Relaties
alle pijlers
Vriend kocht huis zonder overleg. Relatie lijd eronder. Wat
maandag 30 november 2015 11:48
Ik wil graag iets voorleggen: Ik ben 35 jaar nu. Een paar jaar geleden kreeg ik een relatie. Ik was vreselijk verliefd!
Mijn vriend wilde absoluut niet in de stad wonen. We hadden snel een huis nodig, omdat hij destijds op een camping woonde en dat niet praktisch was met zijn 2 kinderen (uit zijn vorige relatie).
Weinig ruimte. Ik sliep op de bank als zijn kinderen er waren en de kinderen bij hem in bed. In overleg met hem namen we een huurwoning aan in een dorp. Ik heb met hem overlegd of hij dat zag zitten, in dat bepaalde dorp wonen. Zo zaten we ook beide een beetje tussen ons werk in. Dat vond hij prima, maar… hij wilde uiteindelijk wel eens iets anders. Ik ook natuurlijk. Ik werkte in de stad. Hij had destijds net een eigen zaak. Het pand daarvan had hij gekocht en stond midden in de landerijen, zo’n 30 kilometer van de stad. Omgeving vrij “leeg” en een dorpje op zo’n 4 kilometer in een boerenomgeving. Naast het bedrijfspand stond een huis, wat toen nog bewoond werd.
We wonen nu zo’n 2 jaar in het dorp. Onlangs komt hij thuis en hij zegt: ik heb het huis gekocht naast de zaak. De bewoonster was eruit en hij had het gekocht. Daar is natuurlijk een traject aan vooraf gegaan, maar dat heb ik nooit geweten. Hij heeft daar niets over gezegd. Zijn woorden waren letterlijk: Ik wil dat… Wat jij ervan vindt interesseert mij niet. Je kunt mee en anders rot je maar op. Ik ben boos en gekwetst. Ik zit nu even tijdelijk bij een vriendin in. Ik vind echt niet dat je zo’n grote beslissing neemt zonder overleg met je partner. Het huis staat dus ook op zijn naam. Ik ben echt geschokt. Maar hij zegt dat hij bang was dat ik “nee” zou zeggen. En hij vindt dat ik het niet begrijp. Hij heeft een eigen zaak en dat huis is praktisch voor hem qua werk. En een eigen zaak is belangrijk. Dat moet ik begrijpen zegt hij. Dus wat vinden jullie? Heeft hij gelijk? Zal ik meegaan? Ik houd van hem en zijn kinderen, maar ik weet niet of ik het daar wel leuk ga vinden. Ik ken er niemand. Ja, zijn familie woont in de buurt, maar daar heb ik niet echt een klik mee. Ik moet dan ook 3 kwartier rijden over kleine landweggetjes enzo, naar mijn werk (en dus naar vrienden, want die wonen allemaal in de stad). Hij zegt dat ik wel gewoon kan stoppen met werken en bij hem in de zaak kan komen. Maar vooral na deze actie zie ik dat helemaal niet zitten. Dan ben ik afhankelijk van hem, geen eigen inkomen, geen eigen huis en ik vind het werk dat ik nu heb ook heel leuk. Dus ik voel me nu heel erg rot… Ik weet niet wat ik moet doen. Graag jullie mening.
Mijn vriend wilde absoluut niet in de stad wonen. We hadden snel een huis nodig, omdat hij destijds op een camping woonde en dat niet praktisch was met zijn 2 kinderen (uit zijn vorige relatie).
Weinig ruimte. Ik sliep op de bank als zijn kinderen er waren en de kinderen bij hem in bed. In overleg met hem namen we een huurwoning aan in een dorp. Ik heb met hem overlegd of hij dat zag zitten, in dat bepaalde dorp wonen. Zo zaten we ook beide een beetje tussen ons werk in. Dat vond hij prima, maar… hij wilde uiteindelijk wel eens iets anders. Ik ook natuurlijk. Ik werkte in de stad. Hij had destijds net een eigen zaak. Het pand daarvan had hij gekocht en stond midden in de landerijen, zo’n 30 kilometer van de stad. Omgeving vrij “leeg” en een dorpje op zo’n 4 kilometer in een boerenomgeving. Naast het bedrijfspand stond een huis, wat toen nog bewoond werd.
