Werk & Studie
alle pijlers
Twijfel over hbo-v
woensdag 7 september 2016 14:52
Op dit moment zit ik in het 3de jaar van de opleiding en sta ik aan het begin van een heel jaar stage (2 verschillende stages). De eerste anderhalf jaar theorie ben ik zonder enige moeite doorgekomen, het was soms misschien zelfs te gemakkelijk. Vorig schooljaar had ik mijn eerste stage van 20 weken in een verpleeghuis. Hier heb ik voornamelijk de basiszorg geleerd, hoewel ik het erg saai vond ben ik nu blij dat ik het goed geleerd heb want op school leer je dit niet. Na enige tijd had ik echter geen uitdaging meer (elke dag bijna hetzelfde werk) en ben ik mijzelf gaan uitdagen door ziektes, medicijnen, verpleegproblemen etc. meer uit te gaan werken dan nodig was. Dit vond ik erg leuk.
En volgende week begin ik dus met mijn volgende stage, ik was erg gemotiveerd na het behalen van mijn vorige stage aangezien ik niet heel veel zelfvertrouwen had tijdens de stage. Alleen die motivatie is nu weg. Ik heb een halve dag meegelopen en het enige wat de verpleegkundige heeft gedaan is mensen wassen, verschonen en eten geven, omdat hij anders niet wist wat hij moest doen. Begrijp me niet verkeerd, ik weet dat dit erbij hoort maar voor mij is dit geen uitdaging en leuk vind ik het al helemaal niet. Ik zie het niet zitten om wéér 20 weken alleen dit soort werk te doen. Daarnaast hebben ze doordeweeks korte diensten waardoor ik bijna altijd in het weekend moet om aan m’n uren te komen, hierdoor moet ik waarschijnlijk mijn enige hobby en uitlaatklep opgeven. Ik denk dat ik hier gewoon niet geschikt voor ben.
En daar komt de twijfel: stoppen of doorgaan? De reden dat ik deze opleiding ben gaan doen is omdat ik ambulanceverpleegkundige wil worden, of in ieder geval de richting van de spoedeisende hulp. Al twijfel ik de laatste tijd of ik toch niet liever arts wil worden (maar dit is bijna onmogelijk denk ik).
Goed, sorry voor het lange verhaal. Ik weet ergens wel dat het zwak is om nu te stoppen en ik wil ook graag doorzetten maar misschien lukt het met wel gewoon niet. Het is klote als je motivatie telkens naar beneden wordt gehaald door stages.
Misschien zijn er mensen die dit herkennen? Of tips hebben?
Bedankt alvast.
En volgende week begin ik dus met mijn volgende stage, ik was erg gemotiveerd na het behalen van mijn vorige stage aangezien ik niet heel veel zelfvertrouwen had tijdens de stage. Alleen die motivatie is nu weg. Ik heb een halve dag meegelopen en het enige wat de verpleegkundige heeft gedaan is mensen wassen, verschonen en eten geven, omdat hij anders niet wist wat hij moest doen. Begrijp me niet verkeerd, ik weet dat dit erbij hoort maar voor mij is dit geen uitdaging en leuk vind ik het al helemaal niet. Ik zie het niet zitten om wéér 20 weken alleen dit soort werk te doen. Daarnaast hebben ze doordeweeks korte diensten waardoor ik bijna altijd in het weekend moet om aan m’n uren te komen, hierdoor moet ik waarschijnlijk mijn enige hobby en uitlaatklep opgeven. Ik denk dat ik hier gewoon niet geschikt voor ben.
En daar komt de twijfel: stoppen of doorgaan? De reden dat ik deze opleiding ben gaan doen is omdat ik ambulanceverpleegkundige wil worden, of in ieder geval de richting van de spoedeisende hulp. Al twijfel ik de laatste tijd of ik toch niet liever arts wil worden (maar dit is bijna onmogelijk denk ik).
Goed, sorry voor het lange verhaal. Ik weet ergens wel dat het zwak is om nu te stoppen en ik wil ook graag doorzetten maar misschien lukt het met wel gewoon niet. Het is klote als je motivatie telkens naar beneden wordt gehaald door stages.
Misschien zijn er mensen die dit herkennen? Of tips hebben?
Bedankt alvast.
vrijdag 13 januari 2017 18:53
quote:SpringDing schreef op 13 januari 2017 @ 18:51:
[...]
Dat opgeven heeft niet veel zin, bijna iedereen wil ziekenhuis en dat kan nou eenmaal niet.
Ik kwam pas in m'n 4e jaar ik het ziekenhuis (met twee linkerhanden, heel fijn).
Ja dat weet ik, maar dan kun je het alsnog opgeven toch? Eventueel buurtzorg als tweede voorkeur.
Op mijn afdeling lopen nu echter ook eerstejaars studenten al stage. Je moet geluk hebben denk ik.
[...]
Dat opgeven heeft niet veel zin, bijna iedereen wil ziekenhuis en dat kan nou eenmaal niet.
Ik kwam pas in m'n 4e jaar ik het ziekenhuis (met twee linkerhanden, heel fijn).
Ja dat weet ik, maar dan kun je het alsnog opgeven toch? Eventueel buurtzorg als tweede voorkeur.
