Relaties
alle pijlers
Verder na bedrog, hoe?
vrijdag 13 mei 2016 07:48
Dit is het vervolg van het "partner biecht op...' topic
Partner biecht op...
In dit topic hoop ik mensen te spreken die weten wat het is om verder te leven nadat je vertrouwen geschonden is in je relatie. Wat is de impact op je relatie, als je hoort dat je partner je bedrogen heeft?
Vreemdgaan, hoerenbezoek, een eenmalig slippertje, een langdurig dubbelleven.?
Waar ga je doorheen, en wat doet je beslissen om weg te gaan of toch te blijven?
In het vorige topic liepen de emoties vaak hoog op. Dat is logisch.
Toch werd er (meestal) vanuit respect gereageerd, en dat was helpend.
Dus geef gerust je mening, alle standpunten zijn welkom, maar spreek elkaar aan zoals je zelf ook aangesproken zou willen worden.
Mijn achtergrond:
Ik hoorde 3 weken geleden dat mijn man al zeker 15 jaar van ons 20 jarige huwelijk af en toe naar de hoeren gaat. Ons huwelijk was verder goed. Twee (puber)zoons. Niemand weet dit nog, en dat valt me zwaar. Hij is totaal ongeveer 25x geweest. En dan nog 3 a 4x zoveel keer om te 'kijken' in die hoeren straat. Om de kick vd spanning.
Vroeger riep ik van: 'Als mijn vriend/man ooit vreemd zou gaan, dan schop ik hem er uit!
Geen twijfel mogelijk. 'Zoiets PIK je toch zeker niet?'
Maar nu, in de situatie, een situatie die ik nooit aan heb zien komen, voelt alles anders.
Niet meer duidelijk, maar vol twijfels en pijn. Hoe kan het dat ik dit nooit gemerkt heb? Waren er dan geen enkele signalen? Wat zegt dat over mij? Heb ik dan zo'n plank voor mijn kop? Of is hij zo'n briljant leugenaar? Was alles een leugen? Ook die mooie, liefdevolle intieme momenten? Ik kijk naar de scherven van mijn huwelijk en weet niet of ik dit nog kan lijmen. We kunnen 'door', maar kan ik hem ooit nog vertrouwen?
Ik word heen en weer geslingerd tussen woede, machteloosheid en verdriet. Alles waar ik in geloofde is onzeker geworden.
Ik hoop hier mensen te 'spreken ' die ook ooit bedrogen zijn. Ik ben benieuwd hoe die het hebben aangepakt. Ik wil nu -voorlopig- 'door'. Alles staat in de 'pauze-stand'. Hij woont hier in huis, slaapt apart. Als de emotionele rollercoaster wat vaart vermindert, het stof wat optrekt, dan hoop ik dat ik zie (voel? ) hoe de toekomst er uit ziet.
Hij gaat binnenkort hulp krijgen bij Rodersana, (ambulant, gesprekken,) om zijn seksverslaving aan te pakken. Ik heb nu 3x een gesprek gehad met mijn huisarts om even te kunnen ventileren.
Alle mensen die ik ken, staan of te ver weg van me, of te dichtbij, om dit tegen te kunnen vertellen.
De jongens mogen dit niet te weten komen; hoe erg ik dit ook vind, hij is een geweldige vader voor ze en dat beeld wil ik ze niet ontnemen.
Ben nu aan het zoeken naar een 'luisterend oor' in de hulpverlening.
Een gespreksgroep v lotgenoten ofzo. Partners van seksverslaafden. Partners van 'cheaters'. Zoiets. Maar ben nog niets tegengekomen. (Niet iets zonder een bepaalde religie.)
Want ik vraag me af hoe je omgaat met deze wisselende buien. Het ene moment zie ik geen enkele mogelijkheid meer, het volgende moment voel ik nog steeds die band, die liefde, (ookal haat ik hem tegelijkertijd).
Vraag me af of het mogelijk is om dat vertrouwen terug te krijgen.
En of jou dat dus gelukt is. Of niet. En hoe dat ging.
Partner biecht op...
In dit topic hoop ik mensen te spreken die weten wat het is om verder te leven nadat je vertrouwen geschonden is in je relatie. Wat is de impact op je relatie, als je hoort dat je partner je bedrogen heeft?
Vreemdgaan, hoerenbezoek, een eenmalig slippertje, een langdurig dubbelleven.?
Waar ga je doorheen, en wat doet je beslissen om weg te gaan of toch te blijven?
In het vorige topic liepen de emoties vaak hoog op. Dat is logisch.
Toch werd er (meestal) vanuit respect gereageerd, en dat was helpend.
Dus geef gerust je mening, alle standpunten zijn welkom, maar spreek elkaar aan zoals je zelf ook aangesproken zou willen worden.
Mijn achtergrond:
Ik hoorde 3 weken geleden dat mijn man al zeker 15 jaar van ons 20 jarige huwelijk af en toe naar de hoeren gaat. Ons huwelijk was verder goed. Twee (puber)zoons. Niemand weet dit nog, en dat valt me zwaar. Hij is totaal ongeveer 25x geweest. En dan nog 3 a 4x zoveel keer om te 'kijken' in die hoeren straat. Om de kick vd spanning.
Vroeger riep ik van: 'Als mijn vriend/man ooit vreemd zou gaan, dan schop ik hem er uit!
Geen twijfel mogelijk. 'Zoiets PIK je toch zeker niet?'
Maar nu, in de situatie, een situatie die ik nooit aan heb zien komen, voelt alles anders.
Niet meer duidelijk, maar vol twijfels en pijn. Hoe kan het dat ik dit nooit gemerkt heb? Waren er dan geen enkele signalen? Wat zegt dat over mij? Heb ik dan zo'n plank voor mijn kop? Of is hij zo'n briljant leugenaar? Was alles een leugen? Ook die mooie, liefdevolle intieme momenten? Ik kijk naar de scherven van mijn huwelijk en weet niet of ik dit nog kan lijmen. We kunnen 'door', maar kan ik hem ooit nog vertrouwen?
