Relaties
alle pijlers
Emotioneel verwaarloosd...en hopelijk snel vervuld!
woensdag 13 april 2016 19:18
Een half jaartje geleden poste ik hier over een doorbraak tijdens therapie waarin ik tot het besef kwam dat ik me emotioneel niet kan verbinden met anderen. Het topic startte ik toen om het onderwerp niet langer meer voor mezelf uit de weg te gaan en hoopte op steun. Dat kwam in grote getale. Nog mooier was dat meer mensen zich herkenden in het emotioneel verwaarloosd zijn en in dat topic behalve herkenning ook steun vonden. Emotionele verwaarlozing is geen leuk onderwerp maar wel iets dat aangepakt moet worden wil je de kans op fijne relaties vergroten. In eerste instantie de relatie met jezelf. Hier het oude topic als je geïnteresseerd bent en/of mee wilt schrijven: KLIK HIER
zondag 24 april 2016 19:36
zondag 24 april 2016 19:43
quote:Eva- schreef op 24 april 2016 @ 10:30:
[...]
Fijn om te horen dat ik niet de enige ben die moeite heeft met het verkopen van jezelf. Ik heb daar zo'n aversie tegen, omdat ik mij op een bepaalde manier moet presenteren, in een bepaald licht moet zetten. Ik voel mij ongemakkelijk en ik denk dat het komt omdat mensen mij 'bekijken'. Ik ben al zo lang gewend om niet gezien te worden, dat ik het eigenlijk ergens niet meer wil. Laat mij maar gewoon lekker observeren enzo. Maar werkt niet als je een baan zoekt
Je bent nooit te oud om te leren. Anders Open Universiteit? Of deeltijd, ook wat oudere mensen. Snap wel dat je niet meer een voltijds studie zou willen doen, waarbij je voornamelijk met 19-jarigen zit Zou ik namelijk niet meer willen.
Denk dat je er niet ermee kan stoppen, komt omdat het een behoefte is. Dus ipv ertegen te vechten, hoe kan je evt daar invulling aan geven? Het hoeft echt geen studie te zijn.
Hoe gaat het solliciteren?
[...]
Fijn om te horen dat ik niet de enige ben die moeite heeft met het verkopen van jezelf. Ik heb daar zo'n aversie tegen, omdat ik mij op een bepaalde manier moet presenteren, in een bepaald licht moet zetten. Ik voel mij ongemakkelijk en ik denk dat het komt omdat mensen mij 'bekijken'. Ik ben al zo lang gewend om niet gezien te worden, dat ik het eigenlijk ergens niet meer wil. Laat mij maar gewoon lekker observeren enzo. Maar werkt niet als je een baan zoekt
Je bent nooit te oud om te leren. Anders Open Universiteit? Of deeltijd, ook wat oudere mensen. Snap wel dat je niet meer een voltijds studie zou willen doen, waarbij je voornamelijk met 19-jarigen zit Zou ik namelijk niet meer willen.
Denk dat je er niet ermee kan stoppen, komt omdat het een behoefte is. Dus ipv ertegen te vechten, hoe kan je evt daar invulling aan geven? Het hoeft echt geen studie te zijn.
Hoe gaat het solliciteren?
zondag 24 april 2016 19:49
quote:Crazyinlovee schreef op 24 april 2016 @ 11:12:
Ach
Je mag doen alsof er niks aan de hand is, soms heb je die bescherming even nodig. Goed dat je blijft meelezen en hopelijk helpen de inzichten jou.
Het klinkt alsof er toch wel een aantal dingen afspelen bij jou. Heb je hiervoor hulp oid gehad? (sorry als je het een keer eerder verteld had, ik hou het niet allemaal goed bij ) Heb je er wat aan gehad en aan welke hulp zou je nu nog behoefte aan hebben? Ik ben in de veronderstelling dan dat je wat met dit probleem wilt doen Zou groepstherapie wat voor je zijn? Wellicht dat het een mismatch was.
Ach
Je mag doen alsof er niks aan de hand is, soms heb je die bescherming even nodig. Goed dat je blijft meelezen en hopelijk helpen de inzichten jou.
Het klinkt alsof er toch wel een aantal dingen afspelen bij jou. Heb je hiervoor hulp oid gehad? (sorry als je het een keer eerder verteld had, ik hou het niet allemaal goed bij ) Heb je er wat aan gehad en aan welke hulp zou je nu nog behoefte aan hebben? Ik ben in de veronderstelling dan dat je wat met dit probleem wilt doen Zou groepstherapie wat voor je zijn? Wellicht dat het een mismatch was.
zondag 24 april 2016 19:54
Desinteresse doet pijn, maar dat komt baar mijn idee, omdat het oude pijn aanraakt bij de ontvanger.
Gisteren ging ik bij mij zelf na hoe het komt dat ik die pijn ervaar en waar het ontstaan is.
Het ontstaan was uiteraard in mijn jeugdjaren. Al vanaf jongs kreeg ik mee dat ik het niet waard was.
Desinteresse is een groot ding bij mij. Ik ervaar het echt als iets gewelddadigs. Het zorgt voor veel verdriet.
Dit doe ik mezelf deels aan. Want ook al weet ik dat ik beter verdien, ik ga nog steeds op zoek naar verklaringen.
Ligt het daaraan? of daaraan? heb ik het wel goed gezien? heb ik zelf geen aandeel erin. Ik kan er een 10 jaren project van maken.
Het is niet mis, want je lees juist dingen die zorgen voor meer onzekerheid en pijn, die je gevoel alleen maar verergeren.
Hoe moeilijk het ook is. Ik probeer met mezelf af te spreken dat ik die tijd dat ik aan het zoeken ben.
Beter aan mezelf kan besteden en ja dat wordt moeiijk. Want ik weet niet beter dan dat ik 24 uur lang bezig ben.
Om raadsel op te lossen of verklaringen te zoeken. Het is een soort van hoop dat ik mijn pijn hiermee verzacht.
