Werk & Studie alle pijlers

Werken is afschuwelijk

10-02-2016 07:59 151 berichten
Alle reacties Link kopieren
Haay allemaal,



Ik ben een meisje van 20 die net begonnen is met een bachelorstage en vang de glimp van het echte volwassen leven op. En ik zie daar zóóó tegenop. Ik ben een universitaire studie gewend waarbij ik elke dag zo'n 2 uur of hoogstens 4 uur college had, en de zelfstudie die altijd wordt gezegd zwaar te zijn, tja, daar heb ik nooit wat van gemerkt (ja, een week voor het tentamen beginnen met blokken, maar dat is dus maar 4 weken in het jaar en kan ik prima handelen door de druk).



Nu ben ik dus begonnen aan stage. Het is een serieuze stage, hier zou ik later echt kunnen gaan werken en past precies bij mijn opleiding. Ik vind de onderwerpen verder ook wel interessant. Wel is iedereen tijdens het werken heel stil en alleen bij de lunch gezellig, is dat normaal bij een serieuze universitaire (onderzoekende) baan? Verder is het maar 3 volle dagen, dus ik ben eigenlijk een enorme zeur (en ja, ik verwacht die reacties ook). Maar ik zie het werkende leven nu voor me waarbij je fulltime werkt, en dit is toch verschrikkelijk! En dan gaat het mij vooral om dat ik ergens van 8 tot 5 móet zijn en dingen móet doen, elke dag weer, nog 40 jaar lang. Ik raakte er vannacht echt overstuur van (zit ook tegen randje van depressiviteit aan:( ), en heel ongelukkig. Ik leef nog liever in de rimboe dan dat ik 40 uur van de week uit mijn leven haal, aan geld?! Ik wilde dat het nog zo was dat je je eigen avondmaaltijd moest vangen (waarschijnlijk is dat nog zwaarder), dan heb je tenminste echte motivatie en wil je het ook echt (intrinsieke motivatie dus).



Ik hoop eigenlijk dat jullie me vertellen (behalve dan dat ik een zeikerd ben, ja ik weet dat jullie komen maar ik word er wel echt ongelukkig, wanhopig en depri van) dat er toch voordelen zijn. De meeste mensen noemen dan op dat als je thuis bent je ook echt klaar bent, maar aangezien ik mijn studie ook met achten haalde zonder thuis dingen te doen zie ik dit dus niet als voordeel. Hebben jullie echt leuke banen? En hoe hou je dat vol? En zijn jullie na je master allemaal fulltime gaan werken of is parttime en dan nog iets als vrijwilligers werk (komt dan wel weer uit jezelf dus daar heb ik dan meer motivatie voor) ook gewoon "normaal"?
Alle reacties Link kopieren
Dit is gewoon groeipijn. Nee, niet iedereen is geschikt voor een normale baan en niet iedereen vindt dat leuk, maar de meeste mensen groeien er naartoe in de studiejaren. En zo niet, geen man overboord, je vindt vast iets dat bij je past.
Alle reacties Link kopieren
40 jaar werken? Nog minstens 47 hoor!
Lach!
Heb je wel het gevoel de juiste studie te doen/hebben gedaan?
Je trekt op basis van een eerste stageplek conclusies over je hele werkende leven? Denk je zelf ook niet dat je dan wat te kort door de bocht gaat?
Alle reacties Link kopieren
Zoek een steenrijke vent.
verba volant, scripta manent.
Ik vind mijn werk vaak leuk, daarnaast werk ik geen 40 uur. Wel gedaan maar zat al snel bij een bedrijf waar het standaard was dat je eens in de 2 weken een vrijdag vrij was omdat er anders einde van het jaar teveel advies dagen stonden.

Sindsdien niet meer 5 dagen gewerkt en ga ik tenzij het moet ook niet doen.

Wat ik wel prettig vond toen ik ging werken dat er meer geld was en dat ik werk deed wat ik stuk leuker vond dan mijn bijbaan.



