Kinderen
alle pijlers
Ervaringen met hoogbegaafde kinderen
zaterdag 30 april 2016 11:27
Hi allen,
Ik ben fulltime gastouder aan huis en ik pas sindsdien ook op een hoogbegaafd jongetje van 8 jaar oud. Van te voren heb ik strikte instructies gekregen van zijn moeder dat "niets moet" en dat hij op alles is uitgekeken als hij het eenmaal een keer heeft gedaan. A fijn, ik probeer hem zoveel mogelijk te laten... Maar op de 1 of andere manier lukt het hem om bij mij op al mijn gevoelige knoppen te drukken. Hij haalt het bloed onder mijn nagels vandaan! De emotie die ik dan voel is er 1 die ik bijna nooit voel. Van alle 'gewone' oppaskids krijg ik doorgaans juíst energie, maar dit jongetje slurpt alle positiviteit uit me. Hij zegt op alles 'NEE' en doet het dan vervolgens ook niet. Bijvoorbeeld als ik hem vraag of hij zijn glas water op wil drinken tijdens het eten. Verder is hij me constant kritiek aan het geven ( "Waarom rijd je zo om? Het kan veel sneller") en gaat hij bijv in de auto aan de handrem trekken (wel toen we stilstonden maar goed) terwijl ik 3 keer rustig vroeg of hij dat niet wilde doen. Ik kan me nog heel goed herinneren toen ik daar bij het gezin kwam om kennis te maken dat hij zo zenuwachtig was dat hij bij zijn moeder op schoot moest zitten en dat hij van de zenuwen heel hard naar buiten de tuin in rende en dat zijn moeder zei; ik weet niet waarom hij dit doet, dat doet hij normaal nooit. (Ik ben zelf een heel energiek en open persoon en ik denk serieus dat hij dat voelt en het niet trekt ofzo) Hij zegt immers dat hij de vader van mijn andere oppaskinderen te druk vindt en dat hij zijn grapjes niet leuk vindt en die vader heeft een soortgelijk karakter als ik.
Ik heb tegen zijn vader maar eerlijk gezegd dat ik totaal niet met hem level en dat ik niet denk dat ik de juiste oppas voor hem ben. Ieder verhaal heeft immers 2 kanten dus hij irriteert zich blijkbaar ook aan mij. Ik hoorde ook dat zijn moeder heeft gezegd dat hij normaal nooit zo is en dat hij juist heel lief is. Ik heb voor mezelf besloten dat het beter is dat ik daar niet meer ga oppassen. Ik kom iedere keer chagrijnig thuis als ik daar ben geweest.
Maar nu is mijn vraag, zijn er hier professionals of moeders van hoogbegaafde kinderen die mij wat meer kunnen vertellen over hoogbegaafden en hun sociale vaardigheden? Ik hoor en lees dat die niet zo sterk zijn omdat een hoogbegaafde zoveel informatie op een dag binnen krijgt en dat hij de wereld anders intepreteert.
Wie kan er mij hier meer over vertellen? Wat is jouw ervaring met?
N.b. ik ben niet op zoek naar advies wat betreft mijn verhaal. Ik ben alleen maar nieuwsgierig naar bovenstaande vragen
Groet!
Ik ben fulltime gastouder aan huis en ik pas sindsdien ook op een hoogbegaafd jongetje van 8 jaar oud. Van te voren heb ik strikte instructies gekregen van zijn moeder dat "niets moet" en dat hij op alles is uitgekeken als hij het eenmaal een keer heeft gedaan. A fijn, ik probeer hem zoveel mogelijk te laten... Maar op de 1 of andere manier lukt het hem om bij mij op al mijn gevoelige knoppen te drukken. Hij haalt het bloed onder mijn nagels vandaan! De emotie die ik dan voel is er 1 die ik bijna nooit voel. Van alle 'gewone' oppaskids krijg ik doorgaans juíst energie, maar dit jongetje slurpt alle positiviteit uit me. Hij zegt op alles 'NEE' en doet het dan vervolgens ook niet. Bijvoorbeeld als ik hem vraag of hij zijn glas water op wil drinken tijdens het eten. Verder is hij me constant kritiek aan het geven ( "Waarom rijd je zo om? Het kan veel sneller") en gaat hij bijv in de auto aan de handrem trekken (wel toen we stilstonden maar goed) terwijl ik 3 keer rustig vroeg of hij dat niet wilde doen. Ik kan me nog heel goed herinneren toen ik daar bij het gezin kwam om kennis te maken dat hij zo zenuwachtig was dat hij bij zijn moeder op schoot moest zitten en dat hij van de zenuwen heel hard naar buiten de tuin in rende en dat zijn moeder zei; ik weet niet waarom hij dit doet, dat doet hij normaal nooit. (Ik ben zelf een heel energiek en open persoon en ik denk serieus dat hij dat voelt en het niet trekt ofzo) Hij zegt immers dat hij de vader van mijn andere oppaskinderen te druk vindt en dat hij zijn grapjes niet leuk vindt en die vader heeft een soortgelijk karakter als ik.