Op mijn afdeling lopen nu echter ook eerstejaars studenten al stage. Je moet geluk hebben denk ik.
vrijdag 13 januari 2017 19:47
Bedankt voor jullie reacties!
En jullie vragen bevestigen eigenlijk in mijn gedachten ergens dat ik geen verpleegkundige wil worden. Maar goed, dat kan ook zijn omdat ik het nu even helemaal gehad heb.
Waarom de M-ANP mij niks lijkt? Tja, dat komt dan toch weer neer op dat stukje verpleegkunde wat er bij zit. Het stukje coaching, begeleiding daar heb ik niet zoveel mee. Of nouja, niet die coaching volgens die suffe modellen die je krijgt uitgelegd. Maar, het kan ook komen doordat ik het nu allemaal een beetje negatief zie en het daarom verkeerd interpreteer.
Wat betreft de stage volhouden, nee ik kon het echt niet. Vanaf het begin had ik al geen fijn gevoel. Het lag totaal niet aan de mensen daar, maar het was puur het werk zelf. Ging elke dag met tegenzin heen waardoor ik me slechter en slechter ging voelen. Toen ik uiteindelijk de beslissing had genomen om te stoppen voelde dat ook als een opluchting, wetende dat ik wel vertraging op had gelopen.
Over geneeskunde, ja dat gaat niet gemakkelijk worden natuurlijk. Vandaar dat ik ook eerst een zekerheid wil hebben in de vorm van een diploma. Alleen weet ik niet of ik die zekerheid wil hebben in de vorm van hbo-v diploma. Het is nu natuurlijk hartstikke zonde om te stoppen, maar door de regel van het instellingscollegegeld ga ik weer twijfelen, omdat je zo vast zit aan dat diploma. Ik weet dat dat instellingscollegegeld van een hbo opleiding nog best te betalen is als ik er voor ga sparen. Maar juist dat werken als verpleegkundige lijkt me niks. Ja, ik weet het, ik ben moeilijk.
Dat je als verpleegkundige meer patiëntencontact hebt weet ik. Maar…misschien vind ik het juist fijn dat je dat als arts veel minder hebt. Misschien..ik weet het niet. Ik vond het contact met de ouderen tijdens met eerste stage juist zó leuk. Maar, tegelijkertijd vond ik het meelopen met de arts juist weer leuk omdat hij kort contact had en daarna alleen aan het werk ging. Ik weet niet goed hoe ik het moet omschrijven, juist omdat ik zelf ook niet weet of ik dat patiëntencontact wel zo leuk vind.
En waarom geen ziekenhuis als voorkeur? Misschien heel lomp gezegd, maar qua verpleegtechnische handelingen kan ik nou nog net niks. Ja tuurlijk, het is geoefend op school..op een pop . Maar tijdens de eerste stage, en de afgebroken stage was hier weinig mogelijkheid voor. Nu heb ik niet de buurtzorg uitgekozen omdat ik persé die handelingen wil leren, maar het lijkt me voor mezelf en vooral voor het ziekenhuis fijner als ik straks tijdens mijn laatste stage daar wel al enige ervaring in heb.
Zo..weer een lang verhaal. Zoals jullie misschien merken, is het nogal een chaos in m’n hoofd wat betreft verpleegkunde. Ik waardeer jullie reacties daarom ook enorm!
En jullie vragen bevestigen eigenlijk in mijn gedachten ergens dat ik geen verpleegkundige wil worden. Maar goed, dat kan ook zijn omdat ik het nu even helemaal gehad heb.
Waarom de M-ANP mij niks lijkt? Tja, dat komt dan toch weer neer op dat stukje verpleegkunde wat er bij zit. Het stukje coaching, begeleiding daar heb ik niet zoveel mee. Of nouja, niet die coaching volgens die suffe modellen die je krijgt uitgelegd. Maar, het kan ook komen doordat ik het nu allemaal een beetje negatief zie en het daarom verkeerd interpreteer.
Wat betreft de stage volhouden, nee ik kon het echt niet. Vanaf het begin had ik al geen fijn gevoel. Het lag totaal niet aan de mensen daar, maar het was puur het werk zelf. Ging elke dag met tegenzin heen waardoor ik me slechter en slechter ging voelen. Toen ik uiteindelijk de beslissing had genomen om te stoppen voelde dat ook als een opluchting, wetende dat ik wel vertraging op had gelopen.
Over geneeskunde, ja dat gaat niet gemakkelijk worden natuurlijk. Vandaar dat ik ook eerst een zekerheid wil hebben in de vorm van een diploma. Alleen weet ik niet of ik die zekerheid wil hebben in de vorm van hbo-v diploma. Het is nu natuurlijk hartstikke zonde om te stoppen, maar door de regel van het instellingscollegegeld ga ik weer twijfelen, omdat je zo vast zit aan dat diploma. Ik weet dat dat instellingscollegegeld van een hbo opleiding nog best te betalen is als ik er voor ga sparen. Maar juist dat werken als verpleegkundige lijkt me niks. Ja, ik weet het, ik ben moeilijk.
