Relaties
alle pijlers
Wat kan ik verwachten van mijn vriend?
dinsdag 6 mei 2014 14:31
Ik wil eigenlijk eens polsen hier of ik veeleisend ben of onredelijk.
Situatie is als volgt, vriend en ik wonen al paar jaar samen en hebben een dochter van 13 maanden plus zoon van mijn vriend die om het weekend bij ons is. Allemaal prima. Vriend werkt fulltime (kantoortijden) en ik ben helaas werkloos thuis. Solliciaties hebben nog niets opgeleverd, maar wil dus wel werken. Ik zorg nu dus dagelijks voor onze dochter.
Ik ben boos op mijn vriend. Al maanden zit ik elke zondag alleen thuis met dochter omdat mijn vriend bij de plaatselijke voetbalclub gaat kijken. Wonen in een dorp en die voetbalclub is zo'n beetje het middelpunt in het dorp, vriend zet zich ook in voor die club. Vind ik allemaal prima, maar ik heb moeite met het feit dat hij elke zondag weg is.
Nou gaat het niet zozeer om dat voetbal, maar om het principe dat hij zonder overleg met mij daar naartoe gaat. Hij vind het een vanzelfsprekendheid dat hij zondags daar is, en dat ik automatisch thuis blijf met dochter. Ik gun hem alles, maar hij geeft mij het gevoel dat ik er ben voor ONS kind, dat is mijn taak, en dat hij gewoon zijn gang kan gaan. Als ik weg wil zonder kind moet ik dat altijd overleggen met hem omdat ik zeker moet weten dat hij dan bij haar is. Maar als hij wegwil gaat ie gewoon, plant hij het in, zonder het te overleggen,
En dat steekt me enorm. Ik heb het lang geslikt (dom) maar ik ben er klaar mee. Die vanzelfsprekendheid dat hij z'n ding kan doen en dat ik er altijd maar ben voor onze dochter. En dat gebeurd vaker...nu dochter ziek is en daardoor 's nachts weleens wakker wordt, moet ik er altijd uit. Vriend blijft gewoon liggen. Hij zegt dst hij het niet hoort, maar ik hoor haar zelfs met oordopjes in dus ik geloof hem niet.
Kortom, weer die vanzelfsprekendheid dat ik voor dochter zorg. Alsof dit mijn enige taak is, aangezien ik toch werkloos ben en dagelijks voor haar zorg.
Het wordt een beetje een lang verhaal zie ik, maar ik loop even leeg van frustratie.
Klaag ik terecht of stel ik me aan? Ik gun mijn vriend alles, ik snap dat hij na een drukke werkweek in het weekend dat voetbal leuk vind. Prima, maar hij heeft ook zelf gekozen voor een gezin. En het voelt voor mij niet goed dat ik alleen maar goed lijk voor de zorg van het huishouden en ons kind
Verder is mijn vriend een schat hoor
Ik ben boos, maar ik vraag me ook af of ik niet te veeleisend ben of onredelijk?
Wat vinden jullie?
Situatie is als volgt, vriend en ik wonen al paar jaar samen en hebben een dochter van 13 maanden plus zoon van mijn vriend die om het weekend bij ons is. Allemaal prima. Vriend werkt fulltime (kantoortijden) en ik ben helaas werkloos thuis. Solliciaties hebben nog niets opgeleverd, maar wil dus wel werken. Ik zorg nu dus dagelijks voor onze dochter.
Ik ben boos op mijn vriend. Al maanden zit ik elke zondag alleen thuis met dochter omdat mijn vriend bij de plaatselijke voetbalclub gaat kijken. Wonen in een dorp en die voetbalclub is zo'n beetje het middelpunt in het dorp, vriend zet zich ook in voor die club. Vind ik allemaal prima, maar ik heb moeite met het feit dat hij elke zondag weg is.
Nou gaat het niet zozeer om dat voetbal, maar om het principe dat hij zonder overleg met mij daar naartoe gaat. Hij vind het een vanzelfsprekendheid dat hij zondags daar is, en dat ik automatisch thuis blijf met dochter. Ik gun hem alles, maar hij geeft mij het gevoel dat ik er ben voor ONS kind, dat is mijn taak, en dat hij gewoon zijn gang kan gaan. Als ik weg wil zonder kind moet ik dat altijd overleggen met hem omdat ik zeker moet weten dat hij dan bij haar is. Maar als hij wegwil gaat ie gewoon, plant hij het in, zonder het te overleggen,
En dat steekt me enorm. Ik heb het lang geslikt (dom) maar ik ben er klaar mee. Die vanzelfsprekendheid dat hij z'n ding kan doen en dat ik er altijd maar ben voor onze dochter. En dat gebeurd vaker...nu dochter ziek is en daardoor 's nachts weleens wakker wordt, moet ik er altijd uit. Vriend blijft gewoon liggen. Hij zegt dst hij het niet hoort, maar ik hoor haar zelfs met oordopjes in dus ik geloof hem niet.
