Geld & Recht
alle pijlers
Scheiden en hoe nu verder?
woensdag 4 mei 2016 16:59
Ik weet niet of het nou perse bedreigend is. Heel vaak zijn die singles dan enorm gericht op 1 persoon van zo'n stel wat al niet erg gezellig is en moet die ene zich in bochten wringen om het voor iedereen gezellig te houden.
Singles zouden zich ook wat actiever moeten opstellen : vraag je toch een stel op visite, mee naar een terras, ipv te hopen dat zij zich losrukt van haar gezin of partner .
Singles zouden zich ook wat actiever moeten opstellen : vraag je toch een stel op visite, mee naar een terras, ipv te hopen dat zij zich losrukt van haar gezin of partner .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 4 mei 2016 17:22
De keren dat ik een vriendin meenam naar het strand, of dat er een single vrouw op vakantie aansloot, etc wilden zij voornamelijk met mij praten. En dan ook nog het liefst over baarmoeders en zo.
Ik zou ook balen als we een kerel meenamen en die zou voornamelijk - met mijn man - willen praten over werk, auto 's, oid.
Als je van te voren je nooit bemoeid hebt met de man van een stel, zitten ze nu natuurlijk ook niet echt op je te wachten.
Ik zou ook balen als we een kerel meenamen en die zou voornamelijk - met mijn man - willen praten over werk, auto 's, oid.
Als je van te voren je nooit bemoeid hebt met de man van een stel, zitten ze nu natuurlijk ook niet echt op je te wachten.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 4 mei 2016 21:24
quote:bloemetje77 schreef op 04 mei 2016 @ 20:59:
[...]
Je losrukken van een gezin... Nou nou, het is wat zeg... Een uurtje alleen op visite bij iemand die je al jaren kent... Nee, dat kan ineens niet meer want nu moet je je losrukken van het gezin of het is niet meer zo leuk want de single vriendin praat met jou en niet zoveel met je man.. Terwijl er geen probleem was toen ze nog getrouwd was?
Echte vriendschap...
Ik heb het niet over een uurtje.
Ik heb het over vrije dagen die je anders met je partner / gezin door brengt.
Kerst bijvoorbeeld.
Dat je dan die single vriend of vriendin uitnodigt.
[...]
Je losrukken van een gezin... Nou nou, het is wat zeg... Een uurtje alleen op visite bij iemand die je al jaren kent... Nee, dat kan ineens niet meer want nu moet je je losrukken van het gezin of het is niet meer zo leuk want de single vriendin praat met jou en niet zoveel met je man.. Terwijl er geen probleem was toen ze nog getrouwd was?
Echte vriendschap...
Ik heb het niet over een uurtje.
Ik heb het over vrije dagen die je anders met je partner / gezin door brengt.
Kerst bijvoorbeeld.
Dat je dan die single vriend of vriendin uitnodigt.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 4 mei 2016 21:49
quote:Sillenelle schreef op 04 mei 2016 @ 21:44:
ja laat vooral die single vriendin met kerst alleen zitten
Ik niet.
Maar dan zou het ook wel leuk zijn als ze mij niet claimt, toch ?
We vragen zo vaak singles mee als we wat gaan doen. En soms zijn ze " effe single " omdat hun partner is werken oid maar dan is het wel zo leuk om iets met anderen te doen, ipv dat je in je eentje op een terras zit of een concert bezoekt, toch ? En sommigen zijn heel gezellig en dan ben je echt met zijn allen op stap, en soms is het dus niet leuk omdat " die ene " eigenlijk een op aandacht wil. Prima, als je dan ook een op een hebt afgesproken.
ja laat vooral die single vriendin met kerst alleen zitten
Ik niet.
Maar dan zou het ook wel leuk zijn als ze mij niet claimt, toch ?
