Relaties
alle pijlers
Hoe ga ik verder?
donderdag 24 maart 2016 22:43
Ik heb in Januari een topic geopend dat ik net 2 weken vrijgezel was en hoe ik dit kon verwerken. Inmiddels ben ik morgen 10 weken vrijgezel en ik ben nog geen stap verder. Elke dag denk ik nog aan hem, huil ik en voel ik me waardeloos.
Leuke dingen ondernemen doe ik wel, maar hij is er nog altijd in mijn gedachten en ik kan het gewoon niet opzij zetten. Hoelang gaat dit nog duren? Nu beginnen alle onzekerheden te komen, straks heeft hij al met een andere meid gedate? Met die gedachten schiet ik gelijk alweer in de tranen, want voor mijn gevoel is hij nog van mij.
De relatie heeft bijna 3 jaren geduurd, voor vele mensen hier is dat niet lang, maar voor mij als 24 jarige wel! We hebben een jaar samen gewoond en ik woon nog in het huis. Ik heb alles al een beetje opnieuw ingericht zodat ik niet telkens er aan word herinnerd dat het ons huisje was.
Hoelang duurde jouw liefdesverdriet? Ik wil zo graag genieten van het leven, maar ik loop gewoon vast.
Ook doet het me even goed om van me af te typen.... Slaap lekker alvast lieve mensen!
Leuke dingen ondernemen doe ik wel, maar hij is er nog altijd in mijn gedachten en ik kan het gewoon niet opzij zetten. Hoelang gaat dit nog duren? Nu beginnen alle onzekerheden te komen, straks heeft hij al met een andere meid gedate? Met die gedachten schiet ik gelijk alweer in de tranen, want voor mijn gevoel is hij nog van mij.
De relatie heeft bijna 3 jaren geduurd, voor vele mensen hier is dat niet lang, maar voor mij als 24 jarige wel! We hebben een jaar samen gewoond en ik woon nog in het huis. Ik heb alles al een beetje opnieuw ingericht zodat ik niet telkens er aan word herinnerd dat het ons huisje was.
Hoelang duurde jouw liefdesverdriet? Ik wil zo graag genieten van het leven, maar ik loop gewoon vast.
Ook doet het me even goed om van me af te typen.... Slaap lekker alvast lieve mensen!
zaterdag 26 maart 2016 09:15
Mijn eerste relatie duurde zes jaar en ik was er met een maandje wel overheen. Mijn laatste relatie duurde bijna twee jaar en het heeft me een jaar gekost om helemaal over mijn verdriet heen te komen. Er is geen richtlijn hoe lang zoiets duurt, maar het gaat écht over.
Ik ken wel wat je zegt over die angst. Alleen de gedachte aan hem met een ander deed al pijn. Maar goed, alles deed pijn. Het is zo'n verstikkend verdriet dat ik serieus heb gedacht dat ik nooit meer geluk zou kunnen voelen. En ineens hoorde ik vogeltjes fluiten en voelde ik de zon weer op m'n gezicht en voelde ik me blij. Het gaat in stapjes, maar geloof me, ook jij gaat die stapjes maken. Vaak ongemerkt, soms zul je je ineens beseffen dat je weer vooruit bent gegaan. Geef jezelf de tijd en de ruimte en dwing jezelf nergens toe. Je brein weet wel dat het beter is zo maar je hart weet dat nu nog niet.
Ik ken wel wat je zegt over die angst. Alleen de gedachte aan hem met een ander deed al pijn. Maar goed, alles deed pijn. Het is zo'n verstikkend verdriet dat ik serieus heb gedacht dat ik nooit meer geluk zou kunnen voelen. En ineens hoorde ik vogeltjes fluiten en voelde ik de zon weer op m'n gezicht en voelde ik me blij. Het gaat in stapjes, maar geloof me, ook jij gaat die stapjes maken. Vaak ongemerkt, soms zul je je ineens beseffen dat je weer vooruit bent gegaan. Geef jezelf de tijd en de ruimte en dwing jezelf nergens toe. Je brein weet wel dat het beter is zo maar je hart weet dat nu nog niet.
zondag 27 maart 2016 13:10
Ik geef het dan nog wel even de tijd om het te verwerken. Nu denk ik ook van: ja, ik mag liefdesverdriet hebben want ik ben een mens met gevoel en die van iemand gehouden heeft en nog steeds doet. Alleen hoop ik wel dat ik er niet al te lang in blijf hangen. Kom je er pas over heen als je iemand anders tegen gekomen bent? Of kan het gevoel ook gewoon slijten?
Gisteren heb ik nog even met hem gebeld. Ik heb uitgesproken dat ik het heel erg pijnlijk vond dat hij zowat gelijk op Tinder zat, en dat het voor mij zo voelde alsof het niks had betekend. Hij zei me dat het voelde als een opwelling en dat ie dacht agja ik ga daar maar even rondkijken. Hij heeft wel matches, maar hij zei dat ze vrijwel haast niet reageren en dat er vele fake mensen zijn. Dat hij er op zit om gezellig een praatje te maken met iemand en misschien eens een sigaretje te roken. Maar dat hij niet nu al opzoek gaat naar een nieuwe relatie of om seks met iemand te hebben. Ik geloof dit natuurlijk weer niet, want ik denk niet dat mannen zo zijn dat ze gaan zoeken naar alleen gezelschap, maar dat hij dit zegt om mij gerust te stellen.
Het is ook maar goed dat ik niet weet wat voor gesprekken hij met iemand heeft. Hij zei me dat hij eerlijk zal zeggen als die wel eens met een meid afspreekt en ook als er iets gebeuren zal, maar ik wil dit niet weten! Want dan ga ik echt kapot, dit heb ik hem ook verteld.
Pff, ik snap niet dat mannen gelijk weer opzoek moeten gaan, echte jachtmensen zijn het.
Straks maar eens lekker genieten van de paasgourmet!
Gisteren heb ik nog even met hem gebeld. Ik heb uitgesproken dat ik het heel erg pijnlijk vond dat hij zowat gelijk op Tinder zat, en dat het voor mij zo voelde alsof het niks had betekend. Hij zei me dat het voelde als een opwelling en dat ie dacht agja ik ga daar maar even rondkijken. Hij heeft wel matches, maar hij zei dat ze vrijwel haast niet reageren en dat er vele fake mensen zijn. Dat hij er op zit om gezellig een praatje te maken met iemand en misschien eens een sigaretje te roken. Maar dat hij niet nu al opzoek gaat naar een nieuwe relatie of om seks met iemand te hebben. Ik geloof dit natuurlijk weer niet, want ik denk niet dat mannen zo zijn dat ze gaan zoeken naar alleen gezelschap, maar dat hij dit zegt om mij gerust te stellen.
Het is ook maar goed dat ik niet weet wat voor gesprekken hij met iemand heeft. Hij zei me dat hij eerlijk zal zeggen als die wel eens met een meid afspreekt en ook als er iets gebeuren zal, maar ik wil dit niet weten! Want dan ga ik echt kapot, dit heb ik hem ook verteld.
Pff, ik snap niet dat mannen gelijk weer opzoek moeten gaan, echte jachtmensen zijn het.
Straks maar eens lekker genieten van de paasgourmet!
zondag 27 maart 2016 14:45
quote:Teddy91 schreef op 27 maart 2016 @ 13:13:
Is het tegenwoordig trouwens zo normaal dat mensen gelijk na een relatie weer opzoek gaan naar nieuwe contacten van het andere geslacht?
In mijn omgeving lijkt dat idd heel normaal te zijn. (Laat ik er ff bijzeggen dat ik dat zelf totaal niet vind... maar goed wellicht ben ik ook wel een overgevoelige dramaqueen oid)
O en of het slijt na een tijd... ook dat zal alleen de tijd maar leren denk ik.
Tegen mij werd dat ok gezegd en ik wil je niet "bang" maken oid, maar bij mij is het hoe langer het duurt hoe pijnlijker het wordt.
Maar nogmaals, misschien ben ik wel een overgevoelige dramaqueen. Who knows
Is het tegenwoordig trouwens zo normaal dat mensen gelijk na een relatie weer opzoek gaan naar nieuwe contacten van het andere geslacht?
In mijn omgeving lijkt dat idd heel normaal te zijn. (Laat ik er ff bijzeggen dat ik dat zelf totaal niet vind... maar goed wellicht ben ik ook wel een overgevoelige dramaqueen oid)
O en of het slijt na een tijd... ook dat zal alleen de tijd maar leren denk ik.
