Geld & Recht
alle pijlers
Bijstand, slim of niet
dinsdag 23 september 2014 23:52
Hallo,
Ik ben 23 en net afgestudeerd als Kinder- en Jeugdpsychologe. Helaas is het in mijn vakgebied ontzettend moeilijk om een baan te vinden. Ik heb al veel gesolliciteerd, maar overal afwijzingen. Meestal komt het er op neer dat ik niet genoeg ervaring heb. Maar deze ervaring kan ik niet opdoen omdat ik niet aan een baan kom.... Op sollicitaties die iets onder mijn niveau liggen (bijv. HBO functies zoals groepsleiding/sociotherapeut), krijg ik vaak te horen dat ik niet in de functieomschrijving pas: ik ben te hoog geschoold en/of ben door mijn universitaire opleiding teveel theoretisch gericht en te weinig praktijk.
Daarnaast wordt er vrijwel in elke vacature gevraagd naar een GZ psycholoog, en niet naar een basispsycholoog (kind en jeugd).
Aangezien ik natuurlijk wel gewoon mijn kosten heb, en ook graag het geleerde eindelijk echt in de praktijk wil toepassen, wil ik zo snel mogelijk aan de slag. Wat een aantal net afgestudeerde psychologen doen is een werkervaringsplek zoeken. Dan werk je dus eigenlijk als psycholoog, maar dan gratis/vrijwillig. Dit is natuurlijk wel heel goed voor de ervaring, maar ik weet niet goed of ik dit mij kan permitteren, omdat je dan dus niet betaald krijgt...
Op internet zag ik dat als ik een bijstandsuitkering aanvraag, ik (als ik het goed begrepen heb) zo'n 900/950 per maand krijg. Je moet dan wel kunnen aantonen dat je veel solliciteert en wordt volgens mij wel erg gepusht. Iets wat ik aan de ene kant erg vervelend vind, maar aan de andere kant ook goed is, omdat ik tóch moet solliciteren en graag een baan wil. Dan is het misschien alleen maar fijn als ze me daarmee helpen.
Ik ben alleen eigenlijk een beetje tegen het aanvragen van een uitkering. Ik vind dat zolang ik kan werken, ik niet gewoon lui op mijn gat moet gaan zitten en het geld moet laten binnenstromen. Aan de andere kant geeft het mij wel de mogelijkheid om tijdens het vele solliciteren vrijwilligersbaantjes te doen (waar ik wat aan heb, qua ervaring), zodat ik eerder word uitgenodigd bij het solliciteren en ik door de bijstandsuitkering niet in de knoop kom met geld.
Een andere mogelijkheid is om zelf te blijven zoeken naar een baan (zonder een uitkering) en ondertussen een heel ander soort baan te nemen (tijdelijk). Aangezien ik dan vermoedelijk een stuk minder zal verdienen, ben ik bang dat ik daarnaast dan weinig (vrijwilligers)ervaring op kan doen met kinderen en dan alsnog niet word uitgenodigd voor een gesprek.
Wat zouden jullie doen?
Ik ben 23 en net afgestudeerd als Kinder- en Jeugdpsychologe. Helaas is het in mijn vakgebied ontzettend moeilijk om een baan te vinden. Ik heb al veel gesolliciteerd, maar overal afwijzingen. Meestal komt het er op neer dat ik niet genoeg ervaring heb. Maar deze ervaring kan ik niet opdoen omdat ik niet aan een baan kom.... Op sollicitaties die iets onder mijn niveau liggen (bijv. HBO functies zoals groepsleiding/sociotherapeut), krijg ik vaak te horen dat ik niet in de functieomschrijving pas: ik ben te hoog geschoold en/of ben door mijn universitaire opleiding teveel theoretisch gericht en te weinig praktijk.
Daarnaast wordt er vrijwel in elke vacature gevraagd naar een GZ psycholoog, en niet naar een basispsycholoog (kind en jeugd).