We vragen zo vaak singles mee als we wat gaan doen. En soms zijn ze " effe single " omdat hun partner is werken oid maar dan is het wel zo leuk om iets met anderen te doen, ipv dat je in je eentje op een terras zit of een concert bezoekt, toch ? En sommigen zijn heel gezellig en dan ben je echt met zijn allen op stap, en soms is het dus niet leuk omdat " die ene " eigenlijk een op aandacht wil. Prima, als je dan ook een op een hebt afgesproken.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 4 mei 2016 22:05
Weet je wat ik gewoon gek vindt....en voor de duidelijkheid....ik heb me bij die ene vriendin al neergelegd....als zij appt, app ik terug maar ik ga er niet meer op wachten....maar ik wil toch even reageren op de laatste reacties.
In de vriendengroep waar ik eerst bij zat (van mijn ex) waren we met een ongeveer 10 stellen en als we dan met z'n allen iets gingen doen, stond iedereen gewoon door elkaar, meestal de vrouwen bij de vrouwen. Niemand staat dan toch bij zijn partner de hele avond? Dus eigenlijk valt het dan niet eens op of je single bent of niet? Dat vind ik het gekke dat je er niet meer bij hoort. En ik snap dat ik niet meer wil ga met die vriendengroep. Maar die ene vriendin waar ik het over had....wij spraken voorheen altijd af met z'n tweetjes. Wij waren vriendinnen buiten die vriendengroep om.
En ik ga dan echt niet over mijn ex praten en ik hoef ook geen verhalen over mijn ex te horen, wij hebben geen ruzie, niemand hoeft partij te kiezen.
Maar iedereen is anders, dat lees ik hieronder ook wel!
Mijn twee collega's waar ik nu vaker mee op stap 'mag' zijn ook gewoon getrouwd en daar 'mag' dan wel mee en ze zijn een beetje hetzelfde als mij qua ideeën over vriendschap. Dat vind ik echt wel superfijn, maar natuurlijk zijn er nog genoeg momenten over dat ik alleen ben. En natuurlijk waren die er voorheen ook, toen ik nog getrouwd was. Maar toch is het nu anders. Er is evengoed niemand om het mee te delen.
Tijdens die midweek vakantie heb ik de hele midweek met niemand dan mijn kinderen gepraat. Ik ben ook niet een persoon die heel makkelijk met 'vreemden' mensen een praatje gaat maken op vakantie. En dan is het best eenzaam. Ondanks dat heb ik wel een leuke vakantie gehad met de kinderen.
Maar het blijft lastig. En tuurlijk is niemand de hele dag gelukkig, dat snap ik ook!
En ik kan ook genieten van lekker weer en een wijntje in de tuin. Daar droomde ik, toen ik getrouwd was, echt wel van om dat eens lekker alleen te doen. Maar als je dan echt alleen bent, mis je toch iemand om mee te praten. Want die is er gewoon nooit! Hij is niet even een paar dagen weg, hij is weg voor altijd. Dat vind ik het grootste verschil.
Maar ik ga morgen wel genieten, in elk geval proberen. Ik ga uitslapen (ook proberen want dat lukt me nooit), wandelen met de hond, lekker buiten eten met de laptop, boekje lezen, hier wat comments lezen .
Ik zou nu geen andere man willen omdat ik dat niet eerlijk zou vinden tegenover diegene omdat ik nog niet over mijn ex heen ben, maar ik mis wel iemand om mee te kletsen en mee te knuffelen. En ik ben niet iemand die zomaar gaat zoenen of zo iets met iemand.
En over de kerst wil ik nog niet nadenken hoor, dat komt wel .
Ik vind jullie reacties wel erg fijn, ook al zijn sommige misschien niet heel leuk maar ik ben er wel blij mee en ik kan er wel wat mee.
In de vriendengroep waar ik eerst bij zat (van mijn ex) waren we met een ongeveer 10 stellen en als we dan met z'n allen iets gingen doen, stond iedereen gewoon door elkaar, meestal de vrouwen bij de vrouwen. Niemand staat dan toch bij zijn partner de hele avond? Dus eigenlijk valt het dan niet eens op of je single bent of niet? Dat vind ik het gekke dat je er niet meer bij hoort. En ik snap dat ik niet meer wil ga met die vriendengroep. Maar die ene vriendin waar ik het over had....wij spraken voorheen altijd af met z'n tweetjes. Wij waren vriendinnen buiten die vriendengroep om.