Maar uiteindelijk maar ik het alleen maar erger en verdoe ik mijn tijd. Dat weet ik ratio, maar nog niet alles werkt mee.
Dus Blond, hoe moeilijk het ook is. Je bent je eigen tijd waard.
Sensy, Mooi om te lezen hoe het contact voor jou verloopt met mannen. Als ik merk dat er mensen zijn die verwachtingen krijgen, dan spreek ik gelijk uit dat er niks kan onstaan. Ik weet zelf hoe erg het is om valse hoop te hebben. Dus ik wil dit bij anderen besparen. Tuurlijk het zijn in mijn geval altijd mannen waar ik me niet tot aangetrokken voel. Dus ook in de toekomst kan er niks ontstaan. Maar ik denk dat de manier van jou beter is dan over je heen laten lopen. Goed van je
Gisteren ging ik bij mij zelf na hoe het komt dat ik die pijn ervaar en waar het ontstaan is.
Het ontstaan was uiteraard in mijn jeugdjaren. Al vanaf jongs kreeg ik mee dat ik het niet waard was.
Desinteresse is een groot ding bij mij. Ik ervaar het echt als iets gewelddadigs. Het zorgt voor veel verdriet.
Dit doe ik mezelf deels aan. Want ook al weet ik dat ik beter verdien, ik ga nog steeds op zoek naar verklaringen.
Ligt het daaraan? of daaraan? heb ik het wel goed gezien? heb ik zelf geen aandeel erin. Ik kan er een 10 jaren project van maken.
Het is niet mis, want je lees juist dingen die zorgen voor meer onzekerheid en pijn, die je gevoel alleen maar verergeren.
Hoe moeilijk het ook is. Ik probeer met mezelf af te spreken dat ik die tijd dat ik aan het zoeken ben.
Beter aan mezelf kan besteden en ja dat wordt moeiijk. Want ik weet niet beter dan dat ik 24 uur lang bezig ben.
Om raadsel op te lossen of verklaringen te zoeken. Het is een soort van hoop dat ik mijn pijn hiermee verzacht.
Maar uiteindelijk maar ik het alleen maar erger en verdoe ik mijn tijd. Dat weet ik ratio, maar nog niet alles werkt mee.
Dus Blond, hoe moeilijk het ook is. Je bent je eigen tijd waard.
Sensy, Mooi om te lezen hoe het contact voor jou verloopt met mannen. Als ik merk dat er mensen zijn die verwachtingen krijgen, dan spreek ik gelijk uit dat er niks kan onstaan. Ik weet zelf hoe erg het is om valse hoop te hebben. Dus ik wil dit bij anderen besparen. Tuurlijk het zijn in mijn geval altijd mannen waar ik me niet tot aangetrokken voel. Dus ook in de toekomst kan er niks ontstaan. Maar ik denk dat de manier van jou beter is dan over je heen laten lopen. Goed van je
Je bent als een uniek persoon geboren. Ga niet dood als een kopie.
zondag 24 april 2016 19:59
quote:VivaFleur schreef op 24 april 2016 @ 12:21:
[...]
Heftig je ervaringen Snap heel goed dat je er naar van wordt. En zo te horen, heb je dat blijven hangen nodig omdat de basis van dit probleem nog onvoldoende is om eraan te werken. Andere dingen eerst.
Ik heb eigenlijk geen idee wat mij mij maakt.....Ik ga net als jij, er ook vanuit dat hoe meer ik puin ruim, hoe meer ik hopelijk onthult wordt. Vind het eigenlijk wel leuk
En inderdaad, naar de therapeuten. Jij bepaalt zelf wel hoe en wat. Sommige dingen moeten van jezelf blijven. Ik denk vaak genoeg, wanneer ze wat zeggen: ja ja, zal wel. Ene oor in, andere oor uit
Geschreven tekst is voor mij makkelijker dan face-to-face met iemand. Ik heb nu meer tijd om na te denken hoe ik mij voel, denk en hoe ik het ga uitten. Het is ook jullie waardoor het makkelijker voor mij is om te delen. Jullie schrijven ook zoveel mooie, pijnlijke en gevoelige dingen, waardoor het mij uitnodigt om ook te delen.
Maar jij schiet dus eigenlijk heen en weer wat betreft zelfexpressie. Ben je er oké mee zoals het nu is? Of zou je eigenlijk willen?
[...]
Heftig je ervaringen Snap heel goed dat je er naar van wordt. En zo te horen, heb je dat blijven hangen nodig omdat de basis van dit probleem nog onvoldoende is om eraan te werken. Andere dingen eerst.
Ik heb eigenlijk geen idee wat mij mij maakt.....Ik ga net als jij, er ook vanuit dat hoe meer ik puin ruim, hoe meer ik hopelijk onthult wordt. Vind het eigenlijk wel leuk
En inderdaad, naar de therapeuten. Jij bepaalt zelf wel hoe en wat. Sommige dingen moeten van jezelf blijven. Ik denk vaak genoeg, wanneer ze wat zeggen: ja ja, zal wel. Ene oor in, andere oor uit
Geschreven tekst is voor mij makkelijker dan face-to-face met iemand. Ik heb nu meer tijd om na te denken hoe ik mij voel, denk en hoe ik het ga uitten. Het is ook jullie waardoor het makkelijker voor mij is om te delen. Jullie schrijven ook zoveel mooie, pijnlijke en gevoelige dingen, waardoor het mij uitnodigt om ook te delen.
Maar jij schiet dus eigenlijk heen en weer wat betreft zelfexpressie. Ben je er oké mee zoals het nu is? Of zou je eigenlijk willen?
zondag 24 april 2016 21:14
quote:Lovestar schreef op 24 april 2016 @ 19:36:
[...]
Alle post is een egopost.....Zelf diegene die waarbij men reageert op een ander
Snap wel dat je ermee zit, is ook vervelend en zeker voor kind. Wat zeiden je vrienden wat je zou kunnen doen?