Tegen mij werd dat ok gezegd en ik wil je niet "bang" maken oid, maar bij mij is het hoe langer het duurt hoe pijnlijker het wordt.
Maar nogmaals, misschien ben ik wel een overgevoelige dramaqueen. Who knows
zondag 27 maart 2016 14:54
Oei! Wat maak jij het jezelf moeilijk zeg.
Hou daar eens mee op, met hem bellen, en contact onderhouden?..niet doen beste meid,! Verbreek per onmiddellijk alle contact!..alle he?...alles dus.
.
Maak en creëer in jezelf het ergste scenario,en huil!..jank alles eruit.
En ja, dat duurt even.
Maar...het gaat over, echt waar.
.
Ook voor jou komt er weer geluk, geloof daarin.
En blijf daarin geloven.
Trek je daar aan op.
Maar zet in godsnaam al dat contact met hem stop.
Hou daar eens mee op, met hem bellen, en contact onderhouden?..niet doen beste meid,! Verbreek per onmiddellijk alle contact!..alle he?...alles dus.
.
Maak en creëer in jezelf het ergste scenario,en huil!..jank alles eruit.
En ja, dat duurt even.
Maar...het gaat over, echt waar.
.
Ook voor jou komt er weer geluk, geloof daarin.
En blijf daarin geloven.
Trek je daar aan op.
Maar zet in godsnaam al dat contact met hem stop.
We are the heroes of our time, but we are dancing with demons in our minds..
zondag 27 maart 2016 14:57
En dan nog wat?..hij heeft niet zoveel verdriet , dat merk je hopelijk wel he?
Gelijk weer op tinder..haha, sla je zelf los van hem !...want nij lacht je uit.
.
Dus...probeer in je hoofd de rollen, om te draaien..echt hoor, de beste methode om snel van iemand af te komen.
Maak in jou hoofd de waarheid..en hou je daar aan vast.
.
Deze is het niet waard,zo lief is hij niet voor je.
Besef je dat eens.
Gelijk weer op tinder..haha, sla je zelf los van hem !...want nij lacht je uit.
.
Dus...probeer in je hoofd de rollen, om te draaien..echt hoor, de beste methode om snel van iemand af te komen.
Maak in jou hoofd de waarheid..en hou je daar aan vast.
.
Deze is het niet waard,zo lief is hij niet voor je.
Besef je dat eens.
We are the heroes of our time, but we are dancing with demons in our minds..
zondag 27 maart 2016 14:59
zondag 27 maart 2016 18:00
Hoe ga je verder?
Door te beseffen, dat het verdriet ooit eens voorbij is, en neem daar je tijd voor, (10 weken is nog niet zolang, dus dat mag je jezelf heus wel toestaan)
Wat belangrijk is, focus je vooral niet op hem, (wat hij doet, wat hij wil, waar hij aan zou denken, met wie hij is, waarom het uit is, wat hij van jou vindt etc...) maar puur op je eigen gevoel, ben je wel verdrietig om hemzelf? of eigenlijk meer om de relatie die uit is,
Was hij eigenlijk wel zo leuk, lief en aardig? of hield je meer van het beeld dat je van hem had, ipv de echte hij?
Vaak als je iemand moet loslaten, kun je moeite hebben met wat die ander over jou dacht, je maakt dan eigenlijk hun probleem, jouw eigen probleem, je gaat misschien aan jezelf twijfelen, misschien denken dat je niet goed genoeg was, of dat er misschien niemand rondloopt die ooit weer zo van je gaat houden, en dat is een klap voor je ego, en maakt het loslaten van de ander vaak zo moeilijk.
Dus maak zijn issues niet jouw issues, je hebt nooit invloed op wat een ander uiteindelijk doet, als iemand de relatie wil beëindigen doet die dat toch wel, of je nu fantastisch bent of niet, het maakt geen donder uit.
Ik ben ooit eens tijdens m'n verloving gedumpt, (na 3 jaar relatie) en het heeft 2 jaar geduurd voordat ik er echt helemaal klaar mee was, alleen de eerste maanden waren eigenlijk echt erg, en op dat moment leek het ook alsof het nooit over zou gaan, maar,
alles daarna viel uiteindelijk best mee, (maar dat merk je vaak pas achteraf) ik had hooguit nog geen zin meer in een relatie, want ja de laatste keer had me veel verdriet gedaan, had er niet zo veel vertrouwen in, maar had verder wel een hoop lol met goede vrienden, en af en toe een scharreltje, als er maar niets serieus aan de hand was, kon ik er wel mee leven.
Na die 2 jaar was alles weer mooi helder, ik had een hoop geleerd, ik miste hem niet meer, en begon me eigenlijk af te vragen wat ik ooit in hem had gezien.
dat soort dingen heeft gewoon tijd en afleiding nodig, ga er lekker op uit, verander je huis, ga dingen doen die nu mooi kunnen want je hoeft geen rekening meer met hem te houden, de afstandbediening is weer helemaal van jou.
en als je wil huilen, doe dat gewoon, accepteer je gevoel, en dat gaat echt wel weer over.
Oja, geen contact meer, op geen enkele manier, anders ga je je alleen maar weer op hem focussen, en daarmee kwel je jezelf onnodig extra.
Sterkte TO.
Door te beseffen, dat het verdriet ooit eens voorbij is, en neem daar je tijd voor, (10 weken is nog niet zolang, dus dat mag je jezelf heus wel toestaan)
Wat belangrijk is, focus je vooral niet op hem, (wat hij doet, wat hij wil, waar hij aan zou denken, met wie hij is, waarom het uit is, wat hij van jou vindt etc...) maar puur op je eigen gevoel, ben je wel verdrietig om hemzelf? of eigenlijk meer om de relatie die uit is,
Was hij eigenlijk wel zo leuk, lief en aardig? of hield je meer van het beeld dat je van hem had, ipv de echte hij?
Vaak als je iemand moet loslaten, kun je moeite hebben met wat die ander over jou dacht, je maakt dan eigenlijk hun probleem, jouw eigen probleem, je gaat misschien aan jezelf twijfelen, misschien denken dat je niet goed genoeg was, of dat er misschien niemand rondloopt die ooit weer zo van je gaat houden, en dat is een klap voor je ego, en maakt het loslaten van de ander vaak zo moeilijk.
Dus maak zijn issues niet jouw issues, je hebt nooit invloed op wat een ander uiteindelijk doet, als iemand de relatie wil beëindigen doet die dat toch wel, of je nu fantastisch bent of niet, het maakt geen donder uit.
Ik ben ooit eens tijdens m'n verloving gedumpt, (na 3 jaar relatie) en het heeft 2 jaar geduurd voordat ik er echt helemaal klaar mee was, alleen de eerste maanden waren eigenlijk echt erg, en op dat moment leek het ook alsof het nooit over zou gaan, maar,
alles daarna viel uiteindelijk best mee, (maar dat merk je vaak pas achteraf) ik had hooguit nog geen zin meer in een relatie, want ja de laatste keer had me veel verdriet gedaan, had er niet zo veel vertrouwen in, maar had verder wel een hoop lol met goede vrienden, en af en toe een scharreltje, als er maar niets serieus aan de hand was, kon ik er wel mee leven.
Na die 2 jaar was alles weer mooi helder, ik had een hoop geleerd, ik miste hem niet meer, en begon me eigenlijk af te vragen wat ik ooit in hem had gezien.
dat soort dingen heeft gewoon tijd en afleiding nodig, ga er lekker op uit, verander je huis, ga dingen doen die nu mooi kunnen want je hoeft geen rekening meer met hem te houden, de afstandbediening is weer helemaal van jou.
en als je wil huilen, doe dat gewoon, accepteer je gevoel, en dat gaat echt wel weer over.
Oja, geen contact meer, op geen enkele manier, anders ga je je alleen maar weer op hem focussen, en daarmee kwel je jezelf onnodig extra.
Sterkte TO.
anoniem_131314 wijzigde dit bericht op 27-03-2016 18:02
Reden: toevoeging.
Reden: toevoeging.
% gewijzigd
maandag 28 maart 2016 20:53
quote:elle5460 schreef op 27 maart 2016 @ 14:59:
En gezien je titel....nu ga je nog niet verder.
Mischien straks ook nog niet.
.
Maar dan wel!..gas in beste meid!, trap dat gaspedaal eens in.
Go go go.
.
Mannen Zijn leuk hoor, maar zoo leuk???
Nee joh!
Idd, blijkbaar toch niet zo leuk als dat ik elke keer verwacht.
