Psyche
alle pijlers
Vanmiddag hoor ik of ik dood ga - knuffel nodig
donderdag 12 januari 2017 10:32
Dramatische titel (en dat voor mijn eerst geopende topic na 8 jaar meelezen), maar zo voel ik me nu even ook.
Vanmiddag heb ik een gesprek met de oncoloog. Na 4 maanden van intensieve chemotherapie is het nu alles of niets. Van te voren is er gezegd dat er een kans was van <10% dat er na de chemo geopereerd zou kunnen worden. Zo niet, heb ik waarschijnlijk nog 2 jaar te leven.
Gisteren de CT-scan gehad, vanmiddag volgt dus de uitslag.
Ik heb vanochtend brood gesmeerd, de kinderen naar school gebracht, me aangekleed zoals ik er uit zag voordat ik ziek werd (panty en jurkje ipv een joggingbroek en slobbertrui), en ik doe net alsof ik niet elk moment keihard kan gaan huilen. Ik ben bang dat als ik eenmaal begin ik niet meer kan stopppen.
Na het gesprek zal ik alle tranen weer opdrogen, en zodra ik de kinderen weer zie een glimlach opzetten en weer doen alsof alles normaal is.
Maar nu wil ik heel graag even virtueel uithuilen en een (virtuele) knuffel van krijgen.
Vanmiddag heb ik een gesprek met de oncoloog. Na 4 maanden van intensieve chemotherapie is het nu alles of niets. Van te voren is er gezegd dat er een kans was van <10% dat er na de chemo geopereerd zou kunnen worden. Zo niet, heb ik waarschijnlijk nog 2 jaar te leven.
Gisteren de CT-scan gehad, vanmiddag volgt dus de uitslag.
Ik heb vanochtend brood gesmeerd, de kinderen naar school gebracht, me aangekleed zoals ik er uit zag voordat ik ziek werd (panty en jurkje ipv een joggingbroek en slobbertrui), en ik doe net alsof ik niet elk moment keihard kan gaan huilen. Ik ben bang dat als ik eenmaal begin ik niet meer kan stopppen.
Na het gesprek zal ik alle tranen weer opdrogen, en zodra ik de kinderen weer zie een glimlach opzetten en weer doen alsof alles normaal is.
Maar nu wil ik heel graag even virtueel uithuilen en een (virtuele) knuffel van krijgen.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
zondag 9 april 2017 10:39
Goedemorgen!
Ik had eerder geen tijd om te reageren, maar alle feestelijkheden zitten er weer op en ik ben weer een beetje bijgeslapen .
Kinderfeestje ging echt super! Ik zag er enorm tegenop, maar het was echt heel leuk. Aan het begin werd ik even gillend gek (ik vind eten met 2 hyperactieve kinderen al vermoeiend, laat staan met 8), dus toen ben ik maar gewoon even weggelopen en heb het aan man overgelaten . Die zelfs nog tijd had om mij een broodje te komen brengen .
Daarna cadeaus (allemaal goed!) en toen de speurtocht. Ondanks af en toe wat gemopper (niet rennen! Ik wil die!) ging dat ook helemaal goed en is het gelukt de schat terug te stelen van team Rocket!.
Thuis taart gegeten (gele vlek werd gelukkig meteen herkend als pikachu), waarbij tijdens het in achten snijden van pikachu nog even opgehaald werd "dat we vorig jaar de hulk onthoofd hadden!" .
Daarna witte tshirt bekladderd met textielstiften waarbij niet eens alle goede kleren en mijn muren sneuvelden, maar waarbij in een oase van rust de mooiste pokemons werden getekend . En toen was het weer voorbij en heb ik heerlijk op het bank liggen slapen terwijl man de keukenvloer dweilde (waar maar 1 beker limonade en 1 beker rode druivensap overheen was gegaan. Les geleerd: nooit rode druivensap op kinderfeestje geven).
Gisteren het 'grote mensen feestje', ging ook super. Heerlijk relaxed in de tuin gezeten .
En daarna opnieuw van 9 tot 9 geslapen . Nu rustig aan het huis opruimen en weer over tot orde van de dag. Gelukkig wordt er getrakteerd op cakejes ('je mag ze bakken hoor mamma, maar die van de winkel zijn zoooo lekker"), lekker makkelijk dus . Heb ooit de fout gemaakt van stoepkrijt bootjes te maken voor 30 kinderen.... zag er prachtig uit, maar wat een werk was dat.....
Ik had eerder geen tijd om te reageren, maar alle feestelijkheden zitten er weer op en ik ben weer een beetje bijgeslapen .
Kinderfeestje ging echt super! Ik zag er enorm tegenop, maar het was echt heel leuk. Aan het begin werd ik even gillend gek (ik vind eten met 2 hyperactieve kinderen al vermoeiend, laat staan met 8), dus toen ben ik maar gewoon even weggelopen en heb het aan man overgelaten . Die zelfs nog tijd had om mij een broodje te komen brengen .
