januari 2017 18:40
Ik heb het ook meegemaakt met mijn moeder. Zij heeft heel erg veel pijn geleden voor ze stierf en daar had ik het heel erg moeilijk mee.
Een paar maanden na haar overlijden, werd ik 's nachts wakker omdat ik iemand over me heen voelde buigen. Ik zag niks, het was aardedonker, maar ineens hoorde ik de stem van mijn moeder boven mij die zei: alles is goed, ik heb geen pijn meer.
Ik schoot overeind in bed en nu was het niet meer zo donker, ik zag de gordijnen, mijn man en de meubels in het donker. Ik was heel erg in de war, maar ook zo gelukkig. Ik zie dit echt als een boodschap van boven.
Koester je herinneringen aan jouw nonkel. Mooi, hoe blij jullie met elkaar zijn geweest. En veel sterkte gewenst
Een paar maanden na haar overlijden, werd ik 's nachts wakker omdat ik iemand over me heen voelde buigen. Ik zag niks, het was aardedonker, maar ineens hoorde ik de stem van mijn moeder boven mij die zei: alles is goed, ik heb geen pijn meer.
Ik schoot overeind in bed en nu was het niet meer zo donker, ik zag de gordijnen, mijn man en de meubels in het donker. Ik was heel erg in de war, maar ook zo gelukkig. Ik zie dit echt als een boodschap van boven.
Koester je herinneringen aan jouw nonkel. Mooi, hoe blij jullie met elkaar zijn geweest. En veel sterkte gewenst
maandag 16 januari 2017 18:43
Oh ja, zo'n droom. Dat is een heel normaal verschijnsel na het overlijden van iemand heel nabij. Het is een teken dat je aan het verwerken bent. Je hersenen zijn afscheid aan het nemen. Mooi toch, hoe dat in zo'n levensechte droom een heel klein beetje een bijna-echt afscheid is. Wonderlijk.
Ik heb dat zelf ook meermaals meegemaakt. De eerste keer toen mijn broer overleed (we waren nog kinderen). Een aantal weken of maanden (weet ik niet precies meer) na zijn overlijden, was hij (in mijn droom dus) op het schoolplein van onze school. Normaal gesproken zagen we elkaar niet staan want allebei met onze eigen klas/vriendjes, maar in mijn droom liepen we naar elkaar toe en omhelsden we elkaar heel innig en heel lang en namen afscheid. Ik werd huilend wakker toen.
Ik heb dat zelf ook meermaals meegemaakt. De eerste keer toen mijn broer overleed (we waren nog kinderen). Een aantal weken of maanden (weet ik niet precies meer) na zijn overlijden, was hij (in mijn droom dus) op het schoolplein van onze school. Normaal gesproken zagen we elkaar niet staan want allebei met onze eigen klas/vriendjes, maar in mijn droom liepen we naar elkaar toe en omhelsden we elkaar heel innig en heel lang en namen afscheid. Ik werd huilend wakker toen.
maandag 16 januari 2017 18:47
quote:duet schreef op 16 januari 2017 @ 18:40:
Ik heb het ook meegemaakt met mijn moeder. Zij heeft heel erg veel pijn geleden voor ze stierf en daar had ik het heel erg moeilijk mee.
Een paar maanden na haar overlijden, werd ik 's nachts wakker omdat ik iemand over me heen voelde buigen. Ik zag niks, het was aardedonker, maar ineens hoorde ik de stem van mijn moeder boven mij die zei: alles is goed, ik heb geen pijn meer.
Ik schoot overeind in bed en nu was het niet meer zo donker, ik zag de gordijnen, mijn man en de meubels in het donker. Ik was heel erg in de war, maar ook zo gelukkig. Ik zie dit echt als een boodschap van boven.
Koester je herinneringen aan jouw nonkel. Mooi, hoe blij jullie met elkaar zijn geweest. En veel sterkte gewenst
Heel herkenbaar. Mijn vader heeft na het overlijden van mijn broer, zijn zoon dus, een hand op zijn schouder gevoeld toen hij op de rand van het zat te huilen. Hij werd er heel rustig van, alsof er gezegd werd: het is goed. Mijn vader denk dat het een engel was.
Ik denk dat velen van ons bijzondere ervaringen hebben na het overlijden van een dierbare. De hersenen zijn tot veel in staat. Maar als dit doorschiet, kan het een zogenaamde rouwpsychose worden.