Ik moet echt leren om een sterke zelfstandige meid te worden..
En gezien je titel....nu ga je nog niet verder.
Mischien straks ook nog niet.
.
Maar dan wel!..gas in beste meid!, trap dat gaspedaal eens in.
Go go go.
.
Mannen Zijn leuk hoor, maar zoo leuk???
Nee joh!
Idd, blijkbaar toch niet zo leuk als dat ik elke keer verwacht.
Ik moet echt leren om een sterke zelfstandige meid te worden..
maandag 28 maart 2016 20:56
quote:lucianne schreef op 27 maart 2016 @ 18:00:
Hoe ga je verder?
Door te beseffen, dat het verdriet ooit eens voorbij is, en neem daar je tijd voor, (10 weken is nog niet zolang, dus dat mag je jezelf heus wel toestaan)
Wat belangrijk is, focus je vooral niet op hem, (wat hij doet, wat hij wil, waar hij aan zou denken, met wie hij is, waarom het uit is, wat hij van jou vindt etc...) maar puur op je eigen gevoel, ben je wel verdrietig om hemzelf? of eigenlijk meer om de relatie die uit is,
Was hij eigenlijk wel zo leuk, lief en aardig? of hield je meer van het beeld dat je van hem had, ipv de echte hij?
Vaak als je iemand moet loslaten, kun je moeite hebben met wat die ander over jou dacht, je maakt dan eigenlijk hun probleem, jouw eigen probleem, je gaat misschien aan jezelf twijfelen, misschien denken dat je niet goed genoeg was, of dat er misschien niemand rondloopt die ooit weer zo van je gaat houden, en dat is een klap voor je ego, en maakt het loslaten van de ander vaak zo moeilijk.
Dus maak zijn issues niet jouw issues, je hebt nooit invloed op wat een ander uiteindelijk doet, als iemand de relatie wil beëindigen doet die dat toch wel, of je nu fantastisch bent of niet, het maakt geen donder uit.
Ik ben ooit eens tijdens m'n verloving gedumpt, (na 3 jaar relatie) en het heeft 2 jaar geduurd voordat ik er echt helemaal klaar mee was, alleen de eerste maanden waren eigenlijk echt erg, en op dat moment leek het ook alsof het nooit over zou gaan, maar,
alles daarna viel uiteindelijk best mee, (maar dat merk je vaak pas achteraf) ik had hooguit nog geen zin meer in een relatie, want ja de laatste keer had me veel verdriet gedaan, had er niet zo veel vertrouwen in, maar had verder wel een hoop lol met goede vrienden, en af en toe een scharreltje, als er maar niets serieus aan de hand was, kon ik er wel mee leven.
Na die 2 jaar was alles weer mooi helder, ik had een hoop geleerd, ik miste hem niet meer, en begon me eigenlijk af te vragen wat ik ooit in hem had gezien.
dat soort dingen heeft gewoon tijd en afleiding nodig, ga er lekker op uit, verander je huis, ga dingen doen die nu mooi kunnen want je hoeft geen rekening meer met hem te houden, de afstandbediening is weer helemaal van jou.
en als je wil huilen, doe dat gewoon, accepteer je gevoel, en dat gaat echt wel weer over.
Oja, geen contact meer, op geen enkele manier, anders ga je je alleen maar weer op hem focussen, en daarmee kwel je jezelf onnodig extra.
Sterkte TO.
Ik hoop echt niet dat ik hier 2 jaar mee blijf zitten. Ik ben straks bijna 3 maanden verder en dan moet het gevoel toch wel wat minder worden of niet? Ik besef dat ik best wat verdriet mag hebben, maar ik moet ook verder kunnen gaan! Ik wil proberen het contact te gaan verbreken, maar dat gaat me denk ik heel erg zwaar vallen omdat we nog goed met elkaar kunnen praten. Hij luisterd mijn verdriet ook aldoor aan en vind het heel erg voor me. Ook heeft hij het wel eens moeilijk maar hij wil daar liever niet over praten, mijn foto's en spulletjes staan nog in zijn slaapkamer bij zijn ouders. Ook al hebben we een jaar samengewoond, zijn spullen zijn daar altijd blijven staan.
Morgen is het 3 jaar geleden toen we elkaar leerden kennen en 20 April kregen we een relatie. Ik zit zo tegen de deze dagen op!! Hoe ga ik hier in godsnaam mee om? Ik heb dan weer de neiging contact te zoeken en te zeggen weetje nog 3 jaar geleden? Maar nee, ik moet dit niet doen. Help, hoe kom ik hier door heen??
Hoe ga je verder?
Door te beseffen, dat het verdriet ooit eens voorbij is, en neem daar je tijd voor, (10 weken is nog niet zolang, dus dat mag je jezelf heus wel toestaan)
Wat belangrijk is, focus je vooral niet op hem, (wat hij doet, wat hij wil, waar hij aan zou denken, met wie hij is, waarom het uit is, wat hij van jou vindt etc...) maar puur op je eigen gevoel, ben je wel verdrietig om hemzelf? of eigenlijk meer om de relatie die uit is,
Was hij eigenlijk wel zo leuk, lief en aardig? of hield je meer van het beeld dat je van hem had, ipv de echte hij?
Vaak als je iemand moet loslaten, kun je moeite hebben met wat die ander over jou dacht, je maakt dan eigenlijk hun probleem, jouw eigen probleem, je gaat misschien aan jezelf twijfelen, misschien denken dat je niet goed genoeg was, of dat er misschien niemand rondloopt die ooit weer zo van je gaat houden, en dat is een klap voor je ego, en maakt het loslaten van de ander vaak zo moeilijk.
Dus maak zijn issues niet jouw issues, je hebt nooit invloed op wat een ander uiteindelijk doet, als iemand de relatie wil beëindigen doet die dat toch wel, of je nu fantastisch bent of niet, het maakt geen donder uit.
Ik ben ooit eens tijdens m'n verloving gedumpt, (na 3 jaar relatie) en het heeft 2 jaar geduurd voordat ik er echt helemaal klaar mee was, alleen de eerste maanden waren eigenlijk echt erg, en op dat moment leek het ook alsof het nooit over zou gaan, maar,
alles daarna viel uiteindelijk best mee, (maar dat merk je vaak pas achteraf) ik had hooguit nog geen zin meer in een relatie, want ja de laatste keer had me veel verdriet gedaan, had er niet zo veel vertrouwen in, maar had verder wel een hoop lol met goede vrienden, en af en toe een scharreltje, als er maar niets serieus aan de hand was, kon ik er wel mee leven.
Na die 2 jaar was alles weer mooi helder, ik had een hoop geleerd, ik miste hem niet meer, en begon me eigenlijk af te vragen wat ik ooit in hem had gezien.
dat soort dingen heeft gewoon tijd en afleiding nodig, ga er lekker op uit, verander je huis, ga dingen doen die nu mooi kunnen want je hoeft geen rekening meer met hem te houden, de afstandbediening is weer helemaal van jou.
en als je wil huilen, doe dat gewoon, accepteer je gevoel, en dat gaat echt wel weer over.
Oja, geen contact meer, op geen enkele manier, anders ga je je alleen maar weer op hem focussen, en daarmee kwel je jezelf onnodig extra.
Sterkte TO.
Ik hoop echt niet dat ik hier 2 jaar mee blijf zitten. Ik ben straks bijna 3 maanden verder en dan moet het gevoel toch wel wat minder worden of niet? Ik besef dat ik best wat verdriet mag hebben, maar ik moet ook verder kunnen gaan! Ik wil proberen het contact te gaan verbreken, maar dat gaat me denk ik heel erg zwaar vallen omdat we nog goed met elkaar kunnen praten. Hij luisterd mijn verdriet ook aldoor aan en vind het heel erg voor me. Ook heeft hij het wel eens moeilijk maar hij wil daar liever niet over praten, mijn foto's en spulletjes staan nog in zijn slaapkamer bij zijn ouders. Ook al hebben we een jaar samengewoond, zijn spullen zijn daar altijd blijven staan.
Morgen is het 3 jaar geleden toen we elkaar leerden kennen en 20 April kregen we een relatie. Ik zit zo tegen de deze dagen op!! Hoe ga ik hier in godsnaam mee om? Ik heb dan weer de neiging contact te zoeken en te zeggen weetje nog 3 jaar geleden? Maar nee, ik moet dit niet doen. Help, hoe kom ik hier door heen??
dinsdag 29 maart 2016 04:28
quote:Teddy91 schreef op 28 maart 2016 @ 20:56:
[...]