Wat vindt jij dat jou het meeste zou helpen?
I know maar hoe graag ik ook wil reageren en anderen hier helpen, ik heb die mooie inzichten niet. Nog niet. En dat voelt soms bezwarend.
Heb geen idee wat me zou helpen. Als ik m'n ex zie dan zal ik het aangeven. Misschien. Weet t nog niet.
[...]
Alle post is een egopost.....Zelf diegene die waarbij men reageert op een ander
Snap wel dat je ermee zit, is ook vervelend en zeker voor kind. Wat zeiden je vrienden wat je zou kunnen doen?
Wat vindt jij dat jou het meeste zou helpen?
I know maar hoe graag ik ook wil reageren en anderen hier helpen, ik heb die mooie inzichten niet. Nog niet. En dat voelt soms bezwarend.
Heb geen idee wat me zou helpen. Als ik m'n ex zie dan zal ik het aangeven. Misschien. Weet t nog niet.
zondag 24 april 2016 21:22
[quote]Lovestar schreef op 24 april 2016 @ 17:03:
[...]
Ja, nou inderdaad gewoon stom! Zo reageerde ik ook, maar pas nadat ik er echt dagen goed kapot van was... Nu is het Stom Stom Stom!!!
Ik moet het sowieso bespreken. Hier word ik niet gelukkig van, voor zover je gelukkig word van therapie volgen Ik ga het ook wel durven uiteindelijk, maar de drempel is enorm...
Heb je gelijk in, je bent nooit af! Ik vind het wel mooi om te lezen hoe jij dat ziet.
Ik ben gewoon een meesterwerk in wording!!!
Wat goed dat je al zovele stappen ver bent! Dat je al kan accepteren wat niet "goed" meer komt. En dat je je triggers herkent.
Ik heb echt het idee dat ik vele malen minder ver ben. Maar dat zal deels gemoedstoestand zijn denk ik.
Laat je je "prutstemmen" er nog wel zijn, of jaag je ze bewust weg als ze proberen door te dringen? Ik vind het erg moeilijk, kan mijzelf nog niet overtuigen dat ze niet kloppend zijn...
Het is erg spannend om te gaan re-integreren. Leuk spannend, maar ook twijfels. Kan ik het wel? Red ik het wel? Waar ben ik goed in? Maar ik hoop dat ik een goed re-integratiebureau kan vinden ism UWV dat mij op de juiste manier kan helpen. Over een paar weken een intake bij het bureau van mijn eerste keus.
Oh, je hebt geen contact meer met je moeder. Knappe beslissing. Is het door de therapie dat je die beslissing hebt kunnen nemen? Hoelang is er nu geen contact?
Onze moeders op vakantie? Hmmm, onbewoond eiland is nog te dichtbij. 1 way trip to the moon! Lijkt me beter!!!
Offtopic: wat gaan jullie snel in dit topic! Ik kan het haast niet bijhouden Ik hoop niet dat jullie dit al te erg vinden
[...]
Ja, nou inderdaad gewoon stom! Zo reageerde ik ook, maar pas nadat ik er echt dagen goed kapot van was... Nu is het Stom Stom Stom!!!
Ik moet het sowieso bespreken. Hier word ik niet gelukkig van, voor zover je gelukkig word van therapie volgen Ik ga het ook wel durven uiteindelijk, maar de drempel is enorm...
Heb je gelijk in, je bent nooit af! Ik vind het wel mooi om te lezen hoe jij dat ziet.
Ik ben gewoon een meesterwerk in wording!!!
Wat goed dat je al zovele stappen ver bent! Dat je al kan accepteren wat niet "goed" meer komt. En dat je je triggers herkent.
Ik heb echt het idee dat ik vele malen minder ver ben. Maar dat zal deels gemoedstoestand zijn denk ik.
Laat je je "prutstemmen" er nog wel zijn, of jaag je ze bewust weg als ze proberen door te dringen? Ik vind het erg moeilijk, kan mijzelf nog niet overtuigen dat ze niet kloppend zijn...
Het is erg spannend om te gaan re-integreren. Leuk spannend, maar ook twijfels. Kan ik het wel? Red ik het wel? Waar ben ik goed in? Maar ik hoop dat ik een goed re-integratiebureau kan vinden ism UWV dat mij op de juiste manier kan helpen. Over een paar weken een intake bij het bureau van mijn eerste keus.
Oh, je hebt geen contact meer met je moeder. Knappe beslissing. Is het door de therapie dat je die beslissing hebt kunnen nemen? Hoelang is er nu geen contact?
Onze moeders op vakantie? Hmmm, onbewoond eiland is nog te dichtbij. 1 way trip to the moon! Lijkt me beter!!!
Offtopic: wat gaan jullie snel in dit topic! Ik kan het haast niet bijhouden Ik hoop niet dat jullie dit al te erg vinden
zondag 24 april 2016 21:31
[quote]VivaFleur schreef op 24 april 2016 @ 11:52:
Vivafleur, Ik ben vanuit mijn verleden zo gewoon dat ik geen ruimte in moet nemen voor mijzelf, niet aangeven wat ik zelf zou wensen/willen, opkomen voor mijzelf idem dito. Dit omdat voornamelijk mijn moeder hier voor heeft gezorgd. Altijd moest zij op de voorgrond, alle aandacht moest naar haar gaan en er was dus geen enkele ruimte voor mij.
Het word zeker tijd dat ik zelf ga bepalen wat ik nodig heb. Dit is wel heel erg moeilijk, maar meteen een goede les denk ik.
Daarom wil ik dinsdag tijdens mijn individueel dit bespreken. Kijken of er toch nog een mogelijkheid is om bij deze instantie schema therapie te kunnen volgen in groepsvorm, en anders moet ik dit elders zoeken...
Ik denk inderdaad ook dat mede dit mij moedelozer maakt en zorgt dat ik niet de depressie de baas kan worden...