Dat je als verpleegkundige meer patiëntencontact hebt weet ik. Maar…misschien vind ik het juist fijn dat je dat als arts veel minder hebt. Misschien..ik weet het niet. Ik vond het contact met de ouderen tijdens met eerste stage juist zó leuk. Maar, tegelijkertijd vond ik het meelopen met de arts juist weer leuk omdat hij kort contact had en daarna alleen aan het werk ging. Ik weet niet goed hoe ik het moet omschrijven, juist omdat ik zelf ook niet weet of ik dat patiëntencontact wel zo leuk vind.
En waarom geen ziekenhuis als voorkeur? Misschien heel lomp gezegd, maar qua verpleegtechnische handelingen kan ik nou nog net niks. Ja tuurlijk, het is geoefend op school..op een pop . Maar tijdens de eerste stage, en de afgebroken stage was hier weinig mogelijkheid voor. Nu heb ik niet de buurtzorg uitgekozen omdat ik persé die handelingen wil leren, maar het lijkt me voor mezelf en vooral voor het ziekenhuis fijner als ik straks tijdens mijn laatste stage daar wel al enige ervaring in heb.
Zo..weer een lang verhaal. Zoals jullie misschien merken, is het nogal een chaos in m’n hoofd wat betreft verpleegkunde. Ik waardeer jullie reacties daarom ook enorm!
vrijdag 13 januari 2017 20:09
Ik reageer eerst even op je laatste stukje. Als je de keus hebt zou ik echt nu het ziekenhuis ingaan, en niet wachten tot het laatste jaar. De technische vaardigheden zijn het minst belangrijk, die leer je daar wel (sterker nog, ik had in het verpleeghuis eindeloos sondevoeding toegediend, maar in het ziekenhuis mocht ik het daarna niet eens).
Vooral de manier van werken, het grote patientenverloop, de visites, de spoedsituaties, maken het werk compleet anders, zelfs de basiszorg is niet te vergelijken, en de enige plek waar je dat leert is in het ziekenhuis.
Vooral de manier van werken, het grote patientenverloop, de visites, de spoedsituaties, maken het werk compleet anders, zelfs de basiszorg is niet te vergelijken, en de enige plek waar je dat leert is in het ziekenhuis.
vrijdag 13 januari 2017 20:17
quote:SpringDing schreef op 13 januari 2017 @ 20:09:
Ik reageer eerst even op je laatste stukje. Als je de keus hebt zou ik echt nu het ziekenhuis ingaan, en niet wachten tot het laatste jaar. De technische vaardigheden zijn het minst belangrijk, die leer je daar wel (sterker nog, ik had in het verpleeghuis eindeloos sondevoeding toegediend, maar in het ziekenhuis mocht ik het daarna niet eens).
Vooral de manier van werken, het grote patientenverloop, de visites, de spoedsituaties, maken het werk compleet anders, zelfs de basiszorg is niet te vergelijken, en de enige plek waar je dat leert is in het ziekenhuis.Oh echt? Vanuit school zeiden ze juist dat die vaardigheden in het ziekenhuis zo belangrijk zijn. Maar vanuit school zijn ze allang blij als er mensen juist niet voor het ziekenhuis kiezen vanwege de stageplaatsen die er niet veel zijn. Maar, nee ik kan nu niet in het ziekenhuis. Ik heb na deze stage nog één stage, mijn laatste. Die zal in het ziekenhuis zijn.
Ik reageer eerst even op je laatste stukje. Als je de keus hebt zou ik echt nu het ziekenhuis ingaan, en niet wachten tot het laatste jaar. De technische vaardigheden zijn het minst belangrijk, die leer je daar wel (sterker nog, ik had in het verpleeghuis eindeloos sondevoeding toegediend, maar in het ziekenhuis mocht ik het daarna niet eens).
Vooral de manier van werken, het grote patientenverloop, de visites, de spoedsituaties, maken het werk compleet anders, zelfs de basiszorg is niet te vergelijken, en de enige plek waar je dat leert is in het ziekenhuis.Oh echt? Vanuit school zeiden ze juist dat die vaardigheden in het ziekenhuis zo belangrijk zijn. Maar vanuit school zijn ze allang blij als er mensen juist niet voor het ziekenhuis kiezen vanwege de stageplaatsen die er niet veel zijn. Maar, nee ik kan nu niet in het ziekenhuis. Ik heb na deze stage nog één stage, mijn laatste. Die zal in het ziekenhuis zijn.
vrijdag 13 januari 2017 21:15
quote:girl1997 schreef op 13 januari 2017 @ 20:17:
[...]
Oh echt? Vanuit school zeiden ze juist dat die vaardigheden in het ziekenhuis zo belangrijk zijn. Maar vanuit school zijn ze allang blij als er mensen juist niet voor het ziekenhuis kiezen vanwege de stageplaatsen die er niet veel zijn. Maar, nee ik kan nu niet in het ziekenhuis. Ik heb na deze stage nog één stage, mijn laatste. Die zal in het ziekenhuis zijn.
Als je de vaardigheden theoretisch kent en op een pop hebt geoefend is het prima, dan doe je het in het ziekenhuis een aantal keer onder begeleiding en als het dan goedgekeurd is, zelfstandig. (Dit was iig mijn ervaring, verschillende instellingen kunnen natuurlijk hun eigen regels hebben, zo moest ik in een verpleeghuis eerst een uitgebreide medicijn-toets doen voor ik pillen mocht delen).