Ik hoop echt niet dat ik hier 2 jaar mee blijf zitten. Ik ben straks bijna 3 maanden verder en dan moet het gevoel toch wel wat minder worden of niet? Ik besef dat ik best wat verdriet mag hebben, maar ik moet ook verder kunnen gaan! Ik wil proberen het contact te gaan verbreken, maar dat gaat me denk ik heel erg zwaar vallen omdat we nog goed met elkaar kunnen praten. Hij luisterd mijn verdriet ook aldoor aan en vind het heel erg voor me. Ook heeft hij het wel eens moeilijk maar hij wil daar liever niet over praten, mijn foto's en spulletjes staan nog in zijn slaapkamer bij zijn ouders. Ook al hebben we een jaar samengewoond, zijn spullen zijn daar altijd blijven staan.
Morgen is het 3 jaar geleden toen we elkaar leerden kennen en 20 April kregen we een relatie. Ik zit zo tegen de deze dagen op!! Hoe ga ik hier in godsnaam mee om? Ik heb dan weer de neiging contact te zoeken en te zeggen weetje nog 3 jaar geleden? Maar nee, ik moet dit niet doen. Help, hoe kom ik hier door heen??
Beste to,
Die 2 jaar die ik nodig had, waren niet alleen maar kommer en kwel, alleen de eerste maanden waren zwaar, denk dat jij nu nog vol op in die fase zit...
de rest was een leerproces waar ik achteraf dankbaar voor ben geweest, ik heb er de laatste 2 jaar zelfs ontzettend veel aan gehad, die herinnering heeft mij geleerd met nog een grotere tegenslag om te gaan, dus geen spijt.
voor jou kan er wel heel wat anders gaan spelen, wie weet wat er op je pad komt, waardoor jij weer heel anders alles gaat beleven..en daar op jouw manier weer heel veel uit kunt halen.
Voor hetzelfde geld ben jij er met een paar maanden al helemaal klaar mee, dat kan maar zo..
Ik wil er mee zeggen dat jij zelf mag weten wat je tempo is om hiermee om te gaan, en wat jij hiermee doet, er zijn geen regels voor.
De een is er sneller mee dan een ander..
Misschien ben je nu nog bang dat dat rotgevoel niet meer weggaat, maar dat gaat echt wel gebeuren, nu is het (rotgevoel) nog een grote roze olifant in de kamer, waar je niet op wilt letten, want dat beest is strontvervelend, en je wilt het weghebben...maar dan juist zie je het overal..
Op den duur wordt dat steeds minder.
Hoe minder je verzet tegen dat gevoel, hoe minder zwaar het wordt.
En als niets helpt, zoek afleiding, iedere keer weer.
Op den duur win je dit,
Dat jullie nog veel contact hebben snap ik best, maar daarmee leg je juist extra de nadruk op het verlies van de relatie, want het is over, en contact hebben verandert dat niet..
En elkaar spreken of zien is weer opnieuw een confrontatie met dat verlies.
Waar je op focust krijg je meer van,
Soms is het gewoon beter om even wat afstand te hebben, rock bottom gaan in je eentje, zodat je weet dat je het alleen kan, en dat kun je ook.
want hij kan het niet beter maken voor je, dat kan alleen jijzelf.
En dat vertrouwen in jezelf leer je, en maakt je sterker.
Laat hem dus voorlopig los, en hij zal dat ook met jou moeten doen,
Als alles weer helder is kunnen jullie misschien vriendschap hebben, maar krijg eerst alles helder voor jezelf, trek die plijster er in 1 keer af,
Ga die moeilijke dagen juist lekker op stap..
Of vraag vrienden om gezellig te komen eten en een film kijken..
Maak er het beste van, en wees lief voor jezef.
[...]
Ik hoop echt niet dat ik hier 2 jaar mee blijf zitten. Ik ben straks bijna 3 maanden verder en dan moet het gevoel toch wel wat minder worden of niet? Ik besef dat ik best wat verdriet mag hebben, maar ik moet ook verder kunnen gaan! Ik wil proberen het contact te gaan verbreken, maar dat gaat me denk ik heel erg zwaar vallen omdat we nog goed met elkaar kunnen praten. Hij luisterd mijn verdriet ook aldoor aan en vind het heel erg voor me. Ook heeft hij het wel eens moeilijk maar hij wil daar liever niet over praten, mijn foto's en spulletjes staan nog in zijn slaapkamer bij zijn ouders. Ook al hebben we een jaar samengewoond, zijn spullen zijn daar altijd blijven staan.
Morgen is het 3 jaar geleden toen we elkaar leerden kennen en 20 April kregen we een relatie. Ik zit zo tegen de deze dagen op!! Hoe ga ik hier in godsnaam mee om? Ik heb dan weer de neiging contact te zoeken en te zeggen weetje nog 3 jaar geleden? Maar nee, ik moet dit niet doen. Help, hoe kom ik hier door heen??
Beste to,
Die 2 jaar die ik nodig had, waren niet alleen maar kommer en kwel, alleen de eerste maanden waren zwaar, denk dat jij nu nog vol op in die fase zit...
de rest was een leerproces waar ik achteraf dankbaar voor ben geweest, ik heb er de laatste 2 jaar zelfs ontzettend veel aan gehad, die herinnering heeft mij geleerd met nog een grotere tegenslag om te gaan, dus geen spijt.
voor jou kan er wel heel wat anders gaan spelen, wie weet wat er op je pad komt, waardoor jij weer heel anders alles gaat beleven..en daar op jouw manier weer heel veel uit kunt halen.
Voor hetzelfde geld ben jij er met een paar maanden al helemaal klaar mee, dat kan maar zo..
Ik wil er mee zeggen dat jij zelf mag weten wat je tempo is om hiermee om te gaan, en wat jij hiermee doet, er zijn geen regels voor.
De een is er sneller mee dan een ander..
Misschien ben je nu nog bang dat dat rotgevoel niet meer weggaat, maar dat gaat echt wel gebeuren, nu is het (rotgevoel) nog een grote roze olifant in de kamer, waar je niet op wilt letten, want dat beest is strontvervelend, en je wilt het weghebben...maar dan juist zie je het overal..
Op den duur wordt dat steeds minder.
Hoe minder je verzet tegen dat gevoel, hoe minder zwaar het wordt.
En als niets helpt, zoek afleiding, iedere keer weer.
Op den duur win je dit,
Dat jullie nog veel contact hebben snap ik best, maar daarmee leg je juist extra de nadruk op het verlies van de relatie, want het is over, en contact hebben verandert dat niet..
En elkaar spreken of zien is weer opnieuw een confrontatie met dat verlies.
Waar je op focust krijg je meer van,
Soms is het gewoon beter om even wat afstand te hebben, rock bottom gaan in je eentje, zodat je weet dat je het alleen kan, en dat kun je ook.
want hij kan het niet beter maken voor je, dat kan alleen jijzelf.
En dat vertrouwen in jezelf leer je, en maakt je sterker.
Laat hem dus voorlopig los, en hij zal dat ook met jou moeten doen,
Als alles weer helder is kunnen jullie misschien vriendschap hebben, maar krijg eerst alles helder voor jezelf, trek die plijster er in 1 keer af,
Ga die moeilijke dagen juist lekker op stap..
Of vraag vrienden om gezellig te komen eten en een film kijken..
Maak er het beste van, en wees lief voor jezef.
dinsdag 29 maart 2016 07:40
quote:Vivaneesje schreef op 24 maart 2016 @ 23:51:
[...]
Dat jij het er niet mee eens bent wilt nog niet zeggen dat het dom is. Een ieder zijn mening.
Ik vind het ook een aparte opmerking! Je kiest er niet voor het overkomt je. Dat jij er zo snel overheen bent gekomen is heel fijn, maar dat wil niet zeggen dat je daar een keuze in hebt.
Was het maar waar, dan zou TO er nu toch ook voor kiezen eruit te stappen. En zoveel meer mensen, waaronder ikzelf nu.
TO het kost tijd en het kan lang duren helaas. Verbreek al het contact, dat is het beste. Daarnaast probeer je situatie te accepteren ook al zou je anders willen. Hoe sneller je accepteert dat dit is wat het is, hoe sneller het verdriet zakt.
Ik had maar zeven maanden, het was een korte, intense en passievolle relatie. We pasten niet bij elkaar maar beide nog wel verliefd. Ik heb mijn hart gegeven en dat duurt gewoon een tijdje voordat het geheeld is. Zeker na drie jaar en samenwonen en zo te lezen niet jouw keuze?