En ik ga dan echt niet over mijn ex praten en ik hoef ook geen verhalen over mijn ex te horen, wij hebben geen ruzie, niemand hoeft partij te kiezen.
Maar iedereen is anders, dat lees ik hieronder ook wel!
Mijn twee collega's waar ik nu vaker mee op stap 'mag' zijn ook gewoon getrouwd en daar 'mag' dan wel mee en ze zijn een beetje hetzelfde als mij qua ideeën over vriendschap. Dat vind ik echt wel superfijn, maar natuurlijk zijn er nog genoeg momenten over dat ik alleen ben. En natuurlijk waren die er voorheen ook, toen ik nog getrouwd was. Maar toch is het nu anders. Er is evengoed niemand om het mee te delen.
Tijdens die midweek vakantie heb ik de hele midweek met niemand dan mijn kinderen gepraat. Ik ben ook niet een persoon die heel makkelijk met 'vreemden' mensen een praatje gaat maken op vakantie. En dan is het best eenzaam. Ondanks dat heb ik wel een leuke vakantie gehad met de kinderen.
Maar het blijft lastig. En tuurlijk is niemand de hele dag gelukkig, dat snap ik ook!
En ik kan ook genieten van lekker weer en een wijntje in de tuin. Daar droomde ik, toen ik getrouwd was, echt wel van om dat eens lekker alleen te doen. Maar als je dan echt alleen bent, mis je toch iemand om mee te praten. Want die is er gewoon nooit! Hij is niet even een paar dagen weg, hij is weg voor altijd. Dat vind ik het grootste verschil.
Maar ik ga morgen wel genieten, in elk geval proberen. Ik ga uitslapen (ook proberen want dat lukt me nooit), wandelen met de hond, lekker buiten eten met de laptop, boekje lezen, hier wat comments lezen .
Ik zou nu geen andere man willen omdat ik dat niet eerlijk zou vinden tegenover diegene omdat ik nog niet over mijn ex heen ben, maar ik mis wel iemand om mee te kletsen en mee te knuffelen. En ik ben niet iemand die zomaar gaat zoenen of zo iets met iemand.
En over de kerst wil ik nog niet nadenken hoor, dat komt wel .
Ik vind jullie reacties wel erg fijn, ook al zijn sommige misschien niet heel leuk maar ik ben er wel blij mee en ik kan er wel wat mee.
woensdag 4 mei 2016 22:37
Als het over vrienden gaat die vrienden van je ex waren, kan ik zeggen dat het helaas bij een scheiding meestal zo gaat dat de vrienden ook mee gaan in de boedelscheiding .Ieder weer zijn eigen vrienden terug zeg maar.
Ja ook diegene waar je tijdens je samen zijn lief en leed mee hebt gedeeld. Ook de vrouwen, want die blijven dan kennelijk toch trouw aan hun man die de kant van hun vriend kiezen.
Raar? Ja eigenlijk wel maar been there.
Na mijn scheiding bleef van de hele groep slechts 1 stel uiteindelijk trouw aan mij. Zij bleven mij door dik en dun steunen, ook al was de man van het stel vrienden met mijn ex vanaf hun jeugd.
Echter is dit een man die erg trouw is aan zijn eigen normen en waarden en hij liet de vriendschap met mijn ex daardoor los.
De rest? Ja hadden er allemaal geen goed woord voor over, maar na niet al te lange tijd bloeide het contact met mij dood en gingen ze met mijn ex verder, waar de oorsprong van hun vriendschap lag.Ik werd ook niet meer uitgenodigd, gebeld etc.
Prima, graag of niet.
Mijn eigen vriendinnen bleven als vanzelfsprekend aan mijn zijde.
Vaak gaat dat zo, de verdeling van vrienden op basis van met wie de oorsprong van de vriendschap ligt.
Wellicht dat je je daar idd maar bij neer moet gaan leggen. Hoe jammer ook.