Even op je tanden bijten nog, dat diploma geeft je straks zóveel mogelijkheden!
*edit, misschien kan je ergens op een leerafdeling geplaatst worden? Dan heb je met een groepje leerlingen een soort mini-afdeling, en dan doe je alles zelfstandig. (Natuurlijk is er wel supervisie). Een beetje extra uitdaging.
[...]
Oh echt? Vanuit school zeiden ze juist dat die vaardigheden in het ziekenhuis zo belangrijk zijn. Maar vanuit school zijn ze allang blij als er mensen juist niet voor het ziekenhuis kiezen vanwege de stageplaatsen die er niet veel zijn. Maar, nee ik kan nu niet in het ziekenhuis. Ik heb na deze stage nog één stage, mijn laatste. Die zal in het ziekenhuis zijn.
Als je de vaardigheden theoretisch kent en op een pop hebt geoefend is het prima, dan doe je het in het ziekenhuis een aantal keer onder begeleiding en als het dan goedgekeurd is, zelfstandig. (Dit was iig mijn ervaring, verschillende instellingen kunnen natuurlijk hun eigen regels hebben, zo moest ik in een verpleeghuis eerst een uitgebreide medicijn-toets doen voor ik pillen mocht delen).
Even op je tanden bijten nog, dat diploma geeft je straks zóveel mogelijkheden!
*edit, misschien kan je ergens op een leerafdeling geplaatst worden? Dan heb je met een groepje leerlingen een soort mini-afdeling, en dan doe je alles zelfstandig. (Natuurlijk is er wel supervisie). Een beetje extra uitdaging.
vrijdag 13 januari 2017 22:30
quote:SpringDing schreef op 13 januari 2017 @ 21:15:
[...]
Als je de vaardigheden theoretisch kent en op een pop hebt geoefend is het prima, dan doe je het in het ziekenhuis een aantal keer onder begeleiding en als het dan goedgekeurd is, zelfstandig. (Dit was iig mijn ervaring, verschillende instellingen kunnen natuurlijk hun eigen regels hebben, zo moest ik in een verpleeghuis eerst een uitgebreide medicijn-toets doen voor ik pillen mocht delen).
Even op je tanden bijten nog, dat diploma geeft je straks zóveel mogelijkheden!
*edit, misschien kan je ergens op een leerafdeling geplaatst worden? Dan heb je met een groepje leerlingen een soort mini-afdeling, en dan doe je alles zelfstandig. (Natuurlijk is er wel supervisie). Een beetje extra uitdaging.
Dit inderdaad. op mijn afdeling is een leerwerkplaats, daar werken stagiaires onder supervisie van een gediplomeerd verpleegkundige zoveel mogelijk zelfstandig. Verpleegtechnische handelingen komen inderdaad heel regelmatig voor, maar als je het op school hebt geoefend en gehaald mag je het na een paar keer onder begeleiding doen zelfstandig. Ik weet nog hoe cool ik het vond toen ik m'n eerste venflon had geprikt laat je daar niet door weerhouden! Op mijn afdeling lopen collega's er nu juist tegenaan dat verpleegkundigen die in de thuiszorg/verzorgingshuis afgestudeerd zijn een hoop handelingen niet kunnen en daar dus eerst nog in geschoold moeten worden (te lang geleden dat ze het op school gehad hebben..). Ik wil het ziekenhuis niet ophemelen of zo, maar ik denk dat je het daar echt veel leuker gaat hebben dan in je vorige stages. Dat was bij mij iig wel het geval.
In welke regio woon je? Misschien kun je een keer een dagje meelopen o.i.d.
[...]
Als je de vaardigheden theoretisch kent en op een pop hebt geoefend is het prima, dan doe je het in het ziekenhuis een aantal keer onder begeleiding en als het dan goedgekeurd is, zelfstandig. (Dit was iig mijn ervaring, verschillende instellingen kunnen natuurlijk hun eigen regels hebben, zo moest ik in een verpleeghuis eerst een uitgebreide medicijn-toets doen voor ik pillen mocht delen).
Even op je tanden bijten nog, dat diploma geeft je straks zóveel mogelijkheden!
*edit, misschien kan je ergens op een leerafdeling geplaatst worden? Dan heb je met een groepje leerlingen een soort mini-afdeling, en dan doe je alles zelfstandig. (Natuurlijk is er wel supervisie). Een beetje extra uitdaging.
Dit inderdaad. op mijn afdeling is een leerwerkplaats, daar werken stagiaires onder supervisie van een gediplomeerd verpleegkundige zoveel mogelijk zelfstandig. Verpleegtechnische handelingen komen inderdaad heel regelmatig voor, maar als je het op school hebt geoefend en gehaald mag je het na een paar keer onder begeleiding doen zelfstandig. Ik weet nog hoe cool ik het vond toen ik m'n eerste venflon had geprikt laat je daar niet door weerhouden! Op mijn afdeling lopen collega's er nu juist tegenaan dat verpleegkundigen die in de thuiszorg/verzorgingshuis afgestudeerd zijn een hoop handelingen niet kunnen en daar dus eerst nog in geschoold moeten worden (te lang geleden dat ze het op school gehad hebben..). Ik wil het ziekenhuis niet ophemelen of zo, maar ik denk dat je het daar echt veel leuker gaat hebben dan in je vorige stages. Dat was bij mij iig wel het geval.
