Kinderen
alle pijlers
Dochter (8) vindt zichzelf dik.
maandag 22 mei 2017 10:02
Mijn dochter geeft sinds haar zesde soms aan dat ze zichzelf dik vindt. Als ik vraag waarom ze dat vindt, zegt ze dat kindjes uit haar klas dat zeggen. Dit weekend noemde ze het weer en vroeg ze of ze op sport mocht en dat ze alleen nog maar salade wilde eten. Ze trok haar buik in en zei: zo dun wil ik worden. Ontzettend verdrietig werd ik er van.
Ik heb met haar gepraat, gezegd dat ik het niet aardig vind van die kindjes dat ze dat zeggen, dat dun of dik helemaal niet uitmaakt, dat ze prachtig is en dat het er niet toe doet wat andere kinderen of mensen vinden van haar. Ik heb haar uitgelegd dat elk mens een ander lijf heeft en dat dat prima is.
Ze is niet het dunste kindje uit haar klas, ze heeft wat dat betreft het figuur dat ik als kind ook had, met een schattig buikje. Ze is ook relatief groot vergeleken met andere kindjes. Ik besprak het met wat mensen uit mijn omgeving en die gaven eigenlijk vooral terug dat ze inderdaad wel wat stevig is en ze misschien minder suiker moet eten of dat ik moest toegeven aan het salade eten als ze graag dunner wil worden. Dat vond ik nou net een reactie dat het probleem bevestigt, helemaal omdat ze gewoon niet dik is.
Even los van dat ze gewoon normaal eet: ik wil natuurlijk heel graag dat ze zich zelfverzekerd voelt, ongeacht hoe ze er uitziet. Maar hoe doe ik dat? Ik vind het heel lastig om "goed" te reageren. Ze vindt dit van zichzelf, roepen dat het niet zo is geeft haar misschien het gevoel dat ze niet serieus wordt genomen? En moet ik dan meegaan in haar wens? Dat voelt zo tegennatuurlijk gezien dat ze zo jong is en ik liever heb dat ze er helemaal niet mee bezig is of ze dik of dun is. Waar komt het überhaupt vandaan dat kids daar nu al mee bezig zijn?
Heeft iemand tips of ervaringen? Ik doe wat mijn moeder deed en dat heeft goed uitgepakt, maar vind het spannend merk ik.
Ik heb met haar gepraat, gezegd dat ik het niet aardig vind van die kindjes dat ze dat zeggen, dat dun of dik helemaal niet uitmaakt, dat ze prachtig is en dat het er niet toe doet wat andere kinderen of mensen vinden van haar. Ik heb haar uitgelegd dat elk mens een ander lijf heeft en dat dat prima is.
Ze is niet het dunste kindje uit haar klas, ze heeft wat dat betreft het figuur dat ik als kind ook had, met een schattig buikje. Ze is ook relatief groot vergeleken met andere kindjes. Ik besprak het met wat mensen uit mijn omgeving en die gaven eigenlijk vooral terug dat ze inderdaad wel wat stevig is en ze misschien minder suiker moet eten of dat ik moest toegeven aan het salade eten als ze graag dunner wil worden. Dat vond ik nou net een reactie dat het probleem bevestigt, helemaal omdat ze gewoon niet dik is.
Even los van dat ze gewoon normaal eet: ik wil natuurlijk heel graag dat ze zich zelfverzekerd voelt, ongeacht hoe ze er uitziet. Maar hoe doe ik dat? Ik vind het heel lastig om "goed" te reageren. Ze vindt dit van zichzelf, roepen dat het niet zo is geeft haar misschien het gevoel dat ze niet serieus wordt genomen? En moet ik dan meegaan in haar wens? Dat voelt zo tegennatuurlijk gezien dat ze zo jong is en ik liever heb dat ze er helemaal niet mee bezig is of ze dik of dun is. Waar komt het überhaupt vandaan dat kids daar nu al mee bezig zijn?
Heeft iemand tips of ervaringen? Ik doe wat mijn moeder deed en dat heeft goed uitgepakt, maar vind het spannend merk ik.
maandag 22 mei 2017 10:08
Frankies schreef: ↑22-05-2017 10:02Mijn dochter geeft sinds haar zesde soms aan dat ze zichzelf dik vindt. Als ik vraag waarom ze dat vindt, zegt ze dat kindjes uit haar klas dat zeggen. Dit weekend noemde ze het weer en vroeg ze of ze op sport mocht en dat ze alleen nog maar salade wilde eten. Ze trok haar buik in en zei: zo dun wil ik worden. Ontzettend verdrietig werd ik er van.