Het moeilijkste zal zijn om het bespreekbaar te maken, en dat ligt geheel aan mij. En de therapeut die ik nu heb zal mij vast wel zo goed als kan willen helpen. Het ligt voornamelijk aan de organisatie ipv aan individuele therapeuten dat ik zoveel pech had...
Dankjewel voor je reactie!
Vivafleur, Ik ben vanuit mijn verleden zo gewoon dat ik geen ruimte in moet nemen voor mijzelf, niet aangeven wat ik zelf zou wensen/willen, opkomen voor mijzelf idem dito. Dit omdat voornamelijk mijn moeder hier voor heeft gezorgd. Altijd moest zij op de voorgrond, alle aandacht moest naar haar gaan en er was dus geen enkele ruimte voor mij.
Het word zeker tijd dat ik zelf ga bepalen wat ik nodig heb. Dit is wel heel erg moeilijk, maar meteen een goede les denk ik.
Daarom wil ik dinsdag tijdens mijn individueel dit bespreken. Kijken of er toch nog een mogelijkheid is om bij deze instantie schema therapie te kunnen volgen in groepsvorm, en anders moet ik dit elders zoeken...
Ik denk inderdaad ook dat mede dit mij moedelozer maakt en zorgt dat ik niet de depressie de baas kan worden...
Het moeilijkste zal zijn om het bespreekbaar te maken, en dat ligt geheel aan mij. En de therapeut die ik nu heb zal mij vast wel zo goed als kan willen helpen. Het ligt voornamelijk aan de organisatie ipv aan individuele therapeuten dat ik zoveel pech had...
Dankjewel voor je reactie!
zondag 24 april 2016 22:33
quote:Ikbennietblond schreef op 24 april 2016 @ 21:14:
[...]
In mijn beleving is het niet zo dat je hier per se anderen moet helpen met het aandragen van inzichten. Gewoon jezelf zijn en berichten plaatsen die je wilt
Wat zou je van ons willen?
Ik bedoel, we kunnen allerlei ideeën, opties aandragen, maar het is aan jou om aan te geven waar je mee zit. Zit je mee dat je ex ongeïnteresseerd is en daar zou je verandering in aan willen brengen (bij wijze van spreken) of zit je ermee dat je je ergert aan je ex en dat je zit te piekeren wat je kan doen om het piekeren te verminderen en het gedrag van je ex los te laten?
Wil je eigenlijk wel oplossingen, misschien wil je er alleen over praten
[...]
In mijn beleving is het niet zo dat je hier per se anderen moet helpen met het aandragen van inzichten. Gewoon jezelf zijn en berichten plaatsen die je wilt
Wat zou je van ons willen?
Ik bedoel, we kunnen allerlei ideeën, opties aandragen, maar het is aan jou om aan te geven waar je mee zit. Zit je mee dat je ex ongeïnteresseerd is en daar zou je verandering in aan willen brengen (bij wijze van spreken) of zit je ermee dat je je ergert aan je ex en dat je zit te piekeren wat je kan doen om het piekeren te verminderen en het gedrag van je ex los te laten?
Wil je eigenlijk wel oplossingen, misschien wil je er alleen over praten
zondag 24 april 2016 22:47
quote:Polkadot28 schreef op 24 april 2016 @ 21:22:
[quote]Lovestar schreef op 24 april 2016 @ 17:03:
[...]
Nee joh, vinden we niet erg. Geen verplichtingen hier
Nou ja, dat je er een paar dagen er kapot van was en daarna dit dacht is toch niet erg? Het is het proces waar je doorheen ging. Ik heb ook weleens dat er iets gebeurd is, dat ik vooral aan het voelen ben en dan pas denken/iets ervan vindt.
Die drempel gaat niet weg en die blijft lekker liggen waar die ligt. Neem gewoon je tijd om het proces te doorlopen. Het komt vanzelf zolang je ermee bezig ben.
We zijn Mona Lisa's!
Ik laat mijn prutstemmen er nog zijn. Ze zijn een onderdeel van mij en tot een zekere hoogte beschermen ze mij. Als er iets niet pluis is bv. Of dat ik denk dat iemand misbruik van mij maakt. Maar ik heb nu ook meer en een sterke ik-stem ontwikkeld. Die tegenwicht geeft tegen die prutstemmen. Zo van, is dat echt zo? DIe prutstemmen waren te aanwezig en ik liet mij ook erdoor leiden. Nu hebben ze een plek in mij als een gezonde volwassene. De straffende ouder niet overigens, die schop ik gewoon buiten de deur Alleen de veeleisende ouder kan soms zinnig/nuttig zijn. Maar IK beslis of ik ernaar luister of niet.
Wat bij mij hielp is om de koppeling te leggen wat die stemmen zeggen, waarom en waardoor. Koppeling maken met schema's en met welke ervaringen van vroeger ze te maken hebben. En dan als gezonde volwassene bedenken wat je nodig hebt.
Veelal kwam het bij mij terug dat het een beschermingsmodi zijn voor het emotioneel tekort. Mijn ego is nog erg kwetsbaar, maar ik kan nu veel beter leven hiermee dan al die beschermingmodi op te werpen. Daar werd ik ongelukkig van.
Spannend!!! Ik heb plaatsvervangend veel zin voor je. Je weet niet of je het kan of dat het leuk is, maar je gaat het zien en je gaat er vast wel iets van maken
Ja, wat een rust heb ik nu!! Niet per se door de therapie, maar speelt vast wel een rol. Maar ik trok het niet meer, ze maakte mij gewoon kapot. Toen dat zo binnen kwam, was ik erg verdrietig en afwisselend boos. Vooral het boos zijn en het toelaten heeft mij geholpen. Want ik mocht nooit boos zijn om iets.
To the moon it is!
[quote]Lovestar schreef op 24 april 2016 @ 17:03:
[...]