Ik geloof verder niet in geesten en dergelijke toestanden, ik denk echt dat de hersenen, waarvan ze nog steeds meer niet dan wel weten, ons helpen met de verwerking.
Ik heb het ook meegemaakt met mijn moeder. Zij heeft heel erg veel pijn geleden voor ze stierf en daar had ik het heel erg moeilijk mee.
Een paar maanden na haar overlijden, werd ik 's nachts wakker omdat ik iemand over me heen voelde buigen. Ik zag niks, het was aardedonker, maar ineens hoorde ik de stem van mijn moeder boven mij die zei: alles is goed, ik heb geen pijn meer.
Ik schoot overeind in bed en nu was het niet meer zo donker, ik zag de gordijnen, mijn man en de meubels in het donker. Ik was heel erg in de war, maar ook zo gelukkig. Ik zie dit echt als een boodschap van boven.
Koester je herinneringen aan jouw nonkel. Mooi, hoe blij jullie met elkaar zijn geweest. En veel sterkte gewenst
Heel herkenbaar. Mijn vader heeft na het overlijden van mijn broer, zijn zoon dus, een hand op zijn schouder gevoeld toen hij op de rand van het zat te huilen. Hij werd er heel rustig van, alsof er gezegd werd: het is goed. Mijn vader denk dat het een engel was.
Ik denk dat velen van ons bijzondere ervaringen hebben na het overlijden van een dierbare. De hersenen zijn tot veel in staat. Maar als dit doorschiet, kan het een zogenaamde rouwpsychose worden.
Ik geloof verder niet in geesten en dergelijke toestanden, ik denk echt dat de hersenen, waarvan ze nog steeds meer niet dan wel weten, ons helpen met de verwerking.
maandag 16 januari 2017 22:30
quote:Bblientje schreef op 16 januari 2017 @ 17:30:
Je mag ervan uitgaan dat je heel bijzonder voor hem bent als je zo een droom krijgt. Ik heb het het ook weleens gehad, zo ongekend mooi, je vergeet zo een droom nooit meer en het is ook bijna niet met woorden te beschrijven. In mijn cultuur is het heel normaal om over een overleden dierbare te dromen, het komt heel vaak voor dat ze er opeens 10 jaar jonger uitzien en/of opeens kerngezond zijn. De overledene gaat terug naar een leeftijd waarin hij/zij zich het prettigst voelde, heb ik weleens gehoord. Dit is zijn manier om aan jouw te laten weten dat hij op een vredige plek is, denk dat ook hij heel erg dankbaar is voor al jouw goede zorgen. Je bent een lieve meid.
Ahhh, wat lief van je!
Inderdaad, wat jij nu zegt over dat ze er 10 jaar jonger uitzien, en ook nog eens kerngezond, is echt wel het teken dat er iets meer is dan enkel de dood.
Zoals je zegt, onze band was ook niet te beschrijven. Hij had mij ook beloofd om een teken te geven. En ik denk dat dit het was vannacht. Ik hoop uit het diepste van mijn hart dat alles oke is met hem en dat hij zich wat amuseerd met de andere mooie engeltjes hierboven
Wat fijn voor je dat je ook al zo'n ervaring hebt meegemaakt, deze momenten moeten we diep in ons hartje koesteren
Dikke knuff alvat
Je mag ervan uitgaan dat je heel bijzonder voor hem bent als je zo een droom krijgt. Ik heb het het ook weleens gehad, zo ongekend mooi, je vergeet zo een droom nooit meer en het is ook bijna niet met woorden te beschrijven. In mijn cultuur is het heel normaal om over een overleden dierbare te dromen, het komt heel vaak voor dat ze er opeens 10 jaar jonger uitzien en/of opeens kerngezond zijn. De overledene gaat terug naar een leeftijd waarin hij/zij zich het prettigst voelde, heb ik weleens gehoord. Dit is zijn manier om aan jouw te laten weten dat hij op een vredige plek is, denk dat ook hij heel erg dankbaar is voor al jouw goede zorgen. Je bent een lieve meid.
Ahhh, wat lief van je!
Inderdaad, wat jij nu zegt over dat ze er 10 jaar jonger uitzien, en ook nog eens kerngezond, is echt wel het teken dat er iets meer is dan enkel de dood.