Ik word heen en weer geslingerd tussen woede, machteloosheid en verdriet. Alles waar ik in geloofde is onzeker geworden.
Ik hoop hier mensen te 'spreken ' die ook ooit bedrogen zijn. Ik ben benieuwd hoe die het hebben aangepakt. Ik wil nu -voorlopig- 'door'. Alles staat in de 'pauze-stand'. Hij woont hier in huis, slaapt apart. Als de emotionele rollercoaster wat vaart vermindert, het stof wat optrekt, dan hoop ik dat ik zie (voel? ) hoe de toekomst er uit ziet.
Hij gaat binnenkort hulp krijgen bij Rodersana, (ambulant, gesprekken,) om zijn seksverslaving aan te pakken. Ik heb nu 3x een gesprek gehad met mijn huisarts om even te kunnen ventileren.
Alle mensen die ik ken, staan of te ver weg van me, of te dichtbij, om dit tegen te kunnen vertellen.
De jongens mogen dit niet te weten komen; hoe erg ik dit ook vind, hij is een geweldige vader voor ze en dat beeld wil ik ze niet ontnemen.
Ben nu aan het zoeken naar een 'luisterend oor' in de hulpverlening.
Een gespreksgroep v lotgenoten ofzo. Partners van seksverslaafden. Partners van 'cheaters'. Zoiets. Maar ben nog niets tegengekomen. (Niet iets zonder een bepaalde religie.)
Want ik vraag me af hoe je omgaat met deze wisselende buien. Het ene moment zie ik geen enkele mogelijkheid meer, het volgende moment voel ik nog steeds die band, die liefde, (ookal haat ik hem tegelijkertijd).
Vraag me af of het mogelijk is om dat vertrouwen terug te krijgen.
En of jou dat dus gelukt is. Of niet. En hoe dat ging.
vrijdag 13 mei 2016 10:58
Zeeland,
Hoe verder gaan na bedrog? Pfieuw da's echt heel persoonlijk en vooral heel erg zwaar. Ik heb het meegemaakt, pas na de bevalling van onze dochter heeft mijn partner 8 maand een relatie gehad met een collega. Je doet me een beetje aan mezelf denken in die tijd. Wanhopig vasthoudend, jezelf slecht voelen omdat jij de kar trekt en boos worden omdat jij er eigenlijk niet om gevraagd hebt. Het is een emotionele rollercoaster!
Eerlijk? Ik zou het niet meer opnieuw doen... Verder gaan na het bedrog. Het trekt alle verhoudingen scheef!
Ik heb het vergeven hoor, lijkt iets uit een eerdere relatie nu maar vergeten doe je nooit, daarvoor is het veel te ingrijpend. Het verandert jullie beiden als persoon, het is dus nooit helemaal weg.
Weggaan is zwaar, moeilijk, financieel soms niet mogelijk, kinderen door de hel laten gaan maar mijn ervaring is dat blijven veel moeilijker is! Ik vond het knap van mezelf, was trots dat ik zoiets kon vergeven maar eigenlijk valt daar geen trots uit te halen, je haalt jezelf erdoor naar beneden en dat akelige gevoel verdwijnt niet. Je verlegt telkens opnieuw je grenzen om vast te houden aan een illusie.. Wat er ooit was, is er niet meer en zal ook niet meer terugkomen.
Die keuze ligt volledig bij jezelf maar onthou dat blijven niet de gemakkelijkste keuze is en zorg aub voor jezelf en de kinderen. Zelf veel te vaak mijn relatie op 1 gezet ten koste van al de rest waardoor partner mij nu die zaken kwalijk neemt.
Accepteer wat je niet kan veranderen en verander wat je niet kan accepteren!
Ik ben er nog steeds mee bezig...
Veel sterkte en kracht in je keuze
Hoe verder gaan na bedrog? Pfieuw da's echt heel persoonlijk en vooral heel erg zwaar. Ik heb het meegemaakt, pas na de bevalling van onze dochter heeft mijn partner 8 maand een relatie gehad met een collega. Je doet me een beetje aan mezelf denken in die tijd. Wanhopig vasthoudend, jezelf slecht voelen omdat jij de kar trekt en boos worden omdat jij er eigenlijk niet om gevraagd hebt. Het is een emotionele rollercoaster!
Eerlijk? Ik zou het niet meer opnieuw doen... Verder gaan na het bedrog. Het trekt alle verhoudingen scheef!
Ik heb het vergeven hoor, lijkt iets uit een eerdere relatie nu maar vergeten doe je nooit, daarvoor is het veel te ingrijpend. Het verandert jullie beiden als persoon, het is dus nooit helemaal weg.
Weggaan is zwaar, moeilijk, financieel soms niet mogelijk, kinderen door de hel laten gaan maar mijn ervaring is dat blijven veel moeilijker is! Ik vond het knap van mezelf, was trots dat ik zoiets kon vergeven maar eigenlijk valt daar geen trots uit te halen, je haalt jezelf erdoor naar beneden en dat akelige gevoel verdwijnt niet. Je verlegt telkens opnieuw je grenzen om vast te houden aan een illusie.. Wat er ooit was, is er niet meer en zal ook niet meer terugkomen.
Die keuze ligt volledig bij jezelf maar onthou dat blijven niet de gemakkelijkste keuze is en zorg aub voor jezelf en de kinderen. Zelf veel te vaak mijn relatie op 1 gezet ten koste van al de rest waardoor partner mij nu die zaken kwalijk neemt.
Accepteer wat je niet kan veranderen en verander wat je niet kan accepteren!
Ik ben er nog steeds mee bezig...
Veel sterkte en kracht in je keuze
vrijdag 13 mei 2016 11:00
quote:Evien schreef op 13 mei 2016 @ 10:59:
Eens met geronimo. Ik heb het vorige topic helemaal gevolgd. En blijf me verbazen over het feit dat to alles voor de buitenwereld verborgen wil houden.
Ik begrijp dat wel!
Schaamte, niks meer of minder..
Als je besluit te blijven, wat maakt jou dat dan? Is een eindeloze strijd met jezelf en je grenzen.