Aangezien ik natuurlijk wel gewoon mijn kosten heb, en ook graag het geleerde eindelijk echt in de praktijk wil toepassen, wil ik zo snel mogelijk aan de slag. Wat een aantal net afgestudeerde psychologen doen is een werkervaringsplek zoeken. Dan werk je dus eigenlijk als psycholoog, maar dan gratis/vrijwillig. Dit is natuurlijk wel heel goed voor de ervaring, maar ik weet niet goed of ik dit mij kan permitteren, omdat je dan dus niet betaald krijgt...
Op internet zag ik dat als ik een bijstandsuitkering aanvraag, ik (als ik het goed begrepen heb) zo'n 900/950 per maand krijg. Je moet dan wel kunnen aantonen dat je veel solliciteert en wordt volgens mij wel erg gepusht. Iets wat ik aan de ene kant erg vervelend vind, maar aan de andere kant ook goed is, omdat ik tóch moet solliciteren en graag een baan wil. Dan is het misschien alleen maar fijn als ze me daarmee helpen.
Ik ben alleen eigenlijk een beetje tegen het aanvragen van een uitkering. Ik vind dat zolang ik kan werken, ik niet gewoon lui op mijn gat moet gaan zitten en het geld moet laten binnenstromen. Aan de andere kant geeft het mij wel de mogelijkheid om tijdens het vele solliciteren vrijwilligersbaantjes te doen (waar ik wat aan heb, qua ervaring), zodat ik eerder word uitgenodigd bij het solliciteren en ik door de bijstandsuitkering niet in de knoop kom met geld.
Een andere mogelijkheid is om zelf te blijven zoeken naar een baan (zonder een uitkering) en ondertussen een heel ander soort baan te nemen (tijdelijk). Aangezien ik dan vermoedelijk een stuk minder zal verdienen, ben ik bang dat ik daarnaast dan weinig (vrijwilligers)ervaring op kan doen met kinderen en dan alsnog niet word uitgenodigd voor een gesprek.
Wat zouden jullie doen?
woensdag 24 september 2014 07:07
Ik moet hier toch echt even op reageren. Mensen die zo makkelijk roepen: 'ga in een winkel werken of schoonmaken', zelfs daar is het moeilijk om een baan te krijgen! Ik ben al drie maanden op daadwerkelijk elke vacature aan het reageren, van winkelmedewerker, thuishulp, inpakster enzovoort enzovoort. Maar ook daar krijg ik afwijzingen.
Reden? Te oud, te hoog opgeleid... Dan kiezen ze liever voor iemand die jonger, goedkoper en lager opgeleid is. Want dan hebben ze meer garantie dat je langer blijft. Zelfs voor callcenter werk wordt je afgewezen als je niet commercieel genoeg ingesteld bent of geen 'prettige telefoonstem' hebt...
Juist voor banen waar je geen specifieke opleiding voor nodig hebt is het nu ontzettend moeilijk om een baan te krijgen, er is altijd wel iemand die net iets geschikter voor de functie is. Waar je bij een vacature met gerichte opleiding 100 concurrenten hebt, heb je er 500 bij een minder specifiek beroep.
Tot mijn grote frustratie, want ik wil werkelijk alles doen om zelf voor mijn inkomen te zorgen, geloof me. Van thuis zitten en de onzekerheid wordt je echt niet gelukkig
Reden? Te oud, te hoog opgeleid... Dan kiezen ze liever voor iemand die jonger, goedkoper en lager opgeleid is. Want dan hebben ze meer garantie dat je langer blijft. Zelfs voor callcenter werk wordt je afgewezen als je niet commercieel genoeg ingesteld bent of geen 'prettige telefoonstem' hebt...
Juist voor banen waar je geen specifieke opleiding voor nodig hebt is het nu ontzettend moeilijk om een baan te krijgen, er is altijd wel iemand die net iets geschikter voor de functie is. Waar je bij een vacature met gerichte opleiding 100 concurrenten hebt, heb je er 500 bij een minder specifiek beroep.