We wonen nu zo’n 2 jaar in het dorp. Onlangs komt hij thuis en hij zegt: ik heb het huis gekocht naast de zaak. De bewoonster was eruit en hij had het gekocht. Daar is natuurlijk een traject aan vooraf gegaan, maar dat heb ik nooit geweten. Hij heeft daar niets over gezegd. Zijn woorden waren letterlijk: Ik wil dat… Wat jij ervan vindt interesseert mij niet. Je kunt mee en anders rot je maar op. Ik ben boos en gekwetst. Ik zit nu even tijdelijk bij een vriendin in. Ik vind echt niet dat je zo’n grote beslissing neemt zonder overleg met je partner. Het huis staat dus ook op zijn naam. Ik ben echt geschokt. Maar hij zegt dat hij bang was dat ik “nee” zou zeggen. En hij vindt dat ik het niet begrijp. Hij heeft een eigen zaak en dat huis is praktisch voor hem qua werk. En een eigen zaak is belangrijk. Dat moet ik begrijpen zegt hij. Dus wat vinden jullie? Heeft hij gelijk? Zal ik meegaan? Ik houd van hem en zijn kinderen, maar ik weet niet of ik het daar wel leuk ga vinden. Ik ken er niemand. Ja, zijn familie woont in de buurt, maar daar heb ik niet echt een klik mee. Ik moet dan ook 3 kwartier rijden over kleine landweggetjes enzo, naar mijn werk (en dus naar vrienden, want die wonen allemaal in de stad). Hij zegt dat ik wel gewoon kan stoppen met werken en bij hem in de zaak kan komen. Maar vooral na deze actie zie ik dat helemaal niet zitten. Dan ben ik afhankelijk van hem, geen eigen inkomen, geen eigen huis en ik vind het werk dat ik nu heb ook heel leuk. Dus ik voel me nu heel erg rot… Ik weet niet wat ik moet doen. Graag jullie mening.
maandag 30 november 2015 13:42
Als je voor hem ook nog eens zou gaan werken, heeft hij je in de greep en kan hij alles maken wat hij wil en wordt de stap om weg te gaan er één waarbij je helemaal een ongelijkwaardig uitgangspunt hebt en er alleen maar (nog meer) bij kan verliezen.
Als hij toch zijn zin door wil drijven had hij ook het vantevoren kunnen zeggen dat hij dat ging doen en het dan doen terwijl jij ondertussen je standpunt had kunnen bepalen. Nu zegt hij het alleen maar omdat de deal blijkbaar doorging, anders had hij het jou nooit verteld.
Als hij toch zijn zin door wil drijven had hij ook het vantevoren kunnen zeggen dat hij dat ging doen en het dan doen terwijl jij ondertussen je standpunt had kunnen bepalen. Nu zegt hij het alleen maar omdat de deal blijkbaar doorging, anders had hij het jou nooit verteld.
maandag 30 november 2015 14:00
Ik vraag me dus nog steeds af onder welke voorwaarden jullie samenwonen. Gedeelde financiën? Gedeelde huishouding? Op wiens naam staat het huis, dat je nu huurt?
De actie, zoals hij die nu gedaan heeft, is meer met een inzicht alsof jij bij hem inwoont. Hij gaat zijn woonruimte verplaatsen, je 'mag' mee (en liever niet zo zeuren erover) Alsof je een klein kind bent ipv een volwaardige partner.
De actie, zoals hij die nu gedaan heeft, is meer met een inzicht alsof jij bij hem inwoont. Hij gaat zijn woonruimte verplaatsen, je 'mag' mee (en liever niet zo zeuren erover) Alsof je een klein kind bent ipv een volwaardige partner.
Later is nu
maandag 30 november 2015 14:11
Vrouwen gaan er bijna altijd in dit soort situaties op achteruit omdat zij wél emotioneel naar een samen zijn kijken en hij in dit geval dus blijkbaar alleen zakelijk naar alles kijkt in zijn eigen voordeel en die emoties wat hem betreft op kunnen rotten.
Het zal me weinig verbazen als dat hier ook zo werkt. Daarom dus ook mijn post om vooral nu heel goed te kijken naar het zakelijke deel, omdat hij blijkbaar al geruime tijd voor zichzelf rekent en emoties dat nu vooral kunnen vertroebelen terwijl juist dát nu heel belangrijk is omdat je aan die emoties met hem niet zoveel niets hebt.
Het zal me weinig verbazen als dat hier ook zo werkt. Daarom dus ook mijn post om vooral nu heel goed te kijken naar het zakelijke deel, omdat hij blijkbaar al geruime tijd voor zichzelf rekent en emoties dat nu vooral kunnen vertroebelen terwijl juist dát nu heel belangrijk is omdat je aan die emoties met hem niet zoveel niets hebt.
maandag 30 november 2015 14:13
"Hoe snel zijn jullie trouwens gaan samenwonen? Waarom sliep jij op de bank als zijn kinderen er waren en niet in je eigen huis?"
