Relaties
alle pijlers
Technisch gezien was het geen vreemdgaan, maar toch...
vrijdag 5 oktober 2012 09:39
Zo een lekker wazige titel.
Mijn partner en ik hebben last van wat sleur in de relatie. Op zich niet vreemd, druk gezin, druk leven, minder tijd voor elkaar. Ik ben zelf nogal een flirt. Partner kreeg iemand van lang geleden op facebook en daar bleek dat zij hem en hij haar indertijd leuk vond. Er werd wat geflirt in de chat. Geen probleem, ikzelf weet hoe vleiend een beetje flirten kan zijn.
Alleen sloeg partner een beetje door. Dacht (te) ver door aan hij en zij samen, kreeg van die pretlichtjes in zijn ogen en begon zich verliefd te gedragen. Het chatten en het flirten gingen mij te ver. Hij meldde zich aan op de datingsite waar zij ook staat etc. Daar was ik het niet bepaald mee eens. Hij gaf aan haar te verwijderen als ik dat wilde. Dus ik zei verwijder haar maar. Dat zou hij doen, want hij wilde mij, onze relatie wilde hij niet kwijt enzovoort.
Vervolgens bleef hij met haar chatten. In die chat maakten ze plannen om achter mijn rug om af te spreken, contact te houden via sms/ping/whatapp etc. Hij wilde een andere mail en facebook erbij maken zodat ik er niet achter zou komen etc. Ik was ineens een ex met wie hij het eventueel nog wel wilde proberen en die hysterisch en overdreven en stom/dom deed om hem te vragen haar te verwijderen.
Ik kwam daar achter en ben ontploft. Niet zozeer omdat hij interesse had in een ander, dat kan gebeuren, maar omdat hij achter mijn rug om mee doorgaat en niet aangeeft dat hij iets mist in de relatie. Niet praten over waar je mee zit, nee je gevleid voelen door iemand op de chat van wie je niet eens meer weet hoe ze er uit ziet en met wie je drie dagen weer contact hebt en dáár dan je relatie en gezin voor op het spel willen zetten.
Anyway, ze is verwijderd, nummers zijn verwijderd, hij zit niet meer op de datingsite en we hebben inmiddels veel gepraat. Technisch gezien is hij niet vreemdgegaan. Maar het zit me toch niet lekker. Mijn vertrouwen heeft een behoorlijke deuk opgelopen en ik weet eigenlijk niet zo goed wat daarmee te doen. Ik kan in zijn telefoon, facebook en mail als ik wil. Ik kan alles controleren. Maar dat vind ik eigenlijk ook niet fijn. Ik ben zijn moeder niet en tegelijkertijd heb ik behoefte om wel die controle te hebben. Ik ben gewoon gekwetst.
Iemand tips?
Mijn partner en ik hebben last van wat sleur in de relatie. Op zich niet vreemd, druk gezin, druk leven, minder tijd voor elkaar. Ik ben zelf nogal een flirt. Partner kreeg iemand van lang geleden op facebook en daar bleek dat zij hem en hij haar indertijd leuk vond. Er werd wat geflirt in de chat. Geen probleem, ikzelf weet hoe vleiend een beetje flirten kan zijn.
Alleen sloeg partner een beetje door. Dacht (te) ver door aan hij en zij samen, kreeg van die pretlichtjes in zijn ogen en begon zich verliefd te gedragen. Het chatten en het flirten gingen mij te ver. Hij meldde zich aan op de datingsite waar zij ook staat etc. Daar was ik het niet bepaald mee eens. Hij gaf aan haar te verwijderen als ik dat wilde. Dus ik zei verwijder haar maar. Dat zou hij doen, want hij wilde mij, onze relatie wilde hij niet kwijt enzovoort.