Eens met geronimo. Ik heb het vorige topic helemaal gevolgd. En blijf me verbazen over het feit dat to alles voor de buitenwereld verborgen wil houden.
Ik begrijp dat wel!
Schaamte, niks meer of minder..
Als je besluit te blijven, wat maakt jou dat dan? Is een eindeloze strijd met jezelf en je grenzen.
vrijdag 13 mei 2016 11:16
Mijn man van 11 jaar geleden, werd mijn ex man.
En net als jij wat jj nu meemaakt, gedroeg hij zich ook zo, vaak en veel ruzie, het kwam niet meer goed.
.
En nee, uitstekende omgangsregeling, heb het de wereld vertelt, kon net niet bij me dragen, en nee, mijn kids weten dit tot op de dag van vandaag niet...wie wil een kind zo schaden?, niemand.
Dus werd het hun niet vertelt.
Het is niet erg, het liep nou eenmaal zo, mijn ex man is een pracht vader, was niet goed voor mij toen..
Maar wel voor de kids, ik heb dat uitstekend kunnen scheiden.
Hij ook trouwens.
Wij doen alles voor onze kids,...het is gebeurt, liet me goed achter.
..
Nu elf jaar verder, lang dus al...maar wat heb ik in hetbbegin, het moeijk gehad, zo veel steun destijds gehad, aan mijn lieve vriendinnen, vader ect ect....en zelfs van mijn meer dan geweldige jongens.
.
Als ik nr mijn man destijds keek, kon ik alleen maar denken"...wees goed voor de jongens."
.
En gelukkig, dank ik god, dat hij dit eeuwig tot in den treure is, en was.
Mijn hart treurde, maar als het dat destijds voor mijn jongens was geweest, was ik nooit meer opgestaan...
Voor hun stond ik op.
Voor hun was ik sterk, door hun bleef ik in "leven".
.
.nu elf jaar verder,.....mag ik zeggen, dat ik de gelukkigste vrouw, op deze aarde ben.
Mijn jongens trouwens ook.
En zelfs mijn ex man.
.
Maar mocht ooit weer, een man zich zo gedragen..dan sta ik er los van.
Zijn deel, zijn ding.
Inmiddels ben ik zo zelfstandig, geleerd om het alleen te doen, dat ik me ervan af kan zetten.
Naar een springplank naar?
.
Naar wat?
.
zou het niet weten,..hoef ik ook geen antwoord op.
En net als jij wat jj nu meemaakt, gedroeg hij zich ook zo, vaak en veel ruzie, het kwam niet meer goed.
.
En nee, uitstekende omgangsregeling, heb het de wereld vertelt, kon net niet bij me dragen, en nee, mijn kids weten dit tot op de dag van vandaag niet...wie wil een kind zo schaden?, niemand.
Dus werd het hun niet vertelt.
Het is niet erg, het liep nou eenmaal zo, mijn ex man is een pracht vader, was niet goed voor mij toen..
Maar wel voor de kids, ik heb dat uitstekend kunnen scheiden.
Hij ook trouwens.
Wij doen alles voor onze kids,...het is gebeurt, liet me goed achter.
..
Nu elf jaar verder, lang dus al...maar wat heb ik in hetbbegin, het moeijk gehad, zo veel steun destijds gehad, aan mijn lieve vriendinnen, vader ect ect....en zelfs van mijn meer dan geweldige jongens.
.
Als ik nr mijn man destijds keek, kon ik alleen maar denken"...wees goed voor de jongens."
.
En gelukkig, dank ik god, dat hij dit eeuwig tot in den treure is, en was.
Mijn hart treurde, maar als het dat destijds voor mijn jongens was geweest, was ik nooit meer opgestaan...
Voor hun stond ik op.
Voor hun was ik sterk, door hun bleef ik in "leven".
.
.nu elf jaar verder,.....mag ik zeggen, dat ik de gelukkigste vrouw, op deze aarde ben.
Mijn jongens trouwens ook.
En zelfs mijn ex man.
.
Maar mocht ooit weer, een man zich zo gedragen..dan sta ik er los van.
Zijn deel, zijn ding.
Inmiddels ben ik zo zelfstandig, geleerd om het alleen te doen, dat ik me ervan af kan zetten.
Naar een springplank naar?
.
Naar wat?
.
zou het niet weten,..hoef ik ook geen antwoord op.
We are the heroes of our time, but we are dancing with demons in our minds..
vrijdag 13 mei 2016 11:25
Hallo Zeeland! Hier ben je!
Wat wil je precies regelen bij de start van dit nieuwe topic? Wil je dat er mensen reageren die zijn gebleven in hun relatie, na bedrog? Wil je dat de mensen van je vorige topic hier niet meer schrijven als ze niet bij hun bedriegende partner zijn gebleven? Waar precies wil jij graag tips, ondersteuning, steun en troost voor en bij?
Het voelt alsof je het wilt regisseren, hoe hier gereageerd wordt op je topic. Misschien voel ik dat wel niet goed aan; in ieder geval is het mij onhelder wat je wilt 'halen'.
Eigenlijk zie ik je hier hetzelfde doen als met je man. Jij gaat 'het regelen'. Jij wilt het 'fixen'. Je zoekt de controle en leidt zo veel mogelijk alles in goede banen. Door bij je man die regie te nemen, zie je naar mijn idee niet wat HIJ in wil brengen, wat HIJ wil, hoe hij met jou wil leven na het uitkomen van ZIJN bedrog. We reageerden in je vorige topic veel op je verhaal over de sms die je hem stuurde, en hoe hij reageerde. Jij hebt op onze reacties amper gereageerd. Behalve met de zin 'dat je dom bent' en dat je niet iets moet vragen omdat je het dan zelf uitlokt.
Wanneer stop je met voor HEM te denken, voelen, handelen? Wanneer stop je met de focus op die man, die zijn energie zou moeten besteden aan de focus op hemzelf én op herstellen met en voor jou, als hij dat al wil (want dat vraag ik me oprecht af)? Wanneer ga jij stil zijn, kijken en luisteren en vooral ervaren wat er gebeurt als jij de regie niet hebt (dat je die niet hebt, is mij volkomen duidelijk) en neemt, probeert te nemen? Je blik niet continu op HEM hebt?
