Kinderen
alle pijlers
DNA-test?
woensdag 3 september 2014 01:17
Mijn ouders zijn gescheiden en mijn moeder is hertrouwd met een man die al 2 kinderen had. Hij heeft een slechte band met zijn ex maar de kinderen zijn minderjarig dus contact moet er zijn. De laatste tijd twijfelt hij steeds meer of een van de kinderen wel van hem is. Hij zal haar altijd zien als zijn dochter maar toch houdt het hem heel erg bezig.
Hij zou het graag zeker willen weten, maar eigenlijk alleen dat ze echt van hem is. Als ze niet van hem blijkt te zijn is hij bang voor de gevolgen. Het zal voor haar niet makkelijk zijn, mede ook omdat ze geen hechte band heeft met haar stiefvader, die dan hoogstwaarschijnlijk de vader is.
Wat zouden jullie doen? Stel dat hij de test doet en hij is niet de vader, wat dan? Vertellen of stilhouden?
Nogmaals, hij houdt ontzettend veel van haar en zal haar altijd als een dochter blijven zien en het zal niets afdoen aan het contact dat ze hebben, hij is een goede vader voor beide kinderen.
Hij zou het graag zeker willen weten, maar eigenlijk alleen dat ze echt van hem is. Als ze niet van hem blijkt te zijn is hij bang voor de gevolgen. Het zal voor haar niet makkelijk zijn, mede ook omdat ze geen hechte band heeft met haar stiefvader, die dan hoogstwaarschijnlijk de vader is.
Wat zouden jullie doen? Stel dat hij de test doet en hij is niet de vader, wat dan? Vertellen of stilhouden?
Nogmaals, hij houdt ontzettend veel van haar en zal haar altijd als een dochter blijven zien en het zal niets afdoen aan het contact dat ze hebben, hij is een goede vader voor beide kinderen.
woensdag 3 september 2014 17:08
quote:kabouterb schreef op 03 september 2014 @ 15:07:
Het is een rotte situatie die hoe dan ook iemand pijn doet. Hem omdat hij twijfelt, als hij niets doet en z'n dochter vraagt er later zelf om is ze misschien boos dat hij niet heeft gehandeld toen hij twijfelde. Boos omdat je vader er bewust voor kiest om, ondanks twijfel vanwege mogelijke ontrouw rond de verwekking, jouw vader te zijn? Die snap ik niet
Het is een rotte situatie die hoe dan ook iemand pijn doet. Hem omdat hij twijfelt, als hij niets doet en z'n dochter vraagt er later zelf om is ze misschien boos dat hij niet heeft gehandeld toen hij twijfelde. Boos omdat je vader er bewust voor kiest om, ondanks twijfel vanwege mogelijke ontrouw rond de verwekking, jouw vader te zijn? Die snap ik niet
woensdag 3 september 2014 17:44
Ik zou het mijn vader ook nooit vergeven als hij nu ineens aan zou komen van "ik twijfel of je wel echt mij dochter bent, laten we een test doen".
Hij heeft dus blijkbaar nooit echt helemaal van mij gehouden anders zou hij mijn leven niet zo willen vernielen.
Dit doe je niet uit liefde voor je kind op deze leeftijd want die heeft er niks aan. Vader is gewoon te laat. Arm kind, heeft het al moeilijk omdat ze nu volop aan het puberen is en dan dit ook nog.
Daarnaast als er eenmaal een test gedaan wordt, wat de uitkomst ook is, is niet alleen het 'gezin' kapot maar wat dacht je van de rest van de familie aangezien dit niet stil blijft.
Hij heeft dus blijkbaar nooit echt helemaal van mij gehouden anders zou hij mijn leven niet zo willen vernielen.
Dit doe je niet uit liefde voor je kind op deze leeftijd want die heeft er niks aan. Vader is gewoon te laat. Arm kind, heeft het al moeilijk omdat ze nu volop aan het puberen is en dan dit ook nog.
