Relaties
alle pijlers
als single 2012 in!!
zondag 1 januari 2012 18:39
dinsdag 21 februari 2012 10:31
we hebben net pas de spullen verdeeld, staan nu in dozen op zolder omdat ik bij mn ouders logeer. Dat komt nog wel als ik ze weer uit moet pakken in mn eigen huisje.... Ik hoefde eigenlijk niks te hebben, al die herinneringen. zelfs aan de suikerpot
maar toch, als ik alles nieuw zou moeten kopen kost dat ook weer een heleboel.
hoe internetdaten bevalt.... mwah.... nu 5 jongens gesproken. Je ziet de foto pas na een tijdje zodat je op het innerlijk afgaat. Er was maar 1 jongen van de 5 die ik aantrekkelijk vond. En 4 van de 5 bleken al kinderen te hebben.
Ik had daar nog niet zo over nagedacht maar inderdaad, ik ben 31. Dus de kan dat mijn nieuwe partner tussen 30-35 al kinderen heeft is best groot. Ik weet eigenlijk niet of ik dat wil. Klinkt misschien aso maar ik heb al geen eigen kinderwens, laat staan dat ik die van een ander ga opvoeden/verzorgen of betalen. Dus het voelt alsof het een hele lastige klus gaat worden om nog een leuke vent tegen te komen...
maar toch, als ik alles nieuw zou moeten kopen kost dat ook weer een heleboel.
hoe internetdaten bevalt.... mwah.... nu 5 jongens gesproken. Je ziet de foto pas na een tijdje zodat je op het innerlijk afgaat. Er was maar 1 jongen van de 5 die ik aantrekkelijk vond. En 4 van de 5 bleken al kinderen te hebben.
Ik had daar nog niet zo over nagedacht maar inderdaad, ik ben 31. Dus de kan dat mijn nieuwe partner tussen 30-35 al kinderen heeft is best groot. Ik weet eigenlijk niet of ik dat wil. Klinkt misschien aso maar ik heb al geen eigen kinderwens, laat staan dat ik die van een ander ga opvoeden/verzorgen of betalen. Dus het voelt alsof het een hele lastige klus gaat worden om nog een leuke vent tegen te komen...
maandag 27 februari 2012 11:49
@Dingie ik ga eerst 8 lessen doen voor mijn eerste examen. dan rij ik van de rijschool naar het oefenterrein, klein stukje openbare weg dus.
Als ik dat examen gehaald heb ga ik op de weg lessen.
Theorie is ook aangevraagd inmiddels, kan aan de slag dus.
ik zou niet snel iets persoonlijks van mijn ex weggooien. Dan liever nog bewaren als je niet zeker bent of je het hem wil geven.
Ik heb wat familiefoto's van ex aan zijn familie gegeven. dan moeten zij maar zien wat ze er mee doen. aan hem geef ik niets.
Toevallig kwam ik laatst een gouden babyarmbandje van hem tegen, tussen mijn spulletjes belandt. Die breng ik naar zijn familie toe als ik in de buurt ben.
Wat mij betreft gaat het de bak in, maar als ik hun er een plezier mee doe ook prima.
In ieder geval even over nadenken voor je het weg gooit. Je kan het niet meer ongedaan maken als het weg is...
Als ik dat examen gehaald heb ga ik op de weg lessen.
Theorie is ook aangevraagd inmiddels, kan aan de slag dus.
ik zou niet snel iets persoonlijks van mijn ex weggooien. Dan liever nog bewaren als je niet zeker bent of je het hem wil geven.
Ik heb wat familiefoto's van ex aan zijn familie gegeven. dan moeten zij maar zien wat ze er mee doen. aan hem geef ik niets.
Toevallig kwam ik laatst een gouden babyarmbandje van hem tegen, tussen mijn spulletjes belandt. Die breng ik naar zijn familie toe als ik in de buurt ben.
Wat mij betreft gaat het de bak in, maar als ik hun er een plezier mee doe ook prima.
In ieder geval even over nadenken voor je het weg gooit. Je kan het niet meer ongedaan maken als het weg is...
donderdag 8 maart 2012 09:06
Haaj Dames
Tijdje geleden hoe is het hier??
Hier goed, al zeg ik het zelf. Gisteren avondje met ex belastingpapieren ingevuld en ging behoorlijk goed. Hij is ondertussen ook halverwege met de restschuld aan mij betalen, dus dat schiet ook lekker op. De grootste frustraties bij mijn zijn weg, ook al scharrelt ie met elk meisje wat ie tegenkomt. Moet eerlijk bekennen dat me dat eigenlijk niks meer doet.
Hij woonde bij zn ouders na verkoop van ons huis. (eind dec) En daar zou hij blijven wonen totdat ik al mijn geld terughad. Maar hij is door zijn ouders het huis uitgezet omdat ie nog steeds aan pokeren doet. Dus nu heeft hij via de woningbouw een huurhuis gevonden (lucky bastaard ).... betalen aan mij gaat nu iets langzamer maar toch zijn die 800 euries per maand mooi meegenomen! Over een maand of 6 kan dat boekje ook weer dicht joehoe!
Tijdje geleden hoe is het hier??
Hier goed, al zeg ik het zelf. Gisteren avondje met ex belastingpapieren ingevuld en ging behoorlijk goed. Hij is ondertussen ook halverwege met de restschuld aan mij betalen, dus dat schiet ook lekker op. De grootste frustraties bij mijn zijn weg, ook al scharrelt ie met elk meisje wat ie tegenkomt. Moet eerlijk bekennen dat me dat eigenlijk niks meer doet.