Nee joh, vinden we niet erg. Geen verplichtingen hier
Nou ja, dat je er een paar dagen er kapot van was en daarna dit dacht is toch niet erg? Het is het proces waar je doorheen ging. Ik heb ook weleens dat er iets gebeurd is, dat ik vooral aan het voelen ben en dan pas denken/iets ervan vindt.
Die drempel gaat niet weg en die blijft lekker liggen waar die ligt. Neem gewoon je tijd om het proces te doorlopen. Het komt vanzelf zolang je ermee bezig ben.
We zijn Mona Lisa's!
Ik laat mijn prutstemmen er nog zijn. Ze zijn een onderdeel van mij en tot een zekere hoogte beschermen ze mij. Als er iets niet pluis is bv. Of dat ik denk dat iemand misbruik van mij maakt. Maar ik heb nu ook meer en een sterke ik-stem ontwikkeld. Die tegenwicht geeft tegen die prutstemmen. Zo van, is dat echt zo? DIe prutstemmen waren te aanwezig en ik liet mij ook erdoor leiden. Nu hebben ze een plek in mij als een gezonde volwassene. De straffende ouder niet overigens, die schop ik gewoon buiten de deur Alleen de veeleisende ouder kan soms zinnig/nuttig zijn. Maar IK beslis of ik ernaar luister of niet.
Wat bij mij hielp is om de koppeling te leggen wat die stemmen zeggen, waarom en waardoor. Koppeling maken met schema's en met welke ervaringen van vroeger ze te maken hebben. En dan als gezonde volwassene bedenken wat je nodig hebt.
Veelal kwam het bij mij terug dat het een beschermingsmodi zijn voor het emotioneel tekort. Mijn ego is nog erg kwetsbaar, maar ik kan nu veel beter leven hiermee dan al die beschermingmodi op te werpen. Daar werd ik ongelukkig van.
Spannend!!! Ik heb plaatsvervangend veel zin voor je. Je weet niet of je het kan of dat het leuk is, maar je gaat het zien en je gaat er vast wel iets van maken
Ja, wat een rust heb ik nu!! Niet per se door de therapie, maar speelt vast wel een rol. Maar ik trok het niet meer, ze maakte mij gewoon kapot. Toen dat zo binnen kwam, was ik erg verdrietig en afwisselend boos. Vooral het boos zijn en het toelaten heeft mij geholpen. Want ik mocht nooit boos zijn om iets.
To the moon it is!
maandag 25 april 2016 08:03
quote:Lovestar schreef op 24 april 2016 @ 22:33:
[...]
In mijn beleving is het niet zo dat je hier per se anderen moet helpen met het aandragen van inzichten. Gewoon jezelf zijn en berichten plaatsen die je wilt
Wat zou je van ons willen?
Ik bedoel, we kunnen allerlei ideeën, opties aandragen, maar het is aan jou om aan te geven waar je mee zit. Zit je mee dat je ex ongeïnteresseerd is en daar zou je verandering in aan willen brengen (bij wijze van spreken) of zit je ermee dat je je ergert aan je ex en dat je zit te piekeren wat je kan doen om het piekeren te verminderen en het gedrag van je ex los te laten?
Wil je eigenlijk wel oplossingen, misschien wil je er alleen over praten
Haha nee hoef geen oplossing, al zou het overdenken wel minder mogen. Piekeren vind ik zo'n naar woord, daar doe ik niet aan haha
Probeer maar gewoon te bedenken dat hij onzeker is ofzo en zo zichzelf een attititude probeert te geven. Moet me er ook helemaal niet druk om maken. Ik stoor me er aan, enorm, maar het is een paar uur en zolang m'n kinderen er geen last van hebben (want dat hebben ze niet, hij is er wel gewoon voor ze) dan mag ik gewoon juichen als ie weer naar huis gaat en denken; blond wees blij dat t je ex is! Hahaha zo gemeen...
[...]
In mijn beleving is het niet zo dat je hier per se anderen moet helpen met het aandragen van inzichten. Gewoon jezelf zijn en berichten plaatsen die je wilt
Wat zou je van ons willen?
Ik bedoel, we kunnen allerlei ideeën, opties aandragen, maar het is aan jou om aan te geven waar je mee zit. Zit je mee dat je ex ongeïnteresseerd is en daar zou je verandering in aan willen brengen (bij wijze van spreken) of zit je ermee dat je je ergert aan je ex en dat je zit te piekeren wat je kan doen om het piekeren te verminderen en het gedrag van je ex los te laten?
Wil je eigenlijk wel oplossingen, misschien wil je er alleen over praten
Haha nee hoef geen oplossing, al zou het overdenken wel minder mogen. Piekeren vind ik zo'n naar woord, daar doe ik niet aan haha
Probeer maar gewoon te bedenken dat hij onzeker is ofzo en zo zichzelf een attititude probeert te geven. Moet me er ook helemaal niet druk om maken. Ik stoor me er aan, enorm, maar het is een paar uur en zolang m'n kinderen er geen last van hebben (want dat hebben ze niet, hij is er wel gewoon voor ze) dan mag ik gewoon juichen als ie weer naar huis gaat en denken; blond wees blij dat t je ex is! Hahaha zo gemeen...
maandag 25 april 2016 17:23
Ik had verder iets om te delen hier.
Ik vind het ironisch en kan erom lachen, maar soms zit het mij dwars en ga ik zoals nu erover nadenken.
Ze zeggen weleens dat wat je kwaliteit is, de tegenpool je allergie is. Vaak waar.
Ik denk ook, dat waar ik zelf moeite mee heb, ik ook vervelend vind bij anderen. Ik ben zelf niet zo goed in zelfverzekerd te zijn en te handelen. En dat irriteert mij mateloos bij anderen. Een voorbeeld: ik vraag wat aan iemand en die geeft antwoord, in een zin dat het aan mij wilt overgelaten, of blijft vaag. Ik vraag dan door en geef opties en dan blijkt dat hij/zij wel weet wat ie wilt. Dus dan moet ik de beslissing maken, zodat een ander niet overkomt als de 'boeman', hebberige oid. Zeg gewoon wat je wilt denk ik dan! Geef antwoord op de vraag. Ik bedoel, hoe moeilijk is het nu. Ik: wil je blauw of rood. Ander: welke kleur wil jij? Ik: ik neem wel blauw. Ander: oh die wilde ik nemen. Pffffff.