Verder heb jij nu mazzel dat je zoveel vrije tijd heb. Daarnaast is de cultuur bij elk bedrijf anders. Zoals jij het beschrijft heb ik het nooit meegemaakt.
Alle reacties Link kopieren
Op kantoor zitten van 8 tot 5 omdat dat afspraak is is ook niet aan mij besteed hoor. Ik heb een prima baan waarbij ik ook snap dat ik de uren aanwezig ben en de rest moet ik zelf maar invullen. Eigenlijk is dat altijd langer dan die 8-5.



Ook onderzoek doen is niks voor mij, dus het kan gewoon zijn dat je op de verkeerde plek aan het stagelopen bent.



Of je hebt inderdaad last van groeipijnen, dat kan ook.
Alle reacties Link kopieren
Ik had n fulltime hbo met opdrachten voor thuis, dus voor mij was de overgang van school naar werk juist positief maar na meer dan 20 jaar werken ben ik er ook wel klaar mee. Helaas heb ik nog steeds de staatsloterij niet gewonnen...
Shoot first, ask questions later!
Alle reacties Link kopieren
Er zijn ook heel veel banen waar je niet van 8 tot 5 ergens MOET zijn hoor! Ik heb eigenlijk nog nooit in mijn leven een baan gehad waar dat moest. Dus laat dat idee vooral los Er is zoveel meer mogelijk in het leven als je open staat voor een brede blik.

Ga lekker deze stage doen, en kijk eens goed rond naar banen die wat meer flexibiliteit geven. In ieder vakgebied zijn die te vinden.

En ehm, misschien ook even wat hulp zoeken voor je stemming? Een gesprek met een coach/psycholoog/decaan of wat dan ook doet wonderen. In studentensteden zijn die voor studentenproblemen opgeleid en ervaren, je bent echt niet de enige.



Succes!
Zonder oorzaak geen gevolg
Je hebt je leven zelf in de hand, juist als je volwassen bent. Je kunt je eigen keuzes maken, wie zegt dat je fulltime moet werken, je kunt er toch ook voor kiezen om minder te werken? Maar ik zou voor een baan gaan waar je met plezier naar toe gaat. Je bent nog jong, maak eerst je studie af voor je je druk gaat maken om dingen wat nog niet van toepassing is, wie weet wat je toekomst nog brengt!
Alle reacties Link kopieren
Geen enkele baan is ALTIJD leuk, bedenk dat wel.
Herken het wel. Ik werk nu een jaar na mijn afstuderen.. fulltime.



Ik heb het naar mijn zin. Leuke collega's en interessant werk. Voor mij is het stukje 'moeten' ook nog steeds iets lastig. Ik heb ook nog niet helemaal geaccepteerd dat dit nu het grootste deel van mijn leven is. Vreselijk is het niet, maar het kan leuker. Ik overweeg daarom mijn eigen bedrijf te starten
Alle reacties Link kopieren
O je..... Nou ik wil eigenlijk ook niet werken.... maar ja.... mijn koelkast blijft wel erg leeg dan.....Dus ja, nog 17 jaar iedere keer er naar toe... En maar hopen dat er dan nog een pensioentje over blijft....
Je moet niet fulltime werken, je moet niet elke dag werken, je moet niet hele dagen werken, je moet niet 40 (of 47) jaar werken op de plek waar je nu stage loopt.



Met andere woorden, je moet helemaal niets. Het is enkel een kwestie van prioritering, keuzes en beslissing. (Tenzij je in een situatie komt waarin je geen andere opties hebt, maar die lijk jij momenteel wel voldoende te hebben).



Het woord -moet- lijkt je allergie te zijn. Als je dat weet gooi dat woord dan overboord en plaats er een ander woord voor in de plaats. Mindset omprogrammeren en kijken hoe dat bevalt.



Daarnaast....groeipijn, las het al elders.