Tot mijn grote frustratie, want ik wil werkelijk alles doen om zelf voor mijn inkomen te zorgen, geloof me. Van thuis zitten en de onzekerheid wordt je echt niet gelukkig
woensdag 24 september 2014 07:07
quote:maartje90 schreef op 24 september 2014 @ 00:59:
[...]
Haha dus ik moet me laten omscholen, omdat ik geen baan kan vinden en dat moet ik gaan betalen met een baan?
Dan kan ik beter gewoon een schoonmaakbaan aannemen en me niet laten omscholen
Wil hier toch nog even op reageren. Je leert je hele leven. Je bent pas 23 jaar oud. Als je zo'n starterstraject in kunt gaan is dat heel mooi maar vraag jezelf eens af wat je zou kiezen als het niet gelijk zou lukken?
Wil dan echt jarenlang in een callcenter werken of ga je je bij- of omscholen? Je kunt met lage woonlasten prima sparen naast een baan en geloof me het voelt nog goed ook, als je dat zelf doet. Toen ik zelf in die stoel zat van mensen naar werk begeleiden begreep ik de teleurstelling (en soms de naïviteit) heel goed, opleidingen bereiden je amper voor op de harde arbeidsmarkt en op het feit dat je met recht nog erg jong bent tov meer ervaren mensen.
Daarnaast is de werkloosheid enorm hoog en wordt veel werk wegbezuinigd en gedigitaliseerd. Begrip is er volop, houding is echter enorm belangrijk. Al is het vrijwilligerswerk, alles is mooi meegenomen en het houdt je bezig.Je klinkt gemotiveerd dus wanneer je er zelf niet uitkomt is er wellicht een traject maar blijf erbij dat aan het werk blijven, al is het alleen de avonden of op zaterdag, loont.
[...]
Haha dus ik moet me laten omscholen, omdat ik geen baan kan vinden en dat moet ik gaan betalen met een baan?
Dan kan ik beter gewoon een schoonmaakbaan aannemen en me niet laten omscholen
Wil hier toch nog even op reageren. Je leert je hele leven. Je bent pas 23 jaar oud. Als je zo'n starterstraject in kunt gaan is dat heel mooi maar vraag jezelf eens af wat je zou kiezen als het niet gelijk zou lukken?
Wil dan echt jarenlang in een callcenter werken of ga je je bij- of omscholen? Je kunt met lage woonlasten prima sparen naast een baan en geloof me het voelt nog goed ook, als je dat zelf doet. Toen ik zelf in die stoel zat van mensen naar werk begeleiden begreep ik de teleurstelling (en soms de naïviteit) heel goed, opleidingen bereiden je amper voor op de harde arbeidsmarkt en op het feit dat je met recht nog erg jong bent tov meer ervaren mensen.
Daarnaast is de werkloosheid enorm hoog en wordt veel werk wegbezuinigd en gedigitaliseerd. Begrip is er volop, houding is echter enorm belangrijk. Al is het vrijwilligerswerk, alles is mooi meegenomen en het houdt je bezig.Je klinkt gemotiveerd dus wanneer je er zelf niet uitkomt is er wellicht een traject maar blijf erbij dat aan het werk blijven, al is het alleen de avonden of op zaterdag, loont.
woensdag 24 september 2014 07:28
Ik vind het eigenlijk van de zotte dat je gedwongen en wordt om eerst een tijd gratis te werken om ervaring in je vakgebied op te doen.
Verder zie ik bij TO twee problemen:
1) hoe werkervaringsplaats financieren?
2) foute studiekeuze. (Ze wil eigenlijk liever praktisch bezig zijn.)
Ad 1. Kun je niet een half jaar je kamer opzeggen en bij je ouders intrekken en van daaruit werkervaringsplaats zoeken? Eventueel met zaterdag baan voor het kostgeld?
Ad 2. Welke mogelijkheden zijn er om alsnog die HBO master te doen? Ook daar zit misschien een stuk stage/werkervaring in?