Vervolgens bleef hij met haar chatten. In die chat maakten ze plannen om achter mijn rug om af te spreken, contact te houden via sms/ping/whatapp etc. Hij wilde een andere mail en facebook erbij maken zodat ik er niet achter zou komen etc. Ik was ineens een ex met wie hij het eventueel nog wel wilde proberen en die hysterisch en overdreven en stom/dom deed om hem te vragen haar te verwijderen.
Ik kwam daar achter en ben ontploft. Niet zozeer omdat hij interesse had in een ander, dat kan gebeuren, maar omdat hij achter mijn rug om mee doorgaat en niet aangeeft dat hij iets mist in de relatie. Niet praten over waar je mee zit, nee je gevleid voelen door iemand op de chat van wie je niet eens meer weet hoe ze er uit ziet en met wie je drie dagen weer contact hebt en dáár dan je relatie en gezin voor op het spel willen zetten.
Anyway, ze is verwijderd, nummers zijn verwijderd, hij zit niet meer op de datingsite en we hebben inmiddels veel gepraat. Technisch gezien is hij niet vreemdgegaan. Maar het zit me toch niet lekker. Mijn vertrouwen heeft een behoorlijke deuk opgelopen en ik weet eigenlijk niet zo goed wat daarmee te doen. Ik kan in zijn telefoon, facebook en mail als ik wil. Ik kan alles controleren. Maar dat vind ik eigenlijk ook niet fijn. Ik ben zijn moeder niet en tegelijkertijd heb ik behoefte om wel die controle te hebben. Ik ben gewoon gekwetst.
Iemand tips?
vrijdag 12 oktober 2012 17:16
Wat een herkenbaar verhaal Fiona. Mijn man heeft een paar maanden geleden ook onze, toch al zeer ruime afspraken, ruimschoots overschreden. De emotionele achtbaan die je beschrijft, de boosheid, het verdriet, de achterdocht, het sloopt je fysiek en mentaal. Ik geloof dat ik nu het moeilijkste vind dat ik mezelf niet meer herken. Hoewel ik wel weet dat de verhouding die hij had niets te maken had met mij, heeft het mijn zelfvertrouwen een gigantische knauw gegeven. En was ik niet meer de zelfverzekerde, vrolijke vrouw die de hele wereld aan kan.
Nu ruim twee maanden later ben ik op de weg terug. Mijn man heeft heel veel spijt en is zich rot geschrokken van wat het met mij doet.
Ik heb inmiddels de knop enigszins omgezet en wil niet dat zijn actie mijn leven op de lange termijn minder leuk maakt.
Maar het rotsvaste vertrouwen is weg. Mijn overtuiging dat hij altijd eerlijk tegen me zou zijn, is weg. En dat is best een hard gegeven.
We hebben heel veel gepraat, over hoe het heeft kunnen gebeuren, over wat hij dacht, over waar hij niet aan had gedacht tijdens die periode en ik kan veel dingen min of meer begrijpen. Of in ieder geval een gedeelte van zijn redenatie volgen. Maar er zijn ook dingen die ik misschien wel nooit kan vergeven. Volgens vriendinnen moet ik me daar nu nog niet druk over maken. En vooral mijn eigen (leuke) leven weer op de rit krijgen. Dat doe ik nu en dat helpt wel.
Ik kan niet zeggen wat jij moet doen. Ik heb nooit getwijfeld of mijn huwelijk dit zou overleven. Maar minder leuk is het wel. Als hij de stad in gaat, of later thuis is dan ik had verwacht, schieten er dingen door m'n hoofd waar ik nog nooit over had nagedacht. Ik gunde hem altijd alles en ook dat is er nu niet meer.
Ik denk dat het slim is om het tijd te geven te bezinken. En even weg is misschien wel precies wat jij nodig hebt. Als hij haar toch wil zien, doet hij dat toch wel, daarvoor hoeft hij niet op jouw vakantie te wachten. Het beste wat je kunt doen is goed voor jezelf zorgen.
Nu ruim twee maanden later ben ik op de weg terug. Mijn man heeft heel veel spijt en is zich rot geschrokken van wat het met mij doet.