Ik heb tegen zijn vader maar eerlijk gezegd dat ik totaal niet met hem level en dat ik niet denk dat ik de juiste oppas voor hem ben. Ieder verhaal heeft immers 2 kanten dus hij irriteert zich blijkbaar ook aan mij. Ik hoorde ook dat zijn moeder heeft gezegd dat hij normaal nooit zo is en dat hij juist heel lief is. Ik heb voor mezelf besloten dat het beter is dat ik daar niet meer ga oppassen. Ik kom iedere keer chagrijnig thuis als ik daar ben geweest.
Maar nu is mijn vraag, zijn er hier professionals of moeders van hoogbegaafde kinderen die mij wat meer kunnen vertellen over hoogbegaafden en hun sociale vaardigheden? Ik hoor en lees dat die niet zo sterk zijn omdat een hoogbegaafde zoveel informatie op een dag binnen krijgt en dat hij de wereld anders intepreteert.
Wie kan er mij hier meer over vertellen? Wat is jouw ervaring met?
N.b. ik ben niet op zoek naar advies wat betreft mijn verhaal. Ik ben alleen maar nieuwsgierig naar bovenstaande vragen
Groet!
maandag 2 mei 2016 14:48
Tuurlijk moesten die kinderen dat ook. Ik doelde meer op een reactie die ik boven las waarbij gezegd wordt op school niet apart maken. Ik denk dat je daar niet onderuit komt.
Mijn kind werkt vaak buiten de lessen om. Juist om hem werk te geven waarvan hij leert om fouten te maken. Want hij is dus zo'n kind dat in paniek raakt van dingen niet kunnen en snappen
Mijn kind werkt vaak buiten de lessen om. Juist om hem werk te geven waarvan hij leert om fouten te maken. Want hij is dus zo'n kind dat in paniek raakt van dingen niet kunnen en snappen
maandag 2 mei 2016 14:52
maandag 2 mei 2016 14:54
Je hebt kinderen die in dezelfde situatie zitten en gaan presteren naar vermogen. In een zelfde situatie waarin anderen gaan onderpresteren. Dus je kan niet zeggen dat het de buitenwereld is. Het is iets in de persoon zelf dan. Het valt en staat bij je persoonlijkheid. Niet alles kan je leggen bij de buitenwereld.
En dan kom je terug op de 2 groepen hoogbegaafden. En de onderpresteerders zullen wel in de 2e categorie vallen vermoedelijk.
En dan kom je terug op de 2 groepen hoogbegaafden. En de onderpresteerders zullen wel in de 2e categorie vallen vermoedelijk.
maandag 2 mei 2016 15:01
quote:Mevrouw75 schreef op 02 mei 2016 @ 14:52:
[...]
ik heb er net nog een linkje aan toe gevoegd.
deze.
Waar onder andere een afwezigheid van inzet vandaan kan komen.
7 skills
Focus and Self-Control
Self-Directed, Engaged Learning
Perspective Taking
Communicating
Making Connections
Critical Thinking
Taking on Challenges
Mensen verschillen in de mate waarin ze deze 'skills' hebben of kunnen verinnerlijken, los van je IQ. Vooral Focus and Self-Control, Self-Directed, Engaged Learning en Taking on Challenges, kan je wel je Iq mee hebben, maar je persoonlijkheid is bepalende factor. Je ziet dan al op jonge leeftijden hele slimme kinderen alle boeken verslinden, projecten opzetten, informatie opzuigen, los van school of omgeving. Die drive, dat is iets in hun.
[...]
ik heb er net nog een linkje aan toe gevoegd.
deze.
Waar onder andere een afwezigheid van inzet vandaan kan komen.
7 skills
Focus and Self-Control
Self-Directed, Engaged Learning
Perspective Taking
Communicating
Making Connections
Critical Thinking
Taking on Challenges
Mensen verschillen in de mate waarin ze deze 'skills' hebben of kunnen verinnerlijken, los van je IQ. Vooral Focus and Self-Control, Self-Directed, Engaged Learning en Taking on Challenges, kan je wel je Iq mee hebben, maar je persoonlijkheid is bepalende factor. Je ziet dan al op jonge leeftijden hele slimme kinderen alle boeken verslinden, projecten opzetten, informatie opzuigen, los van school of omgeving. Die drive, dat is iets in hun.
maandag 2 mei 2016 15:05
quote:swifty schreef op 02 mei 2016 @ 14:50:
[...]
Maar chronisch onderpresteren is je het afwezig zijn van inzet en doorzettingsvermogen.
Er is een verschil tussen persoonlijkheidskenmerken en vaardigheden. Die eerste staan ruwweg vast, die tweede kan iedereen ontwikkelen. Consciëntieusheid is een persoonlijkheidskenmerk; discipline en doorzettingsvermogen daarentegen zijn te verwerven vaardigheden. Het helpt enorm bij het verwerven van doorzettingsvermogen als je consciëntieus bent, maar zonder kan het ook prima. Wat niet helpt is een omgeving waarin doorzetten nooit gevraagd wordt. Het is heel moeilijk iets te leren waar je nooit mee te maken hebt.
Jouw classificering van hoogbegaafden in niets-doend en wel presterend is een oversimplificering van de werkelijkheid. Op die manier kun je alle mensen indelen en dan zegt het eigenlijk nog steeds niet zoveel. Als mensen er niet toe komen om hun potentieel te verwezenlijken kan dat door een heel scala aan factoren komen, waarop karakter maar zeer beperkt invloed heeft. Contextuele factoren hebben veel meer invloed op iemands welbevinden, doorzettingsvermogen, veerkracht en motivatie. Gelukkig zijn dat ook zaken die makkelijk te veranderen zijn; mensen zijn daardoor dus nooit verloren of mislukt. Ze moeten alleen de juiste context krijgen.