Verder zie ik bij TO twee problemen:
1) hoe werkervaringsplaats financieren?
2) foute studiekeuze. (Ze wil eigenlijk liever praktisch bezig zijn.)
Ad 1. Kun je niet een half jaar je kamer opzeggen en bij je ouders intrekken en van daaruit werkervaringsplaats zoeken? Eventueel met zaterdag baan voor het kostgeld?
Ad 2. Welke mogelijkheden zijn er om alsnog die HBO master te doen? Ook daar zit misschien een stuk stage/werkervaring in?
óu sont les neiges d'antan
woensdag 24 september 2014 07:30
Wat is dat toch voor een gedachtegang dat je perse iets moet vinden in de richting waarvoor je gestudeerd hebt? Ik werk met archeologen, geografen, psychologen, geschiedkundigen, natuurkundigen. We werken allemaal in een totaal ander vakgebied dan waar we voor opgeleid zijn. Dat is niet een kwestie van "nu is de arbeidsmarkt zo", dat is altijd al zo geweest. Niet iedereen komt nou eenmaal in zijn vakgebied terecht.
woensdag 24 september 2014 07:35
quote:jongemama20 schreef op 23 september 2014 @ 23:56:
Ik denk dat je helemaal geen recht hebt op bijstand. Je zou namelijk ook prima in een winkel of als schoonmaakster kunnen werken en je eigen geld verdienen.. Dat dit niet het werk is in de richting waarin je bent afgestudeerd, daar heeft de gemeente natuurlijk geen boodschap aan!Helemaal mee eens. Je bent jong, mankeert niets, je kunt dus iedere baan accepteren die je tegenkomt. Idd schoonmaakster, kassa, call center. Voor dat laatste zou je zelfs een goeie zijn want je weet genoeg van reacties van mensen. Onder de 27 heb je geloof ik niet eens recht op een bijstandsuitkering. Ik en mijn opleiding?? Kijk eens buiten je comfortzone!!
Ik denk dat je helemaal geen recht hebt op bijstand. Je zou namelijk ook prima in een winkel of als schoonmaakster kunnen werken en je eigen geld verdienen.. Dat dit niet het werk is in de richting waarin je bent afgestudeerd, daar heeft de gemeente natuurlijk geen boodschap aan!Helemaal mee eens. Je bent jong, mankeert niets, je kunt dus iedere baan accepteren die je tegenkomt. Idd schoonmaakster, kassa, call center. Voor dat laatste zou je zelfs een goeie zijn want je weet genoeg van reacties van mensen. Onder de 27 heb je geloof ik niet eens recht op een bijstandsuitkering. Ik en mijn opleiding?? Kijk eens buiten je comfortzone!!
woensdag 24 september 2014 07:36
Overigens, die gedachtegang dat je een baantje moet vinden een callcenter of als schoonmaakster tot je wel een baan hebt gevonden, gaat je ook niet helpen.
Zoek een baan op opleidingsniveau - dus een baan waar ze WO stellen. Daar heb je veel meer aan.
Je doet me denken aan een jongen die ik een tijdje geleden ontmoette - die werkte al negen jaar als vuilnisman want "hij kon maar geen baan vinden in zijn vakgebied". Tja, die gaat hij dan ook echt nooit meer vinden.
Zoek een baan op opleidingsniveau - dus een baan waar ze WO stellen. Daar heb je veel meer aan.
Je doet me denken aan een jongen die ik een tijdje geleden ontmoette - die werkte al negen jaar als vuilnisman want "hij kon maar geen baan vinden in zijn vakgebied". Tja, die gaat hij dan ook echt nooit meer vinden.
woensdag 24 september 2014 08:07
woensdag 24 september 2014 08:19
quote:maartje90 schreef op 24 september 2014 @ 00:47:
[...]
Ik heb tijdens mijn studie nauwelijks gewerkt omdat ik dat niet redde naast mijn studie.