Ik heb inmiddels de knop enigszins omgezet en wil niet dat zijn actie mijn leven op de lange termijn minder leuk maakt.
Maar het rotsvaste vertrouwen is weg. Mijn overtuiging dat hij altijd eerlijk tegen me zou zijn, is weg. En dat is best een hard gegeven.
We hebben heel veel gepraat, over hoe het heeft kunnen gebeuren, over wat hij dacht, over waar hij niet aan had gedacht tijdens die periode en ik kan veel dingen min of meer begrijpen. Of in ieder geval een gedeelte van zijn redenatie volgen. Maar er zijn ook dingen die ik misschien wel nooit kan vergeven. Volgens vriendinnen moet ik me daar nu nog niet druk over maken. En vooral mijn eigen (leuke) leven weer op de rit krijgen. Dat doe ik nu en dat helpt wel.
Ik kan niet zeggen wat jij moet doen. Ik heb nooit getwijfeld of mijn huwelijk dit zou overleven. Maar minder leuk is het wel. Als hij de stad in gaat, of later thuis is dan ik had verwacht, schieten er dingen door m'n hoofd waar ik nog nooit over had nagedacht. Ik gunde hem altijd alles en ook dat is er nu niet meer.
Ik denk dat het slim is om het tijd te geven te bezinken. En even weg is misschien wel precies wat jij nodig hebt. Als hij haar toch wil zien, doet hij dat toch wel, daarvoor hoeft hij niet op jouw vakantie te wachten. Het beste wat je kunt doen is goed voor jezelf zorgen.
vrijdag 12 oktober 2012 17:25
He bah, dat klinkt inderdaad weinig hoopvol. Hij zou bij wijze van spreken op zijn knieen moeten totdat de vellen erbij hangen. En jou ook eindeloos vragen laten stellen en daarop antwoord geven, totdat jij gerustgesteld bent. Feit dat hij daar geen zin in heeft en ook nog eens de zwarte piet aan jou toebedeelt, vind ik niet positief.
Ben er ook bang voor dat hij je als een zeur ziet en vrolijk doorgaat met zijn praktijken. Is het niet met deze tut, dan met een ander bij wie hij de mogelijkheid krijgt. En de vraag is dus; heb jij er voor nu vertrouwen in dat hij ECHT voor jullie gaat?
Ik kan je zeggen, dat dát gevoel noodzakelijk is in jullie situatie.
Ik heb mijzelf nooit meer helemaal willen/durven geven en dat zorgde ervoor, dat we uit elkaar groeiden. Ik hield altijd de slag om de arm, kon niet meer zeggen of wij een toekomst hadden. En dan heb je dus jarenlang gedoe gehad, om alsnog uit elkaar te gaan.
Het kan ook goed uitpakken, absoluut. Maar dan wel met een vent die keihard knokt en die jou laat merken dat hij liever zijn schoen opvreet, dan om jou kwijt te raken....en dat haal ik er niet uit. Hij lijkt onverschillig te zijn t.a.v. jou.
Ben er ook bang voor dat hij je als een zeur ziet en vrolijk doorgaat met zijn praktijken. Is het niet met deze tut, dan met een ander bij wie hij de mogelijkheid krijgt. En de vraag is dus; heb jij er voor nu vertrouwen in dat hij ECHT voor jullie gaat?
Ik kan je zeggen, dat dát gevoel noodzakelijk is in jullie situatie.
Ik heb mijzelf nooit meer helemaal willen/durven geven en dat zorgde ervoor, dat we uit elkaar groeiden. Ik hield altijd de slag om de arm, kon niet meer zeggen of wij een toekomst hadden. En dan heb je dus jarenlang gedoe gehad, om alsnog uit elkaar te gaan.