1 ding staat vast, tijd heelt alle wonden. Ook de jouwe. Heb vertrouwen, je komt hier uit.
Maar er zelf voor kunnen kiezen wanneer dat is, nee. Als dat zo was zou iedereen er na een dag uit zijn.
[...]
Dat jij het er niet mee eens bent wilt nog niet zeggen dat het dom is. Een ieder zijn mening.
Ik vind het ook een aparte opmerking! Je kiest er niet voor het overkomt je. Dat jij er zo snel overheen bent gekomen is heel fijn, maar dat wil niet zeggen dat je daar een keuze in hebt.
Was het maar waar, dan zou TO er nu toch ook voor kiezen eruit te stappen. En zoveel meer mensen, waaronder ikzelf nu.
TO het kost tijd en het kan lang duren helaas. Verbreek al het contact, dat is het beste. Daarnaast probeer je situatie te accepteren ook al zou je anders willen. Hoe sneller je accepteert dat dit is wat het is, hoe sneller het verdriet zakt.
Ik had maar zeven maanden, het was een korte, intense en passievolle relatie. We pasten niet bij elkaar maar beide nog wel verliefd. Ik heb mijn hart gegeven en dat duurt gewoon een tijdje voordat het geheeld is. Zeker na drie jaar en samenwonen en zo te lezen niet jouw keuze?
1 ding staat vast, tijd heelt alle wonden. Ook de jouwe. Heb vertrouwen, je komt hier uit.
Maar er zelf voor kunnen kiezen wanneer dat is, nee. Als dat zo was zou iedereen er na een dag uit zijn.
dinsdag 29 maart 2016 08:00
Het contact houden met hem weerhoudt je ervan om verder te gaan.
het zou je niks moeten kunnen schelen of hij nu al een ander wil of niet. Jij weet toch niet wat hij daarbij voelt, veel mannen willen een leegte opvullen, maar zo makkelijk is het niet om een echt leuke partner te vinden. Maar dat maakt ook niet uit, hij is niet meer van jou.
En veel belangrijker is wat jij wil, hou op om je af te vragen wat hij denkt, voelt enzovoorts, maar kijk naar jezelf. Wat wil jij ? Wil je je zo rot voelen of wil je door, beter worden, en klaar zijn voor die leuke man als je hem tegen komt ? Want besef ook dat je dat nu niet bent, in de staat waarin je verkeert momenteel.
De eerste en moeilijkste stap is om het contact te verbreken, en hem niet meer te volgen. In ieder geval voor een paar maanden zodat jij emotioneel weer stabiel bent, en normaal met hem kunt praten en niet in de slachtoffer rol schiet. Ga door, werk aan jezelf, ga daten en werk aan je zelf vertrouwen. Maar verbreek eerst het contact en huil uit...dat is echt de enige manier.
sterkte !
het zou je niks moeten kunnen schelen of hij nu al een ander wil of niet. Jij weet toch niet wat hij daarbij voelt, veel mannen willen een leegte opvullen, maar zo makkelijk is het niet om een echt leuke partner te vinden. Maar dat maakt ook niet uit, hij is niet meer van jou.
En veel belangrijker is wat jij wil, hou op om je af te vragen wat hij denkt, voelt enzovoorts, maar kijk naar jezelf. Wat wil jij ? Wil je je zo rot voelen of wil je door, beter worden, en klaar zijn voor die leuke man als je hem tegen komt ? Want besef ook dat je dat nu niet bent, in de staat waarin je verkeert momenteel.
De eerste en moeilijkste stap is om het contact te verbreken, en hem niet meer te volgen. In ieder geval voor een paar maanden zodat jij emotioneel weer stabiel bent, en normaal met hem kunt praten en niet in de slachtoffer rol schiet. Ga door, werk aan jezelf, ga daten en werk aan je zelf vertrouwen. Maar verbreek eerst het contact en huil uit...dat is echt de enige manier.
sterkte !
donderdag 31 maart 2016 12:35
quote:lucianne schreef op 29 maart 2016 @ 04:28:
[...]
Beste to,
Die 2 jaar die ik nodig had, waren niet alleen maar kommer en kwel, alleen de eerste maanden waren zwaar, denk dat jij nu nog vol op in die fase zit...
de rest was een leerproces waar ik achteraf dankbaar voor ben geweest, ik heb er de laatste 2 jaar zelfs ontzettend veel aan gehad, die herinnering heeft mij geleerd met nog een grotere tegenslag om te gaan, dus geen spijt.
voor jou kan er wel heel wat anders gaan spelen, wie weet wat er op je pad komt, waardoor jij weer heel anders alles gaat beleven..en daar op jouw manier weer heel veel uit kunt halen.
Voor hetzelfde geld ben jij er met een paar maanden al helemaal klaar mee, dat kan maar zo..
Ik wil er mee zeggen dat jij zelf mag weten wat je tempo is om hiermee om te gaan, en wat jij hiermee doet, er zijn geen regels voor.
De een is er sneller mee dan een ander..
Misschien ben je nu nog bang dat dat rotgevoel niet meer weggaat, maar dat gaat echt wel gebeuren, nu is het (rotgevoel) nog een grote roze olifant in de kamer, waar je niet op wilt letten, want dat beest is strontvervelend, en je wilt het weghebben...maar dan juist zie je het overal..
Op den duur wordt dat steeds minder.
Hoe minder je verzet tegen dat gevoel, hoe minder zwaar het wordt.
En als niets helpt, zoek afleiding, iedere keer weer.
Op den duur win je dit,
Dat jullie nog veel contact hebben snap ik best, maar daarmee leg je juist extra de nadruk op het verlies van de relatie, want het is over, en contact hebben verandert dat niet..
En elkaar spreken of zien is weer opnieuw een confrontatie met dat verlies.
Waar je op focust krijg je meer van,
Soms is het gewoon beter om even wat afstand te hebben, rock bottom gaan in je eentje, zodat je weet dat je het alleen kan, en dat kun je ook.
want hij kan het niet beter maken voor je, dat kan alleen jijzelf.
En dat vertrouwen in jezelf leer je, en maakt je sterker.
Laat hem dus voorlopig los, en hij zal dat ook met jou moeten doen,
Als alles weer helder is kunnen jullie misschien vriendschap hebben, maar krijg eerst alles helder voor jezelf, trek die plijster er in 1 keer af,
Ga die moeilijke dagen juist lekker op stap..
Of vraag vrienden om gezellig te komen eten en een film kijken..
Maak er het beste van, en wees lief voor jezef.
Heel mooi geschreven, dankjewel!
Ik kan me niet voorstellen dat als je geen contact hebt dat het dan juist beter moet gaan. Het voeld juist even zo fijn om je verhaal en gedachtes kwijt te kunnen. Maar aan de andere kant, hij is nooit lang vrijgezel geweest en wie weet heeft hij binnen 2 weken al wel een ander gevonden. Actief op TInder en is veel opstap.. Ik kan me dat niet voorstellen dat je zo na 3 jaar tijd weer in een nieuwe relatie stapt maja, daar zal iedereen ook wel weer anders over denken.
Gelukkig start aankomende maandag school waarmee ik een nieuwe opleiding ga starten voor de komende 2 jaren. Erg spannend, maar goede afleiding denk ik? Iets om me op te focussen ipv op hem. Ik kan me de hele dagen nergens anders meer mee bezig houden en we zijn nu al bijna 11 weken uit elkaar. Ik vind dit zelf niet normaal?
[...]
Beste to,
Die 2 jaar die ik nodig had, waren niet alleen maar kommer en kwel, alleen de eerste maanden waren zwaar, denk dat jij nu nog vol op in die fase zit...
de rest was een leerproces waar ik achteraf dankbaar voor ben geweest, ik heb er de laatste 2 jaar zelfs ontzettend veel aan gehad, die herinnering heeft mij geleerd met nog een grotere tegenslag om te gaan, dus geen spijt.
voor jou kan er wel heel wat anders gaan spelen, wie weet wat er op je pad komt, waardoor jij weer heel anders alles gaat beleven..en daar op jouw manier weer heel veel uit kunt halen.
Voor hetzelfde geld ben jij er met een paar maanden al helemaal klaar mee, dat kan maar zo..
Ik wil er mee zeggen dat jij zelf mag weten wat je tempo is om hiermee om te gaan, en wat jij hiermee doet, er zijn geen regels voor.
De een is er sneller mee dan een ander..