In feite 'doet hij er nu even niet toe'. Hij heeft een vreselijk langlopend verhaal opgebiecht, en jij moet dat verwerken en uiteindelijk doorvoelen/weten of je met hem je leven wil delen. Ik zeg expres niet: wil blijven delen, want er is dus een heel deel nooit gedeeld. En je staat nog geen seconde stil, in mijn ogen. Kun je trouwen met, je verbinden aan, deze man, die je nu ziet?
Ach, ik val in herhaling. En dat wil je misschien in dit nieuwe topic liever niet. Eigenlijk wil ik dat wel gewoon van je horen. Ik voel me inmiddels betrokken, zeker ook vanwege herkenning van veel dingen, en het houdt me bezig, jouw leven op dit moment. Als het echt zo is dat je ander soort (inhoudelijke) reacties wilt, of van andere mensen, deel je dat dan hier ook? Dat is handige informatie; ik deel nu met jou, en daar zit ook altijd een deel van mezelf in natuurlijk.
Wat wil je precies regelen bij de start van dit nieuwe topic? Wil je dat er mensen reageren die zijn gebleven in hun relatie, na bedrog? Wil je dat de mensen van je vorige topic hier niet meer schrijven als ze niet bij hun bedriegende partner zijn gebleven? Waar precies wil jij graag tips, ondersteuning, steun en troost voor en bij?
Het voelt alsof je het wilt regisseren, hoe hier gereageerd wordt op je topic. Misschien voel ik dat wel niet goed aan; in ieder geval is het mij onhelder wat je wilt 'halen'.
Eigenlijk zie ik je hier hetzelfde doen als met je man. Jij gaat 'het regelen'. Jij wilt het 'fixen'. Je zoekt de controle en leidt zo veel mogelijk alles in goede banen. Door bij je man die regie te nemen, zie je naar mijn idee niet wat HIJ in wil brengen, wat HIJ wil, hoe hij met jou wil leven na het uitkomen van ZIJN bedrog. We reageerden in je vorige topic veel op je verhaal over de sms die je hem stuurde, en hoe hij reageerde. Jij hebt op onze reacties amper gereageerd. Behalve met de zin 'dat je dom bent' en dat je niet iets moet vragen omdat je het dan zelf uitlokt.
Wanneer stop je met voor HEM te denken, voelen, handelen? Wanneer stop je met de focus op die man, die zijn energie zou moeten besteden aan de focus op hemzelf én op herstellen met en voor jou, als hij dat al wil (want dat vraag ik me oprecht af)? Wanneer ga jij stil zijn, kijken en luisteren en vooral ervaren wat er gebeurt als jij de regie niet hebt (dat je die niet hebt, is mij volkomen duidelijk) en neemt, probeert te nemen? Je blik niet continu op HEM hebt?
In feite 'doet hij er nu even niet toe'. Hij heeft een vreselijk langlopend verhaal opgebiecht, en jij moet dat verwerken en uiteindelijk doorvoelen/weten of je met hem je leven wil delen. Ik zeg expres niet: wil blijven delen, want er is dus een heel deel nooit gedeeld. En je staat nog geen seconde stil, in mijn ogen. Kun je trouwen met, je verbinden aan, deze man, die je nu ziet?
Ach, ik val in herhaling. En dat wil je misschien in dit nieuwe topic liever niet. Eigenlijk wil ik dat wel gewoon van je horen. Ik voel me inmiddels betrokken, zeker ook vanwege herkenning van veel dingen, en het houdt me bezig, jouw leven op dit moment. Als het echt zo is dat je ander soort (inhoudelijke) reacties wilt, of van andere mensen, deel je dat dan hier ook? Dat is handige informatie; ik deel nu met jou, en daar zit ook altijd een deel van mezelf in natuurlijk.
vrijdag 13 mei 2016 11:29
Ach ja....een echte man neemt zelf afstand.
Weet dat hij haar geen goed, doet, haar kapot maakt, haar hart ten gronde richt.
En laat haar goed achter.
.
Een "goede "man, neemt zelf afstand, en vertrekt zelf.
.
Wat een man dit!!,!
Weet dat hij haar geen goed, doet, haar kapot maakt, haar hart ten gronde richt.
En laat haar goed achter.
.
Een "goede "man, neemt zelf afstand, en vertrekt zelf.
.
Wat een man dit!!,!
We are the heroes of our time, but we are dancing with demons in our minds..
vrijdag 13 mei 2016 11:31
Geronimo, ik ga ver met je mee, maar vaardig manipulator, is m.i. te veel/ te ver. Ik denk dat TO heel angstig is en alles aangrijpt om het goed te maken. Helaas TO, het wordt nooit meer goed. Dit zal altijd tussen jullie in staan. Ook al kies je ervoor om samen verder te gaan, het vertrouwen moet vanaf 0 weer worden opgebouwd.
Het is zoals de therapeute zegt, dit huwelijk is over. Hoe jullie (en of jullie) verder gaan, is denk ik gezien je schrijven, aan jou. Jij regisseert nu de relatie. Bekend hoor, ik deed het ook. En ook vanuit angst, liefde etc.
Maar wat ik had moeten doen is achterover leunen en zien wat er zou gebeuren. Jouw man heeft een bom onder jullie relatie gelegd, het is aan hem om initiatieven te nemen om te tonen dat dit NOOIT meer zal gebeuren.
Maar, dat doe hij niet. Hij zal trouw naar meetings en therapie gaan, maar oh oh wat heeft hij het zwaar.
Als het het een vent was had hij zijn spullen gepakt en dit alleen gedaan en pas teruggekomen, wanneer hij welkom zou zijn en als er echt veranderingen hebben plaatsgevonden.
Jij faciliteert nu zijn ongenoegen en zielig zijn. Totdat hij weer naar de hoeren gaat, met als argument dat jij hem ertoe gebracht hebt (als het uitkomt).