Kortom, weer die vanzelfsprekendheid dat ik voor dochter zorg. Alsof dit mijn enige taak is, aangezien ik toch werkloos ben en dagelijks voor haar zorg.
Het wordt een beetje een lang verhaal zie ik, maar ik loop even leeg van frustratie.
Klaag ik terecht of stel ik me aan? Ik gun mijn vriend alles, ik snap dat hij na een drukke werkweek in het weekend dat voetbal leuk vind. Prima, maar hij heeft ook zelf gekozen voor een gezin. En het voelt voor mij niet goed dat ik alleen maar goed lijk voor de zorg van het huishouden en ons kind
Verder is mijn vriend een schat hoor
Ik ben boos, maar ik vraag me ook af of ik niet te veeleisend ben of onredelijk?
Wat vinden jullie?
dinsdag 6 mei 2014 16:17
quote:wappie82 schreef op 06 mei 2014 @ 15:36:
Nou ik vind het vreemd dat ik moet overleggen als ik weg wil en hij niet. Waarom is dat voor hem vanzelfsprekend en voor mij niet?
Dat IS ook niet vanzelfsprekend, maar hij VINDT het vanzelfsprekend, omdat jij het toelaat
Dat ik meer doe vind ik helemaal prima, doe ik met alle liefde. Maar dat ik werkloos ben geeft hem toch niet meer rechten dan mij?
Zo lijkt het nu namelijk wel, alsof ik alleen maar goed en voor kind en huishouden.
We hebben samen maar 2 dagen vrij en hij is nagenoeg elke zondag bijna de hele dag weg. Ik wil ook weleens een zondag zonder kind weg maar dat moet ik altijd overleggen van tevoren terwijl hij zomaar kan gaan.
Waarom moet ik ik het weekend altijd alleen rekening houden met ons kind en hoeft hij dat niet?COMMUNICEER erover met je vriend!
Nou ik vind het vreemd dat ik moet overleggen als ik weg wil en hij niet. Waarom is dat voor hem vanzelfsprekend en voor mij niet?
Dat IS ook niet vanzelfsprekend, maar hij VINDT het vanzelfsprekend, omdat jij het toelaat
Dat ik meer doe vind ik helemaal prima, doe ik met alle liefde. Maar dat ik werkloos ben geeft hem toch niet meer rechten dan mij?
Zo lijkt het nu namelijk wel, alsof ik alleen maar goed en voor kind en huishouden.
We hebben samen maar 2 dagen vrij en hij is nagenoeg elke zondag bijna de hele dag weg. Ik wil ook weleens een zondag zonder kind weg maar dat moet ik altijd overleggen van tevoren terwijl hij zomaar kan gaan.
Waarom moet ik ik het weekend altijd alleen rekening houden met ons kind en hoeft hij dat niet?COMMUNICEER erover met je vriend!
dinsdag 6 mei 2014 16:25
Wappie, ik denk dat het tijd wordt dat je dit allemaal tegen hem zegt. Niet in een ruzie, niet met frustratie, maar gewoon in een gesprek. Geef aan wat je mist, geef aan wat je graag anders zou zien en geef hem de ruimte om hier op te reageren.
Ik krijg het gevoel dat jij te veel aan neemt dat hij wel begrijpt dat dit heel frustrerend is voor jou. Maar dit is nooit een issue geweest en de meeste mannen zijn geen helden in het lezen van non verbale communicatie.
Ik krijg het gevoel dat jij te veel aan neemt dat hij wel begrijpt dat dit heel frustrerend is voor jou. Maar dit is nooit een issue geweest en de meeste mannen zijn geen helden in het lezen van non verbale communicatie.
dinsdag 6 mei 2014 16:28
Ik snap het wel... dan ben je dus zes dagen alleen met je dochter in de week. Komt nog bij dat die zondag voor jou niet zo veel afwijkt van de doordeweekse dagen... je ziet het dus niet echt als weekend = ontspanning. Je hebt het lang goed gevonden, dus het is zo gegroeid. Ik vind dat je dan niet opeens boos kunt worden. Je kunt wel met hem om de tafel gaan zitten en bovenstaand argument opwerpen. En wie weet heeft hij wel een compromis in gedachten. Of jij, goed om voor je dat gesprek in gaat, erover na te denken hoe je het wel acceptabel zou vinden. Op een harde eis 'Jij gaat op zondag niet meer naar voetbal', zul je hoogstwaarschijnlijk flinke tegenstand kunnen verwachten en weinig welwillendheid. Hoe verlopen jullie zaterdagen trouwens? Doet hij dan wel gezinsdingen met jullie?
dinsdag 6 mei 2014 16:29
Ik herken dit wel. Het komt er zoals zovaak op neer dat een vrouw voor de kinderen zorgt en een man op ze past.