Misschien ben je nu nog bang dat dat rotgevoel niet meer weggaat, maar dat gaat echt wel gebeuren, nu is het (rotgevoel) nog een grote roze olifant in de kamer, waar je niet op wilt letten, want dat beest is strontvervelend, en je wilt het weghebben...maar dan juist zie je het overal..
Op den duur wordt dat steeds minder.
Hoe minder je verzet tegen dat gevoel, hoe minder zwaar het wordt.
En als niets helpt, zoek afleiding, iedere keer weer.
Op den duur win je dit,
Dat jullie nog veel contact hebben snap ik best, maar daarmee leg je juist extra de nadruk op het verlies van de relatie, want het is over, en contact hebben verandert dat niet..
En elkaar spreken of zien is weer opnieuw een confrontatie met dat verlies.
Waar je op focust krijg je meer van,
Soms is het gewoon beter om even wat afstand te hebben, rock bottom gaan in je eentje, zodat je weet dat je het alleen kan, en dat kun je ook.
want hij kan het niet beter maken voor je, dat kan alleen jijzelf.
En dat vertrouwen in jezelf leer je, en maakt je sterker.
Laat hem dus voorlopig los, en hij zal dat ook met jou moeten doen,
Als alles weer helder is kunnen jullie misschien vriendschap hebben, maar krijg eerst alles helder voor jezelf, trek die plijster er in 1 keer af,
Ga die moeilijke dagen juist lekker op stap..
Of vraag vrienden om gezellig te komen eten en een film kijken..
Maak er het beste van, en wees lief voor jezef.
Heel mooi geschreven, dankjewel!
Ik kan me niet voorstellen dat als je geen contact hebt dat het dan juist beter moet gaan. Het voeld juist even zo fijn om je verhaal en gedachtes kwijt te kunnen. Maar aan de andere kant, hij is nooit lang vrijgezel geweest en wie weet heeft hij binnen 2 weken al wel een ander gevonden. Actief op TInder en is veel opstap.. Ik kan me dat niet voorstellen dat je zo na 3 jaar tijd weer in een nieuwe relatie stapt maja, daar zal iedereen ook wel weer anders over denken.
Gelukkig start aankomende maandag school waarmee ik een nieuwe opleiding ga starten voor de komende 2 jaren. Erg spannend, maar goede afleiding denk ik? Iets om me op te focussen ipv op hem. Ik kan me de hele dagen nergens anders meer mee bezig houden en we zijn nu al bijna 11 weken uit elkaar. Ik vind dit zelf niet normaal?
donderdag 31 maart 2016 12:38
quote:Eva- schreef op 29 maart 2016 @ 07:40:
[...]
Ik vind het ook een aparte opmerking! Je kiest er niet voor het overkomt je. Dat jij er zo snel overheen bent gekomen is heel fijn, maar dat wil niet zeggen dat je daar een keuze in hebt.
Was het maar waar, dan zou TO er nu toch ook voor kiezen eruit te stappen. En zoveel meer mensen, waaronder ikzelf nu.
TO het kost tijd en het kan lang duren helaas. Verbreek al het contact, dat is het beste. Daarnaast probeer je situatie te accepteren ook al zou je anders willen. Hoe sneller je accepteert dat dit is wat het is, hoe sneller het verdriet zakt.
Ik had maar zeven maanden, het was een korte, intense en passievolle relatie. We pasten niet bij elkaar maar beide nog wel verliefd. Ik heb mijn hart gegeven en dat duurt gewoon een tijdje voordat het geheeld is. Zeker na drie jaar en samenwonen en zo te lezen niet jouw keuze?
1 ding staat vast, tijd heelt alle wonden. Ook de jouwe. Heb vertrouwen, je komt hier uit.
Maar er zelf voor kunnen kiezen wanneer dat is, nee. Als dat zo was zou iedereen er na een dag uit zijn.
Hoelang de relatie duurd zegt natuurlijk niet altijd alles. Ik heb eerder eens een relatie gehad van 6 maanden waar ik ook ontzettend lang mee gezeten heb. Terwijl ik daarna ook een relatie van 2,5 jaar heb gehad waar ik heel snel over heen was. Alle relaties zijn anders in mijn ervaring, en bij elk ander persoon doe je er langer of korter over om het te verwerken.
Zijn jullie net bij elkaar weg of al een tijdje? Lastig om uit elkaar te gaan als je nog zo verliefd bent. En hebben jullie het contact nu ook verbroken? Ik kan de stap maar niet zetten. Vind het zo fijn om hem af en toe te bellen en we vertellen nog veel aan elkaar met wat we bijv mee maken of wat we even kwijt willen. Ik heb niet echt een ander persoon waar ik alles mee deel.
[...]
Ik vind het ook een aparte opmerking! Je kiest er niet voor het overkomt je. Dat jij er zo snel overheen bent gekomen is heel fijn, maar dat wil niet zeggen dat je daar een keuze in hebt.
Was het maar waar, dan zou TO er nu toch ook voor kiezen eruit te stappen. En zoveel meer mensen, waaronder ikzelf nu.
TO het kost tijd en het kan lang duren helaas. Verbreek al het contact, dat is het beste. Daarnaast probeer je situatie te accepteren ook al zou je anders willen. Hoe sneller je accepteert dat dit is wat het is, hoe sneller het verdriet zakt.
Ik had maar zeven maanden, het was een korte, intense en passievolle relatie. We pasten niet bij elkaar maar beide nog wel verliefd. Ik heb mijn hart gegeven en dat duurt gewoon een tijdje voordat het geheeld is. Zeker na drie jaar en samenwonen en zo te lezen niet jouw keuze?
1 ding staat vast, tijd heelt alle wonden. Ook de jouwe. Heb vertrouwen, je komt hier uit.
Maar er zelf voor kunnen kiezen wanneer dat is, nee. Als dat zo was zou iedereen er na een dag uit zijn.
Hoelang de relatie duurd zegt natuurlijk niet altijd alles. Ik heb eerder eens een relatie gehad van 6 maanden waar ik ook ontzettend lang mee gezeten heb. Terwijl ik daarna ook een relatie van 2,5 jaar heb gehad waar ik heel snel over heen was. Alle relaties zijn anders in mijn ervaring, en bij elk ander persoon doe je er langer of korter over om het te verwerken.
Zijn jullie net bij elkaar weg of al een tijdje? Lastig om uit elkaar te gaan als je nog zo verliefd bent. En hebben jullie het contact nu ook verbroken? Ik kan de stap maar niet zetten. Vind het zo fijn om hem af en toe te bellen en we vertellen nog veel aan elkaar met wat we bijv mee maken of wat we even kwijt willen. Ik heb niet echt een ander persoon waar ik alles mee deel.
donderdag 31 maart 2016 12:42
quote:merel66 schreef op 29 maart 2016 @ 08:00:
Het contact houden met hem weerhoudt je ervan om verder te gaan.
het zou je niks moeten kunnen schelen of hij nu al een ander wil of niet. Jij weet toch niet wat hij daarbij voelt, veel mannen willen een leegte opvullen, maar zo makkelijk is het niet om een echt leuke partner te vinden. Maar dat maakt ook niet uit, hij is niet meer van jou.
En veel belangrijker is wat jij wil, hou op om je af te vragen wat hij denkt, voelt enzovoorts, maar kijk naar jezelf. Wat wil jij ? Wil je je zo rot voelen of wil je door, beter worden, en klaar zijn voor die leuke man als je hem tegen komt ? Want besef ook dat je dat nu niet bent, in de staat waarin je verkeert momenteel.
De eerste en moeilijkste stap is om het contact te verbreken, en hem niet meer te volgen. In ieder geval voor een paar maanden zodat jij emotioneel weer stabiel bent, en normaal met hem kunt praten en niet in de slachtoffer rol schiet. Ga door, werk aan jezelf, ga daten en werk aan je zelf vertrouwen. Maar verbreek eerst het contact en huil uit...dat is echt de enige manier.
sterkte !
Mooi verteld!
Je hebt daar helemaal gelijk in. Ik vraag me continu af wat hij doet of voeld en denkt. Ik vergeet mijn eigen belangen heel erg, maar denk alleen maar ik ben verdrietig en ik ben niet meer gelukkig op dit moment. Ik heb voor mezelf een aantal punten opgeschreven wat ik nu graag zou willen bereiken de komende tijd. Maar daten? Ik moet er nog niet aan denken..
Het contact houden met hem weerhoudt je ervan om verder te gaan.
het zou je niks moeten kunnen schelen of hij nu al een ander wil of niet. Jij weet toch niet wat hij daarbij voelt, veel mannen willen een leegte opvullen, maar zo makkelijk is het niet om een echt leuke partner te vinden. Maar dat maakt ook niet uit, hij is niet meer van jou.