Natuurlijk leest hij mee en natuurlijk komt hij dit weekend met bloemen aan. Want hij heeft gelezen dat woorden en daden nu goed zijn. Ik zou ook meelezen als ik zou weten dat mijn partner op een openbaar forum mijn relatie zou analyseren. Wie niet?
Zeeland, analyseer jezelf is, waarom je bij hem blijft, wat jouw grenzen zijn etc. ipv al die aandacht aan je man te geven. Het klinkt als makkelijk praten. Ik heb precies hetzelfde gedaan als jij, echt exact! Misschien nog wel een paar stappen verder, want ben flink aan de wijn geweest ( nu niet meer), om maar mijn kop in het zand te steken.
Maar ben die aandacht gaan verleggen naar mezelf en erachter gekomen dat ik over al mijn grenzen ben gegaan.
Geeft veel verdriet hoor, het verbreken van een relatie, maar ook veel eigenwaarde terug.
Het is zoals de therapeute zegt, dit huwelijk is over. Hoe jullie (en of jullie) verder gaan, is denk ik gezien je schrijven, aan jou. Jij regisseert nu de relatie. Bekend hoor, ik deed het ook. En ook vanuit angst, liefde etc.
Maar wat ik had moeten doen is achterover leunen en zien wat er zou gebeuren. Jouw man heeft een bom onder jullie relatie gelegd, het is aan hem om initiatieven te nemen om te tonen dat dit NOOIT meer zal gebeuren.
Maar, dat doe hij niet. Hij zal trouw naar meetings en therapie gaan, maar oh oh wat heeft hij het zwaar.
Als het het een vent was had hij zijn spullen gepakt en dit alleen gedaan en pas teruggekomen, wanneer hij welkom zou zijn en als er echt veranderingen hebben plaatsgevonden.
Jij faciliteert nu zijn ongenoegen en zielig zijn. Totdat hij weer naar de hoeren gaat, met als argument dat jij hem ertoe gebracht hebt (als het uitkomt).
Natuurlijk leest hij mee en natuurlijk komt hij dit weekend met bloemen aan. Want hij heeft gelezen dat woorden en daden nu goed zijn. Ik zou ook meelezen als ik zou weten dat mijn partner op een openbaar forum mijn relatie zou analyseren. Wie niet?
Zeeland, analyseer jezelf is, waarom je bij hem blijft, wat jouw grenzen zijn etc. ipv al die aandacht aan je man te geven. Het klinkt als makkelijk praten. Ik heb precies hetzelfde gedaan als jij, echt exact! Misschien nog wel een paar stappen verder, want ben flink aan de wijn geweest ( nu niet meer), om maar mijn kop in het zand te steken.
Maar ben die aandacht gaan verleggen naar mezelf en erachter gekomen dat ik over al mijn grenzen ben gegaan.
Geeft veel verdriet hoor, het verbreken van een relatie, maar ook veel eigenwaarde terug.
vrijdag 13 mei 2016 11:31
quote:elle5460 schreef op 13 mei 2016 @ 11:16:
Mijn man van 11 jaar geleden, werd mijn ex man.
En net als jij wat jj nu meemaakt, gedroeg hij zich ook zo, vaak en veel ruzie, het kwam niet meer goed.
.
En nee, uitstekende omgangsregeling, heb het de wereld vertelt, kon net niet bij me dragen, en nee, mijn kids weten dit tot op de dag van vandaag niet...wie wil een kind zo schaden?, niemand.
Dus werd het hun niet vertelt.
Het is niet erg, het liep nou eenmaal zo, mijn ex man is een pracht vader, was niet goed voor mij toen..
Maar wel voor de kids, ik heb dat uitstekend kunnen scheiden.
Hij ook trouwens.
Wij doen alles voor onze kids,...het is gebeurt, liet me goed achter.
..
Nu elf jaar verder, lang dus al...maar wat heb ik in hetbbegin, het moeijk gehad, zo veel steun destijds gehad, aan mijn lieve vriendinnen, vader ect ect....en zelfs van mijn meer dan geweldige jongens.
.
Als ik nr mijn man destijds keek, kon ik alleen maar denken"...wees goed voor de jongens."
.
En gelukkig, dank ik god, dat hij dit eeuwig tot in den treure is, en was.
Mijn hart treurde, maar als het dat destijds voor mijn jongens was geweest, was ik nooit meer opgestaan...
Voor hun stond ik op.
Voor hun was ik sterk, door hun bleef ik in "leven".
.
.nu elf jaar verder,.....mag ik zeggen, dat ik de gelukkigste vrouw, op deze aarde ben.
Mijn jongens trouwens ook.
En zelfs mijn ex man.
.
Maar mocht ooit weer, een man zich zo gedragen..dan sta ik er los van.
Zijn deel, zijn ding.
Inmiddels ben ik zo zelfstandig, geleerd om het alleen te doen, dat ik me ervan af kan zetten.
Naar een springplank naar?
.
Naar wat?
.
zou het niet weten,..hoef ik ook geen antwoord op.
Mijn man van 11 jaar geleden, werd mijn ex man.
En net als jij wat jj nu meemaakt, gedroeg hij zich ook zo, vaak en veel ruzie, het kwam niet meer goed.
.
En nee, uitstekende omgangsregeling, heb het de wereld vertelt, kon net niet bij me dragen, en nee, mijn kids weten dit tot op de dag van vandaag niet...wie wil een kind zo schaden?, niemand.
Dus werd het hun niet vertelt.
Het is niet erg, het liep nou eenmaal zo, mijn ex man is een pracht vader, was niet goed voor mij toen..
Maar wel voor de kids, ik heb dat uitstekend kunnen scheiden.
Hij ook trouwens.
Wij doen alles voor onze kids,...het is gebeurt, liet me goed achter.
..
Nu elf jaar verder, lang dus al...maar wat heb ik in hetbbegin, het moeijk gehad, zo veel steun destijds gehad, aan mijn lieve vriendinnen, vader ect ect....en zelfs van mijn meer dan geweldige jongens.