Het beste advies wat ik gelezen heb is op zondag zelf weggaan en hem de zorg laten.
Het beste advies wat ik gelezen heb is op zondag zelf weggaan en hem de zorg laten.
You can fool all the people some of the time, and some of the people all the time, but you cannot fool all the people all the time.
dinsdag 6 mei 2014 16:33
dinsdag 6 mei 2014 16:34
quote:sugarmiss schreef op 06 mei 2014 @ 15:42:
Het wordt zo makkelijk gezegd als hij werkt en jij niet dan is het toch logisch dat jij thuis meer doet. Dan is het toch logisch dat man naar voetbal gaat. Hé je wordt wel onderhouden hoor gun die man ook een verzetje. .
Daarbij vergeten mensen dat als jij er niet was geweest man wel even voor 5 dagen full time een KDV had moeten betalen en een schoonmaakster. Dat is vast veel meer geld dan jij hem "kost""
Bovendien kan je wel zeggen dat die man na 5 dagen werken wel een verzetje verdient maar to werkt dus 7 dagen per week.
Heeft zij dan nooit een verzetje verdient?
Iemand gaf aan dan doe jij je hobby toch lekker door de week overdag. Yeah right alsof je kind zomaar ergens kan dumpen.
Dat kan dus niet.
Ik vindt het ook niet kunnen dat hij er zomaar klakkeloos elke zondag vanuit gaat dat hij wel naar de voetbal kan omdat jij toch thuis bent. Als jij het zelfde zou doen als hij en de zaterdag op die manier zou claimen dan was er dus 0 tijd meer over voor gezinstijd.
Jij beschrijft mijn gevoel goed. Mijn vriend werkt dan wel 5 dagen maar ik ben nu zeker 6 dagen volledig bezig met kind. Ik zit echt niet hele dagen the bold and the beautiful te kijken ofzo. Hij hoeft thuis helemaal niets te doen, en ik begrijp ook dat de situatie zo is dat ik dat voor mijn rekening neem. Dat vind ik ook prima. Maar ik zie niet in waarom mijn vriend in het weekend meer recht heeft op iets buiten het gezin omdat hij 5 dagen werkt.
Het is voor mij duidelijk een principe kwestie. Als ik over 2 weken een zondag iets leuks wil gaan doen dan moet mijn vriend eerst bekijken of dat wel uitkomt. Ik moet dus overleggen, ik kan niet spontaan op zaterdag zeggen dat ik de dag erna weg ga, want hij moet naar het voetbal. En ik vind het dus niet vanzelfsprekend dat hij elke zondag dat doet. Hij overlegt nooit dat hij daarheen gaat, nee hij gaat gewoon want ik ben toch bij dochter.
Ik ben idd boos, en het is ook mijn fout dat ik het te lang heb toegelaten. Dat komt ook omdat ik moeite heb met mijn werkloosheid en financiële afhankelijkheid. Omdat hij de kostwinner is wilde ik niet zeuren over die zondagen. Maar ik merk gewoon dat ik er veel moeite mee heb. We hebben toch samen voor een kind gekozen en ik vind dan ook dat we samen verantwoordelijk zijn voor de zorg voor haar.
Ik zou op zondag oppas moeten regelen, terwijl hij op zondag gewoon weggaat en dochter automatisch bij mij laat. Dat voelt voor mij heel scheef
Het wordt zo makkelijk gezegd als hij werkt en jij niet dan is het toch logisch dat jij thuis meer doet. Dan is het toch logisch dat man naar voetbal gaat. Hé je wordt wel onderhouden hoor gun die man ook een verzetje. .
Daarbij vergeten mensen dat als jij er niet was geweest man wel even voor 5 dagen full time een KDV had moeten betalen en een schoonmaakster. Dat is vast veel meer geld dan jij hem "kost""
Bovendien kan je wel zeggen dat die man na 5 dagen werken wel een verzetje verdient maar to werkt dus 7 dagen per week.
Heeft zij dan nooit een verzetje verdient?
Iemand gaf aan dan doe jij je hobby toch lekker door de week overdag. Yeah right alsof je kind zomaar ergens kan dumpen.
Dat kan dus niet.
Ik vindt het ook niet kunnen dat hij er zomaar klakkeloos elke zondag vanuit gaat dat hij wel naar de voetbal kan omdat jij toch thuis bent. Als jij het zelfde zou doen als hij en de zaterdag op die manier zou claimen dan was er dus 0 tijd meer over voor gezinstijd.
Jij beschrijft mijn gevoel goed. Mijn vriend werkt dan wel 5 dagen maar ik ben nu zeker 6 dagen volledig bezig met kind. Ik zit echt niet hele dagen the bold and the beautiful te kijken ofzo. Hij hoeft thuis helemaal niets te doen, en ik begrijp ook dat de situatie zo is dat ik dat voor mijn rekening neem. Dat vind ik ook prima. Maar ik zie niet in waarom mijn vriend in het weekend meer recht heeft op iets buiten het gezin omdat hij 5 dagen werkt.