Dat geldt voor veel studenten Psychologie, maar toch werken ze rottige baantjes naast hun studie en doen ze ook nog iets anders relevants erbij. Wat ik hieruit lees, is dat je te veel moeite had met je studie om er goede dingen naast te doen. Een van de redenen waarom werkgevers waarde hechten aan nevenactiviteiten naast je studie is ook omdat je hieraan (naast de cijfers) kunt zien of het iemand is die veel moeite heeft gehad om haar diploma te behalen. Om het kaf van het koren te scheiden, zeg maar.
Wat je nog zou kunnen redden is als je hoge cijfers hebt gehaald, dus gemiddeld een 8,5-9. Of een sociaal netwerk (zoals vrienden of familie) dat jou graag een baan gunt en jou voorrang geeft boven betere kandidaten.
[...]
Ik heb tijdens mijn studie nauwelijks gewerkt omdat ik dat niet redde naast mijn studie.
Dat geldt voor veel studenten Psychologie, maar toch werken ze rottige baantjes naast hun studie en doen ze ook nog iets anders relevants erbij. Wat ik hieruit lees, is dat je te veel moeite had met je studie om er goede dingen naast te doen. Een van de redenen waarom werkgevers waarde hechten aan nevenactiviteiten naast je studie is ook omdat je hieraan (naast de cijfers) kunt zien of het iemand is die veel moeite heeft gehad om haar diploma te behalen. Om het kaf van het koren te scheiden, zeg maar.
Wat je nog zou kunnen redden is als je hoge cijfers hebt gehaald, dus gemiddeld een 8,5-9. Of een sociaal netwerk (zoals vrienden of familie) dat jou graag een baan gunt en jou voorrang geeft boven betere kandidaten.
woensdag 24 september 2014 08:28
Overigens, het kan van gemeente tot gemeente verschillen hoe er hiermee wordt omgegaan. Gemeenten hebben, binnen de kaders van de wet, een grote beleidsvrijheid bij de uitvoering van de WWB. Dien een WWB-aanvraag in en je wordt uitgenodigd voor een gesprek met een consulent. Dan merk je vanzelf wel wat er mogelijk is en wat niet.
woensdag 24 september 2014 08:46
TO ik 'wordt' schrijven als je afgestudeerd bent kan echt niet meer...
Bijstand aanvragen is een optie, maar is geen positief punt.
Ik zou proberen betaald werk te vinden en daarnaast ervaring in je vakgebied op te doen. Combineren dus. Dat is hard werken, maar zal beter op je CV staan dan Bijstand hebben ontvangen.
Bijstand aanvragen is een optie, maar is geen positief punt.
Ik zou proberen betaald werk te vinden en daarnaast ervaring in je vakgebied op te doen. Combineren dus. Dat is hard werken, maar zal beter op je CV staan dan Bijstand hebben ontvangen.
woensdag 24 september 2014 08:54
En in Engeland werken is niet echt een optie denk? Ik weet niet of je Engels goed is en of de terminologie haalbaar voor je is en uiteraard of je de stap wilt maken. Maar voor de gemeente waar in ik werk zijn ze sowieso al op zoek naar 3 kinderpsychologen. Misschien een beetje een onzin post, maar ben je wel bezig in je vakgebied.
woensdag 24 september 2014 09:00
woensdag 24 september 2014 09:07
Hoi, ik ben 29 en afgestudeerd in 2009. Helaas is dit de werkelijkheid:
- teveel kinder-jeugdpsychologen
- te weinig werk
- te veel bezuinigingen
- broodroof en uitbuiting door werkervaringsplekken (mensen die mijn werk gratis doen)
Ik heb> 5 jaar werkervaring en kom ook nergens aan de bak. Je bent net afgestudeerd. Je moet geluk hebben en netwerken. Die bedragen die je noemt (bijstand), krijg je niet. Je valt nog onder de categorie jongeren.
Bovendien ben je verplicht te solliciteren in de bijstand en mag je al helemaal geen werkervaringsplek doen, want je moet beschikbaar zijn voor werk. Zelfs vrijwilligerswerk zijn ze streng op.