.
Als ik nr mijn man destijds keek, kon ik alleen maar denken"...wees goed voor de jongens."
.
En gelukkig, dank ik god, dat hij dit eeuwig tot in den treure is, en was.
Mijn hart treurde, maar als het dat destijds voor mijn jongens was geweest, was ik nooit meer opgestaan...
Voor hun stond ik op.
Voor hun was ik sterk, door hun bleef ik in "leven".
.
.nu elf jaar verder,.....mag ik zeggen, dat ik de gelukkigste vrouw, op deze aarde ben.
Mijn jongens trouwens ook.
En zelfs mijn ex man.
.
Maar mocht ooit weer, een man zich zo gedragen..dan sta ik er los van.
Zijn deel, zijn ding.
Inmiddels ben ik zo zelfstandig, geleerd om het alleen te doen, dat ik me ervan af kan zetten.
Naar een springplank naar?
.
Naar wat?
.
zou het niet weten,..hoef ik ook geen antwoord op.
vrijdag 13 mei 2016 11:32
quote:Timetraveler schreef op 13 mei 2016 @ 10:24:
TS je hebt toch al een besluit genomen over je huwelijk? Jullie blijven toch samen? Ik begrijp niet zo goed waarom je dan wil weten waarom andere mensen besloten hebben om weg te gaan?
Blijven is toch eigenlijk altijd een voorlopige keuze? En zolang je voorlopig besloten hebt om niet op te geven heb je veel aan ervaringen van mensen die gebleven zijn. Maar ook aan die van mensen die de stekker eruit hebben getrokken. Lijkt me. Want beide scenario's (blijven of weggaan) zijn stap in een onbekende toekomst. Hoe concreter je die kunt maken, hoe beter je kunt kiezen, waarbij niet kiezen uiteindelijk natuurlijk ook een keuze is.
Aan de andere kant is het sowieso een sprong in het duister. Je betreedt onbekend terrein, hoeveel ervaringen van anderen je ook hebt gelezen en gehoord. Aan gemiddelden heb je niks want jouw situatie kan weer heel anders zijn dan die van anderen, gewoon omdat je een ander mens bent die de dingen anders voelt en beleeft.
Misschien heb ik het gemist, maar ik lees hier nog weinig ervaringen van mensen die weggegaan zijn. Hoe heeft het praktisch uitgepakt, hoe is de relatie met de kinderen, en met de vader van de kinderen nu, etc. Wellicht maakt dat de keuze "relatie verbreken" voor haar ook iets concreter.
Edit: Had Elle nog niet gelezen..
TS je hebt toch al een besluit genomen over je huwelijk? Jullie blijven toch samen? Ik begrijp niet zo goed waarom je dan wil weten waarom andere mensen besloten hebben om weg te gaan?
Blijven is toch eigenlijk altijd een voorlopige keuze? En zolang je voorlopig besloten hebt om niet op te geven heb je veel aan ervaringen van mensen die gebleven zijn. Maar ook aan die van mensen die de stekker eruit hebben getrokken. Lijkt me. Want beide scenario's (blijven of weggaan) zijn stap in een onbekende toekomst. Hoe concreter je die kunt maken, hoe beter je kunt kiezen, waarbij niet kiezen uiteindelijk natuurlijk ook een keuze is.
Aan de andere kant is het sowieso een sprong in het duister. Je betreedt onbekend terrein, hoeveel ervaringen van anderen je ook hebt gelezen en gehoord. Aan gemiddelden heb je niks want jouw situatie kan weer heel anders zijn dan die van anderen, gewoon omdat je een ander mens bent die de dingen anders voelt en beleeft.
Misschien heb ik het gemist, maar ik lees hier nog weinig ervaringen van mensen die weggegaan zijn. Hoe heeft het praktisch uitgepakt, hoe is de relatie met de kinderen, en met de vader van de kinderen nu, etc. Wellicht maakt dat de keuze "relatie verbreken" voor haar ook iets concreter.
Edit: Had Elle nog niet gelezen..
óu sont les neiges d'antan
vrijdag 13 mei 2016 11:35
quote:ldbieepl schreef op 13 mei 2016 @ 11:31:
Geronimo, ik ga ver met je mee, maar vaardig manipulator, is m.i. te veel/ te ver. Ik denk dat TO heel angstig is en alles aangrijpt om het goed te maken. Helaas TO, het wordt nooit meer goed. Dit zal altijd tussen jullie in staan. Ook al kies je ervoor om samen verder te gaan, het vertrouwen moet vanaf 0 weer worden opgebouwd.
Het is zoals de therapeute zegt, dit huwelijk is over. Hoe jullie (en of jullie) verder gaan, is denk ik gezien je schrijven, aan jou. Jij regisseert nu de relatie. Bekend hoor, ik deed het ook. En ook vanuit angst, liefde etc.
Maar wat ik had moeten doen is achterover leunen en zien wat er zou gebeuren. Jouw man heeft een bom onder jullie relatie gelegd, het is aan hem om initiatieven te nemen om te tonen dat dit NOOIT meer zal gebeuren.
Maar, dat doe hij niet. Hij zal trouw naar meetings en therapie gaan, maar oh oh wat heeft hij het zwaar.
Als het het een vent was had hij zijn spullen gepakt en dit alleen gedaan en pas teruggekomen, wanneer hij welkom zou zijn en als er echt veranderingen hebben plaatsgevonden.
Jij faciliteert nu zijn ongenoegen en zielig zijn. Totdat hij weer naar de hoeren gaat, met als argument dat jij hem ertoe gebracht hebt (als het uitkomt).
Natuurlijk leest hij mee en natuurlijk komt hij dit weekend met bloemen aan. Want hij heeft gelezen dat woorden en daden nu goed zijn. Ik zou ook meelezen als ik zou weten dat mijn partner op een openbaar forum mijn relatie zou analyseren. Wie niet?