Het is voor mij duidelijk een principe kwestie. Als ik over 2 weken een zondag iets leuks wil gaan doen dan moet mijn vriend eerst bekijken of dat wel uitkomt. Ik moet dus overleggen, ik kan niet spontaan op zaterdag zeggen dat ik de dag erna weg ga, want hij moet naar het voetbal. En ik vind het dus niet vanzelfsprekend dat hij elke zondag dat doet. Hij overlegt nooit dat hij daarheen gaat, nee hij gaat gewoon want ik ben toch bij dochter.
Ik ben idd boos, en het is ook mijn fout dat ik het te lang heb toegelaten. Dat komt ook omdat ik moeite heb met mijn werkloosheid en financiële afhankelijkheid. Omdat hij de kostwinner is wilde ik niet zeuren over die zondagen. Maar ik merk gewoon dat ik er veel moeite mee heb. We hebben toch samen voor een kind gekozen en ik vind dan ook dat we samen verantwoordelijk zijn voor de zorg voor haar.
Ik zou op zondag oppas moeten regelen, terwijl hij op zondag gewoon weggaat en dochter automatisch bij mij laat. Dat voelt voor mij heel scheef
dinsdag 6 mei 2014 16:39
quote:Cameron10 schreef op 06 mei 2014 @ 16:29:
Ik herken dit wel. Het komt er zoals zovaak op neer dat een vrouw voor de kinderen zorgt en een man op ze past.
Het beste advies wat ik gelezen heb is op zondag zelf weggaan en hem de zorg laten.
Zo voelt het ook voor mij. Hij werkt en zorgt voor het geld, ik zorg voor het kind. En zo'n relatie wil ik niet, want ik ben ook 5 dagen door de week bezig, doe alles. Hij hoeft helemaal niets te doen thuis.
Doe ik graag, ik vind het ook fijn dat ik in mijn werkloosheid financieel door hem kan worden onderhouden. Zo is het natuurlijk wel.
Maar het lijkt nu alsof ik gestraft wordt voor mijn werkloosheid, en dat er in ons huis echt zo'n ouderwetse standaard is...hij werkt, ik de kids, en dat vind ik scheef!
In ieder geval vind ik het geen vanzelfsprekendheid dat hij in het weekend zijn gang kan gaan, en ik bij alles rekening moet houden met ons kind.
Ik herken dit wel. Het komt er zoals zovaak op neer dat een vrouw voor de kinderen zorgt en een man op ze past.
Het beste advies wat ik gelezen heb is op zondag zelf weggaan en hem de zorg laten.
Zo voelt het ook voor mij. Hij werkt en zorgt voor het geld, ik zorg voor het kind. En zo'n relatie wil ik niet, want ik ben ook 5 dagen door de week bezig, doe alles. Hij hoeft helemaal niets te doen thuis.
Doe ik graag, ik vind het ook fijn dat ik in mijn werkloosheid financieel door hem kan worden onderhouden. Zo is het natuurlijk wel.
Maar het lijkt nu alsof ik gestraft wordt voor mijn werkloosheid, en dat er in ons huis echt zo'n ouderwetse standaard is...hij werkt, ik de kids, en dat vind ik scheef!
In ieder geval vind ik het geen vanzelfsprekendheid dat hij in het weekend zijn gang kan gaan, en ik bij alles rekening moet houden met ons kind.
dinsdag 6 mei 2014 16:45
Maar als hij elke zondag gaat, dan hoeft hij dat toch niet elke keer te vragen? Dan weet jij dat toch gewoon? Blijkbaar doet hij dat al heel lang elke zondag. Dat jij dat nu niet meer leuk vindt is wat anders, en heeft niets met overleggen te maken. Als je dan ook iets wil op zondag, dan is het jullie gezamenlijke taak opvang voor je dochter te regelen.
Dat is toch hetzelfde als dat jij op vrijdagavond standaard een kookclubje zou hebben, dan hoef je dat niet elke week opnieuw aan te kondigen en als je man dan ook een keer op vrijdagavond weg wil, dan is het jullie gezamenlijke taak om te bedenken hoe je dan de opvang van je dochter regelt. En ja dan kan het ook zijn dat hij daar op een gegeven moment van gaat balen en dan bespreek je het. En misschien besluit jij dan wel dat je je kookclubje opgeeft of dat het zo belangrijk voor je is, dat je dat niet doet en jullie tot een ander compromis moeten komen.
Je bekijkt het nu heel erg vanuit je eigen frustratie, maar niet vanuit het ingesleten patroon dat is ontstaan. Kortom tijd om met je man te praten over zijn zondagse gewoonte.