Ik heb met haar gepraat, gezegd dat ik het niet aardig vind van die kindjes dat ze dat zeggen, dat dun of dik helemaal niet uitmaakt, dat ze prachtig is en dat het er niet toe doet wat andere kinderen of mensen vinden van haar. Ik heb haar uitgelegd dat elk mens een ander lijf heeft en dat dat prima is.
Ze is niet het dunste kindje uit haar klas, ze heeft wat dat betreft het figuur dat ik als kind ook had, met een schattig buikje. Ze is ook relatief groot vergeleken met andere kindjes. Ik besprak het met wat mensen uit mijn omgeving en die gaven eigenlijk vooral terug dat ze inderdaad wel wat stevig is en ze misschien minder suiker moet eten of dat ik moest toegeven aan het salade eten als ze graag dunner wil worden. Dat vond ik nou net een reactie dat het probleem bevestigt, helemaal omdat ze gewoon niet dik is.
Even los van dat ze gewoon normaal eet: ik wil natuurlijk heel graag dat ze zich zelfverzekerd voelt, ongeacht hoe ze er uitziet. Maar hoe doe ik dat? Ik vind het heel lastig om "goed" te reageren. Ze vindt dit van zichzelf, roepen dat het niet zo is geeft haar misschien het gevoel dat ze niet serieus wordt genomen? En moet ik dan meegaan in haar wens? Dat voelt zo tegennatuurlijk gezien dat ze zo jong is en ik liever heb dat ze er helemaal niet mee bezig is of ze dik of dun is. Waar komt het überhaupt vandaan dat kids daar nu al mee bezig zijn?
Heeft iemand tips of ervaringen? Ik doe wat mijn moeder deed en dat heeft goed uitgepakt, maar vind het spannend merk ik.
Dit en je dochter heeft geen overgewicht?? Wat erg, welke mensen zijn dat dan? (ik bedoel met overgewicht is het soms verstandig om het eetpatroon aan te passen)Niet doen hoor, als ze gewoon gezond eet met af en toe iets lekkers en verder een gezond gewicht heeft haar absoluut niet het gevoel geven dat ze inderdaad moet afvallen. Bah dat we al een mening hebben over het al dan niet ideale postuur van kindjes in de groei.
Maar dat sporten he. ik zou zeggen, waarom niet? Niet omdat ze moet afvallen maar gewoon voor de leuk?
maandag 22 mei 2017 10:10
Ik zou dat dus niet doen. Waarom meegaan in het idee van een kind dat af en toe iets lekkers niet oke is?
maandag 22 mei 2017 10:12
zou mijn verhaal kunnen zijn. Mijn dochter is ook wat stevig en heeft een bolle buik, maar ze is niet dik. We letten op wat ze eet (zonder daar heel veel lading op te leggen) en ze beweegt meer dan genoeg. Ook zij vraagt af en toe of we haar dik vinden, en zegt dat haar buik te dik is. Nu is het weer okee als ik zeg dat ze prachtig is, maar hoe ouder ze wordt, hoe lastiger ik haar daarin gerust kan stellen natuurlijk.... Ik lees mee dus!
maandag 22 mei 2017 10:13
Dit.
To, ik snap dat jij als moeder dat beeld van te dik niet wil aanmoedigen, echt.
Maar als zij gepest word en ze heeft wat overgewicht kan je met de juiste soort aanmoediging best er wat in meegaan.
Zorg dat er lekker veel fruit en groente in huis is, dat je gezond kookt en met sporten is niks mis is.
En natuurlijk is een snoepje en een ijsje iets wat moet kunnen maar misschien kan er met een ander dagelijks eetpatroon thuis en wat sport ( iets wat voor de leuk gedaan kan worden) wat gewonnen worden?
anoniem_319861 wijzigde dit bericht op 22-05-2017 10:14
2.74% gewijzigd
maandag 22 mei 2017 10:14
Houd eens een week lang bij wat jullie allemaal eten en drinken. Ga dan naar een dietiste en bekijk samen wat er anders/beter kan. Soms eet je ongezond zonder het door te hebben. Elke dag aardappels is prima, maar een vuistregel is bijvoorbeeld dat je daarvan ongeveer zoveel eet ter grootte van je vuist. Geef je je dochter drie opscheplepels aardappelen, eet ze wel gezond maar teveel.
Drink je dagelijks cola, ranja en ijsthee, vervang dat dan door water (eventueel met een smaakje) en thee, houd de cola voor het weekend en ranja mag 1x per dag. Ik noem maar iets hoor.