[...]
Maar chronisch onderpresteren is je het afwezig zijn van inzet en doorzettingsvermogen.
Er is een verschil tussen persoonlijkheidskenmerken en vaardigheden. Die eerste staan ruwweg vast, die tweede kan iedereen ontwikkelen. Consciëntieusheid is een persoonlijkheidskenmerk; discipline en doorzettingsvermogen daarentegen zijn te verwerven vaardigheden. Het helpt enorm bij het verwerven van doorzettingsvermogen als je consciëntieus bent, maar zonder kan het ook prima. Wat niet helpt is een omgeving waarin doorzetten nooit gevraagd wordt. Het is heel moeilijk iets te leren waar je nooit mee te maken hebt.
Jouw classificering van hoogbegaafden in niets-doend en wel presterend is een oversimplificering van de werkelijkheid. Op die manier kun je alle mensen indelen en dan zegt het eigenlijk nog steeds niet zoveel. Als mensen er niet toe komen om hun potentieel te verwezenlijken kan dat door een heel scala aan factoren komen, waarop karakter maar zeer beperkt invloed heeft. Contextuele factoren hebben veel meer invloed op iemands welbevinden, doorzettingsvermogen, veerkracht en motivatie. Gelukkig zijn dat ook zaken die makkelijk te veranderen zijn; mensen zijn daardoor dus nooit verloren of mislukt. Ze moeten alleen de juiste context krijgen.
maandag 2 mei 2016 15:06
Mijn dochter valt ook in de HB categorie... Gelukkig is zij juist overal in geïnteresseerd en ze heeft een enorme inzet. Zij heeft inderdaad klassen overgeslagen en daar is veel aanpassingsvermogen voor nodig.
Qua luisteren is het zo dat ze inderdaad autoriteit wat minder aanneemt. Heel duidelijk zijn is bij haar belangrijk. Misschien bij jouw oppaskindje ook (als je later zelf auto rijdt, mag je zelf de weg kiezen.. nu rijd ik, dus mond houden).
Verder vindt ze het soms lastig om samen te werken met andere kinderen. Het eindresultaat is dan vaak minder goed dan wanneer ze het alleen zou hebben gedaan en dat vindt ze heel lastig. Ze kan dan gefrustreerd raken dat de anderen niet inzien dat haar oplossing beter/sneller/efficiënter etc is.
Voor haar, ons als ouders en de omgeving is het gelukkig een prettige uitdaging omdat ze ook sociaal bovengemiddeld vaardig is.
Succes met jouw oppaskindje. Het lijkt me geen fijne situatie. Ik zou adviseren het nog een kans te geven, in overleg met z'n ouders. En als het niet verbetert, dan kunnen ze op zoek naar een andere oppas.
Qua luisteren is het zo dat ze inderdaad autoriteit wat minder aanneemt. Heel duidelijk zijn is bij haar belangrijk. Misschien bij jouw oppaskindje ook (als je later zelf auto rijdt, mag je zelf de weg kiezen.. nu rijd ik, dus mond houden).
Verder vindt ze het soms lastig om samen te werken met andere kinderen. Het eindresultaat is dan vaak minder goed dan wanneer ze het alleen zou hebben gedaan en dat vindt ze heel lastig. Ze kan dan gefrustreerd raken dat de anderen niet inzien dat haar oplossing beter/sneller/efficiënter etc is.
Voor haar, ons als ouders en de omgeving is het gelukkig een prettige uitdaging omdat ze ook sociaal bovengemiddeld vaardig is.
Succes met jouw oppaskindje. Het lijkt me geen fijne situatie. Ik zou adviseren het nog een kans te geven, in overleg met z'n ouders. En als het niet verbetert, dan kunnen ze op zoek naar een andere oppas.
maandag 2 mei 2016 15:12
quote:forumfossiel schreef op 02 mei 2016 @ 13:00:
Maar waar leer je "discipline en inzet" als je ze niet intrinsiek hebt en nooit nodig hebt? (Totdat je dus inderdaad vastloopt bij je afstudeeronderzoek op de universiteit)? Want "normaal" begaafde leren dat doorzetten juist doordat ze ergens moeite voor moeten doen, doordat ze stof moeten herhalen om het te beheersen. Je "luie"kant omzetten in discipline is een stuk lastiger als je daar pas op latere leeftijd een beroep op hoeft te doen.
(overigens ben ik vaak genoeg "lui en slordig genoemd"op school omdat ik niet netjes kan schrijven en omdat ik wel continu van alles vergat, vaak te laat was en zat te dromen. Achteraf allemaal verklaarbaar door de ADHD).Precies dit is de reden geweest om onze dochter te versnellen.. we willen haar juist blijven uitdagen zodat ze leert om door te zetten (ze is inderdaad gewend dat ze alles de eerste keer al wel snapt). School vond het versnellen heel lastig, omdat het leeftijdsverschil nu heel groot is geworden. We hebben voor haar gevochten als een leeuw
Maar waar leer je "discipline en inzet" als je ze niet intrinsiek hebt en nooit nodig hebt? (Totdat je dus inderdaad vastloopt bij je afstudeeronderzoek op de universiteit)? Want "normaal" begaafde leren dat doorzetten juist doordat ze ergens moeite voor moeten doen, doordat ze stof moeten herhalen om het te beheersen. Je "luie"kant omzetten in discipline is een stuk lastiger als je daar pas op latere leeftijd een beroep op hoeft te doen.
(overigens ben ik vaak genoeg "lui en slordig genoemd"op school omdat ik niet netjes kan schrijven en omdat ik wel continu van alles vergat, vaak te laat was en zat te dromen. Achteraf allemaal verklaarbaar door de ADHD).Precies dit is de reden geweest om onze dochter te versnellen.. we willen haar juist blijven uitdagen zodat ze leert om door te zetten (ze is inderdaad gewend dat ze alles de eerste keer al wel snapt). School vond het versnellen heel lastig, omdat het leeftijdsverschil nu heel groot is geworden. We hebben voor haar gevochten als een leeuw
maandag 2 mei 2016 15:25
quote:Pantax schreef op 02 mei 2016 @ 15:05:
[...]
Er is een verschil tussen persoonlijkheidskenmerken en vaardigheden. Die eerste staan ruwweg vast, die tweede kan iedereen ontwikkelen. Consciëntieusheid is een persoonlijkheidskenmerk; discipline en doorzettingsvermogen daarentegen zijn te verwerven vaardigheden. Het helpt enorm bij het verwerven van doorzettingsvermogen als je consciëntieus bent, maar zonder kan het ook prima. Wat niet helpt is een omgeving waarin doorzetten nooit gevraagd wordt. Het is heel moeilijk iets te leren waar je nooit mee te maken hebt.
Jouw classificering van hoogbegaafden in niets-doend en wel presterend is een oversimplificering van de werkelijkheid. Op die manier kun je alle mensen indelen en dan zegt het eigenlijk nog steeds niet zoveel. Als mensen er niet toe komen om hun potentieel te verwezenlijken kan dat door een heel scala aan factoren komen, waarop karakter maar zeer beperkt invloed heeft. Contextuele factoren hebben veel meer invloed op iemands welbevinden, doorzettingsvermogen, veerkracht en motivatie. Gelukkig zijn dat ook zaken die makkelijk te veranderen zijn; mensen zijn daardoor dus nooit verloren of mislukt. Ze moeten alleen de juiste context krijgen.
Welbevinden en verloren/mislukt, staat los van iq. Vaardigheden aanleren heb je toch ook je persoonlijkheid en talent die bepalend is.
The relation of IQ to exceptional performance is rather weak in many domains…For scientists, engineers, and medical doctors…the correlations between ability measures and occupational success are only around 0.2, accounting for only 4% of the variance (Baird, 1985). More generally, prediction of occupational success from psychometric tests has not been very successful. In a review of more than one hundred studies, Ghiselli (1966) found the average correlation between success-on-the-job measurements and aptitude-test scores to be 0.19. Aptitude tests can predict performance immediately after training with an average correlation of 0.3, but the correlation between performance after training and final performance on the job is only about 0.2 (Ghiselli, 1966). Reviews of subsequent research have reported very similar correlation estimates. When corrections were made for the restriction of range of these samples and for unreliability of performance measures, Hunter and Hunter (1984) found that only cognitive ability emerged as a useful predictor with an average adjusted correlation of 0.5 with early job performance. However, a recent review (Hulin, Henry and Noon, 1990) has shown that with increased experience on the job the predictive validities of ability tests for performance decrease over time by an average correlation of 0.6. This implies that ability tests can predict early performance on a job, whereas final performance is poorly predicted.""
[...]
Er is een verschil tussen persoonlijkheidskenmerken en vaardigheden. Die eerste staan ruwweg vast, die tweede kan iedereen ontwikkelen. Consciëntieusheid is een persoonlijkheidskenmerk; discipline en doorzettingsvermogen daarentegen zijn te verwerven vaardigheden. Het helpt enorm bij het verwerven van doorzettingsvermogen als je consciëntieus bent, maar zonder kan het ook prima. Wat niet helpt is een omgeving waarin doorzetten nooit gevraagd wordt. Het is heel moeilijk iets te leren waar je nooit mee te maken hebt.
Jouw classificering van hoogbegaafden in niets-doend en wel presterend is een oversimplificering van de werkelijkheid. Op die manier kun je alle mensen indelen en dan zegt het eigenlijk nog steeds niet zoveel. Als mensen er niet toe komen om hun potentieel te verwezenlijken kan dat door een heel scala aan factoren komen, waarop karakter maar zeer beperkt invloed heeft. Contextuele factoren hebben veel meer invloed op iemands welbevinden, doorzettingsvermogen, veerkracht en motivatie. Gelukkig zijn dat ook zaken die makkelijk te veranderen zijn; mensen zijn daardoor dus nooit verloren of mislukt. Ze moeten alleen de juiste context krijgen.
Welbevinden en verloren/mislukt, staat los van iq. Vaardigheden aanleren heb je toch ook je persoonlijkheid en talent die bepalend is.