Dat is toch hetzelfde als dat jij op vrijdagavond standaard een kookclubje zou hebben, dan hoef je dat niet elke week opnieuw aan te kondigen en als je man dan ook een keer op vrijdagavond weg wil, dan is het jullie gezamenlijke taak om te bedenken hoe je dan de opvang van je dochter regelt. En ja dan kan het ook zijn dat hij daar op een gegeven moment van gaat balen en dan bespreek je het. En misschien besluit jij dan wel dat je je kookclubje opgeeft of dat het zo belangrijk voor je is, dat je dat niet doet en jullie tot een ander compromis moeten komen.
Je bekijkt het nu heel erg vanuit je eigen frustratie, maar niet vanuit het ingesleten patroon dat is ontstaan. Kortom tijd om met je man te praten over zijn zondagse gewoonte.
dinsdag 6 mei 2014 16:47
quote:lean_72 schreef op 06 mei 2014 @ 16:28:
Ik snap het wel... dan ben je dus zes dagen alleen met je dochter in de week. Komt nog bij dat die zondag voor jou niet zo veel afwijkt van de doordeweekse dagen... je ziet het dus niet echt als weekend = ontspanning. Je hebt het lang goed gevonden, dus het is zo gegroeid. Ik vind dat je dan niet opeens boos kunt worden. Je kunt wel met hem om de tafel gaan zitten en bovenstaand argument opwerpen. En wie weet heeft hij wel een compromis in gedachten. Of jij, goed om voor je dat gesprek in gaat, erover na te denken hoe je het wel acceptabel zou vinden. Op een harde eis 'Jij gaat op zondag niet meer naar voetbal', zul je hoogstwaarschijnlijk flinke tegenstand kunnen verwachten en weinig welwillendheid. Hoe verlopen jullie zaterdagen trouwens? Doet hij dan wel gezinsdingen met jullie?
Ik wil hem ook niets verbied of eisen stellen. Ik wil alleen dat hij meer rekening houdt met mij en met ons gezin. Ik heb idd 6 dezelfde dagen, en dat vind ik jammer want ik vind tijd met gezin heel fijn. En daar is de zondag voor, en tuurlijk mag hij naar het voetbal. Maar ik zou om de week dan ideaal vinden, dan hebben we ook genoeg zondagen voor elkaar.
En los van dat, wil ik ook weleens spontaan wegkunnen. Dat kan nu niet, want hij vind dat hij die zondag recht heeft op dat voetbal. En ik heb moeite met die vanzelfsprekendheid dat ik dan wel thuis blijf.
Als hij z'n zoon naar huis moet brengen, dat is zo afgesproken, dan is hij van pak hem beet tussen de middag tot een uurtje of 19.00 weg. Nou dan zit ik dus weer thuis en is het dag net als alle andere.
Het is trouwens ook weleens op andere momenten hoor. Hij kan mij gerust vanavond zeggen dat hij morgenavond weg moet. Dan gaat hij er dus vanuit dat ik thuis ben. Het wordt mij medegedeeld, en niet overlegd. Dat hij wegdoet prima, maar bespreek dat even met me. Er wordt nu eigenlijk altijd verwacht dat ik automatisch thuis ben als hij wegmoet.
Ik snap het wel... dan ben je dus zes dagen alleen met je dochter in de week. Komt nog bij dat die zondag voor jou niet zo veel afwijkt van de doordeweekse dagen... je ziet het dus niet echt als weekend = ontspanning. Je hebt het lang goed gevonden, dus het is zo gegroeid. Ik vind dat je dan niet opeens boos kunt worden. Je kunt wel met hem om de tafel gaan zitten en bovenstaand argument opwerpen. En wie weet heeft hij wel een compromis in gedachten. Of jij, goed om voor je dat gesprek in gaat, erover na te denken hoe je het wel acceptabel zou vinden. Op een harde eis 'Jij gaat op zondag niet meer naar voetbal', zul je hoogstwaarschijnlijk flinke tegenstand kunnen verwachten en weinig welwillendheid. Hoe verlopen jullie zaterdagen trouwens? Doet hij dan wel gezinsdingen met jullie?
Ik wil hem ook niets verbied of eisen stellen. Ik wil alleen dat hij meer rekening houdt met mij en met ons gezin. Ik heb idd 6 dezelfde dagen, en dat vind ik jammer want ik vind tijd met gezin heel fijn. En daar is de zondag voor, en tuurlijk mag hij naar het voetbal. Maar ik zou om de week dan ideaal vinden, dan hebben we ook genoeg zondagen voor elkaar.
En los van dat, wil ik ook weleens spontaan wegkunnen. Dat kan nu niet, want hij vind dat hij die zondag recht heeft op dat voetbal. En ik heb moeite met die vanzelfsprekendheid dat ik dan wel thuis blijf.