Na een half jaar ongeveer. Ik had een eigen huisje, maar dat was vrij klein. 1 klein slaapkamertje. Dus hij had zijn kinderen in een kleine woning op de camping. Was wel een woning, maar ook maar met 1 slaapkamer (groter dan de mijne). En eh... hij eiste dat ik er was als de kinderen er waren. Hij wilde niet alleen zijn met de kinderen. En ook, dat zegt ook al genoeg... Niet dat ik dat allemaal accepteerde. Daar hadden we wel eens ruzie over. Maar uiteindelijk "won" hij... Als ik dit ook allemaal terug lees...het gaat niet over, dit gedrag. Het is een ongezonde relatie. Ondanks dat hij natuurlijk ook lieve leuke kanten heeft. Dit gaat niet over, dit gedrag. Zijn vader was ook zo. Hij komt uit en gezin waarin de vrouw "dienstbaar" is. Zijn moeder doet ook alles voor hem. Ik ben kind van gescheiden ouders. Mijn moeder werkte altijd en zei tegen mij: word nooooit afhankelijk van een man". Dus je snapt: dat botst. Dus ik heb nu ook besloten dat ik ga stoppen. Maar mijn hart breekt ook om de kinderen. De jongste zei laatst "wanneer kom je weer terug? papa zegt dat je weer terug komt... wanneer dan?" Dat zegt hij dus wel tegen de kinderen, maar hij doet er verder weinig aan. Ik hoor niet veel van hem. Hij is namelijk ook heel trots... Zal niet snel iets toegeven of een "zwakke" kant laten zien. Maar goed... al met al... hoe verdrietig ook. Tijd om te stoppen en mezelf weer terug te vinden. En ik vind het een mooie... "jij houdt van hem, hij ook" Zo is het inderdaad.
Na een half jaar ongeveer. Ik had een eigen huisje, maar dat was vrij klein. 1 klein slaapkamertje. Dus hij had zijn kinderen in een kleine woning op de camping. Was wel een woning, maar ook maar met 1 slaapkamer (groter dan de mijne). En eh... hij eiste dat ik er was als de kinderen er waren. Hij wilde niet alleen zijn met de kinderen. En ook, dat zegt ook al genoeg... Niet dat ik dat allemaal accepteerde. Daar hadden we wel eens ruzie over. Maar uiteindelijk "won" hij... Als ik dit ook allemaal terug lees...het gaat niet over, dit gedrag. Het is een ongezonde relatie. Ondanks dat hij natuurlijk ook lieve leuke kanten heeft. Dit gaat niet over, dit gedrag. Zijn vader was ook zo. Hij komt uit en gezin waarin de vrouw "dienstbaar" is. Zijn moeder doet ook alles voor hem. Ik ben kind van gescheiden ouders. Mijn moeder werkte altijd en zei tegen mij: word nooooit afhankelijk van een man". Dus je snapt: dat botst. Dus ik heb nu ook besloten dat ik ga stoppen. Maar mijn hart breekt ook om de kinderen. De jongste zei laatst "wanneer kom je weer terug? papa zegt dat je weer terug komt... wanneer dan?" Dat zegt hij dus wel tegen de kinderen, maar hij doet er verder weinig aan. Ik hoor niet veel van hem. Hij is namelijk ook heel trots... Zal niet snel iets toegeven of een "zwakke" kant laten zien. Maar goed... al met al... hoe verdrietig ook. Tijd om te stoppen en mezelf weer terug te vinden. En ik vind het een mooie... "jij houdt van hem, hij ook" Zo is het inderdaad.
maandag 30 november 2015 14:18
Hij is niet te trots om wat van zich te laten horen.
Het boeit hem gewoon echt niet of je wel of niet terug komt.
Bovendien als ik lees in wat voor soort gezin hij is opgegroeid is hij er ook heilig van overtuigt dat je toch wel terug komt want die arme zwakke vrouwtjes kunnen toch niet zonder een man en een vrouw laat kinderen nooit in de steek ook al zijn ze dan niet van haar eigen.
En als je niet terug komt dan moet zijn dochter niet zeuren want ze is maar een meisje en hij regelt wel iemand anders.
Het boeit hem gewoon echt niet of je wel of niet terug komt.
Bovendien als ik lees in wat voor soort gezin hij is opgegroeid is hij er ook heilig van overtuigt dat je toch wel terug komt want die arme zwakke vrouwtjes kunnen toch niet zonder een man en een vrouw laat kinderen nooit in de steek ook al zijn ze dan niet van haar eigen.
En als je niet terug komt dan moet zijn dochter niet zeuren want ze is maar een meisje en hij regelt wel iemand anders.
maandag 30 november 2015 14:18
Voor Dreamer:
Huurhuis staat op beider naam. We delen inderdaad in de kosten. Verder geen zaken op papier. Ik kan het huurhuis nu niet alleen betalen. Maar ik zie wel hoe ik het doe... Komt wel goed... uiteindelijk. Ik ga mijn werkgever vragen of ik meer kan werken. Dan kan het wel. Ik laat hem er zolang wonen ivm de kinderen. Die hebben er niet om gevraagd...