Maar goed, ik kan er ook wat van dus. Durf niet op te komen voor mijzelf en mijn mening te geven voordat ik gepeild heb of het 'veilig' is en of mensen mij niet veroordelen. Durf niet zo goed mijn irritaties te uitten ook en het broeit dus ook lekker van binnen.
Goed, zei ik al dat het ironisch is
Ik vind het ironisch en kan erom lachen, maar soms zit het mij dwars en ga ik zoals nu erover nadenken.
Ze zeggen weleens dat wat je kwaliteit is, de tegenpool je allergie is. Vaak waar.
Ik denk ook, dat waar ik zelf moeite mee heb, ik ook vervelend vind bij anderen. Ik ben zelf niet zo goed in zelfverzekerd te zijn en te handelen. En dat irriteert mij mateloos bij anderen. Een voorbeeld: ik vraag wat aan iemand en die geeft antwoord, in een zin dat het aan mij wilt overgelaten, of blijft vaag. Ik vraag dan door en geef opties en dan blijkt dat hij/zij wel weet wat ie wilt. Dus dan moet ik de beslissing maken, zodat een ander niet overkomt als de 'boeman', hebberige oid. Zeg gewoon wat je wilt denk ik dan! Geef antwoord op de vraag. Ik bedoel, hoe moeilijk is het nu. Ik: wil je blauw of rood. Ander: welke kleur wil jij? Ik: ik neem wel blauw. Ander: oh die wilde ik nemen. Pffffff.
Maar goed, ik kan er ook wat van dus. Durf niet op te komen voor mijzelf en mijn mening te geven voordat ik gepeild heb of het 'veilig' is en of mensen mij niet veroordelen. Durf niet zo goed mijn irritaties te uitten ook en het broeit dus ook lekker van binnen.
Goed, zei ik al dat het ironisch is
maandag 25 april 2016 19:13
Ik heb wel vaak dat hetgeen ik 'mis' (niet goed in ben maar wel graag goed in zou willen zijn) kan bewonderen bij anderen.
Ik denk dat het omgekeerde ook vaak waar is, dat wanneer een ander mist wat jijzelf ook mist, dat dat dubbel irritant kan zijn.
Bijvoorbeeld ik bewonder mensen die sportief zijn, zou ik ook willen zijn (en ga ik ook worden zodra er ruimte komt ) en ik vind mensen irritant die snauwen (doe ik zelf vaker dan ik zou willen).
Kortom niets geks aan de hand Love , gewoon menselijk. Je mag je gewoon lekker irriteren want zeg nou zelf het is toch ook irritant als er nóg iemand in de kamer is met dezelfde stomme eigenschap .
Ik denk dat het omgekeerde ook vaak waar is, dat wanneer een ander mist wat jijzelf ook mist, dat dat dubbel irritant kan zijn.
Bijvoorbeeld ik bewonder mensen die sportief zijn, zou ik ook willen zijn (en ga ik ook worden zodra er ruimte komt ) en ik vind mensen irritant die snauwen (doe ik zelf vaker dan ik zou willen).
Kortom niets geks aan de hand Love , gewoon menselijk. Je mag je gewoon lekker irriteren want zeg nou zelf het is toch ook irritant als er nóg iemand in de kamer is met dezelfde stomme eigenschap .
Doubt kills more dreams than failure ever will
dinsdag 26 april 2016 09:06
Haha ja heb je een keer een eigenschap waar je goed in bent (dan niet geheel positief maar toch) moet je niet nog iemand in de buurt hebben die dat óók doet!
En piekeren... Heb met m'n psych afgesproken dat ik dat niet doe. Piekeren is je ergens zorgen over maken, dat doe ik niet. Ik denk. Heel. Erg. Veel. En alles, maar vooral situaties. 'Wat als ik dít', wat als dát'. En maak me er geen zorgen (meer) over.
Dus hebben we het overdenken genoemd.
En piekeren... Heb met m'n psych afgesproken dat ik dat niet doe. Piekeren is je ergens zorgen over maken, dat doe ik niet. Ik denk. Heel. Erg. Veel. En alles, maar vooral situaties. 'Wat als ik dít', wat als dát'. En maak me er geen zorgen (meer) over.
Dus hebben we het overdenken genoemd.
woensdag 27 april 2016 07:58
quote:Lovestar schreef op 24 april 2016 @ 19:43:
[...]
Hoe gaat het solliciteren?
Ja redelijk. Ik heb nu wat meer druk, mijn contract wordt niet verlengd door bezuiniging. Mijn collega's kwaad en nog in vechtmodus voor me. Ze willen mij graag houden, dus ligt gelukkig niet aan mijn kwaliteiten.
Solliciteren heeft voor mij iets raars, ik weet wat ik te bieden heb. Ik vind mezelf ook goed in mijn werk. Ik vergeet alleen dingen te benoemen in zo'n gesprek die voor mij logisch zijn, alleen de ander wel wil horen dat ik die stappen zet.
Daardoor ben ik het net niet steeds. En als ik solliciteer naar een functie die mij meer uitdaging geeft, waar mijn hart sneller van gaat kloppen, gaat mijn minderwaardigheid weer opspelen.
Dan denk ik bij voorbaat al: Dit kan ik niet. Straks nemen ze mij aan en val ik door de mand. Kom ik mijn proefperiode niet eens door. Blabla.
Dus blijf ik steeds veilig in mijn eigen sector, waar ik inmiddels de uitdaging allang niet meer in zie.
Beetje een vicieuze cirkel dus.
Hoe gaat het bij jou?
[...]
Hoe gaat het solliciteren?