Zeeland, analyseer jezelf is, waarom je bij hem blijft, wat jouw grenzen zijn etc. ipv al die aandacht aan je man te geven. Het klinkt als makkelijk praten. Ik heb precies hetzelfde gedaan als jij, echt exact! Misschien nog wel een paar stappen verder, want ben flink aan de wijn geweest ( nu niet meer), om maar mijn kop in het zand te steken.
Maar ben die aandacht gaan verleggen naar mezelf en erachter gekomen dat ik over al mijn grenzen ben gegaan.
Geeft veel verdriet hoor, het verbreken van een relatie, maar ook veel eigenwaarde terug.Die laatste zin, mooi!
Geronimo, ik ga ver met je mee, maar vaardig manipulator, is m.i. te veel/ te ver. Ik denk dat TO heel angstig is en alles aangrijpt om het goed te maken. Helaas TO, het wordt nooit meer goed. Dit zal altijd tussen jullie in staan. Ook al kies je ervoor om samen verder te gaan, het vertrouwen moet vanaf 0 weer worden opgebouwd.
Het is zoals de therapeute zegt, dit huwelijk is over. Hoe jullie (en of jullie) verder gaan, is denk ik gezien je schrijven, aan jou. Jij regisseert nu de relatie. Bekend hoor, ik deed het ook. En ook vanuit angst, liefde etc.
Maar wat ik had moeten doen is achterover leunen en zien wat er zou gebeuren. Jouw man heeft een bom onder jullie relatie gelegd, het is aan hem om initiatieven te nemen om te tonen dat dit NOOIT meer zal gebeuren.
Maar, dat doe hij niet. Hij zal trouw naar meetings en therapie gaan, maar oh oh wat heeft hij het zwaar.
Als het het een vent was had hij zijn spullen gepakt en dit alleen gedaan en pas teruggekomen, wanneer hij welkom zou zijn en als er echt veranderingen hebben plaatsgevonden.
Jij faciliteert nu zijn ongenoegen en zielig zijn. Totdat hij weer naar de hoeren gaat, met als argument dat jij hem ertoe gebracht hebt (als het uitkomt).
Natuurlijk leest hij mee en natuurlijk komt hij dit weekend met bloemen aan. Want hij heeft gelezen dat woorden en daden nu goed zijn. Ik zou ook meelezen als ik zou weten dat mijn partner op een openbaar forum mijn relatie zou analyseren. Wie niet?
Zeeland, analyseer jezelf is, waarom je bij hem blijft, wat jouw grenzen zijn etc. ipv al die aandacht aan je man te geven. Het klinkt als makkelijk praten. Ik heb precies hetzelfde gedaan als jij, echt exact! Misschien nog wel een paar stappen verder, want ben flink aan de wijn geweest ( nu niet meer), om maar mijn kop in het zand te steken.
Maar ben die aandacht gaan verleggen naar mezelf en erachter gekomen dat ik over al mijn grenzen ben gegaan.
Geeft veel verdriet hoor, het verbreken van een relatie, maar ook veel eigenwaarde terug.Die laatste zin, mooi!
vrijdag 13 mei 2016 11:42
quote:elle5460 schreef op 13 mei 2016 @ 11:29:
Ach ja....een echte man neemt zelf afstand.
Weet dat hij haar geen goed, doet, haar kapot maakt, haar hart ten gronde richt.
En laat haar goed achter.
.
Een "goede "man, neemt zelf afstand, en vertrekt zelf.
.
Wat een man dit!!,!
Aanvullend, naar wat mijn ex man" zo mooi "ook , kon zeggen...."als ik de moeder ten gronde richt, richt ik mijn jongens ook ten gronde."
"Dus, ik laat haar goed achter."
En tot op de dag van vandaag, ontvang ik maandelijks geld van hem.
Al elf jaren lang.
Kan ik altijd bij hem terecht met vragen, en doen we alles samen, omtrent en rond onze kinderen.
Hij wou niet anders, ik ook niet.
.
Hij heeft" zorg "te dragen, rondom jou, en jou kids!,,
Ook dit zal een man zeggen.."ik ga weg, maar help jou."
Ach ja....een echte man neemt zelf afstand.
Weet dat hij haar geen goed, doet, haar kapot maakt, haar hart ten gronde richt.
En laat haar goed achter.
.
Een "goede "man, neemt zelf afstand, en vertrekt zelf.
.
Wat een man dit!!,!
Aanvullend, naar wat mijn ex man" zo mooi "ook , kon zeggen...."als ik de moeder ten gronde richt, richt ik mijn jongens ook ten gronde."
"Dus, ik laat haar goed achter."
En tot op de dag van vandaag, ontvang ik maandelijks geld van hem.
Al elf jaren lang.
Kan ik altijd bij hem terecht met vragen, en doen we alles samen, omtrent en rond onze kinderen.
Hij wou niet anders, ik ook niet.
.
Hij heeft" zorg "te dragen, rondom jou, en jou kids!,,
Ook dit zal een man zeggen.."ik ga weg, maar help jou."
We are the heroes of our time, but we are dancing with demons in our minds..
vrijdag 13 mei 2016 11:46
Ik zou dit soort bedrog niet kunnen vergeten of vergeven. Blijkbaar was mijn man dan niet de persoon waar ik van hield, want daar hoort (zeer hoog op het lijstje) respect, eerlijkheid en vertrouwen bij.
Hij is mij heel waardevol juist vanwege die kwaliteiten. Ik voel me veilig bij hem, met hart en ziel. Maar na zulk heftig bedrog zou dat voor 0% nog bestaan. En dus bestaat ons huwelijk niet meer.
Ik zou om hem rouwen, want voor mij is die persoon, die ik al die jaren kende en koesterde, dood.
Hij is mij heel waardevol juist vanwege die kwaliteiten. Ik voel me veilig bij hem, met hart en ziel. Maar na zulk heftig bedrog zou dat voor 0% nog bestaan. En dus bestaat ons huwelijk niet meer.
Ik zou om hem rouwen, want voor mij is die persoon, die ik al die jaren kende en koesterde, dood.
vrijdag 13 mei 2016 11:48
Pakkende titel ook weer van dit topic. Een leuk plaatje erbij en je hebt zo een artikeltje voor de digitale Viva.