Het kan ook goed uitpakken, absoluut. Maar dan wel met een vent die keihard knokt en die jou laat merken dat hij liever zijn schoen opvreet, dan om jou kwijt te raken....en dat haal ik er niet uit. Hij lijkt onverschillig te zijn t.a.v. jou.
vrijdag 12 oktober 2012 20:11
quote:missfiona schreef op 11 oktober 2012 @ 13:05:
. Hij walst over mijn grenzen heen, behandeld me meer dan respectloos en wil dan gaan emmeren over grenzen stellen en zelf bepalen hoeveel hij over dit hele gebeuren wil horen?
Maar hell, anderhalve week vind hij al te lang...
Wat een wereld van verschil in 7 dagen (5 oktober) gedroeg hij zich nog zo:
quote:missfiona schreef op 05 oktober 2012 @ 12:31:
Hij doet nu wel moeite, probeert me in alles tegemoet te komen, heeft begrip, belt regelmatig, smst, zegt van mij te houden, laat zijn telefoon etc. liggen waar ik erbij kan, laat mail en FB openstaan etc. Hij zegt dat hij een lul is geweest en dat dit een ontzettend stomme actie was en dat hij nu inziet wat hij zou kwijtraken en dat ik het ben met wie hij verder wil en met wie hij oud wil worden. .
Je weet wat ik geschreven heb, kom niet te laat in actie.
Misschien wordt hij wakker als je zegt dat je liever hebt dat hij niet meer komt omdat JIJ gaat nadenken of je nog met HEM verder wil.
. Hij walst over mijn grenzen heen, behandeld me meer dan respectloos en wil dan gaan emmeren over grenzen stellen en zelf bepalen hoeveel hij over dit hele gebeuren wil horen?
Maar hell, anderhalve week vind hij al te lang...
Wat een wereld van verschil in 7 dagen (5 oktober) gedroeg hij zich nog zo:
quote:missfiona schreef op 05 oktober 2012 @ 12:31:
Hij doet nu wel moeite, probeert me in alles tegemoet te komen, heeft begrip, belt regelmatig, smst, zegt van mij te houden, laat zijn telefoon etc. liggen waar ik erbij kan, laat mail en FB openstaan etc. Hij zegt dat hij een lul is geweest en dat dit een ontzettend stomme actie was en dat hij nu inziet wat hij zou kwijtraken en dat ik het ben met wie hij verder wil en met wie hij oud wil worden. .
Je weet wat ik geschreven heb, kom niet te laat in actie.
Misschien wordt hij wakker als je zegt dat je liever hebt dat hij niet meer komt omdat JIJ gaat nadenken of je nog met HEM verder wil.
Voltaire: ik veracht u en uw mening, maar ik zal mijn leven geven om uw recht op die verachtelijke mening uit te mogen dragen.
zaterdag 13 oktober 2012 18:14
Ja het is een flink verschil tussen een week geleden en nu. Nu moet het maar weer over zijn en zo ver ben ik niet. Ik weet niet wat hij wil of waar hij mee bezig is. Kan ik hem vertrouwen? Is het echt over? Geeft hij eerlijk antwoord? Ik weet het niet. Maar het afkappen van praten over wat er gebeurd is en over grenzen gaan mekkeren (als ik het tegen hem mekkeren noem, zegt hij dat hij geen schaap is en dat ik hem niet serieus neem zucht...), maakt me alleen nog maar wantrouwiger.
Ik ga op vakantie de tijd voor mezelf nemen. Nadenken, op een rijtje zetten wat IK wil. En wat ik niet wil. En wat ik verwacht. Van hem , van onze relatie. Maar toch vooral gericht op mezelf. Ik kan en wil me even niet op hem of de relatie richten. Eerst zelf deze dreun verwerken en kijken hoe ik mijn toekomst zie.