Zoals je zegt, onze band was ook niet te beschrijven. Hij had mij ook beloofd om een teken te geven. En ik denk dat dit het was vannacht. Ik hoop uit het diepste van mijn hart dat alles oke is met hem en dat hij zich wat amuseerd met de andere mooie engeltjes hierboven
Wat fijn voor je dat je ook al zo'n ervaring hebt meegemaakt, deze momenten moeten we diep in ons hartje koesteren
Dikke knuff alvat
dinsdag 17 januari 2017 01:24
Het lijkt mij heel mooi zo'n droom. Wat de achtergrond ook mag zijn (onbewuste, wens, cultureel/religieus). Ik ben er een beetje jaloers op eerlijk gezegd.
Het enige wat ik heb sinds mijn vader plotseling is overleden: dat ik in 'noodsituaties' (die verrassend vaak samenhang hebben met snelwegen en vrachtwagens) de bekende riedel van mijn pa vaak hoor. Niet alleen in mijn hoofd hoor maar bijna echt hoor. Dat je bijna geneigd bent om te zeggen: "Zit niet zo te gillen!"
Hij heeft dit zo vaak gezegd/geschreeuwd naast mij: "Weer zo'n halve gare cowboy! Gas geven want die gek komt naar links! Gas! Wat een boerenl*l!" Het is denk ik de herinnering, wat pa blèrde in die herkenbare situaties. Altijd dezelfde riedel. Soms denk ik: 'als ik nu naar rechts kijk dan kan ik hem zien loeren uit het raam of de slingerende chauffeur niet stiekem zit te pingelen op zijn aaifoon'.
Het enige wat ik heb sinds mijn vader plotseling is overleden: dat ik in 'noodsituaties' (die verrassend vaak samenhang hebben met snelwegen en vrachtwagens) de bekende riedel van mijn pa vaak hoor. Niet alleen in mijn hoofd hoor maar bijna echt hoor. Dat je bijna geneigd bent om te zeggen: "Zit niet zo te gillen!"
Hij heeft dit zo vaak gezegd/geschreeuwd naast mij: "Weer zo'n halve gare cowboy! Gas geven want die gek komt naar links! Gas! Wat een boerenl*l!" Het is denk ik de herinnering, wat pa blèrde in die herkenbare situaties. Altijd dezelfde riedel. Soms denk ik: 'als ik nu naar rechts kijk dan kan ik hem zien loeren uit het raam of de slingerende chauffeur niet stiekem zit te pingelen op zijn aaifoon'.
Nee heb je, ja kun je krijgen
dinsdag 17 januari 2017 10:11
quote:reisa1978 schreef op 16 januari 2017 @ 17:25:
Gecondoleerd. Na het overlijden van mijn moeder heb ik heel veel over haar gedroomd. Mijn moeder is heel onverwacht overleden en in mijn droom werd het ook steeds ruzie, want hoe kon ze dit ons aandoen, dit was toch geen leuk grapje. Ik droomde dan dat het allemaal wel gebeurd was, maar in scene gezet. Na een tijdje ging het weg. Ik vond de dromen heel confronterend en vaak ook moeilijk, nu mis ik het. Ik zou graag weer eens over haar dromen Dromen is het verwerken van wat je overdag bezighoudt en dat is nu het overlijden van je oom.
Sterkte met het overlijden van je moeder ..
Ja, dromen zijn soms niet te verklaren, en waarom we dit dromen..
Ik denk wel dat het een teken is van bovenaf, en dat we dit wel moeten koesteren. Xx
Gecondoleerd. Na het overlijden van mijn moeder heb ik heel veel over haar gedroomd. Mijn moeder is heel onverwacht overleden en in mijn droom werd het ook steeds ruzie, want hoe kon ze dit ons aandoen, dit was toch geen leuk grapje. Ik droomde dan dat het allemaal wel gebeurd was, maar in scene gezet. Na een tijdje ging het weg. Ik vond de dromen heel confronterend en vaak ook moeilijk, nu mis ik het. Ik zou graag weer eens over haar dromen Dromen is het verwerken van wat je overdag bezighoudt en dat is nu het overlijden van je oom.
Sterkte met het overlijden van je moeder ..
Ja, dromen zijn soms niet te verklaren, en waarom we dit dromen..