Huurhuis staat op beider naam. We delen inderdaad in de kosten. Verder geen zaken op papier. Ik kan het huurhuis nu niet alleen betalen. Maar ik zie wel hoe ik het doe... Komt wel goed... uiteindelijk. Ik ga mijn werkgever vragen of ik meer kan werken. Dan kan het wel. Ik laat hem er zolang wonen ivm de kinderen. Die hebben er niet om gevraagd...
maandag 30 november 2015 14:20
quote:Toekie schreef op 30 november 2015 @ 14:13:
"Hoe snel zijn jullie trouwens gaan samenwonen? Waarom sliep jij op de bank als zijn kinderen er waren en niet in je eigen huis?"
Na een half jaar ongeveer. Ik had een eigen huisje, maar dat was vrij klein. 1 klein slaapkamertje. Dus hij had zijn kinderen in een kleine woning op de camping. Was wel een woning, maar ook maar met 1 slaapkamer (groter dan de mijne). En eh... hij eiste dat ik er was als de kinderen er waren. Hij wilde niet alleen zijn met de kinderen. En ook, dat zegt ook al genoeg... Niet dat ik dat allemaal accepteerde. Daar hadden we wel eens ruzie over. Maar uiteindelijk "won" hij... Als ik dit ook allemaal terug lees...het gaat niet over, dit gedrag. Het is een ongezonde relatie. Ondanks dat hij natuurlijk ook lieve leuke kanten heeft. Dit gaat niet over, dit gedrag. Zijn vader was ook zo. Hij komt uit en gezin waarin de vrouw "dienstbaar" is. Zijn moeder doet ook alles voor hem. Ik ben kind van gescheiden ouders. Mijn moeder werkte altijd en zei tegen mij: word nooooit afhankelijk van een man". Dus je snapt: dat botst. Dus ik heb nu ook besloten dat ik ga stoppen. Maar mijn hart breekt ook om de kinderen. De jongste zei laatst "wanneer kom je weer terug? papa zegt dat je weer terug komt... wanneer dan?" Dat zegt hij dus wel tegen de kinderen, maar hij doet er verder weinig aan. Ik hoor niet veel van hem. Hij is namelijk ook heel trots... Zal niet snel iets toegeven of een "zwakke" kant laten zien. Maar goed... al met al... hoe verdrietig ook. Tijd om te stoppen en mezelf weer terug te vinden. En ik vind het een mooie... "jij houdt van hem, hij ook" Zo is het inderdaad.
Als je er middenin zit dan merk je wel dat het niet klopt maar nu alles zo op een rijtje staat in een topic lijkt het me wel een eye opener.
Hij is echt verschrikkelijk hoor, geef hem niet de macht om je klein te krijgen en voel je niet schuldig tegenover de kinderen, die hebben een moeder, denk om jezelf.
"Hoe snel zijn jullie trouwens gaan samenwonen? Waarom sliep jij op de bank als zijn kinderen er waren en niet in je eigen huis?"
Na een half jaar ongeveer. Ik had een eigen huisje, maar dat was vrij klein. 1 klein slaapkamertje. Dus hij had zijn kinderen in een kleine woning op de camping. Was wel een woning, maar ook maar met 1 slaapkamer (groter dan de mijne). En eh... hij eiste dat ik er was als de kinderen er waren. Hij wilde niet alleen zijn met de kinderen. En ook, dat zegt ook al genoeg... Niet dat ik dat allemaal accepteerde. Daar hadden we wel eens ruzie over. Maar uiteindelijk "won" hij... Als ik dit ook allemaal terug lees...het gaat niet over, dit gedrag. Het is een ongezonde relatie. Ondanks dat hij natuurlijk ook lieve leuke kanten heeft. Dit gaat niet over, dit gedrag. Zijn vader was ook zo. Hij komt uit en gezin waarin de vrouw "dienstbaar" is. Zijn moeder doet ook alles voor hem. Ik ben kind van gescheiden ouders. Mijn moeder werkte altijd en zei tegen mij: word nooooit afhankelijk van een man". Dus je snapt: dat botst. Dus ik heb nu ook besloten dat ik ga stoppen. Maar mijn hart breekt ook om de kinderen. De jongste zei laatst "wanneer kom je weer terug? papa zegt dat je weer terug komt... wanneer dan?" Dat zegt hij dus wel tegen de kinderen, maar hij doet er verder weinig aan. Ik hoor niet veel van hem. Hij is namelijk ook heel trots... Zal niet snel iets toegeven of een "zwakke" kant laten zien. Maar goed... al met al... hoe verdrietig ook. Tijd om te stoppen en mezelf weer terug te vinden. En ik vind het een mooie... "jij houdt van hem, hij ook" Zo is het inderdaad.