Ik ga op vakantie de tijd voor mezelf nemen. Nadenken, op een rijtje zetten wat IK wil. En wat ik niet wil. En wat ik verwacht. Van hem , van onze relatie. Maar toch vooral gericht op mezelf. Ik kan en wil me even niet op hem of de relatie richten. Eerst zelf deze dreun verwerken en kijken hoe ik mijn toekomst zie.
dinsdag 16 oktober 2012 13:06
Hier blijfthet wisselend. Aan de ene kant wil ik doorgaan samen en dit hele gebeuren achter ons laten. Aan de andere kant blijft het iets waar ik over wil praten en wat ik nog niet achter ons kan laten. Na heel wat gesprekken was de conclusie dat hij had moeten praten over wat hem dwars zat en zelf ook debet was aan het versloffen van de relatie. En dan zit hem overduidelijk iets dwars en zegt hij niets. Pas als ik vraag en doorvraag komt hij met waar hij mee zit. Dat geeft me geen vertrouwen in de relatie. Dan moet ik voortaan in een soort van hyperalert gaan zitten om te kijken of hij zich nog wel happy voelt. Anders komt er misschien weer iemand op zijn pad en begint het weer opnieuw. Hij zegt dat dat niet zo is en dat hij niemand anders wil, maar ja. Praten doet hij ook niet, dus wat moet ik dan nog?
dinsdag 16 oktober 2012 13:08
Bovendien vind ik nog steeds dat het aan hem is om mij te laten zien dat hij mij wil en met ons verder wil. Ik hoef niet als een halve hulpverlener begrip te hebben en op te letten en te zorgen dat alles goed blijft gaan met een ander wijf als ene soort zwaard van Damocles boven mijn hoofd. Ik ben gekke Henkie niet.
dinsdag 16 oktober 2012 13:54
Waarom wil jij met iemand door gaan die jou als stront behandeld? Waarom wil jij door gaan met iemand die lekker met anderen dingen wil doen en jou daarbij even neer zet als zeurderig wijf, en allemaal andere negatieve dingen?
Waarom wil jij door gaan met iemand die nu van jou gaat eisen dat hij dingen mag gaan doen?
Kortom, waarom zie je niet in dat jij zoveel meer waard ben dan deze boerenlul?
Dat vraag ik me af.
Waarom wil jij door gaan met iemand die nu van jou gaat eisen dat hij dingen mag gaan doen?
Kortom, waarom zie je niet in dat jij zoveel meer waard ben dan deze boerenlul?
Dat vraag ik me af.
Accepteer de dingen die je niet kunt veranderen, verander de dingen die je niet kunt accepteren.
dinsdag 16 oktober 2012 17:45
jullie relatie zit in een sleur, wat evengoed zijn eigen schuld is. vervolgens doet hij iets wat niet door de beugel kan, om daarna jou de schuld te geven dat jij hem niet genoeg aandacht zou hebben gegeven en de relatie hebt laten verslonzen. terwijl hij jou nu alle aandacht en liefde zou moeten geven om je weer voor zich te winnen!
ofwel deze man is achterlijk, ofwel hij blijft forever in zijn luie stoel en verwacht dat jij de boel wel weer bij elkaar veegt, of hij heeft er gewoon geen zin meer in.
ik zou er allang mee gekapt zijn. wat moet je met een vent die jou pijn doet en daarna niet eens de behoefte heeft om voor je te vechten wanneer hij zijn fout in ziet?
ofwel deze man is achterlijk, ofwel hij blijft forever in zijn luie stoel en verwacht dat jij de boel wel weer bij elkaar veegt, of hij heeft er gewoon geen zin meer in.
ik zou er allang mee gekapt zijn. wat moet je met een vent die jou pijn doet en daarna niet eens de behoefte heeft om voor je te vechten wanneer hij zijn fout in ziet?
woensdag 17 oktober 2012 09:32
Fiona, ik kom nog even om het hoekje kijken. Ga je al snel op vakantie? Ik hoop het, want het lijkt alsof je het nodig hebt.
De ontwikkelingen van de laatste week stemmen mij overigens weinig hoopvol. Ik zou het ook niet meer dan logisch vinden dat je man eerst een flinke tijd erg schuldbewust blijft, zijn benen uit zijn sloffen loopt en laaat zien dat hij er voor wil gaan. Niet willen praten, dingen oppotten, dat zijn geen veelbelovende dingen. Kut voor je, want het maakt het zeker niet makkelijker.
Dus maar weer: sterkte!
De ontwikkelingen van de laatste week stemmen mij overigens weinig hoopvol. Ik zou het ook niet meer dan logisch vinden dat je man eerst een flinke tijd erg schuldbewust blijft, zijn benen uit zijn sloffen loopt en laaat zien dat hij er voor wil gaan. Niet willen praten, dingen oppotten, dat zijn geen veelbelovende dingen. Kut voor je, want het maakt het zeker niet makkelijker.
Dus maar weer: sterkte!
woensdag 17 oktober 2012 10:31
quote:missfiona schreef op 12 oktober 2012 @ 12:21:
Lief dat jullie aan me denken. Ik vind het fijn om hier te schrijven, Kan ik mooi mijn gedachten ordenen en mijn ei kwijt. voor jullie.
Nu is het even rustig alhier. Na de best heftige gesprekken van de laatste paar dagen is even rust welkom. Ik weet niet of partner nu snapt dat ik meer tijd nodig heb of dat hij als ik er weer over begin opnieuw gaat emmeren over grenzen en weet ik wat. Ik kon hem echt wel slaan toen hij daarover begon. Of op zijn minst door elkaar rammelen om te vragen wat hij wel niet denkt. Maar dat heb ik maar niet gedaan.
Ik vraag me wel steeds (vaak) af waar hij eigenlijk is en wat hij doet. Of hij contact met haar heeft of niet en wat er zou gebeuren als er weer zoiets op zijn pad komt. Hij heeft het niet opgezocht, dat weet ik zeker. Maar wat als zij of iemand anders hem weer opzoekt. Wat dan? Hij zegt zijn lesje te hebben geleerd, maar aan de andere kant is er weinig begrip voor mijn gevoelens. Op het ene moment wil ik er vol voor gaan, op het andere moment wil ik zijn hoofd eraf trekken en op het volgende moment ben ik heel verdrietig en teleurgesteld. Bahbah, wat een achtbaan. Ik lijk wel een labiel balletje.
Wat is hier de meerwaarde van? Heb je nog niet alles gezegd wat je wilde zeggen? In dat geval zou ik hem neerzetten voor een goed gesprek en alles uiten wat er nog in je zit... Echter als dit gedaan is en alles uitgesproken is, wat is dan nog de meerwaarde om er, weer, over te gaan beginnen? Hij weet hou hij jou gekwetst heeft en hoe je daar over denkt. Hij heeft uitleg gedaan over zijn kant enz enz Wat wil je nog meer weten? Kom daarachter, bespreek het en probeer dan vanaf daar verder te gaan.
Ik weet dat het nog niet lang gelden is gebeurd maar het heeft weinig zijn telkens in dezelfde discussie terug te vallen, je moet naar voren kijken. Of zeg ik nu iets heel geks?
Lief dat jullie aan me denken. Ik vind het fijn om hier te schrijven, Kan ik mooi mijn gedachten ordenen en mijn ei kwijt. voor jullie.
Nu is het even rustig alhier. Na de best heftige gesprekken van de laatste paar dagen is even rust welkom. Ik weet niet of partner nu snapt dat ik meer tijd nodig heb of dat hij als ik er weer over begin opnieuw gaat emmeren over grenzen en weet ik wat. Ik kon hem echt wel slaan toen hij daarover begon. Of op zijn minst door elkaar rammelen om te vragen wat hij wel niet denkt. Maar dat heb ik maar niet gedaan.
Ik vraag me wel steeds (vaak) af waar hij eigenlijk is en wat hij doet. Of hij contact met haar heeft of niet en wat er zou gebeuren als er weer zoiets op zijn pad komt. Hij heeft het niet opgezocht, dat weet ik zeker. Maar wat als zij of iemand anders hem weer opzoekt. Wat dan? Hij zegt zijn lesje te hebben geleerd, maar aan de andere kant is er weinig begrip voor mijn gevoelens. Op het ene moment wil ik er vol voor gaan, op het andere moment wil ik zijn hoofd eraf trekken en op het volgende moment ben ik heel verdrietig en teleurgesteld. Bahbah, wat een achtbaan. Ik lijk wel een labiel balletje.