Ja redelijk. Ik heb nu wat meer druk, mijn contract wordt niet verlengd door bezuiniging. Mijn collega's kwaad en nog in vechtmodus voor me. Ze willen mij graag houden, dus ligt gelukkig niet aan mijn kwaliteiten.
Solliciteren heeft voor mij iets raars, ik weet wat ik te bieden heb. Ik vind mezelf ook goed in mijn werk. Ik vergeet alleen dingen te benoemen in zo'n gesprek die voor mij logisch zijn, alleen de ander wel wil horen dat ik die stappen zet.
Daardoor ben ik het net niet steeds. En als ik solliciteer naar een functie die mij meer uitdaging geeft, waar mijn hart sneller van gaat kloppen, gaat mijn minderwaardigheid weer opspelen.
Dan denk ik bij voorbaat al: Dit kan ik niet. Straks nemen ze mij aan en val ik door de mand. Kom ik mijn proefperiode niet eens door. Blabla.
Dus blijf ik steeds veilig in mijn eigen sector, waar ik inmiddels de uitdaging allang niet meer in zie.
Beetje een vicieuze cirkel dus.
Hoe gaat het bij jou?
woensdag 27 april 2016 08:08
Lovestar jouw voorbeeld begrijp ik niet helemaal. Ik lees namelijk geen zelfvertrouwen bij die persoon, maar iemand die wat dwars is.
Iemand die jou de keus wil geven, maar vervolgens toch even dwars wil doen en jouw kleur wil.
Ik zou daar ook geïrriteerd van raken, laat mij dan niet kiezen als jezelf vooraf al je eigen keuze gemaakt hebt.
Ik heb wel dat ik soms bij mensen een karakter eigenschap zie wat ik ook graag wil. Dan ga ik mezelf spiegelen. Kom ik altijd als mindere uit de bus. Ik heb die karaktereigenschap, alleen nog niet zo goed ontwikkeld. I.p.v dat ik mezelf de ruimte geef die meer te ontwikkelen, wil ik al net zo goed daarmee zijn als een ander.
Dat triggert mijn minderwaardigheid alleen maar meer.
Iemand die jou de keus wil geven, maar vervolgens toch even dwars wil doen en jouw kleur wil.
Ik zou daar ook geïrriteerd van raken, laat mij dan niet kiezen als jezelf vooraf al je eigen keuze gemaakt hebt.
Ik heb wel dat ik soms bij mensen een karakter eigenschap zie wat ik ook graag wil. Dan ga ik mezelf spiegelen. Kom ik altijd als mindere uit de bus. Ik heb die karaktereigenschap, alleen nog niet zo goed ontwikkeld. I.p.v dat ik mezelf de ruimte geef die meer te ontwikkelen, wil ik al net zo goed daarmee zijn als een ander.
Dat triggert mijn minderwaardigheid alleen maar meer.
woensdag 27 april 2016 11:11
Is juist mooi toch, als je een mooie eigenschap ziet bij een ander en het in jezelf aanmoedigt? Zo is een vriendin mij erg integer. Ik daarentegen niet altijd; beetje een opportunist als ik er mee weg kan komen of juist erg moralistisch op het starre af waarbij ik mezelf onnodig onrealistische hoge eisen op leg. Een ander kan heel losjes in het leven staan, wat ik voorheen 'onverantwoordelijk' zou noemen. Ik zou dan ook graag wat minder zwaar op de hand willen zijn - losjes - en als ik dat bij anderen zag dan werd ik veroordelend. Terwijl ik ze gewoon benijd en het losse in mij afwees. Spiegels, spiegels, spiegels
woensdag 27 april 2016 12:20
Ja los in het leven staan, ik leer het steeds meer. Bevrijding! Op een andere manier los, dan wat jij aangeeft. Voor mij is los in het leven staan, controle loslaten.
Mijn ex was niet van het plannen, hij is een expat en verbaasde zich over de cultuur die in NL heerst. Het plannen, een agenda hebben voor je afspraken en moeilijk er vanaf kunnen wijken.
Ik heb dat leren loslaten en merk dat het me nu wat benauwd als een ander mij al "reserveert" voor een week of twee later.
Er kan nog zoveel gebeuren. Ik was/ben iemand die moeilijk kan omgaan met het onverwachte er was daardoor weinig ruimte voor spontaniteit. Terwijl ik dat nu heerlijk vind.
Wat kan je nu werkelijk gebeuren als iets onverwacht gebeurt? Niks.
Fijne gewaarwording.
Dat starre herken ik ook. Ik ben wel heel open minded. Alleen als iets mij raakt, of als het leven je even overweldigd door allerlei dingen waar je geen controle over hebt, word ik ook star en kort door de bocht.
Heeft voor mij ook weer met controle te maken, stukje veiligheid. Staan voor wat ik weet. Mezelf overschreeuwen denk ik ook.
Zeker mooi, ik hou van spiegels. Kijk er graag in om te zien wat iets in mij oproept en waardoor dat komt.
Mijn ex was niet van het plannen, hij is een expat en verbaasde zich over de cultuur die in NL heerst. Het plannen, een agenda hebben voor je afspraken en moeilijk er vanaf kunnen wijken.
Ik heb dat leren loslaten en merk dat het me nu wat benauwd als een ander mij al "reserveert" voor een week of twee later.
Er kan nog zoveel gebeuren. Ik was/ben iemand die moeilijk kan omgaan met het onverwachte er was daardoor weinig ruimte voor spontaniteit. Terwijl ik dat nu heerlijk vind.
Wat kan je nu werkelijk gebeuren als iets onverwacht gebeurt? Niks.
Fijne gewaarwording.
Dat starre herken ik ook. Ik ben wel heel open minded. Alleen als iets mij raakt, of als het leven je even overweldigd door allerlei dingen waar je geen controle over hebt, word ik ook star en kort door de bocht.