Alleen salade is net zo ongezond, dat heeft geen zin. Je moet van alles wat binnenkrijgen. Maar het gaat om de hoeveelheden en daar kan een dietiste je prima mee helpen.
En bespreek je plannen met je dochter (ook als je iets anders gaat doen) zodat ze zich gehoord voelt.
Drink je dagelijks cola, ranja en ijsthee, vervang dat dan door water (eventueel met een smaakje) en thee, houd de cola voor het weekend en ranja mag 1x per dag. Ik noem maar iets hoor.
Alleen salade is net zo ongezond, dat heeft geen zin. Je moet van alles wat binnenkrijgen. Maar het gaat om de hoeveelheden en daar kan een dietiste je prima mee helpen.
En bespreek je plannen met je dochter (ook als je iets anders gaat doen) zodat ze zich gehoord voelt.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
maandag 22 mei 2017 10:16
Ook voor magere kinderen is sport gezond, dus dat zou ik zeker wel doen. Het is niet zo dat alleen kinderen met overgewicht zouden moeten sporten.
Verder even goed kijken of ze alleen in jouw ogen stevig is of werkelijk boven de groeicurve uit schiet. Als ouder kun je best een blinde vlek hebben voor je eigen kind. Ik ken een meisje dat volgens de algemene normen obese is maar haar moeder noemt haar en beetje mollig. (Broek in maat 44 bij een lengte van 150 in groep 8)
Verder even goed kijken of ze alleen in jouw ogen stevig is of werkelijk boven de groeicurve uit schiet. Als ouder kun je best een blinde vlek hebben voor je eigen kind. Ik ken een meisje dat volgens de algemene normen obese is maar haar moeder noemt haar en beetje mollig. (Broek in maat 44 bij een lengte van 150 in groep 8)
maandag 22 mei 2017 10:18
Nou ja, als anderen zeggen dat ze inderdaad wat te dik is als je ernaar vraagt (en het dan volgens mij nog netjes proberen te verwoorden) is het misschien ook wel echt zo? Ontzettend veel kinderen zijn tegenwoordig te dik. Mensen proberen dat maar al te vaak recht te lullen.
Heeft er al eens iemand naar gekeken die er verstand van heeft?
Heeft er al eens iemand naar gekeken die er verstand van heeft?
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
maandag 22 mei 2017 10:21
Het staat en valt natuurlijk wel met hoe je dingen verwoord en toe past op je kind.
Dus aangeven dat jij haar echt niet te dik vind en dat ze prachtig is. Maar dat er niks mis is met sport en dan samen kijken naar het eetpatroon. Gewoon om haar het gevoel te geven dat je haar serieus neemt.
Dus aangeven dat jij haar echt niet te dik vind en dat ze prachtig is. Maar dat er niks mis is met sport en dan samen kijken naar het eetpatroon. Gewoon om haar het gevoel te geven dat je haar serieus neemt.
anoniem_319861 wijzigde dit bericht op 22-05-2017 10:24
4.44% gewijzigd
maandag 22 mei 2017 10:22
Op zich een goed punt. Maar als dochter gewoon gezond is vind ik het echt erg om haar aan te moedigen om wat af te vallen. Kinderen kunnen nog zoveel veranderen en to geeft ook aan dat dochter groot is. Te dik als kind zijn is heel naar en moet je zeker aanpakken. Maar verschillen in postuur zijn niet erg. Een enorme buik bij een 8jarige is niet fijn voor het kind zelf. Een bol buikje bij een kind met gezond gewicht is niks mis mee.sssssst schreef: ↑22-05-2017 10:16Ook voor magere kinderen is sport gezond, dus dat zou ik zeker wel doen. Het is niet zo dat alleen kinderen met overgewicht zouden moeten sporten.
Verder even goed kijken of ze alleen in jouw ogen stevig is of werkelijk boven de groeicurve uit schiet. Als ouder kun je best een blinde vlek hebben voor je eigen kind. Ik ken een meisje dat volgens de algemene normen obese is maar haar moeder noemt haar en beetje mollig. (Broek in maat 44 bij een lengte van 150 in groep 8)
en dat staat los van kinderen fruit en gezond te laten eten en bewegen. dat zou toch elk kind moeten doen.
Gaan voor standaard drank zonder suiker ben ik trouwens wel mee eens. Dat is voor niemand goed.
maandag 22 mei 2017 10:25
Volgens mij kom je al een heel eind als je tegen haar zegt dat ze helemaal goed is zoals ze is, en dat sporten en gezond eten voor iedereen goed is, en dat je haar natuurlijk ondersteunt als zij gezonder wil leven - misschien kunnen jullie er als gezin zelfs van leren.
En dan samen op internet opzoeken wat gezond eten precies inhoudt en dat een paar dagen proberen. Gezond is in elk geval niet een salade in plaats van een gebalanceerde maaltijd.
En dan samen op internet opzoeken wat gezond eten precies inhoudt en dat een paar dagen proberen. Gezond is in elk geval niet een salade in plaats van een gebalanceerde maaltijd.
maandag 22 mei 2017 10:26
maandag 22 mei 2017 10:26
Mijn vraag is meer: hoe zorg ik dat ik haar begeleid in haar zelfvertrouwen, los van hoe ze er uitziet?
Ze is namelijk niet dik, we eten gezond, fruit, groente, alles. Uiteraard mag ze op sport als ze dat leuk vindt, hartstikke leuk. Ze heeft geen abnormale groeicurve, ze is gewoon wat groter (maar ook ouder) dan haar klasgenootjes. Ik wil gewoon liever niet dat ze het koppelt aan te dik zijn. En toch vraagt ze ergens ook mijn hulp, dus ik wil dat ook niet helemaal negeren.
Bovendien: stel nou dat ze zichzelf te dun had gevonden? Moet ik haar dan heel veel laten eten omdat ze dan voldoet aan een bepaald beeld? Of straks vindt ze dat ze flapoortjes heeft. Hoe ga ik daar dan mee om?
Ik heb geen blinde vlek, ze is steviger en groter dan de kindjes uit haar klas, maar niks dat buiten de curves valt. Zelf was ik bovendien net zo vroeger en ik heb (afgezien van hoogzwanger nu) een normaal postuur.
Ze is namelijk niet dik, we eten gezond, fruit, groente, alles. Uiteraard mag ze op sport als ze dat leuk vindt, hartstikke leuk. Ze heeft geen abnormale groeicurve, ze is gewoon wat groter (maar ook ouder) dan haar klasgenootjes. Ik wil gewoon liever niet dat ze het koppelt aan te dik zijn. En toch vraagt ze ergens ook mijn hulp, dus ik wil dat ook niet helemaal negeren.
Bovendien: stel nou dat ze zichzelf te dun had gevonden? Moet ik haar dan heel veel laten eten omdat ze dan voldoet aan een bepaald beeld? Of straks vindt ze dat ze flapoortjes heeft. Hoe ga ik daar dan mee om?
Ik heb geen blinde vlek, ze is steviger en groter dan de kindjes uit haar klas, maar niks dat buiten de curves valt. Zelf was ik bovendien net zo vroeger en ik heb (afgezien van hoogzwanger nu) een normaal postuur.
maandag 22 mei 2017 10:26
Ik vind dat je het best goed aan lijkt te pakken zoals je het beschrijft in de OP. Dat het vervelend is dat zij zich rot voelt over haar lichaam en dat iedereen heeft een ander lichaam en dat is gewoon oké. Dus inderdaad, zij is prachtig zoals ze is, aan de binnenkant en de buitenkant. Ga ook in gesprek met haar, niet per se om haar te leiden, maar praat gewoon met haar over dit onderwerp als zij erover begint. 'Ik vind mezelf te dik' praat over wat ze verstaat onder dik, wat het volgens haar betekent om dik te zijn, hoe kijkt zij naar andere 'dikke' mensen, hoe denkt ze hierover, hoe houdt het verband met andere kenmerken en competenties zoals sportief, lief, slim, aardig. En geef het goede voorbeeld. Door haar te laten praten voelt ze zich erkend, je luistert naar haar. Dat betekent niet dat er geen ruimte is voor de boodschap die jij wil geven 'iedereen in elk lichaam is oké' maar ga niet gelijk op 'overtuigingsmodus' heb er echt een gesprek over met haar. Met 8 jaar kan dat wel.
Maar waarom vinden anderen haar stevig? Hoe is haar BMI? Ik zou haar wel lekker op een sport laten gaan (voor de leuk!) en ik zou geen nadruk op eten gaan leggen. Als je al iets doet, verwerk het gewoon in wat het gezin eet, wat je aanbiedt in huis. Niet specifiek op haar gericht, ook niet benadrukken dat het nu 'gezonder' is.
Wat doet je dochter verder? Heeft ze vriendinnen, heeft ze hobbies, zit ze op een clubje?
Als kinderen op school zeggen dat ze dik is zou je dit bij de juf kunnen aankaarten zodat ze weet dat het speelt.