Hij woonde bij zn ouders na verkoop van ons huis. (eind dec) En daar zou hij blijven wonen totdat ik al mijn geld terughad. Maar hij is door zijn ouders het huis uitgezet omdat ie nog steeds aan pokeren doet. Dus nu heeft hij via de woningbouw een huurhuis gevonden (lucky bastaard ).... betalen aan mij gaat nu iets langzamer maar toch zijn die 800 euries per maand mooi meegenomen! Over een maand of 6 kan dat boekje ook weer dicht joehoe!
donderdag 8 maart 2012 13:50
zie mijn topic en posts in single en toen, in relaties.
na een jaar relatie er zaterdag samen/beide een punt erachter gezet, half jaar samen gewoond. ben weer bij mijn ouders ingetrokken en dat voelt vreemd, maar ergens ook goed. Even weg van elkaar.
Heb twijfels of het zo goed is, om er een punt achter te zetten.
Hij wil graag verder, het opnieuw proberen, ik ergens ook wel. Maar zit zó in dubio.
Mijn ouders staan er niet achter als ik opnieuw met hem zou beginnen. Ze vinden hem niet geschikt voor mij. Zien het niet tussen ons, het niet gebeuren en zullen dit ook nooit 'goedkeuren'..
Dit is erg moeilijk, maar ze hebben ergens wel gelijk, denk ik.
al wil ik dat ergens niet toegeven.
Het is zó verdomd moeilijk en ik weet niet (meer) wat te doen.
Moeten we heel rustig aan proberen om dingen weer op de rit te krijgen en duidelijk zijn naar elkaar toe, mochten we het opnieuw proberen, wat er dan dient te veranderen van ons beiden uit.
Mijn ouders en familie zouden er niet achter staan, want ze zien het gewoon niet tussen ons.. ze zijn niet zo gecharmeerd van hem.. Ik weet niet meer wat te doen.
verder gaan lijkt geen optie, maar hem opgeven zie ik als, ja zoals ik zeg: opgeven.
pfff
iemand ideeen, tips, uitingen?
na een jaar relatie er zaterdag samen/beide een punt erachter gezet, half jaar samen gewoond. ben weer bij mijn ouders ingetrokken en dat voelt vreemd, maar ergens ook goed. Even weg van elkaar.
Heb twijfels of het zo goed is, om er een punt achter te zetten.
Hij wil graag verder, het opnieuw proberen, ik ergens ook wel. Maar zit zó in dubio.
Mijn ouders staan er niet achter als ik opnieuw met hem zou beginnen. Ze vinden hem niet geschikt voor mij. Zien het niet tussen ons, het niet gebeuren en zullen dit ook nooit 'goedkeuren'..
Dit is erg moeilijk, maar ze hebben ergens wel gelijk, denk ik.
al wil ik dat ergens niet toegeven.
Het is zó verdomd moeilijk en ik weet niet (meer) wat te doen.
Moeten we heel rustig aan proberen om dingen weer op de rit te krijgen en duidelijk zijn naar elkaar toe, mochten we het opnieuw proberen, wat er dan dient te veranderen van ons beiden uit.
Mijn ouders en familie zouden er niet achter staan, want ze zien het gewoon niet tussen ons.. ze zijn niet zo gecharmeerd van hem.. Ik weet niet meer wat te doen.
verder gaan lijkt geen optie, maar hem opgeven zie ik als, ja zoals ik zeg: opgeven.
pfff
iemand ideeen, tips, uitingen?
donderdag 8 maart 2012 14:46
dankjewel.
het is uit mdat het niet meer goed liep en we allebei het idee hadden er moets iets gebeuren. Naja dit resulteerde in een punt erachter zetten en voor mij weer thuis te gaan wonen.
Het is moeilijk om precies te zeggen wat nou het besluit is geweest om er zaterdag een punt achter te zetten. Het liep al een aantal weken niet echt lekker, ruzie om niks, frustratie en irritatie. ook gemis, hij werkt ploegendienst, en om de week zag ik hem een (werk) week dus niet, dan leef je langs elkaar heen zegmaar. als hij thuiskwam sliep ik al en als ik sochtends wegging naar mijn werk sliep hij nog. Nu vrijdag sluimerde het al maar zaterdag 'barstte de bom' nu heb ik twijfels.. hoop irritatie en frustratie wat er uit kwam.. en toen waren we er beide klaar mee.
voornamelijk omdat mijn ouders hem geen geschikt persoon voor mij vinden..
zij zijn niet gecharmeerd van hem, ze vinden hem lomp, arrogant en kunnen niet met hem overweg zoals ik graag zou willen. Ze tolereren het, of dat deden ze in ieder geval omdat ik met hem samenwoonde, en een relatie had met hem. maar ze zien/zagen het niet (zitten). Ik heb altijd gezegd tegen hun, ben eerlijk tegen me. Hoe moeilijk ook, ik wil het weten/horen, wil niet achteraf horen, na 3 jaar (noem maar wat) ooh jaa maar die jongen was ook niks voor jou...
Dus ja, dat maakt het niet makkelijker natuurlijk. ik hecht waarde aan hun oordeel, omdat zij het objectief/obectiever kunnen bekijken dan ik kon/kan omdat ik van hem houd en verliefd ben.
Nu hebben we afgesproken om morgen met elkaar te praten,
we missen elkaar beide zó erg, zijn er allebei kapot van eigenlijk.
willen beide er vanalles aan doen om het weer te laten werken.
maar ik weet niet hoe. Stel dát we het rustig aan doen, beide aan alles gaan werken wat de relatie zou verbeteren. wordt het ooit nog zoals het was? nee, denk het niet.
zit in dubio.
we willen beide, maar dan?
hij vind het opgeven, ik ook wel, maar ik weet niet of het werkt of zal gaan werken..
bah bah bah!!!
het is uit mdat het niet meer goed liep en we allebei het idee hadden er moets iets gebeuren. Naja dit resulteerde in een punt erachter zetten en voor mij weer thuis te gaan wonen.