Als hij z'n zoon naar huis moet brengen, dat is zo afgesproken, dan is hij van pak hem beet tussen de middag tot een uurtje of 19.00 weg. Nou dan zit ik dus weer thuis en is het dag net als alle andere.
Het is trouwens ook weleens op andere momenten hoor. Hij kan mij gerust vanavond zeggen dat hij morgenavond weg moet. Dan gaat hij er dus vanuit dat ik thuis ben. Het wordt mij medegedeeld, en niet overlegd. Dat hij wegdoet prima, maar bespreek dat even met me. Er wordt nu eigenlijk altijd verwacht dat ik automatisch thuis ben als hij wegmoet.
dinsdag 6 mei 2014 16:50
Ik denk dat het punt er ook een beetje in zit, als ik het zo lees, dat hij 'altijd al' bij dat voetbal was. Vergelijkbaar met een hobby of een cursus op een vaste avond: dan zou hij standaard die avond weg zijn, en zou je ook alleen zitten met kind. Hij heeft dat altijd al gedaan, en ziet dus waarschijnlijk niet in dat/waarom hij dat moet veranderen, 'enkel en alleen omdat er een kindje is'. Hij heeft er waarschijnlijk nooit over nagedacht dat je ook NIET naar het voetbal kunt gaan op zondag.
Misschien is het een idee om het gesprek in te gaan met de volgende houding: 'Schat, ik snap heel goed dat je op zondag naar het voetbal wil. Zouden we af kunnen spreken dat we daarom op zaterdag 'gezinsdag' houden? En ik zou heel graag op/bij deze cursus/sportclub/hobbygroep willen/dit en dit vrijwilligerswerk willen doen. Daarom heb ik door de week deze (twee) avond(en) nodig voor mezelf. Dan hebben we allebei ons eigen 'dingetje'. Goed plan toch?'
Sowieso lijkt het mij nuttig als je een cursus ofzo gaat doen, zodat je straks weer makkelijk aan de slag kunt en iets op je CV kunt zetten.
Misschien is het een idee om het gesprek in te gaan met de volgende houding: 'Schat, ik snap heel goed dat je op zondag naar het voetbal wil. Zouden we af kunnen spreken dat we daarom op zaterdag 'gezinsdag' houden? En ik zou heel graag op/bij deze cursus/sportclub/hobbygroep willen/dit en dit vrijwilligerswerk willen doen. Daarom heb ik door de week deze (twee) avond(en) nodig voor mezelf. Dan hebben we allebei ons eigen 'dingetje'. Goed plan toch?'
Sowieso lijkt het mij nuttig als je een cursus ofzo gaat doen, zodat je straks weer makkelijk aan de slag kunt en iets op je CV kunt zetten.
dinsdag 6 mei 2014 16:50
Je moet het je vriend echt laten inzien wat het met je doet, welk gevoel het je geeft. Onbetaald werken is ook werken en zorgen voor kinderen is slopend, fulltime althans. Veel mannen zien dat pas als ze het zelf gaan doen. Als je een invoelende vriend hebt dan verplaatst hij zich eens in jou en jouw belevingswereld. Hij heeft nu idd een gezin en daar horen ook verantwoordelijkheden bij. Dat moet hij toch gaan inzien.
Succes ermee
Succes ermee
You can fool all the people some of the time, and some of the people all the time, but you cannot fool all the people all the time.
dinsdag 6 mei 2014 16:53
Los van of het terecht is; ik ben bang dat dit zo'n vanzelfsprekend patroon is geworden dat het gewoon zo doorgaat als TO weer werk heeft.
Wat zou vriend doen als TO een baan vindt die van haar vraagt op zondagen te werken?
Werk of geen werk, het is belachelijk om er van uit te gaan dat de man gewoon kan doen wat hij wil, omdat de vrouw wel bij de kinderen blijft.
Wat zou vriend doen als TO een baan vindt die van haar vraagt op zondagen te werken?
Werk of geen werk, het is belachelijk om er van uit te gaan dat de man gewoon kan doen wat hij wil, omdat de vrouw wel bij de kinderen blijft.
dinsdag 6 mei 2014 16:55
O, en iets anders: dat voetbal heeft toch ook zomerstop? Dan heb je hem twee maanden lang iedere zondag voor jezelf.
Zoek sowieso voor na de zomer iets leuks voor jezelf om te doen, het klinkt namelijk ook alsof het thuiszitten je opbreekt. Al ga je maar een avondje in de week helpen in het bejaardentehuis, of op een kookclubje, een cursus die past bij je werk, of zoek een nieuwe hobby... Heb jij ook wat contacten en een vast moment 'weg'. Klinkt namelijk alsof dat het grootste probleem is.