Als je er middenin zit dan merk je wel dat het niet klopt maar nu alles zo op een rijtje staat in een topic lijkt het me wel een eye opener.
Hij is echt verschrikkelijk hoor, geef hem niet de macht om je klein te krijgen en voel je niet schuldig tegenover de kinderen, die hebben een moeder, denk om jezelf.
maandag 30 november 2015 14:26
quote:Toekie schreef op 30 november 2015 @ 14:18:
Voor Dreamer:
Huurhuis staat op beider naam. We delen inderdaad in de kosten. Verder geen zaken op papier. Ik kan het huurhuis nu niet alleen betalen. Maar ik zie wel hoe ik het doe... Komt wel goed... uiteindelijk. Ik ga mijn werkgever vragen of ik meer kan werken. Dan kan het wel. Ik laat hem er zolang wonen ivm de kinderen. Die hebben er niet om gevraagd...
Dus hij hoefde niet in zijn eentje een huurwoning te betalen voor hemzelf met goede opvang voor zijn kinderen maar kon jou blijkbaar gebruiken als opstap naar zijn eigen koopwoning.
Je zal de kinderen toch moeten gaan missen. Hij heeft blijkbaar geld zat en hij overdenkt zelf de consequenties van zijn handelen, daar hoort nu dan ook andere oppas voor zijn kinderen bij dan jij. Jij krijgt niet betaald voor oppaswerk. Hoe lief zijn kinderen ook zijn en hoe gehecht je ook aan hen bent en voor hen gezorgd hebt, hij gaat met die kinderen nu zijn eigen weg.
Verder is het natuurlijk een eikel dat hij jou nu voor een plompverloren zaak zet dat jij nu ineens stel op sprong je huurhuis uit moet en dat hij daarbij ook niet even bijspringt maar gewoon zegt en dit is de keuze en dat is het. Jij bent nu je goedkopere huurhuis van eerst kwijt en moet nu ook nog eens meer gaan werken om het voor elkaar te krijgen alsmede dat je nog maar weer iets moet zien te vinden.
Hem er voorlopig nog in laten wonen? Echt?
Voor Dreamer:
Huurhuis staat op beider naam. We delen inderdaad in de kosten. Verder geen zaken op papier. Ik kan het huurhuis nu niet alleen betalen. Maar ik zie wel hoe ik het doe... Komt wel goed... uiteindelijk. Ik ga mijn werkgever vragen of ik meer kan werken. Dan kan het wel. Ik laat hem er zolang wonen ivm de kinderen. Die hebben er niet om gevraagd...
Dus hij hoefde niet in zijn eentje een huurwoning te betalen voor hemzelf met goede opvang voor zijn kinderen maar kon jou blijkbaar gebruiken als opstap naar zijn eigen koopwoning.
Je zal de kinderen toch moeten gaan missen. Hij heeft blijkbaar geld zat en hij overdenkt zelf de consequenties van zijn handelen, daar hoort nu dan ook andere oppas voor zijn kinderen bij dan jij. Jij krijgt niet betaald voor oppaswerk. Hoe lief zijn kinderen ook zijn en hoe gehecht je ook aan hen bent en voor hen gezorgd hebt, hij gaat met die kinderen nu zijn eigen weg.
Verder is het natuurlijk een eikel dat hij jou nu voor een plompverloren zaak zet dat jij nu ineens stel op sprong je huurhuis uit moet en dat hij daarbij ook niet even bijspringt maar gewoon zegt en dit is de keuze en dat is het. Jij bent nu je goedkopere huurhuis van eerst kwijt en moet nu ook nog eens meer gaan werken om het voor elkaar te krijgen alsmede dat je nog maar weer iets moet zien te vinden.
Hem er voorlopig nog in laten wonen? Echt?
maandag 30 november 2015 14:26
quote:Toekie schreef op 30 november 2015 @ 14:18:
Voor Dreamer:
Huurhuis staat op beider naam. We delen inderdaad in de kosten. Verder geen zaken op papier. Ik kan het huurhuis nu niet alleen betalen. Maar ik zie wel hoe ik het doe... Komt wel goed... uiteindelijk. Ik ga mijn werkgever vragen of ik meer kan werken. Dan kan het wel. Ik laat hem er zolang wonen ivm de kinderen. Die hebben er niet om gevraagd...
Huurtoeslag aanvragen een optie? maak een proefberekening.
Iemand bij je in huis halen om samen de kosten te delen? En dan bedoel ik een vriendin oid.
En niet vanwege de kinderen hem privileges geven. Die kinderen hebben ook een echte moeder waar ze terecht kunnen. En hij zat ook op een camping met de kinderen voor jij ten tonele verscheen. Hij gebruikt de kinderen om te krijgen wat hij wil. Hij trekt de 'in het belang van de kinderen' kaart en de 'voor de kinderen is het zo zielig' kaart. Niet in meegaan. Tuurlijk is het zielig voor de kinderen, maar niet langer jouw probleem.
Voor Dreamer:
Huurhuis staat op beider naam. We delen inderdaad in de kosten. Verder geen zaken op papier. Ik kan het huurhuis nu niet alleen betalen. Maar ik zie wel hoe ik het doe... Komt wel goed... uiteindelijk. Ik ga mijn werkgever vragen of ik meer kan werken. Dan kan het wel. Ik laat hem er zolang wonen ivm de kinderen. Die hebben er niet om gevraagd...
Huurtoeslag aanvragen een optie? maak een proefberekening.
Iemand bij je in huis halen om samen de kosten te delen? En dan bedoel ik een vriendin oid.
En niet vanwege de kinderen hem privileges geven. Die kinderen hebben ook een echte moeder waar ze terecht kunnen. En hij zat ook op een camping met de kinderen voor jij ten tonele verscheen. Hij gebruikt de kinderen om te krijgen wat hij wil. Hij trekt de 'in het belang van de kinderen' kaart en de 'voor de kinderen is het zo zielig' kaart. Niet in meegaan. Tuurlijk is het zielig voor de kinderen, maar niet langer jouw probleem.
maandag 30 november 2015 14:29
Die kinderen hebben niet om zo'n vader gevraagd maar het is en blijft hun vader, die zelf de beslissingen voor die kinderen neemt. Net zoals hun moeder dat doet. Zeg die kinderen dat je om ze geeft, en dat was het dan, het is nu weer in handen van hun ouders en niet meer van jou. Dat is blijkbaar zoals hij dat wil, dat zijn zijn consequenties en helaas dus ook de consequenties voor die kinderen.
maandag 30 november 2015 14:32
Sterkte!
Klinkt als vervelende man, als het gaat om samen dingen doen. Hij eist, hij regelt, hij beslist. Dit begint misschien klein, maar het eindigt groot. EN ja.. dit van dat huis is al behoorlijk groot. Goed dat je voor jezelf kiest. En denk eraan: hij doet het de kinderen aan, jij niet.
Klinkt als vervelende man, als het gaat om samen dingen doen. Hij eist, hij regelt, hij beslist. Dit begint misschien klein, maar het eindigt groot. EN ja.. dit van dat huis is al behoorlijk groot. Goed dat je voor jezelf kiest. En denk eraan: hij doet het de kinderen aan, jij niet.
Later is nu
maandag 30 november 2015 14:38
Het is erg belangrijk in een relatie om een bepaalde mate van zekerheid te hebben dat de ander ook in jouw belang zal willen denken. Zeker als het gaat om belangrijke beslissingen zoals het opzeggen van je vroegere huurhuis, je huidige huurhuis en wel of niet je baan aanhouden.
Daarbij is het belangrijk dat je goed ook naar de zakelijke kant blijft kijken of die ander, als blijkt dat hij er op een dag vandoor gaat of zijn eigen beslissingen neemt ook voor jou zonder overleg, dat je dan wel niet veel meer geinvesteerd hebt en de ander uiteindelijk er alleen maar bij wint.
In een goede relatie kijk je naar beide kanten ook mocht het uit gaan en zorg je ervoor dat alles netjes geregeld wordt waarbij de ander altijd vrijheid van keuze kan behouden over zijn of haar eigen leven. En daarmee in vrijheid voor een relatie ook met jou kan en wil kiezen en daarbij niet zichzelf benadeelt.
Daarbij is het belangrijk dat je goed ook naar de zakelijke kant blijft kijken of die ander, als blijkt dat hij er op een dag vandoor gaat of zijn eigen beslissingen neemt ook voor jou zonder overleg, dat je dan wel niet veel meer geinvesteerd hebt en de ander uiteindelijk er alleen maar bij wint.
In een goede relatie kijk je naar beide kanten ook mocht het uit gaan en zorg je ervoor dat alles netjes geregeld wordt waarbij de ander altijd vrijheid van keuze kan behouden over zijn of haar eigen leven. En daarmee in vrijheid voor een relatie ook met jou kan en wil kiezen en daarbij niet zichzelf benadeelt.
maandag 30 november 2015 14:39
Ik zou er niet meer mee in 1 huis kunnen wonen met zo'n vent die jou zo laat stikken. Zeker niet nadat je nog voor hem jouw eigen goedkopere huurhuis hebt opgegeven zodat jullie samen konden wonen, zijn kinderen meer ruimte hadden en je er ook was voor zijn kinderen.
Maar goed, mensen herhalen vaak hun ouderlijke situatie, een schijnbaar lastig patroon. Sterkte en hopelijk dat hij zich nog ooit bedenkt dat dat niet de manier is waarop je met mensen omgaat.