Wat is hier de meerwaarde van? Heb je nog niet alles gezegd wat je wilde zeggen? In dat geval zou ik hem neerzetten voor een goed gesprek en alles uiten wat er nog in je zit... Echter als dit gedaan is en alles uitgesproken is, wat is dan nog de meerwaarde om er, weer, over te gaan beginnen? Hij weet hou hij jou gekwetst heeft en hoe je daar over denkt. Hij heeft uitleg gedaan over zijn kant enz enz Wat wil je nog meer weten? Kom daarachter, bespreek het en probeer dan vanaf daar verder te gaan.
Ik weet dat het nog niet lang gelden is gebeurd maar het heeft weinig zijn telkens in dezelfde discussie terug te vallen, je moet naar voren kijken. Of zeg ik nu iets heel geks?
donderdag 18 oktober 2012 00:39
Nee, wat je zegt is niet gek, maar ik krijg maar geen antwoord op het waarom. En dat maakt dat je steeds weer terug komt op hetzelfde onderwerp. Ik krijg weet ik niet, ik vond de aandacht leuk, het ging me alleen om een kop koffie (sorry hoor, maar die geloof je zelf toch niet), het was stom (understatement) of alle verantwoordelijkheid naar mij schuiven. Hij heeft alles wat we hadden en mij als persoon met de grond gelijk gemaakt voor een optie op neuken met een of ander iemand die hij vroeger eens kende en heel gek genoeg doet het was stom van me het niet voor me als ik wil weten waarom. Als dat waarom niet duidelijk, hoe kunnen we dan de dingen die hiertoe hebben geleid aanpakken? Dan blijf ik op mijn tenen lopen met een soort zwaard van Damocles boven mijn hoofd.
Daarnaast wil ik dat hij ziet en snapt dat hij me echt heel veel pijn heeft gedaan en iets wezenlijks beschadigd heeft en zijn best doet om dat in ieder geval proberen te herstellen. Maar dat is denk ik een utopie, want ik zie het niet gebeuren...
Daarnaast wil ik dat hij ziet en snapt dat hij me echt heel veel pijn heeft gedaan en iets wezenlijks beschadigd heeft en zijn best doet om dat in ieder geval proberen te herstellen. Maar dat is denk ik een utopie, want ik zie het niet gebeuren...
donderdag 18 oktober 2012 17:59
Ik ken een stel waarbij de man (een vriend van vroeger) me wel eens vertelt dat hij niet zo zeker is over zijn relatie. Die man vertelt mij dat hij en zijn vriendin wel dezelfde interesses hebben, maar hij vindt haar niet zo aantrekkelijk en ze is erg afhankelijk van hem.
Ze reageert inderdaad ook best jaloers als hij met andere vrouwen praat, wat een niet zo aantrekkelijke eigenschap is. Dat weet iedere vrouw. Maar ik kan natuurlijk niet inschatten wat nu oorzaak en gevolg is. Gedraagt de vrouw zich jaloers omdat de man niet voor 100% in de relatie gelooft en zij daar onzeker van wordt? Of is de man niet meer verliefd omdat haar onzekerheid en jaloezie hem afstoot?
Het is in ieder geval duidelijk dat de vrouw in kwestie hem echt heel graag wil houden, of hij zich nou gedraagt of niet. Het is best zielig, want ik vind de vrouw juist wel mooi. En ik weet zeker dat andere mannen dat ook in haar kunnen zien. Dat de man waar ze nu mee samen is haar niet mooi vindt, is echt zijn probleem. Hij is zelf helemaal niet de knapste, maar ergens verwacht hij dat het gras aan de overkant groener is en super-mooie vrouwen wel met hem zouden willen daten. Het probleem is dat deze man niet inziet dat wanneer een super-mooie vrouw met hem praat, dat nog niet betekent dat die vrouw ook met hem wil daten. Daarnaast is het niet zo dat super-mooie vrouwen ook niet hun eigen problemen en onzekerheden hebben (wat hij dus wel verwacht).