Maar waarom vinden anderen haar stevig? Hoe is haar BMI? Ik zou haar wel lekker op een sport laten gaan (voor de leuk!) en ik zou geen nadruk op eten gaan leggen. Als je al iets doet, verwerk het gewoon in wat het gezin eet, wat je aanbiedt in huis. Niet specifiek op haar gericht, ook niet benadrukken dat het nu 'gezonder' is.
Wat doet je dochter verder? Heeft ze vriendinnen, heeft ze hobbies, zit ze op een clubje?
Als kinderen op school zeggen dat ze dik is zou je dit bij de juf kunnen aankaarten zodat ze weet dat het speelt.
anoniem_342341 wijzigde dit bericht op 22-05-2017 10:33
30.20% gewijzigd
maandag 22 mei 2017 10:27
Er is nog een verschil tussen afvallen en zorgen dat er niet meer bij komt natuurlijk.Zahraha schreef: ↑22-05-2017 10:22Op zich een goed punt. Maar als dochter gewoon gezond is vind ik het echt erg om haar aan te moedigen om wat af te vallen. Kinderen kunnen nog zoveel veranderen en to geeft ook aan dat dochter groot is. Te dik als kind zijn is heel naar en moet je zeker aanpakken. Maar verschillen in postuur zijn niet erg. Een enorme buik bij een 8jarige is niet fijn voor het kind zelf. Een bol buikje bij een kind met gezond gewicht is niks mis mee.
en dat staat los van kinderen fruit en gezond te laten eten en bewegen. dat zou toch elk kind moeten doen.
Gaan voor standaard drank zonder suiker ben ik trouwens wel mee eens. Dat is voor niemand goed.
Ik zou mijn kind ook niet stimuleren om af te vallen. Wel zou ik heel kritisch zijn op wat er in gaat, en zorgen dat kind niet steeds een beetje molliger wordt.
maandag 22 mei 2017 10:28
Er is nog een verschil tussen afvallen en zorgen dat er niet meer bij komt natuurlijk.Zahraha schreef: ↑22-05-2017 10:22Op zich een goed punt. Maar als dochter gewoon gezond is vind ik het echt erg om haar aan te moedigen om wat af te vallen. Kinderen kunnen nog zoveel veranderen en to geeft ook aan dat dochter groot is. Te dik als kind zijn is heel naar en moet je zeker aanpakken. Maar verschillen in postuur zijn niet erg. Een enorme buik bij een 8jarige is niet fijn voor het kind zelf. Een bol buikje bij een kind met gezond gewicht is niks mis mee.
en dat staat los van kinderen fruit en gezond te laten eten en bewegen. dat zou toch elk kind moeten doen.
Gaan voor standaard drank zonder suiker ben ik trouwens wel mee eens. Dat is voor niemand goed.
Ik zou mijn kind ook niet stimuleren om af te vallen. Wel zou ik heel kritisch zijn op wat er in gaat, en zorgen dat kind niet steeds een beetje molliger wordt.
maandag 22 mei 2017 10:29
En wat is een normaal postuur volgens jou? Pure interesse hoor, om dat dat nog eens verschilt tussen mensen (hier lees ik dat maat 44 normaal is, maar ik vind dat bij voorbeeld geen normaal postuur medisch gezien, wel vaak voorkomend, dus gemiddeld ipv normaal - voor mij dan).Frankies schreef: ↑22-05-2017 10:26Mijn vraag is meer: hoe zorg ik dat ik haar begeleid in haar zelfvertrouwen, los van hoe ze er uitziet?
Ze is namelijk niet dik, we eten gezond, fruit, groente, alles. Uiteraard mag ze op sport als ze dat leuk vindt, hartstikke leuk. Ze heeft geen abnormale groeicurve, ze is gewoon wat groter (maar ook ouder) dan haar klasgenootjes. Ik wil gewoon liever niet dat ze het koppelt aan te dik zijn. En toch vraagt ze ergens ook mijn hulp, dus ik wil dat ook niet helemaal negeren.
Bovendien: stel nou dat ze zichzelf te dun had gevonden? Moet ik haar dan heel veel laten eten omdat ze dan voldoet aan een bepaald beeld? Of straks vindt ze dat ze flapoortjes heeft. Hoe ga ik daar dan mee om?
Ik heb geen blinde vlek, ze is steviger en groter dan de kindjes uit haar klas, maar niks dat buiten de curves valt. Zelf was ik bovendien net zo vroeger en ik heb (afgezien van hoogzwanger nu) een normaal postuur.