Zoek sowieso voor na de zomer iets leuks voor jezelf om te doen, het klinkt namelijk ook alsof het thuiszitten je opbreekt. Al ga je maar een avondje in de week helpen in het bejaardentehuis, of op een kookclubje, een cursus die past bij je werk, of zoek een nieuwe hobby... Heb jij ook wat contacten en een vast moment 'weg'. Klinkt namelijk alsof dat het grootste probleem is.
dinsdag 6 mei 2014 17:05
quote:wappie82 schreef op 06 mei 2014 @ 16:47:
[...]Het is trouwens ook weleens op andere momenten hoor. Hij kan mij gerust vanavond zeggen dat hij morgenavond weg moet. Dan gaat hij er dus vanuit dat ik thuis ben. Het wordt mij medegedeeld, en niet overlegd. Dat hij wegdoet prima, maar bespreek dat even met me. Er wordt nu eigenlijk altijd verwacht dat ik automatisch thuis ben als hij wegmoet.En... heb je hem ooit wel eens moeten teleurstellen? Dat jij al een afspraak had staan bijvoorbeeld? Ik denk het niet... dus hij kan het zich ook permitteren. Anderen zeiden het ook al, ik ben het er wel mee eens: plan ook leuke dingen voor jezelf. Een vaste avond sporten (wat wil zeggen dat hij dan thuis MOET zijn) bijvoorbeeld. Het is een win-win-situatie. Je doet iets leuks voor jezelf en je laadt op voor de tijd die je er alleen voor staat met je dochter. Staar je niet alleen blind op quality-time met het gezin, maar doe ook dingen alleen.
[...]Het is trouwens ook weleens op andere momenten hoor. Hij kan mij gerust vanavond zeggen dat hij morgenavond weg moet. Dan gaat hij er dus vanuit dat ik thuis ben. Het wordt mij medegedeeld, en niet overlegd. Dat hij wegdoet prima, maar bespreek dat even met me. Er wordt nu eigenlijk altijd verwacht dat ik automatisch thuis ben als hij wegmoet.En... heb je hem ooit wel eens moeten teleurstellen? Dat jij al een afspraak had staan bijvoorbeeld? Ik denk het niet... dus hij kan het zich ook permitteren. Anderen zeiden het ook al, ik ben het er wel mee eens: plan ook leuke dingen voor jezelf. Een vaste avond sporten (wat wil zeggen dat hij dan thuis MOET zijn) bijvoorbeeld. Het is een win-win-situatie. Je doet iets leuks voor jezelf en je laadt op voor de tijd die je er alleen voor staat met je dochter. Staar je niet alleen blind op quality-time met het gezin, maar doe ook dingen alleen.
dinsdag 6 mei 2014 17:17
Je bent inderdaad erg boos. Begrijpelijk, maar je vriend is zich waarschijnlijk van geen kwaad bewust .
Behalve het constructieve gesprek zonder verwijten, zou ik voorstellen om dan op zaterdag een keer iets samen te gaan doen, of jij alleen weg en hij met dochter thuis. Dan is ook iedereen blij lijkt me? Komt er dan over een x aantal weken/maanden iets dat alleen op zondag is voorbij, kan hij misschien het voetbal een keer laten varen?
Maar om nu ineens van hem te vewachten dat hij het voetbal, gedeeltelijk, opgeeft, lijkt me niet reeel.
.Behalve het constructieve gesprek zonder verwijten, zou ik voorstellen om dan op zaterdag een keer iets samen te gaan doen, of jij alleen weg en hij met dochter thuis. Dan is ook iedereen blij lijkt me? Komt er dan over een x aantal weken/maanden iets dat alleen op zondag is voorbij, kan hij misschien het voetbal een keer laten varen?
Maar om nu ineens van hem te vewachten dat hij het voetbal, gedeeltelijk, opgeeft, lijkt me niet reeel.
dinsdag 6 mei 2014 17:19
Je zendt onduidelijke signalen uit over wat je wilt. Je schrijft dat je alles prima vindt om daarna te vervallen in een klaagzang. Ik begrijp niet wat je wilt. Ik denk dat de gemiddelde man er nog minder van begrijpt. Maak je wens concreet.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 6 mei 2014 17:33
voetbalclub op zondag in een klein dorp.......
jaja en dit is pas sinds kort.... right!
ik kom uit zo'n dorpje en geloof me al die lui die daar elke zondag bij de club hingen en daarna de derde ronde samen speelden doen dit al jaren zoniet van kinds af aan.
dat gezegd hebbende houd dus in dat je vooral kwaad op jezelf moet zijn, dit is vanzelfsprekend omdat dit altijd al zo geweest is.
dit is nou eenmaal het type man wat je uitgezocht hebt.
dat jij nu inene vind dat hij moet veranderen is meer jouw probleem dan zijn probleem.
really ga wat doen en zorg dat je dat huis eens verlaat je zit in de sleur en dat irriteert je nog het meeste volgens mij.
aub ga praten met de beste man dat je niet gelukkig meer bent over hoe jullie nu leven en dat je had gehoopt meer als gezin zou doen en dat je voelt of je alle dagen hetzelfde zijn en dat je dat jammer vind maar je vooral niet prettig in je vel zit.