- teveel kinder-jeugdpsychologen
- te weinig werk
- te veel bezuinigingen
- broodroof en uitbuiting door werkervaringsplekken (mensen die mijn werk gratis doen)
Ik heb> 5 jaar werkervaring en kom ook nergens aan de bak. Je bent net afgestudeerd. Je moet geluk hebben en netwerken. Die bedragen die je noemt (bijstand), krijg je niet. Je valt nog onder de categorie jongeren.
Bovendien ben je verplicht te solliciteren in de bijstand en mag je al helemaal geen werkervaringsplek doen, want je moet beschikbaar zijn voor werk. Zelfs vrijwilligerswerk zijn ze streng op.
woensdag 24 september 2014 09:10
Ik heb tijdens mijn studie nauwelijks gewerkt? DAT is niet slim! Zat je toch op een te hoog niveau, of heb je de verkeerde prioriteiten gesteld, of dacht je dat werken niet meer hoefde, of ben je financieel (te veel?) ondersteund? In ieder geval niet/ onvoldoende je eigen broek opgehouden.
Ik begrijp je gedachtengang van werkervaringsplek wel, hoor. Maar ik denk dat je iets oplossingsgerichter en meer zelfredzaam zal moeten worden. Een combinatie van Werkervaringsplek en een lager betaald baantje kan ook nog, he?
Een beetje meer ballen, TO
Ik begrijp je gedachtengang van werkervaringsplek wel, hoor. Maar ik denk dat je iets oplossingsgerichter en meer zelfredzaam zal moeten worden. Een combinatie van Werkervaringsplek en een lager betaald baantje kan ook nog, he?
Een beetje meer ballen, TO
Ik voel me zo moedellooos
woensdag 24 september 2014 09:16
Toen ik destijds afstudeerde en in een overvolle arbeidsmarkt terecht kwam, kwam het werkelijk niet in me op om bijstand aan te vragen. Ik heb tweeënhalf jaar gesolliciteerd en ondertussen in de horeca mijn brood verdiend. Mijn uiteindelijke werkgever vond dat heel positief. Nu inmiddels al jaren in vast dienstverband, maar onderaan begonnen. Onderaan de ladder die in een diepe kuil stond zeg maar.
Echt TO, je ziet het zelf niet, maar je klinkt als een typische verwende twintiger. De wereld zit niet op jou te wachten, voor jou 500 anderen, je moet ze overtuigen en dat gaat niet gebeuren door thuis te zitten en jezelf zielig te vinden dat je niet gelijk een baan in je schoot geworpen krijgt.
Echt TO, je ziet het zelf niet, maar je klinkt als een typische verwende twintiger. De wereld zit niet op jou te wachten, voor jou 500 anderen, je moet ze overtuigen en dat gaat niet gebeuren door thuis te zitten en jezelf zielig te vinden dat je niet gelijk een baan in je schoot geworpen krijgt.
woensdag 24 september 2014 09:20
Om je een beeld te geven (niet dat dit voor jou hoeft te gelden)
Ik heb fulltime gewerkt bij een GGZ, bezuinigingen dus mijn contract werd niet verlengd, ik heb bij een particuliere instantie gewerkt, idem. Ik heb dus een redelijk cv opgebouwd met de nodige ervaring. Daarna nog 1,5 jaar vrijwilligerswerk gedaan op senior maatschappelijk werk/dienstverlening. Dit was om mijn netwerk uit te breiden. Tijdens mijn studie voor een persoon met een PGB gewerkt etc. etc.
Ik ga me laten omscholen. Ik krijg nu ook geen kans om de GZ-opleiding te doen (want dit vervalt wanneer je niet werkt in je vakgebied). Je moet 32 uur per week werken bij een instantie waar ze dit aanbieden en de kosten voor deze opleiding is enorm. Gelukkig heeft mijn partner een vaste baan.