En veel belangrijker is wat jij wil, hou op om je af te vragen wat hij denkt, voelt enzovoorts, maar kijk naar jezelf. Wat wil jij ? Wil je je zo rot voelen of wil je door, beter worden, en klaar zijn voor die leuke man als je hem tegen komt ? Want besef ook dat je dat nu niet bent, in de staat waarin je verkeert momenteel.
De eerste en moeilijkste stap is om het contact te verbreken, en hem niet meer te volgen. In ieder geval voor een paar maanden zodat jij emotioneel weer stabiel bent, en normaal met hem kunt praten en niet in de slachtoffer rol schiet. Ga door, werk aan jezelf, ga daten en werk aan je zelf vertrouwen. Maar verbreek eerst het contact en huil uit...dat is echt de enige manier.
sterkte !
Mooi verteld!
Je hebt daar helemaal gelijk in. Ik vraag me continu af wat hij doet of voeld en denkt. Ik vergeet mijn eigen belangen heel erg, maar denk alleen maar ik ben verdrietig en ik ben niet meer gelukkig op dit moment. Ik heb voor mezelf een aantal punten opgeschreven wat ik nu graag zou willen bereiken de komende tijd. Maar daten? Ik moet er nog niet aan denken..
donderdag 31 maart 2016 15:54
Ik zou ook vooral tegen jezelf zeggen:
Waarom ben ik zo bezig met een ex die de juiste gevoelens niet meer voor mij heeft?
Toen ik mijn ex zijn mobiel nummer verwijderde en hem niet meer op whatsapp had, voelde ik me wat rustiger. Ik ging er van alles bij bedenken. Als hij mij ging negeren of meer afstandelijk deed. Ik werd gek van mijn eigen gedachten. Zocht het stukje rust op.
Je bent nu nog aan het afkicken van hem.
Heeft de tijd nodig die het nodig heeft.
Je merkt toch wel hoe ver je bent?
Misschien is het frequentie 10 nu nog maar volgend jaar misschien wel 5.
Geef het de tijd die nodig is en ga niet tegen de realiteit in. Er in mee varen en vooral ook afleiding zoeken. Niet te lang in de scenario's blijven hangen in gedachten, hup weer even het afkappen! Nieuwe herinneringen maken.
Dansen, lopen of sporten, pure chocola, endorfine aanmaken voor een gelukkiger gevoel.
Liefs!!!!!
Waarom ben ik zo bezig met een ex die de juiste gevoelens niet meer voor mij heeft?
Toen ik mijn ex zijn mobiel nummer verwijderde en hem niet meer op whatsapp had, voelde ik me wat rustiger. Ik ging er van alles bij bedenken. Als hij mij ging negeren of meer afstandelijk deed. Ik werd gek van mijn eigen gedachten. Zocht het stukje rust op.
Je bent nu nog aan het afkicken van hem.
Heeft de tijd nodig die het nodig heeft.
Je merkt toch wel hoe ver je bent?
Misschien is het frequentie 10 nu nog maar volgend jaar misschien wel 5.
Geef het de tijd die nodig is en ga niet tegen de realiteit in. Er in mee varen en vooral ook afleiding zoeken. Niet te lang in de scenario's blijven hangen in gedachten, hup weer even het afkappen! Nieuwe herinneringen maken.
Dansen, lopen of sporten, pure chocola, endorfine aanmaken voor een gelukkiger gevoel.
Liefs!!!!!
Wie zich gelukkig voelt met het geluk van anderen, bezit een rijkdom zonder grenzen.
donderdag 31 maart 2016 16:09
Mijn relatie is vorig jaar ook plotseling uitgegaan. Ondanks dat ik er erg kapot van ben geweest, heb ik al vrij snel mijn leven opgepakt. Vol ingezet voor mijn studie, leuke dingen doen met vriendinnetjes en feestjes hier en daar. Het vrijwel direct verbreken van het contact op alle mogelijke vlakken heeft mij heel erg geholpen. Ik merkte dat ik in de eerste weken heel druk bezig was met wat hij allemaal deed, dat was echt slopend. Na een aantal weken merkte ik dat het langzaam beter ging, maar een herinnering aan 'vroeger' kon er wel voor zorgen dat ik weer een paar uurtjes van slag was. In verloop van tijd zul je merken dat je je sneller over dit soort momentjes heen kunt zetten en het naast je neer kunt leggen. Het heeft voor mij wel een dik half jaar geduurd voordat ik weer zin had in daten.
Probeer van hem af te kicken en laat het verdriet er zijn. Er komt echt een dag waarbij je zult denken, hé ik heb vandaag helemaal niet aan hem gedacht! Komt allemaal goed, dikke knuffel!
Probeer van hem af te kicken en laat het verdriet er zijn. Er komt echt een dag waarbij je zult denken, hé ik heb vandaag helemaal niet aan hem gedacht! Komt allemaal goed, dikke knuffel!
donderdag 31 maart 2016 16:44
Ik weet precies hoe het voelt, dat afkicken. Ik ben overigens halverwege de 30, heeft niets met leeftijd te maken.
Mijn ex maakte het maanden geleden uit, ging vreemd, en is nu samen met een meisje van begin 20, en scharrelt met nog een andere van eind 20. En ik zit er ontzettend doorheen en mis hem nog steeds vreselijk. Als het aan mij ligt zou ik hem terug nemen zodra hij wil, maar hij wil mij niet. Probeer hem echt niet meer op Facebook te volgen. En ook geen contact te zoeken. We hadden een maand geen contact, nul, toen Appte ik hem weer en zo begon de ellende weer van voren af aan. Maak niet dezelfde fout. Dikke knuffel!
Mijn ex maakte het maanden geleden uit, ging vreemd, en is nu samen met een meisje van begin 20, en scharrelt met nog een andere van eind 20. En ik zit er ontzettend doorheen en mis hem nog steeds vreselijk. Als het aan mij ligt zou ik hem terug nemen zodra hij wil, maar hij wil mij niet. Probeer hem echt niet meer op Facebook te volgen. En ook geen contact te zoeken. We hadden een maand geen contact, nul, toen Appte ik hem weer en zo begon de ellende weer van voren af aan. Maak niet dezelfde fout. Dikke knuffel!
donderdag 31 maart 2016 19:19
Wat een ellende he, realties die eindigen. Vanuit jezelf, of vanuit de ander. Beide heel verdrietig! Ik weet toen mijn relatie van 2 jaar eindigde dat ik gebroken was, maaanden lang! Ik ging daten maar niemand kon aan hem tippen! Hij bleef in mijn gedachten, elke ochtend als ik opstond en elke avond als ik naar bed ging. Het heeft me gesloopt! En na meer dan een jaar, toen ik dacht over hem heen te zijn, of iig vrede had dat we niet mee samen zouden zijn. Stond hij voor mijn deur. Zonder enige twijfel heb ik hem terug genomen. Maar nu na weer 2,5 jaar is het sinds 2 weken is het weer voorbij. Ik zit in een rollercoaster. Mijn zicht op de toekomst voor ons samen is weggevallen. En dat valt me het zwaarst! Ik weet dat tijd heelt, maar je moet er wel doorheen en dat moet je echt zelf doen. Hij kan je daarbij niet helpen, daar kan niemand je bij helpen! Ik snap wel dat mensen zeggen, geen contact. Want dat is wel het beste, hoe rot het ook is. Beter nu dan dadelijk als hij bij wijze van een nieuwe vriendin heeft, dan gaat hij ineens minder met je bellen, minder naar je luisteren. En dan zal het veel harder aankomen bij je!
donderdag 31 maart 2016 20:20
Jenny028 wat ontzettend klote, wat een verdriet... Heel dikke knuffel. En ja ze zeggen dat tijd alles heeft, of iig de scherpe randjes er af haalt... Daar moeten we op vertrouwen! Jullie zijn vaker na een breuk samengekomen, misschien komt dat weer? Of loop je dan gewoon weer voor de derde keer tegen dezelfde dingen aan? Heel veel sterkte.
donderdag 31 maart 2016 23:53
Zebrapad! Heel lief van je, thanks! Er is te veel gebeurd om het weer te kunnen lijmen, en hoe vaak moet je het willen proberen?! Het is dat je zó ontzettend veel van elkaar houdt en er alles aan doet, maar soms is houden van niet genoeg, blijkt wel!