Ja ook diegene waar je tijdens je samen zijn lief en leed mee hebt gedeeld. Ook de vrouwen, want die blijven dan kennelijk toch trouw aan hun man die de kant van hun vriend kiezen.
Raar? Ja eigenlijk wel maar been there.
Na mijn scheiding bleef van de hele groep slechts 1 stel uiteindelijk trouw aan mij. Zij bleven mij door dik en dun steunen, ook al was de man van het stel vrienden met mijn ex vanaf hun jeugd.
Echter is dit een man die erg trouw is aan zijn eigen normen en waarden en hij liet de vriendschap met mijn ex daardoor los.
De rest? Ja hadden er allemaal geen goed woord voor over, maar na niet al te lange tijd bloeide het contact met mij dood en gingen ze met mijn ex verder, waar de oorsprong van hun vriendschap lag.Ik werd ook niet meer uitgenodigd, gebeld etc.
Prima, graag of niet.
Mijn eigen vriendinnen bleven als vanzelfsprekend aan mijn zijde.
Vaak gaat dat zo, de verdeling van vrienden op basis van met wie de oorsprong van de vriendschap ligt.
Wellicht dat je je daar idd maar bij neer moet gaan leggen. Hoe jammer ook.
woensdag 4 mei 2016 22:43
Ik leg me daar ook bij neer, uiteindelijk . Het heeft even geduurd.
Ik merk wel dat ik moeilijk vind om mensen te vertrouwen, misschien klinkt dit wat overdreven. Maar mocht ik een nieuwe man ontmoeten.....hoe echt is zo'n vriendschap dan met vrienden van hem en hun vrouwen? Wat als het klikt? Ik vind echt moeilijk om mensen echt te vertrouwen?
Ik snap dat ik mensen toch moet vertrouwen want anders heb je niemand, maar ik vind het toch wel lastig.
Ik merk wel dat ik moeilijk vind om mensen te vertrouwen, misschien klinkt dit wat overdreven. Maar mocht ik een nieuwe man ontmoeten.....hoe echt is zo'n vriendschap dan met vrienden van hem en hun vrouwen? Wat als het klikt? Ik vind echt moeilijk om mensen echt te vertrouwen?
Ik snap dat ik mensen toch moet vertrouwen want anders heb je niemand, maar ik vind het toch wel lastig.
woensdag 4 mei 2016 22:51
quote:1981Bloem schreef op 04 mei 2016 @ 22:43:
Ik leg me daar ook bij neer, uiteindelijk . Het heeft even geduurd.
Ik merk wel dat ik moeilijk vind om mensen te vertrouwen, misschien klinkt dit wat overdreven. Maar mocht ik een nieuwe man ontmoeten.....hoe echt is zo'n vriendschap dan met vrienden van hem en hun vrouwen? Wat als het klikt? Ik vind echt moeilijk om mensen echt te vertrouwen?
Ik snap dat ik mensen toch moet vertrouwen want anders heb je niemand, maar ik vind het toch wel lastig.
Jullie zullen toch niet het eerste stel zijn wat gescheiden is in jouw/ zijn / jullie kennissen-, vrienden- en familiekring ? Hoe ging het daar dan bij?
Had je echt verwacht ( gehoopt uiteraard ) dat ook dat hetzelfde zou blijven?
Peanuts natuurlijk vergeleken wat het bij een scheidend stel doet, maar het verandert iets voor iedereen. Ook bij vrienden. Sommigen voelen zich geroepen of gedwongen om een keuze te maken. Helaas, maar zo gaat dat.
Ik leg me daar ook bij neer, uiteindelijk . Het heeft even geduurd.
Ik merk wel dat ik moeilijk vind om mensen te vertrouwen, misschien klinkt dit wat overdreven. Maar mocht ik een nieuwe man ontmoeten.....hoe echt is zo'n vriendschap dan met vrienden van hem en hun vrouwen? Wat als het klikt? Ik vind echt moeilijk om mensen echt te vertrouwen?
Ik snap dat ik mensen toch moet vertrouwen want anders heb je niemand, maar ik vind het toch wel lastig.