Ik hoop echt dat de vrouw in kwestie hem eens goed dumpt, zodat de man in kwestie kan zien wat hij mist als zij er niet is en zodat hij kan zien dat hij echt niets beters kan krijgen. Lijkt me in jouw geval ook de oplossing. Maar je moet dan wel kunnen accepteren dat je plan mislukt en hij echt wegblijft. Maar ook in dat geval ben je hem liever kwijt dan rijk.
Ze reageert inderdaad ook best jaloers als hij met andere vrouwen praat, wat een niet zo aantrekkelijke eigenschap is. Dat weet iedere vrouw. Maar ik kan natuurlijk niet inschatten wat nu oorzaak en gevolg is. Gedraagt de vrouw zich jaloers omdat de man niet voor 100% in de relatie gelooft en zij daar onzeker van wordt? Of is de man niet meer verliefd omdat haar onzekerheid en jaloezie hem afstoot?
Het is in ieder geval duidelijk dat de vrouw in kwestie hem echt heel graag wil houden, of hij zich nou gedraagt of niet. Het is best zielig, want ik vind de vrouw juist wel mooi. En ik weet zeker dat andere mannen dat ook in haar kunnen zien. Dat de man waar ze nu mee samen is haar niet mooi vindt, is echt zijn probleem. Hij is zelf helemaal niet de knapste, maar ergens verwacht hij dat het gras aan de overkant groener is en super-mooie vrouwen wel met hem zouden willen daten. Het probleem is dat deze man niet inziet dat wanneer een super-mooie vrouw met hem praat, dat nog niet betekent dat die vrouw ook met hem wil daten. Daarnaast is het niet zo dat super-mooie vrouwen ook niet hun eigen problemen en onzekerheden hebben (wat hij dus wel verwacht).
Ik hoop echt dat de vrouw in kwestie hem eens goed dumpt, zodat de man in kwestie kan zien wat hij mist als zij er niet is en zodat hij kan zien dat hij echt niets beters kan krijgen. Lijkt me in jouw geval ook de oplossing. Maar je moet dan wel kunnen accepteren dat je plan mislukt en hij echt wegblijft. Maar ook in dat geval ben je hem liever kwijt dan rijk.
donderdag 18 oktober 2012 18:02
Ik zelf zou het gedrag van jouw vriend echt niet accepteren. Dat chatten en verliefd worden is nog te overzien, maar dat hij zich richting de buitenwereld negatief over jou uitlaat alleen om zo seks te kunnen hebben met een ander, nee dat zou me te ver gaan. Ik geloof niet dat een man zoiets zou zeggen als hij echt van je hield. Sterker nog, ik denk dat een man zoiets nog niet zou zeggen als hij je aardig vond, als gewone vriendin.
donderdag 18 oktober 2012 18:23
Mooie woorden, en mee eens. Dat een man seks met een ander wil, soit. Dat gaat al te ver, maar ok. Maar een partner die zijn eigen vrouw t.a.v. een ander wegzet als hysterisch, dom, of wat dan ook, daarmee geeft hij er blijk van dat hij je niet zo hoog heeft zitten. En DAT zou een dealbreaker zijn, los van al zijn andere gedrag.
Sterker nog, ik zou het van een ex al niet zo leuk vinden, als deze alleen negatief over mij zou spreken. Want ook al werkte de relatie niet, je was niet zomaar samen..
Sterker nog, ik zou het van een ex al niet zo leuk vinden, als deze alleen negatief over mij zou spreken. Want ook al werkte de relatie niet, je was niet zomaar samen..