In welke regio woon je? Misschien kun je een keer een dagje meelopen o.i.d.
zondag 15 januari 2017 01:54
Ik als hbover sluit me helemaal aan bij voorgaande reacties. Werken als verpleegkundige in het ziekenhuis is zo gaaf. Het werk is snel en divers doordat mensen maar kort liggen. Veel verantwoordelijkheden van medicatie toedienen tot handelingen en voorlichting geven. Je maakt de meest intense momenten mee bij patiënten. De Adl is maar een heel klein deel van mijn dag. Ik denk op een dagdienst misschien 2 uur? Van de 8. En in de avond en nacht bijna niet.
zondag 15 januari 2017 17:51
Na lang meelezen heb ik me toch maar aangemeld om je een hart onder de riem te steken, hier een vierde jaars HBO V.
Ik lees iedereen over het ziekenhuis, maar probeer ook je blik te verbreden! Ik heb in het ziekenhuis stage gelopen en ik vond het interessant en heb er heel veel geleerd, maar de sfeer en de vaak zeurende mensen vond ik gewoon niet leuk. Nu loop ik mijn afstudeerstage in de ambulante GGZ, heel veel coördineren, veel wisselende patiëntencontacten en je deelt je eigen dag in, helemaal mijn ding.
Bedenk je dat je nu nog maar een heel beperkt beeld hebt gezien van wat je later kunt gaan doen en blijf nieuwsgierig, dan komen er ook in deze stage ongetwijfeld leuke punten terug!
Ik lees net dat je nu bij Buurtzorg aan de slag gaat, ik ben benieuwd wat je daar van vindt! Is toch weer heel iets anders dan wat je tot nu toe hebt gedaan.
Ik lees iedereen over het ziekenhuis, maar probeer ook je blik te verbreden! Ik heb in het ziekenhuis stage gelopen en ik vond het interessant en heb er heel veel geleerd, maar de sfeer en de vaak zeurende mensen vond ik gewoon niet leuk. Nu loop ik mijn afstudeerstage in de ambulante GGZ, heel veel coördineren, veel wisselende patiëntencontacten en je deelt je eigen dag in, helemaal mijn ding.
Bedenk je dat je nu nog maar een heel beperkt beeld hebt gezien van wat je later kunt gaan doen en blijf nieuwsgierig, dan komen er ook in deze stage ongetwijfeld leuke punten terug!
Ik lees net dat je nu bij Buurtzorg aan de slag gaat, ik ben benieuwd wat je daar van vindt! Is toch weer heel iets anders dan wat je tot nu toe hebt gedaan.
maandag 16 januari 2017 13:34
o en romantiseer je beeld van een seh of ambulance niet teveel. Ik heb zelf de ambulance gedaan maar voor mij was dat juist te weinig uitdaging. 75% van de ritten bestond uit mensen vervoeren van het ziekenhuis naar verpleeghuis of revalidatiecentrum of.. nou ja, je begrijpt het.. en van de echt echte spoed, dat is maar 5 % en dan nog kun je niet heel erg veel doen..
de vrijheid vond ik wel heerlijk trouwens! het zelfstandig handelen. maar ik ben toch erg blij nu weer in een team te werken.. sommige banen liggen de 1 nou eenmaal meer dan de ander!
de vrijheid vond ik wel heerlijk trouwens! het zelfstandig handelen. maar ik ben toch erg blij nu weer in een team te werken.. sommige banen liggen de 1 nou eenmaal meer dan de ander!
maandag 16 januari 2017 16:34
Ook ik zeg 'niet stoppen!'
Doorbijten en ondertussen oriënteren op wat je als hbo-v'er zoal kunt doen.
Ik heb mijn laatste twee jaar duaal gedaan in het ziekenhuis. Ontdekte dat dit absoluut niet bij mij pastte (ook ik riep dat ik op de SEH wilde werken) en werk nu alweer een tijd met veel plezier in de jeugdgezondheidszorg.
Mijn werk is zo divers. Ik heb eigen spreekuur. Doe huisbezoeken. Onderhoud contacten met andere zorgverleners/hulpverleners etc.
En toch ben ik blij dat ik 'aan bed' heb gestaan. Het contact met de mensen en de omgang met ze. Je klinische blik. Mensen zijn op dat moment op hun kwetsbaarst en van jou afhankelijk. Daarmee omgaan, daarmee dealen, dat leer je alleen door aan bed te staan.
Dus. Niet stoppen! Kijk eens rond op vacaturesites. Welke vacatures spreken je aan? Misschien ken je mensen in die werkvelden en mag je eens meelopen. Succes!
Doorbijten en ondertussen oriënteren op wat je als hbo-v'er zoal kunt doen.
Ik heb mijn laatste twee jaar duaal gedaan in het ziekenhuis. Ontdekte dat dit absoluut niet bij mij pastte (ook ik riep dat ik op de SEH wilde werken) en werk nu alweer een tijd met veel plezier in de jeugdgezondheidszorg.