Jullie zullen toch niet het eerste stel zijn wat gescheiden is in jouw/ zijn / jullie kennissen-, vrienden- en familiekring ? Hoe ging het daar dan bij?
Had je echt verwacht ( gehoopt uiteraard ) dat ook dat hetzelfde zou blijven?
Peanuts natuurlijk vergeleken wat het bij een scheidend stel doet, maar het verandert iets voor iedereen. Ook bij vrienden. Sommigen voelen zich geroepen of gedwongen om een keuze te maken. Helaas, maar zo gaat dat.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 4 mei 2016 23:00
Is een vriendschap voor jou alleen maar echt als deze eeuwig duurt? Vrienden komen en gaan, de ene vriendschap kan je hele leven blijven, andere slechts een jaar. En natuurlijk is het teleurstellend als jij nog niet klaar bent met die vriendschap en die ander wel. Maar je kunt nou eenmaal uit elkaar groeien, andere interesses gaan ontwikkelen, de ex-partner worden van degene die al in die vriendengroep zat.
In principe geldt voor vriendschap hetzelfde als voor een relatie, er komt vanzelf weer iemand op jouw pad. Mensen die alle vertrouwen in relaties en vriendschappen kwijt zijn, omdat ze een enkele keer hun neus hebben gestoten snap ik nooit zo.
Er is geen enkele reden om aan te nemen dat jij nooit meer gelukkig wordt met een ander als je zoveel voorbeelden om je heen ziet van mensen die ook weer een nieuwe partner vinden en weer een leuke relatie hebben.
In principe geldt voor vriendschap hetzelfde als voor een relatie, er komt vanzelf weer iemand op jouw pad. Mensen die alle vertrouwen in relaties en vriendschappen kwijt zijn, omdat ze een enkele keer hun neus hebben gestoten snap ik nooit zo.
Er is geen enkele reden om aan te nemen dat jij nooit meer gelukkig wordt met een ander als je zoveel voorbeelden om je heen ziet van mensen die ook weer een nieuwe partner vinden en weer een leuke relatie hebben.
woensdag 4 mei 2016 23:08
quote:eva-luna schreef op 04 mei 2016 @ 23:00:
Is een vriendschap voor jou alleen maar echt als deze eeuwig duurt? Vrienden komen en gaan, de ene vriendschap kan je hele leven blijven, andere slechts een jaar. En natuurlijk is het teleurstellend als jij nog niet klaar bent met die vriendschap en die ander wel. Maar je kunt nou eenmaal uit elkaar groeien, andere interesses gaan ontwikkelen, de ex-partner worden van degene die al in die vriendengroep zat.
In principe geldt voor vriendschap hetzelfde als voor een relatie, er komt vanzelf weer iemand op jouw pad. Mensen die alle vertrouwen in relaties en vriendschappen kwijt zijn, omdat ze een enkele keer hun neus hebben gestoten snap ik nooit zo.
Er is geen enkele reden om aan te nemen dat jij nooit meer gelukkig wordt met een ander als je zoveel voorbeelden om je heen ziet van mensen die ook weer een nieuwe partner vinden en weer een leuke relatie hebben.
Iedereen kijkt wellcht anders naar vriendschappen. Maar ik kan mij wel voorstellen dat wanneer een vriendschap dus alleen maar kan bestaan als het probleemloos gezellig is en bij Gods gratie omdat je de partner van bent,je je wel afvraagt wat de vriendschap heeft betekent.
Ik noem dat meestal kennissen. Mensen waar je het oppervlakkig gezellig mee hebt ( gehad)
Is een vriendschap voor jou alleen maar echt als deze eeuwig duurt? Vrienden komen en gaan, de ene vriendschap kan je hele leven blijven, andere slechts een jaar. En natuurlijk is het teleurstellend als jij nog niet klaar bent met die vriendschap en die ander wel. Maar je kunt nou eenmaal uit elkaar groeien, andere interesses gaan ontwikkelen, de ex-partner worden van degene die al in die vriendengroep zat.
In principe geldt voor vriendschap hetzelfde als voor een relatie, er komt vanzelf weer iemand op jouw pad. Mensen die alle vertrouwen in relaties en vriendschappen kwijt zijn, omdat ze een enkele keer hun neus hebben gestoten snap ik nooit zo.
Er is geen enkele reden om aan te nemen dat jij nooit meer gelukkig wordt met een ander als je zoveel voorbeelden om je heen ziet van mensen die ook weer een nieuwe partner vinden en weer een leuke relatie hebben.
Iedereen kijkt wellcht anders naar vriendschappen. Maar ik kan mij wel voorstellen dat wanneer een vriendschap dus alleen maar kan bestaan als het probleemloos gezellig is en bij Gods gratie omdat je de partner van bent,je je wel afvraagt wat de vriendschap heeft betekent.
Ik noem dat meestal kennissen. Mensen waar je het oppervlakkig gezellig mee hebt ( gehad)
woensdag 4 mei 2016 23:24
Dat zou ik dan ook kennissen noemen, mensen waar je af en toe gezellig mee kletst.
Maar als ik 15 jaar lang met iemand afspreek, die mijn vrijgezelledag organiseert, die op mijn verjaardag komt, waar ik geregeld mee afspreek, die 1 dag na de bevalling op de stoep staat, iemand die ik alles vertel....dat noem ik een vriendin ja. En als er geen ruzie oid is geweest zou ik dat heel raar vinden als dat zomaar overgaat zonder aanleiding, of een scheiding.....
Vind ik wel raar ja, maar zo zie je maar dat iedereen daar anders overdenkt. Dat betekent dan wel dat ik voorzichtig ben met nieuwe relaties (met mannen en vrouwen).
Maar als ik 15 jaar lang met iemand afspreek, die mijn vrijgezelledag organiseert, die op mijn verjaardag komt, waar ik geregeld mee afspreek, die 1 dag na de bevalling op de stoep staat, iemand die ik alles vertel....dat noem ik een vriendin ja. En als er geen ruzie oid is geweest zou ik dat heel raar vinden als dat zomaar overgaat zonder aanleiding, of een scheiding.....
Vind ik wel raar ja, maar zo zie je maar dat iedereen daar anders overdenkt. Dat betekent dan wel dat ik voorzichtig ben met nieuwe relaties (met mannen en vrouwen).
woensdag 4 mei 2016 23:31
donderdag 5 mei 2016 09:37
quote:blijfgewoonbianca schreef op 04 mei 2016 @ 23:31:
[...]
Zonde. Je zou zomaar weer 15 jaar lol met iemand kunnen hebben.
Dat hoop ik en uiteindelijk hoop ik dat ook zeker te vinden. Maar ik vind ook dat het anders is omdat ik nu kinderen heb. Ik kan hun ook niet mee slepen in een relatie. En natuurlijk hoef ik niet meteen samen te gaan wonen. Maar dat maakt het wel moeilijker denk ik.
Maar ik wil er gewoon open voor blijven staan.
[...]
Zonde. Je zou zomaar weer 15 jaar lol met iemand kunnen hebben.
Dat hoop ik en uiteindelijk hoop ik dat ook zeker te vinden. Maar ik vind ook dat het anders is omdat ik nu kinderen heb. Ik kan hun ook niet mee slepen in een relatie. En natuurlijk hoef ik niet meteen samen te gaan wonen. Maar dat maakt het wel moeilijker denk ik.
Maar ik wil er gewoon open voor blijven staan.
donderdag 5 mei 2016 09:43
donderdag 5 mei 2016 12:21
Jaaa lekker hé?! Ik heb net gewandeld met mijn hondje en mijn boek ligt al buiten.
Tijdens het wandelen was ik aan het denken over dingen en waarom ik (en misschien anderen ook) zich zoveel aantrekken wat andere zeggen. Ik zou zo graag eens leren om dat niet te doen en tevreden te zijn met mezelf. Want op zich ben ik dat misschien ook wel, maar door wat andere zeggen word ik zo onzeker en daar baal ik van.
Waarom vinden mensen het nodig om commentaar te geven, in eerste instantie over uiterlijk. Ik merk aan mezelf (komt misschien ook door mijn eetstoornis) dat ik dit niet doe bij anderen.
Maar hoe vaak zeggen mensen tegen mij.....dat ik zo wit ben, dat ik onder de zonnebank moet, dat ik mijn haar een andere kleur moet geven, dat rood haar mij mooi zal staan omdat ik krullen heb, dat elk pondje door het mondje gaat.
Ik merk dat ik steeds vaker denk ....ik vind mezelf goed zo.
Ja ik ben inderdaad wit en niet lekker bruin, maar ik heb geen zin om te gaan bakken onder een zonnebank.
Ik ben blij met mijn donkere haarkleur en met mijn krullen en ik wil geen rood haar.
Ik hou inderdaad van lekker eten (ondanks mijn eetstoornis) en eigenlijk vind ik maat 36 niet eens perse mooier, ik ben geen topmodel.
Ik wil gewoon lekker doen waar ik zin in heb en ik wil me niets meer aantrekken van wat anderen mensen zeggen of ik wil een goed antwoord terug hebben... hahaha, misschien moet ik dat leren.
En nu ga ik in de zon zitten (niet om bruin te worden hoor ) en proberen een boekje te lezen!
Tijdens het wandelen was ik aan het denken over dingen en waarom ik (en misschien anderen ook) zich zoveel aantrekken wat andere zeggen. Ik zou zo graag eens leren om dat niet te doen en tevreden te zijn met mezelf. Want op zich ben ik dat misschien ook wel, maar door wat andere zeggen word ik zo onzeker en daar baal ik van.
Waarom vinden mensen het nodig om commentaar te geven, in eerste instantie over uiterlijk. Ik merk aan mezelf (komt misschien ook door mijn eetstoornis) dat ik dit niet doe bij anderen.
Maar hoe vaak zeggen mensen tegen mij.....dat ik zo wit ben, dat ik onder de zonnebank moet, dat ik mijn haar een andere kleur moet geven, dat rood haar mij mooi zal staan omdat ik krullen heb, dat elk pondje door het mondje gaat.
Ik merk dat ik steeds vaker denk ....ik vind mezelf goed zo.
Ja ik ben inderdaad wit en niet lekker bruin, maar ik heb geen zin om te gaan bakken onder een zonnebank.
Ik ben blij met mijn donkere haarkleur en met mijn krullen en ik wil geen rood haar.
Ik hou inderdaad van lekker eten (ondanks mijn eetstoornis) en eigenlijk vind ik maat 36 niet eens perse mooier, ik ben geen topmodel.
Ik wil gewoon lekker doen waar ik zin in heb en ik wil me niets meer aantrekken van wat anderen mensen zeggen of ik wil een goed antwoord terug hebben... hahaha, misschien moet ik dat leren.
En nu ga ik in de zon zitten (niet om bruin te worden hoor ) en proberen een boekje te lezen!
donderdag 5 mei 2016 12:27
quote:1981Bloem schreef op 05 mei 2016 @ 09:37:
[...]
Dat hoop ik en uiteindelijk hoop ik dat ook zeker te vinden. Maar ik vind ook dat het anders is omdat ik nu kinderen heb. Ik kan hun ook niet mee slepen in een relatie. En natuurlijk hoef ik niet meteen samen te gaan wonen. Maar dat maakt het wel moeilijker denk ik.
Maar ik wil er gewoon open voor blijven staan.volgens mij had bianca het over vriendschap en niet over een nieuwe relatie
[...]
Dat hoop ik en uiteindelijk hoop ik dat ook zeker te vinden. Maar ik vind ook dat het anders is omdat ik nu kinderen heb. Ik kan hun ook niet mee slepen in een relatie. En natuurlijk hoef ik niet meteen samen te gaan wonen. Maar dat maakt het wel moeilijker denk ik.
Maar ik wil er gewoon open voor blijven staan.volgens mij had bianca het over vriendschap en niet over een nieuwe relatie
donderdag 5 mei 2016 12:29
quote:1981Bloem schreef op 05 mei 2016 @ 12:21:
Jaaa lekker hé?! Ik heb net gewandeld met mijn hondje en mijn boek ligt al buiten.
Tijdens het wandelen was ik aan het denken over dingen en waarom ik (en misschien anderen ook) zich zoveel aantrekken wat andere zeggen. Ik zou zo graag eens leren om dat niet te doen en tevreden te zijn met mezelf. Want op zich ben ik dat misschien ook wel, maar door wat andere zeggen word ik zo onzeker en daar baal ik van.
Waarom vinden mensen het nodig om commentaar te geven, in eerste instantie over uiterlijk. Ik merk aan mezelf (komt misschien ook door mijn eetstoornis) dat ik dit niet doe bij anderen.
Maar hoe vaak zeggen mensen tegen mij.....dat ik zo wit ben, dat ik onder de zonnebank moet, dat ik mijn haar een andere kleur moet geven, dat rood haar mij mooi zal staan omdat ik krullen heb, dat elk pondje door het mondje gaat.
Ik merk dat ik steeds vaker denk ....ik vind mezelf goed zo.
Ja ik ben inderdaad wit en niet lekker bruin, maar ik heb geen zin om te gaan bakken onder een zonnebank.
Ik ben blij met mijn donkere haarkleur en met mijn krullen en ik wil geen rood haar.
Ik hou inderdaad van lekker eten (ondanks mijn eetstoornis) en eigenlijk vind ik maat 36 niet eens perse mooier, ik ben geen topmodel.
Ik wil gewoon lekker doen waar ik zin in heb en ik wil me niets meer aantrekken van wat anderen mensen zeggen of ik wil een goed antwoord terug hebben... hahaha, misschien moet ik dat leren.
En nu ga ik in de zon zitten (niet om bruin te worden hoor ) en proberen een boekje te lezen!waarom moet je een goed antwoord terughebben? als jij tevreden bent met jezelf en dan bedoel ik echt tevreden en niet van een 'min of meer, soort van, bijna, ongeveer" tevreden dan gaan dit soort opmerkingen toch je ene oor in en het andere uit?
Jaaa lekker hé?! Ik heb net gewandeld met mijn hondje en mijn boek ligt al buiten.
Tijdens het wandelen was ik aan het denken over dingen en waarom ik (en misschien anderen ook) zich zoveel aantrekken wat andere zeggen. Ik zou zo graag eens leren om dat niet te doen en tevreden te zijn met mezelf. Want op zich ben ik dat misschien ook wel, maar door wat andere zeggen word ik zo onzeker en daar baal ik van.
Waarom vinden mensen het nodig om commentaar te geven, in eerste instantie over uiterlijk. Ik merk aan mezelf (komt misschien ook door mijn eetstoornis) dat ik dit niet doe bij anderen.
Maar hoe vaak zeggen mensen tegen mij.....dat ik zo wit ben, dat ik onder de zonnebank moet, dat ik mijn haar een andere kleur moet geven, dat rood haar mij mooi zal staan omdat ik krullen heb, dat elk pondje door het mondje gaat.
Ik merk dat ik steeds vaker denk ....ik vind mezelf goed zo.
Ja ik ben inderdaad wit en niet lekker bruin, maar ik heb geen zin om te gaan bakken onder een zonnebank.
Ik ben blij met mijn donkere haarkleur en met mijn krullen en ik wil geen rood haar.
Ik hou inderdaad van lekker eten (ondanks mijn eetstoornis) en eigenlijk vind ik maat 36 niet eens perse mooier, ik ben geen topmodel.
Ik wil gewoon lekker doen waar ik zin in heb en ik wil me niets meer aantrekken van wat anderen mensen zeggen of ik wil een goed antwoord terug hebben... hahaha, misschien moet ik dat leren.
En nu ga ik in de zon zitten (niet om bruin te worden hoor ) en proberen een boekje te lezen!waarom moet je een goed antwoord terughebben? als jij tevreden bent met jezelf en dan bedoel ik echt tevreden en niet van een 'min of meer, soort van, bijna, ongeveer" tevreden dan gaan dit soort opmerkingen toch je ene oor in en het andere uit?