Het is moeilijk om precies te zeggen wat nou het besluit is geweest om er zaterdag een punt achter te zetten. Het liep al een aantal weken niet echt lekker, ruzie om niks, frustratie en irritatie. ook gemis, hij werkt ploegendienst, en om de week zag ik hem een (werk) week dus niet, dan leef je langs elkaar heen zegmaar. als hij thuiskwam sliep ik al en als ik sochtends wegging naar mijn werk sliep hij nog. Nu vrijdag sluimerde het al maar zaterdag 'barstte de bom' nu heb ik twijfels.. hoop irritatie en frustratie wat er uit kwam.. en toen waren we er beide klaar mee.
voornamelijk omdat mijn ouders hem geen geschikt persoon voor mij vinden..
zij zijn niet gecharmeerd van hem, ze vinden hem lomp, arrogant en kunnen niet met hem overweg zoals ik graag zou willen. Ze tolereren het, of dat deden ze in ieder geval omdat ik met hem samenwoonde, en een relatie had met hem. maar ze zien/zagen het niet (zitten). Ik heb altijd gezegd tegen hun, ben eerlijk tegen me. Hoe moeilijk ook, ik wil het weten/horen, wil niet achteraf horen, na 3 jaar (noem maar wat) ooh jaa maar die jongen was ook niks voor jou...
Dus ja, dat maakt het niet makkelijker natuurlijk. ik hecht waarde aan hun oordeel, omdat zij het objectief/obectiever kunnen bekijken dan ik kon/kan omdat ik van hem houd en verliefd ben.
Nu hebben we afgesproken om morgen met elkaar te praten,
we missen elkaar beide zó erg, zijn er allebei kapot van eigenlijk.
willen beide er vanalles aan doen om het weer te laten werken.
maar ik weet niet hoe. Stel dát we het rustig aan doen, beide aan alles gaan werken wat de relatie zou verbeteren. wordt het ooit nog zoals het was? nee, denk het niet.
zit in dubio.
we willen beide, maar dan?
hij vind het opgeven, ik ook wel, maar ik weet niet of het werkt of zal gaan werken..
bah bah bah!!!
donderdag 8 maart 2012 15:09
donderdag 8 maart 2012 16:08
ja ik snap dat je aan niks anders meer kan denken! En fijn dat je ouders het voor je opnemen en zeggen dat je beter verdient. Maar als jij echt met hem gelukkig bent is dat jouw keuze, niet die van een andere. Misschien vinden ze het gewoon niet leuk om te horen dat je gekwetst bent, daar zijn ouders voor! Ja ze zijn objectief maar jij kan pas een "goede" beslissing maken als je er helemaal achterstaat.
Ik heb na 5 jaar mijn relatie verbroken, hij had gok- en alcoholproblemen. En mijn ouders waren niet dom, die zag dat al veel eerder in dan ik. Als ze onderwacht zondag op de koffie kwamen en vriend lag in bed tot 4 uur middags, of boven op de badkamer te kotsen. Of dat ie zelfs op mijn verjaardag de deur uitging naar het casino om te pokeren. Ik kan mezelf wel voor me kop slaan dat ik dat niet eerder inzag.
Nu het eenmaal uit is zeggen mijn ouders ook dat het een hopeloos geval is. Maar toen we nog bij elkaar waren hebben ze hier geen mening over gegeven: als ik daar gelukkig mee was dan is dat mijn keuze vonden ze. En nu heb ik voor mijn gevoel het uiterste uit die relatie gehaald. Had ik het eerder uitgemaakt op aandringen van mijn ouders, dan had ik nu steeds gedacht: had ik maar dit, had ik maar dat. En die twijfels heb ik nu gelukkig niet. Ik heb hem aan alle kanten geholpen met zijn verslavingen, maar het mocht helaas niet baten, ik ben klaar: ik wil een gelijkwaardige partner, geen project of klein kind.
En eigenlijk is dat ook het beste, je laat nu de keuze van je ouders meewegen in de beslissing of je naar hem teruggaat of niet. Misschien kun je inderdaad een tijdje afstand nemen, afleiding met vriendinnen en aan jezelf denken: wat wil jij voor de rest van je leven? Weet niet hoe oud je bent maar denk aan de komende 60 (?) jaar die je nog hebt? Zie je het voor je: samen oud worden, evt kinderen krijgen, dat is nog heeeeeel lang samenwonen!
En als je hem dan mist: wat mis je precies? Een relatie hebben of echt HEM? mis je een vriend in t algemeen, mis je die perfecte vriend die je je "inbeeld" dat hij is, nu het uit is. Ben je opgelucht dat je even geen ruzies met hem hebt?
Ik was doodsbang om de relatie te verbreken ook al was ik ontzettend ongelukkig. Maar weer alleen wonen, huis verkopen, inboedel verdelen en toestanden, daar zag ik super tegenop. Maar om nou nog 60 jaar zo samen te leven, NO WAY!
En het hoort erbij om je ex te missen. Wij zijn nu 7 maanden uit elkaar en ja ik mis hem soms. Maar er is teveel gebeurd, hij heeft me heel vak aso en respectloos behandeld, geen haar op m'n hoofd die eraan denkt om ooit nog terug te willen. Maar af en toe mis ik het wel ja de tijd zal het leren, wordt vanzelf minder.
Ik heb na 5 jaar mijn relatie verbroken, hij had gok- en alcoholproblemen. En mijn ouders waren niet dom, die zag dat al veel eerder in dan ik. Als ze onderwacht zondag op de koffie kwamen en vriend lag in bed tot 4 uur middags, of boven op de badkamer te kotsen. Of dat ie zelfs op mijn verjaardag de deur uitging naar het casino om te pokeren. Ik kan mezelf wel voor me kop slaan dat ik dat niet eerder inzag.
Nu het eenmaal uit is zeggen mijn ouders ook dat het een hopeloos geval is. Maar toen we nog bij elkaar waren hebben ze hier geen mening over gegeven: als ik daar gelukkig mee was dan is dat mijn keuze vonden ze. En nu heb ik voor mijn gevoel het uiterste uit die relatie gehaald. Had ik het eerder uitgemaakt op aandringen van mijn ouders, dan had ik nu steeds gedacht: had ik maar dit, had ik maar dat. En die twijfels heb ik nu gelukkig niet. Ik heb hem aan alle kanten geholpen met zijn verslavingen, maar het mocht helaas niet baten, ik ben klaar: ik wil een gelijkwaardige partner, geen project of klein kind.
