Gezondheid
alle pijlers
Marisken/aambeien
dinsdag 25 september 2012 23:18
Ik heb een genant probleempje, eigenlijk al jaren. Zo'n 3-4 jaar geleden kreeg ik last van aambeien, o.a. uitwendig. Ik ben daar niet voor naar de huisarts geweest, maar heb zelf met zalfjes gesmeerd tegen de pijn. Dit hielp wel, de pijn is nog wel vaker teruggekomen maar het laatste jaar eigenlijk nauwelijks. Alleen het ''uitstulpsel'' zit er nog steeds en ik zou dat graag weg willen.. Nu las ik vandaag over marisken, of anale huidflapjes, hoe je het wilt noemen . Ik las dat dat een overblijfsel kan zijn van aambeien en dat het niet vanzelf weggaat, en ik denk dat dat bij mij het geval is (maar er kunnen ook nog wel inwendige aambeien zijn natuurlijk ).
Ik zou het graag weg willen hebben, maar ik durf niet naar de huisarts. Ik heb ooit eerder op een forum gepost en toen kreeg ik reacties als dat ik het gewoon moest doen, de dokter ziet zoveel konten, gewoon hup gaan enzo.. Nouja, ik weet wel dat de dokter vanalles ziet en dat ik me niet hoef te schamen, maar ondanks dat schaam ik me toch en ben ik doodsbang. Ik heb meerdere keren de telefoon in mn hand gehad omdat ik een afspraak wilde maken maar ik was te bang en mijn hart gaat tekeer als een gek.
Ik vroeg me af of er meer mensen zijn die vréselijk opzagen tegen een huisarts bezoek voor dit probleem, en hun ervaringen..
En een praktische vraag, stel ik zou naar de huisarts gaan en die zou me doorverwijzen naar een specialist, sturen zij de rekening dan meteen naar de zorgverzekeraar of krijgen mijn ouders (die regelen het nog) dan een brief o.i.d. en weten zij dan ook dat ik daar geweest ben?
O en wat ik me ook nog afvraag .. Ik ben wel benieuwd wat reacties van jongens/mannen zijn als ze het weten/zien.. Ik heb geen vriend en ook nooit gehad, ik vind het heel eng, maar door dit probleem is het voor mij eigenlijk niet eens een optie omdat ik bang ben dat hij het vies zou vinden en me uitlacht oid
beetje lang verhaal, maar ik hoop dat er iemand is die wil reageren
Ik zou het graag weg willen hebben, maar ik durf niet naar de huisarts. Ik heb ooit eerder op een forum gepost en toen kreeg ik reacties als dat ik het gewoon moest doen, de dokter ziet zoveel konten, gewoon hup gaan enzo.. Nouja, ik weet wel dat de dokter vanalles ziet en dat ik me niet hoef te schamen, maar ondanks dat schaam ik me toch en ben ik doodsbang. Ik heb meerdere keren de telefoon in mn hand gehad omdat ik een afspraak wilde maken maar ik was te bang en mijn hart gaat tekeer als een gek.
Ik vroeg me af of er meer mensen zijn die vréselijk opzagen tegen een huisarts bezoek voor dit probleem, en hun ervaringen..
En een praktische vraag, stel ik zou naar de huisarts gaan en die zou me doorverwijzen naar een specialist, sturen zij de rekening dan meteen naar de zorgverzekeraar of krijgen mijn ouders (die regelen het nog) dan een brief o.i.d. en weten zij dan ook dat ik daar geweest ben?
O en wat ik me ook nog afvraag .. Ik ben wel benieuwd wat reacties van jongens/mannen zijn als ze het weten/zien.. Ik heb geen vriend en ook nooit gehad, ik vind het heel eng, maar door dit probleem is het voor mij eigenlijk niet eens een optie omdat ik bang ben dat hij het vies zou vinden en me uitlacht oid
beetje lang verhaal, maar ik hoop dat er iemand is die wil reageren
woensdag 26 september 2012 00:17
Oh je bent 21. Misschien tijd om begin volgend jaar zelf een verzekering uit te zoeken? Want dit soort behandelingen staan wel herkenbaar op je zorgoverzicht van je verzekering. Dus te zien voor je ouders.
Als je nog thuiswoint is het sowieso moeilijk om verborgen te houden voor je ouders. Na elke toiletgang je sterretje uitspoelen onder de douche en moeilijk zitten, lopen ed valt echt wel op
Als je nog thuiswoint is het sowieso moeilijk om verborgen te houden voor je ouders. Na elke toiletgang je sterretje uitspoelen onder de douche en moeilijk zitten, lopen ed valt echt wel op
woensdag 26 september 2012 00:55
Ik had eens een hele leuke, knappe darm arts, omdat ik de ziekte van Chrohn heb, heeft hij verschillende malen in mijn anus met zijn vingers gezeten. Als hij dat erg zou vinden dan had hij wel een andere specialisatie gekozen. Toen hij in een ander ziekenhuis ging werken zei hij me, dat hij het altijd zo leuk vond als ik kwam en direct erna...dat hij het niet zo bedoelde...maar dat ik gewoon een leuke patiënte was.
woensdag 26 september 2012 07:29
maandag 26 november 2012 11:30