The relation of IQ to exceptional performance is rather weak in many domains…For scientists, engineers, and medical doctors…the correlations between ability measures and occupational success are only around 0.2, accounting for only 4% of the variance (Baird, 1985). More generally, prediction of occupational success from psychometric tests has not been very successful. In a review of more than one hundred studies, Ghiselli (1966) found the average correlation between success-on-the-job measurements and aptitude-test scores to be 0.19. Aptitude tests can predict performance immediately after training with an average correlation of 0.3, but the correlation between performance after training and final performance on the job is only about 0.2 (Ghiselli, 1966). Reviews of subsequent research have reported very similar correlation estimates. When corrections were made for the restriction of range of these samples and for unreliability of performance measures, Hunter and Hunter (1984) found that only cognitive ability emerged as a useful predictor with an average adjusted correlation of 0.5 with early job performance. However, a recent review (Hulin, Henry and Noon, 1990) has shown that with increased experience on the job the predictive validities of ability tests for performance decrease over time by an average correlation of 0.6. This implies that ability tests can predict early performance on a job, whereas final performance is poorly predicted.""
maandag 2 mei 2016 15:28
quote:bibaboe schreef op 02 mei 2016 @ 15:12:
[...]
Precies dit is de reden geweest om onze dochter te versnellen.. we willen haar juist blijven uitdagen zodat ze leert om door te zetten (ze is inderdaad gewend dat ze alles de eerste keer al wel snapt). School vond het versnellen heel lastig, omdat het leeftijdsverschil nu heel groot is geworden. We hebben voor haar gevochten als een leeuw Wat cool om te horen! Ik heb 1 nichtje die ook hoogbegaafd is en weinig uitdaging heeft in de klas. Mijn zus kiest er voor haar wel voor om haar niet te verplaatsen naar een school voor hoogbegaafde kinderen, alle kinderen zijn daar ouder. Ze wil eerst dat ze nog een paar jaar kind kan zijn in de lagere klassen en daarna naar iets speciaals. Ik vind dat wel jammer, die uitdaging is idd wel heel goed
[...]
Precies dit is de reden geweest om onze dochter te versnellen.. we willen haar juist blijven uitdagen zodat ze leert om door te zetten (ze is inderdaad gewend dat ze alles de eerste keer al wel snapt). School vond het versnellen heel lastig, omdat het leeftijdsverschil nu heel groot is geworden. We hebben voor haar gevochten als een leeuw Wat cool om te horen! Ik heb 1 nichtje die ook hoogbegaafd is en weinig uitdaging heeft in de klas. Mijn zus kiest er voor haar wel voor om haar niet te verplaatsen naar een school voor hoogbegaafde kinderen, alle kinderen zijn daar ouder. Ze wil eerst dat ze nog een paar jaar kind kan zijn in de lagere klassen en daarna naar iets speciaals. Ik vind dat wel jammer, die uitdaging is idd wel heel goed
maandag 2 mei 2016 15:32
quote:swifty schreef op 02 mei 2016 @ 14:54:
Je hebt kinderen die in dezelfde situatie zitten en gaan presteren naar vermogen. In een zelfde situatie waarin anderen gaan onderpresteren. Dus je kan niet zeggen dat het de buitenwereld is. Het is iets in de persoon zelf dan. Het valt en staat bij je persoonlijkheid. Niet alles kan je leggen bij de buitenwereld.
En dan kom je terug op de 2 groepen hoogbegaafden. En de onderpresteerders zullen wel in de 2e categorie vallen vermoedelijk.Maar bij sport is dat niet anders. Je kunt de fysieke en motorische eigenschappen hebben om er heel goed in te zijn, maar als je niet coachbaar bent en/of niet wilt trainen kom je niet zo ver. Waarom zou dat voor school anders moeten zijn?
Je hebt kinderen die in dezelfde situatie zitten en gaan presteren naar vermogen. In een zelfde situatie waarin anderen gaan onderpresteren. Dus je kan niet zeggen dat het de buitenwereld is. Het is iets in de persoon zelf dan. Het valt en staat bij je persoonlijkheid. Niet alles kan je leggen bij de buitenwereld.
En dan kom je terug op de 2 groepen hoogbegaafden. En de onderpresteerders zullen wel in de 2e categorie vallen vermoedelijk.Maar bij sport is dat niet anders. Je kunt de fysieke en motorische eigenschappen hebben om er heel goed in te zijn, maar als je niet coachbaar bent en/of niet wilt trainen kom je niet zo ver. Waarom zou dat voor school anders moeten zijn?
maandag 2 mei 2016 15:49
Ik snap niet zo goed wat het gequote stukje ermee te maken heeft, sorry.
Bij het verwerven van vaardigheden spelen heel veel zaken een rol: je intelligentie, je persoonlijkheidskenmerken, maar ook je mate van sociale verbondenheid, je persoonlijke interesses, de mate van autonomie die je krijgt of neemt, je gevoel van competentie, de overtuiging dat je iets zal kunnen, de overtuiging van anderen dat je iets zal kunnen, je gevoel van veiligheid, je zelfwaardering. Een klein deel van deze factoren is aangeboren, een ander, veel groter, deel wordt gevormd door de omgeving waarin je opgroeit en waarin je je beweegt. Al die factoren opgeteld zorgen ervoor dat je bepaalde vaardigheden verwerft of juist niet verwerft.
En inderdaad staan deze zaken los van iq, behalve de factor iq zelf
: hoogbegaafde mensen zijn in de factoren die van invloed zijn op hun functioneren niet anders dan andere mensen. Je kunt dan ook niet stellen dat er twee groepen hoogbegaafden zijn, waarbij sommige op basis van hun karakter wel presteren en andere niet, omdat de rest van de factoren gelijk zijn: dat zijn ze hoogstwaarschijnlijk niet.
Bij het verwerven van vaardigheden spelen heel veel zaken een rol: je intelligentie, je persoonlijkheidskenmerken, maar ook je mate van sociale verbondenheid, je persoonlijke interesses, de mate van autonomie die je krijgt of neemt, je gevoel van competentie, de overtuiging dat je iets zal kunnen, de overtuiging van anderen dat je iets zal kunnen, je gevoel van veiligheid, je zelfwaardering. Een klein deel van deze factoren is aangeboren, een ander, veel groter, deel wordt gevormd door de omgeving waarin je opgroeit en waarin je je beweegt. Al die factoren opgeteld zorgen ervoor dat je bepaalde vaardigheden verwerft of juist niet verwerft.
En inderdaad staan deze zaken los van iq, behalve de factor iq zelf
: hoogbegaafde mensen zijn in de factoren die van invloed zijn op hun functioneren niet anders dan andere mensen. Je kunt dan ook niet stellen dat er twee groepen hoogbegaafden zijn, waarbij sommige op basis van hun karakter wel presteren en andere niet, omdat de rest van de factoren gelijk zijn: dat zijn ze hoogstwaarschijnlijk niet.
maandag 2 mei 2016 16:04
quote:RamonZwiggelaar schreef op 02 mei 2016 @ 15:28:
[...]
Wat cool om te horen! Ik heb 1 nichtje die ook hoogbegaafd is en weinig uitdaging heeft in de klas. Mijn zus kiest er voor haar wel voor om haar niet te verplaatsen naar een school voor hoogbegaafde kinderen, alle kinderen zijn daar ouder. Ze wil eerst dat ze nog een paar jaar kind kan zijn in de lagere klassen en daarna naar iets speciaals. Ik vind dat wel jammer, die uitdaging is idd wel heel goedMijn dochter wil ook kind zijn (rolschaatsen, lego bouwen, knutselen), maar tegelijk wil ze ook uitgedaagd worden. 'Kind zijn' ziet er voor haar gewoon wat anders uit dan voor sommige andere kinderen. Daar moet wel aandacht voor zijn, vind ik.
[...]
Wat cool om te horen! Ik heb 1 nichtje die ook hoogbegaafd is en weinig uitdaging heeft in de klas. Mijn zus kiest er voor haar wel voor om haar niet te verplaatsen naar een school voor hoogbegaafde kinderen, alle kinderen zijn daar ouder. Ze wil eerst dat ze nog een paar jaar kind kan zijn in de lagere klassen en daarna naar iets speciaals. Ik vind dat wel jammer, die uitdaging is idd wel heel goedMijn dochter wil ook kind zijn (rolschaatsen, lego bouwen, knutselen), maar tegelijk wil ze ook uitgedaagd worden. 'Kind zijn' ziet er voor haar gewoon wat anders uit dan voor sommige andere kinderen. Daar moet wel aandacht voor zijn, vind ik.
maandag 2 mei 2016 16:07
Oh, die heb ik wel! Ik ben grenzeloos naief en ambitieus Ik zou graag het onderwijs veranderen, niet alleen voor slimme kinderen, maar voor alle kinderen. Inmiddels is wel zo ruwweg duidelijk wat voor soort omgeving vruchtbaar is voor het leerproces van mensen, wetenschappelijk gezien dan. Ik zou daar graag in knutselen
maandag 2 mei 2016 17:32
Ik werd op school verschrikkelijk gepest; uitgescholden voor Stuudje , en ik mocht nooit meedoen met de spelletjes van andere kinderen en werd geslagen en geschopt. toen ik in plaats van negens en tienen zeventjes ging halen, werd dat gepest een stuk minder. zo zou je dus kunne zeggen dat mijn omgeving mijn intrinsieke behoefte om goed te presteren afstrafte. Een klas overslaan mocht ik niet, want dat zou niet goed zijn voor mijn sociaal-emotionele ontwikkeling. Wel mocht ik een boek gaan lezen als ik mijn werk afhad.
Dus ik heb heel snel afgeleerd om mijn kop boven het maaiveld uit te steken. Ik was vooral bezig om niet änders"te zijn, wat niet lukte omdat ik wel degelijk anders was. Nu zou dat vast heel anders gaan, maar als je omgeving je ontmoedigd, dan blijft er weinig over van je drive om goed te presteren op school. Mijn drive om zonder blauwe plekken de schooldag door te komen was net iets hoger. En dan kom je er op de universiteit pas achter dat je een heleboel dingen kan die naderen heel erg moeilijk vinden, maar een heleboel basale vaardigheden, die anderen al op de basisschool leren , mist.
(Uiteindelijk heb ik een assertiviteitstraining en een training time-management gedaan als volwassene en daar kreeg ik precies de handvatten die ik nodig had en leerde ik plannen en structureren en de belangrijkste les ooit" voor mezelf opkomen". maar dat is erg off-topic).
En mocht blijken dat mijn kind ook hoogbegaafd is en zich verveeld in de klas, dan gaat ze zo snel mogelijk naar de Leonardogroep die hier in de wijk is, want niets is zo dodelijk voor je motivatie dan je continu kapotvervelen op school.
Dus ik heb heel snel afgeleerd om mijn kop boven het maaiveld uit te steken. Ik was vooral bezig om niet änders"te zijn, wat niet lukte omdat ik wel degelijk anders was. Nu zou dat vast heel anders gaan, maar als je omgeving je ontmoedigd, dan blijft er weinig over van je drive om goed te presteren op school. Mijn drive om zonder blauwe plekken de schooldag door te komen was net iets hoger. En dan kom je er op de universiteit pas achter dat je een heleboel dingen kan die naderen heel erg moeilijk vinden, maar een heleboel basale vaardigheden, die anderen al op de basisschool leren , mist.
(Uiteindelijk heb ik een assertiviteitstraining en een training time-management gedaan als volwassene en daar kreeg ik precies de handvatten die ik nodig had en leerde ik plannen en structureren en de belangrijkste les ooit" voor mezelf opkomen". maar dat is erg off-topic).
En mocht blijken dat mijn kind ook hoogbegaafd is en zich verveeld in de klas, dan gaat ze zo snel mogelijk naar de Leonardogroep die hier in de wijk is, want niets is zo dodelijk voor je motivatie dan je continu kapotvervelen op school.
maandag 2 mei 2016 17:40
Een tip: het is bijna onmogelijk, maar probeer Asperger en hoofdbegaafdheid uit elkaar te houden.
Ik ken iemand die op een school voor autisten zat en later helemaal geen Asperger bleek te hebben. Er zijn overeenkomsten maar iemand met Asperger heeft een andere aanpak nodig dan iemand die hoofdbegaafdheid is...
Helaas is er wel vrij veel overlapping en halen mensen de symptomen en aanpak door elkaar.
Zoek dus vooral naar websites die zich richten op hoogbegaafdheid!
Ik ken iemand die op een school voor autisten zat en later helemaal geen Asperger bleek te hebben. Er zijn overeenkomsten maar iemand met Asperger heeft een andere aanpak nodig dan iemand die hoofdbegaafdheid is...
Helaas is er wel vrij veel overlapping en halen mensen de symptomen en aanpak door elkaar.
Zoek dus vooral naar websites die zich richten op hoogbegaafdheid!
maandag 2 mei 2016 18:05
quote:swifty schreef op 02 mei 2016 @ 16:00:
Geeft niks, ik lees graag hoe je dan een oplossing hebt voor de niet succesvolle slimmerik succevol te laten zijn.Accepteren dat niet iedereen even succesvol is op basis van gemeten capaciteiten. Beoordeel kinderen op de resultaten die ze laten zien en waardeer dat als ouder.
Geeft niks, ik lees graag hoe je dan een oplossing hebt voor de niet succesvolle slimmerik succevol te laten zijn.Accepteren dat niet iedereen even succesvol is op basis van gemeten capaciteiten. Beoordeel kinderen op de resultaten die ze laten zien en waardeer dat als ouder.
maandag 2 mei 2016 18:18
maandag 2 mei 2016 19:52
quote:forumfossiel schreef op 02 mei 2016 @ 17:32:
Ik werd op school verschrikkelijk gepest; uitgescholden voor Stuudje , en ik mocht nooit meedoen met de spelletjes van andere kinderen en werd geslagen en geschopt. toen ik in plaats van negens en tienen zeventjes ging halen, werd dat gepest een stuk minder. zo zou je dus kunne zeggen dat mijn omgeving mijn intrinsieke behoefte om goed te presteren afstrafte. Een klas overslaan mocht ik niet, want dat zou niet goed zijn voor mijn sociaal-emotionele ontwikkeling. Wel mocht ik een boek gaan lezen als ik mijn werk afhad.
Dus ik heb heel snel afgeleerd om mijn kop boven het maaiveld uit te steken. Ik was vooral bezig om niet änders"te zijn, wat niet lukte omdat ik wel degelijk anders was. Nu zou dat vast heel anders gaan, maar als je omgeving je ontmoedigd, dan blijft er weinig over van je drive om goed te presteren op school. Mijn drive om zonder blauwe plekken de schooldag door te komen was net iets hoger. En dan kom je er op de universiteit pas achter dat je een heleboel dingen kan die naderen heel erg moeilijk vinden, maar een heleboel basale vaardigheden, die anderen al op de basisschool leren , mist.
(Uiteindelijk heb ik een assertiviteitstraining en een training time-management gedaan als volwassene en daar kreeg ik precies de handvatten die ik nodig had en leerde ik plannen en structureren en de belangrijkste les ooit" voor mezelf opkomen". maar dat is erg off-topic).