En eigenlijk is dat ook het beste, je laat nu de keuze van je ouders meewegen in de beslissing of je naar hem teruggaat of niet. Misschien kun je inderdaad een tijdje afstand nemen, afleiding met vriendinnen en aan jezelf denken: wat wil jij voor de rest van je leven? Weet niet hoe oud je bent maar denk aan de komende 60 (?) jaar die je nog hebt? Zie je het voor je: samen oud worden, evt kinderen krijgen, dat is nog heeeeeel lang samenwonen!
En als je hem dan mist: wat mis je precies? Een relatie hebben of echt HEM? mis je een vriend in t algemeen, mis je die perfecte vriend die je je "inbeeld" dat hij is, nu het uit is. Ben je opgelucht dat je even geen ruzies met hem hebt?
Ik was doodsbang om de relatie te verbreken ook al was ik ontzettend ongelukkig. Maar weer alleen wonen, huis verkopen, inboedel verdelen en toestanden, daar zag ik super tegenop. Maar om nou nog 60 jaar zo samen te leven, NO WAY!
En het hoort erbij om je ex te missen. Wij zijn nu 7 maanden uit elkaar en ja ik mis hem soms. Maar er is teveel gebeurd, hij heeft me heel vak aso en respectloos behandeld, geen haar op m'n hoofd die eraan denkt om ooit nog terug te willen. Maar af en toe mis ik het wel ja de tijd zal het leren, wordt vanzelf minder.
donderdag 8 maart 2012 16:44
quote:koekie1980 schreef op 08 maart 2012 @ 16:08:
ja ik snap dat je aan niks anders meer kan denken! En fijn dat je ouders het voor je opnemen en zeggen dat je beter verdient. Maar als jij echt met hem gelukkig bent is dat jouw keuze, niet die van een andere. Misschien vinden ze het gewoon niet leuk om te horen dat je gekwetst bent, daar zijn ouders voor! Ja ze zijn objectief maar jij kan pas een "goede" beslissing maken als je er helemaal achterstaat.
Ik heb na 5 jaar mijn relatie verbroken, hij had gok- en alcoholproblemen. En mijn ouders waren niet dom, die zag dat al veel eerder in dan ik. Als ze onderwacht zondag op de koffie kwamen en vriend lag in bed tot 4 uur middags, of boven op de badkamer te kotsen. Of dat ie zelfs op mijn verjaardag de deur uitging naar het casino om te pokeren. Ik kan mezelf wel voor me kop slaan dat ik dat niet eerder inzag.
Nu het eenmaal uit is zeggen mijn ouders ook dat het een hopeloos geval is. Maar toen we nog bij elkaar waren hebben ze hier geen mening over gegeven: als ik daar gelukkig mee was dan is dat mijn keuze vonden ze. En nu heb ik voor mijn gevoel het uiterste uit die relatie gehaald. Had ik het eerder uitgemaakt op aandringen van mijn ouders, dan had ik nu steeds gedacht: had ik maar dit, had ik maar dat. En die twijfels heb ik nu gelukkig niet. Ik heb hem aan alle kanten geholpen met zijn verslavingen, maar het mocht helaas niet baten, ik ben klaar: ik wil een gelijkwaardige partner, geen project of klein kind.
En eigenlijk is dat ook het beste, je laat nu de keuze van je ouders meewegen in de beslissing of je naar hem teruggaat of niet. Misschien kun je inderdaad een tijdje afstand nemen, afleiding met vriendinnen en aan jezelf denken: wat wil jij voor de rest van je leven? Weet niet hoe oud je bent maar denk aan de komende 60 (?) jaar die je nog hebt? Zie je het voor je: samen oud worden, evt kinderen krijgen, dat is nog heeeeeel lang samenwonen!
En als je hem dan mist: wat mis je precies? Een relatie hebben of echt HEM? mis je een vriend in t algemeen, mis je die perfecte vriend die je je "inbeeld" dat hij is, nu het uit is. Ben je opgelucht dat je even geen ruzies met hem hebt?
Ik was doodsbang om de relatie te verbreken ook al was ik ontzettend ongelukkig. Maar weer alleen wonen, huis verkopen, inboedel verdelen en toestanden, daar zag ik super tegenop. Maar om nou nog 60 jaar zo samen te leven, NO WAY!
En het hoort erbij om je ex te missen. Wij zijn nu 7 maanden uit elkaar en ja ik mis hem soms. Maar er is teveel gebeurd, hij heeft me heel vak aso en respectloos behandeld, geen haar op m'n hoofd die eraan denkt om ooit nog terug te willen. Maar af en toe mis ik het wel ja de tijd zal het leren, wordt vanzelf minder.
mocht ik daadwerkelijk wat met hem beginnen, dan zouden ze (of iig mijn moeder) niet eens meer op mijn verjaardag komen, mocht ik daar wonen. Dat zegt behoorlijk wat toch?
Ik ben een gevoelsmens en ik weet het echt niet.
Ik weet niet hoe het moet als we morgen gaan praten, wij samen.
wat ik moet zeggen terwijl ik in mijn achterhoofd heb, maar mijn ouders staan er niet achter.
dat plaatst me in dubio.