Daarna cadeaus (allemaal goed!) en toen de speurtocht. Ondanks af en toe wat gemopper (niet rennen! Ik wil die!) ging dat ook helemaal goed en is het gelukt de schat terug te stelen van team Rocket!.
Thuis taart gegeten (gele vlek werd gelukkig meteen herkend als pikachu), waarbij tijdens het in achten snijden van pikachu nog even opgehaald werd "dat we vorig jaar de hulk onthoofd hadden!" .
Daarna witte tshirt bekladderd met textielstiften waarbij niet eens alle goede kleren en mijn muren sneuvelden, maar waarbij in een oase van rust de mooiste pokemons werden getekend . En toen was het weer voorbij en heb ik heerlijk op het bank liggen slapen terwijl man de keukenvloer dweilde (waar maar 1 beker limonade en 1 beker rode druivensap overheen was gegaan. Les geleerd: nooit rode druivensap op kinderfeestje geven).
Gisteren het 'grote mensen feestje', ging ook super. Heerlijk relaxed in de tuin gezeten .
En daarna opnieuw van 9 tot 9 geslapen . Nu rustig aan het huis opruimen en weer over tot orde van de dag. Gelukkig wordt er getrakteerd op cakejes ('je mag ze bakken hoor mamma, maar die van de winkel zijn zoooo lekker"), lekker makkelijk dus . Heb ooit de fout gemaakt van stoepkrijt bootjes te maken voor 30 kinderen.... zag er prachtig uit, maar wat een werk was dat.....
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
zondag 9 april 2017 10:41
En ja, in bovenstaand bericht niet vermeld, maar natuurlijk heb ik 's avonds in bed even heel hard gehuild dat dit waarschijnlijk laatste verjaardag van oudste is die ik mee zal maken en dat ik jongste waarschijnlijk nooit 8 zal zien worden .
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
zondag 9 april 2017 11:06
Die stoepkrijtbootjes ik was ze weer vergeten, maar wat een werk was dat idd.
Maar wel leuk!!
En ik lees 2x waarschijnlijk in je laatste bericht! Die waarschijnlijk gaan we veranderen in "toch wel" , want we kunnen en willen en gaan je echt nog niet missen
Maar wel leuk!!
En ik lees 2x waarschijnlijk in je laatste bericht! Die waarschijnlijk gaan we veranderen in "toch wel" , want we kunnen en willen en gaan je echt nog niet missen
Is there anyway I can get it off my fingers quickly without betraying my cool exterior?
zondag 9 april 2017 11:25
Heerlijk de mooie verhalen over de feestjes. Wat zal kind terug kijken op een fantastisch feestje.
Heb je ook een pic of linkje van (een voorbeeld) van de stoepkrijtbootjes? Ben stiekem heel nieuwsgierig
Steek je altijd zoveel tijd en energie in de kinderfeestjes? Kan je geen draaiboeken en/of handleidingen schrijven voor ouders die niet zo creatief zijn? * kijkt heel lief*
Een knuffel voor je gedachtes, het is ontzettend
Zwaar dit zo te beseffen. Daar mag natuurlijk tranen om gelaten worden.
Heb je ook een pic of linkje van (een voorbeeld) van de stoepkrijtbootjes? Ben stiekem heel nieuwsgierig
Steek je altijd zoveel tijd en energie in de kinderfeestjes? Kan je geen draaiboeken en/of handleidingen schrijven voor ouders die niet zo creatief zijn? * kijkt heel lief*
Een knuffel voor je gedachtes, het is ontzettend
Zwaar dit zo te beseffen. Daar mag natuurlijk tranen om gelaten worden.
zondag 9 april 2017 15:31
maandag 10 april 2017 13:31
Net naar het ziekenhuis gebeld dat ik zo verschrikkelijk moe ben de laatste tijd. En of dat er gewoon bij hoort of niet.
Komt waarschijnlijk vooral doordat mijn hormonen zo van slag zijn en ik nu alweer 5 weken ongeteld ben (bah). Ik ben dus inmiddels gewoon een beetje leeg aan het bloeden... . Komende vrijdag als ik toch voor mijn standaardinfuus moet krijg ik dus meteen een bloedtransfusie.... Vond de woorden 'dan geven we je gewoon een zakje bloed' al iets minder serieus klinken dan het woord bloedtransfusie.
Maar goed, energieniveau is nu dus gewoon echt superlaag, maar dat gaat hopelijk na vrijdag weer een stuk beter.
Ga ik nu nog even lekker slapen voordat de kinderen thuis komen.
Komt waarschijnlijk vooral doordat mijn hormonen zo van slag zijn en ik nu alweer 5 weken ongeteld ben (bah). Ik ben dus inmiddels gewoon een beetje leeg aan het bloeden... . Komende vrijdag als ik toch voor mijn standaardinfuus moet krijg ik dus meteen een bloedtransfusie.... Vond de woorden 'dan geven we je gewoon een zakje bloed' al iets minder serieus klinken dan het woord bloedtransfusie.
Maar goed, energieniveau is nu dus gewoon echt superlaag, maar dat gaat hopelijk na vrijdag weer een stuk beter.
Ga ik nu nog even lekker slapen voordat de kinderen thuis komen.
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
maandag 10 april 2017 19:17
dinsdag 11 april 2017 15:21
Ik hoop dat het zakje bloed helpt om meer energie te krijgen, Anna!
In een eerdere post schreef je dat je niet vaak genoeg aan je herinneringsboeken toekwam. Maar jouw zoontjes (en man) zullen later deze forumposts van jou kunnen lezen en in elke letter voelen wat een prachtmens je bent en hoeveel je van hen houdt!
In een eerdere post schreef je dat je niet vaak genoeg aan je herinneringsboeken toekwam. Maar jouw zoontjes (en man) zullen later deze forumposts van jou kunnen lezen en in elke letter voelen wat een prachtmens je bent en hoeveel je van hen houdt!
dinsdag 11 april 2017 17:37
Nee, een boterham met appelstroop is niet voldoende .
Gisterenavond kwam oudste naar beneden. Hij kon niet slapen. Hij moest steeds denken aan dat zijn verjaardag zo leuk was en dat het zo niet leuk is dat ik er volgend jaar waarschijnlijk niet meer bij ben . Toen hebben we maar even samen gehuild
Sinds een tijdje weten ze dat het waarschijnlijk 'binnen een jaar' is dat ik ga overlijden, maar konden ze zich daar toch niet zoveel bij voorstellen (hoewel jongste nog heel optimistisch zei "maar misschien duurt het wel 2 jaar, en dan ben ik al 8"). Maar met een verjaardag wordt het ineens heel concreet....
Heb vandaag telefonische intake gehad bij het HDI en ik blijk een acute stress stoornis te hebben . Ik was me nergens van bewust, ik zei nog dat ik juist helemaal geen stress mocht hebben vanwege mijn lever. Vraag me nu wel een beetje af of ik echt in een ontkenningsfase daarvan zit of dat ze er gewoon een term op moeten plakken voor de zorgverzekering...
In ieder geval zijn we binnen en staat de eerste afspraak gepland!
En ik werd vandaag gebeld door oude werkgever dat ik met terugwerkende kracht nog geld van ze krijg wegens een eenmalige cao-uitkering, dus als ik genoeg energie heb ga ik morgen eens een uitgebreide shopsessie houden! De zon schijnt, en in de meeste kleren passen mijn zwangerschapsbuikje en paaseitjeskilo's niet meer, dus het is tijd voor nieuwe rokjes en jurkjes!
(morgen zal ik dus wel een depressieve post plaatsen dat ik nergens in paste...)
Gisterenavond kwam oudste naar beneden. Hij kon niet slapen. Hij moest steeds denken aan dat zijn verjaardag zo leuk was en dat het zo niet leuk is dat ik er volgend jaar waarschijnlijk niet meer bij ben . Toen hebben we maar even samen gehuild
Sinds een tijdje weten ze dat het waarschijnlijk 'binnen een jaar' is dat ik ga overlijden, maar konden ze zich daar toch niet zoveel bij voorstellen (hoewel jongste nog heel optimistisch zei "maar misschien duurt het wel 2 jaar, en dan ben ik al 8"). Maar met een verjaardag wordt het ineens heel concreet....
Heb vandaag telefonische intake gehad bij het HDI en ik blijk een acute stress stoornis te hebben . Ik was me nergens van bewust, ik zei nog dat ik juist helemaal geen stress mocht hebben vanwege mijn lever. Vraag me nu wel een beetje af of ik echt in een ontkenningsfase daarvan zit of dat ze er gewoon een term op moeten plakken voor de zorgverzekering...
In ieder geval zijn we binnen en staat de eerste afspraak gepland!
En ik werd vandaag gebeld door oude werkgever dat ik met terugwerkende kracht nog geld van ze krijg wegens een eenmalige cao-uitkering, dus als ik genoeg energie heb ga ik morgen eens een uitgebreide shopsessie houden! De zon schijnt, en in de meeste kleren passen mijn zwangerschapsbuikje en paaseitjeskilo's niet meer, dus het is tijd voor nieuwe rokjes en jurkjes!
(morgen zal ik dus wel een depressieve post plaatsen dat ik nergens in paste...)
Het is beter om een kaars aan te steken dan de duisternis te vervloeken
dinsdag 11 april 2017 17:51
Samen huilen is het verdriet delen. Ik vind het mooi dat je aan de kinderen laat zien dat dat goed is, dat jij ook verdrietig bent. Dat helpt de kinderen om met hun angst naar jullie toe te komen. Ik deed dat niet bij mijn ouders en dat was heel eenzaam.
Ik heb een bloedje hekel aan shoppen, ik doe nog liever de lenteschoonmaak. Dus als je morgen niet slaagt en wil mopperen: ik begrijp het helemaal!
Ik heb een bloedje hekel aan shoppen, ik doe nog liever de lenteschoonmaak. Dus als je morgen niet slaagt en wil mopperen: ik begrijp het helemaal!
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