En mocht blijken dat mijn kind ook hoogbegaafd is en zich verveeld in de klas, dan gaat ze zo snel mogelijk naar de Leonardogroep die hier in de wijk is, want niets is zo dodelijk voor je motivatie dan je continu kapotvervelen op school.Mijn zoon heeft een tijdje op een Leonardo school gezeten. Maar juist de combinatie met adhd zorgde daar voor onoverkomelijke problemen. Gelukkig heeft zijn oude basisschool dit prima opgepakt. Vond ik wel gek dat een reguliere basisschool beter onderwijs op maat kon geven dan de Leonardo
Ik werd op school verschrikkelijk gepest; uitgescholden voor Stuudje , en ik mocht nooit meedoen met de spelletjes van andere kinderen en werd geslagen en geschopt. toen ik in plaats van negens en tienen zeventjes ging halen, werd dat gepest een stuk minder. zo zou je dus kunne zeggen dat mijn omgeving mijn intrinsieke behoefte om goed te presteren afstrafte. Een klas overslaan mocht ik niet, want dat zou niet goed zijn voor mijn sociaal-emotionele ontwikkeling. Wel mocht ik een boek gaan lezen als ik mijn werk afhad.
Dus ik heb heel snel afgeleerd om mijn kop boven het maaiveld uit te steken. Ik was vooral bezig om niet änders"te zijn, wat niet lukte omdat ik wel degelijk anders was. Nu zou dat vast heel anders gaan, maar als je omgeving je ontmoedigd, dan blijft er weinig over van je drive om goed te presteren op school. Mijn drive om zonder blauwe plekken de schooldag door te komen was net iets hoger. En dan kom je er op de universiteit pas achter dat je een heleboel dingen kan die naderen heel erg moeilijk vinden, maar een heleboel basale vaardigheden, die anderen al op de basisschool leren , mist.
(Uiteindelijk heb ik een assertiviteitstraining en een training time-management gedaan als volwassene en daar kreeg ik precies de handvatten die ik nodig had en leerde ik plannen en structureren en de belangrijkste les ooit" voor mezelf opkomen". maar dat is erg off-topic).
En mocht blijken dat mijn kind ook hoogbegaafd is en zich verveeld in de klas, dan gaat ze zo snel mogelijk naar de Leonardogroep die hier in de wijk is, want niets is zo dodelijk voor je motivatie dan je continu kapotvervelen op school.Mijn zoon heeft een tijdje op een Leonardo school gezeten. Maar juist de combinatie met adhd zorgde daar voor onoverkomelijke problemen. Gelukkig heeft zijn oude basisschool dit prima opgepakt. Vond ik wel gek dat een reguliere basisschool beter onderwijs op maat kon geven dan de Leonardo
maandag 2 mei 2016 23:24
quote:sidneysid schreef op 02 mei 2016 @ 19:52:
[...]
Mijn zoon heeft een tijdje op een Leonardo school gezeten. Maar juist de combinatie met adhd zorgde daar voor onoverkomelijke problemen. Gelukkig heeft zijn oude basisschool dit prima opgepakt. Vond ik wel gek dat een reguliere basisschool beter onderwijs op maat kon geven dan de LeonardoVolgens mij zijn Leonardoscholen vrij nieuw, en richten zij zich op hoogbegaafde kinderen zonder verdere bijzonderheden. Wellicht was dat het knelpunt en kon de reguliere school beter omgaan met verschillen?
[...]
Mijn zoon heeft een tijdje op een Leonardo school gezeten. Maar juist de combinatie met adhd zorgde daar voor onoverkomelijke problemen. Gelukkig heeft zijn oude basisschool dit prima opgepakt. Vond ik wel gek dat een reguliere basisschool beter onderwijs op maat kon geven dan de LeonardoVolgens mij zijn Leonardoscholen vrij nieuw, en richten zij zich op hoogbegaafde kinderen zonder verdere bijzonderheden. Wellicht was dat het knelpunt en kon de reguliere school beter omgaan met verschillen?
maandag 2 mei 2016 23:31
quote:sidneysid schreef op 02 mei 2016 @ 19:50:
Ik geloof niet dat asperger en hoogbegaafdheid overlap hebben. Aangezien ze nogal wat anders zijnHet blijkt wel degelijk zo te zijn. Je kan er o.a. hier wat over lezen: http://www.kinderpraktijkwijchen.nl/hoo ... id-en-ass/
De persoon die ik ken kreeg op de middelbare school een diagnose autisme/asperger en ging toen naar een speciale school voor kinderen met autisme. (de diagnose kwam vooral doordat diegene gepest werd) Diegene werd daar doodongelukkig, haalde een diploma, en stapte over naar een reguliere school om daar nog twee jaar te leren voor het volgende diploma. De ouders begonnen toen steeds meer te twijfelen, zijn naar een andere instelling gegaan, en daar bleek dat de diagnose niet juist was.
Ik geloof niet dat asperger en hoogbegaafdheid overlap hebben. Aangezien ze nogal wat anders zijnHet blijkt wel degelijk zo te zijn. Je kan er o.a. hier wat over lezen: http://www.kinderpraktijkwijchen.nl/hoo ... id-en-ass/
De persoon die ik ken kreeg op de middelbare school een diagnose autisme/asperger en ging toen naar een speciale school voor kinderen met autisme. (de diagnose kwam vooral doordat diegene gepest werd) Diegene werd daar doodongelukkig, haalde een diploma, en stapte over naar een reguliere school om daar nog twee jaar te leren voor het volgende diploma. De ouders begonnen toen steeds meer te twijfelen, zijn naar een andere instelling gegaan, en daar bleek dat de diagnose niet juist was.