Je ontwikkelt je in rap tempo, maakt balans op van je huidige situatie. Wil sommige bekende zaken liever (nog) niet loslaten en je wil sommige nieuwe zaken (nog) niet omarmen.

Niets mis mee, het heeft tijd.



Het studerende leven is ook echt heel anders dan het werkende leven.
Alle reacties Link kopieren
Ik begrijp je gedachtgegang ergens wel. Toen ik begon met werken (fulltime, want dan verdien je nog wat als starter en je bent jong dus waarom niet?) moest ik daar ook heel erg aan wennen. Ik was net zo'n student als jij en Je bent zo verwend geraakt door al die vrije tijd! En dan moet je opeens vijf dagen in de week vroeg opstaan, ben je op vrijdagavond te moe voor de kroeg en kun je - de gruwel! - enkel nog shoppen op die drukke koopavond of zaterdagmiddag.



Luxeproblemen, echt waar. Het is even pittig maar went vanzelf. En die vrije tijd in de avond en het weekend waardeer je dubbel zoveel waardoor je dan opeens nuttige dingen gaat doen



En natuurlijk zijn er alternatieve manieren van werken waarbij je geen/minder 'last' hebt van bovenstaande, zoals parttime of wisseldiensten. Als jij rond kunt komen van <40 uur werk is dat toch ook prima!
quote:hagesje schreef op 10 februari 2016 @ 08:06:

40 jaar werken? Nog minstens 47 hoor!

Dit helpt



En verder. Er zijn ook banen waar je kunt thuswerken. Of waar je flexibele werktijden hebt. Kijk een beetje op verschillende plekken in de keuken.

Wanneer je iets doet wat je leuk vindt, dan valt werken best mee.



De perfecte baan waar nooit iets vervelends of saais is, die bestaat niet
Alle reacties Link kopieren
Je wordt er trouwens ook heel efficiënt van, ik in ieder geval.



Even naar de drogist in de lunchpauze, vooraf de aanbiedingen opgezocht en in een razend tempo alle benodigdheden inslaan. Op zaterdag boodschappen doen voor de week zodat je geld bespaard èn niet elke dag moet gaan bedenken wat je eet. Waar ik 'geen tijd' voor huishoudelijke klusjes had als student, sta ik soms een hele avond te poetsen (en voelt dat nog therapeutisch ook).



Je wordt ouder, je prioriteiten veranderen. Het went. Bij de meeste mensen. En als dat bij jou niet het geval blijkt zijn er genoeg alternatieven.
Ik vind werken echt super leuk, maar zoals jij het beschrijft lijkt mij verschrikkelijk. Ik ben vrij snel zelfstandig geworden. Dat geeft zoveel vrijheid. Ik moet (bijna) niets. Natuurlijk heeft ook mijn werk nadelen, maar zeker niet zoveel. Maar zoals jij het schetst had ik ook bij mijn stage hoor. Het lijkt mij zo benauwd. Maar kies voor een vorm die bij jou past. Als dat mogelijk is tenminste.
En verder hoor ik het wel vaker wat jij voelt.

Dat was hier 180 graden andersom. Ik was zo vreselijk klaar met school dat ik blij was dat ik kon gaan stagelopen en afstuderen en daarna werken.
Alle reacties Link kopieren
Zo herkenbaar. Ik heb ook een universitaire studie gedaan met weinig college-uren en niet bijster veel thuisstudie.

Tijdens mijn eerste en tevens laatste stage (afstudeerstage) had ik precies dezelfde gedachten.

Zoals er wel meer hier hebben gezegd, het went. Ben inmiddels bijna 27 jaar afgestudeerd en net zoveel jaren aan het werk. Met plezier en af en toe een baaldag

Probeer niet teveel vooruit te kijken. Je groeit er vast in. Misschien is het wel verstandig hulp voor je (bijna) depressie te zoeken. Een depressie heeft een behoorlijk invloed op hoe je tegen zaken aankijkt.

Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Het went.....



Toen ik net begon met werken, was het ook een flinke klap. Van een relaxt studentenbestaan zonder noemenswaardige beslommeringen opeens naar 40+ uur werken, verantwoordelijkheid zowel op werk als privé, een hypotheek, belasting betalen in plaats van terugkrijgen.....poeh!

Maar gek genoeg was ik er in een paar maandjes aan gewend. En ik vind het eigenlijk best prettig om een leven met wat meer structuur te hebben waarin ik ook nog wat zinnigs doe.

Maar ja....het is wel waar dat voor veel mensen het studentenleven een soort luilekkerland is. Dat is op den duur gewoon voorbij. Het heet volwassen worden........
Oh dear, how sad, never mind.
Ik vind mijn leven en mijn werk heel leuk, maar ik heb ook wel eens dat ik dan Passenger op zet en meezing achter m'n scherm:

"We should run through the forest

We should swim in the streams

We should laugh, we should cry,

We should love, we should dream

We should stare at the stars and not just the screens!"



Alleen meen ik het maar voor 3 minuten, want ik vind m'n burgerlijke leven heerlijk.



Niet al het werk is hetzelfde, misschien heb je meer vrijheid/uitdaging/gezelligheid nodig.

En je kunt naast je werk op zoek gaan naar andere dingen die je ook wil doen. Met je geld (maak dan eens een reis waarbij je je eigen eten moet verzorgen als je dat zo graag wil ervaren) en vrijwilligerswerk kan inderdaad een leuke aanvulling zijn. Hoe jonger je bent en hoe minder verplichtingen je hebt, hoe makkelijker dat juist allemaal gaat.
Geen idee of iedereen stil is bij een universitaire onderzoeksbaan/stage. Elk bedrijf is anders.

Ik werk nu bij een bedrijf waar heel veel overleg is, maar er geen lolletje meer gemaakt wordt. Is nooit stil, maar er wordt ook nooit meer echt gelachen.

Per 1-4 een nieuwe baan en geen idee wat ik er voor terug krijg. Ik werk in een redelijke 'mannenwereld', werd gewaarschuwd dat ik tegen vloeken moet kunnen. Uh tja.. Ik werk al 11 jaar in een 'mannenwereld', doe nu redelijk mee

Elk bedrijf en elke baan is anders, wie zegt dat je moet blijven bij de stage waar je nu zit? Wat let je om na je studie te gaan zoeken naar een bedrijf dat beter bij je past?
Het is met werken een beetje zoals met vrienden. In het begin van je leven word je simpelweg veroordeeld tot nabije personen, en naarmate je ouder wordt ontstaat daar een groep mensen die echt bij je passen, op dat moment, omdat er een natuurlijke selectie heeft plaatsgevonden op basis van de klik.

Dat werkt ook zo met banen. In het begin zul je her en der een paar jaar blijven, en leren wat wel en niet bij je past. In het begin van mijn carrière was ik meer van de harde zakelijke wereld, maar inmiddels voel ik me enorm thuis bij overheidsorganisaties, bijvoorbeeld. Ik weet wat ik toe kan voegen, en ik weet waar ze me niet voor moeten hebben.

Voor mij is 9 tot 17 ook niet zo mijn ding. Ik ben meer van 7 tot 15 dan. En ik vind het fijn om regelmatig thuis te werken. Ik zoek mijn opdrachtgevers daar dan ook op uit. Op wederzijdse flexibiliteit en om vrijheid.

Voor mij werkt jasje, sjaaltje en de juiste make-up ook niet. Ik wil een spijkerbroekencultuur.

Echt, je gaat het vinden. Het kost een paar jaar om te weten wat voor jou wel en niet werkt, en dan zullen er nog wat switches komen om daar de juiste plekken bij te vinden, maar vertrouw er maar op dat ook jij over een paar jaar zult wortelen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven