Geld & Recht
alle pijlers
Verkopen met restschuld of (voorlopig) niet?
zaterdag 8 september 2012 11:01
Beste dames,
Ik heb een nieuwe nick aangemaakt ivm de herkenbaarheid van mijn topic.
In mei 2006 (top van de markt zowat) hebben wij in de hoofdstad een appartement gekocht, semi-casco, van (dachten wij) ongeveer 95m2. De hypotheek bedraagt grofweg 425.000 euro en we hebben een spaardeel voor 40% van dat bedrag; de rest is aflossingsvrij.
Inmiddels zijn we een dochter rijker en zouden we graag binnen nu en pakweg 2 jaar verhuizen uit dit appartement. De woningmarkt is danig veranderd dat het ons toch handig leek nu alvast een makelaar te raadplegen; als we het huis nu makkelijker zouden kunnen verkopen dan over een paar jaar, en met minder restschuld zouden we dat óók doen.
De makelaar schat het huis nu op een verkoopwaarde van ca 349.000. Komt deels omdat het huis volgens de NEN-normen (waar in amsterdam in 2006 niemand zich aan hield) maar voor 88m2 te verkopen blijkt te zijn en deels doordat de m2-prijs voor vergelijkbare huizen in alleen de laatste 1,5 jaar al 15% gedaald is.
Nu is de vraag wat wijsheid is, en aangezien ik de dames op het forum i.h.a. verstandig vind , dacht ik: ik gooi het in de groep.
Als we verkopen houden we een restschuld van ca 75-80.000 euro. Ongeveer 30.000 euro daarvan kunnen we direct opvangen (dmv afkoop spaarpolis - helaas veel minder dan 6/30 van 40% van 425.000 omdat je met de spaarpolis pas aan het einde van je hypotheek veel opbouwt door rente op rente, maar goed -, spaargeld en aandelen). Het overige geld zouden we moeten lenen bij de bank of deels ouders. Dat kan op zich, we zouden een krediet kunnen krijgen, en dan zouden we met 5-8 jaar heel veel discipline kunnen aflossen. Dat is zuur, maar goed, het is niet anders.
In de tussentijd ligt huren voor de hand in het gebied waar we naartoe willen, en dan gelijk de bodem van de markt afwachten. Maar het is wel een taaie hoeveelheid schuld, en op zich hoeven we niet a la minute weg. Ook moeten we toestemming krijgen van de hypotheekverstrekker om uberhaupt met zo'n schuld te mogen verkopen (die verliest immers zijn onderpand).
Het alternatief is hier wachten en sparen totdat we écht wegwillen (binnen een jaar of 2). Ik ben alleen bang dat de waarde van onze woning dan nóg meer gedaald is en dat dan verkopen geen beter alternatief is. Dan zouden we dus moeten hopen op toestemming van de hypotheekverstrekker tot verhuur (voor onze bruto hypotheekprijs, op zich haalbaar of nagenoeg haalbaar) en dan zelf elders huren, terwijl we het huis dus aanhouden en verder sparen voor aflossing (met een nog dalende markt kan dat zo 10-15 jaar duren). Als we die toestemming niet krijgen zouden we illegaal kunnen verhuren maar ik ben daar niet zo'n voorstander van, en dan hebben we eigenlijk geen alternatief.
Hier nog veel langer dan 2 jaar blijven wonen is voor ons geen optie; hebben een dochter en groeien ons huis binnenkort echt uit.
In de komende week willen we beslissen wat te doen. Een laatste optie zou zijn: proberen te verkopen en zien waar het schip strandt, maar dan moeten we tzt alsnog kiezen uit bovenstaande opties. Dan is natuurlijk ook de verkiezingsuitslag bekend, wellicht een teken van welke kant het op kan gaan met de woningmarkt, maar we moeten ook zelfstandig beslissen. Wat zouden jullie doen? Een molensteen van een restschuld, terwijl we niet acuut hoeven te verhuizen, of de onzekerheid van een mogelijk nog grotere restschuld en tzt ons huis proberen te verhuren?
Ik heb een nieuwe nick aangemaakt ivm de herkenbaarheid van mijn topic.
In mei 2006 (top van de markt zowat) hebben wij in de hoofdstad een appartement gekocht, semi-casco, van (dachten wij) ongeveer 95m2. De hypotheek bedraagt grofweg 425.000 euro en we hebben een spaardeel voor 40% van dat bedrag; de rest is aflossingsvrij.
Inmiddels zijn we een dochter rijker en zouden we graag binnen nu en pakweg 2 jaar verhuizen uit dit appartement. De woningmarkt is danig veranderd dat het ons toch handig leek nu alvast een makelaar te raadplegen; als we het huis nu makkelijker zouden kunnen verkopen dan over een paar jaar, en met minder restschuld zouden we dat óók doen.
De makelaar schat het huis nu op een verkoopwaarde van ca 349.000. Komt deels omdat het huis volgens de NEN-normen (waar in amsterdam in 2006 niemand zich aan hield) maar voor 88m2 te verkopen blijkt te zijn en deels doordat de m2-prijs voor vergelijkbare huizen in alleen de laatste 1,5 jaar al 15% gedaald is.
Nu is de vraag wat wijsheid is, en aangezien ik de dames op het forum i.h.a. verstandig vind , dacht ik: ik gooi het in de groep.
Als we verkopen houden we een restschuld van ca 75-80.000 euro. Ongeveer 30.000 euro daarvan kunnen we direct opvangen (dmv afkoop spaarpolis - helaas veel minder dan 6/30 van 40% van 425.000 omdat je met de spaarpolis pas aan het einde van je hypotheek veel opbouwt door rente op rente, maar goed -, spaargeld en aandelen). Het overige geld zouden we moeten lenen bij de bank of deels ouders. Dat kan op zich, we zouden een krediet kunnen krijgen, en dan zouden we met 5-8 jaar heel veel discipline kunnen aflossen. Dat is zuur, maar goed, het is niet anders.
In de tussentijd ligt huren voor de hand in het gebied waar we naartoe willen, en dan gelijk de bodem van de markt afwachten. Maar het is wel een taaie hoeveelheid schuld, en op zich hoeven we niet a la minute weg. Ook moeten we toestemming krijgen van de hypotheekverstrekker om uberhaupt met zo'n schuld te mogen verkopen (die verliest immers zijn onderpand).
Het alternatief is hier wachten en sparen totdat we écht wegwillen (binnen een jaar of 2). Ik ben alleen bang dat de waarde van onze woning dan nóg meer gedaald is en dat dan verkopen geen beter alternatief is. Dan zouden we dus moeten hopen op toestemming van de hypotheekverstrekker tot verhuur (voor onze bruto hypotheekprijs, op zich haalbaar of nagenoeg haalbaar) en dan zelf elders huren, terwijl we het huis dus aanhouden en verder sparen voor aflossing (met een nog dalende markt kan dat zo 10-15 jaar duren). Als we die toestemming niet krijgen zouden we illegaal kunnen verhuren maar ik ben daar niet zo'n voorstander van, en dan hebben we eigenlijk geen alternatief.
Hier nog veel langer dan 2 jaar blijven wonen is voor ons geen optie; hebben een dochter en groeien ons huis binnenkort echt uit.
In de komende week willen we beslissen wat te doen. Een laatste optie zou zijn: proberen te verkopen en zien waar het schip strandt, maar dan moeten we tzt alsnog kiezen uit bovenstaande opties. Dan is natuurlijk ook de verkiezingsuitslag bekend, wellicht een teken van welke kant het op kan gaan met de woningmarkt, maar we moeten ook zelfstandig beslissen. Wat zouden jullie doen? Een molensteen van een restschuld, terwijl we niet acuut hoeven te verhuizen, of de onzekerheid van een mogelijk nog grotere restschuld en tzt ons huis proberen te verhuren?
zaterdag 8 september 2012 12:00
quote:nellaaa schreef op 08 september 2012 @ 11:43:
Nogmaals, kun je die schuld ook dragen als jullie banen kwijtraken, ziek worden, uitelkaar gaan, een gehandicapt kind krijgen etc etc...? Maak daar alsjeblieft een goede doorrekening van.Eens met nellaaa, ik zou er sowieso nog 2 jaartjes blijven zitten. Kun je wat sparen en dan ook zien hoe de woningmarkt zich verloopt
Nogmaals, kun je die schuld ook dragen als jullie banen kwijtraken, ziek worden, uitelkaar gaan, een gehandicapt kind krijgen etc etc...? Maak daar alsjeblieft een goede doorrekening van.Eens met nellaaa, ik zou er sowieso nog 2 jaartjes blijven zitten. Kun je wat sparen en dan ook zien hoe de woningmarkt zich verloopt
zaterdag 8 september 2012 12:06
Je zegt 10.000 in het jaar te kunnen aflossen dan kun je dat ook sparen. Zet dan als je dat een jaar gelukt is het je huis te koop. Ga dan gewoon door met sparen. Ik ga er namelijk niet vanuit dat je je huis binnen een jaar verkoopt ondanks de gewilde locatie. Al zou het wel fijn zijn natuurlijk. Maar zolang je daar nog zit kun je alvast gaan sparen om je restschuld zo klein mogelijk houden.
zaterdag 8 september 2012 12:07
Hier een ervaringsdeskundige die in een bijna exact soortgelijke situatie heeft gezeten.
Ook app in de hoofdstad. Ook 3/4 hoog. Ook een dochtertje gekregen. Ook de wens voor een tweede.... Ook een grote restschuld. Ongeveer 60.000 euro.
Wij hebben het volgende gedaan (na maanden dubben....):
- huis in de verkoop gezet met aantrekkelijke nieuwe verkoopprijs.
- ondertussen zelf naar huurwoningen gekeken en toen we een geschikte vonden. Hier op gereageerd en gekregen. Vrije sector. 1100 pm...
- toen ook verhuurmogelijkheden uitgezocht. En daar bleek veel vraag naar.
- hypotheekverstrekker deed gelukkig niet moeilijk en de gemeente A'dam is onze ervaring geeft voor max. 5 jaar ook makkelijk een verhuurvergunning.
- We dachten wie het eerst komt, wie het eerst maalt. Is dat een koper en ongeveer 60.000 restschuld dan moet het zo zijn.
- is het een goede huurder dan wordt dat het.
- ondertussen verhuist naar huurwoning en snel
ander goed nieuws. Zwanger van de tweede!
- zeer snel wilde een huurder ons huis huren. Ok dus dat is het geworden.
- huis in de stille verkoop laten staan.
- met huurder afgesproken dat we max 1 keer per maand bezichtigingen mogen doen.
- we zien het nu wel over een paar jaar.
- niets is zeker.
- wij gaan nu wel door met ons leven en voelen ons hierdoor zeer prettig en gesterkt in onze beslissing.
- ja een schuld of verhuren is niet het leukste en kan als een molensteen om je nek hangen, maar vergeet niet dat een huis dit ook kan.
En mijn ervaring met die trappen met een kleine waren niet altijd even prettig (en ik heb het ruim een jaar gedaan)
Succes met je keuze! En geniet van jullie kleine meisje!
Ook app in de hoofdstad. Ook 3/4 hoog. Ook een dochtertje gekregen. Ook de wens voor een tweede.... Ook een grote restschuld. Ongeveer 60.000 euro.
Wij hebben het volgende gedaan (na maanden dubben....):
- huis in de verkoop gezet met aantrekkelijke nieuwe verkoopprijs.
- ondertussen zelf naar huurwoningen gekeken en toen we een geschikte vonden. Hier op gereageerd en gekregen. Vrije sector. 1100 pm...
- toen ook verhuurmogelijkheden uitgezocht. En daar bleek veel vraag naar.
- hypotheekverstrekker deed gelukkig niet moeilijk en de gemeente A'dam is onze ervaring geeft voor max. 5 jaar ook makkelijk een verhuurvergunning.
- We dachten wie het eerst komt, wie het eerst maalt. Is dat een koper en ongeveer 60.000 restschuld dan moet het zo zijn.
- is het een goede huurder dan wordt dat het.
- ondertussen verhuist naar huurwoning en snel
ander goed nieuws. Zwanger van de tweede!
- zeer snel wilde een huurder ons huis huren. Ok dus dat is het geworden.
- huis in de stille verkoop laten staan.
- met huurder afgesproken dat we max 1 keer per maand bezichtigingen mogen doen.
- we zien het nu wel over een paar jaar.
- niets is zeker.
- wij gaan nu wel door met ons leven en voelen ons hierdoor zeer prettig en gesterkt in onze beslissing.
- ja een schuld of verhuren is niet het leukste en kan als een molensteen om je nek hangen, maar vergeet niet dat een huis dit ook kan.
En mijn ervaring met die trappen met een kleine waren niet altijd even prettig (en ik heb het ruim een jaar gedaan)
Succes met je keuze! En geniet van jullie kleine meisje!
zaterdag 8 september 2012 12:12
Plateau, veel dank voor je zinnige en volledige antwoord. Fijn ook om je ervaringen met verhuren te horen, ik had gedacht dat dat heel moeilijk zou gaan. Ik denk dat jullie scenario ook het scenario is waarnaar wij neigen. Zodra we het gevoel hebben dat we echt wegwillen, het proberen én te verkopen én te verhuren en dan bezien wat de mogelijkheden zijn. En in de tussentijd (ik denk het komende jaar) als een tierelier sparen en/of aflossen om een beetje een buffer te hebben.
zaterdag 8 september 2012 12:31
Wij wonen in een appartement, 2 slaapkamers plus balkon, ongeveer 100 m2. Als we nu zouden verkopen zou het ons 30.000 euro kosten. En dat alleen om maar een tuin voor junior te hebben? Dat gaat ons te ver.
We hebben een mentale omslag gemaakt. We leven, zijn gezond, hebben een geweldig kind, rijden in een leuke auto. Hebben onze ouders, familie en vrienden. Schoon water uit de kraan, volle koelkast en genoeg geld om leuke dingen van te doen. We kunnen op vakantie, studeren en hebben een abonnement op de speeltuin om de hoek. En verder sparen we ons gek.
Wij hebben geleerd tevreden te zijn met wat we hebben en op mentaal gebied te investeren dmv studies, geestelijke verrijkings-cursussen, yoga, sporten, verdiepingsgesprekken etc. We hebben het goed, we zijn gelukkig!
En dat huis met tuin? Dat komt wel weer. Wij slapen de hele nacht omdat we geen geldzorgen hebben. Eerst maar eens de verkiezingen afwachten en wat er gebeurt met de crisis. Maar we laten ons niet gek maken en genieten ondertussen van alles wat er is.
We hebben een mentale omslag gemaakt. We leven, zijn gezond, hebben een geweldig kind, rijden in een leuke auto. Hebben onze ouders, familie en vrienden. Schoon water uit de kraan, volle koelkast en genoeg geld om leuke dingen van te doen. We kunnen op vakantie, studeren en hebben een abonnement op de speeltuin om de hoek. En verder sparen we ons gek.
Wij hebben geleerd tevreden te zijn met wat we hebben en op mentaal gebied te investeren dmv studies, geestelijke verrijkings-cursussen, yoga, sporten, verdiepingsgesprekken etc. We hebben het goed, we zijn gelukkig!
En dat huis met tuin? Dat komt wel weer. Wij slapen de hele nacht omdat we geen geldzorgen hebben. Eerst maar eens de verkiezingen afwachten en wat er gebeurt met de crisis. Maar we laten ons niet gek maken en genieten ondertussen van alles wat er is.
zaterdag 8 september 2012 12:37
Geen dank! Het is gewoon heel vervelend die crisis. En ik begrijp heel goed waar jij en je man nu mee zitten.
Bij ons is het ook echt even een proces geweest, maar uiteindelijk vonden wij ons levensgeluk (en bijbehorend woongenot) belangrijker dan geld (hoe zuur ook, want we zouden het zonder crisis met gemak beide kunnen hebben....) maar ja that's life....
Wij dachten ook dat verhuren heel moeilijk zou gaan. Maar hebben ons huis via zo een grote verhuurpartij in de verhuur gezet. En zij hebben alles geregeld.
Omdat het nu (door de crisis) veel vaker voorkomt dat mensen moeten verhuren is daar het beleid gelukkig wel iets makkelijker in geworden.
Het is alleen wel zo dat je je hypotheekrente niet meer mag aftrekken bij verhuur.
Maar al zou je dan niet helemaal quite spelen dan nog duurt het heel lang voordat je op de 80.000 komt.
- gelukkig blijf de vraag naar woningen in A'dam altijd groot.
- en uiteindelijk gaat ook de woningmarkt weer bewegen. Dat is nl. Altijd zo geweest.
- de vraag is wanneer?
- tot die tijd proberen het beste uit de situatie halen.
Bij ons is het ook echt even een proces geweest, maar uiteindelijk vonden wij ons levensgeluk (en bijbehorend woongenot) belangrijker dan geld (hoe zuur ook, want we zouden het zonder crisis met gemak beide kunnen hebben....) maar ja that's life....
Wij dachten ook dat verhuren heel moeilijk zou gaan. Maar hebben ons huis via zo een grote verhuurpartij in de verhuur gezet. En zij hebben alles geregeld.
Omdat het nu (door de crisis) veel vaker voorkomt dat mensen moeten verhuren is daar het beleid gelukkig wel iets makkelijker in geworden.
Het is alleen wel zo dat je je hypotheekrente niet meer mag aftrekken bij verhuur.
Maar al zou je dan niet helemaal quite spelen dan nog duurt het heel lang voordat je op de 80.000 komt.
- gelukkig blijf de vraag naar woningen in A'dam altijd groot.
- en uiteindelijk gaat ook de woningmarkt weer bewegen. Dat is nl. Altijd zo geweest.
- de vraag is wanneer?
- tot die tijd proberen het beste uit de situatie halen.
zaterdag 8 september 2012 13:18
Houd er rekening mee dat als je met een restschuld mag verkopen (bank moet immers toestemming geven) dat je dan dus een doorlopend krediet tegen 10% rente moet opnemen. En deze wordt vervolgens weer geregistreerd bij het BKR, waardoor je iedere vorm van krediet de komende jaren echt kunt vergeten.
Ergo: mensen met een restschuld verdwijnen voor jaren, zo niet voor altijd, van de kopersmarkt.
Ergo: mensen met een restschuld verdwijnen voor jaren, zo niet voor altijd, van de kopersmarkt.
zaterdag 8 september 2012 13:18
Ik zou zeker proberen om nu te verkopen. Kijk eens op funda naar de vraagprijs van vergelijkbare appartementen in vergelijkbare buurten. Ik heb laatst eens voor de grap zitten snuffelen tussen de appartementen in het centrum en zag daar vergelijkbare woningen qua grootte en qua woonlaag voor een vergelijkbaar bedrag te koop staan als jij in je OP noemt. Daarvan stonden er verschillende al meer dan zes maanden te koop en waren er ook verschillende in zo'n periode al tienduizenden euro's gezakt in vraagprijs.
Ik weet niet of wat ik gezien heb representatief is voor de woningmarkt in Amsterdam, maar ik denk dat je er rekening mee moet houden dat de prijzen nog verder gaan dalen. Om die reden zou ik wel nu proberen te verkopen. Tegelijkertijd kun je stevig bezuinigen, zodat je zo veel mogelijk bij elkaar kunt sparen voor de restschuld.
De verhuur-optie die plateau noemt klinkt ook aantrekkelijk, al vraag ik me af in hoeverre je nog vijf jaar aan een huis vast wil zitten (terwijl je restschuld misschien alleen maar oploopt). Als jullie inkomen inderdaad zo fors is, dan zal de periode waarin jullie kunnen aflossen te overzien zijn. Zeker als je nu al begint met bezuinigen en stevig sparen.
Maar goed, ik heb er verder geen ervaring in. Ik durfde in 2006 de stap naar kopen niet te zetten, omdat ik bang was dat precies dat zou gebeuren wat nu gebeurt.
Ik weet niet of wat ik gezien heb representatief is voor de woningmarkt in Amsterdam, maar ik denk dat je er rekening mee moet houden dat de prijzen nog verder gaan dalen. Om die reden zou ik wel nu proberen te verkopen. Tegelijkertijd kun je stevig bezuinigen, zodat je zo veel mogelijk bij elkaar kunt sparen voor de restschuld.
De verhuur-optie die plateau noemt klinkt ook aantrekkelijk, al vraag ik me af in hoeverre je nog vijf jaar aan een huis vast wil zitten (terwijl je restschuld misschien alleen maar oploopt). Als jullie inkomen inderdaad zo fors is, dan zal de periode waarin jullie kunnen aflossen te overzien zijn. Zeker als je nu al begint met bezuinigen en stevig sparen.
Maar goed, ik heb er verder geen ervaring in. Ik durfde in 2006 de stap naar kopen niet te zetten, omdat ik bang was dat precies dat zou gebeuren wat nu gebeurt.
zaterdag 8 september 2012 13:39
Ik zou blijven zitten tot ik zonder (niet te overziene) restschuld kon verkopen. Dan maar krapper wonen. 90m2 lijkt me niet ondoenlijk met z'n drieen. Of willen jullie nog een 2e kindje bij? Maar dan nog, je kan niet alles hebben. Jullie willen nog (minstens!) 1 kind lees ik.
Toen wij ons huis kochten had ik ook niet vewacht dat de huizenprijzen zo ontzettend zouden dalen. Ik denk nu ook na over hoe we het kunnen doen als we uit ons huis groeien, maar daar moet maar een mouw aan te passen vallen. Ik gooi geen 50.000+ euro door de gootsteen omdat ik per se wil verhuizen.
Toen wij ons huis kochten had ik ook niet vewacht dat de huizenprijzen zo ontzettend zouden dalen. Ik denk nu ook na over hoe we het kunnen doen als we uit ons huis groeien, maar daar moet maar een mouw aan te passen vallen. Ik gooi geen 50.000+ euro door de gootsteen omdat ik per se wil verhuizen.
zaterdag 8 september 2012 13:43
Jesus, wat 'n absurde prijs voor zo'n klein miniwoninkje!
Ook niet echt slim om 'n kind te nemen voor je 'n fatsoenlijk huis had. Trouwens sowieso om 'n zwaar overpriced klein appartementje te kopen ipv gewoon wat te huren tot je ergens 'n normaal huis had kunnen kopen, vind ik niet erg slim.
Nu zou ik maar op de blaren blijven zitten tot de markt weer aantrekt en je zonder schuld kunt verkopen. Waarom heb je geen bankgarantie bij je hypotheek afgesloten eigenlijk? Dan had je er zonder restschuld vanaf gekunt.
Ook niet echt slim om 'n kind te nemen voor je 'n fatsoenlijk huis had. Trouwens sowieso om 'n zwaar overpriced klein appartementje te kopen ipv gewoon wat te huren tot je ergens 'n normaal huis had kunnen kopen, vind ik niet erg slim.
Nu zou ik maar op de blaren blijven zitten tot de markt weer aantrekt en je zonder schuld kunt verkopen. Waarom heb je geen bankgarantie bij je hypotheek afgesloten eigenlijk? Dan had je er zonder restschuld vanaf gekunt.
zaterdag 8 september 2012 14:00
Over de vierkante meters: 'vroeger' werden de afstanden tot de buitenmuren gemeten en lengte x breedte is een oppervlaktemaat. Tegenwoordig mag je bepaalde ruimtes niet meerekenen of maar voor een gedeelte, bijvoorbeeld een halletje of een inloopkast. Daardoor ontstaan de verschillen.
Over de oppervlakte: voor iedereen zal het anders voelen, feit is dat je in Amsterdam over het algemeen kleiner woont en meer betaalt dan in andere delen van NL.
Over de situatie: onze situatie is deels vergelijkbaar, maar dan met 2 volwassen, 2 baby's en 2 poezen op circa 60m2. Wel met een buitenruimte van 20m2. Niet ideaal, maar ook geen ramp en een weloverwogen keuze. Doel is binnen een paar jaar de stad uit en dat zal inderdaad een restschuld opleveren, vermoedelijk zo'n 30.000 euro in ons geval, helaas pindakaas, daar zijn wij niet uniek in.
Succes met je keuze.
Over de oppervlakte: voor iedereen zal het anders voelen, feit is dat je in Amsterdam over het algemeen kleiner woont en meer betaalt dan in andere delen van NL.
Over de situatie: onze situatie is deels vergelijkbaar, maar dan met 2 volwassen, 2 baby's en 2 poezen op circa 60m2. Wel met een buitenruimte van 20m2. Niet ideaal, maar ook geen ramp en een weloverwogen keuze. Doel is binnen een paar jaar de stad uit en dat zal inderdaad een restschuld opleveren, vermoedelijk zo'n 30.000 euro in ons geval, helaas pindakaas, daar zijn wij niet uniek in.
Succes met je keuze.
zaterdag 8 september 2012 14:13
zaterdag 8 september 2012 14:23
quote:Soley schreef op 08 september 2012 @ 14:13:
Je hebt twee slaapkamers een studeerhok en een logeerkamer... Dan is nog een kind toch geen probleem?! Dat je nu in een appartement zit ipv een huis met tuin is je keuze destijds geweest en daar moet je het maar mee doen. Je gaat je toch niet moedwillig in de schulden steken?
Ik snap het ook niet, klinkt erg verwend in de oren.
Ben blij met wat je hebt. Een gezond kind, een partner, een huis dat je uberhaupt kunt betalen op een mooie locatie, een baan.
Count your blessings, het leven kan zomaar omslaan.
Dat je uberhaupt overweegt om je zo´n schuld op de hals te nemen. Dat gaat zo´n druk leggen op je leven. Maandelijks over ruim 10 jaar 1.000,00 aflossen is heel erg veel. En over een jaar of 5 zit je dan echt niet meerte denken hoe blij je bent dat je je huis met restschuld hebt verkocht. Dan baal je van het maandelijkse juk, de bodemloze put waar je je geld instort.
Je weet niet wat dat met je relatie gaat doen, wat er sowieso allemaal nog gaat gebeuren: werkloosheid, ziekte, arbeidsongeschiktheid etc. In 10 jaar gebeurt veel hoor.
Serieus, dat je dit uberhaupt overweegt. Bizar.
Je hebt twee slaapkamers een studeerhok en een logeerkamer... Dan is nog een kind toch geen probleem?! Dat je nu in een appartement zit ipv een huis met tuin is je keuze destijds geweest en daar moet je het maar mee doen. Je gaat je toch niet moedwillig in de schulden steken?
Ik snap het ook niet, klinkt erg verwend in de oren.
Ben blij met wat je hebt. Een gezond kind, een partner, een huis dat je uberhaupt kunt betalen op een mooie locatie, een baan.
Count your blessings, het leven kan zomaar omslaan.
Dat je uberhaupt overweegt om je zo´n schuld op de hals te nemen. Dat gaat zo´n druk leggen op je leven. Maandelijks over ruim 10 jaar 1.000,00 aflossen is heel erg veel. En over een jaar of 5 zit je dan echt niet meerte denken hoe blij je bent dat je je huis met restschuld hebt verkocht. Dan baal je van het maandelijkse juk, de bodemloze put waar je je geld instort.
Je weet niet wat dat met je relatie gaat doen, wat er sowieso allemaal nog gaat gebeuren: werkloosheid, ziekte, arbeidsongeschiktheid etc. In 10 jaar gebeurt veel hoor.
Serieus, dat je dit uberhaupt overweegt. Bizar.
zaterdag 8 september 2012 14:24
Mooi topic, er was hier laatst een dame van half twintig die min of meer dezelfde keuze wilde maken.... nog geen kinderen, relatief jong, drukke straat en te duur vernieuwbouwd appartement op het oog. Die komt over 5 jaar in dezelfde situatie als TO. Ik vind het heel bijzonder dat veel goed verdienende en hoog opgeleide Amsterdammers blijkbaar financieel hele domme beslissingen nemen, echt rationeel is het niet als je jong bent en weet dat je over x jaar kinderen wilt.
Wij wonen ook op 100m2 op 3 en 4 hoog in Amsterdam overigens, met een kind van 2. Maar als we verkopen hebben we godzijdank zelfs nog winst, doordat we het casco hebben gekocht en slim laten renoveren. Was een grote voorwaarde dat we waarde konden toevoegen, want zelfs 6 jaar geleden was de markt al te overspannen.
Wij wonen ook op 100m2 op 3 en 4 hoog in Amsterdam overigens, met een kind van 2. Maar als we verkopen hebben we godzijdank zelfs nog winst, doordat we het casco hebben gekocht en slim laten renoveren. Was een grote voorwaarde dat we waarde konden toevoegen, want zelfs 6 jaar geleden was de markt al te overspannen.
zaterdag 8 september 2012 14:43
pfff... deze discussie had ik hier aan kunnen zien komen (verwend, etc). Daarom vraag ik ook niet naar of we zelfmedelijden mogen hebben, maar naar wat vanuit financieel oogpunt verstandiger is.
Ja, het is zeker een optie om hier langer te blijven zitten. Maar de vraag is nu eenmaal of onze restschuld hier niet verder door toeneemt, in plaats van afneemt. En ja, ik realiseer me dat dat koffiedik kijken is, maar daarom was ik ook benieuwd naar wat anderen in een vergelijkbare situatie zouden doen (en de opmerking, ik zou nooit in Amsterdam gaan wonen, belachelijke huizenprijzen, etc, slaan dan als een tang op een varken, want a) als we opnieuw zouden moeten kiezen, 6 jaar geleden zouden we zeker weer voor Amsterdam kiezen, niet alleen om de leuke stad maar ook om destijds overwegingen qua reistijd en b) dat maakt voor onze situatie nú immers niets uit. Overigens zit nagenoeg iedereen in onze vriendenkring in dezelfde situatie als wij, en het zal wellicht voor een hoop mensen als een "ver van je bed verhaal " overkomen, maar voor ons dus niet. De woningmarkt in Amsterdam in 2005-2006 was nou eenmaal erg overspannen, en was dat een aantal jaar daarvoor (ik meen rond 2000?) ook dus zo uitzonderlijk is dat ook niet.
Dank overigens voor de wél serieuze en meedenkende reacties. Het argument van ziekte/scheiding/arbeidsongeschiktheid vind ik het beste argument om niet te verkopen. Het beste argument om wél te (proberen te) verkopen is mi de mogelijk hoger oplopende verliezen, maar dat is ook handelen vanuit angst/emotie en dat is een slechte raadgever.
Ja, het is zeker een optie om hier langer te blijven zitten. Maar de vraag is nu eenmaal of onze restschuld hier niet verder door toeneemt, in plaats van afneemt. En ja, ik realiseer me dat dat koffiedik kijken is, maar daarom was ik ook benieuwd naar wat anderen in een vergelijkbare situatie zouden doen (en de opmerking, ik zou nooit in Amsterdam gaan wonen, belachelijke huizenprijzen, etc, slaan dan als een tang op een varken, want a) als we opnieuw zouden moeten kiezen, 6 jaar geleden zouden we zeker weer voor Amsterdam kiezen, niet alleen om de leuke stad maar ook om destijds overwegingen qua reistijd en b) dat maakt voor onze situatie nú immers niets uit. Overigens zit nagenoeg iedereen in onze vriendenkring in dezelfde situatie als wij, en het zal wellicht voor een hoop mensen als een "ver van je bed verhaal " overkomen, maar voor ons dus niet. De woningmarkt in Amsterdam in 2005-2006 was nou eenmaal erg overspannen, en was dat een aantal jaar daarvoor (ik meen rond 2000?) ook dus zo uitzonderlijk is dat ook niet.
Dank overigens voor de wél serieuze en meedenkende reacties. Het argument van ziekte/scheiding/arbeidsongeschiktheid vind ik het beste argument om niet te verkopen. Het beste argument om wél te (proberen te) verkopen is mi de mogelijk hoger oplopende verliezen, maar dat is ook handelen vanuit angst/emotie en dat is een slechte raadgever.
zaterdag 8 september 2012 14:46
Elninjoo, een nationale hypotheekgarantie (ik denk dat je daarop doelt) was in 2006 maar mogelijk tot - ik meen - 240.000 euro. Geen optie dus, want koopprijs was daarboven. Die is pas vrij recent naar boven opgetrokken. Huren zou ook hebben gekund, en achteraf was dat een mooi idee geweest, maar daar hebben we nu niets aan.
zaterdag 8 september 2012 14:47
Oef, wat een lastige situatie. Ik begrijp dat jullie op termijn graag weg willen, maar niet op hete kolen zitten nu?
De verwachting is dat de huizenprijzen het komende jaar alleen nog maar verder zullen dalen. Ook de hypotheekrente is een hot topic op dit moment dus onzeker wat de toekomst gaat brengen.
Je schrijft dat jullie woning 88m2 is volgens de laatste normen. Valt jullie woning dan onder starterswoningen? In een wijk met veel twintigers denk ik haast van wel. Dan zou het afschaffen van de hypotheekrente-aftrek voor jullie heel ongunstig zijn, aangezien starters zich dan nauwelijks een woning kunnen veroorloven. Wat dat betreft dus: zo snel mogelijk op de markt zetten en hopen dat er een dwaas is die het direct wil kopen.
Zo niet, dan het verhuren goed uitzoeken. Overrigens hoef je voor de verkoop van een huis toch niet de bank om toestemming te vragen? Al geef je je huis gratis weg, als jij de bank op dat moment een zak met geld brengt is het goed.
Zelf in de vrije sector huren is ook niet altijd even makkelijk, verhuurders hebben strengere inkomenseisen (soms is de inkomenseis voor de hoofdhuurder wel tot 4,5 x het bruto huurbedrag, waarbij leningen/schulden vast worden afgetrokken van je brutosalaris). Informeer daar dus goed naar, voorkomt een hoop teleurstelling.
Verder schrijf je dat je klein behuist bent. Goed moment dus om een grote schoonmaak te houden en overbodige spullen te verkopen, weg te geven of weg te gooien. Levert misschien geld en zeker wat ruimte op om de komende jaren van te genieten.
Ik zou niet gaan voor een stacaravan/volkstuin. Je kunt beter goedkoop dagjes weg gaan. Wil je ergens slapen of overnachten dan zijn er heel veel leuke en goedkope alternatieven (tentje op een simpele camping, nachtje bij familie/kennissen). Een kleintje heeft nog niets aan gras, buitenspelen enzovoorts. Dat wordt pas leuk als ze een jaar of 3 zijn.
Ik zou zeggen:
- huis te koop aanbieden
- kijken of je tot verkoop kunt verhuren als je zelf graag weg wilt
- sparen en bezuinigen alsof je leven er vanaf hangt
Of anders:
- huis nog eens kritisch onder de loep nemen (bv: kunnen jij + partner naar de kleine slaapkamer, en op de grote slaapkamer tzt 2 kindjes?)
- huis pas over een jaar of 8 verkopen als de markt is aangetrokken. Immers, ook in drukke straten groeien kinderen op tot gezonde mensen.
Hoe staat je partner hierin trouwens?
De verwachting is dat de huizenprijzen het komende jaar alleen nog maar verder zullen dalen. Ook de hypotheekrente is een hot topic op dit moment dus onzeker wat de toekomst gaat brengen.
Je schrijft dat jullie woning 88m2 is volgens de laatste normen. Valt jullie woning dan onder starterswoningen? In een wijk met veel twintigers denk ik haast van wel. Dan zou het afschaffen van de hypotheekrente-aftrek voor jullie heel ongunstig zijn, aangezien starters zich dan nauwelijks een woning kunnen veroorloven. Wat dat betreft dus: zo snel mogelijk op de markt zetten en hopen dat er een dwaas is die het direct wil kopen.
Zo niet, dan het verhuren goed uitzoeken. Overrigens hoef je voor de verkoop van een huis toch niet de bank om toestemming te vragen? Al geef je je huis gratis weg, als jij de bank op dat moment een zak met geld brengt is het goed.
Zelf in de vrije sector huren is ook niet altijd even makkelijk, verhuurders hebben strengere inkomenseisen (soms is de inkomenseis voor de hoofdhuurder wel tot 4,5 x het bruto huurbedrag, waarbij leningen/schulden vast worden afgetrokken van je brutosalaris). Informeer daar dus goed naar, voorkomt een hoop teleurstelling.
Verder schrijf je dat je klein behuist bent. Goed moment dus om een grote schoonmaak te houden en overbodige spullen te verkopen, weg te geven of weg te gooien. Levert misschien geld en zeker wat ruimte op om de komende jaren van te genieten.
Ik zou niet gaan voor een stacaravan/volkstuin. Je kunt beter goedkoop dagjes weg gaan. Wil je ergens slapen of overnachten dan zijn er heel veel leuke en goedkope alternatieven (tentje op een simpele camping, nachtje bij familie/kennissen). Een kleintje heeft nog niets aan gras, buitenspelen enzovoorts. Dat wordt pas leuk als ze een jaar of 3 zijn.
Ik zou zeggen:
- huis te koop aanbieden
- kijken of je tot verkoop kunt verhuren als je zelf graag weg wilt
- sparen en bezuinigen alsof je leven er vanaf hangt
Of anders:
- huis nog eens kritisch onder de loep nemen (bv: kunnen jij + partner naar de kleine slaapkamer, en op de grote slaapkamer tzt 2 kindjes?)
- huis pas over een jaar of 8 verkopen als de markt is aangetrokken. Immers, ook in drukke straten groeien kinderen op tot gezonde mensen.
Hoe staat je partner hierin trouwens?
zaterdag 8 september 2012 15:06
quote:scarlatti071 schreef op 08 september 2012 @ 14:47:
Oef, wat een lastige situatie. Ik begrijp dat jullie op termijn graag weg willen, maar niet op hete kolen zitten nu?
[...]
Hoe staat je partner hierin trouwens?
Inderdaad, in een ideale situatie zouden we over een jaar of wat verhuizen.
Man zit met dezelfde punten als ik maar neigt naar wachten en over 1-2 jaar zien wat we doen. Sowieso wil hij eerst kijken wat er uit de verkiezingen komt, en daar zal het hoe dan ook op neerkomen, omdat we ons huis niet voor het einde van de week op funda krijgen, als we dat al zouden willen.
Oef, wat een lastige situatie. Ik begrijp dat jullie op termijn graag weg willen, maar niet op hete kolen zitten nu?
[...]
Hoe staat je partner hierin trouwens?
Inderdaad, in een ideale situatie zouden we over een jaar of wat verhuizen.
Man zit met dezelfde punten als ik maar neigt naar wachten en over 1-2 jaar zien wat we doen. Sowieso wil hij eerst kijken wat er uit de verkiezingen komt, en daar zal het hoe dan ook op neerkomen, omdat we ons huis niet voor het einde van de week op funda krijgen, als we dat al zouden willen.
zaterdag 8 september 2012 15:08
Herkenbare casus. Wij hebben ervoor gekozen om te blijven zitten en te investeren in een interne verbouwing waardoor we meer ruimte creëren ( een extra kamer erbij). Verder sparen we ondertussen heel veel en over een paar jaar zien we wel weer verder. Mochten we dan NOS steeds een restschuld boven ons hoofd hebben hangen, dan kunnen we die iig (grotendeels) aflossen.
Succes!
Succes!
zaterdag 8 september 2012 15:20
het is natuurlijk raar om te zeggen dat TO zich nu niet in de schulden moet steken door het huis te willen verkopen.Dat klinkt een beetje alsof jullie nog verwachten dat die prijzen weer geen stijgen, maar dat zal niet gebeuren. De hra zal zeer waarschijnlijk op de schop staan en dat zal de prijzen alleen nog maar verder drukken. De situatie zal over 10 jaar dus niet anders zijn
zaterdag 8 september 2012 15:20
Als je je huis nu te koop zet, is er een heel realistische kans dat je 'm niet zomaar kwijt bent. Als je twee jaar wacht met verkopen, zijn de prijzen waarschijnlijk nog verder gezakt, zul je je huis waarschijnlijk ook niet op stel en sprong kwijt raken en staat het water je wellicht meer aan de lippen dan nu. Dat zijn dingen waar ik in mijn keuze ook rekening mee zou houden. Liever nu proberen te springen (met de kans dat het niet lukt en met dan nog voldoende "uitloop-tijd" voordat je ècht weg wil), dan afwachten met de kans dat je er over twee jaar alleen maar slechter voor staat, je eierstokken nog harder rammelen (of er al een tweede kind is en je met hetzelfde probleem zit m.b.t. een derde), je restschuld alleen maar verder opgelopen is en je nog steeds in een slechte markt je woning moet zien te verkopen.
In dat perspectief de optie "nu verkopen" zien als "ingegeven door angst", daar vallen volgens mij nog wel de nodige kanttekeningen bij te plaatsen. Nu blijven zitten is net zo goed ingegeven door angst.
In dat perspectief de optie "nu verkopen" zien als "ingegeven door angst", daar vallen volgens mij nog wel de nodige kanttekeningen bij te plaatsen. Nu blijven zitten is net zo goed ingegeven door angst.
zaterdag 8 september 2012 15:22
quote:valentinamaria schreef op 08 september 2012 @ 11:14:
naast die restschuld moet je straks natuurlijk ook een flinke hap huur gaan betalen. dat zal maandelijks bij elkaar opgeteld een flink bedrag zijn.
ik zou nog een paar jaar blijven zitten, dan is de huizenmarkt wat duidelijker qua hypotheken en belasting.Over een paar jaar, is dit huis nog minder waard/de restschuld groter, en de huurwoningen duurder.
naast die restschuld moet je straks natuurlijk ook een flinke hap huur gaan betalen. dat zal maandelijks bij elkaar opgeteld een flink bedrag zijn.
ik zou nog een paar jaar blijven zitten, dan is de huizenmarkt wat duidelijker qua hypotheken en belasting.Over een paar jaar, is dit huis nog minder waard/de restschuld groter, en de huurwoningen duurder.
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
zaterdag 8 september 2012 15:24
quote:mjdh schreef op 08 september 2012 @ 12:31:
Wij wonen in een appartement, 2 slaapkamers plus balkon, ongeveer 100 m2. Als we nu zouden verkopen zou het ons 30.000 euro kosten. En dat alleen om maar een tuin voor junior te hebben? Dat gaat ons te ver.
We hebben een mentale omslag gemaakt. We leven, zijn gezond, hebben een geweldig kind, rijden in een leuke auto. Hebben onze ouders, familie en vrienden. Schoon water uit de kraan, volle koelkast en genoeg geld om leuke dingen van te doen. We kunnen op vakantie, studeren en hebben een abonnement op de speeltuin om de hoek. En verder sparen we ons gek.
Wij hebben geleerd tevreden te zijn met wat we hebben en op mentaal gebied te investeren dmv studies, geestelijke verrijkings-cursussen, yoga, sporten, verdiepingsgesprekken etc. We hebben het goed, we zijn gelukkig!
En dat huis met tuin? Dat komt wel weer. Wij slapen de hele nacht omdat we geen geldzorgen hebben. Eerst maar eens de verkiezingen afwachten en wat er gebeurt met de crisis. Maar we laten ons niet gek maken en genieten ondertussen van alles wat er is.
+1
Zo zouden meer mensen moeten denken!! Hulde!
Wij wonen in een appartement, 2 slaapkamers plus balkon, ongeveer 100 m2. Als we nu zouden verkopen zou het ons 30.000 euro kosten. En dat alleen om maar een tuin voor junior te hebben? Dat gaat ons te ver.
We hebben een mentale omslag gemaakt. We leven, zijn gezond, hebben een geweldig kind, rijden in een leuke auto. Hebben onze ouders, familie en vrienden. Schoon water uit de kraan, volle koelkast en genoeg geld om leuke dingen van te doen. We kunnen op vakantie, studeren en hebben een abonnement op de speeltuin om de hoek. En verder sparen we ons gek.
Wij hebben geleerd tevreden te zijn met wat we hebben en op mentaal gebied te investeren dmv studies, geestelijke verrijkings-cursussen, yoga, sporten, verdiepingsgesprekken etc. We hebben het goed, we zijn gelukkig!
En dat huis met tuin? Dat komt wel weer. Wij slapen de hele nacht omdat we geen geldzorgen hebben. Eerst maar eens de verkiezingen afwachten en wat er gebeurt met de crisis. Maar we laten ons niet gek maken en genieten ondertussen van alles wat er is.
+1
Zo zouden meer mensen moeten denken!! Hulde!
zaterdag 8 september 2012 15:27
quote:in_dubio_over_huis schreef op 08 september 2012 @ 11:58:
registreerjenu, ik realiseer me dat we ons in een luxepositie bevinden. Ik vraag ook niet om medelijden en vertoon volgens mij ook in mijn posts geen zelfmedelijden. We hebben onze keuzes met de kennis die we destijds hadden in volle overtuiging gemaakt, en dat heeft tot de huidige situatie geleid.
Maar dat een appartement per definitie onverkoopbaar is ben ik niet met je eens, want ik ken ook voldoende mensen die hun huis wél verkopen, mits niet te hoog geprijsd. En daar zit hem nu de crux, want dan gaan we er inderdaad vanuit dat met 80.000 euro verlies ons huis aantrekkelijk genoeg geprijsd is. Daarom is ons laatste alternatief, het gewoon een tijdje proberen te verkopen (wel veel heisa maar goed) en zien of dat gaat en tegen welke prijs/welk verlies.Ik ben het wel met je eens, hoor! Ik zeg ook niet dat het onverkoopbaar is, ik zeg alleen dat het wel eens langer kan duren. Ik zou inderdaad 't maar gewoon in de verkoop zetten; eruit halen kan altijd nog.
registreerjenu, ik realiseer me dat we ons in een luxepositie bevinden. Ik vraag ook niet om medelijden en vertoon volgens mij ook in mijn posts geen zelfmedelijden. We hebben onze keuzes met de kennis die we destijds hadden in volle overtuiging gemaakt, en dat heeft tot de huidige situatie geleid.
Maar dat een appartement per definitie onverkoopbaar is ben ik niet met je eens, want ik ken ook voldoende mensen die hun huis wél verkopen, mits niet te hoog geprijsd. En daar zit hem nu de crux, want dan gaan we er inderdaad vanuit dat met 80.000 euro verlies ons huis aantrekkelijk genoeg geprijsd is. Daarom is ons laatste alternatief, het gewoon een tijdje proberen te verkopen (wel veel heisa maar goed) en zien of dat gaat en tegen welke prijs/welk verlies.Ik ben het wel met je eens, hoor! Ik zeg ook niet dat het onverkoopbaar is, ik zeg alleen dat het wel eens langer kan duren. Ik zou inderdaad 't maar gewoon in de verkoop zetten; eruit halen kan altijd nog.