Mijn werk is zo divers. Ik heb eigen spreekuur. Doe huisbezoeken. Onderhoud contacten met andere zorgverleners/hulpverleners etc.
En toch ben ik blij dat ik 'aan bed' heb gestaan. Het contact met de mensen en de omgang met ze. Je klinische blik. Mensen zijn op dat moment op hun kwetsbaarst en van jou afhankelijk. Daarmee omgaan, daarmee dealen, dat leer je alleen door aan bed te staan.
Dus. Niet stoppen! Kijk eens rond op vacaturesites. Welke vacatures spreken je aan? Misschien ken je mensen in die werkvelden en mag je eens meelopen. Succes!
maandag 16 januari 2017 17:00
Ach wat vervelend dat je het niet hebt gered om je stage af te ronden. Ik weet precies wat je bedoelt; ik heb twee stages gehad waarbij ik minstens 2x in de week huilend thuis zat. Niet omdat er weinig uitdaging in zat, maar omdat de sfeer en de manier waarop ze met leerlingen omgingen (ziekenhuis) echt slopend was. Daarnaast vond ik het werk ook niet geweldig en zag ik mij niet als verpleegkundige aan bed. Ik wilde dolgraag neonatologie verpleegkundige worden maar kreeg geen stage in die richting of met verloskunde of kinderen op zich. Verpleeghuis stage was misschien qua handelingen niet heel uitdagend maar wel qua methodes die op de afdeling gebruikt werden en daar verdieping in zoeken. Nu heb ik mijn laatste stage in de thuiszorg gedaan ( en geloof me daar zag ik enorm tegenop, ik wilde alles behalve dit) en tot ieders grote verbazing vind ik het geweldig. Voor het eerst in 4 jaar durf ik hardop te zeggen: ik wil graag verpleegkundige worden. Dus geloof me als ik zeg dat een ander werkveld binnen hetzelfde beroep je beeld van de verpleegkundige volledig kan veranderen. Wil ik je wel 'waarschuwen' dat buurtzorg (hier tenminste) een hele andere organisatie heeft waardoor je als wijkverpleegkundige net zo goed zorg aan bed verleend, je bent gelijke van elkaar in het team. Mijn ervaring is dat dit heel anders is in andere organisaties, waardoor je mogelijk onterecht een verkeerd beeld krijgt van de taken van een wijkverpleegkundige. Ik wil je heel veel succes wensen, en ik hoop dat je voor jezelf de beste keuze kunt maken, welke dat ook mag zijn. Groetjes van een *bijna* afgestudeerde hbo-v student!
maandag 16 januari 2017 20:40
TO, ik krijg een beetje koude rillingen van jouw verhaal. Het had het mijne kunnen zijn met hier en daar wat verschillen en als ik terugdenk aan die tijd word ik overspoeld door negatieve emoties. Ik liep mijn stage wel in een ziekenhuis, maar ben vele dagen huilend thuisgekomen. De sfeer was uitermate slecht, mijn begeleiding was niet om over naar huis te schrijven en ik werd kort gezegd behandeld alsof ik dom was. Natuurlijk heb ik zelf ook fouten gemaakt, ik zou de laatste zijn om te zeggen dat dat niet zo was.
Ik was zoals jij: ziektebeelden, medicijnen, wetenschappelijk onderzoek, operaties.. dát vond ik interessant. In mijn vrije tijd was ik dus ook daar mee bezig want ik wilde zo graag, maar ik werd gedwongen om niet meer te wíllen dan basiszorg verlenen. Mijn interesses werden de kop ingedrukt. Het belang van basiszorg heb ik nooit onderschat, maar ik kon het gewoon niet opbrengen om alleen maar dat te doen. Ik wilde al vanaf mijn 5e geneeskunde studeren, maar ben door die stage dusdanig afgeknapt op de zorg dat ik zelfs dat niet meer wilde. Ik combineer nu mijn interesses (onderzoek, medicijnen, ziektebeelden) in een andere universitaire studie waar ik niet meer weg wil.
Ik wil je één ding meegeven en dat is: laat het alsjeblieft niet zo ver komen dat je het plezier in het hele vak verliest. Ik zie hierboven veel mensen die zeggen: in het ziekenhuis wordt het beter! Bij mij was dat dus niet zo. Niet om je te demotiveren, maar om je een reëel beeld te geven. Als dit het niet voor je is, dan is dat zo. Maar, dat ben ik ook met mijn voorgangers eens: geneeskunde is ook niet zaligmakend (echt niet, echt echt niet, daar ken ik genoeg geneeskundestudenten voor), dus staar je er niet blind op.
Je mag me een PB sturen als je dat graag wilt
Ik was zoals jij: ziektebeelden, medicijnen, wetenschappelijk onderzoek, operaties.. dát vond ik interessant. In mijn vrije tijd was ik dus ook daar mee bezig want ik wilde zo graag, maar ik werd gedwongen om niet meer te wíllen dan basiszorg verlenen. Mijn interesses werden de kop ingedrukt. Het belang van basiszorg heb ik nooit onderschat, maar ik kon het gewoon niet opbrengen om alleen maar dat te doen. Ik wilde al vanaf mijn 5e geneeskunde studeren, maar ben door die stage dusdanig afgeknapt op de zorg dat ik zelfs dat niet meer wilde. Ik combineer nu mijn interesses (onderzoek, medicijnen, ziektebeelden) in een andere universitaire studie waar ik niet meer weg wil.