Gisteren een heel lang en open gesprek gehad met mijn moeder.
en ik vertelde ook, wat nu als we het samen nog eens willen proberen en beide willen veranderen?
ja dat is dan inderdaad mijn keuze, maar als ze niet eens meer langs wil komen als wij weer opnieuw zouden gaan samenwonen, of iets dergelijks. Dan moet er ergens een alarmbel rinkelen?
mijn moeder snapt ook niet waarom ze dit precies heeft..
typ straks even verder. ga nu richting huis!
dankjewel voor je wijze woorden iig alvast!!
ja ik snap dat je aan niks anders meer kan denken! En fijn dat je ouders het voor je opnemen en zeggen dat je beter verdient. Maar als jij echt met hem gelukkig bent is dat jouw keuze, niet die van een andere. Misschien vinden ze het gewoon niet leuk om te horen dat je gekwetst bent, daar zijn ouders voor! Ja ze zijn objectief maar jij kan pas een "goede" beslissing maken als je er helemaal achterstaat.
Ik heb na 5 jaar mijn relatie verbroken, hij had gok- en alcoholproblemen. En mijn ouders waren niet dom, die zag dat al veel eerder in dan ik. Als ze onderwacht zondag op de koffie kwamen en vriend lag in bed tot 4 uur middags, of boven op de badkamer te kotsen. Of dat ie zelfs op mijn verjaardag de deur uitging naar het casino om te pokeren. Ik kan mezelf wel voor me kop slaan dat ik dat niet eerder inzag.
Nu het eenmaal uit is zeggen mijn ouders ook dat het een hopeloos geval is. Maar toen we nog bij elkaar waren hebben ze hier geen mening over gegeven: als ik daar gelukkig mee was dan is dat mijn keuze vonden ze. En nu heb ik voor mijn gevoel het uiterste uit die relatie gehaald. Had ik het eerder uitgemaakt op aandringen van mijn ouders, dan had ik nu steeds gedacht: had ik maar dit, had ik maar dat. En die twijfels heb ik nu gelukkig niet. Ik heb hem aan alle kanten geholpen met zijn verslavingen, maar het mocht helaas niet baten, ik ben klaar: ik wil een gelijkwaardige partner, geen project of klein kind.
En eigenlijk is dat ook het beste, je laat nu de keuze van je ouders meewegen in de beslissing of je naar hem teruggaat of niet. Misschien kun je inderdaad een tijdje afstand nemen, afleiding met vriendinnen en aan jezelf denken: wat wil jij voor de rest van je leven? Weet niet hoe oud je bent maar denk aan de komende 60 (?) jaar die je nog hebt? Zie je het voor je: samen oud worden, evt kinderen krijgen, dat is nog heeeeeel lang samenwonen!
En als je hem dan mist: wat mis je precies? Een relatie hebben of echt HEM? mis je een vriend in t algemeen, mis je die perfecte vriend die je je "inbeeld" dat hij is, nu het uit is. Ben je opgelucht dat je even geen ruzies met hem hebt?
Ik was doodsbang om de relatie te verbreken ook al was ik ontzettend ongelukkig. Maar weer alleen wonen, huis verkopen, inboedel verdelen en toestanden, daar zag ik super tegenop. Maar om nou nog 60 jaar zo samen te leven, NO WAY!
En het hoort erbij om je ex te missen. Wij zijn nu 7 maanden uit elkaar en ja ik mis hem soms. Maar er is teveel gebeurd, hij heeft me heel vak aso en respectloos behandeld, geen haar op m'n hoofd die eraan denkt om ooit nog terug te willen. Maar af en toe mis ik het wel ja de tijd zal het leren, wordt vanzelf minder.
mocht ik daadwerkelijk wat met hem beginnen, dan zouden ze (of iig mijn moeder) niet eens meer op mijn verjaardag komen, mocht ik daar wonen. Dat zegt behoorlijk wat toch?
Ik ben een gevoelsmens en ik weet het echt niet.
Ik weet niet hoe het moet als we morgen gaan praten, wij samen.
wat ik moet zeggen terwijl ik in mijn achterhoofd heb, maar mijn ouders staan er niet achter.
dat plaatst me in dubio.
Gisteren een heel lang en open gesprek gehad met mijn moeder.
en ik vertelde ook, wat nu als we het samen nog eens willen proberen en beide willen veranderen?
ja dat is dan inderdaad mijn keuze, maar als ze niet eens meer langs wil komen als wij weer opnieuw zouden gaan samenwonen, of iets dergelijks. Dan moet er ergens een alarmbel rinkelen?
mijn moeder snapt ook niet waarom ze dit precies heeft..
typ straks even verder. ga nu richting huis!
dankjewel voor je wijze woorden iig alvast!!
donderdag 8 maart 2012 18:03
Alles bij mijn moeder, qua gevoel, zegt/schreeuwt nee. Qua mijn relatie.. En ja mocht ik met hem verder willen is dat mijn keuze, maar als zij me dan niet eens meer op wil zoeken, en elke x dat ik bij mijn ouders kom, of met hem samen, wetende dat ze de relatie verafschuwen. Dat is toch geen, ja geen doen!? Zijn er mensen die dit meegemaakt hebben? En wat is dan de juiste keuze? Ik kan het hier met hem niet over hebben, want dan zou hij nooit meer meegaan naar mijn ouders, maar aan de andere kant lijkt erover zwijgen en doen alsf mijn ouders erachter staan ook niet juist..! Hij voelt wel degelijk aan dat hij niet 'gewenst' is..
vrijdag 9 maart 2012 14:27
@koekie: fijn dat het goed gaat! En ook fijn dat er nu schot zit in het betalen, hopelijk blijft het ook goed gaan, dan is het straks helemaal klaar.
@setmefree: sterkte! Kan me voorstellen hoe moeilijk het moet zijn.
Er is denk ik maar 1 persoon die kan beslissen of je een punt achter de relatie moet zetten of niet, en dat ben jij. Maar ik denk wel dat het handig is om verder te kijken dan je gevoel voor hem: is er ook een toekomst voor jullie of zullen jullie elkaar op de lange duur ongelukkig maken?
Verder heb ik eigenlijk niet zo heel veel aan te vullen bij het verhaal van koekie.