Daarnaast als er eenmaal een test gedaan wordt, wat de uitkomst ook is, is niet alleen het 'gezin' kapot maar wat dacht je van de rest van de familie aangezien dit niet stil blijft.
woensdag 3 september 2014 17:55
Ik zou wachten tot dochter er zelf ook een (volwassen) stem in heeft. Dan kan je het daar samen over hebben, nu kies je iets over haar hoofd heen. Mocht hij de test wel doen, dan zou ik ook eerlijk zijn over de uitslag, tenminste, als hij de vader is hoef je natuurlijk niets te bespreken, als hij de vader niet is zou ik daar wel eerlijk over zijn, niets zo erg om op je 18de uit te vinden dat je jaren voor de gek gehouden bent door de mensen die van je houden.
En ongeacht de testuitslag een vader voor haar blijven.
En ongeacht de testuitslag een vader voor haar blijven.
woensdag 3 september 2014 21:09
KabouterB, wat lief van je dat je zo betrokken bent bij je stiefvader en ook aan het belang van het kind denkt, door alle voors en tegens op een rijtje te zetten.
Dubbeltje zei in een van haar eerste posts hier iets wat ik heel raak vind: het gaat hier om de twijfels van jouw stiefvader, en eigenlijk niet om het belang van het kind.
Ik weet niet hoe lang je stiefvader en zijn ex-vrouw al uit elkaar zijn, maar ik denk dat als hij gemoedsrust zoekt, hij dat heel ergens anders moet zoeken. In zichzelf namelijk.
Hij zal ergens moeten leren (en accepteren) dat de relatie tussen hem en zijn ex over is. En dat het dus ook helemaal niets meer uitmaakt wat zij allemaal goed of fout heeft gedaan toen ze nog wel een relatie hadden. Dat is namelijk voorbij. Verleden tijd, tijd die je niet meer kunt terugdraaien. En het doet er niet meer toe.
Je stiefvader zal moeten leren om te kijken naar het nu en naar de toekomst, in plaats van naar het verleden. Hij moet leren zijn schouders op te halen over wat er toen allemaal gebeurd is. Dat was toen, het was toen vervelend, maar het doet er vandaag niet meer toe.
Pas als hij kan denken: 'oh ja, dat is waar ook, dat gekke mens heeft me het leven vroeger behoorlijk zuur gemaakt, maar ik ben eroverheen gekomen, het raakt me niet meer en ik heb nu mijn eigen leven' - pas dan zal hij gemoedsrust kunnen vinden.
Dubbeltje zei in een van haar eerste posts hier iets wat ik heel raak vind: het gaat hier om de twijfels van jouw stiefvader, en eigenlijk niet om het belang van het kind.
Ik weet niet hoe lang je stiefvader en zijn ex-vrouw al uit elkaar zijn, maar ik denk dat als hij gemoedsrust zoekt, hij dat heel ergens anders moet zoeken. In zichzelf namelijk.
Hij zal ergens moeten leren (en accepteren) dat de relatie tussen hem en zijn ex over is. En dat het dus ook helemaal niets meer uitmaakt wat zij allemaal goed of fout heeft gedaan toen ze nog wel een relatie hadden. Dat is namelijk voorbij. Verleden tijd, tijd die je niet meer kunt terugdraaien. En het doet er niet meer toe.
Je stiefvader zal moeten leren om te kijken naar het nu en naar de toekomst, in plaats van naar het verleden. Hij moet leren zijn schouders op te halen over wat er toen allemaal gebeurd is. Dat was toen, het was toen vervelend, maar het doet er vandaag niet meer toe.
Pas als hij kan denken: 'oh ja, dat is waar ook, dat gekke mens heeft me het leven vroeger behoorlijk zuur gemaakt, maar ik ben eroverheen gekomen, het raakt me niet meer en ik heb nu mijn eigen leven' - pas dan zal hij gemoedsrust kunnen vinden.
Sometimes, I hear my voice, and it's been here, silent all these years (Tori Amos)