Ik heb fulltime gewerkt bij een GGZ, bezuinigingen dus mijn contract werd niet verlengd, ik heb bij een particuliere instantie gewerkt, idem. Ik heb dus een redelijk cv opgebouwd met de nodige ervaring. Daarna nog 1,5 jaar vrijwilligerswerk gedaan op senior maatschappelijk werk/dienstverlening. Dit was om mijn netwerk uit te breiden. Tijdens mijn studie voor een persoon met een PGB gewerkt etc. etc.
Ik ga me laten omscholen. Ik krijg nu ook geen kans om de GZ-opleiding te doen (want dit vervalt wanneer je niet werkt in je vakgebied). Je moet 32 uur per week werken bij een instantie waar ze dit aanbieden en de kosten voor deze opleiding is enorm. Gelukkig heeft mijn partner een vaste baan.
woensdag 24 september 2014 09:31
quote:ollekebollekeknolleke schreef op 24 september 2014 @ 09:07:
- broodroof en uitbuiting door werkervaringsplekken (mensen die mijn werk gratis doen)
Daarom is dat systeem van werkervaringsplekken dus stom, zo los je de werkloosheid niet op...
TO, waarom zoek je niet bijv. productiewerk voor 24 uur, dan heb je daarnaast nog tijd voor vrijwilligerswerk en verder solliciteren. Staat beter op je CV dan bijstand trekken, en je hebt meer vrijheid op de dagen dat je niet werkt, als ik het zo lees. Voor hetzelfde geld zo ongeveer.
- broodroof en uitbuiting door werkervaringsplekken (mensen die mijn werk gratis doen)
Daarom is dat systeem van werkervaringsplekken dus stom, zo los je de werkloosheid niet op...
TO, waarom zoek je niet bijv. productiewerk voor 24 uur, dan heb je daarnaast nog tijd voor vrijwilligerswerk en verder solliciteren. Staat beter op je CV dan bijstand trekken, en je hebt meer vrijheid op de dagen dat je niet werkt, als ik het zo lees. Voor hetzelfde geld zo ongeveer.
woensdag 24 september 2014 09:50
quote:marana schreef op 24 september 2014 @ 09:31:
[...]
Daarom is dat systeem van werkervaringsplekken dus stom, zo los je de werkloosheid niet op...
Ik ben dan ook fel tegen dit soort zogenaamde stages. Ik heb 9 maanden lang stage gelopen en 4 jaar fulltime gestudeerd. Verrek het om werk gratis te gaan doen, waar je voor betaald hoort te krijgen. Komt die bedrijven prima uit, gratis medewerkers! In plaats van het stimuleren dat ze werk moeten creëren, stimuleer je ze om mensen gratis aan te nemen.
Bovendien levert dat ook scheve ogen op in een bedrijf onder collega's.
[...]
Daarom is dat systeem van werkervaringsplekken dus stom, zo los je de werkloosheid niet op...
Ik ben dan ook fel tegen dit soort zogenaamde stages. Ik heb 9 maanden lang stage gelopen en 4 jaar fulltime gestudeerd. Verrek het om werk gratis te gaan doen, waar je voor betaald hoort te krijgen. Komt die bedrijven prima uit, gratis medewerkers! In plaats van het stimuleren dat ze werk moeten creëren, stimuleer je ze om mensen gratis aan te nemen.
Bovendien levert dat ook scheve ogen op in een bedrijf onder collega's.
woensdag 24 september 2014 09:56
Ik zou kijken voor een parttime baantje en kijk eens bij MEE. Die zijn bezig met projecten om jongeren (en enkele ouderen) zelfstandig aan het reizen te krijgen. Ivm de vele bezuinigingen moeten veel mensen ineens met het ov terwijl ze dat helemaal niet gewent zijn niet kunnen en soms eng vinden.
Daar zoeken ze begeleiders voor die de mensen zelfstandig leren reizen. Niet helemaal je vakgebied maar aardig in de richting.
Daar zoeken ze begeleiders voor die de mensen zelfstandig leren reizen. Niet helemaal je vakgebied maar aardig in de richting.