Ik heb besloten de spullen van ex niet weg te gooien en heb ze naar hem opgestuurd. Langs gaan was goedkoper geweest, maar daar had ik bijzonder weinig behoefte aan
Verder gaat het eigenlijk best goed, denk nog dagelijks wel even aan hem, en kan soms nog even boos op hem worden, maar voor de rest is hij uit mijn leven. En dat is goed Ik voel me stukken beter en ben een leuker mens geworden sinds het uit is. Ook heb ik allemaal dingen gedaan die ik als ik nog met hem samen was niet gedaan zou hebben. Met als hoogtepunt hopelijk komende zomer naar de VS. Ben nu bezig met solliciteren bij een organisatie die interesse in me had, maar hun eisen zijn heel hoog, dus ik weet niet of ik het ga halen. Nog even duimen dus!
@setmefree: sterkte! Kan me voorstellen hoe moeilijk het moet zijn.
Er is denk ik maar 1 persoon die kan beslissen of je een punt achter de relatie moet zetten of niet, en dat ben jij. Maar ik denk wel dat het handig is om verder te kijken dan je gevoel voor hem: is er ook een toekomst voor jullie of zullen jullie elkaar op de lange duur ongelukkig maken?
Verder heb ik eigenlijk niet zo heel veel aan te vullen bij het verhaal van koekie.
Ik heb besloten de spullen van ex niet weg te gooien en heb ze naar hem opgestuurd. Langs gaan was goedkoper geweest, maar daar had ik bijzonder weinig behoefte aan
Verder gaat het eigenlijk best goed, denk nog dagelijks wel even aan hem, en kan soms nog even boos op hem worden, maar voor de rest is hij uit mijn leven. En dat is goed Ik voel me stukken beter en ben een leuker mens geworden sinds het uit is. Ook heb ik allemaal dingen gedaan die ik als ik nog met hem samen was niet gedaan zou hebben. Met als hoogtepunt hopelijk komende zomer naar de VS. Ben nu bezig met solliciteren bij een organisatie die interesse in me had, maar hun eisen zijn heel hoog, dus ik weet niet of ik het ga halen. Nog even duimen dus!
dinsdag 13 maart 2012 16:25
Vandaag is een beetje een gekke dag. Het is precies een half jaar uit, en als ik geen punt achter de relatie gezet zou hebben zouden we vandaag 3 jaar samen zijn. Heb vannacht zelfs over hem gedroomd.
Vandaag mis ik de leuke dingen van onze relatie, en ben ik boos op hem voor hoe hij me behandeld heeft nadat het uit ging. Gelukkig gaat vandaag ook weer over
Vandaag mis ik de leuke dingen van onze relatie, en ben ik boos op hem voor hoe hij me behandeld heeft nadat het uit ging. Gelukkig gaat vandaag ook weer over
zondag 18 maart 2012 20:12
@setmefree
heb je je gesprekje samen al gehad? hoe is het gegaan?
ben even van de leg. jullie weten nu ongeveer mn geschiedenis met ex. heb de afgelopen maanden geweldige vriendinnen om mij heen gehad die me aan alle kanten gesteund hebben. Nu heeft een van die zogenaamde vriendinnen een relatie met hem. na alles wat ze over ons weet, zou je toch denken dat niemand hem zou hoeven.
maar toch, ze zijn blijkbaar voor elkaar gevallen. en ik vind het k*t, niet dat hij een nieuwe relatie heeft, ik hoef hem niet meer. maar dat zij me zo gesteund heeft en dan nu zelf.... nou ze weet waar ze aan begint. ben nog aan het denken wat dat met onze vriendschap doet.
ze zegt dat ze gek op hem is en hem niet wil afrekenen op zn fouten uit het verleden en dat iedereen een 2e kans verdient. ik heb hem wel 100 kansen gegeven maar die heeft ie steeds weer zelf verpest..... loslaten jaja ik weet het. het gaat mij eigenlijk niks aan, het is mijn ex. maar loslaten lukt even niet. en dat zij zo dom is om in zn praatjes te geloven...bleeeh
heb je je gesprekje samen al gehad? hoe is het gegaan?
ben even van de leg. jullie weten nu ongeveer mn geschiedenis met ex. heb de afgelopen maanden geweldige vriendinnen om mij heen gehad die me aan alle kanten gesteund hebben. Nu heeft een van die zogenaamde vriendinnen een relatie met hem. na alles wat ze over ons weet, zou je toch denken dat niemand hem zou hoeven.
maar toch, ze zijn blijkbaar voor elkaar gevallen. en ik vind het k*t, niet dat hij een nieuwe relatie heeft, ik hoef hem niet meer. maar dat zij me zo gesteund heeft en dan nu zelf.... nou ze weet waar ze aan begint. ben nog aan het denken wat dat met onze vriendschap doet.
ze zegt dat ze gek op hem is en hem niet wil afrekenen op zn fouten uit het verleden en dat iedereen een 2e kans verdient. ik heb hem wel 100 kansen gegeven maar die heeft ie steeds weer zelf verpest..... loslaten jaja ik weet het. het gaat mij eigenlijk niks aan, het is mijn ex. maar loslaten lukt even niet. en dat zij zo dom is om in zn praatjes te geloven...bleeeh
zondag 18 maart 2012 20:13
maandag 19 maart 2012 17:52
@koekie: gesprek ging destijds goed, heb hem intussen een aantal maal gezien, heel veel gepraat. Op dit moment is deze manier/methode de beste voor ons beide. We willen beide elkaar nog, maar er zullen dingen moeten veranderen. Gister nog daar geweest en we doen t rustg aan, we contacte niet teveel en we willen beide, hij iets meer dan ik, tijd om dingen op een rijtje te zetten en gedachten op orde te krijgen en te ordenen dus kortom van de ene kant duidelijk, andere kant niet echt. Voel me op dit moment oke, mag hem van mezelf niet smsen, hij stuurt wel alstie wilt. Nie tdat ik niet mág smsen (van hem) maar wil hem ook even de rust geven, al valt dat op sommige momenten ietwat tegen.. ;p
maandag 19 maart 2012 23:05
@koekie: jee, wat beroerd zeg! Ik zou echt flink boos op haar zijn. Sowieso vind ik dat je niet iets hoort te beginnen met de ex van een vriendin, laat staan met jullie verleden... Weet je al of je nog contact met haar wil? Snap dat je het niet makkelijk los kunt laten, hopelijk lukt dit je binnenkort ook. Heel erg veel sterkte! En mocht je willen spuien: leef je uit!
@setmefree: fijn dat het praten goed ging. Hopelijk komt er uiteindelijk iets uit waar jullie beiden blij mee zijn. Succes!
Ik denk inderdaad steeds minder aan hem, hij schiet nog wel dagelijks even door mijn hoofd, maar daar blijft het meestal bij. Nadeel is ook dat ik meerdere keren per week langs zijn huis kom, dus dan ben je er automatisch al snel mee bezig.
Maar goed, op zo'n moment probeer ik er maar aan te denken hoeveel leuker mijn leven is geworden nu het uit is (doe en durf veel meer nu), dat scheelt veel.
@setmefree: fijn dat het praten goed ging. Hopelijk komt er uiteindelijk iets uit waar jullie beiden blij mee zijn. Succes!
Ik denk inderdaad steeds minder aan hem, hij schiet nog wel dagelijks even door mijn hoofd, maar daar blijft het meestal bij. Nadeel is ook dat ik meerdere keren per week langs zijn huis kom, dus dan ben je er automatisch al snel mee bezig.
Maar goed, op zo'n moment probeer ik er maar aan te denken hoeveel leuker mijn leven is geworden nu het uit is (doe en durf veel meer nu), dat scheelt veel.
dinsdag 20 maart 2012 12:34
@ koekie: he gatsie wat vervelend! Begrijp wel dat je je daar rot over voelt.. Niet fijn vanuit je vriendinnetje natuurlijk. Al zegt mams altijd: bloed kruipt waar t niet gaan kan, tis je ex. Maja dan nog, na alles wat is gebeurd is t alles behalve prettig natuurlijk.. Goodluck!
Goede en slechtere momenten blijf je houden, al wordt t langzaamaan minder maja. We komen er wel!!
Goede en slechtere momenten blijf je houden, al wordt t langzaamaan minder maja. We komen er wel!!
dinsdag 20 maart 2012 17:21
Hoi Hoi allemaal, ik dacht laat ik ook nog even vertellen hoe het met mij gaat.
Nou in een woord gezegd KUT. Ben zoals jullie weten mijn huis kwijt en mijn baan, bij kennissen in getrokken maar dat was achteraf toch geen goed idee ( gaat hier dagelijks veeeeeeeeeeeeeeeel bier doorheen) was voor de kinderen stressvol dus heb ik moeten beslissen dat de kinderen weer richting de plaats gaan waar we vandaan komen. Ik zit dus nu hier helemaal in mijn uppie en voel me rot en raar, een soort van opgejaagd wild. Mis mijn kinderen mis mijn eigen plekje. Pfffffffffff moet hier ook weg anders komt het niet goed met mij maar waar moet ik heen? Zicht op een huis is er ook nog lang niet
Jank de hele dag al niet om mijn ex want dat is een grote oetlul maar omdat ik gewoon alles kwijt ben
Nou meiden sterkte
Nou in een woord gezegd KUT. Ben zoals jullie weten mijn huis kwijt en mijn baan, bij kennissen in getrokken maar dat was achteraf toch geen goed idee ( gaat hier dagelijks veeeeeeeeeeeeeeeel bier doorheen) was voor de kinderen stressvol dus heb ik moeten beslissen dat de kinderen weer richting de plaats gaan waar we vandaan komen. Ik zit dus nu hier helemaal in mijn uppie en voel me rot en raar, een soort van opgejaagd wild. Mis mijn kinderen mis mijn eigen plekje. Pfffffffffff moet hier ook weg anders komt het niet goed met mij maar waar moet ik heen? Zicht op een huis is er ook nog lang niet
Jank de hele dag al niet om mijn ex want dat is een grote oetlul maar omdat ik gewoon alles kwijt ben
Nou meiden sterkte
dinsdag 20 maart 2012 18:29
@ hupsakee sjee wat een kl#tesituatie. Ik zou inderdaad ook mijn kinderen niet in een slechte woonsituatie met alcohol willen. Kun je niet ergens goedkoop een stacaravan op een camping huren? Vriend van mij doet dat ook al een jaartje nadat zn relatie uit was.
Kunnen je kinderen wel gewoon naar school nu of zijn ze nog zo jong dat ze niet op school zitten?
Kunnen je kinderen wel gewoon naar school nu of zijn ze nog zo jong dat ze niet op school zitten?
zondag 25 maart 2012 21:52
Jee wat beroerd zeg hupsakee! Een hele dikke knuffel voor jou! Is de optie van koekie niet wat voor je? Dan heb je in ieder geval weer een eigen plekje, ook al is het niet ideaal. Of vrienden/kennissen die een huis al een tijd te koop hebben staan wat je tijdelijk kunt huren zolang het nog niet verkocht is?
Zelf droom ik de laatste nachten ineens veel over m'n ex, en ik heb geen flauw idee waarom. Daarom slaap ik te weinig en zit ik overdag ook een beetje in een dipje om hem en de rest wat er nu allemaal gebeurt (lang verhaal, heeft niets met ex te maken). Dus ik hoop dat het snel over gaat..
Zelf droom ik de laatste nachten ineens veel over m'n ex, en ik heb geen flauw idee waarom. Daarom slaap ik te weinig en zit ik overdag ook een beetje in een dipje om hem en de rest wat er nu allemaal gebeurt (lang verhaal, heeft niets met ex te maken). Dus ik hoop dat het snel over gaat..
zondag 25 maart 2012 22:19
hey allemaal. heb even advies nodig.... zoals jullie weten is irritante-aso-ex nu gelukkig met vriendin van mij. tot zover te behappen voor mij, als ik hem niet zie/spreek dan gaat het prima met me. De momenten dat ik aan hem denk (denk vooral over de negatieve dingen, ik mis hem niet) worden steeds minder.