Ik denk wel dat het een teken is van bovenaf, en dat we dit wel moeten koesteren. Xx
dinsdag 17 januari 2017 10:23
quote:lemoos2 schreef op 17 januari 2017 @ 01:24:
Het lijkt mij heel mooi zo'n droom. Wat de achtergrond ook mag zijn (onbewuste, wens, cultureel/religieus). Ik ben er een beetje jaloers op eerlijk gezegd.
Het enige wat ik heb sinds mijn vader plotseling is overleden: dat ik in 'noodsituaties' (die verrassend vaak samenhang hebben met snelwegen en vrachtwagens) de bekende riedel van mijn pa vaak hoor. Niet alleen in mijn hoofd hoor maar bijna echt hoor. Dat je bijna geneigd bent om te zeggen: "Zit niet zo te gillen!"
Hij heeft dit zo vaak gezegd/geschreeuwd naast mij: "Weer zo'n halve gare cowboy! Gas geven want die gek komt naar links! Gas! Wat een boerenl*l!" Het is denk ik de herinnering, wat pa blèrde in die herkenbare situaties. Altijd dezelfde riedel. Soms denk ik: 'als ik nu naar rechts kijk dan kan ik hem zien loeren uit het raam of de slingerende chauffeur niet stiekem zit te pingelen op zijn aaifoon'.
Hahaha super, fijn dat je zo een herinneringen hebt over gehouden aan je vader!
Deze gedachten zeker koesteren
En veel sterkte toegewenst
Het lijkt mij heel mooi zo'n droom. Wat de achtergrond ook mag zijn (onbewuste, wens, cultureel/religieus). Ik ben er een beetje jaloers op eerlijk gezegd.
Het enige wat ik heb sinds mijn vader plotseling is overleden: dat ik in 'noodsituaties' (die verrassend vaak samenhang hebben met snelwegen en vrachtwagens) de bekende riedel van mijn pa vaak hoor. Niet alleen in mijn hoofd hoor maar bijna echt hoor. Dat je bijna geneigd bent om te zeggen: "Zit niet zo te gillen!"
Hij heeft dit zo vaak gezegd/geschreeuwd naast mij: "Weer zo'n halve gare cowboy! Gas geven want die gek komt naar links! Gas! Wat een boerenl*l!" Het is denk ik de herinnering, wat pa blèrde in die herkenbare situaties. Altijd dezelfde riedel. Soms denk ik: 'als ik nu naar rechts kijk dan kan ik hem zien loeren uit het raam of de slingerende chauffeur niet stiekem zit te pingelen op zijn aaifoon'.
Hahaha super, fijn dat je zo een herinneringen hebt over gehouden aan je vader!
Deze gedachten zeker koesteren
En veel sterkte toegewenst
dinsdag 17 januari 2017 10:26
quote:Ameliaaa schreef op 16 januari 2017 @ 18:53:
Gecondoleerd. Mooi dat je zo'n band met je oom had. Ik droom ook vaak over overleden mensen, familieleden ed. Ik vind dat altijd wel prettig. Wie zal het zeggen, wat er gebeurd na de dood, niemand is er ooit van terug gekomen. Dus je mag geloven wat je wil. Sterkte.Dit is ook waar, gisteren zei ik dit tegen mijn schoonouders, maar die hebben daar een volledig ander beeld over en geloven daar geen moer van. Maar oké, ieder zijn ding. Ik geloof er zeker en vast in dat dit een teken is naar mij toe en dat hij mij wil laten weten dat alles oké is met hem. Ik vind dit ook wel prettig, zo zie je ze nog eens & kan je echt contact er mee maken. Heerlijk toch
Gecondoleerd. Mooi dat je zo'n band met je oom had. Ik droom ook vaak over overleden mensen, familieleden ed. Ik vind dat altijd wel prettig. Wie zal het zeggen, wat er gebeurd na de dood, niemand is er ooit van terug gekomen. Dus je mag geloven wat je wil. Sterkte.Dit is ook waar, gisteren zei ik dit tegen mijn schoonouders, maar die hebben daar een volledig ander beeld over en geloven daar geen moer van. Maar oké, ieder zijn ding. Ik geloof er zeker en vast in dat dit een teken is naar mij toe en dat hij mij wil laten weten dat alles oké is met hem. Ik vind dit ook wel prettig, zo zie je ze nog eens & kan je echt contact er mee maken. Heerlijk toch
dinsdag 17 januari 2017 10:31
quote:Tawny79 schreef op 16 januari 2017 @ 18:47:
[...]