Ik wil je één ding meegeven en dat is: laat het alsjeblieft niet zo ver komen dat je het plezier in het hele vak verliest. Ik zie hierboven veel mensen die zeggen: in het ziekenhuis wordt het beter! Bij mij was dat dus niet zo. Niet om je te demotiveren, maar om je een reëel beeld te geven. Als dit het niet voor je is, dan is dat zo. Maar, dat ben ik ook met mijn voorgangers eens: geneeskunde is ook niet zaligmakend (echt niet, echt echt niet, daar ken ik genoeg geneeskundestudenten voor), dus staar je er niet blind op.
Je mag me een PB sturen als je dat graag wilt
woensdag 18 januari 2017 19:19
Bedankt voor jullie reacties!
Inmiddels heb ik een eerste gesprek gehad op de stageplaats, heb er wel een goed gevoel over. De cliënten zijn voornamelijk ouderen en die vind ik leuk . Al weet ik ergens wel dat ik dit niet meer wil, ik maak sowieso deze stage af voordat ik een beslissing ga nemen.
Waar jullie allemaal zo enthousiast van worden, denk ik alleen maar blegh nee. Waarschijnlijk zegt dat genoeg, ik weet het niet zeker. Het komt ook gewoon voort uit het veel te gemakkelijk vinden van de opleiding. Het is allemaal zo kinderachtig en schools. Ik heb het idee dat hbo onderwijs niet bij mij past, wat raar is want ik was nou ook niet zo’n leerling met allemaal 8’en op de havo.
Het werk als ambulanceverpleegkundige was dé reden dat ik hbo-v wilde doen. Maar nu zelfs dat eigenlijk steeds minder mijn wens is, is de motivatie ook weg. Ik wil namelijk helemaal geen verpleegkundige worden. Maar..het is toch telkens het medische gebied wat mij trekt. Waarom ben ik zo moeilijk.
Ik zal er verder over gaan nadenken…en denken en denken.
Zucht!
Inmiddels heb ik een eerste gesprek gehad op de stageplaats, heb er wel een goed gevoel over. De cliënten zijn voornamelijk ouderen en die vind ik leuk . Al weet ik ergens wel dat ik dit niet meer wil, ik maak sowieso deze stage af voordat ik een beslissing ga nemen.
Waar jullie allemaal zo enthousiast van worden, denk ik alleen maar blegh nee. Waarschijnlijk zegt dat genoeg, ik weet het niet zeker. Het komt ook gewoon voort uit het veel te gemakkelijk vinden van de opleiding. Het is allemaal zo kinderachtig en schools. Ik heb het idee dat hbo onderwijs niet bij mij past, wat raar is want ik was nou ook niet zo’n leerling met allemaal 8’en op de havo.
Het werk als ambulanceverpleegkundige was dé reden dat ik hbo-v wilde doen. Maar nu zelfs dat eigenlijk steeds minder mijn wens is, is de motivatie ook weg. Ik wil namelijk helemaal geen verpleegkundige worden. Maar..het is toch telkens het medische gebied wat mij trekt. Waarom ben ik zo moeilijk.
Ik zal er verder over gaan nadenken…en denken en denken.
Zucht!
woensdag 18 januari 2017 20:26
Girl1997, ook een verpleegkundige in het ziekenhuis hier, waarom ga je niet door met HBO-V maar ondertussen de vwo vakken die je nodig hebt afmaken om te kijken of je alsnog toegelaten kan worden tot geneeskunde? (Let er dan op, wat iemand ook eerder zij, dat je je bachelor nog net niet afmaakt tot je weet of je ermee door wil: anders moet je voor geneeskunde instellingsgeld betalen).
woensdag 18 januari 2017 22:30
Nog een aanvulling op geneeskunde. Als je nu de vakken haalt die nodig zijn dan kun je, na je bachelor, proberen binnen te komen via de zij-instroom. In Groningen en Amsterdam wordt dat o.a aangeboden. Je volgt dan geen bachelor maar een soort eenjarige premaster en begint daarna in de master. De premaster wordt gezien als cursus en dus hoef je geen instellingsgeld te betalen. De master is vervolgens gewoon volgens het collegegeldtarief.
In Groningen heet het de ZIG. Heel strenge voorselectie. Maar als je eenmaal binnen bent, dan zit je goed!
In Groningen heet het de ZIG. Heel strenge voorselectie. Maar als je eenmaal binnen bent, dan zit je goed!
donderdag 19 januari 2017 16:07
Ik vind het zo moeilijk wat betreft geneeskunde. De hbo-v (of een andere opleiding eventueel) niet of bijna afmaken en dan gaan voor de hele studie geneeskunde voelt een beetje 'eng', omdat ik dan niks heb. Maar goed, met een afgeronde hbo opleiding zit je vast aan het instellingscollegegeld en dat is bij de 'normale' studie geneeskunde onbetaalbaar, tenzij ik de loterij win . Daarom gaat mijn voorkeur uit naar het zij-instroom traject, maar ook daar...als het niet lukt zit ik dus ook een soort vast aan de hbo-v en ik weet niet of ik dat wil .