Maar goed, mensen herhalen vaak hun ouderlijke situatie, een schijnbaar lastig patroon. Sterkte en hopelijk dat hij zich nog ooit bedenkt dat dat niet de manier is waarop je met mensen omgaat.
maandag 30 november 2015 14:55
quote:Paekzwart schreef op 30 november 2015 @ 14:39:
Ik zou er niet meer mee in 1 huis kunnen wonen met zo'n vent die jou zo laat stikken. Zeker niet nadat je nog voor hem jouw eigen goedkopere huurhuis hebt opgegeven zodat jullie samen konden wonen, zijn kinderen meer ruimte hadden en je er ook was voor zijn kinderen.
Maar goed, mensen herhalen vaak hun ouderlijke situatie, een schijnbaar lastig patroon. Sterkte en hopelijk dat hij zich nog ooit bedenkt dat dat niet de manier is waarop je met mensen omgaat.En als hij zich bedenkt, wat dan nog? Hij gedraagt zich altijd al als een egolul. Die moet je gewoon niet als partner willen.
Ik zou er niet meer mee in 1 huis kunnen wonen met zo'n vent die jou zo laat stikken. Zeker niet nadat je nog voor hem jouw eigen goedkopere huurhuis hebt opgegeven zodat jullie samen konden wonen, zijn kinderen meer ruimte hadden en je er ook was voor zijn kinderen.
Maar goed, mensen herhalen vaak hun ouderlijke situatie, een schijnbaar lastig patroon. Sterkte en hopelijk dat hij zich nog ooit bedenkt dat dat niet de manier is waarop je met mensen omgaat.En als hij zich bedenkt, wat dan nog? Hij gedraagt zich altijd al als een egolul. Die moet je gewoon niet als partner willen.
maandag 30 november 2015 15:03
quote:Hunniebunnie schreef op 30 november 2015 @ 14:55:
[...]
En als hij zich bedenkt, wat dan nog? Hij gedraagt zich altijd al als een egolul. Die moet je gewoon niet als partner willen.
Niets, daar moet je zelf niets mee. De garanties uit het verleden geven een hoge garantie op de toekomst in dit geval. Maar het is wel zo fijn als iemand ooit nog iets bijleert en niet weer dezelfde riedel herhaalt bij een andere vrouw. Het is soms toch wel prettig als iemand zegt van hé dat had ik zo niet moeten doen, zeker als het langere tijd je partner is geweest. Je kan er verder niets mee, dat klopt.
Maar omdat ze nu zo in die emotie nog aan het kijken is wat ze er mee moet, is het iets wat ze nu voor de toekomst weg moet leggen en nu nog niet meer mee bezig zijn. Nu gaat het er om je eigen leven weer voor jezelf goed op de rit te krijgen.
[...]
En als hij zich bedenkt, wat dan nog? Hij gedraagt zich altijd al als een egolul. Die moet je gewoon niet als partner willen.
Niets, daar moet je zelf niets mee. De garanties uit het verleden geven een hoge garantie op de toekomst in dit geval. Maar het is wel zo fijn als iemand ooit nog iets bijleert en niet weer dezelfde riedel herhaalt bij een andere vrouw. Het is soms toch wel prettig als iemand zegt van hé dat had ik zo niet moeten doen, zeker als het langere tijd je partner is geweest. Je kan er verder niets mee, dat klopt.
Maar omdat ze nu zo in die emotie nog aan het kijken is wat ze er mee moet, is het iets wat ze nu voor de toekomst weg moet leggen en nu nog niet meer mee bezig zijn. Nu gaat het er om je eigen leven weer voor jezelf goed op de rit te krijgen.
maandag 30 november 2015 15:04
Dat hij een huis koopt op zijn eigen naam ... dat zou ik misschien nog accepteren.
Dat hij een huis koopt zonder overleg op zijn eigen naam ... no way. Al helemaal niet als hij echt een houding heeft van "als je niet meegaat, dan maar zonder jou". Wat voor idioot toekomstbeeld geeft hij dan?
Het is geen auto of een stel schoenen die hij heeft gekocht, het is wel een huis! Een huis waarbij hij dan nog op voorhand had gedacht dat jij wel zo effe zou meegaan ...
Ik zou het op dit moment beleefd houden voor de kinderen. Maar hij zou toch echt zo snel mogelijk kunnen ophoepelen. Naar zijn huis.
Liever geen relatie dan met zo een egoïst.
Hij ziet je blijkbaar ook nog als goedkope babysit. Dat zou wat mij betreft vanaf vandaag gedaan zijn.
Hij zorgt zelf maar voor opvang voor de kinderen. Als hij in zijn ééntje een huis kan kopen, kan hij dat ook wel regelen.