als hij ook maar een beetje van jullie houd zal hij zelf wel over de brug komen maar voetbal zal denk ik wel blijven staan.
raak een man in zijn hart en dan gaat hij wel door de knietjes das gewoon #mannen101.
klinkt een beetje als zielig spelen maarja 1-0 op het bord is winst en hoe je scoort maakt dan geen zak uit.
jaja en dit is pas sinds kort.... right!
ik kom uit zo'n dorpje en geloof me al die lui die daar elke zondag bij de club hingen en daarna de derde ronde samen speelden doen dit al jaren zoniet van kinds af aan.
dat gezegd hebbende houd dus in dat je vooral kwaad op jezelf moet zijn, dit is vanzelfsprekend omdat dit altijd al zo geweest is.
dit is nou eenmaal het type man wat je uitgezocht hebt.
dat jij nu inene vind dat hij moet veranderen is meer jouw probleem dan zijn probleem.
really ga wat doen en zorg dat je dat huis eens verlaat je zit in de sleur en dat irriteert je nog het meeste volgens mij.
aub ga praten met de beste man dat je niet gelukkig meer bent over hoe jullie nu leven en dat je had gehoopt meer als gezin zou doen en dat je voelt of je alle dagen hetzelfde zijn en dat je dat jammer vind maar je vooral niet prettig in je vel zit.
als hij ook maar een beetje van jullie houd zal hij zelf wel over de brug komen maar voetbal zal denk ik wel blijven staan.
raak een man in zijn hart en dan gaat hij wel door de knietjes das gewoon #mannen101.
klinkt een beetje als zielig spelen maarja 1-0 op het bord is winst en hoe je scoort maakt dan geen zak uit.
hier mag de url van mijn hobby website niet staan
dinsdag 6 mei 2014 17:52
Maar TO, wat vind je nu van de reacties en de tips? Ik zie in al jouw reacties alleen maar een herhaling van hoe boos je bent, hoe oneerlijk je het vindt, dat je graag wat met het gezin wilt doen en dat je ook wel eens wat anders wilt kunnen doen.
Dat begrijpt iedereen, alleen je hebt het ook zelf zo ver laten komen. In je boosheid blijven hangen en keihard op je strepen blijven staan, daarmee ga je dit niet goedmaken en wordt het zeker niet gezelliger bij jullie thuis.
Wat ik al eerder zie en wat anderen zeggen: ga praten!!
Dat begrijpt iedereen, alleen je hebt het ook zelf zo ver laten komen. In je boosheid blijven hangen en keihard op je strepen blijven staan, daarmee ga je dit niet goedmaken en wordt het zeker niet gezelliger bij jullie thuis.
Wat ik al eerder zie en wat anderen zeggen: ga praten!!
dinsdag 6 mei 2014 18:03
Je hebt het te lang laten duren bij mannen is het zo dat ze kijken hoever ze kunnen gaan.. en als hun partner is niks van zegt gaan ze weer een stapje verder totdat ze het normaal gaan vinden.
Ik zou gewoon zo snel mogelijk met hem een pittige discussie voeren over het feit dat je het echt zat bent en dat je zo niet verder wil. En in de tussentijd vooral actief opzoek gaan naar werk op deze manier vergaar je ook dat stukje zelfstandigheid en hoef je niet afhankelijk te zijn van hem. Want zoals het er nu naar uitziet vind die het wel prima dat je werkloos bent en de hele dag er voor de kinderen
Ik zou gewoon zo snel mogelijk met hem een pittige discussie voeren over het feit dat je het echt zat bent en dat je zo niet verder wil. En in de tussentijd vooral actief opzoek gaan naar werk op deze manier vergaar je ook dat stukje zelfstandigheid en hoef je niet afhankelijk te zijn van hem. Want zoals het er nu naar uitziet vind die het wel prima dat je werkloos bent en de hele dag er voor de kinderen
dinsdag 6 mei 2014 18:18
dinsdag 6 mei 2014 19:16
quote:blijfgewoonbianca schreef op 06 mei 2014 @ 18:18:
Wat voor verplichtingen heeft je partner, bij de voetbalclub?
Ik neem aan dat hij zijn zoon mee neemt?
Er zijn zat vrouwen plus - kleine - kinderen, op zo'n voetbalvereniging. Je zou ook kunnen overwegen om - eens - mee te gaan.Dat doet ze ook regelmatig schrijft ze ergens.
Wat voor verplichtingen heeft je partner, bij de voetbalclub?
Ik neem aan dat hij zijn zoon mee neemt?
Er zijn zat vrouwen plus - kleine - kinderen, op zo'n voetbalvereniging. Je zou ook kunnen overwegen om - eens - mee te gaan.Dat doet ze ook regelmatig schrijft ze ergens.