Ik ben in deze periode wel bezig geweest met de basis van natuurkunde, want daar heb ik helemaal geen achtergrond in (ja onderbouw havo, maar dat is niks). En ik moet eerlijk zijn..ik ben er geen ster in. Ik vind het wel leuk, dat wel. Ik wil sowieso een aantal vwo vakken halen, maar moet nog bedenken hoe ik dat ga doen; zelfstudie met voortentamen of via de vavo. Het liefst via de vavo, omdat ik nou eenmaal geen talent ben in die vakken. En dan zou het het allermooist zijn als ik de vavo alvast kan volgen naast de studie, maar dat moet ik allemaal nog even uitzoeken en navragen. Als iemand ervaring heeft met de vavo..ik hoor het graag .
Sowieso bedankt voor jullie hulp!
Ik ben in deze periode wel bezig geweest met de basis van natuurkunde, want daar heb ik helemaal geen achtergrond in (ja onderbouw havo, maar dat is niks). En ik moet eerlijk zijn..ik ben er geen ster in. Ik vind het wel leuk, dat wel. Ik wil sowieso een aantal vwo vakken halen, maar moet nog bedenken hoe ik dat ga doen; zelfstudie met voortentamen of via de vavo. Het liefst via de vavo, omdat ik nou eenmaal geen talent ben in die vakken. En dan zou het het allermooist zijn als ik de vavo alvast kan volgen naast de studie, maar dat moet ik allemaal nog even uitzoeken en navragen. Als iemand ervaring heeft met de vavo..ik hoor het graag .
Sowieso bedankt voor jullie hulp!
donderdag 19 januari 2017 18:17
Ik heb niet het hele topic doorgelezen. Heb je al eens gedacht aan een vervolg als verpleegkundige specialist of PA? Deze beroepsgroep is erg in opkomst en is echt een brugfunctie tussen de verpleegkundige en geneeskundige zorg. Hiervoor volg je een hbo master na de hbo-v. Misschien het overwegen waard!
donderdag 19 januari 2017 18:21
donderdag 19 januari 2017 18:37
quote:arcobaleno schreef op 19 januari 2017 @ 18:21:
Oh en binnenkort kijgen de VS en PA als ik het goed zeg een gedeeltelijk zelfstandige bevoegdheid volgens BIG. Dan kun je binnen gestelde kaders zelf de behandeling initiëren en medicatie voorschrijven. En steeds vaker vervult een VS de taken van de zaalarts (visites ed)
Dat is al zo.
En dit schreef TO:
quote:Waarom de M-ANP mij niks lijkt? Tja, dat komt dan toch weer neer op dat stukje verpleegkunde wat er bij zit. Het stukje coaching, begeleiding daar heb ik niet zoveel mee. Of nouja, niet die coaching volgens die suffe modellen die je krijgt uitgelegd. Maar, het kan ook komen doordat ik het nu allemaal een beetje negatief zie en het daarom verkeerd interpreteer.
Oh en binnenkort kijgen de VS en PA als ik het goed zeg een gedeeltelijk zelfstandige bevoegdheid volgens BIG. Dan kun je binnen gestelde kaders zelf de behandeling initiëren en medicatie voorschrijven. En steeds vaker vervult een VS de taken van de zaalarts (visites ed)
Dat is al zo.
En dit schreef TO:
quote:Waarom de M-ANP mij niks lijkt? Tja, dat komt dan toch weer neer op dat stukje verpleegkunde wat er bij zit. Het stukje coaching, begeleiding daar heb ik niet zoveel mee. Of nouja, niet die coaching volgens die suffe modellen die je krijgt uitgelegd. Maar, het kan ook komen doordat ik het nu allemaal een beetje negatief zie en het daarom verkeerd interpreteer.
donderdag 19 januari 2017 19:17
Nog even nagezocht omdat me bijstond dat de BIG registratie toch echt vernieuwd zou worden. Gewoon voor de info, niet voor mijn gelijk
v&vn zegt:
29 december 2016 Zoals u weet, en ook al meerdere keren op de website van V&VN VS hebt kunnen lezen, wordt de verpleegkundig specialist definitief verankerd in de Wet BIG. Hieraan gaat echter ook een formeel wetgevingstraject vooraf. Het voorstel voor de wetswijziging is door Schippers ingediend op 13 december 2016. Het voorstel wordt op 25 januari 2017 in de Vaste Kamercommissie voor Volksgezondheid, Welzijn en Sport besproken.
v&vn zegt:
29 december 2016 Zoals u weet, en ook al meerdere keren op de website van V&VN VS hebt kunnen lezen, wordt de verpleegkundig specialist definitief verankerd in de Wet BIG. Hieraan gaat echter ook een formeel wetgevingstraject vooraf. Het voorstel voor de wetswijziging is door Schippers ingediend op 13 december 2016. Het voorstel wordt op 25 januari 2017 in de Vaste Kamercommissie voor Volksgezondheid, Welzijn en Sport besproken.