Het is een rotte situatie hoor, maar hoeveel verder kan/wil je dit nog uitkauwen?
En je man leest nog mee ook. Is het dan een soort van pervers genoegen wat je uit je vorige topic en nu deze weer haalt om hem te straffen voor zijn daden? Never ending story zo.
Hoe verder, dat is aan jou.
Blijven of weggaan, dat zijn de keuzes, zoals altijd bij deze vraag.
En die keuze kan jij alleen maken, no matter what de viva goegemeente daar van vindt.
Het is een rotte situatie hoor, maar hoeveel verder kan/wil je dit nog uitkauwen?
En je man leest nog mee ook. Is het dan een soort van pervers genoegen wat je uit je vorige topic en nu deze weer haalt om hem te straffen voor zijn daden? Never ending story zo.
Hoe verder, dat is aan jou.
Blijven of weggaan, dat zijn de keuzes, zoals altijd bij deze vraag.
En die keuze kan jij alleen maken, no matter what de viva goegemeente daar van vindt.
Ik neem alleen verantwoording voor wat ik zeg, niet voor hoe jij het interpreteert
vrijdag 13 mei 2016 11:49
quote:Kwejeebo schreef op 13 mei 2016 @ 11:44:
Wat mooi Elle. Kijk, zo kan het dus ook.
Ja, dat mag ík vaak horen, en aanhoren, en vele leerkrachten waarvan ik mag horen..Huh?, zijn jullie gescheiden, nooit wat aan jullie kids gemerkt"..nu ja, maar een voorbeeld.
Ik heb er tal!
.
Ik werd een tijger , een leeuw, voor mijn kids, ...hij ook, op zijn manier.
.
Maar eigenlijk waren we dat altijd al.
Wat mooi Elle. Kijk, zo kan het dus ook.
Ja, dat mag ík vaak horen, en aanhoren, en vele leerkrachten waarvan ik mag horen..Huh?, zijn jullie gescheiden, nooit wat aan jullie kids gemerkt"..nu ja, maar een voorbeeld.
Ik heb er tal!
.
Ik werd een tijger , een leeuw, voor mijn kids, ...hij ook, op zijn manier.
.
Maar eigenlijk waren we dat altijd al.
We are the heroes of our time, but we are dancing with demons in our minds..
vrijdag 13 mei 2016 11:50
quote:Eva- schreef op 13 mei 2016 @ 09:58:
[...]
Zoals ik je lees, ga je er al bijna vanuit dat hij het hoogstwaarschijnlijk ook buiten de deur zoekt. Is dat je angst n.a.v. het vorige topic van Zeeland? Of gevoelens die je al had?
Niet alle mannen, ondanks hoog libido, hebben die behoefte. Ook al zijn ze 4 weken elders. Dat vind ik dan geen "kop in het zand steken" wat je doet, tenzij je vermoedens er al waren voordat dit topic werd geopend.
Gevoelens/vermoedens zijn vaak juist. Aan jou natuurlijk wat je daar dan verder mee doet.
Nee, hoor, eigenlijk weet ik bijna zeker dat hij het niet doet. Maar bijna is niet helemaal. Mqar ik hoef het ook niet te weten. Ben er niet bang voor ofzo. Als hij het doet, doet hij het, maar ik stel het op prijs dat hij dat niet met mee deelt (als hij inderdaad naae hoeren zou gaan). Ik kan er niks mee, en als ik het zou weten, dán zouden de zorgen beginnen, en het twijfelen aan onze relatie. Dat weet ik van mezelf, en hij kent mij ook goed genoeg om dat te weten. Als hij bij hoeren langs zou gaan, heeft dat niks met mij of ons gezin te maken.
Moeilijk uit te leggen, dit
[...]
Zoals ik je lees, ga je er al bijna vanuit dat hij het hoogstwaarschijnlijk ook buiten de deur zoekt. Is dat je angst n.a.v. het vorige topic van Zeeland? Of gevoelens die je al had?
Niet alle mannen, ondanks hoog libido, hebben die behoefte. Ook al zijn ze 4 weken elders. Dat vind ik dan geen "kop in het zand steken" wat je doet, tenzij je vermoedens er al waren voordat dit topic werd geopend.
Gevoelens/vermoedens zijn vaak juist. Aan jou natuurlijk wat je daar dan verder mee doet.
Nee, hoor, eigenlijk weet ik bijna zeker dat hij het niet doet. Maar bijna is niet helemaal. Mqar ik hoef het ook niet te weten. Ben er niet bang voor ofzo. Als hij het doet, doet hij het, maar ik stel het op prijs dat hij dat niet met mee deelt (als hij inderdaad naae hoeren zou gaan). Ik kan er niks mee, en als ik het zou weten, dán zouden de zorgen beginnen, en het twijfelen aan onze relatie. Dat weet ik van mezelf, en hij kent mij ook goed genoeg om dat te weten. Als hij bij hoeren langs zou gaan, heeft dat niks met mij of ons gezin te maken.
Moeilijk uit te leggen, dit
vrijdag 13 mei 2016 11:54
Misschien heb je weinig aan mijn verhaal maar wil hem je wel delen... Ik kwam er achter dat mijn ex meerdere keren vreemd Was gegaan. Ik heb hem de voordeel van de twijfel gegeven en zijn door gegaan, ik dacht dat ik het kon. Waren verder nog wat dingen die voor mij ook mee telde dat ik het niet meer kon. En toen ik er achter kwam dat hij al jaren een verslaving had aan webcame seks tegen betaling. Klapte alles om en kwam ik er ook achter dat ik na 4 jaar eigenlijk nog steeds niet om kon gaan met het vreemd gaan van toen.. Ik heb er punt achter gezet.. Een huwelijk van 12jaar en 2 kinderen, ik ging kapot en Was helemaal de weg kwijt. Nu een jaar verder en kan zeggen dat ik blij ben met mijn beslissing te stoppen want een rust heb ik nu. Sterkte meis