Heeft voor mij ook weer met controle te maken, stukje veiligheid. Staan voor wat ik weet. Mezelf overschreeuwen denk ik ook.
Zeker mooi, ik hou van spiegels. Kijk er graag in om te zien wat iets in mij oproept en waardoor dat komt.
woensdag 27 april 2016 21:50
quote:Eva- schreef op 27 april 2016 @ 07:58:
[...]
Ben je al lang aan het solliciteren en veel brieven geschreven?
Ik vind solliciteren ook raar. Vaak zijn de verhoudingen scheef en dat is vaak ook voelbaar. Als je eindelijk wordt uitgenodigd voor een gesprek, voelt als een soort verkoopgesprek van jezelf of een interview. Veel prettiger zou een relax gesprek zijn. Maar ja, het is eenmaal wat het is
Het zou makkelijker zijn als we mensen met een vingerknip een blikje kunnen geven in ons zijn, in ons ziel. Dan weten ze gelijk of je bij hen past of niet. Nu moet je dat toch op een prettige manier aangeven, want anders weten ze niet wat voor vlees ze in de kuip hebben
Weet je trouwens waarom je het net niet bent? Soms is de feedback die je krijgt wel handig. Lastig is dat, als je aan het spelen bent met buiten je comfortzone te treden. Heb je bedacht wat je zou helpen om te werken aan de minderwaardigheid die opspeelt?
Ik weet niet hoe het zit in je sector, maar vind het al heel wat dat je uitgenodigd wordt op gesprek. Daar mag je trots op zijn
Met mij gaat het goed over het algemeen. Heb een mooie toekomst voor mij liggen waar ik naar uit kijken. In het dagelijks leven ben ik nog steeds hard werkende aan mijzelf en dingetjes die ik tegen kom. Ik ga ervan uit dat het minder wordt en dat het op een gegeven moment belemmerend is op een laag niveau.
[...]
Ben je al lang aan het solliciteren en veel brieven geschreven?
Ik vind solliciteren ook raar. Vaak zijn de verhoudingen scheef en dat is vaak ook voelbaar. Als je eindelijk wordt uitgenodigd voor een gesprek, voelt als een soort verkoopgesprek van jezelf of een interview. Veel prettiger zou een relax gesprek zijn. Maar ja, het is eenmaal wat het is
Het zou makkelijker zijn als we mensen met een vingerknip een blikje kunnen geven in ons zijn, in ons ziel. Dan weten ze gelijk of je bij hen past of niet. Nu moet je dat toch op een prettige manier aangeven, want anders weten ze niet wat voor vlees ze in de kuip hebben
Weet je trouwens waarom je het net niet bent? Soms is de feedback die je krijgt wel handig. Lastig is dat, als je aan het spelen bent met buiten je comfortzone te treden. Heb je bedacht wat je zou helpen om te werken aan de minderwaardigheid die opspeelt?
Ik weet niet hoe het zit in je sector, maar vind het al heel wat dat je uitgenodigd wordt op gesprek. Daar mag je trots op zijn
Met mij gaat het goed over het algemeen. Heb een mooie toekomst voor mij liggen waar ik naar uit kijken. In het dagelijks leven ben ik nog steeds hard werkende aan mijzelf en dingetjes die ik tegen kom. Ik ga ervan uit dat het minder wordt en dat het op een gegeven moment belemmerend is op een laag niveau.
woensdag 27 april 2016 22:21
quote:Eva- schreef op 27 april 2016 @ 08:08:
Ik vind het lastig om het te zien zoals het is, omdat mijn eigen problemen en schema's vertroebelen. Ik durf nog te weinig te vertrouwen op mijn eigen gevoel en gedachtes. Maar dat komt wel
Zoals ik het zie, is het volgens mij niet sarren oid. Maar hun eigen minderwaardigheid, onzekerheid wat mij irriteert. Ik weet eigenlijk niet zo goed waarom, hoor graag jullie gedachtes over, waarom ik stoor aan zulk gedrag/mensen, omdat ikzelf ook onzeker ben en minderwaardig voel. Dan hoor ik toch juist hun goed te begrijpen? Wat ik zelf nodig heb, waarom kan ik hen dat niet geven en hopelijk mijzelf helen????
Overigens kan ik slecht tegen zeurende, zwakke mensen als ze in in mijn ogen meer klagen oid dan wat ik normaal vind. Wat triest vind ik mijn veeleisendheid en tegelijkertijd vind ik mijn veeleisendheid aan mijzelf veeleisend
En ik denk dat je het zelf wel weet, maar je moet stoppen met jezelf tekort te doen door jezelf slechter uit bus te laten komen. Ook niet per se beter. Jij bent jij en met al je kwaliteiten en mindere punten goed en prima zoals je bent
Ik vind het lastig om het te zien zoals het is, omdat mijn eigen problemen en schema's vertroebelen. Ik durf nog te weinig te vertrouwen op mijn eigen gevoel en gedachtes. Maar dat komt wel
Zoals ik het zie, is het volgens mij niet sarren oid. Maar hun eigen minderwaardigheid, onzekerheid wat mij irriteert. Ik weet eigenlijk niet zo goed waarom, hoor graag jullie gedachtes over, waarom ik stoor aan zulk gedrag/mensen, omdat ikzelf ook onzeker ben en minderwaardig voel. Dan hoor ik toch juist hun goed te begrijpen? Wat ik zelf nodig heb, waarom kan ik hen dat niet geven en hopelijk mijzelf helen????
Overigens kan ik slecht tegen zeurende, zwakke mensen als ze in in mijn ogen meer klagen oid dan wat ik normaal vind. Wat triest vind ik mijn veeleisendheid en tegelijkertijd vind ik mijn veeleisendheid aan mijzelf veeleisend
En ik denk dat je het zelf wel weet, maar je moet stoppen met jezelf tekort te doen door jezelf slechter uit bus te laten komen. Ook niet per se beter. Jij bent jij en met al je kwaliteiten en mindere punten goed en prima zoals je bent