Nu ben ik nog bevriend met zijn vrienden, we gaan ook af en toe op stap. Ex weet dit, soms wel en soms niet. Nu is er binnenkort een feest in het dorp waar we echt elk jaar naar uitkeken. Zijn vrienden hebben gevraagd of ik met ze mee ga. En ja met hun daar naartoe lijkt me ook super gezellig. Maar ex is zekers te weten daar met nieuwe vriendin (of moet ik zeggen mijn ex-vriendin??)
Nu neig ik naar niet-gaan. De vorige keer dat ik mijn ex met een scharrel tegenkwam begon hij steeds met haar te zoenen, en dan naar mij kijken of ik het gezien had. Oke ik ben niet jaloers in de zin van dat ik hem terug zou willen, ze mag hem hebben!! Ik ben daar klaar mee. Maar ik erger me wel aan zijn gedrag.
Ik woon nog bij mn ouders en heb geen nieuwe vent gevonden. Hij heeft al snel een nieuw huis en vriendin getroffen en is zo verdomde gelukkig nu. Dat gn ik hem gewoon niet. Al heb ik het prima bij mn pa en ma en hoef ik nog geen nieuwe relatie. Toch voelt het als sneu / falen tegenover wat hij nu "bereikt" heeft.
En onze verhouding is ook niet zo dat er gezelligheid is. De financiele dingen afhandelen voor ons verkochte huis gaan goed. Maar om nou een biertje te pakken samen, gezellig met vriendin ernaast, mhwah liever niet.
Maar als ik niet ga denkt iedereen (incl hij en vriendin) dat ik me daar laat wegjagen door hem. Dat ik thuisblijf omdat hij er ook is. Ik wil niet dat ie dat denkt, dat hij nog zoveel invloed op mij heeft.... moeilijk moeilijk...
Nu ben ik nog bevriend met zijn vrienden, we gaan ook af en toe op stap. Ex weet dit, soms wel en soms niet. Nu is er binnenkort een feest in het dorp waar we echt elk jaar naar uitkeken. Zijn vrienden hebben gevraagd of ik met ze mee ga. En ja met hun daar naartoe lijkt me ook super gezellig. Maar ex is zekers te weten daar met nieuwe vriendin (of moet ik zeggen mijn ex-vriendin??)
Nu neig ik naar niet-gaan. De vorige keer dat ik mijn ex met een scharrel tegenkwam begon hij steeds met haar te zoenen, en dan naar mij kijken of ik het gezien had. Oke ik ben niet jaloers in de zin van dat ik hem terug zou willen, ze mag hem hebben!! Ik ben daar klaar mee. Maar ik erger me wel aan zijn gedrag.
Ik woon nog bij mn ouders en heb geen nieuwe vent gevonden. Hij heeft al snel een nieuw huis en vriendin getroffen en is zo verdomde gelukkig nu. Dat gn ik hem gewoon niet. Al heb ik het prima bij mn pa en ma en hoef ik nog geen nieuwe relatie. Toch voelt het als sneu / falen tegenover wat hij nu "bereikt" heeft.
En onze verhouding is ook niet zo dat er gezelligheid is. De financiele dingen afhandelen voor ons verkochte huis gaan goed. Maar om nou een biertje te pakken samen, gezellig met vriendin ernaast, mhwah liever niet.
Maar als ik niet ga denkt iedereen (incl hij en vriendin) dat ik me daar laat wegjagen door hem. Dat ik thuisblijf omdat hij er ook is. Ik wil niet dat ie dat denkt, dat hij nog zoveel invloed op mij heeft.... moeilijk moeilijk...
zondag 25 maart 2012 22:21
@dingie balen dat je weinig slaapt. Ik heb daar 2 weken terug veel last van gehad. Dan voel je je overdag moe en depressed... schiet niet op nee. Ik heb ooit es slaappillen voorgeschreven gekregen vd huisarts. En deze ook 2x een halve genomen. Tis fout, het ligt niet aan het slapen maar aan de reden dat je niet slaapt. Maar als je lichaam te weinig rust krijgt dan hou je dat niet vol.... succes xx
zondag 25 maart 2012 22:48
Jee, wat een beroerde situatie is dat zo met je ex zeg. Als ik eerlijk ben vraag ik me af hpe gelukkig hij echt is, of dat hij vooral heel graag gelukkig over wil komen om jou een hak te zetten. Dat zie ik vaker, laten zien hoe goed je het wel niet hebt om de ander af te troeven, dan wordt het een beetje een wedstrijdje wie het gelukkigst is. En dat maakt eigenlijk niet uit: jouw doel was niet meer samen zijn met hem, en dat is gelukt. (hoewel dit simpeler klinkt dan het lijkt hoor, maar dat zeg ik tegen mezelf als het even niet zo lekker gaat)
Over het feest: ik zou wel gaan en proberen je ex en zijn nieuwe vriendin te negeren. Als het dan echt niet leuk blijkt te zijn kun je altijd nog weg gaan. Dan heb je jezelf in ieder geval niet 'weg laten jagen' en je goede wil richting die vrienden laten zien, en misschien wordt het toch nog wel leuk! Maar ik kan me heel goed voorstellen dat je door hem minder zin in het feest hebt. Heel erg veel sterkte in ieder geval!
Over het feest: ik zou wel gaan en proberen je ex en zijn nieuwe vriendin te negeren. Als het dan echt niet leuk blijkt te zijn kun je altijd nog weg gaan. Dan heb je jezelf in ieder geval niet 'weg laten jagen' en je goede wil richting die vrienden laten zien, en misschien wordt het toch nog wel leuk! Maar ik kan me heel goed voorstellen dat je door hem minder zin in het feest hebt. Heel erg veel sterkte in ieder geval!