Dat hij een huis koopt zonder overleg op zijn eigen naam ... no way. Al helemaal niet als hij echt een houding heeft van "als je niet meegaat, dan maar zonder jou". Wat voor idioot toekomstbeeld geeft hij dan?
Het is geen auto of een stel schoenen die hij heeft gekocht, het is wel een huis! Een huis waarbij hij dan nog op voorhand had gedacht dat jij wel zo effe zou meegaan ...
Ik zou het op dit moment beleefd houden voor de kinderen. Maar hij zou toch echt zo snel mogelijk kunnen ophoepelen. Naar zijn huis.
Liever geen relatie dan met zo een egoïst.
Hij ziet je blijkbaar ook nog als goedkope babysit. Dat zou wat mij betreft vanaf vandaag gedaan zijn.
Hij zorgt zelf maar voor opvang voor de kinderen. Als hij in zijn ééntje een huis kan kopen, kan hij dat ook wel regelen.
maandag 30 november 2015 15:12
quote:Mietrot schreef op 30 november 2015 @ 15:04:
Dat hij een huis koopt op zijn eigen naam ... dat zou ik misschien nog accepteren.
Dat hij een huis koopt zonder overleg op zijn eigen naam ... no way. Al helemaal niet als hij echt een houding heeft van "als je niet meegaat, dan maar zonder jou". Wat voor idioot toekomstbeeld geeft hij dan?
Als je nog lat en dus niet samenwoont zou hij een huis in zn eentje kunnen kopen ja. Maar echt alleen nadat hij het erover met je had gehad. Misschien niet eens om te overleggen maar gewoon omdat dat zo'n groot ding is dat het normaal is dat dat ter sprake komt. Als hij dat niet ter sprake zou brengen is er al een kink in de kabel lijkt me, ik zou rook ruiken.
Een huis kopen zonder overleg terwijl je al samenwoont in een huurhuis, is toch echt exit. Er spreekt ZO duidelijk uit dat je geen enkele prioriteit bent in zn leven; sterker nog; hij had een reden om het je niet te vertellen. En dat bewijst dan weer dat je gewoon een muilezel bent geweest voor hem, een kruiwagen.
Houd alsjeblieft je baan, en het huurhuis als je dat kan betalen. Verwissel de sloten en kijk vooral vooruit en niet meer achterom!!
Dat hij een huis koopt op zijn eigen naam ... dat zou ik misschien nog accepteren.
Dat hij een huis koopt zonder overleg op zijn eigen naam ... no way. Al helemaal niet als hij echt een houding heeft van "als je niet meegaat, dan maar zonder jou". Wat voor idioot toekomstbeeld geeft hij dan?
Als je nog lat en dus niet samenwoont zou hij een huis in zn eentje kunnen kopen ja. Maar echt alleen nadat hij het erover met je had gehad. Misschien niet eens om te overleggen maar gewoon omdat dat zo'n groot ding is dat het normaal is dat dat ter sprake komt. Als hij dat niet ter sprake zou brengen is er al een kink in de kabel lijkt me, ik zou rook ruiken.
Een huis kopen zonder overleg terwijl je al samenwoont in een huurhuis, is toch echt exit. Er spreekt ZO duidelijk uit dat je geen enkele prioriteit bent in zn leven; sterker nog; hij had een reden om het je niet te vertellen. En dat bewijst dan weer dat je gewoon een muilezel bent geweest voor hem, een kruiwagen.
Houd alsjeblieft je baan, en het huurhuis als je dat kan betalen. Verwissel de sloten en kijk vooral vooruit en niet meer achterom!!
maandag 30 november 2015 15:15
Ik ben net nieuw hier. En ik heb ook niet alle voorgaande reacties gelezen. Dus ik sta en neutraal in.
Maar mijn mening is dat je een huis niet alleen koopt. Daar moet je echt samen over beslissen. En zijn opmerking dat je dan maar moet oprotten slaat natuurlijk werkelijk alles.
Ik heb er geen goed gevoel bij. Hij denkt duidelijk alleen aan zichzelf zonder met een ander rekening te houden. Volgens mij ziet hij de relatie met jou als: wel de lusten, niet de lasten. Je moet je dus vooral niet met zijn zaakjes bemoeien. Maar hij wil wel de voordelen van een vriendin. Klinkt niet goed.
Maar mijn mening is dat je een huis niet alleen koopt. Daar moet je echt samen over beslissen. En zijn opmerking dat je dan maar moet oprotten slaat natuurlijk werkelijk alles.
Ik heb er geen goed gevoel bij. Hij denkt duidelijk alleen aan zichzelf zonder met een ander rekening te houden. Volgens mij ziet hij de relatie met jou als: wel de lusten, niet de lasten. Je moet je dus vooral niet met zijn zaakjes bemoeien. Maar hij wil wel de voordelen van een vriendin. Klinkt niet goed.