Heel herkenbaar. Mijn vader heeft na het overlijden van mijn broer, zijn zoon dus, een hand op zijn schouder gevoeld toen hij op de rand van het zat te huilen. Hij werd er heel rustig van, alsof er gezegd werd: het is goed. Mijn vader denk dat het een engel was.
Ik denk dat velen van ons bijzondere ervaringen hebben na het overlijden van een dierbare. De hersenen zijn tot veel in staat. Maar als dit doorschiet, kan het een zogenaamde rouwpsychose worden.
Ik geloof verder niet in geesten en dergelijke toestanden, ik denk echt dat de hersenen, waarvan ze nog steeds meer niet dan wel weten, ons helpen met de verwerking.
Ja inderdaad, mijn vader heeft deze ervaring met "de hand" ook al meegemaakt van zijn overleden moeder. Ik ben zeker dat dit kan!
Onze hersenen zijn inderdaad met veel bezig, maar van mij viel het de laatste tijd mee. Het is al in periodes dat ik heimwee achter hem heb of mij ziek pieker aan zijn overlijden. Dit was nu een rustige periode, en deze droom overviel mij, geen idee waarvan. Voor mij is dit een teken dat alles goed met hem gaat. Fijn gevoel, echt.
Btw, gecondoleerd met het overlijden van uw broer. Dikke knuff!
[...]
Heel herkenbaar. Mijn vader heeft na het overlijden van mijn broer, zijn zoon dus, een hand op zijn schouder gevoeld toen hij op de rand van het zat te huilen. Hij werd er heel rustig van, alsof er gezegd werd: het is goed. Mijn vader denk dat het een engel was.
Ik denk dat velen van ons bijzondere ervaringen hebben na het overlijden van een dierbare. De hersenen zijn tot veel in staat. Maar als dit doorschiet, kan het een zogenaamde rouwpsychose worden.
Ik geloof verder niet in geesten en dergelijke toestanden, ik denk echt dat de hersenen, waarvan ze nog steeds meer niet dan wel weten, ons helpen met de verwerking.
Ja inderdaad, mijn vader heeft deze ervaring met "de hand" ook al meegemaakt van zijn overleden moeder. Ik ben zeker dat dit kan!
Onze hersenen zijn inderdaad met veel bezig, maar van mij viel het de laatste tijd mee. Het is al in periodes dat ik heimwee achter hem heb of mij ziek pieker aan zijn overlijden. Dit was nu een rustige periode, en deze droom overviel mij, geen idee waarvan. Voor mij is dit een teken dat alles goed met hem gaat. Fijn gevoel, echt.
Btw, gecondoleerd met het overlijden van uw broer. Dikke knuff!
dinsdag 17 januari 2017 10:35
quote:Fleet schreef op 16 januari 2017 @ 17:37:
Maar TO, een mooi gegeven is dat toch, vind ik. Ik heb ook een heel mooie droom over mijn moeder gehad nadat ze stierf en daar zag ze er zo mooi en gelukkig uit. Daar denk ik vaak aan als ik haar mis.
Koester het, zo draag je je geliefde nonkel dicht bij je. Veel sterkte en gecondoleerd met dit verlies.
Een zeer mooi gegeven, Fleet. Fijn dat je dit ook al hebt meegemaakt. En vooral dat ze ons een goed beeld hebben achtergelaten zo verdoezelt dit het verschrikkelijke beeld van toen ze ziek waren..
Sterkte met het overlijden van je moeder
Maar TO, een mooi gegeven is dat toch, vind ik. Ik heb ook een heel mooie droom over mijn moeder gehad nadat ze stierf en daar zag ze er zo mooi en gelukkig uit. Daar denk ik vaak aan als ik haar mis.
Koester het, zo draag je je geliefde nonkel dicht bij je. Veel sterkte en gecondoleerd met dit verlies.
Een zeer mooi gegeven, Fleet. Fijn dat je dit ook al hebt meegemaakt. En vooral dat ze ons een goed beeld hebben achtergelaten zo verdoezelt dit het verschrikkelijke beeld van toen ze ziek waren..
Sterkte met het overlijden van je moeder