Jouw verhaal klinkt heel verdrietig! Gek he dat je na zoveel ellende toch weer voor hem zou willen gaan. Het lijkt of wij vrouwen altijd veel meer bereid zijn te geven!?!
Jij ook veel sterkte, ik hoop dat je er bovenop komt
Jouw verhaal klinkt heel verdrietig! Gek he dat je na zoveel ellende toch weer voor hem zou willen gaan. Het lijkt of wij vrouwen altijd veel meer bereid zijn te geven!?!
Jij ook veel sterkte, ik hoop dat je er bovenop komt
vrijdag 1 april 2016 01:02
quote:Zebrapad-- schreef op 31 maart 2016 @ 16:44:
Ik weet precies hoe het voelt, dat afkicken. Ik ben overigens halverwege de 30, heeft niets met leeftijd te maken.
Mijn ex maakte het maanden geleden uit, ging vreemd, en is nu samen met een meisje van begin 20, en scharrelt met nog een andere van eind 20. En ik zit er ontzettend doorheen en mis hem nog steeds vreselijk. Als het aan mij ligt zou ik hem terug nemen zodra hij wil, maar hij wil mij niet. Probeer hem echt niet meer op Facebook te volgen. En ook geen contact te zoeken. We hadden een maand geen contact, nul, toen Appte ik hem weer en zo begon de ellende weer van voren af aan. Maak niet dezelfde fout. Dikke knuffel!Ik snap het!
Wat vervelend zeg dat hij gewoon vreemd is gegaan en dat hij gewoon met 2 dames scharrelt. Als ik er achter zou komen dat hij nu al een scharrel zou hebben, dan zou ik echt enorm van slag zijn. Maar zo ver ik weet heeft hij dit nog niet en ik moet mij er niet meer mee bezig houden, want wie weet heeft hij er wel snel ééntje. Tegenwoordig is het volgens mij heel normaal dat mensen erg snel weer gaan daten of zie ik dit verkeerd?
Ik weet precies hoe het voelt, dat afkicken. Ik ben overigens halverwege de 30, heeft niets met leeftijd te maken.
Mijn ex maakte het maanden geleden uit, ging vreemd, en is nu samen met een meisje van begin 20, en scharrelt met nog een andere van eind 20. En ik zit er ontzettend doorheen en mis hem nog steeds vreselijk. Als het aan mij ligt zou ik hem terug nemen zodra hij wil, maar hij wil mij niet. Probeer hem echt niet meer op Facebook te volgen. En ook geen contact te zoeken. We hadden een maand geen contact, nul, toen Appte ik hem weer en zo begon de ellende weer van voren af aan. Maak niet dezelfde fout. Dikke knuffel!Ik snap het!
Wat vervelend zeg dat hij gewoon vreemd is gegaan en dat hij gewoon met 2 dames scharrelt. Als ik er achter zou komen dat hij nu al een scharrel zou hebben, dan zou ik echt enorm van slag zijn. Maar zo ver ik weet heeft hij dit nog niet en ik moet mij er niet meer mee bezig houden, want wie weet heeft hij er wel snel ééntje. Tegenwoordig is het volgens mij heel normaal dat mensen erg snel weer gaan daten of zie ik dit verkeerd?
vrijdag 1 april 2016 01:04
quote:jenny028 schreef op 31 maart 2016 @ 19:19:
Wat een ellende he, realties die eindigen. Vanuit jezelf, of vanuit de ander. Beide heel verdrietig! Ik weet toen mijn relatie van 2 jaar eindigde dat ik gebroken was, maaanden lang! Ik ging daten maar niemand kon aan hem tippen! Hij bleef in mijn gedachten, elke ochtend als ik opstond en elke avond als ik naar bed ging. Het heeft me gesloopt! En na meer dan een jaar, toen ik dacht over hem heen te zijn, of iig vrede had dat we niet mee samen zouden zijn. Stond hij voor mijn deur. Zonder enige twijfel heb ik hem terug genomen. Maar nu na weer 2,5 jaar is het sinds 2 weken is het weer voorbij. Ik zit in een rollercoaster. Mijn zicht op de toekomst voor ons samen is weggevallen. En dat valt me het zwaarst! Ik weet dat tijd heelt, maar je moet er wel doorheen en dat moet je echt zelf doen. Hij kan je daarbij niet helpen, daar kan niemand je bij helpen! Ik snap wel dat mensen zeggen, geen contact. Want dat is wel het beste, hoe rot het ook is. Beter nu dan dadelijk als hij bij wijze van een nieuwe vriendin heeft, dan gaat hij ineens minder met je bellen, minder naar je luisteren. En dan zal het veel harder aankomen bij je!Ik heb het met je te doen lieverd! Wat vreselijk om dit te horen zeg. Ben je bijna over hem heen en dan staat hij voor de deur, je bent 2,5 jaar weer samen en hebt weer heel veel hoop en dan moet je weer afscheid nemen! Kies voor jezelf meid. Ik hoop dat je er nu sneller over heen komt. XXX
Wat een ellende he, realties die eindigen. Vanuit jezelf, of vanuit de ander. Beide heel verdrietig! Ik weet toen mijn relatie van 2 jaar eindigde dat ik gebroken was, maaanden lang! Ik ging daten maar niemand kon aan hem tippen! Hij bleef in mijn gedachten, elke ochtend als ik opstond en elke avond als ik naar bed ging. Het heeft me gesloopt! En na meer dan een jaar, toen ik dacht over hem heen te zijn, of iig vrede had dat we niet mee samen zouden zijn. Stond hij voor mijn deur. Zonder enige twijfel heb ik hem terug genomen. Maar nu na weer 2,5 jaar is het sinds 2 weken is het weer voorbij. Ik zit in een rollercoaster. Mijn zicht op de toekomst voor ons samen is weggevallen. En dat valt me het zwaarst! Ik weet dat tijd heelt, maar je moet er wel doorheen en dat moet je echt zelf doen. Hij kan je daarbij niet helpen, daar kan niemand je bij helpen! Ik snap wel dat mensen zeggen, geen contact. Want dat is wel het beste, hoe rot het ook is. Beter nu dan dadelijk als hij bij wijze van een nieuwe vriendin heeft, dan gaat hij ineens minder met je bellen, minder naar je luisteren. En dan zal het veel harder aankomen bij je!Ik heb het met je te doen lieverd! Wat vreselijk om dit te horen zeg. Ben je bijna over hem heen en dan staat hij voor de deur, je bent 2,5 jaar weer samen en hebt weer heel veel hoop en dan moet je weer afscheid nemen! Kies voor jezelf meid. Ik hoop dat je er nu sneller over heen komt. XXX
vrijdag 1 april 2016 01:07
Dames, ik wil nog even kwijt dat ik echt ontzettend blij ben dat ik dit van me af kan typen en dat mensen zich hierin herkennen. Ook heel erg bedankt voor alle tips!! Ik ga proberen wat meer afstand te nemen eerst, contact verbreken in 1x vind ik lastig, ik ga het proberen af te bouwen.
Het voeld echt alsof ik liefdes verslaafd ben en dat ik moet afkicken. Ik heb net in de auto heel hard gehuild en dat voelde als een opluchting! Ik heb wel met tranen in mijn ogen gelopen maar echt een huilbui had ik nog niet gehad. Want als ik me rot voelde appte of belde ik hem en dan ging het weer goed. Ik moet sterker worden, ik moet van deze verslaving af.
Sommige mensen willen gelijk daten na een breuk, maar ik zie dat helaas niet zitten. Ik moet er niet aan denken om gelijk intiem of een klik te zoeken met een andere vent. Het voeld dan alsnog niet veilig en als een soort vreemd gaan voor mij. Ik ga proberen een zelfstandige meid te worden, maar dat valt me nog erg zwaar!
Het voeld echt alsof ik liefdes verslaafd ben en dat ik moet afkicken. Ik heb net in de auto heel hard gehuild en dat voelde als een opluchting! Ik heb wel met tranen in mijn ogen gelopen maar echt een huilbui had ik nog niet gehad. Want als ik me rot voelde appte of belde ik hem en dan ging het weer goed. Ik moet sterker worden, ik moet van deze verslaving af.
Sommige mensen willen gelijk daten na een breuk, maar ik zie dat helaas niet zitten. Ik moet er niet aan denken om gelijk intiem of een klik te zoeken met een andere vent. Het voeld dan alsnog niet veilig en als een soort vreemd gaan voor mij. Ik ga proberen een zelfstandige meid te worden, maar dat valt me nog erg zwaar!
